Relaties
alle pijlers
waarom is ze weggegaan
donderdag 1 oktober 2009 om 13:09
Mijn vriedin is naar een relatie van 5 jaar weggegaan en we hebben samen een kind, ok je leven verandert dan.
Maar om dan met de reden te komen van weggaan, mijn gevoel is over en ik mis mijn vrijheid.
Ik snap het niet allemaal, vragen spoken er door mijn hoofd, waarom toch terug komen doet ze toch niet. Ze zegt ijskoud: ga door met je leven, makkelijk praten heeft zij.
Zij heeft dat allemaal al een tijdje van tevoren geplant, haar ouders wisten het en haar beste vriedin. Bha leven kan keihard zijn en nu nu ben ik alleen, kom de dagen heel moeilijk door.
Zij heeft elke keer allemaal jongens over de vloer en dan moet ik de kleine elke keer daar brengen. Weet ik veel wat ze allemaal daar uitvreet, als de kleine op zijn kamer slaapt naast de woonkamer (misschien mag ik ook wel ni zo denken ze heeft haar eigen leven weer terug dat wil ze graag omgaan met allemaal foute vrienden ).
Misschien zeur ik ook wel, maar zie het allemaal ni meer zitten. Mis haar en voel me echt alleen op dit moment. Ik vind het moeilijk om te typen nu kan het niet in woorden zeggen , nu het is allemaal nog vers en elke keer als ik de kleine breng zie ik haar weer en wil ik haar vast pakken.
Maar ja dat denk ik alleen, want doen mag ik ni en wat het stomst is zij houdt zich er zo goed onder daar in tegen ben ik op en gebroken maar ja ze zeggen ja life goes on.
Maar om dan met de reden te komen van weggaan, mijn gevoel is over en ik mis mijn vrijheid.
Ik snap het niet allemaal, vragen spoken er door mijn hoofd, waarom toch terug komen doet ze toch niet. Ze zegt ijskoud: ga door met je leven, makkelijk praten heeft zij.
Zij heeft dat allemaal al een tijdje van tevoren geplant, haar ouders wisten het en haar beste vriedin. Bha leven kan keihard zijn en nu nu ben ik alleen, kom de dagen heel moeilijk door.
Zij heeft elke keer allemaal jongens over de vloer en dan moet ik de kleine elke keer daar brengen. Weet ik veel wat ze allemaal daar uitvreet, als de kleine op zijn kamer slaapt naast de woonkamer (misschien mag ik ook wel ni zo denken ze heeft haar eigen leven weer terug dat wil ze graag omgaan met allemaal foute vrienden ).
Misschien zeur ik ook wel, maar zie het allemaal ni meer zitten. Mis haar en voel me echt alleen op dit moment. Ik vind het moeilijk om te typen nu kan het niet in woorden zeggen , nu het is allemaal nog vers en elke keer als ik de kleine breng zie ik haar weer en wil ik haar vast pakken.
Maar ja dat denk ik alleen, want doen mag ik ni en wat het stomst is zij houdt zich er zo goed onder daar in tegen ben ik op en gebroken maar ja ze zeggen ja life goes on.
donderdag 1 oktober 2009 om 13:16
Je vriendin is na een relatie van 5 jaar weg gegaan.
Jullie hebben samen een kindje
Ze miste haar vrijheid en vind dat jij door moet met je leven.
Ze heeft allemaal mannen over de vloer en dit vind je moeilijk ivm je kindje.
Jij mist haar en dat boeit haar niet.
Ja, eeeh ik snap dat je het moeilijk hebt maar je kan hier niks aan doen. Voel je rot, huil, schreeuw! Lik daarna je wonden en ga door. Maak het -voor zover mogelijk- leuk met je kind.
Sterkte!
Jullie hebben samen een kindje
Ze miste haar vrijheid en vind dat jij door moet met je leven.
Ze heeft allemaal mannen over de vloer en dit vind je moeilijk ivm je kindje.
Jij mist haar en dat boeit haar niet.
Ja, eeeh ik snap dat je het moeilijk hebt maar je kan hier niks aan doen. Voel je rot, huil, schreeuw! Lik daarna je wonden en ga door. Maak het -voor zover mogelijk- leuk met je kind.
Sterkte!
donderdag 1 oktober 2009 om 13:20
quote:zand schreef op 01 oktober 2009 @ 13:12:
ik wil heel graag je verhaal lezen,maar ik zie ervan af.
TO, plaatst alinia's komma's, punten, hoofdletters..
wil je veel en goede reacties
Mee eens.
Rampje, ik kijk later nog wel een keer om te kijken of je Zand's advies opgevolgd hebt. Dan geef ik mijn reactie.
ik wil heel graag je verhaal lezen,maar ik zie ervan af.
TO, plaatst alinia's komma's, punten, hoofdletters..
wil je veel en goede reacties
Mee eens.
Rampje, ik kijk later nog wel een keer om te kijken of je Zand's advies opgevolgd hebt. Dan geef ik mijn reactie.
World of Warcraft: Legion
donderdag 1 oktober 2009 om 13:21
Erg rot allemaal. Ik snap dat je het niet makkelijk hebt. Probeer toch je leven weer op te pakken. Ga naar vrienden toe, het huis uit, zoek andere mensen op. Alleen zitten is voor niemand goed, dan gaan je gedachten malen en kun je dingen niet van je afzetten.
Zoek anders hulp. Hopelijk leer je dan om het los te laten.
Sterkte!
Zoek anders hulp. Hopelijk leer je dan om het los te laten.
Sterkte!
donderdag 1 oktober 2009 om 13:23
donderdag 1 oktober 2009 om 13:37
Ik vind haar nogal verantwoordelijk, als de situatie is zoals jij schrijft.
Jullie hebben een kind, maar hebben niet voor de relatie gevochten?
Zij heeft buiten jou om geregeld dat ze weg kon?
En nu allemaal scharrels terwijl er een kind in huis opgroeit?
Ik heb er weinig goede woorden voor over. Vind het heel erg naar voor je.
Jullie hebben een kind, maar hebben niet voor de relatie gevochten?
Zij heeft buiten jou om geregeld dat ze weg kon?
En nu allemaal scharrels terwijl er een kind in huis opgroeit?
Ik heb er weinig goede woorden voor over. Vind het heel erg naar voor je.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 1 oktober 2009 om 14:23
...Maar om dan met de reden te komen van weggaan, mijn gevoel is over en ik mis mijn vrijheid....
Hoe lullig ook, dat recht heeft ze!
ben het met je eens dat het niet de meest aardige manier is, maar toch.
je hebt weinig andere keuzes dan het te accepteren.
Zijn die vrienden echt fout of zijn ze fout omdat je verscheurd wordt door verdriet?
maar als ze echt steeds mannen over de vloer is terwijl jullie kindje daar is zou ik haar daar wel op aanspreken.
Mag ik vragen hoe oud jullie zijn, want je klinkt best jong nog.
Misschien is het anders een goed idee om jouw of haar ouders erbij te betrekken.
(1 klein taaldingetje nog...het is niet ni maar niet, het leest zo lastig)
Succes in ieder geval want makkelijk lijkt het me niet
Hoe lullig ook, dat recht heeft ze!
ben het met je eens dat het niet de meest aardige manier is, maar toch.
je hebt weinig andere keuzes dan het te accepteren.
Zijn die vrienden echt fout of zijn ze fout omdat je verscheurd wordt door verdriet?
maar als ze echt steeds mannen over de vloer is terwijl jullie kindje daar is zou ik haar daar wel op aanspreken.
Mag ik vragen hoe oud jullie zijn, want je klinkt best jong nog.
Misschien is het anders een goed idee om jouw of haar ouders erbij te betrekken.
(1 klein taaldingetje nog...het is niet ni maar niet, het leest zo lastig)
Succes in ieder geval want makkelijk lijkt het me niet
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 1 oktober 2009 om 14:28
donderdag 1 oktober 2009 om 14:33
Het klinkt hard maar de liefde voor jou is over wat haar betreft.Dat zul je moeten accepteren,hoe moeilijk dat ook voor jou is.That's life!
Probeer je eigen leven weer op de rails te krijgen..want het laatste waar ze op zit te wachten is een ex die loopt te mauwen.
Ze zal deze beslissing vast niet in 1 middag genomen hebben.....
Probeer je eigen leven weer op de rails te krijgen..want het laatste waar ze op zit te wachten is een ex die loopt te mauwen.
Ze zal deze beslissing vast niet in 1 middag genomen hebben.....
donderdag 1 oktober 2009 om 14:34
Dat jullie relatie over is, is kut maar daar kun je niets aan doen. Hoe eerder je dat kunt accepteren, hoe fijner voor jou.
Richt je op jullie kind en probeer duidelijke afspraken te maken. Je kunt best laten merken dat je je zorgen maakt om de indrukken die jullie kind bij haar opdoet, maar gedraag je niet jaloers en bemoei je niet met haar privéleven; hoe vervelend ook, daar heb je niks meer mee te maken (behalve natuurlijk waar het jullie kind betreft).
Raas en huil uit bij vrienden en familie en volg daarna haar advies op: pak je eigen leven weer op.
Richt je op jullie kind en probeer duidelijke afspraken te maken. Je kunt best laten merken dat je je zorgen maakt om de indrukken die jullie kind bij haar opdoet, maar gedraag je niet jaloers en bemoei je niet met haar privéleven; hoe vervelend ook, daar heb je niks meer mee te maken (behalve natuurlijk waar het jullie kind betreft).
Raas en huil uit bij vrienden en familie en volg daarna haar advies op: pak je eigen leven weer op.
This is an unacceptable timeline
donderdag 1 oktober 2009 om 14:53
Moonlight, ben het wel met je eens dat het niet de meest snuggere uitdrukking is hoor.
Om na het krijgen van een kindje te gaan roepen dat je je vrijheid mist.
Maar als je gevoel over is...wat dan?
En echt, ik ben een groot voorstander van dingen oplossen, uitpraten en proberen het gevoel weer terug te krijgen.
Maar daar zijn er twee voor nodig, en als 1 van de 2 niet wil dan houdt het op.
Je kan iemand simpelweg niet dwingen en zoals ik het lees heeft deze dame haar beslissing al genomen
Hoe onverantwoordelijk, dom en onnadenkend dat ook mag zijn.
Vandaar dat ik zei, dat de reden genoeg zou kunnen zijn.
Om na het krijgen van een kindje te gaan roepen dat je je vrijheid mist.
Maar als je gevoel over is...wat dan?
En echt, ik ben een groot voorstander van dingen oplossen, uitpraten en proberen het gevoel weer terug te krijgen.
Maar daar zijn er twee voor nodig, en als 1 van de 2 niet wil dan houdt het op.
Je kan iemand simpelweg niet dwingen en zoals ik het lees heeft deze dame haar beslissing al genomen
Hoe onverantwoordelijk, dom en onnadenkend dat ook mag zijn.
Vandaar dat ik zei, dat de reden genoeg zou kunnen zijn.
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 1 oktober 2009 om 15:14
donderdag 1 oktober 2009 om 15:43
