Relaties
alle pijlers
Vergeven en vergeten
vrijdag 6 juli 2018 12:23
Mijn vriend en ik kennen elkaar 3,5 jaar, waarvan we bijna 1 jaar samenwonen. De eerste 2 jaar van onze relatie was hij nog getrouwd, we hadden het leuk maar het was ook allemaal onzeker, dus toen heb ik een paar keer contact verbroken omdat ik het niet meer zo goed trok allemaal. Toen we elkaar een half jaar niet gezien hadden spraken we weer af en lag hij in scheiding, het was weer leuk samen (wel met enige twijfels op basis van eerdere ervaringen). Na een maand daten bleek dat hij vriendinnetje had. Hij zei wel meteen dat ie nu echt voor mij wilde gaan en dat het met haar niet zoveel voorstelde. Ik zei dat ik hem pas weer hoefde te zien als hij contact met haar verbroken had. Ongeveer een maand daarna (veeeel te lang voor mijn gevoel) deed hij dat uiteindelijk, en nog een paar maanden later zijn we gaan samenwonen. Misschien een beetje snel achteraf gezien, maar goed.
Nu een tijdje later merk ik dat ik dat ik er nog mee zit hoe het toen gegaan is. Ik had al een lastige aanloop achter de rug in zijn getrouwde tijd, dat heeft veel van mij gevergd bv qua o.a. flexibiliteit, vertrouwen en gevoel toelaten/niet. Toen hij na een maand daten na een al pijnlijke periode alweer een vriendinnetje bleek te hebben heeft me dat best veel pijn gedaan en vertrouwen beschadigd. Ik dacht dat we met een soort van schone lei een nieuwe start konden maken en ik ben altijd duidelijk geweest (wrs vooral in woorden) dat ik zo'n situatie niet wilde. Ik wil graag met hem verder, maar merk dat ik op dit punt van vertrouwen blijf hangen, het hem kwalijk neem en dat ik bij kleine, soms ogenschijnlijk onbeduidende triggers terug ben bij het eerdere gevoel van wantrouwen/pijn etc.
Wie heeft er goede tips hoe we aan vertrouwen kunnen werken? Of ik alleen? Of is dat een mission impossible
. We hebben het er wel een paar keer over gehad, maar dat brengt ons niet zo verder en levert vooral frustatie op aan beide kanten. Hij vindt het ook vervelend hoe het gegaan is, maar zegt dat het gewoon 'zo gelopen is'. Dat vind ik een beetje een slap verhaal. Een relatie waarin ik hem de rest van mijn leven iets kwalijk blijf nemen lijkt me geen optie 
, maar ik weet niet zo goed hoe ik van dat gevoel af kan komen. Ik wil het er ook niet elke keer met hem over hebben, maar ik wil wel graag verder komen en me beter voelen, samen en alleen. Hij heeft (uiteindelijk) wel voor mij gekozen, in die zin wil ik me ook niet teveel met het verleden bezighouden maar het moet wel kloppen.
Tips zijn welkom
, of misschien van mensen die iets vergelijkbaars meemaakten en hoe het toen afliep/jullie het aanpakten. Relatietherapie bv?
Nu een tijdje later merk ik dat ik dat ik er nog mee zit hoe het toen gegaan is. Ik had al een lastige aanloop achter de rug in zijn getrouwde tijd, dat heeft veel van mij gevergd bv qua o.a. flexibiliteit, vertrouwen en gevoel toelaten/niet. Toen hij na een maand daten na een al pijnlijke periode alweer een vriendinnetje bleek te hebben heeft me dat best veel pijn gedaan en vertrouwen beschadigd. Ik dacht dat we met een soort van schone lei een nieuwe start konden maken en ik ben altijd duidelijk geweest (wrs vooral in woorden) dat ik zo'n situatie niet wilde. Ik wil graag met hem verder, maar merk dat ik op dit punt van vertrouwen blijf hangen, het hem kwalijk neem en dat ik bij kleine, soms ogenschijnlijk onbeduidende triggers terug ben bij het eerdere gevoel van wantrouwen/pijn etc.
Wie heeft er goede tips hoe we aan vertrouwen kunnen werken? Of ik alleen? Of is dat een mission impossible
. We hebben het er wel een paar keer over gehad, maar dat brengt ons niet zo verder en levert vooral frustatie op aan beide kanten. Hij vindt het ook vervelend hoe het gegaan is, maar zegt dat het gewoon 'zo gelopen is'. Dat vind ik een beetje een slap verhaal. Een relatie waarin ik hem de rest van mijn leven iets kwalijk blijf nemen lijkt me geen optie , maar ik weet niet zo goed hoe ik van dat gevoel af kan komen. Ik wil het er ook niet elke keer met hem over hebben, maar ik wil wel graag verder komen en me beter voelen, samen en alleen. Hij heeft (uiteindelijk) wel voor mij gekozen, in die zin wil ik me ook niet teveel met het verleden bezighouden maar het moet wel kloppen. Tips zijn welkom
, of misschien van mensen die iets vergelijkbaars meemaakten en hoe het toen afliep/jullie het aanpakten. Relatietherapie bv?
anoniem_372471 wijzigde dit bericht op 06-07-2018 13:26
1.43% gewijzigd
vrijdag 6 juli 2018 12:29
Je begint iets met een getrouwde man. Een onbetrouwbaar type dus. Vervolgens ligt hij in scheiding, jullie daten weer, en blijkt hij er alweer een ander op na te houden. En dan denk je, goh, laten we gaan samenwonen...... want als hij bij mij is verandert hij gelijk in de meest betrouwbare man 
ik geef mn bek ook maar een douw
vrijdag 6 juli 2018 12:30
Hij lijkt niet de meeste betrouwbare persoon als het gaat om monogaam zijn.
Dus als je op zoek bent naar een man die monogaam is tijdens de relatie, dan kun je waarschijnlijk beter uit deze relatie stappen.
Hij heeft al minstens twee keer getoond dat hij vreemd kan gaan, de eerste keer deed hij dat samen met jou en de tweede keer met dat andere meisje.
En als hij dan zegt "het is zo gelopen", dan klinkt daar niet echt de wens doorheen dat hij dat wil veranderen.....
Dus als je op zoek bent naar een man die monogaam is tijdens de relatie, dan kun je waarschijnlijk beter uit deze relatie stappen.
Hij heeft al minstens twee keer getoond dat hij vreemd kan gaan, de eerste keer deed hij dat samen met jou en de tweede keer met dat andere meisje.
En als hij dan zegt "het is zo gelopen", dan klinkt daar niet echt de wens doorheen dat hij dat wil veranderen.....
vrijdag 6 juli 2018 12:31
Ik denk eerlijk gezegd dat dit niet meer goedkomt. Jullie zijn ruim drie jaar samen waarvan het grootste deel van vreemdgaan, liegen en bedrog aan elkaar hing. En nu dat allemaal is uitgekomen, is 'het is nou eenmaal zo gegaan' alles wat hij daarover te zeggen heeft, kortom, niet zeiken, gewoon doorgaan.
Ten eerste denk ik dat de basis volkomen wankel is en ten tweede heeft hij wel erg goed laten zien hoe makkelijk hij denkt over trouw. Hij gaat niet alleen vreemd in een langdurig huwelijk, maar ook bij een pril vriendinnetje.
Ten eerste denk ik dat de basis volkomen wankel is en ten tweede heeft hij wel erg goed laten zien hoe makkelijk hij denkt over trouw. Hij gaat niet alleen vreemd in een langdurig huwelijk, maar ook bij een pril vriendinnetje.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 6 juli 2018 12:40
Die vent gaat 2 jaar vreemd met jou én houdt er nog een ander vriendinnetje op na en dan wil jij je vertrouwen terugkrijgen? Best lachwekkend vind je zelf niet? Die vent is niet te vertrouwen. Dus dat gaat er ook niet komen. Hoef je je ook niet druk om te maken, want zoals je er bent aangekomen raak je hem vanzelf weer kwijt.
vrijdag 6 juli 2018 12:47
Je was en bent voor hem een optie want hij ging en gaat niet volledig voor jou. Hij heeft zijn toenmalige vrouw niet voor jou verlaten, hij zocht na de scheiding geen contact met jou op en hij datete alweer met een ander.
Waarom zou je steeds maar tweede keus willen zijn? Trek de deur dicht en begin in de toekomst aan een liefdesrelatie waarin jullie samen een schone lei hebben en écht voor elkaar kiezen. Gun jezelf een betrouwbare man.
Waarom zou je steeds maar tweede keus willen zijn? Trek de deur dicht en begin in de toekomst aan een liefdesrelatie waarin jullie samen een schone lei hebben en écht voor elkaar kiezen. Gun jezelf een betrouwbare man.
anoniem_6407abae851fb wijzigde dit bericht op 06-07-2018 12:51
9.96% gewijzigd
vrijdag 6 juli 2018 12:50
Thanx voor jullie reacties. Ja het voelt ook wel als omgekeerde wereld idd, hij zou zijn best moeten doen om mijn vertrouwen terug te winnen en als ik het zo opschrijf en teruglees allemaal lijkt het ook allemaal heel naief. Maar ergens bleef ik em altijd wel willen en dacht dat het wel goed zou komen allemaal, het een fase was die wel over ging. Ik heb ook wel eens periodes van ontrouw gehad (maar niet bij hem en ben daar toen wel eerlijk over geweest). Maar nu weet ik het even niet zo goed, onze wankele basis is eigenlijk dagelijks voelbaar en merkbaar, in grote en kleinere dingen.
anoniem_372471 wijzigde dit bericht op 06-07-2018 13:24
0.51% gewijzigd
vrijdag 6 juli 2018 13:00
Als minnares ben je goed genoeg voor tussen de lakens en geile, gezellige berichtjes uitwisselen. Als het tegenzit, krijg je nog gezeik over zijn zogenaamd slechte huwelijk en denk je: gossie, hij heeft het zo moeilijk. Bij mij kan hij zichzelf zijn, ik maak hem gelukkig. Dat dénk je dan, maar in feite ken je elkaar helemaal niet.
Dat je in de veronderstelling was dat je hem altijd wel bleef willen, zoals je dat zegt, is eigenlijk dus nergens op gebaseerd want wie is hij eigenlijk.
Jullie hebben geen gelijkwaardige basis, als stel geen basis, en de vraag is of je dat nu nog recht kunt trekken.
Dat je in de veronderstelling was dat je hem altijd wel bleef willen, zoals je dat zegt, is eigenlijk dus nergens op gebaseerd want wie is hij eigenlijk.
Jullie hebben geen gelijkwaardige basis, als stel geen basis, en de vraag is of je dat nu nog recht kunt trekken.
vrijdag 6 juli 2018 16:20
Laat mij raden alles opgegeven voor hem?
vrijdag 6 juli 2018 16:46
Madeliefjees schreef: ↑06-07-2018 12:29Je begint iets met een getrouwde man. Een onbetrouwbaar type dus. Vervolgens ligt hij in scheiding, jullie daten weer, en blijkt hij er alweer een ander op na te houden. En dan denk je, goh, laten we gaan samenwonen...... want als hij bij mij is verandert hij gelijk in de meest betrouwbare man
Inderdaad. Zo hoe je eraan komt, zo kom je er ook weer vanaf zeggen ze niet voor niets.
Waarom iets beginnen met een getrouwde man? Dat vind ik zo laag he!
vrijdag 6 juli 2018 16:48
Karin_2020 schreef: ↑06-07-2018 12:50Thanx voor jullie reacties. Ja het voelt ook wel als omgekeerde wereld idd, hij zou zijn best moeten doen om mijn vertrouwen terug te winnen en als ik het zo opschrijf en teruglees allemaal lijkt het ook allemaal heel naief. Maar ergens bleef ik em altijd wel willen en dacht dat het wel goed zou komen allemaal, het een fase was die wel over ging. Ik heb ook wel eens periodes van ontrouw gehad (maar niet bij hem en ben daar toen wel eerlijk over geweest). Maar nu weet ik het even niet zo goed, onze wankele basis is eigenlijk dagelijks voelbaar en merkbaar, in grote en kleinere dingen.
Kansloos, totaal kansloos.
