
Hoe is dat bij jullie?
vrijdag 9 april 2010 om 22:36
Hoi allemaal,
Naar aanleiding van het topic over de onsympathieke nieuwe buurman, het volgende: Hoe is jullie contact met de buren?
Loop je de deur bij elkaar plat of kun je ze wel schieten? Of weet je überhaupt niet hoe ze heten of er uitzien?
Ikzelf woon in een grote stad in een flat en ik heb hier eigenlijk geen contact met de buren. Heb me aan alle kanten netjes voorgesteld toen ik hier kwam wonen, maar that's it... Wat een enorm verschil is met waar ik oorspronkelijk vandaan kom (gezellige kindvriendelijke wijk in een boerengat, ons kent ons, ook niet altijd even prettig ).
Ben benieuwd naar jullie reacties!
Naar aanleiding van het topic over de onsympathieke nieuwe buurman, het volgende: Hoe is jullie contact met de buren?
Loop je de deur bij elkaar plat of kun je ze wel schieten? Of weet je überhaupt niet hoe ze heten of er uitzien?
Ikzelf woon in een grote stad in een flat en ik heb hier eigenlijk geen contact met de buren. Heb me aan alle kanten netjes voorgesteld toen ik hier kwam wonen, maar that's it... Wat een enorm verschil is met waar ik oorspronkelijk vandaan kom (gezellige kindvriendelijke wijk in een boerengat, ons kent ons, ook niet altijd even prettig ).
Ben benieuwd naar jullie reacties!

zaterdag 10 april 2010 om 11:41
Wij hebben erg leuke buren. We hebben goed contact met buren waar we ons oprit meedelen en hun buren.
We sporten samen, passen op de kinderen als het noodzakelijk is, passen op het huis en de huisdieren als ze op vakantie zijn, we doen af een toe een kopje koffie en een borrel met de mannen. We lopen de deuren echter niet bij elkaar plat.
Met onze buren onder de kap kunnen we ook goed opschieten, maar zij zijn al veel ouder dus het contact is anders. Wel gemoedelijk en als er wat is dan staan we voor elkaar klaar.
De buren aan de overkant zijn echter rare kwiebussen. Er is één buurvrouw die is echt wereldvreemd als zij begint te praten dan tonen we zo min mogelijk interesse en kappen het praatje af.
We sporten samen, passen op de kinderen als het noodzakelijk is, passen op het huis en de huisdieren als ze op vakantie zijn, we doen af een toe een kopje koffie en een borrel met de mannen. We lopen de deuren echter niet bij elkaar plat.
Met onze buren onder de kap kunnen we ook goed opschieten, maar zij zijn al veel ouder dus het contact is anders. Wel gemoedelijk en als er wat is dan staan we voor elkaar klaar.
De buren aan de overkant zijn echter rare kwiebussen. Er is één buurvrouw die is echt wereldvreemd als zij begint te praten dan tonen we zo min mogelijk interesse en kappen het praatje af.

zaterdag 10 april 2010 om 13:59
quote:BrightEyes80 schreef op 10 april 2010 @ 09:36:
Hoi Missphoebe,
Begrijp dat jouw buren een probleem hebben met jouw beestjes..?
Waarom dan precies?
oww ze zeiken al bijna 2 jaar over mijn katten en had weer es een aanvaring met ze en ben de discussie zo zat dat ik mijn katten voortaan binnen hou.
maar mijn buren zijn zeer vreemd. je kan echt niet normaal met ze praten op een of andere manier. de andere kant is trouwens wel ok hoor...
Hoi Missphoebe,
Begrijp dat jouw buren een probleem hebben met jouw beestjes..?
Waarom dan precies?
oww ze zeiken al bijna 2 jaar over mijn katten en had weer es een aanvaring met ze en ben de discussie zo zat dat ik mijn katten voortaan binnen hou.
maar mijn buren zijn zeer vreemd. je kan echt niet normaal met ze praten op een of andere manier. de andere kant is trouwens wel ok hoor...

zondag 11 april 2010 om 10:51
Ik woon nu in een vinex-wijk, heel kinderrijk, en hier zeggen de meeste mensen elkaar ook wel gedag. Met onze naaste buren hebben we goed contact, heel soms gaan we bij elkaar op de koffie maar we hebben wel elkaars sleutels voor als er iets is, we pakken de pakketjes aan van de ander, we lenen gereedschap aan elkaar uit etc. Toch blijft het lastig om hier te aarden want de meeste mensen hier zijn toch een beetje anders dan wij (nl type zeer goede baan, gooische 'r', bakfiets en 2 komma 3 kinderen met hippe namen). Binnenkort verhuizen we terug naar de stad en hoewel de stad niet bekend staat als een plek waar je goed contact hebt met de buren, hebben we daar in onze klusweken al meer echte aanspraak gehad dan hier in vier jaar. De mensen zijn daar écht geinteresseerd in ons (zonder opdringering te zijn), heel leuk! Na het klussen geven we een borrel voor onze directe (onder en zij)buren en tot nu toe komt ook gewoon iedereen.
Ik ben d'r blij mee!
Ik ben d'r blij mee!
zondag 11 april 2010 om 11:56
Wij zijn een kleine 4 maanden geleden gaan samenwonen in een klein dorpje. Op onze straat kent vrijwel iedereen elkaar. Hier doen ze jaarlijks ook een straatbarbeque. Alleen zijn de buren die tegen ons huis wonen de buitenbeentjes. Tegen de ene buur zeggen ze goededag en tegen de andere dan weer niet. Ik ben me netjes gaan voorstellen aan de buurvrouw toen ze een keertje buiten stond rond te draaien en daarna hebben we het snel eens gehad over een eventuele gezamelijke instuif (zij zijn een week na ons ingetrokken) en dat is het zo'n beetje. Met de andere buren kunnen we goed overweg, maar we lopen elkaars deur helemaal niet plat. Ik weet wel dat we bij hen (en nog vele anderen) terecht kunnen bij problemen/ongemakjes en da's ook al veel waard!

zondag 11 april 2010 om 13:08
quote:Laika3 schreef op 11 april 2010 @ 10:51:
Ik woon nu in een vinex-wijk, heel kinderrijk, en hier zeggen de meeste mensen elkaar ook wel gedag. Met onze naaste buren hebben we goed contact, heel soms gaan we bij elkaar op de koffie maar we hebben wel elkaars sleutels voor als er iets is, we pakken de pakketjes aan van de ander, we lenen gereedschap aan elkaar uit etc. Toch blijft het lastig om hier te aarden want de meeste mensen hier zijn toch een beetje anders dan wij (nl type zeer goede baan, gooische 'r', bakfiets en 2 komma 3 kinderen met hippe namen). Binnenkort verhuizen we terug naar de stad en hoewel de stad niet bekend staat als een plek waar je goed contact hebt met de buren, hebben we daar in onze klusweken al meer echte aanspraak gehad dan hier in vier jaar. De mensen zijn daar écht geinteresseerd in ons (zonder opdringering te zijn), heel leuk! Na het klussen geven we een borrel voor onze directe (onder en zij)buren en tot nu toe komt ook gewoon iedereen.
Ik ben d'r blij mee!
dit heb ik pcies hetzelfde (alleen niet in het gooi, waar ik overigens wel vlakbij heb gewoond)
ik woon eerst in het centrum wat te druk was voor mij. nu woon ik in een venix-buitenwijk en ik heb na bijna 2 jaar nog steeds het gevoel dat ik toch wat anders ben. ik heb namelijk geen auto, (niet nodig en duur) geen kinderen (wil ik niet, kan theoretisch nog komen want ben nog geen 30...) en ik werk niet fulltime (afgekeurd)
nu hoef ik hier denk ik niet onzeker over te zijn dat ik wat deze punten betreft wat anders ben, maar dat ben ik dus wel een beetje (dat doe ik zelf, dat weet ik...)
heb zitten denken dat ik hier maar weer weg moet, maar dat vind ik niet zo rationeel, want het 'venix-erige' weegt niet op tegen de voordelen (veel meer ruimte, rust, natuur, enz) en bovendien al ga ik op de maan wonen, mezelf neem ik altijd mee....
ben ik trouwens nou de enige die onzeker wordt van een 'venix-sfeertje' ?? zo ja dan ben ik echt een muts...
Ik woon nu in een vinex-wijk, heel kinderrijk, en hier zeggen de meeste mensen elkaar ook wel gedag. Met onze naaste buren hebben we goed contact, heel soms gaan we bij elkaar op de koffie maar we hebben wel elkaars sleutels voor als er iets is, we pakken de pakketjes aan van de ander, we lenen gereedschap aan elkaar uit etc. Toch blijft het lastig om hier te aarden want de meeste mensen hier zijn toch een beetje anders dan wij (nl type zeer goede baan, gooische 'r', bakfiets en 2 komma 3 kinderen met hippe namen). Binnenkort verhuizen we terug naar de stad en hoewel de stad niet bekend staat als een plek waar je goed contact hebt met de buren, hebben we daar in onze klusweken al meer echte aanspraak gehad dan hier in vier jaar. De mensen zijn daar écht geinteresseerd in ons (zonder opdringering te zijn), heel leuk! Na het klussen geven we een borrel voor onze directe (onder en zij)buren en tot nu toe komt ook gewoon iedereen.
Ik ben d'r blij mee!
dit heb ik pcies hetzelfde (alleen niet in het gooi, waar ik overigens wel vlakbij heb gewoond)
ik woon eerst in het centrum wat te druk was voor mij. nu woon ik in een venix-buitenwijk en ik heb na bijna 2 jaar nog steeds het gevoel dat ik toch wat anders ben. ik heb namelijk geen auto, (niet nodig en duur) geen kinderen (wil ik niet, kan theoretisch nog komen want ben nog geen 30...) en ik werk niet fulltime (afgekeurd)
nu hoef ik hier denk ik niet onzeker over te zijn dat ik wat deze punten betreft wat anders ben, maar dat ben ik dus wel een beetje (dat doe ik zelf, dat weet ik...)
heb zitten denken dat ik hier maar weer weg moet, maar dat vind ik niet zo rationeel, want het 'venix-erige' weegt niet op tegen de voordelen (veel meer ruimte, rust, natuur, enz) en bovendien al ga ik op de maan wonen, mezelf neem ik altijd mee....
ben ik trouwens nou de enige die onzeker wordt van een 'venix-sfeertje' ?? zo ja dan ben ik echt een muts...
zondag 11 april 2010 om 14:24
Hier komt de nieuwe buurvrouw wat vragen, dus ik stel me voor, begint ze gelijk te zeiken dat ons hius lelijk is, en ook alle andere hiuzen en d ebeplanting en ga maar door. Stomverbaasd waarom z ehie rkomt wonen dan! En kom ik op ene dag thuis staan mijn struiken niet meer bij de erfscheiding omdat zij meende dat het haar tuin was. Kadaster laten komen,maar nooit de planten vergoed gekregen. Was natuurlijk wel mijn tuin. Stom wijf!
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zondag 11 april 2010 om 21:37
Hier hebben we contact met de buren aan 1 kant, overburen en buren verderop als in: zorg bij vakanties, hond uitlaten voor elkaar (sporadisch), groeten, oppas voor de kids als er nood aan de man is, praatje op straat en in de zomer wel eens een borrel in de tuin.
De buren aan de andere kant zijn vrienden. Heerlijke lieve mensen die ons, in de drie jaar dat we naast elkaar wonen, zeer dierbaar zijn geworden.
zucht... waarom wil ik ook alweer verhuizen??
De buren aan de andere kant zijn vrienden. Heerlijke lieve mensen die ons, in de drie jaar dat we naast elkaar wonen, zeer dierbaar zijn geworden.
zucht... waarom wil ik ook alweer verhuizen??