Relaties
alle pijlers
Wat ben ik aan het doen
woensdag 7 april 2021 20:46
Na jaren weer een account aangemaakt, ik hoop dat jullie me even op weg willen helpen.
Hoe weet je of je moet stoppen of doorgaan met een knipperlichtrelatie? Ik kom er gewoon niet uit. En ben er verdrietig van.
Van een afstand zou ik zeggen: stop ermee. Maar mijn gevoel wil niet mee....![😞]()
....
Ik zal in de post hieronder meer details schrijven, die haal ik later weg.!
Hoe weet je of je moet stoppen of doorgaan met een knipperlichtrelatie? Ik kom er gewoon niet uit. En ben er verdrietig van.
Van een afstand zou ik zeggen: stop ermee. Maar mijn gevoel wil niet mee....
....Ik zal in de post hieronder meer details schrijven, die haal ik later weg.!
donderdag 8 april 2021 20:56
Dankjewel voor je berichten. Ik hoop ook dat ik dit inzicht kan laten bezinken, Weet dat ik het nu ook zelf creëer omdat ik blijf lopen op een dood spoor. Gewoon omdat ik voor m’n gevoel al zo’n eind op weg was.Ttroeteltje schreef: ↑08-04-2021 20:45In een gelijkwaardige relatie kun je belangrijke dingen altijd bespreken. En passeren belangrijke dingen vaak ook vanzelf de revue.
En eigenlijk, zeker als je al wat ouder bent en een verleden/bagage hebt, is het helemaal niet verkeerd al vrij snel belangrijke visies met elkaar te delen. Wanneer visies niet overeenkomen is het de vraag of je moet blijven investeren in de relatie.
Ik heb ook ooit aangemodderd met een man die, voor mij, geen goed relatiemateriaal was. Heeft een tijd geduurd voordat ik dat inzag. Ik wilde het namelijk laten slagen. Ik kwam uit een lange relatie incl. samenwonen. Hij kwam uit een huwelijk incl. kinderen. Hij was een stuk ouder dan ik. Een mooie man met mooie praatjes. Hij deed op momenten precies de dingen die mij goed deden en die mij een fijn gevoel gaven. Tegelijkertijd deed hij op momenten dingen die ik niet kon plaatsen en die mij onzeker maakten. De wip kwam uiteindelijk tot stilstand toen deze uit balans was en ik inzag dat hij mij niet gelukkig zou kunnen maken. Ik ben ontzettend blij met zowel onze ontmoeting als met de breuk. Ik heb veel geleerd. Probeer het positief te zien.
donderdag 8 april 2021 20:57
Waarschijnlijk heb je gelijk en zeg ik dat over een tijdje zelf ook. En die bereidwilligheid, da’s iets om echt mee aan de slag te gaan want zo wil ik helemaal niet zijn.Jufjoke schreef: ↑08-04-2021 20:53Ach to, ik denk eigenlijk dat dit een vermomde zegen is. Je was jezelf nu al aan het kwijtraken! Je wringt je in bochten, je buigt het om naar zijn wens, je zegt zelfs dat je jezelf niet herkent. Dat is nooit een goed teken, dat gaat nooit werken.
Ik denk ook dat je een rebound was. Prettig om iemand te hebben om de scheidingsperikelen mee op te vangen, maar nu zijn nieuwe leven steeds meer vorm krijgt, wil hij vrijgezel zijn. Rot, maar daar doe je niets tegen. Laten gaan is de enige optie. En gezien jouw bereidwilligheid om je eigen wensen overboord te gooien denk ik dat je hier achteraf blij mee mag zijn.
donderdag 8 april 2021 21:13
Zo te lezen ben je zo ook helemaal niet, maar was je gewoon even tijdelijk verblind. Dat overkomt zelfs de beste. Belangrijk is om er lering uit te trekken, zodat je hopelijk de volgende keer weer gewoon een fijne ongecompliceerde gelijkwaardige relatie treft.Ikweetooknietalles schreef: ↑08-04-2021 20:57Waarschijnlijk heb je gelijk en zeg ik dat over een tijdje zelf ook. En die bereidwilligheid, da’s iets om echt mee aan de slag te gaan want zo wil ik helemaal niet zijn.
donderdag 8 april 2021 21:13
Goed dat je dat nu ziet. Wanneer je midden in het cirkeltje zit zie je dat niet. Neem jezelf dat ook niet kwalijk.Ikweetooknietalles schreef: ↑08-04-2021 20:57Waarschijnlijk heb je gelijk en zeg ik dat over een tijdje zelf ook. En die bereidwilligheid, da’s iets om echt mee aan de slag te gaan want zo wil ik helemaal niet zijn.
Je bent op deze aardbol om te leren. Je kunt niet alles altijd in 1 keer goed doen.
donderdag 8 april 2021 22:00
donderdag 8 april 2021 22:53
Maar jij was al een jaar gescheiden toen je deze man leerde kennen. En misschien daarvoor al op een hele andere manier bezig met uit elkaar gaan dan hij.Ikweetooknietalles schreef: ↑08-04-2021 20:06Dat gaat ook niet om geen contact mogen hebben, dat gaat om het gevoel dat ex er altijd bij was. Ik heb inderdaad ook kinderen. En goed contact met ex, we voeden ze samen op. Maar wij laten elkaar wel ons eigen leven leiden en gunnen elkaar ook momenten zonder contact. En zorgen toch echt samen voor de kinderen. Daarin is een ieder vrij, maar dit voelde voor mij beklemmend.
Hij heeft tijd nodig om zijn leven opnieuw in te richten maar ook zijn relatie met zijn ex. Ik denk dat hij daar geen partner bij kan hebben en dus hang jij er bij te bungelen. Ik zou er voor passen als ik jou was. Geef hem de ruimte en gun jezelf een leukere relatie.
donderdag 8 april 2021 23:25
Dat is zo. En je hebt daar ook een punt, het was voor mij niet het enige maar één van de zoveel. En dan gaat het stapelen, dat maakt dat er steeds minder ruimte is. Dat dat niet is wat ik nodig heb besef ik nu. Ik hoef zeker niet altijd het middelpunt te zijn. Maar een plek wil ik wel. Daar ga je ook een relatie voor aan, tenminste ik wel.Maduixa schreef: ↑08-04-2021 22:53Maar jij was al een jaar gescheiden toen je deze man leerde kennen. En misschien daarvoor al op een hele andere manier bezig met uit elkaar gaan dan hij.
Hij heeft tijd nodig om zijn leven opnieuw in te richten maar ook zijn relatie met zijn ex. Ik denk dat hij daar geen partner bij kan hebben en dus hang jij er bij te bungelen. Ik zou er voor passen als ik jou was. Geef hem de ruimte en gun jezelf een leukere relatie.
donderdag 8 april 2021 23:32
vrijdag 9 april 2021 02:25
Je heb jezelf veel te veel opzij gezet voor deze man door steeds je wensen aan te passen aan wat hij wil.
Hij wil je niet missen en besluit dan maar in z’n eentje dat het contact blijft, maar dat het geen relatie meer is.
Dan zou je eigenlijk moeten zeggen de groeten en succes met je leven verder.
Je kan van iemand houden maar als het altijd al geheim moest blijven en hij alleen maar in jouw leven kwam en jij niet in dat van hem, heb je geleefd in een leugen.
Is hard, maar misschien ga je jezelf dan iets beters gunnen dan continue op je tenen lopen, jezelf aan passen en niet jezelf kunnen zijn.
Ook frappant dat precies op het moment dat het uit komt bij zijn ex en kinderen dat hij met jou een relatie heeft, hij jou aan de kant schuift.
Waarom zou dat niet mogen, als zijn ex zelf ook al een ander heeft?
Het klopt niet en dat weet je zelf ook wel. Dus wees sterk en verbreek het contact. Laat niet zo met jezelf spelen want voor hem ben je alleen zijn ‘happy time’ en je zegt met jouw aanpassingen dat dat goed is.
Hij wil je niet missen en besluit dan maar in z’n eentje dat het contact blijft, maar dat het geen relatie meer is.
Dan zou je eigenlijk moeten zeggen de groeten en succes met je leven verder.
Je kan van iemand houden maar als het altijd al geheim moest blijven en hij alleen maar in jouw leven kwam en jij niet in dat van hem, heb je geleefd in een leugen.
Is hard, maar misschien ga je jezelf dan iets beters gunnen dan continue op je tenen lopen, jezelf aan passen en niet jezelf kunnen zijn.
Ook frappant dat precies op het moment dat het uit komt bij zijn ex en kinderen dat hij met jou een relatie heeft, hij jou aan de kant schuift.
Waarom zou dat niet mogen, als zijn ex zelf ook al een ander heeft?
Het klopt niet en dat weet je zelf ook wel. Dus wees sterk en verbreek het contact. Laat niet zo met jezelf spelen want voor hem ben je alleen zijn ‘happy time’ en je zegt met jouw aanpassingen dat dat goed is.
vrijdag 9 april 2021 07:45
Stop hiermee. Je doet jezelf alleen maar pijn.
Wat een hoop gedoe.
Liefde is geen gedoe.
En geen contact houden, het gaat jou niks anders opleveren dan hartezeer.
Ruk die pleister er nu in een keer af.
Met welke reden de man zich zo gedraagt is totaal niet relevant. Daar heb jij namelijk geen invloed op.
Wat wel relevant is waarom jij genoegen neemt met deze positie.
Wat een hoop gedoe.
Liefde is geen gedoe.
En geen contact houden, het gaat jou niks anders opleveren dan hartezeer.
Ruk die pleister er nu in een keer af.
Met welke reden de man zich zo gedraagt is totaal niet relevant. Daar heb jij namelijk geen invloed op.
Wat wel relevant is waarom jij genoegen neemt met deze positie.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
vrijdag 9 april 2021 08:38
Dat weet ik eigenlijk niet, het komt doordat een grens mee opschuift denk ik. Het was niet ineens duidelijk dat dit de situatie is en zou worden, maar er kwamen telkens dingen bij waar ik gek genoeg aan ging wennen. Iets met een kikker in een pan waarin het water steeds warmer wordt en de kikker blijft zitten omdat het geleidelijk gaat. Als ik besprak wat ik lastig vond, dan leek ik vaak de zeur. Al zei hij dat ik alles mocht aangeven, het maakte niet dat dingen anders gingen. En ik heb dat voor mezelf telkens goedgepraat.Lorrelies schreef: ↑09-04-2021 07:45Stop hiermee. Je doet jezelf alleen maar pijn.
Wat een hoop gedoe.
Liefde is geen gedoe.
En geen contact houden, het gaat jou niks anders opleveren dan hartezeer.
Ruk die pleister er nu in een keer af.
Met welke reden de man zich zo gedraagt is totaal niet relevant. Daar heb jij namelijk geen invloed op.
Wat wel relevant is waarom jij genoegen neemt met deze positie.
Is ook niet logisch, ik zie van een afstand ook dat dit onnozel is. Het moment om uit te stappen heb ik verlegd. Maar weet dat ik dat nu wel moet gaan doen, dat dit me niet brengt waar ik wil zijn.
vrijdag 9 april 2021 09:07
Het feit alleen dat je dit topic opent zegt genoeg.Ikweetooknietalles schreef: ↑09-04-2021 08:38Dat weet ik eigenlijk niet, het komt doordat een grens mee opschuift denk ik. Het was niet ineens duidelijk dat dit de situatie is en zou worden, maar er kwamen telkens dingen bij waar ik gek genoeg aan ging wennen. Iets met een kikker in een pan waarin het water steeds warmer wordt en de kikker blijft zitten omdat het geleidelijk gaat. Als ik besprak wat ik lastig vond, dan leek ik vaak de zeur. Al zei hij dat ik alles mocht aangeven, het maakte niet dat dingen anders gingen. En ik heb dat voor mezelf telkens goedgepraat.
Is ook niet logisch, ik zie van een afstand ook dat dit onnozel is. Het moment om uit te stappen heb ik verlegd. Maar weet dat ik dat nu wel moet gaan doen, dat dit me niet brengt waar ik wil zijn.
Je schuift jezelf volkomen opzij voor deze man. En je denkt cq hoopt dat hij voor jou kiest als je maar niet "lastig" bent.
Je doet alsof je genoegen neemt met wat er is, maar dat is niet zo: als het zo prima was opende je geen topic hier.
Die ex is al lang verder gegaan met haar leven, heeft al een nieuwe liefde. Zij hangt niet aan hem, hij hangt aan haar. En in ieder geval niet aan jou.
Je zou jezelf heel veel blijer maken met een man die wel voor jou kiest.
Google ook even op intermittend reward, voor het mechanisme wat hier achter zit. Dat verklaart denk ik veel van wat je voelt en het verklaart waarom loslaten zo moeilijk is. Sterkte!
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
vrijdag 9 april 2021 09:27
Intermittent reward, ook ik ga lezen.
Ikzelf heb toentertijd wel eens gedacht dat ik “leed” aan het helpersdroom/verzorgingssyndroom.
Hij had het zwaar: echtscheiding, 2 kinderen die hij niet mocht zien, eigen onderneming moeten opgeven, schulden.......ik vond hem “zielig”, had met hem te doen.
De ware situatie was: echtscheiding vanwege zijn vreemdgaan (niet met mij), geen contact met zijn kinderen vanwege zijn huftergedrag en zijn voortdurende heen en weer of hij dat wel of niet aankon. Ik stimuleerde hem het contact met zijn kinderen wel op te pakken en te behouden.
Hij zat altijd in zak en as. Wilde mij trakteren op een etentje een een parfum cadeau doen, zei dat dan ook en vertelde erachteraan dat hij baalde dat dat niet kon omdat hij de financiële middelen op dat moment niet had. Ik verzekerde hem dat hij zich daar niet druk om moest maken, want gezelligheid kost niets.
Er was altijd wel wat! En ik nam alles voor lief. Dacht dat ik hem met voldoende liefde en steun wel kon “redden”.
Tot ik op gegeven moment dacht: fuck it, dit is niet hoe ik verder wil met mijn leven. Potverdorie, ik ben een jonge vrouw, heb veel aandacht van leuke mannen, heb gestudeerd, heb een goede baan, heb een eigen huis, heb veel vrienden en vriendinnen, ben zelfstandig, dop mijn eigen boontjes, kan mijn eigen broek ophouden....ik heb dit gezeur niet nodig!
Begrijp me niet verkeerd, iedereen kan te maken krijgen met pech, leed en ongeluk. En iedereen verdiend in mijn ogen ook een tweede kans. Deze relatie was echter destructief voor mij.
Zo nu en dan zoekt hij weer contact. Vind ik prima. Doet me niets. Ik reageer op zijn vragen en denk er vrij zakelijk over. En daaraan merk ik dat ik gegroeid ben als persoon. Vlak na die relatie zou ik in zak en as zitten. Nu denk ik: ach, daar heb je hem. En ga verder met mijn leven.
Ikzelf heb toentertijd wel eens gedacht dat ik “leed” aan het helpersdroom/verzorgingssyndroom.
Hij had het zwaar: echtscheiding, 2 kinderen die hij niet mocht zien, eigen onderneming moeten opgeven, schulden.......ik vond hem “zielig”, had met hem te doen.
De ware situatie was: echtscheiding vanwege zijn vreemdgaan (niet met mij), geen contact met zijn kinderen vanwege zijn huftergedrag en zijn voortdurende heen en weer of hij dat wel of niet aankon. Ik stimuleerde hem het contact met zijn kinderen wel op te pakken en te behouden.
Hij zat altijd in zak en as. Wilde mij trakteren op een etentje een een parfum cadeau doen, zei dat dan ook en vertelde erachteraan dat hij baalde dat dat niet kon omdat hij de financiële middelen op dat moment niet had. Ik verzekerde hem dat hij zich daar niet druk om moest maken, want gezelligheid kost niets.
Er was altijd wel wat! En ik nam alles voor lief. Dacht dat ik hem met voldoende liefde en steun wel kon “redden”.
Tot ik op gegeven moment dacht: fuck it, dit is niet hoe ik verder wil met mijn leven. Potverdorie, ik ben een jonge vrouw, heb veel aandacht van leuke mannen, heb gestudeerd, heb een goede baan, heb een eigen huis, heb veel vrienden en vriendinnen, ben zelfstandig, dop mijn eigen boontjes, kan mijn eigen broek ophouden....ik heb dit gezeur niet nodig!
Begrijp me niet verkeerd, iedereen kan te maken krijgen met pech, leed en ongeluk. En iedereen verdiend in mijn ogen ook een tweede kans. Deze relatie was echter destructief voor mij.
Zo nu en dan zoekt hij weer contact. Vind ik prima. Doet me niets. Ik reageer op zijn vragen en denk er vrij zakelijk over. En daaraan merk ik dat ik gegroeid ben als persoon. Vlak na die relatie zou ik in zak en as zitten. Nu denk ik: ach, daar heb je hem. En ga verder met mijn leven.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 09-04-2021 09:34
7.50% gewijzigd
vrijdag 9 april 2021 09:32
Thnx. En het klopt dat het juist daarom zo moeilijk is.Hexopbezemsteel schreef: ↑09-04-2021 09:07Het feit alleen dat je dit topic opent zegt genoeg.
Je schuift jezelf volkomen opzij voor deze man. En je denkt cq hoopt dat hij voor jou kiest als je maar niet "lastig" bent.
Je doet alsof je genoegen neemt met wat er is, maar dat is niet zo: als het zo prima was opende je geen topic hier.
Die ex is al lang verder gegaan met haar leven, heeft al een nieuwe liefde. Zij hangt niet aan hem, hij hangt aan haar. En in ieder geval niet aan jou.
Je zou jezelf heel veel blijer maken met een man die wel voor jou kiest.
Google ook even op intermittend reward, voor het mechanisme wat hier achter zit. Dat verklaart denk ik veel van wat je voelt en het verklaart waarom loslaten zo moeilijk is. Sterkte!
zaterdag 10 april 2021 15:42
Sterkte meid! Ook al is het een goede beslissing, je kunt er evengoed verdrietig om zijn. Maar ik geloof stellig dat je daarna meer ruimte zult ervaren!Ikweetooknietalles schreef: ↑10-04-2021 14:37Details weggehaald. Jullie hebben gelijk. Ik weet wat me te doen staat. Ga contact verbreken. Bedankt allemaal!
