Kinderen
alle pijlers
Kind met autisme en school
zondag 18 maart 2018 19:02
Mijn zoon van 10 jaar heeft ass en zit op een reguliere basisschool.
Hij zit nu in groep 5 en heeft het tot nu toe altijd goed gedaan, wel met een rugzakje en veel hulp/ aanpassingen.
Sinds een half jaar gaat het echter niet meer zo goed met hem.
Hij had een prachtig rapport, maar de prikkels in de klas worden hem veel te veel.
Hij komt haast elke dag doodmoe en overprikkeld thuis, is snel van streek en huilt veel.
Er is nu extra hulp voor hem ingeschakeld in de vorm van psycho-educatie en in de klas wordt geprobeerd de prikkels zoveel mogelijk te beperken door middel van een studybuddy, een koptelefoon en zoon mag regelmatig in een aparte ruimte met een maatje.
Volgende maand hebben we een gesprek om te kijken of dit alles helpt.
Mocht dit niet zo zijn dan zullen we toch aan speciaal onderwijs moeten gaan denken want het houdt natuurlijk ook een keer op met de mogelijkheden op school.
Ik ben op zoek naar ouders die ook de keuze hebben moeten maken voor speciaal onderwijs.
Hoe hak je die knoop door?
Hij zit nu in groep 5 en heeft het tot nu toe altijd goed gedaan, wel met een rugzakje en veel hulp/ aanpassingen.
Sinds een half jaar gaat het echter niet meer zo goed met hem.
Hij had een prachtig rapport, maar de prikkels in de klas worden hem veel te veel.
Hij komt haast elke dag doodmoe en overprikkeld thuis, is snel van streek en huilt veel.
Er is nu extra hulp voor hem ingeschakeld in de vorm van psycho-educatie en in de klas wordt geprobeerd de prikkels zoveel mogelijk te beperken door middel van een studybuddy, een koptelefoon en zoon mag regelmatig in een aparte ruimte met een maatje.
Volgende maand hebben we een gesprek om te kijken of dit alles helpt.
Mocht dit niet zo zijn dan zullen we toch aan speciaal onderwijs moeten gaan denken want het houdt natuurlijk ook een keer op met de mogelijkheden op school.
Ik ben op zoek naar ouders die ook de keuze hebben moeten maken voor speciaal onderwijs.
Hoe hak je die knoop door?
zondag 18 maart 2018 20:53
Calaena_Aelin; heel soms doe ik dat ook wel eens maar ik heb niet de indruk dat dat helpt.
Na één dag school lijkt het vaak alsof hij er al een week op heeft zitten, of dat nu na een dagje thuis of een vakantie is maakt niet uit.
Zit het meisje dat jij begeleidt ook op een reguliere school of gaat zij naar speciaal onderwijs?
Na één dag school lijkt het vaak alsof hij er al een week op heeft zitten, of dat nu na een dagje thuis of een vakantie is maakt niet uit.
Zit het meisje dat jij begeleidt ook op een reguliere school of gaat zij naar speciaal onderwijs?
zondag 18 maart 2018 21:23
Regulier.
Het kan ook helpen om hem te leren hoe hij prikkels kan verwerken. Sommige kinderen hebben bijvoorbeeld baat bij een fidget cube, of als er een duidelijke houvast in de dag zit. Dan komen prikkels ook minder hard binnen.
Heeft hij verder hulp? Langzaamaan wordt er sociaal ook meer van hem gevraagd, misschien is dat wat hem uitput en komen de prikkels daardoor zo hard binnen. In dat geval ligt de oplossing bij hulp zoeken, niet bij hem afzonderen.
Het kan ook helpen om hem te leren hoe hij prikkels kan verwerken. Sommige kinderen hebben bijvoorbeeld baat bij een fidget cube, of als er een duidelijke houvast in de dag zit. Dan komen prikkels ook minder hard binnen.
Heeft hij verder hulp? Langzaamaan wordt er sociaal ook meer van hem gevraagd, misschien is dat wat hem uitput en komen de prikkels daardoor zo hard binnen. In dat geval ligt de oplossing bij hulp zoeken, niet bij hem afzonderen.
zondag 18 maart 2018 22:39
Hij heeft sinds heel kort psycho-educatie.
Daar leert hij wat autisme is, wat het voor hem inhoudt en hoe hij ermee om kan gaan.
Verder doen ze op school ontzettend hun best om hem te helpen.
Hij krijgt hulp van een motorisch remedial teacher omdat hij ook DCD heeft, de IB’er is erbij betrokken
Er is een duidelijke indeling van de dag en op maandag wordt het verloop van de week besproken.
De leerkracht heeft ook regelmatig een gesprekje met hem over hoe hij vind dat het gaat, alleen kan hij dat niet altijd goed vertellen.
Hij heeft een studybuddy en koptelefoon en mag geregeld apart ergens zitten als het te druk is.
Er is dus zeker hulp voor hem, maar de psycho-educatie is nog maar pas begonnen dus we moeten ook even afwachten hoe dat is voor hem.
We kijken ook hoe we hem thuis het beste kunnen helpen na een dag op school.
Zo willen we op zijn kamer onder zijn hoogslaper een plekje gaan maken waar hij helemaal tot rust kan komen, een beetje zoals een snoezelruimte.
Ook zorgen we nu ook dat speelafspraakjes na school niet te lang duren want hoewel hij dat wel gezellig vind kan dat ook teveel voor hem zijn.
Ik denk dat het zeker ook meespeelt dat hij nu ouder wordt want hij beseft nu echt dat hij anders is en gaat de verschillen zien.
Ook zijn vriendjes zien het nu, maar die zijn op de hoogte en gaan er super mee om.
Daar leert hij wat autisme is, wat het voor hem inhoudt en hoe hij ermee om kan gaan.
Verder doen ze op school ontzettend hun best om hem te helpen.
Hij krijgt hulp van een motorisch remedial teacher omdat hij ook DCD heeft, de IB’er is erbij betrokken
Er is een duidelijke indeling van de dag en op maandag wordt het verloop van de week besproken.
De leerkracht heeft ook regelmatig een gesprekje met hem over hoe hij vind dat het gaat, alleen kan hij dat niet altijd goed vertellen.
Hij heeft een studybuddy en koptelefoon en mag geregeld apart ergens zitten als het te druk is.
Er is dus zeker hulp voor hem, maar de psycho-educatie is nog maar pas begonnen dus we moeten ook even afwachten hoe dat is voor hem.
We kijken ook hoe we hem thuis het beste kunnen helpen na een dag op school.
Zo willen we op zijn kamer onder zijn hoogslaper een plekje gaan maken waar hij helemaal tot rust kan komen, een beetje zoals een snoezelruimte.
Ook zorgen we nu ook dat speelafspraakjes na school niet te lang duren want hoewel hij dat wel gezellig vind kan dat ook teveel voor hem zijn.
Ik denk dat het zeker ook meespeelt dat hij nu ouder wordt want hij beseft nu echt dat hij anders is en gaat de verschillen zien.
Ook zijn vriendjes zien het nu, maar die zijn op de hoogte en gaan er super mee om.
maandag 19 maart 2018 10:38
Dan zou ik het niet uitvlakken dat die psycho-educatie er ook flink inhakt qua energie. En dat school mede daardoor een permanente confrontatie is met alles wat hij niet kan, alles waarin hij anders is, alles waarin hij tekort schiet. Dat maakt het ook zwaarder.
Is er iets waar hij goed in is? Is het een optie om daar ook meer op te focussen?
Is er iets waar hij goed in is? Is het een optie om daar ook meer op te focussen?
maandag 19 maart 2018 10:48
Wij hebben voor onze zoon gekozen voor SO toen hij in groep 3 zat. Hij kan op zich best goed prikkels aan, maar was lastig te onderwijzen (hij heeft ook concentratieproblemen) en had geen aansluiting bij de andere kinderen. Vooral dit laatste vond ik een belangrijk punt, ik voorzag dat hij vreselijk gepest zou gaan worden, je zag dat al een beetje aankomen in groep 3 (kinderen die niet naast hem wilden zitten in de kring en zo, heel pijnlijk om te zien). Hij is vanaf groep 4 dus naar het SO gegaan en heeft daar een superleuke basisschooltijd gehad, had er ook veel vriendjes. Ik ben er nog steeds zo blij om dat we dat gedaan hebben. Hij gaat nu ook naar het VSO, ook naar tevredenheid.
Luister naar je gevoel. Als je echt merkt dat de reguliere school te veel voor je zoon is, ga dan indien mogelijk kijken bij meerdere SO's. Want ook daar is veel verschil in. Tegenwoordig moeten scholen die vooral kinderen met ASS opnemen, steeds vaker ook kinderen met andere problematiek opnemen en dat matcht niet altijd goed.
Luister naar je gevoel. Als je echt merkt dat de reguliere school te veel voor je zoon is, ga dan indien mogelijk kijken bij meerdere SO's. Want ook daar is veel verschil in. Tegenwoordig moeten scholen die vooral kinderen met ASS opnemen, steeds vaker ook kinderen met andere problematiek opnemen en dat matcht niet altijd goed.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 19 maart 2018 16:14
Caleana-Aelin, hij is heel goed met robots en programmeren en daar kan hij ook uren mee zoet zijn
Dat stimuleren we dus ook heel erg, hij heeft er zelf twee en mijn man gaat geregeld met hem naar programmeercurssusen, robotdingen en andere zaken die met technologie te maken hebben.
Yella78, wat fijn dat jullie de keuze al vrij snel hebben kunnen maken.
Juist omdat mijn zoon al in groep 5 zit vind ik het zo moeilijk.
Hij wordt gelukkig niet gepest, de kinderen in zijn klas hebben over het algemeen wel begrip voor hem.
En hij heeft twee vriendjes die hem steunen en goed begrijpen.
Nu wonen die hier gelukkig allebei om de hoek dus die kan hij gewoon blijven zien.
Mijn gevoel heeft altijd gezegd dat hij het op de huidige school niet zou gaan redden maar hij is nu toch al tot groep 5 gekomen.
Wel met de nodige hulp.
Ik vind het ook heel dubbel, want aan de ene kant wil ik hem natuurlijk gewoon lekker hier op zijn vertrouwde school houden, maar aan de andere kant wil ik ook niet dat hem dat elke dag zoveel energie kost dat hij er ongelukkig van wordt.
Vanmorgen heb ik een gesprek gehad met degene die hem psycho-educatie geeft en we hebben afgesproken dat we tijdens het gesprek dat we binnenkort hebben een datum afspreken waarop we de knoop definitief gaan doorhakken.
We willen de psycho-educatie nig even de kans geven en kijken of zoon daar toch genoeg uit kan halen zodat hij op zijn huidige school kan blijven.
Dankjewel voor het delen van jouw ervaring!
Dat stimuleren we dus ook heel erg, hij heeft er zelf twee en mijn man gaat geregeld met hem naar programmeercurssusen, robotdingen en andere zaken die met technologie te maken hebben.
Yella78, wat fijn dat jullie de keuze al vrij snel hebben kunnen maken.
Juist omdat mijn zoon al in groep 5 zit vind ik het zo moeilijk.
Hij wordt gelukkig niet gepest, de kinderen in zijn klas hebben over het algemeen wel begrip voor hem.
En hij heeft twee vriendjes die hem steunen en goed begrijpen.
Nu wonen die hier gelukkig allebei om de hoek dus die kan hij gewoon blijven zien.
Mijn gevoel heeft altijd gezegd dat hij het op de huidige school niet zou gaan redden maar hij is nu toch al tot groep 5 gekomen.
Wel met de nodige hulp.
Ik vind het ook heel dubbel, want aan de ene kant wil ik hem natuurlijk gewoon lekker hier op zijn vertrouwde school houden, maar aan de andere kant wil ik ook niet dat hem dat elke dag zoveel energie kost dat hij er ongelukkig van wordt.
Vanmorgen heb ik een gesprek gehad met degene die hem psycho-educatie geeft en we hebben afgesproken dat we tijdens het gesprek dat we binnenkort hebben een datum afspreken waarop we de knoop definitief gaan doorhakken.
We willen de psycho-educatie nig even de kans geven en kijken of zoon daar toch genoeg uit kan halen zodat hij op zijn huidige school kan blijven.
Dankjewel voor het delen van jouw ervaring!
maandag 19 maart 2018 17:03
Zou het een mogelijkheid zijn voor de school om een of twee gastlessen/workshops programmeren/robotica te regelen? Dan is hij een keer de beste van de klas en verdringen zn klasgenootjes zich waarschijnlijk om met hem samen te werken. Dat levert hem mogelijk wat positieve energie op. En of hij nou naar het SO gaat of niet, het is altijd een waardevolle ervaring.
Zelf ben ik wat huiverig voor het SO. Dit omdat deze beschermde omgeving je naar mijn idee en ervaring niet voorbereid op de dingen die je later nodig hebt. Bij een vervolg-opleiding is het wel van belang dat hij met 30-300 mensen in een lokaal kan zitten, om maar eens iets te noemen. Of dat hij zonder begeleiding kan samenwerken.
Zelf ben ik wat huiverig voor het SO. Dit omdat deze beschermde omgeving je naar mijn idee en ervaring niet voorbereid op de dingen die je later nodig hebt. Bij een vervolg-opleiding is het wel van belang dat hij met 30-300 mensen in een lokaal kan zitten, om maar eens iets te noemen. Of dat hij zonder begeleiding kan samenwerken.
maandag 19 maart 2018 18:21
In een omgeving waarin een kind veel te vaak overprikkeld is, komt hij veel minder tot leren. En dat is ook weer erg jammer. Bovendien zit een overprikkeld kind niet lekker in zijn vel. Moet hij die prijs betalen voor eventueel wat minder goed voorbereid zijn op de 'echte wereld'? Als overprikkeling zodanig in de weg zit, zit het dat wellicht in het latere leven ook nog. En dan zul je toch op zoek moeten naar een beschermde werkomgeving, hetzij in een gewoon bedrijf dat daar rekening mee houdt en op is ingericht, hetzij op een andere wijze, hetzij als zelfstandige.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 20 maart 2018 09:41
Ik ben het eens met Yella78.
Het is voor mij veel belangrijker dat hij lekker in zijn vel zit dan dat hij met alle ellende die bij overprikkeling komt kijken voorbereid moet worden op de “echte wereld”.
En daarbij zie je dat steeds meer bedrijven om mensen met ass zitten te springen.
Ik weet dat er een opleiding is in robotica die zelfs speciaal ingericht is op assers.
Nu is zoon pas 10 en duurt het dus nog heel lang voor dat aan de orde komt maar mocht zijn passie voor robots er later nog zijn en hij kan het aan dan is zelfs dat dus geen probleem.
En daarbij zijn we zo ver nog niet.
Wie weet gaat hij straks inderdaad naar sbo maar kan hij daarna prima een reguliere middelbare school aan.
Of niet, maar dat zien we dan wel weer.
Het geluk van mijn zoon staat voor mij voorop en die “grote boze buitenwereld” dat zien we wel als het zover is.
Wel een goed idee om een workshop programmeren en/ of robotica op school te doen.
Mijn man wil zoiets in onze woonplaats gaan opzetten dus dan is de klas van onze zoon natuurlijk ideaal om het eens uit te proberen.
Yella78, hoe heeft jouw zoon de overstap naar sbo ervaren?
Als het blijft gaan zoals het nu gaat neig ik heel erg naar sbo maar ik vraag me af in hoeverre mijn zoon minder last van prikkels zal ervaren op een andere school.
Daar zullen kinderen ook gewoon praten in de klas en zullen er ook geluiden zijn.
Hoe anders is dat op zo’n school?
Het is voor mij veel belangrijker dat hij lekker in zijn vel zit dan dat hij met alle ellende die bij overprikkeling komt kijken voorbereid moet worden op de “echte wereld”.
En daarbij zie je dat steeds meer bedrijven om mensen met ass zitten te springen.
Ik weet dat er een opleiding is in robotica die zelfs speciaal ingericht is op assers.
Nu is zoon pas 10 en duurt het dus nog heel lang voor dat aan de orde komt maar mocht zijn passie voor robots er later nog zijn en hij kan het aan dan is zelfs dat dus geen probleem.
En daarbij zijn we zo ver nog niet.
Wie weet gaat hij straks inderdaad naar sbo maar kan hij daarna prima een reguliere middelbare school aan.
Of niet, maar dat zien we dan wel weer.
Het geluk van mijn zoon staat voor mij voorop en die “grote boze buitenwereld” dat zien we wel als het zover is.
Wel een goed idee om een workshop programmeren en/ of robotica op school te doen.
Mijn man wil zoiets in onze woonplaats gaan opzetten dus dan is de klas van onze zoon natuurlijk ideaal om het eens uit te proberen.
Yella78, hoe heeft jouw zoon de overstap naar sbo ervaren?
Als het blijft gaan zoals het nu gaat neig ik heel erg naar sbo maar ik vraag me af in hoeverre mijn zoon minder last van prikkels zal ervaren op een andere school.
Daar zullen kinderen ook gewoon praten in de klas en zullen er ook geluiden zijn.
Hoe anders is dat op zo’n school?
dinsdag 20 maart 2018 11:24
Mijn zoon heeft op SO gezeten en niet op SBO. De SBO-school in onze woonplaats hebben wij ook bezocht, maar de directeur gaf toen hij het onderzoekrapport doorbladerde, meteen al aan dat onze zoon veel te slim was voor zijn school. Hij nuanceerde dat later wel weer, omdat er geen bovengrens voor IQ werd gehanteerd of zo, maar verreweg de meeste leerlingen op zijn school hebben een IQ dat lager is dan gemiddeld en voornamelijk leerproblemen. Naar het SO (cluster 4 in ons geval) gaan in onze woonplaats kinderen met ontwikkelings'problemen', zoals ASS. Daar is onze zoon dus ook naartoe gegaan. (overigens, toen wij door die SBO liepen en leerlingen tegenkwamen, voelde ik heel duidelijk dat onze zoon er niet tussen zou passen, datzelfde gevoel hadden mijn man en ik overigens ook bij een andere SO-school dan waar hij uiteindelijk naar volle tevredenheid naartoe is gegaan)
Laat je heel goed informeren over de verschillende scholen en oriënteer je ook door rond te vragen op bijvoorbeeld facebookgroepen van ouders met kinderen met ASS.
Mijn zoon vond het destijds heel naar om naar een andere school te moeten, omdat hij natuurlijk nog klein was (6 jaar toen) en bang was voor het onbekende. Want zo leuk had hij het helemaal niet op de reguliere school.
Onze jongste zoon hebben wij ook over laten stappen naar een andere school, na groep 3. In zijn geval wel naar een andere reguliere school, die een heel vernieuwende aanpak heeft. Hij wilde aanvankelijk ook niet, maar op de eerste school mopperde hij elke dag dat hij niet naar school wilde en huilde soms ook. Op de huidige school heeft maar hij een paar keer per jaar gemopperd, dus dat was veel winst, haha. Kinderen zullen vaak niet willen overstappen, als je het hen vraagt, omdat ze niet goed kunnen overzien wat het inhoudt en vast willen houden aan wat ze kennen. Je moet als ouders de beslissing nemen.
Laat je heel goed informeren over de verschillende scholen en oriënteer je ook door rond te vragen op bijvoorbeeld facebookgroepen van ouders met kinderen met ASS.
Mijn zoon vond het destijds heel naar om naar een andere school te moeten, omdat hij natuurlijk nog klein was (6 jaar toen) en bang was voor het onbekende. Want zo leuk had hij het helemaal niet op de reguliere school.
Onze jongste zoon hebben wij ook over laten stappen naar een andere school, na groep 3. In zijn geval wel naar een andere reguliere school, die een heel vernieuwende aanpak heeft. Hij wilde aanvankelijk ook niet, maar op de eerste school mopperde hij elke dag dat hij niet naar school wilde en huilde soms ook. Op de huidige school heeft maar hij een paar keer per jaar gemopperd, dus dat was veel winst, haha. Kinderen zullen vaak niet willen overstappen, als je het hen vraagt, omdat ze niet goed kunnen overzien wat het inhoudt en vast willen houden aan wat ze kennen. Je moet als ouders de beslissing nemen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 20 maart 2018 21:25
Dankjewel voor je tips.
Zoon kwam vanmiddag weer huilend uit school.
Het was allemaal weer veel te druk geweest en hij zei voor het eerst zelf dat hij liever naar een andere school gaat.
Ik moest even heel hard mijn best doen niet mee te gaan huilen met hem.
Maar ik ben wel blij dat hij er nu ook iets over zel, zo weten we tenminste wat hij zelf wil en kunnen we daar rekening mee houden.
Ik weet dat er een cluster 4 school is voor kinderen met een normale intellligente tot hoogbegaafd dus die houden we zeker in ons achterhoofd.
Er gaat binnenkort nog gekeken worden naar zijn intelligentie.
Dat is toen hij op zijn 4e in het diagnosetraject zat ook al eens gedaan maar dan kan er eigenlijk nog niet veel over gezegd worden dus daarom doen ze het nu nog een keer.
Wel fijn, dan kunnen we dat straks ook meenemen in de beslissingen die genomen moeten worden.
Zoon kwam vanmiddag weer huilend uit school.
Het was allemaal weer veel te druk geweest en hij zei voor het eerst zelf dat hij liever naar een andere school gaat.
Ik moest even heel hard mijn best doen niet mee te gaan huilen met hem.
Maar ik ben wel blij dat hij er nu ook iets over zel, zo weten we tenminste wat hij zelf wil en kunnen we daar rekening mee houden.
Ik weet dat er een cluster 4 school is voor kinderen met een normale intellligente tot hoogbegaafd dus die houden we zeker in ons achterhoofd.
Er gaat binnenkort nog gekeken worden naar zijn intelligentie.
Dat is toen hij op zijn 4e in het diagnosetraject zat ook al eens gedaan maar dan kan er eigenlijk nog niet veel over gezegd worden dus daarom doen ze het nu nog een keer.
Wel fijn, dan kunnen we dat straks ook meenemen in de beslissingen die genomen moeten worden.
dinsdag 20 maart 2018 22:12
Bij mijn zoon was het al snel duidelijk dat speciaal onderwijs nodig was. Ik heb het een jaar geprobeerd op een reguliere basisschool, maar dit ging echt niet! Hij heeft toen 3 jaar geen onderwijs gehad omdat hij letterlijk nergens terecht kon en is in die periode naar een dagverblijf voor kinderen met autisme gegaan. Met een jaar of 7 kon hij naar een geschikte school waar voornamelijk kinderen met autisme op zaten. Toen ging een wereld voor hem open! Hij voelde zich ''thuis'', deed het heel goed, haalde goede cijfers etc. Ik heb het nooit gezien als iets dat lastig was, maar meer iets dat nodig was. Het heeft zijn zelfvertrouwen daarnaast een flinke boost gegeven omdat hij zich daar niet ''anders'' voelde. Hij studeert inmiddels ICT en doet het heel goed!
Ik zou je niet al te druk maken over het maken van deze keuze. Op deze scholen weten ze vaak zo goed met deze kinderen om te gaan, wat hem alleen maar zal helpen. Waarom vind je het lastig?
Ik zou je niet al te druk maken over het maken van deze keuze. Op deze scholen weten ze vaak zo goed met deze kinderen om te gaan, wat hem alleen maar zal helpen. Waarom vind je het lastig?
dinsdag 20 maart 2018 22:57
Ahh... wat sneu voor hem zeg!stippelbeestje schreef: ↑20-03-2018 21:25Dankjewel voor je tips.
Zoon kwam vanmiddag weer huilend uit school.
Het was allemaal weer veel te druk geweest en hij zei voor het eerst zelf dat hij liever naar een andere school gaat.
Ik moest even heel hard mijn best doen niet mee te gaan huilen met hem.
Maar ik ben wel blij dat hij er nu ook iets over zel, zo weten we tenminste wat hij zelf wil en kunnen we daar rekening mee houden.
Ik weet dat er een cluster 4 school is voor kinderen met een normale intellligente tot hoogbegaafd dus die houden we zeker in ons achterhoofd.
Er gaat binnenkort nog gekeken worden naar zijn intelligentie.
Dat is toen hij op zijn 4e in het diagnosetraject zat ook al eens gedaan maar dan kan er eigenlijk nog niet veel over gezegd worden dus daarom doen ze het nu nog een keer.
Wel fijn, dan kunnen we dat straks ook meenemen in de beslissingen die genomen moeten worden.
Zelf denk ik ook dat wanneer al die aanpassingen nodig zijn in tegenstelling tot de rest van de kinderen in zijn klas, hij dit als hij ouder wordt ook echt gaat merken en hem dit geen prettig gevoel zal geven...
dinsdag 20 maart 2018 23:00
CloseFlow, jij ook bedankt voor jouw ervaring.
Wat heftig dat jouw zoon 3 jaar geen onderwijs gehad heeft zeg.
Ik denk dat ik het zo lastig vind omdat we zoon dan uit zijn vertrouwde omgeving en bij zijn vriendjes weg moeten halen.
Hij zit nu zo dichtbij huis op school dat als er iets is ik binnen twee minuten op school kan zijn.
En als hij naar een andere school gaat zal dat in een andere plaats zijn als waar we wonen want hier in de omgeving zitten geen speciaal basisonderwijs scholen.
Ergens is het vreemd dat ik het zo erg zou vinden want ik ben vroeger zelf ook naar speciaal onderwijs gegaan en weet nog goed wat een verademing dat was.
Mijn zoon gaf vanmiddag zelf ook al aan dat hij het zo fijn zou vinden als hij in een kleinere klas zou zitten met kinderen die ook autisme hebben, want die weten tenminste hoe dat is.
En dat hij dan ook niet meer de enige zou zijn die hulpmiddelen nodig heeft in de klas.
Dus ik weet heel goed dat hij zich daar waarschijnlijk veel meer thuis zal voelen dan hier en er weer op zal bloeien.
Alleen moet mijn gevoel dat ook nog even doorkrijgen, al begrijp ik niet waarom precies.
Wat heftig dat jouw zoon 3 jaar geen onderwijs gehad heeft zeg.
Ik denk dat ik het zo lastig vind omdat we zoon dan uit zijn vertrouwde omgeving en bij zijn vriendjes weg moeten halen.
Hij zit nu zo dichtbij huis op school dat als er iets is ik binnen twee minuten op school kan zijn.
En als hij naar een andere school gaat zal dat in een andere plaats zijn als waar we wonen want hier in de omgeving zitten geen speciaal basisonderwijs scholen.
Ergens is het vreemd dat ik het zo erg zou vinden want ik ben vroeger zelf ook naar speciaal onderwijs gegaan en weet nog goed wat een verademing dat was.
Mijn zoon gaf vanmiddag zelf ook al aan dat hij het zo fijn zou vinden als hij in een kleinere klas zou zitten met kinderen die ook autisme hebben, want die weten tenminste hoe dat is.
En dat hij dan ook niet meer de enige zou zijn die hulpmiddelen nodig heeft in de klas.
Dus ik weet heel goed dat hij zich daar waarschijnlijk veel meer thuis zal voelen dan hier en er weer op zal bloeien.
Alleen moet mijn gevoel dat ook nog even doorkrijgen, al begrijp ik niet waarom precies.
dinsdag 20 maart 2018 23:15
Misschien heeft dat te maken met het volledig erkennen van het feit dat je zoon ''anders'' is? Hoe fijn zou het immers zijn als je zoon gewoon net als elk kind met dezelfde ''simpele'' probleempjes, mee kan draaien....stippelbeestje schreef: ↑20-03-2018 23:00CloseFlow, jij ook bedankt voor jouw ervaring.
Wat heftig dat jouw zoon 3 jaar geen onderwijs gehad heeft zeg.
Ik denk dat ik het zo lastig vind omdat we zoon dan uit zijn vertrouwde omgeving en bij zijn vriendjes weg moeten halen.
Hij zit nu zo dichtbij huis op school dat als er iets is ik binnen twee minuten op school kan zijn.
En als hij naar een andere school gaat zal dat in een andere plaats zijn als waar we wonen want hier in de omgeving zitten geen speciaal basisonderwijs scholen.
Ergens is het vreemd dat ik het zo erg zou vinden want ik ben vroeger zelf ook naar speciaal onderwijs gegaan en weet nog goed wat een verademing dat was.
Mijn zoon gaf vanmiddag zelf ook al aan dat hij het zo fijn zou vinden als hij in een kleinere klas zou zitten met kinderen die ook autisme hebben, want die weten tenminste hoe dat is.
En dat hij dan ook niet meer de enige zou zijn die hulpmiddelen nodig heeft in de klas.
Dus ik weet heel goed dat hij zich daar waarschijnlijk veel meer thuis zal voelen dan hier en er weer op zal bloeien.
Alleen moet mijn gevoel dat ook nog even doorkrijgen, al begrijp ik niet waarom precies.
Kinderen/mensen met autisme zijn zo'n unieke en mooie mensen! De kijk van mijn zoon op het leven bewonder ik soms enorm.... bij hen zijn het nog steeds de 'kleine' dingen die het doen, daar waar wij ons soms zo druk maken en om wat eigenlijk? Het lastige is uiteraard dat alle prikkels gekanaliseerd moeten worden en het meedraaien voor hem op een reguliere basisschool, maakt dat denk ik extra zwaar.
Ik herken je gevoel overigens echt wel. Het heeft heel lang geduurd voordat ik wilde toegeven aan het feit dat mijn zoon medicatie nodig had.... want tja, dan kun je er niet meer omheen
.Als het erkennen en accepteren van het feit dat hij autisme heeft, een reden is waardoor je het lastig vindt, dan komt dat met de tijd vanzelf...
Geef het ook de tijd. Jouw zoon zal jouw overigens precies leren wat hij nodig heeft. Heel veel succes!
woensdag 21 maart 2018 16:52
CloseFlow, het ligt niet aan de acceptatie hoor.
Onze zoon is 10 en de diagnose kreeg hij al met 4 jaar.
En ergens wist ik al lang daarvoor dat hij anders was.
Dus tijd genoeg gehad ondertussen om het te accepteren.
Mijn man heeft zelf ook ass dus we zijn er al erg vertrouwd mee.
We zien ook juist de mooie dingen die ass met zich mee brengt en ik zeg tegen onze zoon ook dat het zijn “superkracht” is.
Wat je schreef heeft me echter wel geholpen.
Want je hebt helemaal gelijk, het zou heerlijk zijn als hij op een plek terecht komt waar hij niet meer de enige is en helemaal zichzelf kan zijn.
De knop lijkt nu wel een beetje om te zijn bij mij, ergens hoop ik nu juist dat hij naar een andere school kan.
Op de een of andere manier mocht ik zo niet denken van mezelf maar nu ik inzie en ook voel dat het veel beter voor hem zou zijn kan ik het toelaten.
En zeker omdat mijn zoon nu zelf ook aangeeft dat hij naar een andere school wil, dat helpt ook erg.
Dankjewel voor het inzicht, dat had ik net even nodig.
Onze zoon is 10 en de diagnose kreeg hij al met 4 jaar.
En ergens wist ik al lang daarvoor dat hij anders was.
Dus tijd genoeg gehad ondertussen om het te accepteren.
Mijn man heeft zelf ook ass dus we zijn er al erg vertrouwd mee.
We zien ook juist de mooie dingen die ass met zich mee brengt en ik zeg tegen onze zoon ook dat het zijn “superkracht” is.
Wat je schreef heeft me echter wel geholpen.
Want je hebt helemaal gelijk, het zou heerlijk zijn als hij op een plek terecht komt waar hij niet meer de enige is en helemaal zichzelf kan zijn.
De knop lijkt nu wel een beetje om te zijn bij mij, ergens hoop ik nu juist dat hij naar een andere school kan.
Op de een of andere manier mocht ik zo niet denken van mezelf maar nu ik inzie en ook voel dat het veel beter voor hem zou zijn kan ik het toelaten.
En zeker omdat mijn zoon nu zelf ook aangeeft dat hij naar een andere school wil, dat helpt ook erg.
Dankjewel voor het inzicht, dat had ik net even nodig.
donderdag 22 maart 2018 21:34
Fijn om te lezen dat je er iets aan hebt gehad en je hopelijk de juiste keuze kunt maken voor je zoon, wat die ook is! Ik hoop dat hij zijn plekje gaat vinden, compleet opbloeit en niet meer huilend thuiskomt in de toekomst!stippelbeestje schreef: ↑21-03-2018 16:52CloseFlow, het ligt niet aan de acceptatie hoor.
Onze zoon is 10 en de diagnose kreeg hij al met 4 jaar.
En ergens wist ik al lang daarvoor dat hij anders was.
Dus tijd genoeg gehad ondertussen om het te accepteren.
Mijn man heeft zelf ook ass dus we zijn er al erg vertrouwd mee.
We zien ook juist de mooie dingen die ass met zich mee brengt en ik zeg tegen onze zoon ook dat het zijn “superkracht” is.
Wat je schreef heeft me echter wel geholpen.
Want je hebt helemaal gelijk, het zou heerlijk zijn als hij op een plek terecht komt waar hij niet meer de enige is en helemaal zichzelf kan zijn.
De knop lijkt nu wel een beetje om te zijn bij mij, ergens hoop ik nu juist dat hij naar een andere school kan.
Op de een of andere manier mocht ik zo niet denken van mezelf maar nu ik inzie en ook voel dat het veel beter voor hem zou zijn kan ik het toelaten.
En zeker omdat mijn zoon nu zelf ook aangeeft dat hij naar een andere school wil, dat helpt ook erg.
Dankjewel voor het inzicht, dat had ik net even nodig.
Sommige ouders vinden het vaak lastig om zoiets volledig te erkennen heb ik gemerkt, maar dat had ik in jouw geval dan verkeerd
. Heel veel succes!!
anoniem_366609 wijzigde dit bericht op 22-03-2018 21:54
0.13% gewijzigd
donderdag 22 maart 2018 21:46
Ik heb zelf die ervaring niet met mijn eigen kinderen, maar heb wel ruime ervaring in het SO.
Veel ouders geven aan zo blij te zijn met de overstap naar het SO en dat ze eigenlijk de beslissing eerder hadden moeten maken.
Kinderen komen vaak tot rust. Zijn niet meer de vreemde eend in de bijt.
(Daarmee wil ik niet zeggen dat iedereen maar naar het SO zou moeten en er zijn natuurlijk ook minder rooskleurige verhalen, maar dit is wel wat ik heel vaak van ouders hoor).
Veel ouders geven aan zo blij te zijn met de overstap naar het SO en dat ze eigenlijk de beslissing eerder hadden moeten maken.
Kinderen komen vaak tot rust. Zijn niet meer de vreemde eend in de bijt.
(Daarmee wil ik niet zeggen dat iedereen maar naar het SO zou moeten en er zijn natuurlijk ook minder rooskleurige verhalen, maar dit is wel wat ik heel vaak van ouders hoor).
donderdag 22 maart 2018 22:34
De school waar mijn jongste zoon op zit, is vrij nieuw. Het is een reguliere school, met een heel vernieuwend rooster en een bepaald systeem (kan er niet te veel over zeggen ivm privacy). Mijn zoon is daar gestart in groep 3 en toen was het leerlingaantal ergens in de 30 (in totaal). In de eerste twee jaar van het bestaan van de school bestond met name de bovenbouw (want alle kinderen kwamen uiteraard van andere scholen af, en vaak omdat ze daar waren vastgelopen) voor een groot deel uit kinderen, die eigenlijk veel meer op hun plek zouden zijn het speciaal onderwijs. Gaandeweg is een aantal van die kinderen alsnog naar het SO gegaan, en ik vind het zo jammer voor die kinderen dat hen dat niet meteen was gegund. Nu zijn ze vastgelopen op twee basisscholen - meestal omdat de ouders niet wilden erkennen dat hun kind meer gebaat was bij SO - en kwamen daarna pas op hun plek.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 10 april 2018 22:48
Even een update over hoe het nu gaat.
Gisteren was het gesprek waarin we een datum zouden afspreken waarop de knop werd doorgehakt.
Die datum is er niet meer gekomen, de beslissing is genomen en zoon gaat naar een SO school.
Wij zien hem hier steeds ongelukkiger worden en daarbij hebben we ook de uitslag van de IQ test gehad.
Verbaal scoorde hij netjes gemiddeld maar performaal erg laag, er zit 21 punten verschil tussen.
Volgens de kinderpsycholoog en de leerkracht is het een wonder dat zoon toch zulke goede prestaties weet neer te zetten, hij moet al die tijd ontzettend op zijn tenen hebben gelopen.
Dat verklaard waarom hij zo moe en geprikkeld is als hij uit school komt.
Deze uitslag bevestigd voor ons alleen maar de keuze dat zoon het veel beter zal doen op een SO school.
Volgende week hebben we al een eerste afspraak op een school ter oriëntatie en we krijgen ook een rondleiding.
Ook kunnen we zoon meteen inschrijven als we dat willen.
Het wordt een spannende tijd nu dus want hoewel het hele team op school erachter staat moet alles natuurlijk nog geregeld en goedgekeurd worden.
Met school is afgesproken dat ze er alles aan doen om de laatste maanden daar zo fijn mogelijk te maken en dat ik mijn zoon gerust af en toe een dagje thuis mag houden als het teveel wordt.
We zijn in ieder geval erg blij dat de kogel door de kerk is en dat alles nu gedaan wordt om onze zoon te gaan helpen.
Gisteren was het gesprek waarin we een datum zouden afspreken waarop de knop werd doorgehakt.
Die datum is er niet meer gekomen, de beslissing is genomen en zoon gaat naar een SO school.
Wij zien hem hier steeds ongelukkiger worden en daarbij hebben we ook de uitslag van de IQ test gehad.
Verbaal scoorde hij netjes gemiddeld maar performaal erg laag, er zit 21 punten verschil tussen.
Volgens de kinderpsycholoog en de leerkracht is het een wonder dat zoon toch zulke goede prestaties weet neer te zetten, hij moet al die tijd ontzettend op zijn tenen hebben gelopen.
Dat verklaard waarom hij zo moe en geprikkeld is als hij uit school komt.
Deze uitslag bevestigd voor ons alleen maar de keuze dat zoon het veel beter zal doen op een SO school.
Volgende week hebben we al een eerste afspraak op een school ter oriëntatie en we krijgen ook een rondleiding.
Ook kunnen we zoon meteen inschrijven als we dat willen.
Het wordt een spannende tijd nu dus want hoewel het hele team op school erachter staat moet alles natuurlijk nog geregeld en goedgekeurd worden.
Met school is afgesproken dat ze er alles aan doen om de laatste maanden daar zo fijn mogelijk te maken en dat ik mijn zoon gerust af en toe een dagje thuis mag houden als het teveel wordt.
We zijn in ieder geval erg blij dat de kogel door de kerk is en dat alles nu gedaan wordt om onze zoon te gaan helpen.
