
Ze is zo veranderd
zaterdag 16 augustus 2008 om 09:03
Een hele goede vriendin van mij is sinds ze een andere baan heeft nogal veranderd. We hadden altijd leuke diepe gesprekken, maar het lijkt wel of ze steeds oppervlakkiger wordt. Nu gaan de gesprekken eigenlijk voornamelijk over haar werk en welke BN'ers ze ontmoet. Ineens wil ze ook continu shoppen, iets waar ze vroeger niet zoveel om gaf. Verder spreekt ze steeds minder af, ik denk omdat ik minder in haar wereldje pas. Ik dacht dat het was omdat alles nog nieuw en spannend voor haar was, maar inmiddels zijn we een jaar verder en verandert ze steeds meer. Ik ben blij dat ze het zo naar haar zin heeft in haar nieuwe job, maar ik mis wel hoe ze vroeger was. Mijn vraag is nu, moet ik het maar laten begaan en afwachten of niet?

zaterdag 16 augustus 2008 om 12:00

zaterdag 16 augustus 2008 om 15:47
Aankaarten!
Ik heb ook een periode gehad dat ik enorm enthousiast was over een nieuwe functie en ik maar door bleef ratelen over hoe leuk en fantastisch het allemaal wel niet was (terwijl ik stiekem, diep in mijn hart, dacht dat ik het niet zou kunnen... Mezelf een beetje overschreeuwen, zeg maar).
Gelukkig is mijn beste vriendin iemand die me op een gegeven moment wel confronteert als ik te ver doordraaf. Dat heeft ze ook gedaan en pas toen zag ik het... Achteraf schaamde ik me wel een beetje, maar het heeft me weer met beide benen op de grond gezet.
Gelukkig maar, want ik ben een veel leuker mens als ik gewoon normaal doe
Misschien heeft ze het zelf (ook) niet zo erg in de gaten... Praat erover en wacht af wat de reactie is.
Succes!
Ik heb ook een periode gehad dat ik enorm enthousiast was over een nieuwe functie en ik maar door bleef ratelen over hoe leuk en fantastisch het allemaal wel niet was (terwijl ik stiekem, diep in mijn hart, dacht dat ik het niet zou kunnen... Mezelf een beetje overschreeuwen, zeg maar).
Gelukkig is mijn beste vriendin iemand die me op een gegeven moment wel confronteert als ik te ver doordraaf. Dat heeft ze ook gedaan en pas toen zag ik het... Achteraf schaamde ik me wel een beetje, maar het heeft me weer met beide benen op de grond gezet.
Gelukkig maar, want ik ben een veel leuker mens als ik gewoon normaal doe
Misschien heeft ze het zelf (ook) niet zo erg in de gaten... Praat erover en wacht af wat de reactie is.
Succes!
zondag 17 augustus 2008 om 13:35
Ik sluit me aan bij de rest. Zorg er wel voor dat je vanuit jezelf (dus in ik-vorm) praat. Anders kan het overkomen als verwijt en dan is de kans groot dat ze in de verdediging schiet. Beschrijf wat je opvalt/mist, vertel hoe je je daarover voelt en wat je zou willen, vraag hoe zij het ervaart... Het zou moeten werken zo.
Succes!
Succes!