Wat was jou eerste huisje?

02-08-2015 00:04 50 berichten
Alle reacties Link kopieren
Heb iemand op facebook, 28 jaar, woont nog thuis. Zij en haar vriend hypotheek op 2 inkomens en hoppa huis laten bouwen. En echt gigantisch en luxe!



Vraag mij geregeld af: Mis je niet wat levenservaring als je niet op kamers of flatje hebt gewoond?

Mijn eerste flatje was echt niet veel. Maar o war heb ik er een levens ervaring opgedaan.

Vrijwel alles was 2de hands, meeste had ik zelfs gekregen. De muren waarvan de verf nog netjes was verfde ik niet. Bespaarde geld, het was duur zat dat verhuizen.

De meubels vloekte bij elkaar. Bank was oranje en de stoel paars. 3 maanden later heb ik zo'n kleed voor over de bank gekocht en een bijpassende deken voor over de stoel.

Vorige bewoonster had de hele keuken roze geschilderd, allemaal verschillende tinten rozs. Leek net of het allemaal restjes waren. Net niet dezelfse kleur.

I don't care. Vond het zonder van mijn geld om het over te schilderen.



Geregeld bij ouders eten. Geld was weer eens op omdat ik wat wou.

vader grapte geregeld ' is het weer vastentijd?' Restjes in een bakje mee, kon ik er nog 2 dagen van eten. Bakjes die kocht ik zelf niet, die 'leende' ik van moeders. 'Leende' wel meer van moeder. Iedere keer dat ze langs kwamen gingen ze met een tas geleend spul naar huis.

Kwam ee pas achter hoe bloed irritant dat was toen ze van mij begonnen te lenen.



Wou jaarlijks naar de VS, dus bespaarde maar op eten. Je werd er ook creatief van. Vorige week heb ik voor 10 gulden een week gegeten, moet nu weer lukken!



Mocht je een keer de auto van je ouders lenen, dan was je het helemaal. Mede studenten reden dan ook maar al te graag mee naar de supermarkt, een keer niet op de fiets met je tassen van de maandelijke boodschappen.



Hoe zijn jullie begonnen?
Leuk om te lezen!



Ik ben wel bijzonder begonnen. Toen ik 20 was woonde ik nog thuis en is mijn vriend bij mijn moeder en mij ingetrokken. Het was een 1 gezinswoning waar ik ook echt ben opgegroeid. Nog geen maand nadat mijn vriend was ingetrokken overleed mijn moeder plotseling. Vriend en ik zijn daar uiteindelijk blijven wonen een jaar of 6. Vriend (inmiddels man) wilde graag een koopwoning dus met pijn in mijn hart daar weggegaan. Kan er nog emotioneel om worden als ik aan dat huis en de omgeving denk. Zoveel herinneringen.

Geen seconde spijt van gehad dat we daar nog een tijd hebben gewoond.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben net voordat ik 21 werd op kamers gegaan aan de andere kant van het land. Dit beviel niet enorm goed.. Na een half jaar terug naar m'n ouders gegaan. Gelukkig kreeg ik vrij snel via de woningbouw een leuk klein appartementje waar ik zo'n 6 jaar heb gewoond nu woon ik sinds een jaar in een tussenwoning omdat ik toe was aan een huis met tuin.
Sometimes good things fall apart so better things can fall together
Wij hebben 2 jaar gewoond in een 2 kamer appartement. Oppervlakte was zo'n 45 m2 gok ik. Geen buiten, maar wel lekker in de binnenstad. Het was niet groot maar het voelde zeker niet klein aan. We hebben alles gescoors bij de Ikea. We zagen het niet zitten om van winkel naar winkel te gaan en hebben een dagje in de Ikea doorgebracht.

Het was ons eerste huisje. Het was ook meer een 'moetje'. Dus het eerste wat we tegen kwamen hebben we genomen.

Maar het was ons eerste plekje, blijft je toch wel bij denk ik.

Nu hebben we een huis gekocht waar we nu 3 weken in wonen. Onze woonkamer is nu al 40 m2, ik snap nu echt niet hoe wij dat hebben gedaan in het appartement. Oh en we hebben nu een goddelijke grote tuin. Snap ook niet hoe we daar 2 jaar zonder hebben kunnen leven.
Alle reacties Link kopieren
ik had een kleine etage kunnen huren in de plaats waar ik ging studeren, midden in het centrum van de stad.



ik had kort daarvoor nog gewerkt als uitzendkracht en had dat geld opgespaard.

ik heb zowat de hele Leen Bakker leeggekocht. Maar alleen basisspullen.

En van daaruit verder.



Huurhuis werd uiteindelijk koophuis... en nu kom ik zelf om in de spullen.
Alle reacties Link kopieren
Ik had een kamer voor 500 gulden, moest de keuken en de douche delen.... Het was een oud huisje in Utrecht, en de grond liep schuin naar beneden.... Heb er niet lang gewoond, want ik had niet zo`n leuke buurvrouw...
Een tweekamerappartementje, binnen een maand op de kop getikt bij de woningbouwvereniging met een zielig verhaaltje over hoe naar we het bij moeders thuis wel niet hadden. Dat kon toen nog gewoon . De meubels hebben we grotendeels zelf in elkaar getimmerd van waaibomenhout, evenals de vloer. Oma zorgde voor de keukenbulletjes, en als we aan het einde van het geld een stukje maand over hadden mochten we altijd de voorraadkast van (schoon)moeder komen plunderen . Ik heb er uiteindelijk 15 jaar gewoond, eerst met eerste vriendje, toen alleen, daarna met vriendin en uiteindelijk met huidige vriendje.
Alle reacties Link kopieren
Vreselijk vies en gammel studentenhuis. Maar wat heb ik gelachen daar. En ruzie gemaakt met huisgenoten over de vieze keuken. Leren koken, m'n eigen boontjes leren doppen. Ging eigenlijk heel vlot, zorgde financieel al veel langer voor mezelf, ook toen ik thuis woonde. Was even wennen maar prima. Meubels heb ik daar niet gekocht, huurde gemeubileerd.

Daarna 'antikraak' een eengezinswoning die goedkoper was dan die gammele studentenkamer. En er was vloerverwarming En ook gemeubileerd, heb alleen een bank nodig gehad, die kwam gratis van FB.



Nu tweekamerappartement met mn vriend, luxe en mooi. Ook deels gemeubileerd. Paar kasten gekocht, een mooi kleed en de bank mee. Tadaa. Dus qua meubels altijd chill gehad.
Alle reacties Link kopieren
Vrij lang thuis gewoond, maar was daar eigenlijk zelden door vriend in buitenland, drukke studie en fanatiek sporten. Was sowieso al een derde van de tijd bij vriendje in het buitenland op zijn kamer (wekenlang eenperwoonsbed met zijn tweeën, ik kon soms zo uitkijken naar een nacht doorslapen).

Mijn eerste eigen huis was een koophuis, maar wel een appartement. En dat kopen was ook alleen maar omdat daar iets huren veel duurder was. De meubels allemaal van IKEA, de kleine spullen had ik al jaren bij elkaar gespaard (ik kreeg al onderzetters van mijn oma voor mijn verjaardag toen ik pas 15 was ). In eerste instantie alleen gewoond, later mijn broertje nog een jaar in huis gehad omdat hij geen woonruimte had.



Dus nooit op kamers, maar ook prima in staat om mijn eigen eten te koken en de was te doen. En door mijn soort werk (promotie onderzoek) na een paar jaar 7 maanden geen enkel inkomen gehad (maar wel werk, dus geen tijd voor een andere baan). En ook dat prima zelf financieel gered.
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste woning was een kamertje van 5 bij 5m in een mooi herenhuis midden in de stad. Dat huis was opgesplitst in allemaal kamers met een gedeelde keuken en een paar badkamers. Ik sliep op zo'n keihard futonslaapbankje van Ikea die overdag als bank diende. De salontafel was een grote ijzeren kist die ik bij de Bijenkorf had gekocht, was eigenlijk niet te koop want decoratiemateriaal, maar ik mocht het na lang zeuren voor een prikkie kopen. Mijn kleding hing aan een rek aan de muur en ik had een paar kastjes, een koelkastje en een magnetron. De eettafel was zo'n tuin bistrosetje dat voor het raam stond, een geweldig uitzicht had ik daar. Als je je afwas niet had gedaan en de huisbaas kwam langs, dan vond je je spullen terug op het dakterras, naast de vuilniszakken Ik heb er zelfs nog een half jaar samengewoond met mijn vriend. Ik heb daar de tijd van mijn leven gehad.



Jaren later is dat huis gerenoveerd tot een normale bovenwoning. Het stond te koop, maar was te duur helaas. Als we het geld destijds hadden gehad, dan hadden we het gekocht.
Alle reacties Link kopieren
Een kamer van 5x5 meter is toch hartstikke groot? Ik ken vrijwel niemand die zo'n kamer had!
Ik begon als kraker dus zo gigantisch groot als mijn eerste "huisje" zal het nooit meer worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik woonde in een omgebouwde garage bij een collega aan huis. Was dr thuis uit gezet dus erg blij met dit plekje. Ruimte was 4x5, er zat een keukenblok in, een douchecabine en verder paste er nog net een bank en bed in. Heb er 4 jaar gewoond, was 19 toen.
Nou ik heb als student ook gewoon op kamers gewoond maar ik hoefde echt niet bij mijn ouders te gaan eten omdat ik blut was of bakjes en spullen mee vanaf m'n ouders om de maand door te komen.



Ik moet zeggen dat ik voor m'n gevoel helemaal niets heb geleerd van op mezelf wonen, behalve wat voor teringzooi studenten ervan maken. Ik deed precies wat ik thuis ook deed: boodschappen, koken, was, schoonmaken. Het enige verschil was dat papa geen geld klaarlegde maar ik had gewoon eigen geld op mijn rekening voor de hoognodige dingen. Mijn huisgenoten snapten niet hoe ik 50 euro kon uitgeven aan de kapper af en toe, ik snapte niet hoe zij alwéér blut konden zijn. Ergerde me er ook aan dat als we samen gingen eten ze altijd zo goedkoop mogelijk wilden eten

Daarna appartementje voor mezelf gehad, was heerlijk, maar kwam er al zelden omdat ik toen man al kende.

Ben nog tijdens mijn studie gaan samenwonen met hem, op zijn studentenkamer want in mijn appartement mocht hij er niet bij en we wilden niet wachten (dus ik ging van 50m2 alleen naar 16m2 gedeeld, zo verliefd was ik maar eigenlijk was het heel knus om zo samen te wonen). Toen de student in de andere kamer wegging hebben we er een appartementje van gemaakt van 35m2 (wat een pakeis vonden we dat) met een woon- en slaapkamer en een keukentje en badkamertje.

Nu wonen we tegen de 70m2 in een appartement en gaan bijna verhuizen naar een nieuwbouw tussenwoning van 120m2. Kan echt niet wachten



Maar ook aan samenwonen heb ik geen seconde moeten wennen. Het ging allemaal precies zo verder als voorheen, alleen je moest je financiën even anders regelen.



Ik vond in een studentenhuis wonen ook niet zo leuk en alleen wonen ook niet. Thuiswonen en samenwonen vind ik beide gezelliger. Maar op een gegeven moment ontgroei je je ouders een beetje. Dat hebben sommige mensen kennelijk niet, dat verbaast me altijd nogal.

En zou never nooit niet een huis kopen met iemand met wie ik nog niet heb samengewoond. Al hadden we al 100 jaar een relatie.
Mijn eerste huisje/kamer was op Bonaire!

Eerst 4 weken in een kamer gezeten, maar dat kon helaas maar tijdelijk. Toen ben ik met wat huisgenoten naar een klein apartenentje gegaan. Maar dag klikte niet zo, en de laatste vier weken bracht ik door in een studentenhuis 5 meter van de zee met een privéstrand



Daarna terug naar mijn ouders gegaan. Daarna een jaar als au pair gewerkt in Noorwegen waar ik kost en inwoning kreeg.



Na dat jaar heb ik weer een half jaar bij mijn ouders gewoond en heb daarna een apartement in de stad gekocht. Daar zit ik nu en voorlopig nog wel een tijdje
Alle reacties Link kopieren
Ik was net 20 toen ik op mijzelf ging wonen, in een flat met allemaal één kamer woningen

bedoeld voor jongeren tot 23 jaar. Ik woon in een studentenstad waar alle kleine wooneenheden

eigenlijk al bezet zijn door studenten en gelukkig is er een stichting die wooneenheden aanbiedt

aan werkende jongeren. Het was op een heel leuk plekje net buiten de binnenstad.

En niet duur, ik woonde er voor ¤175,- per maand en water, gas en elektriciteit inbegrepen.



Ook heel goedkoop ingericht, mijn eerste bank was een showmodel van Leen Bakker,

kon ik kopen voor ¤100,- of zoiets. Behang en laminaat was het goedkoopste spul van Kwantum.

De badkamer was compleet verrot. Die zat achter de muur van de keuken en elke keer

na het douchen zat er water in mijn keukenkastjes. En mijn TV was niet echt best meer.

Dat was nog zo'n grote beeldbuis en gaf geen blauw meer weer, alles was groenig en

zag er vies uit. Ik had echt geen stuiver om een nieuwe TV te kopen en ik vond een mooie

oude Panasonic TV naast een vuilnisbak. Echt zo'n jaren '80 ding met een kastje van hout.

Thuis gekomen die gevonden TV neergezet en wonderwel, hij deed het gewoon prima dat ouwe ding!

Daar was ik toen best blij mee.



De buren waren niet echt heel prettig.

Veel hadden een drank/drugs probleem en leefden 's nachts en dat zorgde voor de nodige

herrie elke avond en nacht. Soms, als ik echt heel moe was klopte ik nog wel eens bij mijn

vader en moeder aan van: "Mag ik hier slapen vannacht want ik ben kapot". Mocht altijd.



Ondanks dat ik bij mijn ouders ben weggegaan omdat mijn vader heeft geprobeerd mij

te wurgen. Nog voel ik zijn handen om mijn keel en hoor hem zeggen "Ik maak je af, en dan moet

ik de bajes in, het interesseert me niet".

Ik kreeg geen hap lucht meer, ik vocht er tegen en dat hielp niet.

Op dat moment besefte ik dat ik als 19 jarig pikkie echt kansloos was tegen mijn vader.



De wereld zag ik echt voorbij komen, ik dacht aan vrienden, aan mijn vriendinnetje van toen,

ik proefde echt de eerste kus weer en ik wist gewoon dat het leven voorbij was en ik dacht:

"ik ga nu dood, en het is oké". Ik stopte toen alle verzet, het was klaar, zinloos, ik ga dood.

Op het moment dat ik rustig werd hoorde ik mijn moeder schreeuwen tegen mijn vader...

'Kappen nu, kappen, niet doen!" en daar stoppen alle herinneringen, vanaf daar is alles

gewoon zwart. Het gebeurde op een zaterdagnacht, de toedracht was het opsteken van

een sjekkie binnenshuis. Ergens in die nacht ben ik bijgekomen en ik heb de badkamer

gevonden. Ik zag mijzelf met een dikke lip, een blauwe plek op mijn gezicht...

Ik heb water gedronken en ben gaan slapen en de dag erna heb ik besloten dat ik

daar gewoon echt weg moest.



Zo ben ik het huis uit gegaan.
Teveel info
Ik was 18 toen we gingen samenwonen. Een spoed woning via de loting van onze woningbouwvereniging. In de wijk waar we wilde. Hier hebben we met alles een eerste keer gehad. Zelfs seks. Onze dochter is er verwekt en geboren en ondanks dat we nu zijn verhuisd verlang ik nog steeds terug naar datgezellig praktische maar te kleine appartementje.
Ik was 21 en wilde, ondanks dat ik destijds mijn vriend al kende, eerst graag een tijdje alleen wonen om die ervaring op te doen.

Kreeg van de woningstichting een nieuwbouw huisje toegewezen met een leuk tuintje. Was toen nog niet afgestudeerd en moest de eerste maanden mn beperkte inkomen aanvullen met mn spaargeld om rond te komen. Vaak eten bij mn moeder of vriend deed een keer boodschappen voor me in die maanden. Auto werd geleend van moeder. Alles gekocht via marktplaats (behalve mn bed, dat was nieuw) of geërfd van mn oma (die toen net overleden was). Het waren 2 heerlijke jaren in dat huisje, heb er heel veel geleerd over mezelf en over de relatie met mn vriend, heb er mn eerste kat mogen 'opvoeden' , heb er enorm veel plezier gehad en op zn tijd natuurlijk ook verdriet, ben er echt volwassen geworden.

Daarna met vriend een huis gekocht met alles erop en eraan.



Sommige mensen snapten niet dat ik eerst zonder vriend wilde wonen, maar ik zou het zo weer over doen. Ik heb in die tijd zoveel geleerd, dat was heel waardevol.
Ik ben vanuit huis gaan samenwonen op mijn 21e. Mijn vriend (nu man) had een flat toegewezen gekregen en ik ben bij hem ingetrokken. Was een flat van zo'n 84 vierkante meter met 3 slaapkamers en heeeeel veel bergruimte dmv inbouwkasten. Alles nieuw gekocht, want mijn ouders hadden al die tijd gespaard voor me en dat geld heb ik gebruikt voor de uitzet. Nieuwe bank, tafels, bed, witgoed (meteen een vaatwasser haha! Die hadden we thuis niet). Vloerbedekking was blijven liggen, net als het laminaat. Wel alles geschilderd, behalve de 2 extra slaakamers. Het was een heerlijke flat ik zat nog op school destijds, vriend werkte gewoon dus van zijn salaris en mijn stufi ging dat prima. Na 4 jaar hebben we een koopwoning gekocht. Ik werkte toen ook alweer 3 jaar en had een vast contract inmiddels. En in dat huis wonen we nu nog! Bedoeling is wel dat we over een jaar of 5 misschien weer verhuizen. Willen graag vrijstaand of 2 onder 1 kap ofzo. Wordt nl gek van de herrie en wietlucht van de buren hier
Alle reacties Link kopieren
Op mijn 20e ging ik het huis uit, in een flatje wonen met een vriendin. Zij woonde daar al met een andere vriendin die wegging, dus ik kon er zo intrekken.



Anderhalf jaar later ging zij op wereldreis en ik kon ergens een leuke kamer huren in een studentenhuis. Dat was een geweldige tijd. 3x per week stappen en zo Later leerde ik mijn huidige man kennen en we woonden doordeweeks zo ongeveer samen in mijn kamertje van 20m2. Ging verbazingwekkend goed!

Uiteindelijk zijn we toen ik 25 was een huis gaan huren en daarna kopen.
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag me af TO, hoe volwassen je dan bent als je meestal bij je ouders eet en dan voor 2 dagen eten meeneemt, hun auto leent en ook de rest van hun spullen....

In feite kun je dus stellen dat je ouders je vakanties naar de VS betaalden...



Normaal zou dat me niet boeien, maar omdat je zelf afgeeft op die kennissen van je, vind ik je verhaal ook heel apart
Alle reacties Link kopieren
Ik ben vanuit huis een half jaar in Spanje gaan wonen voor m'n studie. Daarna weer tijdelijk thuis waar m'n ouders m'n zolderkamer volledig hadden verbouwd door het plaatsen van een dakkapel. Prachtig geworden, maar ik trok thuis wonen voor geen meter meer. Een kamertje van 16m2 gevonden met kleine eigen keuken (vrij onpraktisch ingedeelde 2 ruimtes aan elkaar), voor 3 maanden. Ik zie m'n ouders nog staan met verhuizen: wil je liever in zo'n vies hok wonen dan in zo'n mooie kamer thuis? En wat kon in volmondig ja zeggen. Ik kon er gelukkig blijven wonen na deze 3 maanden en heb later nog een extra kamer erbij gehuurd & samengewoond met m'n ex vriend voordat we gingen samenwonen in zijn gekochte huis. Met erg veel plezier in dat studentenhuis gewoond.
Alle reacties Link kopieren
Wij gingen samenwonen op ons 22e, appartementje met 2slaapkamers, alles nieuw gekocht (had flink gespaard). Het idee was om er ongeveer 2 jaar te blijven wonen ivm school van mijn (nu) man, dat werd wat anders en we hebben er ruim 6,5 jaar gewoond. Morgen de sleutel inleveren, zal wel even gek zijn! Maar ik geniet nu al van ons nieuwe huis met tuin
Mijn eerste huis deelde ik met een vriendin. Het was een ruim appartement en, voor beginners, best chic. Nadelen waren dat het eigenlijk ver boven ons budget lag, dat we de feesten in de kroeg ernaast tot diep in de nacht op de koop toe moesten nemen en dat het ook nog eens naast de snelweg lag. We werkten ons dus een slag in de rondte om het te kunnen betalen en waren dodelijk vermoeid doordat je er met al die herrie amper aan slapen toekwam. Maar evengoed een hele mooie tijd gehad daar.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven