Relaties
alle pijlers
Miskraam
woensdag 21 februari 2018 12:39
Hey dames,
Ik heb net een relatie van 5 jaren achter de rug. De reden was dat mijn ex (we zijn beide 23 jaar) over bijna alles had gelogen en veel van mijn ‘geheimen’ heeft door verteld. Waar ik nu mee zit is dat op de dag dat ik het uitmaakte mijn ex mij heeft geduwd op de grond, ik had enorm veel pijn en blauwe plek op mijn onderrug. Ik was zwanger en de klap heeft ervoor gezorgd dat ik de dag erna ging bloeden. De huisarts zei dat ik een miskraam heb gehad. Ik heb nu twee weken geen contact gehad met mijn ex en wil ik hem nooit meer zien of spreken. Alleen vreet de miskraam elke dag aan me. Niemand weet wat er is gebeurt of dat ik zwanger was alleen hij. Hij heeft ook nooit meer gevraagd over de zwangerschap, alsof hij niet de vader is...
Hij weet niet dat ik een miskraam heb gehad door hem, maar omdat hij zo iemand anders bleek te zijn wil ik het niet eens vertellen aan hem. Wie weet wie hij dit door gaat vertellen? Ik voel me beroofd en verraden, ik kan het niet anders beschrijven. Nu is de vraag; moet ik hem het vertellen zodat hij weet wat hij heeft gedaan? Of moet doorgaan met mijn leven? En hoe doe ik dat?
Groet
Ik heb net een relatie van 5 jaren achter de rug. De reden was dat mijn ex (we zijn beide 23 jaar) over bijna alles had gelogen en veel van mijn ‘geheimen’ heeft door verteld. Waar ik nu mee zit is dat op de dag dat ik het uitmaakte mijn ex mij heeft geduwd op de grond, ik had enorm veel pijn en blauwe plek op mijn onderrug. Ik was zwanger en de klap heeft ervoor gezorgd dat ik de dag erna ging bloeden. De huisarts zei dat ik een miskraam heb gehad. Ik heb nu twee weken geen contact gehad met mijn ex en wil ik hem nooit meer zien of spreken. Alleen vreet de miskraam elke dag aan me. Niemand weet wat er is gebeurt of dat ik zwanger was alleen hij. Hij heeft ook nooit meer gevraagd over de zwangerschap, alsof hij niet de vader is...
Hij weet niet dat ik een miskraam heb gehad door hem, maar omdat hij zo iemand anders bleek te zijn wil ik het niet eens vertellen aan hem. Wie weet wie hij dit door gaat vertellen? Ik voel me beroofd en verraden, ik kan het niet anders beschrijven. Nu is de vraag; moet ik hem het vertellen zodat hij weet wat hij heeft gedaan? Of moet doorgaan met mijn leven? En hoe doe ik dat?
Groet
woensdag 21 februari 2018 12:52
woensdag 21 februari 2018 12:54
Wat erg dat je ex je zo mishandeld heeft.
Maar nee, je moet het hem niet vertellen. Ieder contact trekt de beerput die je ex is weer open. Zoek geen contact, blijf ver bij hem vandaan, lik je wonden en probeer te ontdekken waarom je een relatie bent aangegaan met iemand waar wat mis mee is, zodat je dat geen volgende keer overkomt. Sterkte.
Maar nee, je moet het hem niet vertellen. Ieder contact trekt de beerput die je ex is weer open. Zoek geen contact, blijf ver bij hem vandaan, lik je wonden en probeer te ontdekken waarom je een relatie bent aangegaan met iemand waar wat mis mee is, zodat je dat geen volgende keer overkomt. Sterkte.
woensdag 21 februari 2018 12:55
aangifte doenAnoniem3434 schreef: ↑21-02-2018 12:54Nee, ik was al zwanger. Toen ik het uitmaakte ben ik dus geslagen met miskraam als gevolg.
woensdag 21 februari 2018 12:56
OOk al ben je niet verkracht door de mishandeling ben je je kindje verloren.
Vraag nog een keer aan je ha of de mishandeling idd de oorzaak was van je miskraam.
Hoe ver was je. (aangezien je het over een bloeding had.)
en ja doe aangifte van mishandeling. .
anoniem_121993 wijzigde dit bericht op 21-02-2018 13:02
51.15% gewijzigd
woensdag 21 februari 2018 12:57
Wat akelig, heel veel sterkte!
Ik denk niet dat het jou iets brengt dit aan hem te vertellen. Niemand anders dan jij zelf kan dit verwerken, hooguit hulp en begrip van mensen die echt om je geven.
Ik heb zelf een soortgelijk iets meegemaakt, alleen zonder lichamelijk geweld. Ex maakte relatie uit toen ik zwanger was en heeft me daarna zo lastig gevallen dat ik enorm stress had. Niet lang daarna kreeg ik ook een miskraam en ergens verwijt ik hem dat nog, hoewel ik nu bijna 20 jaar verder ben....
Maar ik weet nu wel dat de miskraam hooguit iets versneld was door de stress, er is echt iets mis met het kindje als je lichaam besluit het af te stoten, dat komt niet door alleen maar stress of een val.
Dus laat je ex lekker en rouw om je kindje....
Hou de wet van drie in ere, driemaal zullen je daden wederkeren. Leer de wet en leer ook goed, dat wat je zaait je ook oogsten moet!
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
woensdag 21 februari 2018 12:59
stappenplan:
1. Naar de politie, aangifte van zware mishandeling doen
2. Naar je huisarts, voor een doorverwijzing naar een psycholoog.
3. Naar psycholoog om deze mishandeling te verwerken. Het verlies van je zwangerschap te verwerken. Maar bovenal ook je te helpen met inzien wat een leuke man is. Deze man was echt een vergissing, dat moet je niet weer gebeuren.
1. Naar de politie, aangifte van zware mishandeling doen
2. Naar je huisarts, voor een doorverwijzing naar een psycholoog.
3. Naar psycholoog om deze mishandeling te verwerken. Het verlies van je zwangerschap te verwerken. Maar bovenal ook je te helpen met inzien wat een leuke man is. Deze man was echt een vergissing, dat moet je niet weer gebeuren.
woensdag 21 februari 2018 13:01
ik denk dat ze voor de duw al in verwachting was...
Ok, om in te gaan op je vraag.
Nee vertel hem niks meer, klinkt alsof hij daar a; niet mee om kan gaan en b; het hem niet bijster interesseert verder.
Maar je bent van hem af, en dat ga je vieren. Eerst verbrand je ritueel wat foto's. Daarna eet je een superdeluxe megacupcake en zeg je hiep hiep hoera voor jezelf.
MBT tot de miskraam, dat is verdrietig... maar je hebt nog een heel leven voor je en kansen te over. Zorg voorlopig voor betere anticonceptie en dat je de volgende keer iemand uitzoekt die niet liegt en duwt en dan is de tijd vanzelf een keertje rijp.
Ok, om in te gaan op je vraag.
Nee vertel hem niks meer, klinkt alsof hij daar a; niet mee om kan gaan en b; het hem niet bijster interesseert verder.
Maar je bent van hem af, en dat ga je vieren. Eerst verbrand je ritueel wat foto's. Daarna eet je een superdeluxe megacupcake en zeg je hiep hiep hoera voor jezelf.
MBT tot de miskraam, dat is verdrietig... maar je hebt nog een heel leven voor je en kansen te over. Zorg voorlopig voor betere anticonceptie en dat je de volgende keer iemand uitzoekt die niet liegt en duwt en dan is de tijd vanzelf een keertje rijp.
Lorem Ipsum
woensdag 21 februari 2018 13:01
Ai meisje toch.. dat is even heftig!!Anoniem3434 schreef: ↑21-02-2018 12:39Hey dames,
Ik heb net een relatie van 5 jaren achter de rug. De reden was dat mijn ex (we zijn beide 23 jaar) over bijna alles had gelogen en veel van mijn ‘geheimen’ heeft door verteld. Waar ik nu mee zit is dat op de dag dat ik het uitmaakte mijn ex mij heeft geduwd op de grond, ik had enorm veel pijn en blauwe plek op mijn onderrug. Ik was zwanger en de klap heeft ervoor gezorgd dat ik de dag erna ging bloeden. De huisarts zei dat ik een miskraam heb gehad. Ik heb nu twee weken geen contact gehad met mijn ex en wil ik hem nooit meer zien of spreken. Alleen vreet de miskraam elke dag aan me. Niemand weet wat er is gebeurt of dat ik zwanger was alleen hij. Hij heeft ook nooit meer gevraagd over de zwangerschap, alsof hij niet de vader is...
Hij weet niet dat ik een miskraam heb gehad door hem, maar omdat hij zo iemand anders bleek te zijn wil ik het niet eens vertellen aan hem. Wie weet wie hij dit door gaat vertellen? Ik voel me beroofd en verraden, ik kan het niet anders beschrijven. Nu is de vraag; moet ik hem het vertellen zodat hij weet wat hij heeft gedaan? Of moet doorgaan met mijn leven? En hoe doe ik dat?
Groet
Wilde jezelf het kindje wel?
Dat je hem nooit meer wilt horen, zien of spreken is wel duidelijk. Maar het feit blijft, dat hij fysiek geweld heeft gebruikt met als gevolg een miskraam. Je moet natuurlijk wel zeker zijn van je zaak, dat jouw val echt een miskraam tot gevolg heeft gehad. Kan een huisarts dit bevestigen. Ook al wil je hem nooit meer horen, zien of spreken, hij heeft een strafbaarfeit gepleegd en dat zou ik niet zomaar laten gebeuren. Ben je bang voor hem?
Je zult bij jezelf goed na moeten gaan welk pad je wilt bewandelen. Ga je aangifte doen, dan ben je nog niet van hem af, maar hij wordt wel even op zijn vingers getikt met wat hij gedaan heeft niet kan en mag!
Wil je het naast je neerleggen, dan zul een acceptatie proces in moeten gaan van) 1 de emotionele schade die je op hebt gelopen in jullie relatie en 2 het verlies van je kindje.
Stekte meisje!
Elke seconde die je besteed aan het verleden, gaat af van je toekomst!
woensdag 21 februari 2018 13:04
Wat akelig voor je.. ik verwijt het hem dus ook. Ik wil het loslaten, maar ik weet niet hoe. En hem contacteren geeft me al een zenuwinzinking. Hoe ben je er uiteindelijk overheen gekomen?Dreamchild schreef: ↑21-02-2018 12:57
Wat akelig, heel veel sterkte!
Ik denk niet dat het jou iets brengt dit aan hem te vertellen. Niemand anders dan jij zelf kan dit verwerken, hooguit hulp en begrip van mensen die echt om je geven.
Ik heb zelf een soortgelijk iets meegemaakt, alleen zonder lichamelijk geweld. Ex maakte relatie uit toen ik zwanger was en heeft me daarna zo lastig gevallen dat ik enorm stress had. Niet lang daarna kreeg ik ook een miskraam en ergens verwijt ik hem dat nog, hoewel ik nu bijna 20 jaar verder ben....
Maar ik weet nu wel dat de miskraam hooguit iets versneld was door de stress, er is echt iets mis met het kindje als je lichaam besluit het af te stoten, dat komt niet door alleen maar stress of een val.
Dus laat je ex lekker en rouw om je kindje....
woensdag 21 februari 2018 13:06
natuurlijk verwijt je hem dit, we hebben het hier over mishandeling.Anoniem3434 schreef: ↑21-02-2018 13:04Wat akelig voor je.. ik verwijt het hem dus ook. Ik wil het loslaten, maar ik weet niet hoe.
Bel gewoon eens met de politie, je hoeft niet direct aangifte te doen. Maar wat hij gedaan heeft is heel ernstig
woensdag 21 februari 2018 13:07
Die kans is niet zo heel groot, ze schrijft het alsof het al even geleden is. De miskraam en de blauwe plekken zullen inmiddels wel verdwenen zijn. Het gaat haar inderdaad wel een hoop gedoe opleveren. Ik ben persoonlijk voor het aangeven van iedere idioot die meent zijn punt te kunnen maken met lichamelijk geweld, maar het is wel goed om je te realiseren dat de kans dat je ex op zijn vingers wordt getikt niet zo bijster groot is.
woensdag 21 februari 2018 13:07
Ik zat in mijn vierde week. Ha wist niet van de mishandeling, maar in de echo was er geen embryo te zien. Ik ging na de bloeding naar ha
woensdag 21 februari 2018 13:09
Daar heb je gelijk in!Frox schreef: ↑21-02-2018 13:07Die kans is niet zo heel groot, ze schrijft het alsof het al even geleden is. De miskraam en de blauwe plekken zullen inmiddels wel verdwenen zijn. Het gaat haar inderdaad wel een hoop gedoe opleveren. Ik ben persoonlijk voor het aangeven van iedere idioot die meent zijn punt te kunnen maken met lichamelijk geweld, maar het is wel goed om je te realiseren dat de kans dat je ex op zijn vingers wordt getikt niet zo bijster groot is.
Dan zou ik idd via de huisarts een verwijzing vragen voor een goede psycholoog die haar hierbij kan helpen.
Elke seconde die je besteed aan het verleden, gaat af van je toekomst!
woensdag 21 februari 2018 13:12
Ja klopt. Het is ook twee weken geleden gebeurt en ik was in shock. Ik heb toendertijd jammer genoeg geen actie ondernomen.Frox schreef: ↑21-02-2018 13:07Die kans is niet zo heel groot, ze schrijft het alsof het al even geleden is. De miskraam en de blauwe plekken zullen inmiddels wel verdwenen zijn. Het gaat haar inderdaad wel een hoop gedoe opleveren. Ik ben persoonlijk voor het aangeven van iedere idioot die meent zijn punt te kunnen maken met lichamelijk geweld, maar het is wel goed om je te realiseren dat de kans dat je ex op zijn vingers wordt getikt niet zo bijster groot is.
woensdag 21 februari 2018 13:14
Er wordt een aantal keer genoemd dat je aangifte moet doen, maar daar ben ik niet zo zeker van. Heb je enige vorm van bewijs dat hij je geduwd heeft en daar de verwondingen aan over gehouden hebt? Misschien zegt hij dat je je tegen de tafel hebt gestoten. En hoe cru ook, dat je daardoor een miskraam hebt gehad kun je ook niet bewijzen, dat is niet meer dan een aanname. Misschien zat de zwangerschap gewoon niet goed.
Als je al zou besluiten de politie te bellen, waak er dan voor dat je de verwachtingen niet te hoog legt. Je haalt je mi aanzienlijk meer gedoe (en hartezeer daarvan) op de hals dan wanneer je je nu op jezelf, je verlies van je relatie en het verlies van de zwangerschap gaat focussen.
Sterkte
Als je al zou besluiten de politie te bellen, waak er dan voor dat je de verwachtingen niet te hoog legt. Je haalt je mi aanzienlijk meer gedoe (en hartezeer daarvan) op de hals dan wanneer je je nu op jezelf, je verlies van je relatie en het verlies van de zwangerschap gaat focussen.
Sterkte
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
woensdag 21 februari 2018 13:16
Een miskraam in de vierde week komt ook heel vaak zonder mishandeling voor. (En was je 4 weken na je laatste menstruatie of 4 weken na bevruchting... maakt allemaal ook uit). Je had neem ik aan wel een positieve test?
Al het bovenstaande maakt in principe niet veel uit: je relatie is uit na mishandeling en je bent niet meer zwanger en dat afzonderlijk zijn al verschrikkelijk nare dingen om mee te maken. Ik zou je wel aanraden om erover te gaan praten, als je niemand in je omgeving hebt met wie je dat durft kun je kijken of je via de huisarts ergens terecht kan. Sterkte meid.
Al het bovenstaande maakt in principe niet veel uit: je relatie is uit na mishandeling en je bent niet meer zwanger en dat afzonderlijk zijn al verschrikkelijk nare dingen om mee te maken. Ik zou je wel aanraden om erover te gaan praten, als je niemand in je omgeving hebt met wie je dat durft kun je kijken of je via de huisarts ergens terecht kan. Sterkte meid.
woensdag 21 februari 2018 13:17
wat geregeld gebeurd, is dat inderdaad 1 aangifte niks doet. Heel rot voor het slachtoffer. Tot (en dat komt vaak voor) een man weer in de fout gaat. Weer aangifte (nu door een ander) en dan staat de zaak ineens veel sterker.EnglishmaninNewYork schreef: ↑21-02-2018 13:14Er wordt een aantal keer genoemd dat je aangifte moet doen, maar daar ben ik niet zo zeker van. Heb je enige vorm van bewijs dat hij je geduwd heeft en daar de verwondingen aan over gehouden hebt? Misschien zegt hij dat je je tegen de tafel hebt gestoten. En hoe cru ook, dat je daardoor een miskraam hebt gehad kun je ook niet bewijzen, dat is niet meer dan een aanname. Misschien zat de zwangerschap gewoon niet goed.
woensdag 21 februari 2018 13:21
.Anoniem3434 schreef: ↑21-02-2018 13:04Wat akelig voor je.. ik verwijt het hem dus ook. Ik wil het loslaten, maar ik weet niet hoe. En hem contacteren geeft me al een zenuwinzinking. Hoe ben je er uiteindelijk overheen gekomen?
Tijd en lieve mensen om me heen....
Hou de wet van drie in ere, driemaal zullen je daden wederkeren. Leer de wet en leer ook goed, dat wat je zaait je ook oogsten moet!
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
Disclaimer: alles wat ik schrijf is mijn mening, ongeacht de overeenkomsten met waarheid....
woensdag 21 februari 2018 13:21
Dit is ook de reden waarom ik geen aangifte heb gedaan. Na de mishandeling kwam de bloeding, maar of dat echt voor de miskraam heeft gezorgd zal ik niet weten. Toch verwijt ik het hem, en zie ik hem doorgaan met zijn leven ondanks hij wist dat ik zwanger was.Foodb schreef: ↑21-02-2018 13:16Een miskraam in de vierde week komt ook heel vaak zonder mishandeling voor. (En was je 4 weken na je laatste menstruatie of 4 weken na bevruchting... maakt allemaal ook uit). Je had neem ik aan wel een positieve test?
Al het bovenstaande maakt in principe niet veel uit: je relatie is uit na mishandeling en je bent niet meer zwanger en dat afzonderlijk zijn al verschrikkelijk nare dingen om mee te maken. Ik zou je wel aanraden om erover te gaan praten, als je niemand in je omgeving hebt met wie je dat durft kun je kijken of je via de huisarts ergens terecht kan. Sterkte meid.
