Kinderen
alle pijlers
Een derde of niet?
vrijdag 15 maart 2019 10:18
Het laat me maar niet los, ik ga even van me af schrijven:
Ik ben 33 jaar en heb twee lieve, knappe, gezonde, slimme (vind ik dan he) kindjes van 1 en 3. Ik wil er nog één! Denk ik.
Mijn man vindt het wel genoeg, maar het is geen harde nee. Het houdt me zó bezig: nog één keer zwanger zijn, nog één keer babykleertjes, de felicitaties, zo'n piepklein baby'tje in m'n armen, het fantaseren over hoe hij/zij zou zijn, misschien wel een meisje.. Naast die hormonale drang zie ik met mijn verstand ook voordelen, vooral als ze groter zijn: meer variatie, meer kans dat kinderen in de buurt blijven wonen en ik oma kan worden, een beter gevulde kersttafel..
Aan de andere kant vind ik het ouderschap heel pittig. Weer een aanslag op m'n lijf, slaaptekort, minder flexibel, oppas meer gedoe, stukje financiële luxe inleveren, aandacht verder verdelen, gedoe op vakantie, we houden van verre reizen waarbij we rond touren met een auto. Het voelt ook een soort bevrijdend en lekker luxe om het hierbij te laten. We hebben het al zó goed! Dat kan gevoelsmatig alleen maar minder worden, dus moeten we het lot wel tarten?
Ik wil geen groot leeftijdverschil en word zelf ook ouder, dus vooruitschuiven is niet echt een optie meer. Ik raak niet uitgelezen als het gaat om ervaringen en adviezen van anderen m.b.t. nog een kindje, dus vertel: wat vinden jullie en wat zijn jullie ervaringen??
Ik ben 33 jaar en heb twee lieve, knappe, gezonde, slimme (vind ik dan he) kindjes van 1 en 3. Ik wil er nog één! Denk ik.
Mijn man vindt het wel genoeg, maar het is geen harde nee. Het houdt me zó bezig: nog één keer zwanger zijn, nog één keer babykleertjes, de felicitaties, zo'n piepklein baby'tje in m'n armen, het fantaseren over hoe hij/zij zou zijn, misschien wel een meisje.. Naast die hormonale drang zie ik met mijn verstand ook voordelen, vooral als ze groter zijn: meer variatie, meer kans dat kinderen in de buurt blijven wonen en ik oma kan worden, een beter gevulde kersttafel..
Aan de andere kant vind ik het ouderschap heel pittig. Weer een aanslag op m'n lijf, slaaptekort, minder flexibel, oppas meer gedoe, stukje financiële luxe inleveren, aandacht verder verdelen, gedoe op vakantie, we houden van verre reizen waarbij we rond touren met een auto. Het voelt ook een soort bevrijdend en lekker luxe om het hierbij te laten. We hebben het al zó goed! Dat kan gevoelsmatig alleen maar minder worden, dus moeten we het lot wel tarten?
Ik wil geen groot leeftijdverschil en word zelf ook ouder, dus vooruitschuiven is niet echt een optie meer. Ik raak niet uitgelezen als het gaat om ervaringen en adviezen van anderen m.b.t. nog een kindje, dus vertel: wat vinden jullie en wat zijn jullie ervaringen??
vrijdag 15 maart 2019 10:25
Ik zou die voordelen die je noemt niet de doorslag laten geven. Vind ze niet echt sterk zogezegd want wie zegt dat ze met kerst komen, misschien emigreren ze alledrie etc.
Maar wij waren vroeger thuis met 3 en als kind had ik niet zo veel met mijn broers, nu als volwassene wel.
Man en ik hebben samen 2 zoons en hij had al een dochter. Bij ons blijft het hierbij want het is goed zo. Plus 2 zwangerschappen en keizersnedes waren genoeg.
Maar wij waren vroeger thuis met 3 en als kind had ik niet zo veel met mijn broers, nu als volwassene wel.
Man en ik hebben samen 2 zoons en hij had al een dochter. Bij ons blijft het hierbij want het is goed zo. Plus 2 zwangerschappen en keizersnedes waren genoeg.
vrijdag 15 maart 2019 10:34
Ik ga je topic opzoeken Sofietje.
'bij twijfel niet doen' klinkt wel heel makkelijk. Je hoort zelden/nooit ouders met spijt van een volgend kindje (of is dat niet realistisch ?) Ik ken wel mensen die nog een kindje hadden gewild, maar die niet gekomen is (zowel eigen keuze als overmacht) en die daar nog vaak aan denken. Juist omdat ik al zoveel nadenk over dit kindje voelt het bijna alsof het al bestaat en ik het de toegang ontzeg als we het niet doen. Ik ben me ervan bewust dat dit heel raar klinkt, lastig om dat gevoel te omschrijven..
Maar ik wil ook geen slaaf zijn van irreële en hormonale gevoelens waar mijn/ons geluk onder gaat lijden. Dus als het écht onverstandig is...
'bij twijfel niet doen' klinkt wel heel makkelijk. Je hoort zelden/nooit ouders met spijt van een volgend kindje (of is dat niet realistisch ?) Ik ken wel mensen die nog een kindje hadden gewild, maar die niet gekomen is (zowel eigen keuze als overmacht) en die daar nog vaak aan denken. Juist omdat ik al zoveel nadenk over dit kindje voelt het bijna alsof het al bestaat en ik het de toegang ontzeg als we het niet doen. Ik ben me ervan bewust dat dit heel raar klinkt, lastig om dat gevoel te omschrijven..
Maar ik wil ook geen slaaf zijn van irreële en hormonale gevoelens waar mijn/ons geluk onder gaat lijden. Dus als het écht onverstandig is...
vrijdag 15 maart 2019 10:40
Julie-87 schreef: ↑15-03-2019 10:34Ik ga je topic opzoeken Sofietje.
'bij twijfel niet doen' klinkt wel heel makkelijk. Je hoort zelden/nooit ouders met spijt van een volgend kindje (of is dat niet realistisch ?) Ik ken wel mensen die nog een kindje hadden gewild, maar die niet gekomen is (zowel eigen keuze als overmacht) en die daar nog vaak aan denken. Juist omdat ik al zoveel nadenk over dit kindje voelt het bijna alsof het al bestaat en ik het de toegang ontzeg als we het niet doen. Ik ben me ervan bewust dat dit heel raar klinkt, lastig om dat gevoel te omschrijven..
Maar ik wil ook geen slaaf zijn van irreële en hormonale gevoelens waar mijn/ons geluk onder gaat lijden. Dus als het écht onverstandig is...
Nee dat hoor je nooit inderdaad, dat is ook behoorlijk taboe om te zeggen. Je wordt regelrecht gelyncht als je zou zeggen dat je spijt hebt van het krijgen van een kind, dus nee, daar praat niemand over.
vrijdag 15 maart 2019 10:44
RégineFilange schreef: ↑15-03-2019 10:37Meer variatie? En beter gevulde kersttafel? Oma worden? Felicitaties?
Koekoek! Ik krijg daar echt de kriebels van. Je kinderen zijn er niet voor je eigen entertainment. Je zet weer een nieuw mens op de wereld!
Dit zijn doorsnee redenen. De rest krijgt kinderen om chimpansees te redden, geloof te verspreiden of relaties te ‘redden’.
vrijdag 15 maart 2019 10:46
Er zullen vast mensen zijn die spijt hebben van het krijgen van een kind. En dat zullen ze idd niet zomaar met iedereen delen.
Ik denk dat wel dat je met een derde beter in kunt schatten wat het van je vergt. En deels zal het ook wel hormonaal bepaald zijn daar ben ik me ook wel van bewust.
Er zijn genoeg nadelen te bedenken. Maarja die zijner überhaupt te bedenken bij het krijgen van kinderen.
Hoe oud ben je nu TO?
Ik denk dat wel dat je met een derde beter in kunt schatten wat het van je vergt. En deels zal het ook wel hormonaal bepaald zijn daar ben ik me ook wel van bewust.
Er zijn genoeg nadelen te bedenken. Maarja die zijner überhaupt te bedenken bij het krijgen van kinderen.
Hoe oud ben je nu TO?
vrijdag 15 maart 2019 10:48
Jaren geleden heeft er eens een artikel in de Libelle gestaan over mensen die spijt hadden van hun kinderen. Er waren veel reacties maar allemaal anoniem. Ik was echt verbaasd hoe veel mensen er zijn die spijt hebben dat ze aan een kind of kinderen zijn begonnen.snorriemorrie schreef: ↑15-03-2019 10:40Nee dat hoor je nooit inderdaad, dat is ook behoorlijk taboe om te zeggen. Je wordt regelrecht gelyncht als je zou zeggen dat je spijt hebt van het krijgen van een kind, dus nee, daar praat niemand over.
vrijdag 15 maart 2019 10:53
Dat staat gewoon in de OP, kwestie van lezen.
vrijdag 15 maart 2019 10:55
Kwestie van rekenen om te zien dat er iets niet klopt.
vrijdag 15 maart 2019 10:57
vrijdag 15 maart 2019 11:00
Je motivatie ligt vooral rond het zwanger zijn en vers babietje hebben, en rond als ze volwassen zijn. Ik lees tot nu toe nog noet echt dat je echt een derde KIND wil. Dus compleet met alle fases die dat met zich mee brengt: een dreumes, een peuter, een kleuter, de hele basisschool periode, een puber..
Wat wil je eigenlijk echt? De aandacht en het bijzondere van ouder worden, of ook het ouder zíjn?
En dan staat vervolgens diezelfde vraag nog open voor je man die niet erg enthousiast is tot nu toe.
Wat wil je eigenlijk echt? De aandacht en het bijzondere van ouder worden, of ook het ouder zíjn?
En dan staat vervolgens diezelfde vraag nog open voor je man die niet erg enthousiast is tot nu toe.
vrijdag 15 maart 2019 11:00
En mocht man toch tegenstribbelen. De pil vergeten is zo gedaan.DennisHartendief schreef: ↑15-03-2019 10:31Ik heb zelf 3 kinderen, ik zou het gewoon doen. Een minder luxe leven is ook niet erg, dat komt vanzelf wel weer terug. ipv 3x op vakantie gaan per jaar ga je dan 1x maar je krijgt er zoveel meer voor terug zeker ook later als ze zelfstandig worden
vrijdag 15 maart 2019 11:06
jazekerenof schreef: ↑15-03-2019 10:57Als je twijfelt zou ik het niet doen, echt niet. En uit jouw openingstopic maak ik op dat je nu twee jongens hebt. Vraag jezelf af of je echt een derde kindje wil of een meisje. Ik lees dit wel vaker en ik ben altijd zo bang dat wanneer het weer een jongen of meisje wordt, iemand spijt krijgt.
Ik heb ook het gevoel dat als de tweede een meisje was geweest, dat TO dan helemaal niet zoveel behoefte had gehad aan een derde als nu.
Vooral ook vanwege deze quote: meer variatie, meer kans dat kinderen in de buurt blijven wonen en ik oma kan worden, een beter gevulde kersttafel.. Van meisjes wordt toch meer verwacht dat ze in de buurt blijven wonen, hun moeder oma maken en met kerst op komen draven dan van jongens. Maar dat kan maar mijn gevoel zijn hoor
vrijdag 15 maart 2019 11:09
Oh nou sorry hoor
vrijdag 15 maart 2019 11:10
Eén van de meest nuttige reacties, dankje.Je motivatie ligt vooral rond het zwanger zijn en vers babietje hebben, en rond als ze volwassen zijn. Ik lees tot nu toe nog noet echt dat je echt een derde KIND wil. Dus compleet met alle fases die dat met zich mee brengt: een dreumes, een peuter, een kleuter, de hele basisschool periode, een puber..
Wat wil je eigenlijk echt? De aandacht en het bijzondere van ouder worden, of ook het ouder zíjn?
En dan staat vervolgens diezelfde vraag nog open voor je man die niet erg enthousiast is tot nu toe.
Ik vind kinderen geweldig en het gaat allemaal zó snel. Ik geniet elke dag zó veel van ze, de liefde is ongekend. Bij de tweede dacht ik al dat ik nooit zoveel van nog een kind kon houden, dus weet ik nu dat ik van een derde ook helemaal weg zal zijn. Al is het natuurlijk ook wel spannend. Stel dat het gehandicapt of veel erger nog, ongelukkig wordt, dan ga je er als ouder echt aan onderdoor.
Sofie, ik heb je topic gevonden, dat biedt ook wel veel leesvoer haha. Onze situaties komen heel sterk overeen!
vrijdag 15 maart 2019 11:12
Dat is ook mijn gevoel. En het bijzondere is eigenlijk: waar komt dit toch vandaan? We leren ons hele leven dat we ons geluk bij onszelf moeten zoeken en dan ineens wordt dit geluk bij de kinderen gelegd. Wat een last voor de kinderen.snorriemorrie schreef: ↑15-03-2019 11:06Ik heb ook het gevoel dat als de tweede een meisje was geweest, dat TO dan helemaal niet zoveel behoefte had gehad aan een derde als nu.
Vooral ook vanwege deze quote: meer variatie, meer kans dat kinderen in de buurt blijven wonen en ik oma kan worden, een beter gevulde kersttafel.. Van meisjes wordt toch meer verwacht dat ze in de buurt blijven wonen, hun moeder oma maken en met kerst op komen draven dan van jongens. Maar dat kan maar mijn gevoel zijn hoor
vrijdag 15 maart 2019 11:15
Je bent welkom om mee te schrijven hoorJulie-87 schreef: ↑15-03-2019 11:10Eén van de meest nuttige reacties, dankje.
Ik vind kinderen geweldig en het gaat allemaal zó snel. Ik geniet elke dag zó veel van ze, de liefde is ongekend. Bij de tweede dacht ik al dat ik nooit zoveel van nog een kind kon houden, dus weet ik nu dat ik van een derde ook helemaal weg zal zijn. Al is het natuurlijk ook wel spannend. Stel dat het gehandicapt of veel erger nog, ongelukkig wordt, dan ga je er als ouder echt aan onderdoor.
Sofie, ik heb je topic gevonden, dat biedt ook wel veel leesvoer haha. Onze situaties komen heel sterk overeen!
