Relaties
alle pijlers
Gedumpt AUWWW
maandag 9 juli 2018 20:43
Hallo,
Mijn relatie is vorige maand uitgegaan. Ik zal proberen het kort samen te vatten. We hadden een heel fijn jaar samen maar toen kreeg hij ineens twijfels en kon hij niet verder gaan zei hij. Ik raakte onzeker en we kregen wat vaker ruzie. Daardoor ging hij zich nog meer terugtrekken en werd ik steeds verdrietiger. We kwamen in de welbekende spiraal terecht. Na een kleine break (even wat afstand) maakte hij het plots uit. Ik ben daar erg van geschrokken. Hij was ook nog even vergeten te zeggen dat er al een ander is. Ik voel me zo belazerd en ingewisseld. Ik voel me overvallen en ik weet me geen raad met mijn verdriet. Ja, alle tips probeer ik al: geen contact, afleiding zoeken, sporten, leuke dingen met vriendinnen doen... Maar het helpt amper, ik krijg hem maar niet uit mijn hoofd!
Mijn relatie is vorige maand uitgegaan. Ik zal proberen het kort samen te vatten. We hadden een heel fijn jaar samen maar toen kreeg hij ineens twijfels en kon hij niet verder gaan zei hij. Ik raakte onzeker en we kregen wat vaker ruzie. Daardoor ging hij zich nog meer terugtrekken en werd ik steeds verdrietiger. We kwamen in de welbekende spiraal terecht. Na een kleine break (even wat afstand) maakte hij het plots uit. Ik ben daar erg van geschrokken. Hij was ook nog even vergeten te zeggen dat er al een ander is. Ik voel me zo belazerd en ingewisseld. Ik voel me overvallen en ik weet me geen raad met mijn verdriet. Ja, alle tips probeer ik al: geen contact, afleiding zoeken, sporten, leuke dingen met vriendinnen doen... Maar het helpt amper, ik krijg hem maar niet uit mijn hoofd!
maandag 9 juli 2018 23:43
Jep.. Je kan er niks mee behalven accepteren. Leuke dingen doen etc heeft inderdaad geen invloed op je verdriet, maar door afleiding te zoeken gaat de tijd wel sneller dan dat je de hele dag in bed ligt te piekeren. Ga eens lekker naar de kapper, shoppen, manicure etc. Even jezelf verwennen en je zelfvertrouwen boosten, je bent het waard en misschien zie je dat dan weer in en besef je wat voor loser het is!
dinsdag 10 juli 2018 16:52
Het lastige vind ik ook het abrupte einde van alle communicatie. Van het ene op het andere moment geen contact gehad. Ik heb nog zoveel vragen, wil voor mezelf opkomen.. Raar, zo'n open einde.
Ik ben dit voorjaar in een burn out gekomen, dus deze klap is extra zwaar op het moment (krijg wel professionele hulp).
Ik ben dit voorjaar in een burn out gekomen, dus deze klap is extra zwaar op het moment (krijg wel professionele hulp).
dinsdag 10 juli 2018 19:46
Hier nog zo'n abrupt einde van alle communicatie. Iedereen noemt het een open einde, waarom toch?
Het voelt namelijk zo dicht als wat, als een dikke eikenhouten deur die recht in je gezicht dichtgesmeten wordt. Superasociaal.
Echt gedrag van een zelfingenomen kleuter die te laf is om met je te communiceren. En dat maakt je onwijs onzeker, want dat verwacht je niet van een enigszins volwassen vent. Die was namelijk gewoon het gesprek met je aangegaan.
Het voelt namelijk zo dicht als wat, als een dikke eikenhouten deur die recht in je gezicht dichtgesmeten wordt. Superasociaal.
Echt gedrag van een zelfingenomen kleuter die te laf is om met je te communiceren. En dat maakt je onwijs onzeker, want dat verwacht je niet van een enigszins volwassen vent. Die was namelijk gewoon het gesprek met je aangegaan.
Wanhoop is een zwart leren jasje is dat iedereen goed staat; terwijl hoop een rose jurkje met ruches is tot boven je knie, waarin niemand gezien wil worden.
woensdag 11 juli 2018 12:09
Het nu niet zo dat hij ook maar een antwoord kan geven waardoor het voor jou opeens wel allemaal goed zit. Of, indien je dat antwoord wel zelf weet, kan je het hem voorkauwen en dan nog heb jij er niets aan.
Oftewel, beter zoals het nu is, alle contact verbroken en afgesloten.
Oftewel, beter zoals het nu is, alle contact verbroken en afgesloten.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
vrijdag 13 juli 2018 11:27
Je zal het nu niet geloven, maar geloof me, je komt hier zeker door en hem vergeten. Het is beter dat je dit nu weet dat hij je niet trouw kan blijven. Ik kom zelf uit een huwelijk (relatie van 20 jaar) waar ik een affaire van 2 jaar ontdekt heb. Het is absoluut normaal dat je nu aan niets anders kan denken. Maar praat hierover met mensen uit je omgeving en als je verdrietig bent, niet altijd trachten om dit uit de weg te gaan. Efkes goed janken, daarna knopje omdraaien en verder gaan. Sporten hielp ook beetje om gedachten te verzetten en je zeker niet thuis opsluiten. Ga weg met je vrienden en familie en geniet van het leven. En geleidelijk aan ontdek je terug jezelf en zal je je een pak beter voelen!! Neem hier je tijd voor, het betert echt wel!!
vrijdag 13 juli 2018 13:28
Natuurlijk kan een antwoord mijn pijn niet wegnemen, maar ik zou graag willen weten wat ik voor hem betekend heb, en of onze relatie iets voorstelde. Want zo heb ik het wel ervaren. Ik dacht dat hij van me hield.jaw schreef: ↑11-07-2018 12:09Het nu niet zo dat hij ook maar een antwoord kan geven waardoor het voor jou opeens wel allemaal goed zit. Of, indien je dat antwoord wel zelf weet, kan je het hem voorkauwen en dan nog heb jij er niets aan.
Oftewel, beter zoals het nu is, alle contact verbroken en afgesloten.
Dat je iemand zó de rug kan toekeren en plots uit je leven kunt bannen is gewoon lastig te begrijpen. Ik heb geen afscheid kunnen nemen, het niet kunnen afronden. Dat bedoel ik met open einde.
zaterdag 21 juli 2018 12:37
De manier WAAROP hij het uitmaakte is zo kil, zo aso, dat ik het bijna niet durf te delen. Het is zo absurd dat ik het bijna niet kan geloven dat het echt gebeurd is!
Herkent iemand dit?
Het ging zo:
We hadden elkaar een week niet gezien, ik was even een weekje alleen op yogavakantie. Voordat ik wegging was alles goed. Hij belde me op, 'ben je thuis' en kwam even later, zonder enige hint vooraf (bijv 'we moeten even praten' of 'er is iets dat ik wil zeggen') binnenstormen met twee tassen met al mij spullen. Geen begroeting, geen hallo. Nee, hij stortte vervolgens alle bagger over mij heen..
'Ik kan het niet meer, ik wil het niet meer, ik wil met anderen daten'
En vervolgens een monoloog, een opsomming van al mijn slechte eigenschappen, en dat hij zich zo opgelucht voelde, zo bevrijd, dat ik even weg was.
Hij ging zijn rugzak uitpakken en ik wist me geen houding te geven. Ik ging zijn spullen ook maar meteen pakken ('dan zijn we daar ook meteen vanaf'). Ik begon te huilen en hij zei dat hij door moest om te gaan eten. Little did I know, hij moest meteen door naar zijn nieuwe liefde!!!!!!
Ik bleef verbijsterd achter, en kreeg een heel raar gevoel in mijn buik
Wacht even, dit KLOPT NIET! Voor mijn vakantie was alles okee, en nu dit? Hoe kan dat nou? Wat is er in die week gebeurd? Oh God, er zal toch geen ander zijn?!!
Ik kon het hem niet vragen, want hij was al weg! Ik belde hem op maar hij nam niet op. Ik kreeg een appje 'kan nu even niet praten, ik spreek je morgen'. Ik vond het niet fair dat hij me 24 uur in de wacht zette en ik met zo'n rotgevoel bleef zitten. Het was niet mijn bedoeling om ruzie te gaan maken op de app, of hem te gaan stalken ofzo. Ik had een vraag en wilde gewoon een antwoord, zo simpel is het.
De volgende dag appte hij dat we konden bellen. Dat wilde ik liever face to face doen dus ik ben naar zijn huis gegaan, hij was trouwens ook nog spullen van me vergeten.
Ik vroeg of hij misschien naar een vriend was gegaan om daar een biertje te doen, en om zijn verhaal te doen (kan me voorstellen dat het ook niet makkelijk is om een relatie te verbreken).
'Nee, ik was dus bij iemand. Ja, nu je er zo naar vraagt moet ik het maar gewoon zeggen.'
Was blijkbaar al een tijdje aan de gang tussen die twee.
Ik ben weggegaan: ik had waar ik voor kwam. Mijn antwoord en mijn spullen.
Ik heb hem succes gewenst met zijn rebound.
Daarna NIETS meer gehoord
WHAT DA FUCK?! Wie is deze man, en hoe heb ik daar van kunnen houden? Sheeeeeeeeeesh.
Herkent iemand dit?
Het ging zo:
We hadden elkaar een week niet gezien, ik was even een weekje alleen op yogavakantie. Voordat ik wegging was alles goed. Hij belde me op, 'ben je thuis' en kwam even later, zonder enige hint vooraf (bijv 'we moeten even praten' of 'er is iets dat ik wil zeggen') binnenstormen met twee tassen met al mij spullen. Geen begroeting, geen hallo. Nee, hij stortte vervolgens alle bagger over mij heen..
'Ik kan het niet meer, ik wil het niet meer, ik wil met anderen daten'
En vervolgens een monoloog, een opsomming van al mijn slechte eigenschappen, en dat hij zich zo opgelucht voelde, zo bevrijd, dat ik even weg was.
Hij ging zijn rugzak uitpakken en ik wist me geen houding te geven. Ik ging zijn spullen ook maar meteen pakken ('dan zijn we daar ook meteen vanaf'). Ik begon te huilen en hij zei dat hij door moest om te gaan eten. Little did I know, hij moest meteen door naar zijn nieuwe liefde!!!!!!
Ik bleef verbijsterd achter, en kreeg een heel raar gevoel in mijn buik
Wacht even, dit KLOPT NIET! Voor mijn vakantie was alles okee, en nu dit? Hoe kan dat nou? Wat is er in die week gebeurd? Oh God, er zal toch geen ander zijn?!!
Ik kon het hem niet vragen, want hij was al weg! Ik belde hem op maar hij nam niet op. Ik kreeg een appje 'kan nu even niet praten, ik spreek je morgen'. Ik vond het niet fair dat hij me 24 uur in de wacht zette en ik met zo'n rotgevoel bleef zitten. Het was niet mijn bedoeling om ruzie te gaan maken op de app, of hem te gaan stalken ofzo. Ik had een vraag en wilde gewoon een antwoord, zo simpel is het.
De volgende dag appte hij dat we konden bellen. Dat wilde ik liever face to face doen dus ik ben naar zijn huis gegaan, hij was trouwens ook nog spullen van me vergeten.
Ik vroeg of hij misschien naar een vriend was gegaan om daar een biertje te doen, en om zijn verhaal te doen (kan me voorstellen dat het ook niet makkelijk is om een relatie te verbreken).
'Nee, ik was dus bij iemand. Ja, nu je er zo naar vraagt moet ik het maar gewoon zeggen.'
Was blijkbaar al een tijdje aan de gang tussen die twee.
Ik ben weggegaan: ik had waar ik voor kwam. Mijn antwoord en mijn spullen.
Ik heb hem succes gewenst met zijn rebound.
Daarna NIETS meer gehoord
WHAT DA FUCK?! Wie is deze man, en hoe heb ik daar van kunnen houden? Sheeeeeeeeeesh.
zaterdag 21 juli 2018 14:28
Palazzo_Pitti schreef: ↑09-07-2018 20:43
• hij kreeg ineens twijfels en kon niet verder gaan.
• we kregen wat vaker ruzie.
• Daardoor ging hij zich nog meer terugtrekken
• We kwamen in de welbekende spiraal terecht.
• na een kleine break
Dit klinkt niet als heel plotseling. Hij had al aangegeven dat hij twijfelde, vaker ruzie, negatieve spiraal en tijdelijk uit elkaar.
zaterdag 21 juli 2018 14:47
Het woord wat steeds bij mij op komt is: fatsoen.
Hoe kun je de vrouw/man waar je ooit zo gek op was behandelen als stront, de persoon om wie je ooit gaf....
Ik vind dat als je een einde maakt aan een relatie (en ook nog daarna), dat je elkaar fatsoenlijk moet behandelen. Dat wil zeggen met respect. En eerst het ene afsluiten voordat je met het andere verder gaat.
Voor mij zou dat zwaar wegen als ik met zo iemand een relatie zou willen aangaan. Hoe zijn de ethische normen en waarden van zo iemand, hoe behandelt hij zijn ex-en, etc.
Hoe kun je de vrouw/man waar je ooit zo gek op was behandelen als stront, de persoon om wie je ooit gaf....
Ik vind dat als je een einde maakt aan een relatie (en ook nog daarna), dat je elkaar fatsoenlijk moet behandelen. Dat wil zeggen met respect. En eerst het ene afsluiten voordat je met het andere verder gaat.
Voor mij zou dat zwaar wegen als ik met zo iemand een relatie zou willen aangaan. Hoe zijn de ethische normen en waarden van zo iemand, hoe behandelt hij zijn ex-en, etc.
zaterdag 21 juli 2018 16:54
Zijn norm = het MOET alleen maar LEUK zijn.
Zijn ex heeft hij ook ingeruild voor een ander. Eens een vreemdganger, altijd een vreemdganger?
Tsja, ik ben vooral ook teleurgesteld in mezelf dat ik voor hem gevallen ben. Should have known better.
zaterdag 21 juli 2018 17:42
TO, naar mijn mening heeft het geen zin om teleurgesteld te zijn in je jezelf. Je bent veel te hard voor jezelf... zie het als een les. Het is nu even vervelend, en hij had het idd op een menselijkere manier uit kunnen maken. Maar verwijt het jezelf niet dat je ooit iets met hem bent aangegaan. Ik denk dat je de hoop had dat hij wellicht zou veranderen, gelet op zijn geschiedenis, maar dit is niet zo. Neem je tijd, en zorg goed voor jezelf.
