Wispelturig, maar nu is het anders??

Ik denk dat felle discussies soms best gezond zijn, maar je moet wel oppassen dat er op een gegeven moment niet iets onherstelbaar breekt... ZIjn het aanwijsbare dingen waar je je aan ergert? Onoverkomelijke dingen?

Je hebt dus discussies als je thuis bent, als je weg bent of wanneer je op vakantie bent. In wat voor een situaties heb je geen discussies? En waar hebben jullie dan discussies over? Discussies kunnen leuk en leerzaam zijn (mits gevoerd) ruzies zijn minder leuk. Over wat voor onderwerpen ben je dan zo fel? Zoek je wel je strijdpunten uit of maak je overal een strijdpunt van?



De vraag stellen is eigenlijk hem al beantwoorden. Heel eerlijk: je gevoel zegt je dat dit het niet is. Waarom je gevoel niet serieus nemen. Je hoeft je gevoel niet weg te praten.

Eens met wzk. Je hebt kibbelen, discussies voeren en ruzies. Wat hebben jullie?

Als ik de geschiedenis van jouw postings na loop, heb je vanaf het begin al geen leuke relatie. Waarom blijf je er in hangen? Wat is de achterliggende reden? Want het gaat eigenlijk helemaal niet om hem...... toch?

Oh ja, wel even een knuffel, want ik zie dat je er mee worstelt.

op zich is het normaal dat je je aan elkaar gaat irriteren als je net samenwoont. Wat niet normaal is dat dit soort irritaties of discussies voor jou aanleiding zijn om te twijfelen aan de relatie of je liefde voor hem. Ik zie in je geschiedenis dat je vanaf het begin al twijfels hebt. Lijkt me hoog tijd om de twijfels aan de kant te zetten voorgoed, en te gaan genieten van je relatie, of de knoop door te hakken en weg te gaan bij je vriend

quote:dingentje schreef op 07 december 2009 @ 17:02:

We maken eigenlijk overal een stijdpunt van. Het gaat soms helemaal nergens over. Misschien is discussie niet echt het goede woord. Het is meer kibbelen. Soms gemeen zijn tegenelkaar. Elkaar kwetsen met woorden.



Grenzen aftasten en omgekeerd aangeven is wel belangrijk in een relatie, maar als je persoonlijk en kwetsend wordt moet je idd oppassen. Dat kan dingen kapot maken.



Hoe ver gaan jullie in dat kwetsen met woorden? Echt onder de gordel?

Het maakt volgens mij in een relatie niet zoveel uit als je af en toe het niet eens bent of een conflict hebt. Als het maar goed wordt opgelost en er niet steeds een onderlinge strijd is om gelijk te krijgen. Vreselijk vind ik dat, zowel in relaties als in vriendschappen. Moet op mijn werk al genoeg bediscussieren en verdedigen, daar heb ik in mijn relaties helemaal geen zin in. (Maar goed, aan dat laatste heb je niet veel).



Succes!

quote:dingentje schreef op 07 december 2009 @ 16:59:

De laatste tijd merk ik dat ik niet altijd zin heb om met hem dingen te ondernemen. Omdat we dan toch altijd wel een discussie hebben. Hij is erg direct. Zegt wat hij denkt. Ik ben ook direct maar ook heel gevoelig. Soms zegt hij dingen die bij mij zo hard aankomen. We begrijpen elkaar niet altijd. En dat is zo vervelend. Hij begrijpt mij niet en ik hem niet. Het is geen makkelijke jongen. Maar dit geld ook voor mij. Ik ben ook best lastig. Kijk, discussies is nooit verkeerd denk ik. In mijn vorige relatie (5 jaar) had ik nooit ruzie e.d. .Dat was zeker niet goed. Maar ik stapel het op. Dan weer dit, dan weer dat..het wordt soms teveel. Waardoor ik merk dat ik hem minder leuk ga vinden. En misschien wil ik helemaal niet eerlijk tegen mezelf zijn. Ik wil zo graag dat het werkt. Want het is echt een goeie gozer!!! Iemand die echt 100% van mij houdt.



Heb je enig idee hoe de dingen bij hem aankomen? Praten jullie wel eens over de manier waarop jullie eigenlijk samen communiceren en hoe dat eventueel anders zou kunnen? (dus niet over de inhoud)



En verder... tja, als jullie elkaar totaal niet begrijpen en het nergens over eens zijn.... Wat denk je zelf?

quote:dingentje schreef op 07 december 2009 @ 17:02:

We maken eigenlijk overal een stijdpunt van. Het gaat soms helemaal nergens over. Misschien is discussie niet echt het goede woord. Het is meer kibbelen. Soms gemeen zijn tegenelkaar. Elkaar kwetsen met woorden.

Nou dat klinkt als echte liefde.

Welk wonder gaat geschieden dat het opeens beter wordt? En waarom zou je wachten op een wonder?

Een prille relatie zoals die van jullie hoort nog gewoon leuk te zijn en geen strijdveld, dus ik heb helaas weinig hoop voor jullie gezamenlijke toekomst. Tenzij je erin blijft hangen en tevreden bent met nog 30 jaar strijd en ruzie.

Tja, ik heb ook zo'n jaar achter de rug, we wonen net zo lang samen als jij en je vriend en hebben ook heel veel ruzie gehad en getwijfeld. Mijn vriend is erg veel ruzie en geschreeuw gewend vanuit zijn achtergrond en vind het veel minder erg dan ik en is ook erg competitief ingesteld dus een keer samen het journaal kijken kon al verzanden in een hoop oplopende discussie over politiek. Door zijn manier van communiceren voelde ik me dan ook vaak aangevallen en niet gewaardeerd terwijl het voor hem nog net niet een hobby was om zo tekeer te gaan. Ik heb toen gedreigd dat hij een therapeute moest zoeken of ik zou het opgeven met hem omdat zijn toon te aggressief was voor mij en hij zich niet op mij af mocht reageren en dat is natuurlijk wel heel erg drastisch. Maar sindsdien weet hij wel dat ik het echt verschrikkelijk vind en dat zijn gedrag niet normaal was. Ik kan uit jouw verhaal opmaken dat je zelf ook je meer laat gaan dan je lief is tijdens zo'n ruzie dus mijn advies is dan ook, blijf leuke dingen doen samen maar ga de discussies uit de weg.

Op het moment dat je er een voelt aankomen ga je gewoon even naar het toilet of een drankje halen en begin je erna ergens anders over. Over iets positiefs uiteraard. Als deze strategie niet een beetje oplucht dan moet je een keer echt een gesprek aangaan met hem erover op een rustig moment en hem uitleggen dat jij de discussies heel anders ervaart en dat ze je gevoel voor hem een beetje kapot maken. Leg uit dat je zijn mening niet onbelangrijk vind en hem ook respecteert maar dat je liever wat meer kletst, zoent of knuffelt dan dat heftige ge-praat de hele tijd. Zou dat misschien kunnen werken? Let erop dat je de komende tijd vooral zelf zo positief mogelijk praat, geef hem iets vaker complimentjes bijvoorbeeld of zeg dat je 'willekeurig voorbeeld' samen doen zo leuk vindt. laat het discussieren over aan zijn vrienden en laat je niet verleiden tot een 'wat vind jij er nou van' situatie zeg desnoods dat je je er nog niet genoeg in verdiept hebt om een mening te hebben erover. Met deze diplomatie heb ik nu een heerlijke rustige relatie gek genoeg en voel ik me nooit meer ondergewaardeerd of aangevallen. Ik zei vandaag nog tegen hem dat de manier we praten zo veranderd is en dat ik daar zo blij mee ben en hij gaf aan dat hij nu ook inziet dat het zo veel gezelliger is. Het competitieve uit hij nu vooral bij zijn maten en hij doet aan sales dus dat biedt ook communicatief genoeg uitdaging en nu zijn we het zowaar ook steeds vaker ergens over eens haha. Nou succes....