Thuis
alle pijlers
Mijn konijn is gister overleden
vrijdag 12 september 2008 09:29
Ik wil even mijn verhaal kwijt, ben zo verdrietig.
Gister avond kwam ik thuis van werken en zag mijn konijn 'Sammy' in zijn kooi zitten, heel stil, had zijn eten nog niet op. Vond dat raar, hij eet altijd heel goed. Alleen de laatste paar dagen deed hij al wel een beetje vreemd. Stil, niet veel bewegen, beetje down. Maar goed..dacht dat is gewoon even een fase.
Maar..gister..ik pakte hem op en hij voelde heel stijf aan. Hij bewoog amper, zijn huid kon je gewoon kneden, net als klei.
Dit is niet goed...en gelijk ben ik met hem naar de dierenarts gegaan. Uitgedroogd. Hoe kan dit nou gebeuren. Ik hield zoveel van dat beestje!!! De arts kon hem niet meer redden. Dus hebben we hem in laten slapen. Zo zielig. Kon alleen maar huilen. Wat precies de oorzaak is geweest, is niet echt bekend. Het kan aan zijn nieren hebben gelegen.
Die avond hebben we hem begraven in het bos. Waarom, waarom moest hij dood. Hij was een vriend, een maatje, een knuffel, een schat!
Elke ochtend, rammelde hij met zijn balletje, die in zijn kooi lag, heen en weer, omdat hij honger had. Als ik stond te koken, kwam hij erbij staan, hij liep altijd achter mij aan. Als ik verdrietig was kon ik met hem knuffelen.
Ik voel me zo verloren. Sommige zullen zeggen 'het is maar een konijn', maar voor mij was het veeeel meer dan dat!!!!
Liefs verdrietig dingentje
Gister avond kwam ik thuis van werken en zag mijn konijn 'Sammy' in zijn kooi zitten, heel stil, had zijn eten nog niet op. Vond dat raar, hij eet altijd heel goed. Alleen de laatste paar dagen deed hij al wel een beetje vreemd. Stil, niet veel bewegen, beetje down. Maar goed..dacht dat is gewoon even een fase.
Maar..gister..ik pakte hem op en hij voelde heel stijf aan. Hij bewoog amper, zijn huid kon je gewoon kneden, net als klei.
Dit is niet goed...en gelijk ben ik met hem naar de dierenarts gegaan. Uitgedroogd. Hoe kan dit nou gebeuren. Ik hield zoveel van dat beestje!!! De arts kon hem niet meer redden. Dus hebben we hem in laten slapen. Zo zielig. Kon alleen maar huilen. Wat precies de oorzaak is geweest, is niet echt bekend. Het kan aan zijn nieren hebben gelegen.
Die avond hebben we hem begraven in het bos. Waarom, waarom moest hij dood. Hij was een vriend, een maatje, een knuffel, een schat!
Elke ochtend, rammelde hij met zijn balletje, die in zijn kooi lag, heen en weer, omdat hij honger had. Als ik stond te koken, kwam hij erbij staan, hij liep altijd achter mij aan. Als ik verdrietig was kon ik met hem knuffelen.
Ik voel me zo verloren. Sommige zullen zeggen 'het is maar een konijn', maar voor mij was het veeeel meer dan dat!!!!
Liefs verdrietig dingentje
vrijdag 12 september 2008 11:23
Hier ook even een knuffel voor je. Ik snap het helemaal hoor, het is niet zomaar een konijn, het is inderdaad je maatje en je vriendje waaraan je liefde geeft en ook van ontvangt. Als dat weg valt kun je je heel shit voelen.
Gewoon lekker uithuilen en jezelf even extra verwennen de komende tijd. Mensen die zeggen dat het maar een konijn is, snappen er geen bal van en moet je lekker laten lullen. Sterkte.
Gewoon lekker uithuilen en jezelf even extra verwennen de komende tijd. Mensen die zeggen dat het maar een konijn is, snappen er geen bal van en moet je lekker laten lullen. Sterkte.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
vrijdag 12 september 2008 11:35
Ik zou ook heel verdrietig zijn! Heb heel wat tranen gelaten om beessies in mijn leven.
Hebben tijdens mijn zw.verlof een poesje uit het asiel gehaald (mishandeld door vorige eigenaar) en die is zo opgeknapt en zo vergroeid met ons dat ik stapelgek zou worden als er iets mee zou gebeuren.
Weet zeker dat je heel goed was voor je vriendje, piekeren over een oorzaak zou ik niet doen. (Zelfs de dierenarts heeft geen duidelijke verklaring schreef je.)
Sterkte!
Hebben tijdens mijn zw.verlof een poesje uit het asiel gehaald (mishandeld door vorige eigenaar) en die is zo opgeknapt en zo vergroeid met ons dat ik stapelgek zou worden als er iets mee zou gebeuren.
Weet zeker dat je heel goed was voor je vriendje, piekeren over een oorzaak zou ik niet doen. (Zelfs de dierenarts heeft geen duidelijke verklaring schreef je.)
Sterkte!
vrijdag 12 september 2008 12:25
@barbie. Ik vind dat behoorlijk raar.
Verdriet om een dier hoef je niet te bagateliseren, het is heel erg verdrietig en rot om je dier te verliezen en daar kan je je inderdaad een flinke poos kut om voelen.
Natuurlijk kan je dier je beste maatje zijn ( op zijn "diers",) is mijn hond ook.
Het vergelijken met het verliezen van een mens, je beste vriend notabene vind ik nogal ziek.
En daarmee zeg ik niet "het is maar een konijn" , want ik wens juist sterkte om aan te geven dat ik het rot voor dingentje vind.
Verdriet om een dier hoef je niet te bagateliseren, het is heel erg verdrietig en rot om je dier te verliezen en daar kan je je inderdaad een flinke poos kut om voelen.
Natuurlijk kan je dier je beste maatje zijn ( op zijn "diers",) is mijn hond ook.
Het vergelijken met het verliezen van een mens, je beste vriend notabene vind ik nogal ziek.
En daarmee zeg ik niet "het is maar een konijn" , want ik wens juist sterkte om aan te geven dat ik het rot voor dingentje vind.
vrijdag 12 september 2008 13:05
Mijn Sammy heeft toen ik hem net had en nog heel klein was, zijn kaakje gebroken. Dacht toen dat hij dood zou gaan.
Ben toen ook naar de dierenarts geweest. En elke middag, 3 maanden lang, ben ik vanuit mijn werk naar huis gegaan, om hem vloeibaar voedsel te geven met een spuitje in zijn mond.
Heel langzaam is hij er toen bovenop gekomen.
Ben zo blij dat ik toen zo goed voor hem heb gezorgd. Heeft hij toch nog een heel mooi leven gehad. Alleen zo naar en zielig dat het zo snel over is.
Ben toen ook naar de dierenarts geweest. En elke middag, 3 maanden lang, ben ik vanuit mijn werk naar huis gegaan, om hem vloeibaar voedsel te geven met een spuitje in zijn mond.
Heel langzaam is hij er toen bovenop gekomen.
Ben zo blij dat ik toen zo goed voor hem heb gezorgd. Heeft hij toch nog een heel mooi leven gehad. Alleen zo naar en zielig dat het zo snel over is.
vrijdag 12 september 2008 13:53
woensdag 17 maart 2010 17:05
Is al een oud topic, maar wil ook even mijn verhaal kwijt en heb niet zo'n er een nieuw topic voor te openen.
Een van mijn konijnen is een uur geleden ook plotseling dood gegaan. Hij was gisteren al niet lekker, hij heeft om de paar maanden wel last van zijn darmpjes, maar daar heb ik medicijnen voor en kon ie er wel weer even tegen. Gisteren dus medicijnen gegeven en inderdaad hij ging weer lekker eten en rennen. Medicijnen geef ik altijd een dag of 3 en vandaag waren ze op dus even naar de dierenarts. Konijn was ondertussen weer iets minder fit, maar niet zo erg als ik wel eerder gezien had. DA constateert inderdaad gas in de darmpjes en geeft 'm een spuit en ik krijg extra medicijnen mee.
Normaal na zo'n spuit is hij na een kwartier weer topfit, maar nu na een half uur nog niet. Hij was helemaal slapjes. Mijn man er naar toe (wij waren allebei al thuis want ook buikgriep, pff) en proberen te dwangvoeren etc.. Man zegt nog tegen mij dat ik beter binnen kan blijven omdat het niet zo goed gaat. Ik natuurlijk toch buiten kijken of ik kan helpen. Het beestje is echt helemaal slap en begint ineens te krijsen. Hij wil op de grond, waar wij hem dus neerzetten en probeert weg te gaan, maar zijn achterpootjes doen het niet meer. Dan krijst hij nog een keer en is ie dood. ...
En nu ben ik zo verdrietig! Had dit helemaal niet zien aankomen. Normaal ben ik altijd panisch dat er iets met ze gebeurt. Nu dacht, och al zo vaak meegemaakt, komt wel goed...niet dus.
Nou goed, moest even mijn verhaal kwijt.
Een van mijn konijnen is een uur geleden ook plotseling dood gegaan. Hij was gisteren al niet lekker, hij heeft om de paar maanden wel last van zijn darmpjes, maar daar heb ik medicijnen voor en kon ie er wel weer even tegen. Gisteren dus medicijnen gegeven en inderdaad hij ging weer lekker eten en rennen. Medicijnen geef ik altijd een dag of 3 en vandaag waren ze op dus even naar de dierenarts. Konijn was ondertussen weer iets minder fit, maar niet zo erg als ik wel eerder gezien had. DA constateert inderdaad gas in de darmpjes en geeft 'm een spuit en ik krijg extra medicijnen mee.
Normaal na zo'n spuit is hij na een kwartier weer topfit, maar nu na een half uur nog niet. Hij was helemaal slapjes. Mijn man er naar toe (wij waren allebei al thuis want ook buikgriep, pff) en proberen te dwangvoeren etc.. Man zegt nog tegen mij dat ik beter binnen kan blijven omdat het niet zo goed gaat. Ik natuurlijk toch buiten kijken of ik kan helpen. Het beestje is echt helemaal slap en begint ineens te krijsen. Hij wil op de grond, waar wij hem dus neerzetten en probeert weg te gaan, maar zijn achterpootjes doen het niet meer. Dan krijst hij nog een keer en is ie dood. ...
En nu ben ik zo verdrietig! Had dit helemaal niet zien aankomen. Normaal ben ik altijd panisch dat er iets met ze gebeurt. Nu dacht, och al zo vaak meegemaakt, komt wel goed...niet dus.
Nou goed, moest even mijn verhaal kwijt.
woensdag 17 maart 2010 17:10
woensdag 17 maart 2010 17:14
woensdag 17 maart 2010 17:14
Ohh nee Juniper wat naar!
Wat dramatisch klinkt een gillend konijn ook he, echt naar.
Hier ook ooit zoiets gebeurd, keihard krijsen pff door merg en been, ik snap dat je bent geschrokken en hier helemaal niet op bedacht was. Veel sterkte lieverd, het voelt nu niet zo maar over een poos kun je ook weer vrolijk aan je knijntje terug denken en ben daarbij maar blij dat jij hem een fijn leven gegeven hebt.
Wat dramatisch klinkt een gillend konijn ook he, echt naar.
Hier ook ooit zoiets gebeurd, keihard krijsen pff door merg en been, ik snap dat je bent geschrokken en hier helemaal niet op bedacht was. Veel sterkte lieverd, het voelt nu niet zo maar over een poos kun je ook weer vrolijk aan je knijntje terug denken en ben daarbij maar blij dat jij hem een fijn leven gegeven hebt.
woensdag 17 maart 2010 17:22
Lieve Juniper,
wat ontzettend naar voor je!Ik wens je veel sterkte toe en denk met
je mee.Het is erg treurig om een dier/goede kameraad (sorry weet
niet of je dat met een c of een k schrijft,niet mijn moedertaal)te
verliezen.Ik herinner me nog goed toen wij in september 2008
onze geliefde vogel hebben zien sterven en mijn vriend de halve
nacht heeft liggen huilen...ik was ook erg verdrietig.Bij deze dan
een dikke knuf voor je en gewoon je haart luchten meid!
Deze zijn voor jou:
wat ontzettend naar voor je!Ik wens je veel sterkte toe en denk met
je mee.Het is erg treurig om een dier/goede kameraad (sorry weet
niet of je dat met een c of een k schrijft,niet mijn moedertaal)te
verliezen.Ik herinner me nog goed toen wij in september 2008
onze geliefde vogel hebben zien sterven en mijn vriend de halve
nacht heeft liggen huilen...ik was ook erg verdrietig.Bij deze dan
een dikke knuf voor je en gewoon je haart luchten meid!
Deze zijn voor jou:
