Relaties
alle pijlers
Vriend blokkeert me, andere man..
donderdag 6 december 2018 18:03
Hallo allemaal,
Op dit moment gaan er 10000 gevoelens door me heen.
Ik ben 4 jaartjes samen met m’n vriend. Altijd erg gelukkig geweest, en nog nooit zo stapel geweest op iemand als op hem.
We wonen al 1,5 jaar samen, eerst appartement gehuurd, sindskort een huisje gekocht samen.
Een huis met weliswaar héél veel werk., Aangezien ik geen goede band heb met m’n moeder, zijn we tijdelijk gaan logeren bij m’n schoonouders.
De werken in het huis gaan niet vooruit, er weegt een enorme stress op ons want uiteraard zijn we niet van plan om hier een jaar te wonen.. hoewel we wel op de goede weg zijn..
Vriend heeft onlangs een nieuwe job aangenomen, waar hij zich hé-le-maal niet amuseerde, daardoor zat hij weken niet goed in z’n vel. Keek niet meer naar me om, geen affectie, een knuffel was teveel, draaide met z’n ogen toen ik wat vroeg. Alsook intimiteit was heeeeel ver te zoeken. Zo hebben we 2 maanden geen seks gehad (wat ik wel heel belangrijk vindt in een relatie), NIETS van lichamelijk contact. Kortom, ik had het gevoel dat hij alle contact met mij blokkeerde. Zowel emotioneel als fysiek.
Ik heb zóveel moeite gedaan om met hem erover te praten, een hart onder de riem te steken, maar hijzelf is heel erg gesloten en ik krijg er niets uit..
Op een avond kwam hij thuis met een big smile op zijn gezicht. Ik vroeg hoe zijn werkdag was, waarop hij greinsde “Ik heb mijn ontslag ingediend!”
Oke, goed. Maar hij heeft geen ander werk voorzien, en in een impulsieve bui zijn job opgegeven.
Dus, nu zit hij al een week thuis, terwijl de rekeningen maar blijven oplopen en ik het gevoel heb dat het allemaal voor mij is.
Los van dit, heb ik 3 weken geleden te horen gekregen dat m’n tante kanker heeft.
Heel veel traantjes gelaten, want enkele jaren geleden is mijn nonkel ook overleden aan kanker, en zag deze hele donkere en zware periode als een flits opnieuw voor mijn ogen.
Ook toén had ik geen steun aan hem, die was uiteindelijk alleen maar bezig met zichzelf. Een echt verlies heeft hij ook nog niet meegemaakt, dus weet hij niet hoe het voelt.
Alles komt samen. De stress, het huis, onze voorlopige woonplaats, vriend die de voorbije weken als een kamerplantje geleefd heeft, ziekte, en noem maar op.
Elke ochtend luister ik naar de radio. Een heel grappig team (2 pers) presenteren iedere morgen. Er wordt altijd erg veel in gelachen, en er worden fijne topics in besproken.
Op een dag, stuurde ik naar de radio zelf dat ze telkens mijn dag goed maken.
Nooit gedacht dat ik antwoord zou krijgen, wat plots wel gebeurde.
De mannelijke presentator antwoorde, en vroeg of ik een lied wou aanvragen voor mijn zieke tante.
Eventjes geen contact meer gehad, tot hij me volgde op instagram. Hij begon te praten, niets speciaal.
Vorige week waren we met enkele vrienden op een feestje, waar hij ook was met de radio. Zelf wisten we van niéts!
Hij kwam naar ons toe en zo hebben we elkaar wat beter leren kennen.
Het is echt een super lieve, charmante én knappe man.
Onze gesprekken zijn dieper geworden nadien, waardoor ik toch meer en meer een gevoel vond bij hem wat ik niet terug vond bij mijn eigen vriend.
Hij hád het zelf niet door, dat ik de laatste tijd wat meer afwezig was.
Toch nam ik keer op keer de stap om wat intimiteit aan te gaan met m’n vriend, maar telkens wees hij me af.
Eigenlijk heeft hij nooit initiatief genomen in onze relatie, op dat vlak althans.
Deze week wou ik eens voorspel doen met hem, ik weet dat hij dat niet graag doet, maar toch probeerde ik het.
Ik vroeg of hij me wou vingeren, dat deed hij, 2minuten, maar met zuchten, blazen en draaiende ogen. Hij ziet er het nut niet van in, en vond het “vies”.
Ik ben toen nog nooit zo vernederd geweest als vrouw, ik vond het zo erg. Ben van hem afgesprongen en hebben geen woord meer gezegd tegen elkaar.
De dag erna stuurde die andere man terug, en doordat ik op dit moment écht geen raad vond met mezelf, ben ik op zijn berichtjes ingegaan.
Af en toe belde hij me, om te vragen hoe het met me gaat. Hij weet in grote lijnen hoe de situatie was, ben niet in detail gegaan.
Ik voelde me meer en meer aangetrokken tot deze man. Er ging geen dag voorbij dat we elkaar niet stuurden.
Uiteindelijk vroeg hij vorige week aan me, of ik eens wilde langskomen om naar de studio te gaan kijken. Weliswaar met nog enkele andere personen ( collega’s/vrienden van hem)
Dit heb ik besproken met mijn vriend, maar het kon hem allemaal niet schelen wat ik deed, dus hij vond het goed.
Dus gisteren, ben ik naar die man geweest. Met een enorm schuldgevoel, en tegelijkertijd voelde het fantastisch goed.
We zijn samen met enkele vrienden gaan kijken naar de studio, samen gelachen, plezier gemaakt. Toen vroeg hij of ik zin had om nog eens mee te gaan naar zijn huis, om samen de dag af te sluiten en iets te drinken.
Ik twijfelde, maar ben uiteindelijk meegeweest.
We zijn beiden beginnen praten, over ons privé leven, en echt diepgaande gesprekken. Ik voelde me ZO GOED en zo rustig bij hem. Tot in zeker zin ook wel aangetrokken.
We hadden lol samen.
Plots, toen de gesprekken iéts te persoonlijk werden, zei hij tegen mij “kom, geef me eens een knuffel!”. Ik twijfelde, maar deed het..
Zo hebben we de hele avond samen op de bank gehangen, en lag zijn arm rond mijn nek. Af en toe een kusje op mijn voorhoofd.
Ik kon bijna overgeven van de stress en omdat ik weet dat het gewoon not done is, maar tegelijkertijd voelde ik me zo geliefd.
Zo hebben we de hele avond gepraat & enkel geknuffeld. Hij heeft niéts geprobeerd, geen vinger naar me uitgestoken. Geen kus, niets.
Maar het voelde zo goed, iets wat ik een lange tijd heb moeten missen in mijn eigen relatie.
Ook hangt er een enorme seksuele sfeer tussen ons, maar beiden hebben we niet toegegeven omdat we weten dat het niet mag en niet kan.
Ik ben rond 23u vertrokken, met mijn hoofd in de wolken. Het voelde zo goed..
ik wist niet wat me overkwam..
Ik weet het mensen, het is heeeel erg fout. Ikzelf ben ook erg tegen bedriegen, maar op zo’n moment wist ik niet wat me overkwam, en voelde ik me erg eenzaam.
Nu kan ik hem niet meer uit m’n hoofd zetten, denk ik er de hele tijd aan, en sturen we elkaar nog.
Ik wil ook niet alle contact met hem verbreken, hij was er voor me toen niemand anders er was.
We schelen heel veel in leeftijd, waardoor we beiden weten dat het onmogelijk is.
Ik ben eerlijk geweest tov mijn vriend van mijn gevoelens voor deze persoon, en dat het een teken is dat er iéts moet veranderen tussen ons.
Al bij al reageert hij kalm, en begrijpt hij mijn positie. (What the hell?)
Ik weet even niet wat ik moet doen, ik weet dat het fout is.. maar het is sterker dan mezelf.
Hopelijk niet teveel negatieve reactie’s, die kan ik echt missen..
Liefs
Op dit moment gaan er 10000 gevoelens door me heen.
Ik ben 4 jaartjes samen met m’n vriend. Altijd erg gelukkig geweest, en nog nooit zo stapel geweest op iemand als op hem.
We wonen al 1,5 jaar samen, eerst appartement gehuurd, sindskort een huisje gekocht samen.
Een huis met weliswaar héél veel werk., Aangezien ik geen goede band heb met m’n moeder, zijn we tijdelijk gaan logeren bij m’n schoonouders.
De werken in het huis gaan niet vooruit, er weegt een enorme stress op ons want uiteraard zijn we niet van plan om hier een jaar te wonen.. hoewel we wel op de goede weg zijn..
Vriend heeft onlangs een nieuwe job aangenomen, waar hij zich hé-le-maal niet amuseerde, daardoor zat hij weken niet goed in z’n vel. Keek niet meer naar me om, geen affectie, een knuffel was teveel, draaide met z’n ogen toen ik wat vroeg. Alsook intimiteit was heeeeel ver te zoeken. Zo hebben we 2 maanden geen seks gehad (wat ik wel heel belangrijk vindt in een relatie), NIETS van lichamelijk contact. Kortom, ik had het gevoel dat hij alle contact met mij blokkeerde. Zowel emotioneel als fysiek.
Ik heb zóveel moeite gedaan om met hem erover te praten, een hart onder de riem te steken, maar hijzelf is heel erg gesloten en ik krijg er niets uit..
Op een avond kwam hij thuis met een big smile op zijn gezicht. Ik vroeg hoe zijn werkdag was, waarop hij greinsde “Ik heb mijn ontslag ingediend!”
Oke, goed. Maar hij heeft geen ander werk voorzien, en in een impulsieve bui zijn job opgegeven.
Dus, nu zit hij al een week thuis, terwijl de rekeningen maar blijven oplopen en ik het gevoel heb dat het allemaal voor mij is.
Los van dit, heb ik 3 weken geleden te horen gekregen dat m’n tante kanker heeft.
Heel veel traantjes gelaten, want enkele jaren geleden is mijn nonkel ook overleden aan kanker, en zag deze hele donkere en zware periode als een flits opnieuw voor mijn ogen.
Ook toén had ik geen steun aan hem, die was uiteindelijk alleen maar bezig met zichzelf. Een echt verlies heeft hij ook nog niet meegemaakt, dus weet hij niet hoe het voelt.
Alles komt samen. De stress, het huis, onze voorlopige woonplaats, vriend die de voorbije weken als een kamerplantje geleefd heeft, ziekte, en noem maar op.
Elke ochtend luister ik naar de radio. Een heel grappig team (2 pers) presenteren iedere morgen. Er wordt altijd erg veel in gelachen, en er worden fijne topics in besproken.
Op een dag, stuurde ik naar de radio zelf dat ze telkens mijn dag goed maken.
Nooit gedacht dat ik antwoord zou krijgen, wat plots wel gebeurde.
De mannelijke presentator antwoorde, en vroeg of ik een lied wou aanvragen voor mijn zieke tante.
Eventjes geen contact meer gehad, tot hij me volgde op instagram. Hij begon te praten, niets speciaal.
Vorige week waren we met enkele vrienden op een feestje, waar hij ook was met de radio. Zelf wisten we van niéts!
Hij kwam naar ons toe en zo hebben we elkaar wat beter leren kennen.
Het is echt een super lieve, charmante én knappe man.
Onze gesprekken zijn dieper geworden nadien, waardoor ik toch meer en meer een gevoel vond bij hem wat ik niet terug vond bij mijn eigen vriend.
Hij hád het zelf niet door, dat ik de laatste tijd wat meer afwezig was.
Toch nam ik keer op keer de stap om wat intimiteit aan te gaan met m’n vriend, maar telkens wees hij me af.
Eigenlijk heeft hij nooit initiatief genomen in onze relatie, op dat vlak althans.
Deze week wou ik eens voorspel doen met hem, ik weet dat hij dat niet graag doet, maar toch probeerde ik het.
Ik vroeg of hij me wou vingeren, dat deed hij, 2minuten, maar met zuchten, blazen en draaiende ogen. Hij ziet er het nut niet van in, en vond het “vies”.
Ik ben toen nog nooit zo vernederd geweest als vrouw, ik vond het zo erg. Ben van hem afgesprongen en hebben geen woord meer gezegd tegen elkaar.
De dag erna stuurde die andere man terug, en doordat ik op dit moment écht geen raad vond met mezelf, ben ik op zijn berichtjes ingegaan.
Af en toe belde hij me, om te vragen hoe het met me gaat. Hij weet in grote lijnen hoe de situatie was, ben niet in detail gegaan.
Ik voelde me meer en meer aangetrokken tot deze man. Er ging geen dag voorbij dat we elkaar niet stuurden.
Uiteindelijk vroeg hij vorige week aan me, of ik eens wilde langskomen om naar de studio te gaan kijken. Weliswaar met nog enkele andere personen ( collega’s/vrienden van hem)
Dit heb ik besproken met mijn vriend, maar het kon hem allemaal niet schelen wat ik deed, dus hij vond het goed.
Dus gisteren, ben ik naar die man geweest. Met een enorm schuldgevoel, en tegelijkertijd voelde het fantastisch goed.
We zijn samen met enkele vrienden gaan kijken naar de studio, samen gelachen, plezier gemaakt. Toen vroeg hij of ik zin had om nog eens mee te gaan naar zijn huis, om samen de dag af te sluiten en iets te drinken.
Ik twijfelde, maar ben uiteindelijk meegeweest.
We zijn beiden beginnen praten, over ons privé leven, en echt diepgaande gesprekken. Ik voelde me ZO GOED en zo rustig bij hem. Tot in zeker zin ook wel aangetrokken.
We hadden lol samen.
Plots, toen de gesprekken iéts te persoonlijk werden, zei hij tegen mij “kom, geef me eens een knuffel!”. Ik twijfelde, maar deed het..
Zo hebben we de hele avond samen op de bank gehangen, en lag zijn arm rond mijn nek. Af en toe een kusje op mijn voorhoofd.
Ik kon bijna overgeven van de stress en omdat ik weet dat het gewoon not done is, maar tegelijkertijd voelde ik me zo geliefd.
Zo hebben we de hele avond gepraat & enkel geknuffeld. Hij heeft niéts geprobeerd, geen vinger naar me uitgestoken. Geen kus, niets.
Maar het voelde zo goed, iets wat ik een lange tijd heb moeten missen in mijn eigen relatie.
Ook hangt er een enorme seksuele sfeer tussen ons, maar beiden hebben we niet toegegeven omdat we weten dat het niet mag en niet kan.
Ik ben rond 23u vertrokken, met mijn hoofd in de wolken. Het voelde zo goed..
ik wist niet wat me overkwam..
Ik weet het mensen, het is heeeel erg fout. Ikzelf ben ook erg tegen bedriegen, maar op zo’n moment wist ik niet wat me overkwam, en voelde ik me erg eenzaam.
Nu kan ik hem niet meer uit m’n hoofd zetten, denk ik er de hele tijd aan, en sturen we elkaar nog.
Ik wil ook niet alle contact met hem verbreken, hij was er voor me toen niemand anders er was.
We schelen heel veel in leeftijd, waardoor we beiden weten dat het onmogelijk is.
Ik ben eerlijk geweest tov mijn vriend van mijn gevoelens voor deze persoon, en dat het een teken is dat er iéts moet veranderen tussen ons.
Al bij al reageert hij kalm, en begrijpt hij mijn positie. (What the hell?)
Ik weet even niet wat ik moet doen, ik weet dat het fout is.. maar het is sterker dan mezelf.
Hopelijk niet teveel negatieve reactie’s, die kan ik echt missen..
Liefs
donderdag 6 december 2018 18:25
Pepernootje1996 schreef: ↑06-12-2018 18:23Wat wel goed is, dit zijn eigenlijk de enige 2 dingen die niet oké zijn.
Hij heeft een hart van goud, roddelt nooit, heeft op andere manieren wel erg veel respect voor me, zal hoedanook nooi vreemdgaan.
Hij is gewoon meer op zichzelf..
Behalve het vreemdgaan hebben mijn vrienden dit ook. Heeft weinig met een relatie te maken.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
donderdag 6 december 2018 18:26
Je huidige relatie zit echt niet goed, daar zit geen fijne toekomst in. Logisch dat je open staat en gevoelig bent voor een ander. Rondt je relatie af en ga verder met je leven.
Je woont niet samen, hebt geen kinderen. Dus waarom al die moeite doen en aan een dood paard blijven trekken?
Verkoop dat huis en leef verder.
Je woont niet samen, hebt geen kinderen. Dus waarom al die moeite doen en aan een dood paard blijven trekken?
Verkoop dat huis en leef verder.
donderdag 6 december 2018 18:33
Beide gaat juist perfect samen!
donderdag 6 december 2018 18:33
Lily ze wonen wel samen. Eerst in een flat en nu bij zijn ouders.
Als mijn partner zonder overleg met mij hoppa zijn ontslag indient zonder ander perspectief, dan zijn de poppen aan het dansen. Jullie hebben net samen een huis gekocht en hebben samen financiële verplichtingen. Die zegt hij zowat eenzijdig op. Ik zou eenzijdig de relatie opzeggen. Maar ja, rommelen met een ander is leuker dan door de zure appel heen te bijten. Vriendschap met die radioman zit er echt niet in. Hoop je dat je vanuit het huis van je ex-schoonouders bij hem in kan trekken?
Als mijn partner zonder overleg met mij hoppa zijn ontslag indient zonder ander perspectief, dan zijn de poppen aan het dansen. Jullie hebben net samen een huis gekocht en hebben samen financiële verplichtingen. Die zegt hij zowat eenzijdig op. Ik zou eenzijdig de relatie opzeggen. Maar ja, rommelen met een ander is leuker dan door de zure appel heen te bijten. Vriendschap met die radioman zit er echt niet in. Hoop je dat je vanuit het huis van je ex-schoonouders bij hem in kan trekken?
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
donderdag 6 december 2018 18:36
donderdag 6 december 2018 18:36
Pepernootje1996 schreef: ↑06-12-2018 18:23Wat wel goed is, dit zijn eigenlijk de enige 2 dingen die niet oké zijn.
Hij heeft een hart van goud, roddelt nooit, heeft op andere manieren wel erg veel respect voor me, zal hoedanook nooi vreemdgaan.
Hij is gewoon meer op zichzelf..
Hij is meer op zichzelf dan op jou. Jij bent iemand die wèl vreemdgaat.
Lieverd, dat gaat toch niet samen? Ik zou je relatie serieus overdenken, want jullie worden allebei niet gelukkig van samen zijn.
donderdag 6 december 2018 18:36
jawel hoor, best lekker
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
donderdag 6 december 2018 18:37
donderdag 6 december 2018 18:40
Heb ik al meerdere malen gedaan. Hijzelf zegt dat hij er niet zo zeer mee inzit, dat die “andere” maar voor eventjes is, want een toekomst samen in onmogelijk.Sjulia schreef: ↑06-12-2018 18:20Nee. Ik vind het logisch dat je gevoelens krijgt voor een ander. Ik vind het altijd wel logisch en normaal als je een keer verliefd kan worden op een ander, en al helemaal in deze situatie. Ga je een goed gesprek aan met je vriend? Ik zou echt duidelijk maken hoe jij er in staat nu, en hoe ongelukkig je bent.
Ik hoop dat het een bevlieging is. Het is wel een feit dat ik me ervoor openstel. Argh..
donderdag 6 december 2018 18:44
Vergeet radioman nou eens even. Doet er totaal niet toe. Echt 0,000 %
Het punt is dat je in een relatie zit waar je je niet fijn in voelt. Hak daar eerst een knoop in door voordat je gaat zwijmelen over een bekende oudere man wat nooit iets gaat worden.
En besef je ook wel dat je in een kwetsbare periode zit, dat je niet bij je vriend terecht kan, ook niet bij je moeder, en het dan heel menselijk is om je vast te klampen aan iemand die er wel voor je is. Wat kan betekenen dat er helemaal niets langdurigs tussen jullie speelt. Jij hebt een onvervulde behoefte en radioman vult die nu op.
Het punt is dat je in een relatie zit waar je je niet fijn in voelt. Hak daar eerst een knoop in door voordat je gaat zwijmelen over een bekende oudere man wat nooit iets gaat worden.
En besef je ook wel dat je in een kwetsbare periode zit, dat je niet bij je vriend terecht kan, ook niet bij je moeder, en het dan heel menselijk is om je vast te klampen aan iemand die er wel voor je is. Wat kan betekenen dat er helemaal niets langdurigs tussen jullie speelt. Jij hebt een onvervulde behoefte en radioman vult die nu op.
donderdag 6 december 2018 18:45
Je bent je eigen gedrag enorm aan het goedpraten door wat hij niet goed doet in jullie relatie. Jullie zijn naar eigen zeggen niet verder gegaan, maar mi is die knuffel, kusjes op je voorhoofd, hele avond samen liggen, toch echt al een stap te ver en volgens mij weten jullie dat beide goed. Dus om te zeggen dat hij geen vinger naar je heeft uitgestoken is niet helemaal oké. Verder advies: Ga in je gesprek met je vriend, willen jullie nog wel verder en zo ja, hoe?
donderdag 6 december 2018 18:45
“Rommelen met een ander” pfoe, dit neem je wat kort door de bocht vindt ik..Oudblond schreef: ↑06-12-2018 18:33Lily ze wonen wel samen. Eerst in een flat en nu bij zijn ouders.
Als mijn partner zonder overleg met mij hoppa zijn ontslag indient zonder ander perspectief, dan zijn de poppen aan het dansen. Jullie hebben net samen een huis gekocht en hebben samen financiële verplichtingen. Die zegt hij zowat eenzijdig op. Ik zou eenzijdig de relatie opzeggen. Maar ja, rommelen met een ander is leuker dan door de zure appel heen te bijten. Vriendschap met die radioman zit er echt niet in. Hoop je dat je vanuit het huis van je ex-schoonouders bij hem in kan trekken?
emotioneel waren we wel verbonden, fysiek is er niets gebeurd. Het voelt goed maar ook fout, ik weet dat het niet kan. Ik weet het..
En liefst zet ik hem ook uit m’n hoofd, helaas gaat dit niet in 1,2,3..
donderdag 6 december 2018 18:47
donderdag 6 december 2018 18:49
Neen, ik praat mijn gedrag zeker niet goed, want ik weet zeer goed dat het niet kan. Schuldgevoelens steken de kop op.Barrie95 schreef: ↑06-12-2018 18:45Je bent je eigen gedrag enorm aan het goedpraten door wat hij niet goed doet in jullie relatie. Jullie zijn naar eigen zeggen niet verder gegaan, maar mi is die knuffel, kusjes op je voorhoofd, hele avond samen liggen, toch echt al een stap te ver en volgens mij weten jullie dat beide goed. Dus om te zeggen dat hij geen vinger naar je heeft uitgestoken is niet helemaal oké. Verder advies: Ga in je gesprek met je vriend, willen jullie nog wel verder en zo ja, hoe?
Maar op zo’n moment, toen was dit nét wat ik nodig had.. Vreselijk maar is zo. Een goede knuffel.
Ja, we willen beiden verder. En nemen de tijd ervoor..
donderdag 6 december 2018 18:50
Pepernootje1996 schreef: ↑06-12-2018 18:45“Rommelen met een ander” pfoe, dit neem je wat kort door de bocht vindt ik..
emotioneel waren we wel verbonden, fysiek is er niets gebeurd. Het voelt goed maar ook fout, ik weet dat het niet kan. Ik weet het..
Fysiek heb je meer intimiteit met je radioman gehad dan de afgelopen maanden met je vriend. Dat je de grens van seksualiteit niet overschreden hebt zorgt niet dat het okee is.
donderdag 6 december 2018 18:52
Het liéfst van al zou ik wel contact blijvrn houden met hem, vrienschappelijk weliswaar.Hadewychh schreef: ↑06-12-2018 18:47Je zegt zelf dat je in je relatie altijd heel gelukkig was en nu het even minder gaat door alle stress, ga je op een ander. En gebruik je dat dan nog als excuus voor wat je doet.
Niet goed te praten. En aangezien je niet van plan bent te kappen met die man maak je het best uit.
Lukt dit niet, gaat mijn relatie voor en verbreek ik die wel.
En ik ga niet op een anders, zeg zo iets niet.. Ik had niemand om te praten toen het moeilijk ging, en toen kwam die daar. Natuurlijk is het dan fijn, onbewust en ongewild komen er dan andere gevoelens bij kijken. Maar ik was(ben) op dat moment zwak, weetje?
Zelf al was het een boom die me kon troosten, zou ik even blij geweest zijn..
donderdag 6 december 2018 18:53
Wat is er leuk aan je vriend precies? En waarom is hij je vriend (en niet een gewone vriend) terwijl jullie seksleven afschuwelijk klinkt? Ik zou daar niet de rest van mijn leven mee door kunnen in ieder geval. En hoe 'werk je daaraan'? Houd je jezelf niet voor de gek dat deze man echt goed voor je is? 2 maanden geen fysiek contact is echt niet ok...
donderdag 6 december 2018 18:53
Heb een hoop praatjes over wat er allemaal met anderen mis is...maar wat vind jij van je eigen rol?
Een huis kopen met een man die nooit initiatief neemt; waarom zou je dat doen?
Waarom moet alles tegelijk nieuw? Nieuw huis(je)..vast geen hypotheekje, nieuwe baan van je vriend en wanneer het allemaal een beetje moeilijk wordt: jij een nieuwe man zonder je relatie netjes af te sluiten.
Ik zie slechts een hele grote puinhoop en dat kan zeker niet alleen maar de schuld zijn van een ander.
Een huis kopen met een man die nooit initiatief neemt; waarom zou je dat doen?
Waarom moet alles tegelijk nieuw? Nieuw huis(je)..vast geen hypotheekje, nieuwe baan van je vriend en wanneer het allemaal een beetje moeilijk wordt: jij een nieuwe man zonder je relatie netjes af te sluiten.
Ik zie slechts een hele grote puinhoop en dat kan zeker niet alleen maar de schuld zijn van een ander.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 6 december 2018 18:54
Staat toch wat in contrast met: Ik ben 4 jaartjes samen met m’n vriend. Altijd erg gelukkig geweest, en nog nooit zo stapel geweest op iemand als op hem.Pepernootje1996 schreef: ↑06-12-2018 18:10Ik zie mijn vriend oprecht graag, en wil er echt voor gaan. Communicatie & affectie zijn de grootste mispunten in onze relatie. En ook de meest belangrijke vrees ik.
We gaan er beiden aan werken, dus we shall see.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)