Relaties
alle pijlers
Vriend wil nog steeds contact met ex-schoonfamilie
woensdag 30 mei 2007 13:14
Wil graag jullie mening lezen. Ik ken mijn vriend al enkele maanden. Hij is zelf 2 jaar geleden gescheiden en met haar heeft hij een kind. In het begin van onze relatie viel het me al wel op dat hij nog erg veel contact met zijn ex (samen boodschappen doen, hapje eten, er komen wanneer hij wou, waren op zijn verjaardag etc) en zijn ex schoonfamilie had. Ik dacht eerst maar eens even aankijken, niet te snel oordelen. Na een paar weken hem aangegeven dat ik me er niet prettig bij voelde en dat ik hier niet gelukkig van wordt. Ik denk altijd dat als je ergens niet gelukkig mee bent je altijd eerlijk moet zijn over je gevoel en er over moet praten. Ik begrijp heel erg goed dat er contact is met zijn ex omwille van hun kind. Ik ben er ook alleen maar blij mee dat het contact super is, ik zou niet anders willen. Na ons gesprek heeft hij ook toegegeven dat het erin in geslopen hoe het contact nog steeds was met zijn ex, een stuk eigen belang omdat hij dan vaker zijn kind zag. Hij wist ook wel dat dat niet meer kon omdat het erg verwarrend zou kunnen zijn of worden voor zijn kind > kind is 3 jaar. Ik heb hem aangegeven dat hij een en ander niet moest veranderen voor mij alleen, dat het iets moest zijn waar hij achter stond. Ik was me ervan bewust dat hij ook had kunnen zeggen: ik ben blij hoe het nu gaat en dus lijkt het me beter dat wij afscheid van elkaar nemen. Ik kan goed begrijpen dat zo'n verandering tijd nodig heeft. Maar nu komt het regelmatig naar boven bij hem als we eens onenigheid hebben met elkaar, dat hij nog wel graag contact wil, meer dan alleen oppervlakkig, want het zijn toch kennissen van hem. Dus als zijn ex-schoonouders hulp nodig hebben dat hij dan naar ze toe wilt. Zijn reserve sleutel van zijn nieuwe woning ligt ook bij hun, terwijl hij er ook een bij mij kan neerleggen, ik woon amper 10 minuten verder. Voor hem is het alleen een stuk ijzer. Al had hij er met me over gepraat dan geeft het een ander gevoel dan dat ik het elke keer voor mijn voeten gegooid krijg. Wat zouden jullie hiermee doen?
woensdag 30 mei 2007 13:25
woensdag 30 mei 2007 13:31
waarom zou je hem dit willen verbieden???
denk dat mijn ex ook in een soortgelijke situatie gaat komen als hij tzt weer een vriendin krijgt
wij zijn nl op het moment nog huisgenoten (en dat gaat ook nog wel even zo blijven)
en verder heeft hij eigenlijk geen contact meer met zijn eigen familie en een hele goede band/veel contact met mijn familie...
zit niets achter, gewoon genoeg samen meegemaakt zeg maar...
de eerste vriendin die hem dat gaat verbieden zet hij ook denk ik direct de deur uit.....
denk dat mijn ex ook in een soortgelijke situatie gaat komen als hij tzt weer een vriendin krijgt
wij zijn nl op het moment nog huisgenoten (en dat gaat ook nog wel even zo blijven)
en verder heeft hij eigenlijk geen contact meer met zijn eigen familie en een hele goede band/veel contact met mijn familie...
zit niets achter, gewoon genoeg samen meegemaakt zeg maar...
de eerste vriendin die hem dat gaat verbieden zet hij ook denk ik direct de deur uit.....
woensdag 30 mei 2007 13:46
Hoi Kim;
Ik vind je reactie best begrijpelijk, als je samen verder wilt, wil je ook samen iets opbouwen, niemand heeft zin in een relatie met je nieuwe vriend en zn ex. In die zin vind ik het best redelijk, dat je van hem vraagt het contact met zn ex gewoon zakelijk te houden. dus overleg over zn kind wanneer dit nodig is, dit kan toch op een normale manier?
zn ex schoonfam is ook de fam van zijn kind, maar die kunnen ook bij ex komen toch? bij mijn vriend ligt het wat anders, zijn ex schoonfam, heeft geen contact met ex en ziet om die reden hun neefjes nauwelijks, die komen dus wel bij ons, maar ik moet zeggen dat ook ik daar niet zo heel veel trek in heb, komt denk ik ook omdat het toch zijn verleden is, en wij nu samen een toekomst opbouwen. best een normaal gevoel denk ik hoor. Alleen zet ik me er wel overheen, het zijn wel de ooms en tantes van zijn kinderen en natuurlijk willen die hun neefjes graag zien. dat kan helaas niet bij ex, dus dan maar bij ons. dat hoort nu eenmaal bij een man met kinderen. zij hebben wel recht op hun tantes, ooms en opa en oma. toch merk ik dat ook dat in de loop der tijd gaat slijten.
Ik zou me er niet te druk om maken, laat het aan hem,. tenzij je je echt bedreigt voelt, maar dan moet je misschien eens nagaan denken over je vertrouwen in hem.
Ik vind je reactie best begrijpelijk, als je samen verder wilt, wil je ook samen iets opbouwen, niemand heeft zin in een relatie met je nieuwe vriend en zn ex. In die zin vind ik het best redelijk, dat je van hem vraagt het contact met zn ex gewoon zakelijk te houden. dus overleg over zn kind wanneer dit nodig is, dit kan toch op een normale manier?
zn ex schoonfam is ook de fam van zijn kind, maar die kunnen ook bij ex komen toch? bij mijn vriend ligt het wat anders, zijn ex schoonfam, heeft geen contact met ex en ziet om die reden hun neefjes nauwelijks, die komen dus wel bij ons, maar ik moet zeggen dat ook ik daar niet zo heel veel trek in heb, komt denk ik ook omdat het toch zijn verleden is, en wij nu samen een toekomst opbouwen. best een normaal gevoel denk ik hoor. Alleen zet ik me er wel overheen, het zijn wel de ooms en tantes van zijn kinderen en natuurlijk willen die hun neefjes graag zien. dat kan helaas niet bij ex, dus dan maar bij ons. dat hoort nu eenmaal bij een man met kinderen. zij hebben wel recht op hun tantes, ooms en opa en oma. toch merk ik dat ook dat in de loop der tijd gaat slijten.
Ik zou me er niet te druk om maken, laat het aan hem,. tenzij je je echt bedreigt voelt, maar dan moet je misschien eens nagaan denken over je vertrouwen in hem.
woensdag 30 mei 2007 13:54
Hoi,
DEnk niet dat jij dit kan en mag verbieden. Waar ben je bang voor?
Heb zelf een kindje van 4, en goed contact met mijn ex die 3á4 keer in de week hier binnen staat. Er is bijna dagelijks contact.Wel voor dingen die rondom kindje gebeuren.
Mijn ex heeft 2 jaar een relatie, en ik moet zeggen dat ik ontzettend veel van respect getuigd dat ze dit zo accepteerd, en vooral hoe ze er mee omgaat.
Weet niet wat ik zou vinden als mijn vriend 4 keer in de week bij zijn ex binnenstaat, om maar een voorbeeld te noemen.
Daarnaast heb ik gewoon contact met mijn ex schoonouders, dat is eigenlijk na het uit elkaar gaan weer aangegroeit. Ga daar een bak koffie halen, en gaan met kleine naar het dorp.
De vriendin van ex vind het niet zo prettig als ik bij hun in huis kom. Dit wardeer ik, en is ook een stukje wederzijds respect denk ik.
Geen mens die mij dit zou verbieden, geen vriendje...denk dat mijn ex dit zich ook niet laat verbieden.
Maar ga alsjeblieft niet zeggen/eisen dat je vriend geen contact meer mag hebben 'met de andere kant', het gaat om het kindje.
Als het toch goed zit tussen jullie wat is precies het probleem?
DEnk niet dat jij dit kan en mag verbieden. Waar ben je bang voor?
Heb zelf een kindje van 4, en goed contact met mijn ex die 3á4 keer in de week hier binnen staat. Er is bijna dagelijks contact.Wel voor dingen die rondom kindje gebeuren.
Mijn ex heeft 2 jaar een relatie, en ik moet zeggen dat ik ontzettend veel van respect getuigd dat ze dit zo accepteerd, en vooral hoe ze er mee omgaat.
Weet niet wat ik zou vinden als mijn vriend 4 keer in de week bij zijn ex binnenstaat, om maar een voorbeeld te noemen.
Daarnaast heb ik gewoon contact met mijn ex schoonouders, dat is eigenlijk na het uit elkaar gaan weer aangegroeit. Ga daar een bak koffie halen, en gaan met kleine naar het dorp.
De vriendin van ex vind het niet zo prettig als ik bij hun in huis kom. Dit wardeer ik, en is ook een stukje wederzijds respect denk ik.
Geen mens die mij dit zou verbieden, geen vriendje...denk dat mijn ex dit zich ook niet laat verbieden.
Maar ga alsjeblieft niet zeggen/eisen dat je vriend geen contact meer mag hebben 'met de andere kant', het gaat om het kindje.
Als het toch goed zit tussen jullie wat is precies het probleem?
woensdag 30 mei 2007 14:11
hmmm.. moeilijk
het kan me nml wel voorstellen dat je dat vervelend vindt. Aan de andere kant heb ik ook in zo'n situatie gezeten.. ik was gewoon dol op die schoonfamilie.. zijn broers/zus waren mijn vrienden en dat bleef ook zo toen het over was... dat bleef ook wederzijds trouwens.. hij bleef bevriend met mijn broer..
Tja en dat je elkaar dan ziet met verjaardagen?
Ik kwam er verder niet, maar zo lang duurde die relatie ook niet + er waren geen kinderen in ht spel...
het kan me nml wel voorstellen dat je dat vervelend vindt. Aan de andere kant heb ik ook in zo'n situatie gezeten.. ik was gewoon dol op die schoonfamilie.. zijn broers/zus waren mijn vrienden en dat bleef ook zo toen het over was... dat bleef ook wederzijds trouwens.. hij bleef bevriend met mijn broer..
Tja en dat je elkaar dan ziet met verjaardagen?
Ik kwam er verder niet, maar zo lang duurde die relatie ook niet + er waren geen kinderen in ht spel...
woensdag 30 mei 2007 14:39
Ik zou het gewoon laten gaan. Deze mensen hebben een belangrijke rol gespeeld in het leven van je vriend, ook al omdat het de grootouders zijn van zijn kind. Als de mensen het beste met hun ex schoonzoon voor hebben (wat op mij wel zo over komt) weten ze heus wel dat een nieuwe vriendin in zijn leven belangrijk voor hem is. Echter een goede relatie met je ex schoonzoon kap je niet zomaar af omdat hij een nieuwe vriendin heeft, je kunt het nog steeds goed met elkaar vinden. Misschien zit een ontmoeting er ooit eens in, dan kun je zelf zien dat het aardige mensen zijn waar je niets van te vrezen hebt. (daar ga ik vanuit omdat je vriend ze nog steeds zo graag mag)
woensdag 30 mei 2007 15:22
Ik herken het gevoel wel omdat ik in een situatie zit dit omgedraaid wel erop lijkt. Ik heb nu 4 jaar met mijn vriend. Voor mij heeft hij een andere vriendin gehad en een kind met haar (nooit getrouwd of samengewoond). Het was al een jaar uit toen wij wat kregen. Maar bij mijn schoonouders hangt het huis vol met foto's van mijn vriend en zijn ex of ze nooit uit elkaar zijn gegaan. Ik kreeg hier zo de schijt van na een tijdje dat ik nu ook geen contact meer met ze wil. Ik heb hierover ook wel gehad met schoonouders maar het was mijn probleem en niet het hunne en ze vonden het blijkbaar gelangrijker dat die foto's uit een ver verleden bleven hangen dan dat ik daar nog kwam. Ik snap dus best dat het kleinkind er op de eerste plaats staat, en die foto's zijn ook niet erg, maar die foto's van mijn vriend met ex vond ik gewoon te respectloos na 4 jaar. Kwam ook bij dat die schoonmoeder tegen mijn moeder had gezegd dat ze het liever anders had gezien met die ex. Tsja... echt gewenst voelde ik me niet meer.
woensdag 30 mei 2007 15:39
Bedankt voor jullie reacties. Ik zou mijn vriend het contact natuurlijk nooit willen verbieden. Ik vind het juist super dat het contact met zijn ex heel erg goed is. Dat zijn ex-schoonouders daar ook bij horen dat begrijp ik. Denk dat het iets is wat ik bij mezelf moet zoeken, denk dat ik aan de situatie moet wennen. Ik zie zijn ex(schoonfamilie) niet als een bedreiging, integendeel. Door jullie reacties kan ik het ook van een andere kant bekijken, hoe anderen het zien. Bij deze dus bedankt!
woensdag 30 mei 2007 16:30
Ik kan jouw reaktie eigenlijk ook goed begrijpen, als ik in jouw schoenen stond zou ik er ook (heel veel) moeite mee hebben.
Als mensen uit elkaar zijn scheiden daar hun wegen, als er een kind in het spel is is het natuurlijk wat lastiger, maar ook dan vind ik dat je daar op gepaste manier mee om kunt / moet gaan.
De ouders van zijn ex blijven natuurlijk ook opa en oma dus als zij daar een keer heen wilt kan hij haar daar afzetten en weer ophalen, of ze gaat er met haar moeder heen.
Het kontakt wat hij met zijn ex heeft vind ik ook wel erg ver gaan, het lijkt wel of hij zijn "oude" leventje niet los kan of wilt laten.
Daarbij vind ik dat jouw partner wel wat meer respect mag tonen voor jou als hij weet hoeveel moeite jij hebt met zijn ex-familie.
*;
woensdag 30 mei 2007 17:19
Ik zit in een soortgelijke situatie met het (grote) verschil dat mijn vriend het ook raar vindt dat zijn ex nog steeds contact zoekt met haar exschoonouders. Dat scheelt enorm want vooral in het begin vond ik het echt heel raar dat zij daar ineens (met haar vriend) bij mijn schoonouders op de bank zat bij een verjaardag. Nu ben ik er aan gewend en schrik ik er niet meer van maar ik heb het heel lang erg vervelend geworden. Ik weet dat ze het bij haar eigen ouders helemaal niet leuk heeft gehad en dat ze daarom zo graag nog af en toe bij hun is.
Ook zijn haar ouders nog eens in ons nieuwe huis wezen kijken. Vond ik ook raar maar zij wilden het heel graag. Op zich aardige mensen maar jammer dat ze hun ex-schoonzoon leuker vinden dan hun eigen dochter.
Verknipte ex-schoonfamilie heeft mijn vriend dus eigenlijk... Maar goed, de situatie is heel anders (ook geen kind bijvoorbeeld) en ik denk inderdaad dat je het bij jezelf moet zoeken hoewel ik me echt heel erg goed voor kan stellen dat je het niet leuk en zelfs moeilijk vind.
Ook zijn haar ouders nog eens in ons nieuwe huis wezen kijken. Vond ik ook raar maar zij wilden het heel graag. Op zich aardige mensen maar jammer dat ze hun ex-schoonzoon leuker vinden dan hun eigen dochter.
Verknipte ex-schoonfamilie heeft mijn vriend dus eigenlijk... Maar goed, de situatie is heel anders (ook geen kind bijvoorbeeld) en ik denk inderdaad dat je het bij jezelf moet zoeken hoewel ik me echt heel erg goed voor kan stellen dat je het niet leuk en zelfs moeilijk vind.
woensdag 30 mei 2007 22:01
FIjn. Had ik net een heel bericht getypt, is het weg :?
Altijd lastige situatie wanneer ex nog in the picture is, in ieder geval in het begin met wennen enzo. Ik denk inderdaad dat je het even op z'n beloop zou kunnen laten nu. Je hebt je vriend vertelt hoe je je erin voelt en hij heeft aangegeven dat het contact met zijn ex wel wat moet/gaat veranderen. Dat is toch al goed.
Met ex-schoonouders zou ik me niet teveel bezighouden zolang zij jou niet in de weg zitten. Er zijn vele manieren om ermee om te gaan, ook voor je vriend, maar als hij af en toe eens bij ze langs wil... Ach. Jij hoeft je er niet mee bezig te houden verder toch? Maar ik snap ook wel dat het lastig is.
Bij mij is de situatie iets anders: de ex van mijn vriend heeft nog redelijk intensief contact met zijnn ouders. Daar heb ik nogal aan moeten wennen en ik ben er eigenlijk ook nog steeds niet helemaal klaar mee. Er zijn overigens geeneens kinderen in het spel. Het heeft meer te maken met een gemis aan (hechte) familie. Dat begrijp ik goed, want ik heb zo'n gevoel ook weleens. Mijn familie hangt van losse eilandjes aan elkaar. Misschien ook wel juist daarom dat ik die ex enerzijds wel begrijp, maar anderzijds soms het gevoel krijg dat ze me in de weg zit. Zijn ouders zijn heel aardig voor mij ook, maar heb toch een beetje het gevoel tegen haar te moeten opboxen. Ze gaat soms met zijn moeder op stap, nou zo ver ben ik nog niet gekomen. Nou zijn wij bijna anderhalf jaar samen, dus nog niet zo lang, maar dan nog. Zij kent zijn ouders al heel lang en ik heb het idee dat ik steeds achter haar zit/loop tegen haar rug aankijk. Het gaat mij inn zekere zin wat te ver. Maar weet niet goed wat ik ermee moet. Misschien moet ik zelf een keer voorstellen om wat met zijn moeder te doen, maar het voelt zo 'out of the blue' om dat ineens voor te stellen. Heb ook het gevoel dat noch zijn ouders noch hij doorhebben wat het met mij doet. Dat is een belangrijk aspect denk ik, dat je partner begrip voor je heeft en met je mee wil denken. Dan kun je misschien tot een soort compromis komen ofzo. Maar lastig! Want je wil ook niet dwarsliggen in dat contact, maar ook niet zelf met een vervelend gevoel zitten!
Altijd lastige situatie wanneer ex nog in the picture is, in ieder geval in het begin met wennen enzo. Ik denk inderdaad dat je het even op z'n beloop zou kunnen laten nu. Je hebt je vriend vertelt hoe je je erin voelt en hij heeft aangegeven dat het contact met zijn ex wel wat moet/gaat veranderen. Dat is toch al goed.
Met ex-schoonouders zou ik me niet teveel bezighouden zolang zij jou niet in de weg zitten. Er zijn vele manieren om ermee om te gaan, ook voor je vriend, maar als hij af en toe eens bij ze langs wil... Ach. Jij hoeft je er niet mee bezig te houden verder toch? Maar ik snap ook wel dat het lastig is.
Bij mij is de situatie iets anders: de ex van mijn vriend heeft nog redelijk intensief contact met zijnn ouders. Daar heb ik nogal aan moeten wennen en ik ben er eigenlijk ook nog steeds niet helemaal klaar mee. Er zijn overigens geeneens kinderen in het spel. Het heeft meer te maken met een gemis aan (hechte) familie. Dat begrijp ik goed, want ik heb zo'n gevoel ook weleens. Mijn familie hangt van losse eilandjes aan elkaar. Misschien ook wel juist daarom dat ik die ex enerzijds wel begrijp, maar anderzijds soms het gevoel krijg dat ze me in de weg zit. Zijn ouders zijn heel aardig voor mij ook, maar heb toch een beetje het gevoel tegen haar te moeten opboxen. Ze gaat soms met zijn moeder op stap, nou zo ver ben ik nog niet gekomen. Nou zijn wij bijna anderhalf jaar samen, dus nog niet zo lang, maar dan nog. Zij kent zijn ouders al heel lang en ik heb het idee dat ik steeds achter haar zit/loop tegen haar rug aankijk. Het gaat mij inn zekere zin wat te ver. Maar weet niet goed wat ik ermee moet. Misschien moet ik zelf een keer voorstellen om wat met zijn moeder te doen, maar het voelt zo 'out of the blue' om dat ineens voor te stellen. Heb ook het gevoel dat noch zijn ouders noch hij doorhebben wat het met mij doet. Dat is een belangrijk aspect denk ik, dat je partner begrip voor je heeft en met je mee wil denken. Dan kun je misschien tot een soort compromis komen ofzo. Maar lastig! Want je wil ook niet dwarsliggen in dat contact, maar ook niet zelf met een vervelend gevoel zitten!
donderdag 31 mei 2007 01:08
Nou meid, volgens mij heb je door de reacties al een beetje een ander beeld gekregen maar ik wil er ook nog wel aan toevoegen dat ik het vrij normaal vind dat iedereen nog zo goed met elkaar omgaat. Ook prettig voor het kind omdat die straks niet in een loyaliteitsprobleem schiet.
Natuurlijk mag jij ook verwachten dat jij op een respectvolle manier behandeld wordt. Zou dus logisch zijn als ex jou accepteert en aardig behandeld.
Ik heb in ieder geval ook altijd de nieuwe vriendin van mij ex geaccepteerd en mijn ouders (zijn schoonouders dus) ook!! Dat hoort er nou eenmaal bij.
Veel succes maar volgens mij kom jij er wel!!!!!
Natuurlijk mag jij ook verwachten dat jij op een respectvolle manier behandeld wordt. Zou dus logisch zijn als ex jou accepteert en aardig behandeld.
Ik heb in ieder geval ook altijd de nieuwe vriendin van mij ex geaccepteerd en mijn ouders (zijn schoonouders dus) ook!! Dat hoort er nou eenmaal bij.
Veel succes maar volgens mij kom jij er wel!!!!!
vrijdag 1 juni 2007 13:06
Hier ben ik dan eindelijk weer eens met een reactie. Leuk dat ik reacties heb ontvangen, doet goed! Ik moet zeggen dat het contact met zijn ex wel minder is geworden dan toen ik hem leerde kennen. Zoals hij al aangaf is het er zo ingeslopen en wou hij het zelf ook anders> dus alleen contact omwille van het kind (dus hartstikke positief), zijn ex wou ook minder contact ook omdat dit ook erg verwarrend is voor het kind. Daar zijn we ook wel uitgekomen. Het ging me meer om het contact met zijn ex-schoonouders (dat ze altijd de opa en oma blijven dat begrijp ik heel erg goed en ik zou niet anders willen dan dat het contact goed is en allemaal heel soepel verloopt). En ik weet zeker dat het leuke ex-schoonouders zijn en ik weet ook zeker dat zijn ex-vrouw ook een leuke vrouw is. Is ja ook zijn verleden en heb daar ook totaal geen moeite mee. Maar ik vind het persoonlijk wel ver gaan dat hij om een andere reden dan zijn kind bij zijn ex schoonouders is, wat vinden jullie? Hij reageert hierop als: altijd goed contact geweest en zijn goede kennissen dus waarom niet? (ik heb toch ook geen contact meer met mijn ex-schoonouders en daar had ik ook altijd een goed contact mee. Ik denk dan het is mijn verleden en wat heb ik daar dan nog te zoeken?). Allemaal niet iets waar ik een drama van maak hoor in mijn relatie maar ben gewoon benieuwd naar de visie van anderen...
vrijdag 1 juni 2007 13:44
Hoi Kim,
Bovenstaande quote van jou, daar kan ik me niet in vinden. Als je een jarenlange relatie met iemand hebt gehad, bouw je toch een stukje 'samen' op, ook met je schoonouders. In de jaren dat ik met mijn vriend ben, heb ik veel meegemaakt met mijn schoonouders. Ze zijn méér geworden dan alleen de ouders van mijn vriend. Zij zullen nooit meer volledig uit mijn leven verdwijnen hoor, wat er ook gebeurt tussen mijn vriend en mij. Door te zeggen "het is mijn verleden, wat heb ik daar nog te zoeken", doe je denk ik je schoonouders wel te kort. Zeker als er ook (een) kind(eren) in het spel is/zijn. Ik vind het helemaal niet vreemd dat je vriend, bijvoorbeeld, hun verjaardagen bezoekt of eens ergens mee helpt. Naarmate jullie zelf meer verleden opbouwen en er meer tijd overheen gaat, wordt het waarschijnlijk vanzelf wel wat minder, maar tot die tijd vind ik het alleen maar bewonderenswaardig dat hij zijn ex-schoonouders niet laat vallen omdat zijn relatie over is!
vrijdag 1 juni 2007 14:39
Ik vind het wel leuk om er eens vanuit jouw perspectief over te denken. Ik zit zelf, zoals je hebt kunnen lezen, in de positie van een eventuele nieuwe vriend van de ex van je vriend. En dus best weleens moeite ermee hebben dat zij al zo lang zo dik met mijn schoonouders is en ik pas net kom kijken zeg maar.
Die ex van mijn vriend komt inderdaad ook weleens op de verjaardag van mijn schoonouders. Een keer had ze ook kinderen en man bij zich. Dat zijn geen kinderen van mijn vriend btw, maar ze komen wel vaak bij mijn schoonouders over de vloer, ze zijn een soort lease-kleinkinderen ofzo. Dus dat die kinderen erbij waren snapte ik wel. Ik zat me alleen wel af te vragen waarom haar man mee was. Leuk dat het kan hoor, maar ik vroeg me af of hij daar nou op zat te wachten. Hij zit dus in jouw positie. Hij kende niemand van de familie. Ik op dat moment ook nog niet, dus ik heb een tijd met hem zitten praten, maar anders had het me voor hem niet leuk gevonden. Zijn vriendin, de ex van mijn vriend dus, stond met mijn vriend te praten en er werd door geen van beiden echt naar een van ons omgekeken. (onder andere) daaraan heb ik die dag best een rotgevoel overgehouden. Hoe het voor hem was weet ik niet, maar ik heb me dat toen weleens afgevraagd.
Ik kan me een soort onbehaaglijk gevoel van jou wel voorstellen. Ik had zoiets toen mijn vriend naar de verjaardag van die ex ging. Het leek ons niet zo zinvol als ik mee zou gaan, want ik ken niemand. Ik bleef echter wel met een vervelend gevoel achter. Niet dat hij niet zou mogen gaan, maar ik krijg dan zo'n beeld van dat hij weer in het wereldje van toen met zijn ex teruggaat en dat ik daar geen deel van uitmaak. Dat laatste is natuurlijk ook zo, anders had ik wel mee gekund. En dat eerste... tja, ik kan me voorstellen dat dat gevoel bij jou ook meespeelt? Dat je je in je vervelende gevoel misschien zelfs wel gaat afvragen of er mensen zijn die hen nog als stel voor zich zien (ik schrijf 'zelfs' voor mijn situatie omdat de betreffende relatie al heel lang uit is). Ik heb die avond maar afleiding gezocht door wat leuks te ondernemen met een vriendin. Dan is het zo weer voorbij, het is maar 1 keer per jaar zo'n verjaardag. Maar die ex komt vaker dan 1 keer per jaar over de vloer bij mijn schoonouders en los van mijn eigen gevoelens daarover vraag ik me naar aanleiding van jouw verhaal ook wel af hoe haar vriend zich daarbij voelt. Verandering van perspectief dus, ook interessant.
Die ex van mijn vriend komt inderdaad ook weleens op de verjaardag van mijn schoonouders. Een keer had ze ook kinderen en man bij zich. Dat zijn geen kinderen van mijn vriend btw, maar ze komen wel vaak bij mijn schoonouders over de vloer, ze zijn een soort lease-kleinkinderen ofzo. Dus dat die kinderen erbij waren snapte ik wel. Ik zat me alleen wel af te vragen waarom haar man mee was. Leuk dat het kan hoor, maar ik vroeg me af of hij daar nou op zat te wachten. Hij zit dus in jouw positie. Hij kende niemand van de familie. Ik op dat moment ook nog niet, dus ik heb een tijd met hem zitten praten, maar anders had het me voor hem niet leuk gevonden. Zijn vriendin, de ex van mijn vriend dus, stond met mijn vriend te praten en er werd door geen van beiden echt naar een van ons omgekeken. (onder andere) daaraan heb ik die dag best een rotgevoel overgehouden. Hoe het voor hem was weet ik niet, maar ik heb me dat toen weleens afgevraagd.
Ik kan me een soort onbehaaglijk gevoel van jou wel voorstellen. Ik had zoiets toen mijn vriend naar de verjaardag van die ex ging. Het leek ons niet zo zinvol als ik mee zou gaan, want ik ken niemand. Ik bleef echter wel met een vervelend gevoel achter. Niet dat hij niet zou mogen gaan, maar ik krijg dan zo'n beeld van dat hij weer in het wereldje van toen met zijn ex teruggaat en dat ik daar geen deel van uitmaak. Dat laatste is natuurlijk ook zo, anders had ik wel mee gekund. En dat eerste... tja, ik kan me voorstellen dat dat gevoel bij jou ook meespeelt? Dat je je in je vervelende gevoel misschien zelfs wel gaat afvragen of er mensen zijn die hen nog als stel voor zich zien (ik schrijf 'zelfs' voor mijn situatie omdat de betreffende relatie al heel lang uit is). Ik heb die avond maar afleiding gezocht door wat leuks te ondernemen met een vriendin. Dan is het zo weer voorbij, het is maar 1 keer per jaar zo'n verjaardag. Maar die ex komt vaker dan 1 keer per jaar over de vloer bij mijn schoonouders en los van mijn eigen gevoelens daarover vraag ik me naar aanleiding van jouw verhaal ook wel af hoe haar vriend zich daarbij voelt. Verandering van perspectief dus, ook interessant.
vrijdag 1 juni 2007 16:29
Wees blij dat het contact goed is ipv een tranendal, dat hoor je ook vaak genoeg, ruzie, chantage, etc.
Ik zou mijn vriend dat niet verbieden. Ja, het is vervelend, maar hij heeft een kindje, en is dus sterk verbonden met die familie.
Het hoeft toch helemaal geen bedreiging voor jou te zijn? Wie weet zijn het gewoon hele aardige mensen.
Geef het een kans zou ik zeggen.
Ik zou mijn vriend dat niet verbieden. Ja, het is vervelend, maar hij heeft een kindje, en is dus sterk verbonden met die familie.
Het hoeft toch helemaal geen bedreiging voor jou te zijn? Wie weet zijn het gewoon hele aardige mensen.
Geef het een kans zou ik zeggen.
vrijdag 1 juni 2007 19:28
Het is uiteraard heel belangrijk dat het kind een goede band heeft en houdt met beide ouders en familie maar ik vind dat op het moment dat er een nieuwe partner in het leven komt, er absoluut dingen veranderen. Er is een nieuwe situatie gekomen, een andere setting, en daar horen, vind ik, andere dingen bij.
Ik kan me goed voorstellen dat als hij een goede band heeft met zijn schoonfamilie hij dat wil houden. Kan ook wel, maar dan wel op een andere manier, nl. door rekening te houden met jou (frequentie van bezoek, duur van bezoek, bij welke dingen vind je het leuker om alleen jullie eigen vrienden te zien en niet een hele ex-schoonfamilie die erbij zit, etc.).
Tuurlijk is het fijn dat hij zo'n goede band met die schoonfamilie heeft maar hij heeft nu jou, en familie en vrienden van en via jou. Nu kan hij met jouw ouders en vrienden dingen bespreken zoals hij voorheen met de familie van zijn ex deed.
Veel mensen die uit elkaar gaan, zoeken na verloop van tijd toch hun 'eigen' vrienden en kennissen, en hebben minder of geen contact meer met de vrienden die je voorheen als stelletje had. Je moet er toch ook niet aan denken dat jij op de bank moet zitten bij al zijn vrienden met wie zij ook nog steeds close omgaat? Dat je op ieder feestje zijn ex tegenkomt? Ook al is het een heel aardige meid, zijn ex (daar ga ik maar even vanuit), hij heeft een nieuwe relatie gekregen en dus kan hij niet zijn oude leventje blijven behouden. Situaties veranderen nu eenmaal.
Heb je hem al gevraagd of de situatie zo blijft als jullie misschien samen een kindje krijgen?
Ik kan me goed voorstellen dat als hij een goede band heeft met zijn schoonfamilie hij dat wil houden. Kan ook wel, maar dan wel op een andere manier, nl. door rekening te houden met jou (frequentie van bezoek, duur van bezoek, bij welke dingen vind je het leuker om alleen jullie eigen vrienden te zien en niet een hele ex-schoonfamilie die erbij zit, etc.).
Tuurlijk is het fijn dat hij zo'n goede band met die schoonfamilie heeft maar hij heeft nu jou, en familie en vrienden van en via jou. Nu kan hij met jouw ouders en vrienden dingen bespreken zoals hij voorheen met de familie van zijn ex deed.
Veel mensen die uit elkaar gaan, zoeken na verloop van tijd toch hun 'eigen' vrienden en kennissen, en hebben minder of geen contact meer met de vrienden die je voorheen als stelletje had. Je moet er toch ook niet aan denken dat jij op de bank moet zitten bij al zijn vrienden met wie zij ook nog steeds close omgaat? Dat je op ieder feestje zijn ex tegenkomt? Ook al is het een heel aardige meid, zijn ex (daar ga ik maar even vanuit), hij heeft een nieuwe relatie gekregen en dus kan hij niet zijn oude leventje blijven behouden. Situaties veranderen nu eenmaal.
Heb je hem al gevraagd of de situatie zo blijft als jullie misschien samen een kindje krijgen?
vrijdag 1 juni 2007 19:49
Het lijkt mij heel positief dat hij zo'n goede relatie heeft met de familie van zijn kind. Je zegt zelf al dat het contact met zijn ex veranderd is sinds jij er bent, wat wil zeggen dat er dus ruimte wordt gemaakt voor jou. Klinkt mij niet meer dan positief in de oren.
Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen, ben ik naar zijn ouders gegaan en heb met ze gepraat. Heb heel duidelijk laten weten dat ze altijd de opa en oma van ons kind zijn, en niet alleen als ons kind bij haar vader, hun zoon is. En dat ze als opa en oma ten alle tijde welkom zijn bij mij thuis.
De eerste jaren was er inderdaad regelmatig contact, zo langzamerhand wordt dat wat minder frequent, maar zonder dat het contact minder goed wordt. Ik ben er heel blij mee dat mijn ex-schoonouders en ik niet raar uit elkaar gegaan zijn, nu ligt de weg altijd open. Ook om hulp te kunnen vragen, oppas bijvoorbeeld, of soms wat anders. We doen het niet zo vaak meer, maar voelen ons er allemaal goed bij dat het wel kan.
Het contact met mijn ex is ook goed, de eerste 2 jaar aten we ook nog wel eens samen, maar dat is nu al een hele tijd niet meer gebeurd. Maar het zou wel kunnen. We hebben ook nog wel eens heftige ruzie gehad de eerste tijd, maar ook dat komt eigenlijk niet meer voor. Tijd heeft veel gladgesteken en we hebben altijd het belang van onze dochter voorop gesteld als onze belangen leken te botsen.
Ik ben voor mijn uk (4) heel erg blij dat de onderlinge verhoudingen ontspannen zijn en dat zij op geen enkele manier in een loyaliteitsconflict terecht komt. Jou vriend kan dat ook met zijn ex, en voor zijn kind is dat geweldig.
Hopelijk leer jij hier goed mee omgaan. Want als je dan toch een relatie krijgt met een man met kind(eren), dan liever zo dan dat er een bak vol ruzie en ellende is....
Toen mijn ex en ik uit elkaar gingen, ben ik naar zijn ouders gegaan en heb met ze gepraat. Heb heel duidelijk laten weten dat ze altijd de opa en oma van ons kind zijn, en niet alleen als ons kind bij haar vader, hun zoon is. En dat ze als opa en oma ten alle tijde welkom zijn bij mij thuis.
De eerste jaren was er inderdaad regelmatig contact, zo langzamerhand wordt dat wat minder frequent, maar zonder dat het contact minder goed wordt. Ik ben er heel blij mee dat mijn ex-schoonouders en ik niet raar uit elkaar gegaan zijn, nu ligt de weg altijd open. Ook om hulp te kunnen vragen, oppas bijvoorbeeld, of soms wat anders. We doen het niet zo vaak meer, maar voelen ons er allemaal goed bij dat het wel kan.
Het contact met mijn ex is ook goed, de eerste 2 jaar aten we ook nog wel eens samen, maar dat is nu al een hele tijd niet meer gebeurd. Maar het zou wel kunnen. We hebben ook nog wel eens heftige ruzie gehad de eerste tijd, maar ook dat komt eigenlijk niet meer voor. Tijd heeft veel gladgesteken en we hebben altijd het belang van onze dochter voorop gesteld als onze belangen leken te botsen.
Ik ben voor mijn uk (4) heel erg blij dat de onderlinge verhoudingen ontspannen zijn en dat zij op geen enkele manier in een loyaliteitsconflict terecht komt. Jou vriend kan dat ook met zijn ex, en voor zijn kind is dat geweldig.
Hopelijk leer jij hier goed mee omgaan. Want als je dan toch een relatie krijgt met een man met kind(eren), dan liever zo dan dat er een bak vol ruzie en ellende is....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 1 juni 2007 20:39
Ieder heeft natuurlijk zijn eigen mening hierover. Ikzelf heb na het uit elkaar gaan van mij en mij ex het contact met ex schoonouders gelaten voor wat het is. Ondanks dat het contact altijd goed was. Ik denk zelf dat het geen zin heeft om het contact in stand te houden. Helemaal niet ten opzichte van mijn nieuwe partner. Ik koester mijn herinneringen.
Het komt nu eenmaal voor dat mensen uit elkaar gaan. Het ligt er denk ik ook aan waarom en hoe de relatie is verbroken. Soms wil de een nog wel de relatie in stand houden en de ander niet. Dan zou het te gecompliceerd worden mbt gevoelens.
Ik denk dan ook dat als er contact blijft het voor alle partijen goed moet zijn.
Het moet niet zo zijn dat het contact in stand moet blijven omdat men bang is om het oude leventje los te laten (is bij ons niet het geval hoor).
In mijn situatie denk ik dat ik er gewoon aan moet wennen en dat zal natuurlijk ook voor zijn ex en ex-schoonouders zo zijn.
Het belangrijkste is dat je rekening met elkaar houdt en elkaars mening respecteert. Wil niet zeggen dat je het altijd eens met elkaar moet zijn.
Ik ben er dankbaar voor dat het allemaal zo harmonieus is en gaat. Ik denk zelf dat als er veel strijd zo zijn geweest ik er op voorhand nooit aan begonnen zou zijn...
Het komt nu eenmaal voor dat mensen uit elkaar gaan. Het ligt er denk ik ook aan waarom en hoe de relatie is verbroken. Soms wil de een nog wel de relatie in stand houden en de ander niet. Dan zou het te gecompliceerd worden mbt gevoelens.
Ik denk dan ook dat als er contact blijft het voor alle partijen goed moet zijn.
Het moet niet zo zijn dat het contact in stand moet blijven omdat men bang is om het oude leventje los te laten (is bij ons niet het geval hoor).
In mijn situatie denk ik dat ik er gewoon aan moet wennen en dat zal natuurlijk ook voor zijn ex en ex-schoonouders zo zijn.
Het belangrijkste is dat je rekening met elkaar houdt en elkaars mening respecteert. Wil niet zeggen dat je het altijd eens met elkaar moet zijn.
Ik ben er dankbaar voor dat het allemaal zo harmonieus is en gaat. Ik denk zelf dat als er veel strijd zo zijn geweest ik er op voorhand nooit aan begonnen zou zijn...
