Relaties
alle pijlers
Vriendschappen onderhouden als vrouw met autisme...
maandag 20 augustus 2018 21:01
Hoi lieve lezers,
Ik wilde hier al een tijdje een topic over maken.
Ik ben 27 jaar en heb een lichte vorm van autisme, PDD-NOS om precies te zijn. Ik heb hier mijn hele leven al hulp voor gehad. Ik red mij verder prima in het dagelijks leven en ik kom eigenlijk heel gauw over als een heel sociaal iemand en ergens ben ik dat ook wel, maar ik ben ook wel graag alleen. Mensen vergeten vaak dat ik eigenlijk licht autistisch ben en dat is eigenlijk positief. Het uit zich bij mij niet zo zeer in het stereotype beeld wat mensen hebben over autisme. Een stereotype beeld dat ook meer gebaseerd is op mannen ipv vrouwen.
Ik denk dat ik door mijn autisme sowieso wat moeite heb in het onderhouden van contacten, want iets houd mij tegen. Ik heb altijd het idee dat ik mensen lastig viel, omdat ik wel vriendschap wil en de ander misschien niet.
Ik heb een aantal vriendinnen, ik dacht 4 alleen 1 besloot mij 2 x te negeren uit het niets toen ik hallo zei op WhatsApp... Daarna voelde ik mij bezwaard om nog eens 'hoi' te zeggen tegen haar, dus wacht ik het af. Nog een andere is nogal druk met haar vriendje en sindsdien neemt ze nooit meer initiatief om contact op te nemen.... Nummer 3 ken ik al 20 jaar, is 6 maand zwanger en heeft een dochtertje van 1,5 oftewel zij heeft het nogal druk. Nummer 4 heeft om 1 of andere reden altijd moeite gehad om initiatief te nemen voor contact, dus van haar heb ik uit haar zelf nog nooit een berichtje gehad geloof ik. Al met al het contact met de meesten komt van mijn kant terwijl het mij ook nog wel eens moeite kost. Ik voel ik mij daar soms best eenzaam over. Ik vraag mij soms af hoe het met andere mensen zit. Wie deelt dit probleem? Ligt het aan mij of aan hun of beide... Tips?
Ik wilde hier al een tijdje een topic over maken.
Ik ben 27 jaar en heb een lichte vorm van autisme, PDD-NOS om precies te zijn. Ik heb hier mijn hele leven al hulp voor gehad. Ik red mij verder prima in het dagelijks leven en ik kom eigenlijk heel gauw over als een heel sociaal iemand en ergens ben ik dat ook wel, maar ik ben ook wel graag alleen. Mensen vergeten vaak dat ik eigenlijk licht autistisch ben en dat is eigenlijk positief. Het uit zich bij mij niet zo zeer in het stereotype beeld wat mensen hebben over autisme. Een stereotype beeld dat ook meer gebaseerd is op mannen ipv vrouwen.
Ik denk dat ik door mijn autisme sowieso wat moeite heb in het onderhouden van contacten, want iets houd mij tegen. Ik heb altijd het idee dat ik mensen lastig viel, omdat ik wel vriendschap wil en de ander misschien niet.
Ik heb een aantal vriendinnen, ik dacht 4 alleen 1 besloot mij 2 x te negeren uit het niets toen ik hallo zei op WhatsApp... Daarna voelde ik mij bezwaard om nog eens 'hoi' te zeggen tegen haar, dus wacht ik het af. Nog een andere is nogal druk met haar vriendje en sindsdien neemt ze nooit meer initiatief om contact op te nemen.... Nummer 3 ken ik al 20 jaar, is 6 maand zwanger en heeft een dochtertje van 1,5 oftewel zij heeft het nogal druk. Nummer 4 heeft om 1 of andere reden altijd moeite gehad om initiatief te nemen voor contact, dus van haar heb ik uit haar zelf nog nooit een berichtje gehad geloof ik. Al met al het contact met de meesten komt van mijn kant terwijl het mij ook nog wel eens moeite kost. Ik voel ik mij daar soms best eenzaam over. Ik vraag mij soms af hoe het met andere mensen zit. Wie deelt dit probleem? Ligt het aan mij of aan hun of beide... Tips?
strenght is what we gain from the madness we survive
maandag 20 augustus 2018 21:15
Heel herkenbaar. Ik ben van dezelfde leeftijd, ook lichte vorm van autisme en heb hier ook moeite mee.
Ik heb er een topic over geopend, je bent welkom
psyche/vriendschappen-maken-onderhouden ... #p28795038
Ik heb er een topic over geopend, je bent welkom
psyche/vriendschappen-maken-onderhouden ... #p28795038
maandag 20 augustus 2018 21:18
Of je autisme hebt of niet als vrouw, je treft altijd vriendinnen die opgaan in hun vriendje of (later) in hun baby/kinderen. En die verlies je dan uiteindelijk. Laat ik dat voorop stellen.
Mensen veranderen, groeien soms uit elkaar. Krijgen daarom soms nieuwe vrienden. Heb gewoon geen hoog gespannen verwachtingen van mensen en dan word je niet teleurgesteld. Maar inititatief tonen is wel altijd goed.
Mensen veranderen, groeien soms uit elkaar. Krijgen daarom soms nieuwe vrienden. Heb gewoon geen hoog gespannen verwachtingen van mensen en dan word je niet teleurgesteld. Maar inititatief tonen is wel altijd goed.
maandag 20 augustus 2018 21:20
Jaa klopt dat is ook wel zo, maar ja. Voor mij zijn die veranderingen best moeilijk te accepteren.iones schreef: ↑20-08-2018 21:18Of je autisme hebt of niet als vrouw, je treft altijd vriendinnen die opgaan in hun vriendje of (later) in hun baby/kinderen. En die verlies je dan uiteindelijk. Laat ik dat voorop stellen.
Mensen veranderen, groeien soms uit elkaar. Krijgen daarom soms nieuwe vrienden. Heb gewoon geen hoog gespannen verwachtingen van mensen en dan word je niet teleurgesteld. Maar inititatief tonen is wel altijd goed.
strenght is what we gain from the madness we survive
maandag 20 augustus 2018 21:32
Als je niks meer van iemand hoort, kan je best wel iets er over zeggen. B.v. Zo lang niks gehoord, ik mis je een beetje! Gaat alles wel goed? Of, wat aggressiever: ik snap niet zo goed waarom ik niks van je hoor, is er iets?
Dan zullen sommige mensen heel ontwijkend doen en nog niet de waarheid vertellen, maar als je zoiets zegt en dan hoor je weeer maanden niks, dan kan je wel aannemen dat het uit is. Dat gebeurt mij ook wel eens. Maar soms ontstaan er ook plotseling leuke nieuwe vriendschappen.
Dan zullen sommige mensen heel ontwijkend doen en nog niet de waarheid vertellen, maar als je zoiets zegt en dan hoor je weeer maanden niks, dan kan je wel aannemen dat het uit is. Dat gebeurt mij ook wel eens. Maar soms ontstaan er ook plotseling leuke nieuwe vriendschappen.
maandag 20 augustus 2018 21:35
Nou, ik lees hier op het forum heel veel mensen die over zoiets diep teleurgesteld zijn hoor. En ik was dat zelf ook. (ja, ben er ook bekend mee dus).cutiepie27 schreef: ↑20-08-2018 21:20Jaa klopt dat is ook wel zo, maar ja. Voor mij zijn die veranderingen best moeilijk te accepteren.
Maar je kunt niet anders dan accepteren en verder gaan want je kunt het namelijk niet veranderen. Maar je wordt er bij het ouder worden denk ik wel gemakkelijker in.
maandag 20 augustus 2018 21:49
Jaaa true, misschien moet ik wat brutaler zijn idd.tigri schreef: ↑20-08-2018 21:32Als je niks meer van iemand hoort, kan je best wel iets er over zeggen. B.v. Zo lang niks gehoord, ik mis je een beetje! Gaat alles wel goed? Of, wat aggressiever: ik snap niet zo goed waarom ik niks van je hoor, is er iets?
Dan zullen sommige mensen heel ontwijkend doen en nog niet de waarheid vertellen, maar als je zoiets zegt en dan hoor je weeer maanden niks, dan kan je wel aannemen dat het uit is. Dat gebeurt mij ook wel eens. Maar soms ontstaan er ook plotseling leuke nieuwe vriendschappen.
strenght is what we gain from the madness we survive
maandag 20 augustus 2018 21:49
Ik hoop het haha!iones schreef: ↑20-08-2018 21:35Nou, ik lees hier op het forum heel veel mensen die over zoiets diep teleurgesteld zijn hoor. En ik was dat zelf ook. (ja, ben er ook bekend mee dus).
Maar je kunt niet anders dan accepteren en verder gaan want je kunt het namelijk niet veranderen. Maar je wordt er bij het ouder worden denk ik wel gemakkelijker in.
strenght is what we gain from the madness we survive
maandag 20 augustus 2018 21:53
Voor mensen zonder autisme ook hoor.cutiepie27 schreef: ↑20-08-2018 21:20Jaa klopt dat is ook wel zo, maar ja. Voor mij zijn die veranderingen best moeilijk te accepteren.
maandag 20 augustus 2018 22:28
Probeer wat breder te gaan, en ga op zoek naar contacten die je vrijblijvend ziet maar wel bv wekelijks omdat je samen aan een activiteit deelneemt. Als je bv recreatief bij de volleybal gaat of je aansluit bij een hardloopgroepje dan hoef je je niet af te vragen of je welkom bent. Dan zie je vaker mensen waar ook weer vriendschappen uit voort kunnen komen, word je wat ervarener in vrijblijvend sociaal contact, en ligt er ook minder focus en druk op je bestaande vriendschappen.
óu sont les neiges d'antan
maandag 20 augustus 2018 23:37
dinsdag 21 augustus 2018 00:04
Heel herkenbaar (ook ASS).
Ik ben ook altijd bang initiatief te nemen uit angst mensen lastig te vallen. Maar dat valt gelukkig wel te leren!
Heb veel online contacten. Ook leuke contacten via sport. En een vriendin die eigenlijk niks verwacht (en ik ook niet van haar) waardoor we elkaar opzoeken wanneer we daar behoefte aan hebben.
Wat is het ergste wat kan gebeuren als je zelf initiatief neemt? Vaak maak je het erg groot in je hoofd terwijl het dan achteraf (in de praktijk) reuze mee valt of juist heel positief uitpakt.
Ik ben ook altijd bang initiatief te nemen uit angst mensen lastig te vallen. Maar dat valt gelukkig wel te leren!
Heb veel online contacten. Ook leuke contacten via sport. En een vriendin die eigenlijk niks verwacht (en ik ook niet van haar) waardoor we elkaar opzoeken wanneer we daar behoefte aan hebben.
Wat is het ergste wat kan gebeuren als je zelf initiatief neemt? Vaak maak je het erg groot in je hoofd terwijl het dan achteraf (in de praktijk) reuze mee valt of juist heel positief uitpakt.
dinsdag 21 augustus 2018 13:55
Heel erg herkenbaar. Ik heb ook vriendinnen waarbij al het contact telkens van mijn kant moet komen. Inmiddels heb ik me hierbij neergelegd en stuur ik zelf ook (bijna) niks meer. Ik ga liever om met mensen die mijn gezelschap wel op prijs stellen.
Ik denk dat mensen vaak geen zin hebben om te reageren etc. In mijn ogen vind ik dat nogal kinderachtig en eigenlijk asociaal. Ik bedoel, wat is nou 5 min. van je leven om even een appje te beantwoorden?!
Trek het je niet te veel aan en houd je bezig met de dingen die voor jou goed voelen.
Ik denk dat mensen vaak geen zin hebben om te reageren etc. In mijn ogen vind ik dat nogal kinderachtig en eigenlijk asociaal. Ik bedoel, wat is nou 5 min. van je leven om even een appje te beantwoorden?!
Trek het je niet te veel aan en houd je bezig met de dingen die voor jou goed voelen.
