Relaties
alle pijlers
Wat ben ik een bitch...
zaterdag 15 december 2007 om 19:45
Ik had een relatie van meer dan 3,5 jaar. Nu is het min of meer uit van mijn kant, maar we sukkelen eigenlijk door. Ben er ook niet zeker van wat ik nu wil en wil hem zeker niet nu verlaten. Zijn moeder heeft namelijk kanker en ze ondergaat nu chemo. Ik had al wel gevraagd aan vriendinnen wat ze met oud&nieuw gingen doen, maar hoorde 2 dagen geleden dat ze de 28e horen of de chemo aanslaat.
Zijn moeder en ik liggen elkaar totaal niet. Ze heeft mijn (ex)vriend een hoop leed aangedaan in het verleden waardoor hij ook zijn school niet heeft afgemaakt. Verder deed ze nooit wat (ze kijkt heel de dag tv en laat zelfs de hond niet uit) behalve dan mijn vriend uitschelden. Mijn vriend haatte haar ook, maar door de ziekte is dat anders. En ook logisch!! Ik vind het toch heel erg voor haar, je zal het nieuws maar krijgen. Wel is het leed van mijn vriend soms moeilijk te visualiseren, omdat ik haar al 2 niet heb gezien en ik zijn verdriet niet altijd kan voelen. Wat ik mijzelf zeer kwalijk neem.
Nu vroeg hij mij net wat ik met oud&nieuw ga doen (3 dagen nadat hij het nieuws krijgt te horen of het aanslaat). Ik zei in eerste instantie dat ik het niet weet (door zijn situatie), maar zei later ook dat ik misschien met vriendinnen afspreek.
Dit vind hij heel egoïstisch en onbegrijpelijk van mij.. en terecht. Voel me erg schuldig door de opmerking dat ik misschien uitga.. terwijl hij misschien slecht nieuws te horen krijgt.
Wilde even mijn verhaal kwijt.....
Zijn moeder en ik liggen elkaar totaal niet. Ze heeft mijn (ex)vriend een hoop leed aangedaan in het verleden waardoor hij ook zijn school niet heeft afgemaakt. Verder deed ze nooit wat (ze kijkt heel de dag tv en laat zelfs de hond niet uit) behalve dan mijn vriend uitschelden. Mijn vriend haatte haar ook, maar door de ziekte is dat anders. En ook logisch!! Ik vind het toch heel erg voor haar, je zal het nieuws maar krijgen. Wel is het leed van mijn vriend soms moeilijk te visualiseren, omdat ik haar al 2 niet heb gezien en ik zijn verdriet niet altijd kan voelen. Wat ik mijzelf zeer kwalijk neem.
Nu vroeg hij mij net wat ik met oud&nieuw ga doen (3 dagen nadat hij het nieuws krijgt te horen of het aanslaat). Ik zei in eerste instantie dat ik het niet weet (door zijn situatie), maar zei later ook dat ik misschien met vriendinnen afspreek.
Dit vind hij heel egoïstisch en onbegrijpelijk van mij.. en terecht. Voel me erg schuldig door de opmerking dat ik misschien uitga.. terwijl hij misschien slecht nieuws te horen krijgt.
Wilde even mijn verhaal kwijt.....
zaterdag 15 december 2007 om 19:49
Tsja............... als het niet duidelijk is of het 'aan' of 'uit' is krijg je dit soort vaagheden ; van een gewoon erg goeie vriendin zou hij het waarschijnlijk niet egoistisch vinden , als ZIJN vriendin weer wel .
Bij elkaar blijven uit medelijden is eigenlijk nog zieliger dan knopen doorhakken en tóch steun geven .
Bij elkaar blijven uit medelijden is eigenlijk nog zieliger dan knopen doorhakken en tóch steun geven .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 15 december 2007 om 19:49
Ik snap zijn reactie, die waarschijnlijk verergerd word door spanning en stress op dit moment, maar ook die van jou. Feitelijk heb je niks met zijn moeder en nu moet je ineens je feestdagen op haar inrichten. Aangezien je haar al twee jaar niet gezien hebt lijkt het me logisch dat ze niet helemaal in je hoofd zit als jij je planningen maakt.
In dit geval zou ik je adviseren om even de wijste te zijn en je vriend even onredelijk te laten zijn, gezien de situatie. Dat kan later nog wel eens uitgepraat worden. Leg hem uit dat jij pas een beslissing maakt op het moment dat hij het nieuws heeft gehad, en laat je vriendinnen dat ook weten. Goed nieuws, ga jij stappen. Slecht nieuws, blijf je bij hem. Zoiets?
In dit geval zou ik je adviseren om even de wijste te zijn en je vriend even onredelijk te laten zijn, gezien de situatie. Dat kan later nog wel eens uitgepraat worden. Leg hem uit dat jij pas een beslissing maakt op het moment dat hij het nieuws heeft gehad, en laat je vriendinnen dat ook weten. Goed nieuws, ga jij stappen. Slecht nieuws, blijf je bij hem. Zoiets?
zaterdag 15 december 2007 om 19:54
Precies, je schrijft dat je hem zeker niet nu wilt verlaten. Heb je voor jezelf wel duidelijk wat je wilt? Want het is niet gezegd dat je hem niet kan steunen ook al is het over tussen jullie. Ik spreek uit ervaring, het is moeilijk mensen pijn te doen en in jou ogen doe je dat misschien door het definitief uit te maken. Dit voelt blijkbaar egoistisch voor jou. De meeste pijn zal hij echter krijgen wanneer je niet eerlijk tegen hem bent. Dus zet voor jezelf op een rijtje wat je zelf wilt en handel daar ook naar. Dat i smoeilijk, maar voor beiden uiteindelijk echt het prettigst.
Succes
Succes
zaterdag 15 december 2007 om 20:01
O wat is dit mooi beknopt verwoord! Ik had een heel epistel willen schrijven, maar dat hoeft niet meer na deze posting...
Wees duidelijk naar je vriend/ex. Ook al kwets je hem daar misschien mee. Hij zal nog meer gekwetst worden wanneer hij er later achter komt dat je allang klaar met hem was maar toch bent blijven aanmodderen omdat je het zo zielig vind.
zaterdag 15 december 2007 om 20:07
Ja jullie hebben ook gelijk. Hij weet wel dat het van mijn kant over is en als we echt besluiten te stoppen wil hij mij ook helemaal niet meer zien. Dat maakt het ook moeilijk, want de steun heeft hij wel nodig. Echter heb ik wel twijfels. Krijg ik geen spijt als het uit is?
Ik heb nu trouwens gigantische ruzie. Hij is heel boos om het feit dat ik misschien wilde stappen. Hij doet mij ook echt pijn met zijn opmerkingen, vind het niet geheel terecht.....
Ik heb nu trouwens gigantische ruzie. Hij is heel boos om het feit dat ik misschien wilde stappen. Hij doet mij ook echt pijn met zijn opmerkingen, vind het niet geheel terecht.....
zaterdag 15 december 2007 om 20:08
ik lees niet dat je alleen maar bij hem blijft omdat zijn moeder kanker heeft. ik lees dat je zowiezo niet weet of je wel of niet bij hem wilt blijven. Anyway, ik zie het probleem niet zo. Als het goed nieuws is, is het goed. Wat als het slecht nieuws is, gaan jullie dan op 31 dec. de hele avond sipjes op de bank zitten en om vijf voor 12 stilletjes naar bed... Ik bedoel, wat verwacht je vriend van jou als het slecht nieuws wordt? Wat is hij van plan dan zelf te gaan doen? kan me ook voorstellen dat hij die avond dan misschien bij zijn moeder door wil brengen, nou prima, kan hij bij haar zijn en jij hebt niets met haar, dus kan je met je vriendinnen uit.
Dus....wat verwacht je vriend van jou???
Dus....wat verwacht je vriend van jou???
zaterdag 15 december 2007 om 20:14
Dat vind ik dan wel weer vreemd van hem dat hij jou helemaal niet meer wil zien als het definitief over is, maar nu nog wel. Zo van, nu heb ik haar nog even nodig.....
Ik zou duidelijk zijn naar hem toe, maar je kunt hem daarnaast nog wel steunen inderdaad.
Ik vind je helemaal geen bitch trouwens, kan me goed voorstellen dat je niet zo veel ( meer) met haar hebt.
Het lijkt erop alsof hij jou ook nog een beetje aanhoudt voor de steun.
Wees duidelijk naar elkaar toe.
Ik zou duidelijk zijn naar hem toe, maar je kunt hem daarnaast nog wel steunen inderdaad.
Ik vind je helemaal geen bitch trouwens, kan me goed voorstellen dat je niet zo veel ( meer) met haar hebt.
Het lijkt erop alsof hij jou ook nog een beetje aanhoudt voor de steun.
Wees duidelijk naar elkaar toe.
zaterdag 15 december 2007 om 20:19
Tsja, Margriet, ik kan me gheel goed voorstellen dat de vriend van TO geen zin heeft om feest te vieren als de uitslag niet goed is. Je hoeft niet perse sip op de bank te gaan zitten, maar feestvieren en net doen alsof er niks aan de hand is is ook weer het andere uiterste. Als mijn moeder ziek zou zijn en de uitslag zou slecht zijn, dan zou ik wel sip op de bank zitten en om vijf voor twaalf naar bed gaan.
zaterdag 15 december 2007 om 20:22
Nou helaas heeft hij naast mij niet zo veel steun aan anderen. Ben wel blij dat jullie het trouwens van mij snappen dat ik toch misschien uit wil gaan ondanks het nieuws. Als het slecht nieuws is denk ik dat hij daar wil blijven, en heel logisch. Dus daarom vind ik het moeilijk! Want ik kan niet naar hem toe, aangezien ik die ouders niet mag en vice versa.
Maar ik ben niet helemaal duidelijk naar hem geweest. Heb wel gezegd dat ik denk dat het gewoon over is, maar hij wil mij echt absoluut niet kwijt (nou ja nu volgens mij wel na dit gesprek). Hij blijft dus hoop houden...
Maar ik ben niet helemaal duidelijk naar hem geweest. Heb wel gezegd dat ik denk dat het gewoon over is, maar hij wil mij echt absoluut niet kwijt (nou ja nu volgens mij wel na dit gesprek). Hij blijft dus hoop houden...
zaterdag 15 december 2007 om 20:25
Shining: wat jij zegt is inderdaad ook zijn punt.
En misschien heb je ook gelijk, daar voel ik mij heel schuldig om. Voor hem zou ik het heel erg vinden, maar stiekem denk ik dat het voor hem op de lange termijn misschien wel beter is. Zijn verleden houdt hem nu heel erg tegen om te leven en weer te genieten.
En misschien heb je ook gelijk, daar voel ik mij heel schuldig om. Voor hem zou ik het heel erg vinden, maar stiekem denk ik dat het voor hem op de lange termijn misschien wel beter is. Zijn verleden houdt hem nu heel erg tegen om te leven en weer te genieten.
zaterdag 15 december 2007 om 20:36
Het is nu dus uit en hij wil me nooit meer zien. Zal even citeren wat hij o.a. zegt...
en ik hoop dat je je ook goed beseft dat ik de rest van mijn leven met haat aan je terug zal denken dat dit nu gebeurd is. Want jij hebt dit tenslotte nu in werking gezet
en ik ga me echt helemaal naar de klote drinken vanavond..
Vind het dus echt niet leuk dat hij nu zo doet
en ik hoop dat je je ook goed beseft dat ik de rest van mijn leven met haat aan je terug zal denken dat dit nu gebeurd is. Want jij hebt dit tenslotte nu in werking gezet
en ik ga me echt helemaal naar de klote drinken vanavond..
Vind het dus echt niet leuk dat hij nu zo doet
zaterdag 15 december 2007 om 20:43
Het zegt meer over hem dan over jou. Snap dat dit pijn doet en hij zegt het ook om je te kwetsen. Ik zou zeggen, lat m nu ff boos zijn en hou jezelf voor dat dit dingen zijn die gezegd worden in boosheid in combinatie met angst.
Spreek lekker met je vriendinnen af en laat hem maar ff in zijn sop gaarkoken.
Spreek lekker met je vriendinnen af en laat hem maar ff in zijn sop gaarkoken.
zaterdag 15 december 2007 om 20:54
Hoe hij hier verder op reageert is zijn zaak, is iets waar hij mee in het reine mee moet zien te komen op wat voor manier dan ook.
Toegegeven, timing is erg lullig voor hem, maar een relatie in stand houden terwijl het van jouw kant eigenlijk gewoon voorbij is, is misschien nog wel veel lulliger uiteindelijk. De schijn ophouden en tegen je gevoel in gaan is sowieso geen goede optie.
Ik neem ook aan, gezien wat ik van je lees, dat je hem best graag zou willen steunen nog als gewoon een vriendin. Maar hij kiest er zelf voor om dat niet te doen. Dat is zijn recht. Zolang jij eventueel die helpende hand uit wilt steken als hij aangeeft het heel hard nodig te hebben... tsja, meer kun je denk ik niet doen.
Toegegeven, timing is erg lullig voor hem, maar een relatie in stand houden terwijl het van jouw kant eigenlijk gewoon voorbij is, is misschien nog wel veel lulliger uiteindelijk. De schijn ophouden en tegen je gevoel in gaan is sowieso geen goede optie.
Ik neem ook aan, gezien wat ik van je lees, dat je hem best graag zou willen steunen nog als gewoon een vriendin. Maar hij kiest er zelf voor om dat niet te doen. Dat is zijn recht. Zolang jij eventueel die helpende hand uit wilt steken als hij aangeeft het heel hard nodig te hebben... tsja, meer kun je denk ik niet doen.
zondag 16 december 2007 om 11:26
Ik herinner me je andere topic nog. Vanaf het moment dat bekend werd dat zijn moeder kanker heeft, heb je er heel veel moeite mee gehad, dat hij veel thuis bij haar wilde zijn. Jij kon dat niet begrijpen, omdat zijn moeder jou totaal niet ligt. Jij vond eigenlijk dat hij zijn moeder min of meer de rug toe moest keren, omdat zij hem zo slecht behandeld heeft. Maar helaas deed hij dat niet, hij wilde er wél zijn voor zijn moeder in deze moeilijke tijd.
Is dat de oorzaak dat jij zo van hem verwijderd bent geraakt?
Is dat de oorzaak dat jij zo van hem verwijderd bent geraakt?
zondag 16 december 2007 om 15:00
Nee, ik kon het goed begrijpen dat hij er voor zijn moeder was. Vond dat ook een goede eigenschap aan hem. En het blijft zijn moeder, dus voor hem is het nieuws heel erg ondanks het verleden. Alleen vond ik het moeilijk te begrijpen dat hij zichzelf meteen zo verwaarloosde. Dat was voor mij moeilijk, zeker omdat hij waanbeelden kreeg en begon te hyperfentileren. Ook at hij niet meer en lag hij soms alleen maar in bed, en hij sloot zich van alles af.
Maar het speelt zeker mee. Alleen was de relatie voor de ziekte van zijn moeder al niet goed, toen was ik al erg aan het twijfelen over de voortgang.
Maar het speelt zeker mee. Alleen was de relatie voor de ziekte van zijn moeder al niet goed, toen was ik al erg aan het twijfelen over de voortgang.
zondag 16 december 2007 om 15:28
Ik begrijp het eerlijk gezegt niet dat je liever met vriendinnen gaat stappen is het zo probleem om er op die ene avond er voor hem te zijn dan. Daarnaast weet je jezelf in1 zin tegen te spreken je zegt namelijk dat hij weet dat het van jou kant over is maar dat als jullie besluiten echt te stoppen.....??? Ik kan me zijn heftige reactie dus ook wel goed begrijpen want ik denk dat hij zich flink in de steek gelaten voelt op dit moment.
zondag 16 december 2007 om 15:37
Nee het is wel echt over nu. Maar het is heel moeilijk om tot dat besluit te komen na 4 jaar en zeker wanneer hij zo'n moeilijke tijd doormaakt. Dus we wisten beiden dat het over was, maar het voelde toch niet zo. Het is een beetje moeilijk om uit te leggen, hoop dat het je het beetje begrijpt zo.
Maar ik had al met vriendinnen gesproken, voordat hij vertelde dat ze op de 28e belangrijk nieuws krijgen. En hij gaat nu ook elk weekend zonder mij stappen, dus vandaar dat ik ook plannen maakte, o.a. voor oud&nieuw. Had al een jurk en schoenen gekocht, speciaal voor oud&nieuw. Nu ik weet hij misschien slecht nieuws krijgt de 28e, weet ik dus inderdaad niet wat ik moet doen. Hij heeft mij ook verteld dat als ze slecht nieuws krijgen, hij thuis blijft en even niemand wil zien. Gewoon alleen met het gezin...
Maar ik had al met vriendinnen gesproken, voordat hij vertelde dat ze op de 28e belangrijk nieuws krijgen. En hij gaat nu ook elk weekend zonder mij stappen, dus vandaar dat ik ook plannen maakte, o.a. voor oud&nieuw. Had al een jurk en schoenen gekocht, speciaal voor oud&nieuw. Nu ik weet hij misschien slecht nieuws krijgt de 28e, weet ik dus inderdaad niet wat ik moet doen. Hij heeft mij ook verteld dat als ze slecht nieuws krijgen, hij thuis blijft en even niemand wil zien. Gewoon alleen met het gezin...
zondag 16 december 2007 om 15:49
