Sociale spreekangst.

07-05-2017 01:08 15 berichten
Alle reacties Link kopieren
bericht verwijderd
hebeenvraag wijzigde dit bericht op 07-10-2017 16:39
98.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Het goede nieuws: Je hebt helemaal niets raars. massa's mensen vinden het doodeng om in het openbaar iets te zeggen. En ze vinden het even eng om het toe te geven, dus je hoort er weinig van. Misschien heb je iets aan een cursus Spreken in het openbaar, of iets heel anders, een cursus toneelspelen.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Alle reacties Link kopieren
1) Zoals nlies zei, niets raars aan. Net iets heel menselijks.

2) Maak het bespreekbaar, het is helemaal niets om je over te schamen.

3) Ga na wat de onderliggende oorzaak is. Wat en waaromvragen. Vertrek van hieruit om vanuit de wortel te handelen.

4) Volg zoals reeds geopperd werd een bijkomende cursus. Nog een voordeel is dat je hier mensen ontmoet met soortgelijke problemen/eigenschappen.



Ongetwijfeld onvolledig maar meer dan voldoende aangezien er heel wat tijd in geïnvesteerd zal worden.

Maar die moeite zal je dubbel en dik terugkrijgen omdat er begrip is en omdat je er in het beste geval van verlost bent.
Heel veel mensen hebben dit probleem, precies zoals nlies al aangeeft.



Zelf ben ik actief aan de slag gegaan om mijn presentatie vaardigheden te ontwikkelen. Ik heb een paar losse seminars presenteren gedaan (twee ochtenden), een cursus spreken in het openbaar (6 ochtenden). Misschien is Toastmasters iets voor je. Dit is een wereldwijde organisatie met lokale clubs die elke week of elke twee weken afspreken om spreken in het openbaar te oefenen. Heel laagdrempelig, goedkoop en erg geschikt voor mensen die enorm zenuwachtig zijn wat betreft spreken in een groep.
quote:JonasV91 schreef op 07 mei 2017 @ 01:20:

1) Zoals nlies zei, niets raars aan. Net iets heel menselijks.

2) Maak het bespreekbaar, het is helemaal niets om je over te schamen.

3) Ga na wat de onderliggende oorzaak is. Wat en waaromvragen. Vertrek van hieruit om vanuit de wortel te handelen.

4) Volg zoals reeds geopperd werd een bijkomende cursus. Nog een voordeel is dat je hier mensen ontmoet met soortgelijke problemen/eigenschappen.



Ongetwijfeld onvolledig maar meer dan voldoende aangezien er heel wat tijd in geïnvesteerd zal worden.

Maar die moeite zal je dubbel en dik terugkrijgen omdat er begrip is en omdat je er in het beste geval van verlost bent.Ik weet niet wat je met bespreekbaar maken bedoelt. Sommige mensen zijn van mening dat je ook prima aan het begin van je presentatie kunt uitspreken dat je zenuwachtig bent. Misschien bedoel jij dat niet hoor, maar ik vind zelf dat je dat niet moet aangeven. Er zijn veel andere strategien die je jezelf aan kunt leren die veel effectiever zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ga nu trouwens slapen maar kom er morgen zeker op terug!



Toch in ieder geval fijn om te weten dat ik niet de enige ben hiermee. Moet wel zeggen dat ik in het dagelijks leven weinig mensen meemaak die dit hebben.



Op de begrafenis van mijn oma bijvoorbeeld vonden mijn neven en nichten het geen probleem om iets voor te lezen in de kerk. Ik had toen nog nooit van een beta-blokker gehoord en ik wist 100 % zeker dat het een afgang zou worden dus heb als enige kleinkind niet gesproken.



Ongetwijfeld zal ik niet de enige zijn met dit probleem, maar erg gebruikelijk is het ook weer niet. Natuurlijk hoort zenuwachtigheid erbij, misschien wat stotteren of blozen, (dit had ik voorheen ook). Maar inmiddels is het bij mij echt puur een lichamelijke angstreactie geworden, die zodanig heftig is dat ik op dit moment (zonder bètablokker) gewoon lichamelijk niet in staat ben om te spreken voor een publiek, kleiner of groter.
Zie nummer 2 Bijna de meest voorkomende angst die er is.



-stel je voor dat je publiek naakt is (schijnt te helpen)

-kijk over de hoofden heen ipv in de ogen, dat valt niet op voor toeschouwers

-gebruik pauzes van een paar seconden

-weet dat je niet de enige bent, BIJNA iedereen vindt presenteren eng. Echt waar.



Voel de plaatsvervangende angst van je publiek en weet dat zij hetzelfde voelen. Dat heeft mij altijd het meest geholpen, ook de blikken van begrip van mensen die ik ken in het publiek. Vraag anders of iemand de duipjes omhoog wil steken tijdens je speech, mij helpt dat iig wel.



Ik vraag me wel af waarom we het onszelf aandoen. Kunnen we presentaties niet vervangen door opgenomen filmpjes van jezelf, als je de presentatie houdt? Dan kun je het nog eens overdoen en ben je lang niet zo nerveus. Ik ben voor.
O joh ik ben al blij als ik er wat uit krijg en meestal gaat dat in sneltreintempo. Goddank hoef ik ze nu niet meer te geven maar manman wat is dat een hel zeg. Idd ik sta zo te shaken dat je het gewoon hoort aan mijn stem, mijn blaadje raakt doorweekt van het zweet en ik deed altijd iets luchtigs aan, wat wel mijn oksels omvat maar niet te strak want dan zie je de zwembaden zweet ontstaan.



Komt heel veel voor, ik ken niet veel mensen die anders reageren hoor, echt niet, die familie van jou zijn gewoon koele kikkers ofzo. En ik ben totaal niet verlegen en heb al helemaal geen last van een sociale fobie, alleen dat presenteren, net als de meeste Nederlanders dus.
Alle reacties Link kopieren
"Ik wil niet dat het gebeurt"

"Rat in de val"

"100% zeker een afgang"



Sociale fobie denk ik (maar dat weet jij volgens mij ook al) en dit soort gedachten helpen zeker niet. Ik ben in het verleden bij Ipzo geweest. Google maar eens.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit ook, je schrijft echt heel herkenbaar voor me! Ik had het met sinterklaas ook met een gedicht voorlezen voelde me zo stom :(

Ik krijg ook van die Rode vlekken in mijn nek.

Ik lees dus mee!
Ik heb het ook gehad en het is me nog steeds niet mijn hobby. Maar bij mij heeft het geholpen om het gewoon regelmatig te doen.
Ik herken het ook, word vaak rood in mijn gezicht als ik voor/in een groep moet praten of spreken. Presenteren vind ik helemaal dood eng. En het grappige daarvan is: iedereen zegt altijd dat ik super goed kan presenteren, mijn verhaal rustig en duidelijk over breng en dat het totaal niet zichtbaar is dat ik zenuwachtig ben (op een rood hoofd na dan).



Ik probeer op mezelf in te praten, dat het allemaal wel mee valt en niet zo erg is. Soms lukt dat, soms maakt dat het alleen maar erger.
Niks geks aan hoor. Volkomen herkenbaar. Voor het gros van de mensen. Er bestaan maar weinig mensen die zonder het te leren en zonder onzekerheden zomaar durven spreken in het openbaar/grote groep. Het is ook niet voor niks eigenlijk een vak apart! Vergeet dat niet en onderschat dat niet.



En angst voor de angst is niet voor niets erger dan de angst zelf, zoals gezegd wordt.



Ikzelf heb het geleerd door het te doen. In het diepe te springen en het te doen. Gaandeweg de rit begon ik het minder eng te vinden en op gegeven moment vond ik soms zelfs leuk. Zal nooit mijn grootste hobby worden, echter het power-gevoel dat ik ervaar wanneer ik het wel heb gedaan is fijn. En dat geeft voldoende energie om het een volgende keer weer te doen en te durven.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit ook gehad (nog steeds wel een beetje), en heb van mijn psychologe een opdracht gekregen. Ik moest 3 keer een halve minuut iets over mezelf vertellen. De eerste keer moest ik Letten op de omgeving. Hoe reageren mensen op mij? Letten ze wel op? Vinden ze mij raar? Enzovoort. Daarna moest ik op mezelf letten. Wat is mijn houding? Kom ik onzeker over? En als laatste moest ik op de inhoud letten. Als je vooral Let op jezelf of een ander, wordt je super onzeker. Je Let niet op de inhoud, waardoor je verhaal vaak ook minder interessant word. De bedoeling van de opdracht is om uiteindelijk te leren schakelen van omgeving naar jezelf naar inhoud. Zodat Je het uiteindelijk zelf in de hand hebt. Bij mij heeft het geholpen :-)
Alle reacties Link kopieren
het is toch ook vaak een kwestie van goed voorbereiden. Het is superspannend om daar te gaan staan. Maar als je zeker van je zaak bent, dat je zeg maar de eerste paar minuten echt goed hebt doorgenomen, dan volgt de rest vaak vanzelf. Mensen focussen vaak ook te veel op wat er fout kan gaan. Dus, ik denk, een goed begin schrijven, maak het persoonlijk, rustig en zeker je verhaal vertellen, dan moet het goed gaan. zag laatst wel leuke site, ik had er ook last van om te spreken. Vond leuke tips bij hetspreektheater.nl wie weet heb je er wat aan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven