
Minnaartopic deel 18

vrijdag 10 augustus 2012 om 11:54
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten. Op dit topic schrijven we over de issues die het hebben van een minnaar met zich meebrengt. Gevoels- en communicatiekwesties maar ook hoe geweldig, leuk en heerlijk het kan zijn.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
woensdag 10 oktober 2012 om 20:25
woensdag 10 oktober 2012 om 21:27
quote:vlinder1200 schreef op 10 oktober 2012 @ 19:25:
Meis34 hoe nu verder bij jullie (kort samengevat;-))
Heel kort samengevat... Scheiden, eerst beide alleen wonen (ivm kids, werk, afstand) en daarna hopelijk samen verder. En wanneer dat zal zijn, geen idee.
JJ, ik heb je ff geloept en we zijn elkaar al 's eerder tegengekomen op minnaar. Je hebt ooit 's een post van mij "misbruikt" om een punt te maken (waren je eigen woorden ). Daarin meldde ik dat m'n nieuwe minnaar en ik goede afspraken hadden gemaakt: we zouden onze nr. 1 niet verlaten en onze kinderen komen op de eerste plaats. Heel apart om 4 / 5 maanden later dat terug te lezen in een compleet andere situatie. Kids staan nog steeds op de eerste plaats, maar we zijn onze nr 1 relatie aan het afronden.
Meis34 hoe nu verder bij jullie (kort samengevat;-))
Heel kort samengevat... Scheiden, eerst beide alleen wonen (ivm kids, werk, afstand) en daarna hopelijk samen verder. En wanneer dat zal zijn, geen idee.
JJ, ik heb je ff geloept en we zijn elkaar al 's eerder tegengekomen op minnaar. Je hebt ooit 's een post van mij "misbruikt" om een punt te maken (waren je eigen woorden ). Daarin meldde ik dat m'n nieuwe minnaar en ik goede afspraken hadden gemaakt: we zouden onze nr. 1 niet verlaten en onze kinderen komen op de eerste plaats. Heel apart om 4 / 5 maanden later dat terug te lezen in een compleet andere situatie. Kids staan nog steeds op de eerste plaats, maar we zijn onze nr 1 relatie aan het afronden.
donderdag 11 oktober 2012 om 08:03
Ja,ik ben willens en wetens ook bezig met een nr.2, omdat ik dat op dit moment in mijn leven denk nodig te hebben. Bang als ik er een punt achter zet,dat ik spijt krijg en de spanning mis. Maar op dit moment geeft het ook stress,pubers die boven op mijn lip zitten en mijn nr. 1 die zo veel van mij houdt( of bang is om mij kwijt te raken?),dat hij het goed vind,dat ik(tijdelijk) deze minnaarsrelatie heb. Het is fijn,dat ik niet meer hoef te liegen na mijn nr.1 toe. Volgens onze relatie-therapeut hebben wij onze meiden altijd te veel verteld,wat wij deden en dat werkt nu in ons,vooral mijn,nadeel. Ze weten,dat ik vreemd gegaan ben en ze willen het liefst weten waar ik uit hang,maar dat moeten wij ze af leren. Heel vermoeiend en stressgevoelig!!!!!


donderdag 11 oktober 2012 om 09:02
quote:meis34 schreef op 10 oktober 2012 @ 21:27:
[...]
Heel kort samengevat... Scheiden, eerst beide alleen wonen (ivm kids, werk, afstand) en daarna hopelijk samen verder. En wanneer dat zal zijn, geen idee.
JJ, ik heb je ff geloept en we zijn elkaar al 's eerder tegengekomen op minnaar. Je hebt ooit 's een post van mij "misbruikt" om een punt te maken (waren je eigen woorden ). Daarin meldde ik dat m'n nieuwe minnaar en ik goede afspraken hadden gemaakt: we zouden onze nr. 1 niet verlaten en onze kinderen komen op de eerste plaats. Heel apart om 4 / 5 maanden later dat terug te lezen in een compleet andere situatie. Kids staan nog steeds op de eerste plaats, maar we zijn onze nr 1 relatie aan het afronden.
En ik zoek naar de overeenkomsten en de verschillen. Immers: waarom zou ik niet met vuur spelen? Waarom zou mijn achtergrond anders zijn?
Ik zie wel verschillen. Maar de vraag blijft: anderen dachten ook dat ze dit straffeloos konden doen. Met straffeloos bedoel ik dan: zonder gevolg voor de nr1 relatie. Ik heb hier net weer uitgebreid met mijn man over zitten praten. Ook over zijn minnaressen in het verleden. Elke keer komen we weer op hetzelfde uit: alles kan en mag als de aandacht voor onze eigen relatie maar niet verslapt en als we alles maat van elkaar weten. Hij vindt het ook heel prettig dat ik hem elke keer op de hoogte hou. Hij wil alle details weten en die vertel ik ook. Dat was destijds ook heel belangrijk toen hij vriendinnen had. Het is overigens wat mijn nr.2 zo verbazend vindt. Dat ik alles wilde weten van de vriendinnen van mijn man. Hij kon dat niet rijmen met vrijheid geven. Maar ik wil niet buitengesloten worden. En mijn man wil dat dus ook niet. Wat dat betreft is swingen heel overzichtelijk: we doen het helemaal samen.
Mijn man leest overigens ook mee op dit topic. En dat is voor ons dan ook weer stof voor gesprek.
[...]
Heel kort samengevat... Scheiden, eerst beide alleen wonen (ivm kids, werk, afstand) en daarna hopelijk samen verder. En wanneer dat zal zijn, geen idee.
JJ, ik heb je ff geloept en we zijn elkaar al 's eerder tegengekomen op minnaar. Je hebt ooit 's een post van mij "misbruikt" om een punt te maken (waren je eigen woorden ). Daarin meldde ik dat m'n nieuwe minnaar en ik goede afspraken hadden gemaakt: we zouden onze nr. 1 niet verlaten en onze kinderen komen op de eerste plaats. Heel apart om 4 / 5 maanden later dat terug te lezen in een compleet andere situatie. Kids staan nog steeds op de eerste plaats, maar we zijn onze nr 1 relatie aan het afronden.
En ik zoek naar de overeenkomsten en de verschillen. Immers: waarom zou ik niet met vuur spelen? Waarom zou mijn achtergrond anders zijn?
Ik zie wel verschillen. Maar de vraag blijft: anderen dachten ook dat ze dit straffeloos konden doen. Met straffeloos bedoel ik dan: zonder gevolg voor de nr1 relatie. Ik heb hier net weer uitgebreid met mijn man over zitten praten. Ook over zijn minnaressen in het verleden. Elke keer komen we weer op hetzelfde uit: alles kan en mag als de aandacht voor onze eigen relatie maar niet verslapt en als we alles maat van elkaar weten. Hij vindt het ook heel prettig dat ik hem elke keer op de hoogte hou. Hij wil alle details weten en die vertel ik ook. Dat was destijds ook heel belangrijk toen hij vriendinnen had. Het is overigens wat mijn nr.2 zo verbazend vindt. Dat ik alles wilde weten van de vriendinnen van mijn man. Hij kon dat niet rijmen met vrijheid geven. Maar ik wil niet buitengesloten worden. En mijn man wil dat dus ook niet. Wat dat betreft is swingen heel overzichtelijk: we doen het helemaal samen.
Mijn man leest overigens ook mee op dit topic. En dat is voor ons dan ook weer stof voor gesprek.
donderdag 11 oktober 2012 om 09:37
quote:Roodhaarr schreef op 09 oktober 2012 @ 20:31:
[...]
Bespreek je dit nu achteraf wel met je man? Of wil je geen slapende honden wakker maken? Weet hij wel van die reboundmeneer?
Sluit misschien ook wel mooi aan bij je laatste post:
Ik deel niet alles met mijn nr 1. Hij wil geen details, alleen de grote lijnen. Soms komen er wel wat details naar boven en dat is dan prima, maar ik diep niet alles uit, nee. Hij weet niet van de reboundmeneer. Dat vind ik een lastig onderwerp. Ook omdat ik het voor mezelf nog een plekje moet geven. Dit was zo anders dan anders in de zin van abslouut niets met hem hebben, puur voor de troostseks. Dat had ik nog niet eerder gedaan. En het voelde achteraf niet goed. Nr 1 heeft genoeg te verstouwen met het hele nr 2 verhaal, de reboundmeneer hoeft daar niet nog een keer bij.
Manlief weet dat ik nu zie dat ik mezelf langzaam verloor bij nr 2. En dat ik daar erg van geschrokken ben. Hij was daar al eerder bang voor en sprak dat ook wel uit, maar ik voelde het eerder oprecht niet zo. Het gekke is dat als je middenin je minnaarrelatie zit, je dingen toch minder scherp ziet. Ook nog na 5 jaar. Ik zag echt geen gevaar omdat mijn gevoel voor nr 1 nooit minder is geworden. Alleen werd mijn gevoel voor nr 2 steeds meer en dat is net zo'n groot gevaar. Alleen focuste ik me daar niet zo op. Ik zou het moeilijk aan kunnen als ik voor 2 mannen heel veel zou voelen, dat trek ik denk ik niet. En dus zou ik mezelf uiteindelijk tot een keuze geforceerd hebben. En dat was nooit de bedoeling. Nr 1 moet altijd, hoe dan ook, bovenaan staan.
Jij schetst heel duidelijk dat je veel deelt met je man. Dat kan weldegelijk een groot verschil zijn, geen geheimen. Maar toch; gevoelens kunnen rare dingen met je doen. Grenzen vervagen, afspraken verdwijnen naar de achtergrond en lust en verliefdheid nemen de overhand. Dus blijf oppassen...
[...]
Bespreek je dit nu achteraf wel met je man? Of wil je geen slapende honden wakker maken? Weet hij wel van die reboundmeneer?
Sluit misschien ook wel mooi aan bij je laatste post:
Ik deel niet alles met mijn nr 1. Hij wil geen details, alleen de grote lijnen. Soms komen er wel wat details naar boven en dat is dan prima, maar ik diep niet alles uit, nee. Hij weet niet van de reboundmeneer. Dat vind ik een lastig onderwerp. Ook omdat ik het voor mezelf nog een plekje moet geven. Dit was zo anders dan anders in de zin van abslouut niets met hem hebben, puur voor de troostseks. Dat had ik nog niet eerder gedaan. En het voelde achteraf niet goed. Nr 1 heeft genoeg te verstouwen met het hele nr 2 verhaal, de reboundmeneer hoeft daar niet nog een keer bij.
Manlief weet dat ik nu zie dat ik mezelf langzaam verloor bij nr 2. En dat ik daar erg van geschrokken ben. Hij was daar al eerder bang voor en sprak dat ook wel uit, maar ik voelde het eerder oprecht niet zo. Het gekke is dat als je middenin je minnaarrelatie zit, je dingen toch minder scherp ziet. Ook nog na 5 jaar. Ik zag echt geen gevaar omdat mijn gevoel voor nr 1 nooit minder is geworden. Alleen werd mijn gevoel voor nr 2 steeds meer en dat is net zo'n groot gevaar. Alleen focuste ik me daar niet zo op. Ik zou het moeilijk aan kunnen als ik voor 2 mannen heel veel zou voelen, dat trek ik denk ik niet. En dus zou ik mezelf uiteindelijk tot een keuze geforceerd hebben. En dat was nooit de bedoeling. Nr 1 moet altijd, hoe dan ook, bovenaan staan.
Jij schetst heel duidelijk dat je veel deelt met je man. Dat kan weldegelijk een groot verschil zijn, geen geheimen. Maar toch; gevoelens kunnen rare dingen met je doen. Grenzen vervagen, afspraken verdwijnen naar de achtergrond en lust en verliefdheid nemen de overhand. Dus blijf oppassen...

donderdag 11 oktober 2012 om 11:10
Het is soms ook lastig om te bepalen wat je nu echt voelt. En vervolgens eerlijk aan jezelf te bekennen wat je voelt. In het begin was ik hyper. Mijn vriendinnen vroegen of ik zeker wist dat ik niet verliefd was. Ik ging toen nadenken. Ik merkte dat ik wel sexfantasien had, maar geen dromen of fantasie over een leven samen. Zelfs geen fantasie over romantische strandwandelingen. En ik ben regelmatig verliefd geweest, waarbij ik wel die fantasie had
Het is natuurlijk heel logisch dat je je echte gevoel bagatelliseert. Want anders moet je toegeven dat het een risico us of in elk geval begint te worden. Dus eerlijk bekennen wat ik voel en vooral niet wegredeneren is belangrijk.
Ik heb momenteel eerder het idee dat mijn verlangen minder wordt, de komende weken zien we elkaar sowieso niet. Ben benieuwd of ik het inmiddels genoeg kapot gerelativeerd heb
Het is natuurlijk heel logisch dat je je echte gevoel bagatelliseert. Want anders moet je toegeven dat het een risico us of in elk geval begint te worden. Dus eerlijk bekennen wat ik voel en vooral niet wegredeneren is belangrijk.
Ik heb momenteel eerder het idee dat mijn verlangen minder wordt, de komende weken zien we elkaar sowieso niet. Ben benieuwd of ik het inmiddels genoeg kapot gerelativeerd heb

donderdag 11 oktober 2012 om 12:35
Ben vandaag erg verdrietig.
De laatste weken zijn mijn minnaar en ik erg nader tot elkaar gekomen, we hebben diepe gevoelens voor elkaar, en dat ook uitgesproken naar elkaar. Tegelijkertijd ging het bij ons beiden thuis niet goed.
Gisteravond zei hij dat het hem echt beter lijkt dat hij zich terugtrekt. Ik wil dat niet, heb hard geroepen dat ik niet zonder hem kan, dat ik het niet wil, niet zo, niet zonder elkaar nog op z'n minst 1x te zien. Hij trekt een afscheidsdate niet, trekt dit ook niet echt, maar het lijkt wel beter te zijn om geen contact meer te hebben, het allebei eerst thuis eens aan te pakken.
In tranen hebben we elkaar virtueel omhelst, en het was zo kut, zo verdomd moeilijk om hem zo te zien.
Vanmorgen hebben we nog een paar berichtjes uitgewisseld, huilend, we weten beiden dat het verstandiger is. Maar t voelt zo shit...
Ik denk dat ik me een poos niet laat zien hier, even mezelf lostrek van het minnaargebeuren. Ik hoop dat hij hier of ergens anders een podium heeft om zijn verdriet een plekje te geven. Het is zo'n geweldige man, ik gun hem zo dat hij gelukkig wordt. Ik hou van hem, maar het kan niet zo, niet nu...
De laatste weken zijn mijn minnaar en ik erg nader tot elkaar gekomen, we hebben diepe gevoelens voor elkaar, en dat ook uitgesproken naar elkaar. Tegelijkertijd ging het bij ons beiden thuis niet goed.
Gisteravond zei hij dat het hem echt beter lijkt dat hij zich terugtrekt. Ik wil dat niet, heb hard geroepen dat ik niet zonder hem kan, dat ik het niet wil, niet zo, niet zonder elkaar nog op z'n minst 1x te zien. Hij trekt een afscheidsdate niet, trekt dit ook niet echt, maar het lijkt wel beter te zijn om geen contact meer te hebben, het allebei eerst thuis eens aan te pakken.
In tranen hebben we elkaar virtueel omhelst, en het was zo kut, zo verdomd moeilijk om hem zo te zien.
Vanmorgen hebben we nog een paar berichtjes uitgewisseld, huilend, we weten beiden dat het verstandiger is. Maar t voelt zo shit...
Ik denk dat ik me een poos niet laat zien hier, even mezelf lostrek van het minnaargebeuren. Ik hoop dat hij hier of ergens anders een podium heeft om zijn verdriet een plekje te geven. Het is zo'n geweldige man, ik gun hem zo dat hij gelukkig wordt. Ik hou van hem, maar het kan niet zo, niet nu...


donderdag 11 oktober 2012 om 12:56
Vain Wat zal je je ontzettend kut voelen nu...
Maar wat een moedige beslissing van O. Ben je het met zijn standpunt eens?
Ik hoop dat jullie de rust en de ruimte kunnen vinden om te bepalen of jullie je nr.1 relaties nog kunnen redden of zullen afbreken. Maar meis, geef het tijd. Zo'n intense minnaarrelatie is niet zomaar uit je systeem. Sterkte, voor jullie allebei.
Maar wat een moedige beslissing van O. Ben je het met zijn standpunt eens?
Ik hoop dat jullie de rust en de ruimte kunnen vinden om te bepalen of jullie je nr.1 relaties nog kunnen redden of zullen afbreken. Maar meis, geef het tijd. Zo'n intense minnaarrelatie is niet zomaar uit je systeem. Sterkte, voor jullie allebei.

donderdag 11 oktober 2012 om 12:58
quote:lisannez schreef op 10 oktober 2012 @ 20:25:
Sorry voor offtopic maar zwaait even naar Ien, moet grijzen om Roos' brein. Grappig hoe dat werkt.
Ien, gedate? Wauw! Super voor je!!
Zwaai natuurlijk naar alle oude bekenden en wens alle nieuwe minnaars en minnaressen veel wijsheid en geilheid toe.
Hey Lis! Hoe is het met jou dan?
Ja, wauw it was
Sorry voor offtopic maar zwaait even naar Ien, moet grijzen om Roos' brein. Grappig hoe dat werkt.
Ien, gedate? Wauw! Super voor je!!
Zwaai natuurlijk naar alle oude bekenden en wens alle nieuwe minnaars en minnaressen veel wijsheid en geilheid toe.
Hey Lis! Hoe is het met jou dan?
Ja, wauw it was

donderdag 11 oktober 2012 om 13:03
quote:dropje97 schreef op 11 oktober 2012 @ 08:03:
Volgens onze relatie-therapeut hebben wij onze meiden altijd te veel verteld,wat wij deden en dat werkt nu in ons,vooral mijn,nadeel. Ze weten,dat ik vreemd gegaan ben en ze willen het liefst weten waar ik uit hang,maar dat moeten wij ze af leren. Heel vermoeiend en stressgevoelig!!!!!
Als je nummer 1 weet dat je een minnaar hebt, is het misschien een plan om dit ook tegen je kinderen te vertellen. Jullie hebben er ooit voor gekozen open te zijn, dit draai je niet terug. Ook al zijn het pubers, jouw vreemdgaan was onveilig voor hun. Als je nu geheimzinnig gaat doen maak je het nog onveiliger. Je wilt toch niet dat ze jarenlang hebben gedacht dat je vreemdging terwijl je man op de hoogte was?
Jullie hebben openheid gezaaid, ga die dan ook oogsten. Ben het dus niet eens met je therapeut, kinderen kunnen veel hebben. De mijne weten ook dat ik af en toe vrij met een meneer waar ik geen echte relatie mee heb. Dat snappen ze prima.
Volgens onze relatie-therapeut hebben wij onze meiden altijd te veel verteld,wat wij deden en dat werkt nu in ons,vooral mijn,nadeel. Ze weten,dat ik vreemd gegaan ben en ze willen het liefst weten waar ik uit hang,maar dat moeten wij ze af leren. Heel vermoeiend en stressgevoelig!!!!!
Als je nummer 1 weet dat je een minnaar hebt, is het misschien een plan om dit ook tegen je kinderen te vertellen. Jullie hebben er ooit voor gekozen open te zijn, dit draai je niet terug. Ook al zijn het pubers, jouw vreemdgaan was onveilig voor hun. Als je nu geheimzinnig gaat doen maak je het nog onveiliger. Je wilt toch niet dat ze jarenlang hebben gedacht dat je vreemdging terwijl je man op de hoogte was?
Jullie hebben openheid gezaaid, ga die dan ook oogsten. Ben het dus niet eens met je therapeut, kinderen kunnen veel hebben. De mijne weten ook dat ik af en toe vrij met een meneer waar ik geen echte relatie mee heb. Dat snappen ze prima.


donderdag 11 oktober 2012 om 13:09
quote:JanJurk schreef op 10 oktober 2012 @ 16:24:
Ik had ook meest hele lange verhalingen zoals ien ook al zegt de meeste mensen lezen die postings ook niet, dus het waren met recht dingen van mijzelf of inzichten zoals ien het noemt Ik heb al je postings wel gelezen hoor! Maar vele kwamen op mij over als beschouwingen van De Grote Denker. En daar is niks mis mee (hoogstens dat het zich herhaald, maar ja, wie doet dat niet). Maar ik mis soms bij jou je persoonlijke inbreng, hoe jij het nu ervaart, zonder dat je het eerst helemaal uitgekauwd en gedacht hebt. En dat heeft weinig te maken met het loslaten van teveel details. Maar leuk dat je terug bent, een potje filosoferen vind ik ook heel leuk nl.
Ik had ook meest hele lange verhalingen zoals ien ook al zegt de meeste mensen lezen die postings ook niet, dus het waren met recht dingen van mijzelf of inzichten zoals ien het noemt Ik heb al je postings wel gelezen hoor! Maar vele kwamen op mij over als beschouwingen van De Grote Denker. En daar is niks mis mee (hoogstens dat het zich herhaald, maar ja, wie doet dat niet). Maar ik mis soms bij jou je persoonlijke inbreng, hoe jij het nu ervaart, zonder dat je het eerst helemaal uitgekauwd en gedacht hebt. En dat heeft weinig te maken met het loslaten van teveel details. Maar leuk dat je terug bent, een potje filosoferen vind ik ook heel leuk nl.

donderdag 11 oktober 2012 om 13:17
quote:sparkle4 schreef op 11 oktober 2012 @ 09:37:
[...]
Manlief weet dat ik nu zie dat ik mezelf langzaam verloor bij nr 2. En dat ik daar erg van geschrokken ben. Hij was daar al eerder bang voor en sprak dat ook wel uit, maar ik voelde het eerder oprecht niet zo. Het gekke is dat als je middenin je minnaarrelatie zit, je dingen toch minder scherp ziet. Ook nog na 5 jaar. Ik zag echt geen gevaar omdat mijn gevoel voor nr 1 nooit minder is geworden. Alleen werd mijn gevoel voor nr 2 steeds meer en dat is net zo'n groot gevaar. Alleen focuste ik me daar niet zo op. Ik zou het moeilijk aan kunnen als ik voor 2 mannen heel veel zou voelen, dat trek ik denk ik niet. En dus zou ik mezelf uiteindelijk tot een keuze geforceerd hebben. En dat was nooit de bedoeling. Nr 1 moet altijd, hoe dan ook, bovenaan staan.
Hm, ik vind dit toch wel even een eye opener voor mezelf. Ik ervaar mijn minnaar nl ook totaal niet als gevaar. Omdat mijn nr1 echt torenhoog boven alles uitsteekt. Ook al heb ik een minnaar, mijn gevoel voor mijn lief is er niet minder door geworden. Door een open relatie aan te gaan is onze relatie alleen maar verdiept. En doordat een andere vrouw hem leuk vindt, zie ik zelf ook opeens weer dingen waardoor ik af en toe weer vlinders voor hem voel.
Maar mijn gevoel voor mijn minnaar neemt ook toe. En dat gaat dieper dan ik van tevoren ooit had bedacht. Toch ben ik niet bang dat ik mezelf verlies. De fysieke afstand is groot, fysieke aanrakingen zijn beperkt tot een paar keer per jaar.
Ook wij bespreken in onze relatie niet alle details. Maar we weten wel van elkaar waar we staan. Zo heeft mijn lief ook heus wel in de gaten dat de relatie met mijn minnaar anders is dan waar we in eerste instantie afspraken over gemaakt hadden. En dat is bij zijn minnares hetzelfde. Zolang je dat maar niet voor elkaar achter houdt en nog steeds tijd en energie in elkaar steekt, denk ik (hoop ik) dat dat gevaar wel mee valt.
[...]
Manlief weet dat ik nu zie dat ik mezelf langzaam verloor bij nr 2. En dat ik daar erg van geschrokken ben. Hij was daar al eerder bang voor en sprak dat ook wel uit, maar ik voelde het eerder oprecht niet zo. Het gekke is dat als je middenin je minnaarrelatie zit, je dingen toch minder scherp ziet. Ook nog na 5 jaar. Ik zag echt geen gevaar omdat mijn gevoel voor nr 1 nooit minder is geworden. Alleen werd mijn gevoel voor nr 2 steeds meer en dat is net zo'n groot gevaar. Alleen focuste ik me daar niet zo op. Ik zou het moeilijk aan kunnen als ik voor 2 mannen heel veel zou voelen, dat trek ik denk ik niet. En dus zou ik mezelf uiteindelijk tot een keuze geforceerd hebben. En dat was nooit de bedoeling. Nr 1 moet altijd, hoe dan ook, bovenaan staan.
Hm, ik vind dit toch wel even een eye opener voor mezelf. Ik ervaar mijn minnaar nl ook totaal niet als gevaar. Omdat mijn nr1 echt torenhoog boven alles uitsteekt. Ook al heb ik een minnaar, mijn gevoel voor mijn lief is er niet minder door geworden. Door een open relatie aan te gaan is onze relatie alleen maar verdiept. En doordat een andere vrouw hem leuk vindt, zie ik zelf ook opeens weer dingen waardoor ik af en toe weer vlinders voor hem voel.
Maar mijn gevoel voor mijn minnaar neemt ook toe. En dat gaat dieper dan ik van tevoren ooit had bedacht. Toch ben ik niet bang dat ik mezelf verlies. De fysieke afstand is groot, fysieke aanrakingen zijn beperkt tot een paar keer per jaar.
Ook wij bespreken in onze relatie niet alle details. Maar we weten wel van elkaar waar we staan. Zo heeft mijn lief ook heus wel in de gaten dat de relatie met mijn minnaar anders is dan waar we in eerste instantie afspraken over gemaakt hadden. En dat is bij zijn minnares hetzelfde. Zolang je dat maar niet voor elkaar achter houdt en nog steeds tijd en energie in elkaar steekt, denk ik (hoop ik) dat dat gevaar wel mee valt.
donderdag 11 oktober 2012 om 13:37
Herkenbaar jouw verhaal, Inez. Zo zat ik er ook in. Minnaar en ik zagen elkaar maar 2/3 hooguit 5x per jaar (!) en mailden en belden verder alleen maar. En dan toch...
Maar jouw situatie is wel anders omdat jouw nr 1 ook een langdurige minnares heeft. Dan kun je daar beter over praten, welke gevoelens dat weer met zich meebrengt en wat het voor jullie samen doet. Ik stond daar alleen in en dan is het gemakkelijk de gevaren niet te willen zien.
Weet je, de andere kant van dit verhaal is natuurlijk dat je erg close bent met minnaar. En dat vond ik echt geweldig. Da's best een groot gemis nu...
Maar jouw situatie is wel anders omdat jouw nr 1 ook een langdurige minnares heeft. Dan kun je daar beter over praten, welke gevoelens dat weer met zich meebrengt en wat het voor jullie samen doet. Ik stond daar alleen in en dan is het gemakkelijk de gevaren niet te willen zien.
Weet je, de andere kant van dit verhaal is natuurlijk dat je erg close bent met minnaar. En dat vond ik echt geweldig. Da's best een groot gemis nu...


donderdag 11 oktober 2012 om 13:55
Wat herkenbaar weer! Ook mijn nr 1 staat torenhoog op 1, maar nr 2 is me echt heel dierbaar.
Toen we onlangs wat gedoe hadden, heb ik een paar dagen met hartzeer rondgelopen. Gelukkig is dat uitgesproken, maar nr 2 is hierdoor wel gaan beseffen dat hij niet alleen mij heeft gekwetst, waar hij moet leren te dealen, maar ook (en nog veel belangrijker) dat hij teveel risico's heeft gelopen richting zijn nr 1. En ook daar moet hij hopen dat de schade beperkt blijft. Ik merk dat hij daardoor nu door een hele moeilijke fase gaat. De relatie met mij confronteert hem met zijn zwakheden en daar is hij niet trots op. Ik merk dat hij me niet kwijt wil, maar ik ben ook de confrontatie met zijn domheid van toen. Ik laat dat maar even gaan. De gesprekken die we nu voeren gaan diep en zijn heel open en in de mails probeer ik vooral de lol en de lust op te roepen. En dan zien we wel, het komt zoals het komt.
Toen we onlangs wat gedoe hadden, heb ik een paar dagen met hartzeer rondgelopen. Gelukkig is dat uitgesproken, maar nr 2 is hierdoor wel gaan beseffen dat hij niet alleen mij heeft gekwetst, waar hij moet leren te dealen, maar ook (en nog veel belangrijker) dat hij teveel risico's heeft gelopen richting zijn nr 1. En ook daar moet hij hopen dat de schade beperkt blijft. Ik merk dat hij daardoor nu door een hele moeilijke fase gaat. De relatie met mij confronteert hem met zijn zwakheden en daar is hij niet trots op. Ik merk dat hij me niet kwijt wil, maar ik ben ook de confrontatie met zijn domheid van toen. Ik laat dat maar even gaan. De gesprekken die we nu voeren gaan diep en zijn heel open en in de mails probeer ik vooral de lol en de lust op te roepen. En dan zien we wel, het komt zoals het komt.

donderdag 11 oktober 2012 om 14:55
quote:JanJurk schreef op 10 oktober 2012 @ 16:24:
[...]
Ik had ook meest hele lange verhalingen zoals ien ook al zegt de meeste mensen lezen die postings ook niet, dus het waren met recht dingen van mijzelf of inzichten zoals ien het noemt
Ik heb ze altijd met interesse gelezen! Hoewel ze inderdaad wat beschouwend zijn, vind ik het juist leuk om af en toe met wat meer diepgang met elkaar van gedachten te wisselen hier. En je zal niet de enige forummer zijn die z'n ziel niet blootlegt hier, hoor.
*Zwaait even naar Zaar, ik d8 ook even dat ik in een tijdmachine zat, toen dat oog voorbij scrollde haha*
Jongens, ik word een beetje verdrietig van de ontwikkelingen hier, ondermeer bij Meis en Vain en hun minnaars. Ik kan niet inschatten of zaken te voorkomen waren geweest of nog bij te sturen, maar ik sluit me wel aan bij hetgeen JJ hier eerder schreef: een minnaarrelatie is nooit zonder impact op je vaste relatie en als de laatste al wat haarscheurtjes vertoont, dan is een ongeluk snel gebeurd; al had je gedacht de balans te kunnen houden.
In ieder geval heel veel sterkte voor allemaal!
*Geeft Roodhaarr een duwtje.... 'skiën meid, anders word je koud!'*
[...]
Ik had ook meest hele lange verhalingen zoals ien ook al zegt de meeste mensen lezen die postings ook niet, dus het waren met recht dingen van mijzelf of inzichten zoals ien het noemt
Ik heb ze altijd met interesse gelezen! Hoewel ze inderdaad wat beschouwend zijn, vind ik het juist leuk om af en toe met wat meer diepgang met elkaar van gedachten te wisselen hier. En je zal niet de enige forummer zijn die z'n ziel niet blootlegt hier, hoor.
*Zwaait even naar Zaar, ik d8 ook even dat ik in een tijdmachine zat, toen dat oog voorbij scrollde haha*
Jongens, ik word een beetje verdrietig van de ontwikkelingen hier, ondermeer bij Meis en Vain en hun minnaars. Ik kan niet inschatten of zaken te voorkomen waren geweest of nog bij te sturen, maar ik sluit me wel aan bij hetgeen JJ hier eerder schreef: een minnaarrelatie is nooit zonder impact op je vaste relatie en als de laatste al wat haarscheurtjes vertoont, dan is een ongeluk snel gebeurd; al had je gedacht de balans te kunnen houden.
In ieder geval heel veel sterkte voor allemaal!
*Geeft Roodhaarr een duwtje.... 'skiën meid, anders word je koud!'*

donderdag 11 oktober 2012 om 16:32
Gaar, ik heb hetzelfde, eens in de zoveel tijd komt er een scheidingsgolf voorbij hier op het minnaartopic. Heb me al tig keer afgevraagd of het hebben van een minnaar echt het begin van het eind betekend of dat het de welbekende katalysator is. Eigenlijk zijn de -niet scheidings gevallen- bijna uitzondering. Of denk ik nu te doem?