Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
donderdag 20 februari 2014 om 16:07
Heidi, je zoekt er teveel achter. Ik werk met deadlines en die stel ook altijd voor mezelf op, als ik tegen mezelf zeg "je mag er een week of twee over doen om hiermee te dealen en jezelf heel rot voelen" dan werkt dat voor mij. Het gaat nu al veel beter met me als ik het vergelijk met vanmorgen....dus ik geef het 1 week.
En het is inderdaad over en uit en dat blijft zo.
En het is inderdaad over en uit en dat blijft zo.
donderdag 20 februari 2014 om 16:15
quote:Rooss4 schreef op 20 februari 2014 @ 16:06:
[...]
Jezus Roos! Nogmaals ik denk dat ik als enige kan inschatten wat hier het beste werkt. Boos worden is 1 maar hoe hij reageerde (waar ik verder niet over wil uitwijden) deed mij besluiten het op deze manier te doen.....ik blijf me niet verdedigen over mijn keuzes....
[...]
Jezus Roos! Nogmaals ik denk dat ik als enige kan inschatten wat hier het beste werkt. Boos worden is 1 maar hoe hij reageerde (waar ik verder niet over wil uitwijden) deed mij besluiten het op deze manier te doen.....ik blijf me niet verdedigen over mijn keuzes....
donderdag 20 februari 2014 om 16:20
donderdag 20 februari 2014 om 16:28
quote:Heeeidi schreef op 20 februari 2014 @ 14:33:
Wat ik dan ergens wel bijzonder vind is dat een partner dan niet een soort van schrikt van zo'n boodschap. Je hebt een opening gegeven, maar blijkbaar ziet hij niet de ernst er van in. Hoe zijn jullie dat gesprek geeindigd dan? Hij heeft gezegd dat hij geen open relatie wil en wat ga jij met die spanning doen nu? Zou dat volgens hem dan nu vanzelf ook weer afnemen?
Daar ben ik ook altijd heel benieuwd naar. Ik lees hier regelmatig dat het gebrek aan spanning thuis gemeld is en dat de partner zijn non-open-relatie-veto uitspreekt en dan??
Klaar en hoppetee aan de koffie met een kaakje?
Als mijn man zijn verlangen tot spanning uitspreekt zou ik met mijn tenen krom zitten uit angst dat hij tóch een keer zwicht als ik zijn verlangen van tafel heb geveegd. Het zou bij mij beslist een terugkerend onderwerp van gesprek zijn.
Wat ik dan ergens wel bijzonder vind is dat een partner dan niet een soort van schrikt van zo'n boodschap. Je hebt een opening gegeven, maar blijkbaar ziet hij niet de ernst er van in. Hoe zijn jullie dat gesprek geeindigd dan? Hij heeft gezegd dat hij geen open relatie wil en wat ga jij met die spanning doen nu? Zou dat volgens hem dan nu vanzelf ook weer afnemen?
Daar ben ik ook altijd heel benieuwd naar. Ik lees hier regelmatig dat het gebrek aan spanning thuis gemeld is en dat de partner zijn non-open-relatie-veto uitspreekt en dan??
Klaar en hoppetee aan de koffie met een kaakje?
Als mijn man zijn verlangen tot spanning uitspreekt zou ik met mijn tenen krom zitten uit angst dat hij tóch een keer zwicht als ik zijn verlangen van tafel heb geveegd. Het zou bij mij beslist een terugkerend onderwerp van gesprek zijn.
donderdag 20 februari 2014 om 16:31
quote:apollonia1974 schreef op 20 februari 2014 @ 16:15:
[...]
Jezus Roos! Nogmaals ik denk dat ik als enige kan inschatten wat hier het beste werkt. Boos worden is 1 maar hoe hij reageerde (waar ik verder niet over wil uitwijden) deed mij besluiten het op deze manier te doen.....ik blijf me niet verdedigen over mijn keuzes....Dan snap ik niet dat je op dat moment niet met hem gestopt bent. Ik zou niet zoveel trek hebben in buitenproportionele kwaadheid van mijn minnaar. Maar goed, je hebt dit natuurlijk wel zelf in de hand gewerkt door hem te blokkeren. Eerlijkheid en duidelijkheid duurt meestal het langst.
[...]
Jezus Roos! Nogmaals ik denk dat ik als enige kan inschatten wat hier het beste werkt. Boos worden is 1 maar hoe hij reageerde (waar ik verder niet over wil uitwijden) deed mij besluiten het op deze manier te doen.....ik blijf me niet verdedigen over mijn keuzes....Dan snap ik niet dat je op dat moment niet met hem gestopt bent. Ik zou niet zoveel trek hebben in buitenproportionele kwaadheid van mijn minnaar. Maar goed, je hebt dit natuurlijk wel zelf in de hand gewerkt door hem te blokkeren. Eerlijkheid en duidelijkheid duurt meestal het langst.
donderdag 20 februari 2014 om 16:46
Vast Roos, ik geef pas mijn echte privégegevens als die ander daadwerkelijk bewezen heeft ermee om te kunnen gaan dat ik bereikbaar ben.
In het verleden ook een minnares gehad die net als zoals Krimp deed "Ik vind het moeilijk hem met rust te laten als hij zo bereikbaar is" en net zoals de minnaar van Apollonia maar blééf berichten ondanks gemaakte afspraken.
Ook in mijn privétijd met mijn partner net zoals bij Apollonia, dus natuurlijk neem ik die voorzorgsmaatregel.
In het verleden ook een minnares gehad die net als zoals Krimp deed "Ik vind het moeilijk hem met rust te laten als hij zo bereikbaar is" en net zoals de minnaar van Apollonia maar blééf berichten ondanks gemaakte afspraken.
Ook in mijn privétijd met mijn partner net zoals bij Apollonia, dus natuurlijk neem ik die voorzorgsmaatregel.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 20 februari 2014 om 16:51
donderdag 20 februari 2014 om 16:58
Roos, elk sexcontact begint voor mij met duidelijke afspraken maken.
Anders werkt het hele contact idd niet.
Er zijn ook mensen die zichzelf niet zo in de hand hebben als jij doet en de afspraken uit het oog verliezen.
Mijn vrouw werd er iig gestoord van als die minnares wéér onder het diner begon met trekken aan mij uit afgunst.
Anders werkt het hele contact idd niet.
Er zijn ook mensen die zichzelf niet zo in de hand hebben als jij doet en de afspraken uit het oog verliezen.
Mijn vrouw werd er iig gestoord van als die minnares wéér onder het diner begon met trekken aan mij uit afgunst.
volg je verstand, gebruik je gevoel
donderdag 20 februari 2014 om 17:06
Ik snap dat ook niet. Als minnares van een getrouwde vent weet ik dat ik geen contact kan initiëren. Ik zal nooit bellen, en niet appen buiten de afgesproken tijden. Of liever niet whatsappen zelfs, maar een ander chatprogramma gebruiken waar je meldingen van uit kunt zetten, voor het geval ik toch op een afgesproken tijd een berichtje stuur en hij onverhoopt niet bij zijn telefoon is.Ik zal ook niet mailen naar werk- of privémail. Ik zal ook niet bellen op zijn werk. Etc etc. Ik wou dat namelijk bij vorige minnaars ook niet toen ik nog getrouwd was.
Aan de andere kant vraag ik ook niet om zijn privénummer. Prima als hij dat geeft, en ik zal er goed mee omgaan. Maar ik vraag er niet om.
Aan de andere kant vraag ik ook niet om zijn privénummer. Prima als hij dat geeft, en ik zal er goed mee omgaan. Maar ik vraag er niet om.
donderdag 20 februari 2014 om 17:49
Barb, Apollonia, heftige dagen meiden.. Dikke knuf.
Apollonia, ik had uit je bericht van vorige week al opgemerkt waarom je dit niet trok, ik snap je wel..
Ik zou de wijze waarop jij er mee omgaat niet kunnen handelen, maar hoe je nu gehandeld hebt, komt wel overeen met hoe jij in deze minnaar relatie stond. En ik begrijp uit alles dat je nr2 daar niet zo mee om kon gaan.
Jeetje wat hebben wij het hier qua contact hebben gewoon makkelijk in vergelijking tot velen van jullie.. gewoon appen op prive nr, wanneer het ons uit komt. Ik heb bijna altijd geluid van phone uitstaan, LD ook.. we kijken af en toe.. en geen ander die gebruikt maakt van onze phones. Ik hoef niet na te denken als ik hem iets wil laten weten, of iets wil vragen.. Mailen en appen kan gewoon op prive nr en mail.
Heel af en toe bellen we, maar ik denk dat dat maximaal 2 x per jaar is ofzo. Ik ben geen bellert, dus daar heeft hij even aan moeten wennen maar bellen werkt niet voor mij..
Apollonia, ik had uit je bericht van vorige week al opgemerkt waarom je dit niet trok, ik snap je wel..
Ik zou de wijze waarop jij er mee omgaat niet kunnen handelen, maar hoe je nu gehandeld hebt, komt wel overeen met hoe jij in deze minnaar relatie stond. En ik begrijp uit alles dat je nr2 daar niet zo mee om kon gaan.
Jeetje wat hebben wij het hier qua contact hebben gewoon makkelijk in vergelijking tot velen van jullie.. gewoon appen op prive nr, wanneer het ons uit komt. Ik heb bijna altijd geluid van phone uitstaan, LD ook.. we kijken af en toe.. en geen ander die gebruikt maakt van onze phones. Ik hoef niet na te denken als ik hem iets wil laten weten, of iets wil vragen.. Mailen en appen kan gewoon op prive nr en mail.
Heel af en toe bellen we, maar ik denk dat dat maximaal 2 x per jaar is ofzo. Ik ben geen bellert, dus daar heeft hij even aan moeten wennen maar bellen werkt niet voor mij..
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 20 februari 2014 om 19:38
wij gebruiken kik voor het contact, geluiden uit dus kunnen elkaar benaderen wanneer we willen zonder de ander lastig te vallen.
Hebben elkaars prive nummer maar geen van beide zal zomaar bellen, dat spreken we dan even af.
Ik vind het eigenlijk een onbeschreven regel om de ander niet lastig te vallen in zijn tijd met het gezin.
Hebben elkaars prive nummer maar geen van beide zal zomaar bellen, dat spreken we dan even af.
Ik vind het eigenlijk een onbeschreven regel om de ander niet lastig te vallen in zijn tijd met het gezin.
donderdag 20 februari 2014 om 20:07
quote:Rooss4 schreef op 20 februari 2014 @ 16:28:
Daar ben ik ook altijd heel benieuwd naar. Ik lees hier regelmatig dat het gebrek aan spanning thuis gemeld is en dat de partner zijn non-open-relatie-veto uitspreekt en dan??
Klaar en hoppetee aan de koffie met een kaakje?
Als mijn man zijn verlangen tot spanning uitspreekt zou ik met mijn tenen krom zitten uit angst dat hij tóch een keer zwicht als ik zijn verlangen van tafel heb geveegd. Het zou bij mij beslist een terugkerend onderwerp van gesprek zijn.
Roos, zal het ook niet iets te maken hebben met het feit dat wij allebei een huwelijk achter de rug hebben? En dat we allebei wel ervaring hebben met vreemdgangers?
Dat we misschien meer bewust zijn van het risico dat het meebrengt om dit soort signalen te negeren en dat het wel degelijk een punt is wat aandacht behoeft?
Ik kan me namelijk echt niet voorstellen dat ik dit zomaar aan zou horen, zou zeggen, 'nou, jammer, maar ik wil geen open relatie, dat gaat niet gebeuren' en we verder gaan met ons leven, zonder dat ik na zou gaan denken over wat er speelt bij de ander. Alsof het daarmee afgedaan is en verder geen invloed heeft of belangrijk is in onze relatie.
Daar ben ik ook altijd heel benieuwd naar. Ik lees hier regelmatig dat het gebrek aan spanning thuis gemeld is en dat de partner zijn non-open-relatie-veto uitspreekt en dan??
Klaar en hoppetee aan de koffie met een kaakje?
Als mijn man zijn verlangen tot spanning uitspreekt zou ik met mijn tenen krom zitten uit angst dat hij tóch een keer zwicht als ik zijn verlangen van tafel heb geveegd. Het zou bij mij beslist een terugkerend onderwerp van gesprek zijn.
Roos, zal het ook niet iets te maken hebben met het feit dat wij allebei een huwelijk achter de rug hebben? En dat we allebei wel ervaring hebben met vreemdgangers?
Dat we misschien meer bewust zijn van het risico dat het meebrengt om dit soort signalen te negeren en dat het wel degelijk een punt is wat aandacht behoeft?
Ik kan me namelijk echt niet voorstellen dat ik dit zomaar aan zou horen, zou zeggen, 'nou, jammer, maar ik wil geen open relatie, dat gaat niet gebeuren' en we verder gaan met ons leven, zonder dat ik na zou gaan denken over wat er speelt bij de ander. Alsof het daarmee afgedaan is en verder geen invloed heeft of belangrijk is in onze relatie.
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
donderdag 20 februari 2014 om 20:10
Precies. En al helemáál niet tijdens het eten!!
Mijn allereerste minnaar vond juist dat ik hem altijd moest kunnen bellen, deed ik nooit. Hij was wel een beller en deed dat ook veelvuldig. Ik heb hem één keer gebeld. Toen zat zijn partner dus naast hem.
Doen we niet meer!
Edit: Heidi, ik weet zeker dat dat ermee te maken heeft, de naïviteit voorbijj zeg maar. Maar toch vind ik het lastig te bedenken hoe zo'n gesprek dan gaat. Is de kous echt af met "ik wil het niet"? Of durft de partner in kwestie het gewoon niet meer aan te snijden uit angst slapende honden wakker te maken.
Ik denk dat heel, héél veel koppels bijzonder slecht communiceren.
Mijn allereerste minnaar vond juist dat ik hem altijd moest kunnen bellen, deed ik nooit. Hij was wel een beller en deed dat ook veelvuldig. Ik heb hem één keer gebeld. Toen zat zijn partner dus naast hem.
Doen we niet meer!
Edit: Heidi, ik weet zeker dat dat ermee te maken heeft, de naïviteit voorbijj zeg maar. Maar toch vind ik het lastig te bedenken hoe zo'n gesprek dan gaat. Is de kous echt af met "ik wil het niet"? Of durft de partner in kwestie het gewoon niet meer aan te snijden uit angst slapende honden wakker te maken.
Ik denk dat heel, héél veel koppels bijzonder slecht communiceren.
donderdag 20 februari 2014 om 20:32
donderdag 20 februari 2014 om 20:35
Apo, ah, oke, je mag je zolang rot voelen en dan moet het gevoel over zijn. Ik snap dat alleen niet zo goed in combinatie met 'ik ben niet van steen en hij was wel superlief'.
Nou ja, en verder ben ik het wel met Roos eens, maar dat is geen verrassing. Jouw manier van omgaan met minnaars, is niet heel liefdevol of warm te noemen. Maakt ook niet uit, dat is jouw ding. Ik vraag me wel af of jouw man ook die kille, wegwerpkant van jou kent. En je hebt gelijk hoor, weten wij veel, wij lezen alleen de woorden die je hier schrijft. Alleen zeggen die woorden meer dan je denkt vaak.
Barb, ik snap het. Het is nooit echt een onderwerp van gesprek geweest. Wilde hij er niks van weten verder? Begrijpt hij nu niet dat je er last van hebt, is het niet meer bespreekbaar?
Contact is hier per sms, per mail als hij de grens over gaat, en af en toe een telefoontje. Qua contact ben ik altijd voorzichtig geweest. Zijn nummer heb ik meteen gekregen en hij die van mij ook. Waar we wonen, waar we werken, wat we doen, we wisten het allemaal allang, maar dit is een dorp, dat is ook anders wrs.
FB was 24/7 met zijn telefoon vergroeid en veel van huis, daar kon ik onbeperkt contact zoeken en we belden ook heel veel. Supergezellig was dat!!
Nou ja, en verder ben ik het wel met Roos eens, maar dat is geen verrassing. Jouw manier van omgaan met minnaars, is niet heel liefdevol of warm te noemen. Maakt ook niet uit, dat is jouw ding. Ik vraag me wel af of jouw man ook die kille, wegwerpkant van jou kent. En je hebt gelijk hoor, weten wij veel, wij lezen alleen de woorden die je hier schrijft. Alleen zeggen die woorden meer dan je denkt vaak.
Barb, ik snap het. Het is nooit echt een onderwerp van gesprek geweest. Wilde hij er niks van weten verder? Begrijpt hij nu niet dat je er last van hebt, is het niet meer bespreekbaar?
Contact is hier per sms, per mail als hij de grens over gaat, en af en toe een telefoontje. Qua contact ben ik altijd voorzichtig geweest. Zijn nummer heb ik meteen gekregen en hij die van mij ook. Waar we wonen, waar we werken, wat we doen, we wisten het allemaal allang, maar dit is een dorp, dat is ook anders wrs.
FB was 24/7 met zijn telefoon vergroeid en veel van huis, daar kon ik onbeperkt contact zoeken en we belden ook heel veel. Supergezellig was dat!!
Heidi, Heidi, Deine Welt sind die Berge - Heidi, Heidi, denn hier oben bist Du zu Haus'
donderdag 20 februari 2014 om 20:55
quote:highlander schreef op 20 februari 2014 @ 20:32:
Silver, jij hebt jouw gebrek aan spanning thuis gemeld is, jouw partner heeft zijn non-open-relatie-veto uitgesproken en toen?
Hoe gaat het dan verder?
Geboeide vraag.
Ik kan het mij ook lastig bedenken.
Ik heb het een aantal keren geprobeerd, er zijn ook wel goede gesprekken over geweest , echter hij ziet het totaal anders.
Heeft er geen behoefte aan en vindt het allemaal prima zo als het nu gaat.
Hij wil me niet delen dus zal nooit accepteren dat ik het wel wil doen.
Ik heb ook nooit het idee gehad dat hij nu nerveus is of bang dat ik een misstap zal maken.
Ik ga geregeld een avondje stappen en er valt nooit een onvertogen woord over.
Ik ben zoals bekend wel voor de bijl gegaan...
er wordt nu gewoon niet meer over gesproken, het onderwerp is gewoon niet bespreekbaar,de laatste keer dat ik het probeerde reageerde hij dusdanig dat ik het nu wel laat.
Silver, jij hebt jouw gebrek aan spanning thuis gemeld is, jouw partner heeft zijn non-open-relatie-veto uitgesproken en toen?
Hoe gaat het dan verder?
Geboeide vraag.
Ik kan het mij ook lastig bedenken.
Ik heb het een aantal keren geprobeerd, er zijn ook wel goede gesprekken over geweest , echter hij ziet het totaal anders.
Heeft er geen behoefte aan en vindt het allemaal prima zo als het nu gaat.
Hij wil me niet delen dus zal nooit accepteren dat ik het wel wil doen.
Ik heb ook nooit het idee gehad dat hij nu nerveus is of bang dat ik een misstap zal maken.
Ik ga geregeld een avondje stappen en er valt nooit een onvertogen woord over.
Ik ben zoals bekend wel voor de bijl gegaan...
er wordt nu gewoon niet meer over gesproken, het onderwerp is gewoon niet bespreekbaar,de laatste keer dat ik het probeerde reageerde hij dusdanig dat ik het nu wel laat.
donderdag 20 februari 2014 om 21:17
Dank je wel voor jullie input. Thx!!! Kan ik wel wat mee. Verhelderend om af en toe een spiegel voor te krijgen. Ik ben gelukkig geen stalker geworden die dagelijks berichten stuurt. Hoewel die onzekerheid die het aantrekken en afstoten mij wel die kant op dreigde te sturen.
Al die kanalen zijn idd veel. Ik ga nadenken of dat niet wat minder kan inderdaad. Wat betreft het chatten, hij is nu dus opeens actief op dezelfde tijden als dat ik altijd ben. Maf om elkaar dan lekker te gaan negeren maar ik concentreer me op mensen waar ik altijd al mee chat.
Ik zat ook te denken wat ik met hem verder wil. De omgangsvorm vind ik dus niet super prettig. Is dit het waard? Bij mijn vorige wist ik precies waar ik aan toe was, waar het bij hem om ging, wat hij van mij vond, verwachtingen naar elkaar toe, duidelijkheid, vertrouwen, eerlijkheid. Dat mis ik nu een beetje. Nu moet ik maar wachten hoe de pet van de minnaar staat. Seksueel gezien kan ik met hem dingen doen die met andere niet zo snel kan, op seksueel vlak grenzen verleggen. Ik heb veel seksuele fantasien die ik nog wil waar maken met hem. Jammer dat het dan niet soepel loopt op communicatie gebied.
Ik lees in vorige berichten dat jullie het afraden eerlijk te zeggen als iemand beklemmend word? In het verleden heb ik wel eens iemand geconfronteerd dat hij te veel aandacht vroeg. En dat ik dat er niet bij kon hebben omdat ik al genoeg andere dingen aan mijn hoofd had. Toen heb ik gezegd dat ik niet meer wilde appen maar dat hij wel mocht emaillen. Maar goed. Dat zal persoons afhankelijk zijn wat de beste aanpak is!
Al die kanalen zijn idd veel. Ik ga nadenken of dat niet wat minder kan inderdaad. Wat betreft het chatten, hij is nu dus opeens actief op dezelfde tijden als dat ik altijd ben. Maf om elkaar dan lekker te gaan negeren maar ik concentreer me op mensen waar ik altijd al mee chat.
Ik zat ook te denken wat ik met hem verder wil. De omgangsvorm vind ik dus niet super prettig. Is dit het waard? Bij mijn vorige wist ik precies waar ik aan toe was, waar het bij hem om ging, wat hij van mij vond, verwachtingen naar elkaar toe, duidelijkheid, vertrouwen, eerlijkheid. Dat mis ik nu een beetje. Nu moet ik maar wachten hoe de pet van de minnaar staat. Seksueel gezien kan ik met hem dingen doen die met andere niet zo snel kan, op seksueel vlak grenzen verleggen. Ik heb veel seksuele fantasien die ik nog wil waar maken met hem. Jammer dat het dan niet soepel loopt op communicatie gebied.
Ik lees in vorige berichten dat jullie het afraden eerlijk te zeggen als iemand beklemmend word? In het verleden heb ik wel eens iemand geconfronteerd dat hij te veel aandacht vroeg. En dat ik dat er niet bij kon hebben omdat ik al genoeg andere dingen aan mijn hoofd had. Toen heb ik gezegd dat ik niet meer wilde appen maar dat hij wel mocht emaillen. Maar goed. Dat zal persoons afhankelijk zijn wat de beste aanpak is!
donderdag 20 februari 2014 om 21:17
quote:Rooss4 schreef op 20 februari 2014 @ 12:49:
Dikke knuffel Barbs, huilen op je werk..hè meissie toch!
Ook enorm balen voor je minnaar, volgens mij hadden jullie een prima klik!
Appollonia, waarom ben je uiteindelijk toch gestopt met je minnaar? Ik lees niks definitiefs trouwens, je geeft het een week? En als je hem toch nog leuk genoeg vindt mag hij terugkomen?
Wie in reïncarnatie gelooft leeft tig keer trouwens en heeft dus met hordes mannen seks...
Krimp, dat elastiekjes gedrag is heel herkenbaar inderdaad, laat je niet gek maken. Leg je foon lekker weg en flikker hem van facebook, ben het eens met Look, veel te veel kanalen! Ik zou me een stalker voelen als ik steeds moest kijken of mijn minnaar wel of niet online is met het bijbehorende kutgevoel omdat hij niks laat horen en dus in je fantasie uuuuuurenlang met allemaal andere meisjes kletst.
Jane, je hebt de knoop inderdaad al doorgehakt. Je leest op dit topic schrijf je dus je bent je vast bewust van de valkuilen. Wanneer is je date?Roos, ik hoop inderdaad dat ik me bewust ben van de valkuilen. de date duurt helaas nog heel erg lang. Pas in Juni
Maar dit omdat mijn man dan een week weg is en het allemaal wat veiliger voor me is om naar nr 2 toe te gaan. Nr2 kan hier ook prima mee leven en naar toe leven. Maar goh wat duurt dat nog lang.
Dikke knuffel Barbs, huilen op je werk..hè meissie toch!
Ook enorm balen voor je minnaar, volgens mij hadden jullie een prima klik!
Appollonia, waarom ben je uiteindelijk toch gestopt met je minnaar? Ik lees niks definitiefs trouwens, je geeft het een week? En als je hem toch nog leuk genoeg vindt mag hij terugkomen?
Wie in reïncarnatie gelooft leeft tig keer trouwens en heeft dus met hordes mannen seks...
Krimp, dat elastiekjes gedrag is heel herkenbaar inderdaad, laat je niet gek maken. Leg je foon lekker weg en flikker hem van facebook, ben het eens met Look, veel te veel kanalen! Ik zou me een stalker voelen als ik steeds moest kijken of mijn minnaar wel of niet online is met het bijbehorende kutgevoel omdat hij niks laat horen en dus in je fantasie uuuuuurenlang met allemaal andere meisjes kletst.
Jane, je hebt de knoop inderdaad al doorgehakt. Je leest op dit topic schrijf je dus je bent je vast bewust van de valkuilen. Wanneer is je date?Roos, ik hoop inderdaad dat ik me bewust ben van de valkuilen. de date duurt helaas nog heel erg lang. Pas in Juni
Maar dit omdat mijn man dan een week weg is en het allemaal wat veiliger voor me is om naar nr 2 toe te gaan. Nr2 kan hier ook prima mee leven en naar toe leven. Maar goh wat duurt dat nog lang.
donderdag 20 februari 2014 om 21:20
quote:Heeeidi schreef op 20 februari 2014 @ 14:33:
Jane, natuurlijk is het spannend! Maar eenmaal de grens over, is er geen weg terug en heb je voor altijd een groot geheim voor je partner. Het zal niet zomaar zonder slag of stoot stoppen bij 1 keer, dat is onmogelijk. Het smaakt naar meer.
Maar dat heb je hier wrs al wel gelezen
.
Wat ik dan ergens wel bijzonder vind is dat een partner dan niet een soort van schrikt van zo'n boodschap. Je hebt een opening gegeven, maar blijkbaar ziet hij niet de ernst er van in. Hoe zijn jullie dat gesprek geeindigd dan? Hij heeft gezegd dat hij geen open relatie wil en wat ga jij met die spanning doen nu? Zou dat volgens hem dan nu vanzelf ook weer afnemen?
Ik weet inderdaad dat als ik dit ga doen er daarna geen weg meer terug is, dat lijkt me ook best heel moeilijk. Maar toch, de spanning om het juist wel te doen is groter op dit moment. Ik denk ook dat het dan naar meer zal smaken, maar wie dan leeft, die dan zorgt.
Inderdaad denkt/hoopt mijn man dat de spanning vanzelf weer af neemt. Hij weet nu ook niet meer dat ik die spanningen heb naar nr2. Ik stelde een eventuele open relatie voor en hij was zo tegen dat ik niet eens verder kon praten over eventuele regels, afspraken enz.
Jane, natuurlijk is het spannend! Maar eenmaal de grens over, is er geen weg terug en heb je voor altijd een groot geheim voor je partner. Het zal niet zomaar zonder slag of stoot stoppen bij 1 keer, dat is onmogelijk. Het smaakt naar meer.
Maar dat heb je hier wrs al wel gelezen
.Wat ik dan ergens wel bijzonder vind is dat een partner dan niet een soort van schrikt van zo'n boodschap. Je hebt een opening gegeven, maar blijkbaar ziet hij niet de ernst er van in. Hoe zijn jullie dat gesprek geeindigd dan? Hij heeft gezegd dat hij geen open relatie wil en wat ga jij met die spanning doen nu? Zou dat volgens hem dan nu vanzelf ook weer afnemen?
Ik weet inderdaad dat als ik dit ga doen er daarna geen weg meer terug is, dat lijkt me ook best heel moeilijk. Maar toch, de spanning om het juist wel te doen is groter op dit moment. Ik denk ook dat het dan naar meer zal smaken, maar wie dan leeft, die dan zorgt.
Inderdaad denkt/hoopt mijn man dat de spanning vanzelf weer af neemt. Hij weet nu ook niet meer dat ik die spanningen heb naar nr2. Ik stelde een eventuele open relatie voor en hij was zo tegen dat ik niet eens verder kon praten over eventuele regels, afspraken enz.
donderdag 20 februari 2014 om 21:31
quote:Heeeidi schreef op 20 februari 2014 @ 20:07:
[...]
Roos, zal het ook niet iets te maken hebben met het feit dat wij allebei een huwelijk achter de rug hebben? En dat we allebei wel ervaring hebben met vreemdgangers?
Dat we misschien meer bewust zijn van het risico dat het meebrengt om dit soort signalen te negeren en dat het wel degelijk een punt is wat aandacht behoeft?
Ik kan me namelijk echt niet voorstellen dat ik dit zomaar aan zou horen, zou zeggen, 'nou, jammer, maar ik wil geen open relatie, dat gaat niet gebeuren' en we verder gaan met ons leven, zonder dat ik na zou gaan denken over wat er speelt bij de ander. Alsof het daarmee afgedaan is en verder geen invloed heeft of belangrijk is in onze relatie.
Poeh, moeilijk uit te leggen, maar ik zal mijn best doen. Inderdaad gaat er bij mij en mijn man met communicatie wel eens iets mis. Toen ik net begon te appen met nr2 was mijn man daar van op de hoogte. Hij las sommige dingen en ik vertelde sommige dingen. Ook vertelde in hem van de spanning die het met zich mee bracht. Hij reageerde er niet heftig op.
Een aantal dagen later wist ik echt niet meer wat ik met deze spanning aan moest. Ik heb hem dat eerlijk verteld en heb hem verteld dat ik serieus na dacht of een open ralatie niets voor ons zou zijn. Hij wilde dit echt niet!! Natuurlijk zijn we niet gewoon verder gegaan met dagelijkse dingen. We hebben er over gepraat en ik heb hem verteld wat de spanning met mij deed. Ook heb ik hem verteld dat ik hem echt geen pijn wilde doen, op dit moment meende ik dat echt! En nog steeds wil ik hem geen pijn doen.
Hij vroeg me te stoppen met appen. Dat heb ik op dat moment ook gedaan. Maar naar een aantal dagen later ging het bepaald niet beter met me, alleen maar slechter. Na nog een tijdje heb ik toch weer geappt met nr2. En zo ben ik weer een tijdje later bij nr2 gaan horen of er een mogelijkheid was en die is er.
Ik heb toen ook voor mezelf het besluit genomen om dan toch maar eens te doen waar ik zin in heb.
Inmiddels denkt mijn man nog steeds dat ik niet zo veel meer app.
Het is dus echt niet zo maar van tafel geveegd, maar we hebben er ook niet uuren over gepraat.
Of hij bang is?? Ik denk het niet anders zou ik het wel merken. Ik denk dat hij (iets te veel) vertrouwen in me heeft.
[...]
Roos, zal het ook niet iets te maken hebben met het feit dat wij allebei een huwelijk achter de rug hebben? En dat we allebei wel ervaring hebben met vreemdgangers?
Dat we misschien meer bewust zijn van het risico dat het meebrengt om dit soort signalen te negeren en dat het wel degelijk een punt is wat aandacht behoeft?
Ik kan me namelijk echt niet voorstellen dat ik dit zomaar aan zou horen, zou zeggen, 'nou, jammer, maar ik wil geen open relatie, dat gaat niet gebeuren' en we verder gaan met ons leven, zonder dat ik na zou gaan denken over wat er speelt bij de ander. Alsof het daarmee afgedaan is en verder geen invloed heeft of belangrijk is in onze relatie.
Poeh, moeilijk uit te leggen, maar ik zal mijn best doen. Inderdaad gaat er bij mij en mijn man met communicatie wel eens iets mis. Toen ik net begon te appen met nr2 was mijn man daar van op de hoogte. Hij las sommige dingen en ik vertelde sommige dingen. Ook vertelde in hem van de spanning die het met zich mee bracht. Hij reageerde er niet heftig op.
Een aantal dagen later wist ik echt niet meer wat ik met deze spanning aan moest. Ik heb hem dat eerlijk verteld en heb hem verteld dat ik serieus na dacht of een open ralatie niets voor ons zou zijn. Hij wilde dit echt niet!! Natuurlijk zijn we niet gewoon verder gegaan met dagelijkse dingen. We hebben er over gepraat en ik heb hem verteld wat de spanning met mij deed. Ook heb ik hem verteld dat ik hem echt geen pijn wilde doen, op dit moment meende ik dat echt! En nog steeds wil ik hem geen pijn doen.
Hij vroeg me te stoppen met appen. Dat heb ik op dat moment ook gedaan. Maar naar een aantal dagen later ging het bepaald niet beter met me, alleen maar slechter. Na nog een tijdje heb ik toch weer geappt met nr2. En zo ben ik weer een tijdje later bij nr2 gaan horen of er een mogelijkheid was en die is er.
Ik heb toen ook voor mezelf het besluit genomen om dan toch maar eens te doen waar ik zin in heb.
Inmiddels denkt mijn man nog steeds dat ik niet zo veel meer app.
Het is dus echt niet zo maar van tafel geveegd, maar we hebben er ook niet uuren over gepraat.
Of hij bang is?? Ik denk het niet anders zou ik het wel merken. Ik denk dat hij (iets te veel) vertrouwen in me heeft.
donderdag 20 februari 2014 om 22:48
Mede-minnaars, ex-minnaars, polyamoren..Wat een verfrissende openheid en directheid is er toch in dit topic;) Vandaag eindelijk eens hele stukken gelezen, ook van vorige delen. Ik ben er weer ietsje meer van overtuigd dat mijn "geworstel" niet vreemd of genant is. Maar ook dat ik het allemaal nog lang niet zo op een rijtje heb als sommigen van jullie hier..echt onder de indruk van dingen die ik lees. En de humor, de humor!
Maargoed, nu een paar wijntjes op en zo'n behoefte om even te spuien..
Ik ben 14 jaar getrouwd, 2 kinderen, een geweldige maar helaas ook licht-autistische man die er voornamelijk in het weekend is. Intimiteit, echte saamhorigheid en sex, laat staan goede, mis ik al heel erg lang. En begin 2012 ging de deksel dan toch open..om daarna nooit meer echt dicht te (kunnen?) gaan.
Eerst via Wordfeud. Een minnaar met verrukkelijke wekelijkse sex, veel lol en intimiteit...Niet verliefd, hij wel - dat eindigde met een heel vervelende, dramatische climax.
Tijdje later op een vreemdgangerssite beland (victoria milan, daar lees ik hier weinig over trouwens). Paar dates die het niet echt waren maar eentje sprong er gelijk uit.
Meteen lol, meteen een klik..en hij lijkt ook nog eens op een supersexy acteur (kan niet in details treden;). Hij woont met zijn gezin aan de andere kant van het land maar is voor zijn werk regelmatig in mijn buurt. Onze gezinnen lijken op elkaar. Hij heeft gestudeerd waar ik heb gestudeerd. Mijn naam is dezelde als die van zijn moeder die vorig jaar is overleden...Zelfs onze sterrebeelden matchen als een gek;)
We schelen precies 4 jaar.
Ik voelde al snel dat dit niet zomaar iets was. Dus...ging ik flink aan de rol. Die surinamer die ik altijd al een keertje wilde "proberen". Jongens van 26, 29, 32... via Tinder. Gewoon, omdat het kon. En omdat ik afstand wilde bewaren tot mijn Perfect nr. 2. Maar die sloop mijn hart binnen, ik het zijne. Hij zei dat hij van me hield. Dat hij mijn humor, mij fysiek om zich heen miste. En ik herkende dat gevoel volledig.
5 maanden en vele, wekelijkse dates verder. Altijd een hotel. Eten, drinken, lachen, praten, vaak ook nog even naar Humberto kijken maar altijd Godvergeten Heerlijke seks..Waarbij ik ook nog eens voor het eerst klaarkwam tijdens het neuken (en nu niet meer te stoppen ben..). In elkaars armen in slaap vallen..
Vorige week heb ik het uitgemaakt. Want dit valt niet combineren..Het beïnvloedt mijn dagelijkse (gezins)leven al te veel. Minnaar is naast zijn baan bezig met het opzetten van een bedrijf, hij belt me elke dag vanuit de auto, ik ben zo betrokken bij hem en zijn leven..Maar hey, de Minnares bestaat niet echt hè. Zo simpel is het.
Het beëindigen van deze affaire (wilde eigenlijk "relatie" schrijven) is volgens mij de beste beslissing. Dit kan alleen maar pijnlijker worden. En op het hoogtepunt afscheid nemen, daar is toch echt wel iets voor te zeggen. Maar bah wat voel ik me treurig..en met wie in je omgeving kun je zoiets nou delen?! Proost..
Maargoed, nu een paar wijntjes op en zo'n behoefte om even te spuien..
Ik ben 14 jaar getrouwd, 2 kinderen, een geweldige maar helaas ook licht-autistische man die er voornamelijk in het weekend is. Intimiteit, echte saamhorigheid en sex, laat staan goede, mis ik al heel erg lang. En begin 2012 ging de deksel dan toch open..om daarna nooit meer echt dicht te (kunnen?) gaan.
Eerst via Wordfeud. Een minnaar met verrukkelijke wekelijkse sex, veel lol en intimiteit...Niet verliefd, hij wel - dat eindigde met een heel vervelende, dramatische climax.
Tijdje later op een vreemdgangerssite beland (victoria milan, daar lees ik hier weinig over trouwens). Paar dates die het niet echt waren maar eentje sprong er gelijk uit.
Meteen lol, meteen een klik..en hij lijkt ook nog eens op een supersexy acteur (kan niet in details treden;). Hij woont met zijn gezin aan de andere kant van het land maar is voor zijn werk regelmatig in mijn buurt. Onze gezinnen lijken op elkaar. Hij heeft gestudeerd waar ik heb gestudeerd. Mijn naam is dezelde als die van zijn moeder die vorig jaar is overleden...Zelfs onze sterrebeelden matchen als een gek;)
We schelen precies 4 jaar.
Ik voelde al snel dat dit niet zomaar iets was. Dus...ging ik flink aan de rol. Die surinamer die ik altijd al een keertje wilde "proberen". Jongens van 26, 29, 32... via Tinder. Gewoon, omdat het kon. En omdat ik afstand wilde bewaren tot mijn Perfect nr. 2. Maar die sloop mijn hart binnen, ik het zijne. Hij zei dat hij van me hield. Dat hij mijn humor, mij fysiek om zich heen miste. En ik herkende dat gevoel volledig.
5 maanden en vele, wekelijkse dates verder. Altijd een hotel. Eten, drinken, lachen, praten, vaak ook nog even naar Humberto kijken maar altijd Godvergeten Heerlijke seks..Waarbij ik ook nog eens voor het eerst klaarkwam tijdens het neuken (en nu niet meer te stoppen ben..). In elkaars armen in slaap vallen..
Vorige week heb ik het uitgemaakt. Want dit valt niet combineren..Het beïnvloedt mijn dagelijkse (gezins)leven al te veel. Minnaar is naast zijn baan bezig met het opzetten van een bedrijf, hij belt me elke dag vanuit de auto, ik ben zo betrokken bij hem en zijn leven..Maar hey, de Minnares bestaat niet echt hè. Zo simpel is het.
Het beëindigen van deze affaire (wilde eigenlijk "relatie" schrijven) is volgens mij de beste beslissing. Dit kan alleen maar pijnlijker worden. En op het hoogtepunt afscheid nemen, daar is toch echt wel iets voor te zeggen. Maar bah wat voel ik me treurig..en met wie in je omgeving kun je zoiets nou delen?! Proost..
donderdag 20 februari 2014 om 23:23
quote:krimp schreef op 20 februari 2014 @ 21:17:
Ik lees in vorige berichten dat jullie het afraden eerlijk te zeggen als iemand beklemmend word? In het verleden heb ik wel eens iemand geconfronteerd dat hij te veel aandacht vroeg. Nee, juist niet! Eerlijkheid en duidelijkheid voor alles. Juist goed om te zeggen dat je je beklemd en beclaimd voelt!
Ik lees in vorige berichten dat jullie het afraden eerlijk te zeggen als iemand beklemmend word? In het verleden heb ik wel eens iemand geconfronteerd dat hij te veel aandacht vroeg. Nee, juist niet! Eerlijkheid en duidelijkheid voor alles. Juist goed om te zeggen dat je je beklemd en beclaimd voelt!
