Psyche
alle pijlers
Mijn vrouw zit in de knoop met haarzelf en wil van mij af
zondag 16 december 2018 04:36
Goedendag
Een half jaar geleden begon het een beetje te rommelen bij mijn vrouw en mij en een 5 weken terug ging dat finaal mis nu denken ze dat ze een burn-out heeft of er tegen aan zit maar tussen ons loopt het ook niet zo ze wil van me af maar kan ik alles echt serieus nemen nu?
We zijn 5 jaar getrouwd en
Ze zegt dingen die ik nog nooit gehoord heb zoals:
Ik vond je toen best wel aardig dus trouwde ik maar met je
Ik zie je als een vriend niet als mijn man
Ze wist dat ik best wel graag een keer een kleintje wilde maar zij was er niet aan toe maar goed dat komt wel en ik wachte rustig af
Maar nu zit ze daar eigenlijk continu tegenaan te schoppen ik wil een opleiding nog doen en ik wil in het ziekenhuis waar ze net werkt blijven werken
Nu zijn we zover dat we een time out hebben zij woont even bij haar ouders en ik in ons huis alleen bij mij zet ze een heel donker gezicht op en bij vrienden van ons doet ze eigenlijk net alsof er niks aan de hand is en ligt het eigenlijk aan mij
Raar en ik weet er niet mee om te gaan ik hou van haar hoe ik jaar heb leren kennen maar nu herken ik haar helemaal niet meer
Hoe kan dat?
Hebben mensen hier meer ervaring mee?
Een half jaar geleden begon het een beetje te rommelen bij mijn vrouw en mij en een 5 weken terug ging dat finaal mis nu denken ze dat ze een burn-out heeft of er tegen aan zit maar tussen ons loopt het ook niet zo ze wil van me af maar kan ik alles echt serieus nemen nu?
We zijn 5 jaar getrouwd en
Ze zegt dingen die ik nog nooit gehoord heb zoals:
Ik vond je toen best wel aardig dus trouwde ik maar met je
Ik zie je als een vriend niet als mijn man
Ze wist dat ik best wel graag een keer een kleintje wilde maar zij was er niet aan toe maar goed dat komt wel en ik wachte rustig af
Maar nu zit ze daar eigenlijk continu tegenaan te schoppen ik wil een opleiding nog doen en ik wil in het ziekenhuis waar ze net werkt blijven werken
Nu zijn we zover dat we een time out hebben zij woont even bij haar ouders en ik in ons huis alleen bij mij zet ze een heel donker gezicht op en bij vrienden van ons doet ze eigenlijk net alsof er niks aan de hand is en ligt het eigenlijk aan mij
Raar en ik weet er niet mee om te gaan ik hou van haar hoe ik jaar heb leren kennen maar nu herken ik haar helemaal niet meer
Hoe kan dat?
Hebben mensen hier meer ervaring mee?
zondag 16 december 2018 11:05
Tsja, ik heb zelf een burn-out gehad. Ik had toen ook een relatie. Ik had toen het gevoel dat de relatie alleen maar druk gaf op mij. Dat het een last was. Ik wilde met rust gelaten worden en alleen zijn. Ik had ook het idee dat ik iedereen maar tot last was. Ik heb een beetje het idee dat dit ook bij jouw vrouw speelt. Maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. Ik kan je alleen vertellen hoe ik het ervaren heb als persoon met burn-out.
Sterkte verder!
Sterkte verder!
zondag 16 december 2018 11:13
Ik zou alles maar heel serieus nemen wat ze zegt. Ik zou niet denken: ze heeft een burn-out, dus als ze daar weer vanaf is, kunnen we weer verder waar we gebleven zijn. Ze is niet oprecht geweest in jullie relatie gezien die uitspraken die zij doet, ik vind die opmerkingen vrij hard. Dat lijkt mij pijnlijk voor jou.
zondag 16 december 2018 11:38
laverneb schreef: ↑16-12-2018 11:13Ik zou alles maar heel serieus nemen wat ze zegt. Ik zou niet denken: ze heeft een burn-out, dus als ze daar weer vanaf is, kunnen we weer verder waar we gebleven zijn. Ze is niet oprecht geweest in jullie relatie gezien die uitspraken die zij doet, ik vind die opmerkingen vrij hard. Dat lijkt mij pijnlijk voor jou.
Het wil niet zeggen dat ze niet oprecht is geweest. De uitspraken die ze doet kan ook zijn om hem weg te duwen en rust te krijgen. Dat deed ik ook. Ondertussen wilde ik helemaal niet dat hij weg zou gaan of dat de relatie over zou zijn. Maar het gaf wel een bepaalde druk die ik op dat moment niet aan kon. En ik wilde wel het liefste rust.
zondag 16 december 2018 11:40
"Ik vond je best wel aardig dus ik trouwde maar met je?"Jake99 schreef: ↑16-12-2018 11:38Het wil niet zeggen dat ze niet oprecht is geweest. De uitspraken die ze doet kan ook zijn om hem weg te duwen en rust te krijgen. Dat deed ik ook. Ondertussen wilde ik helemaal niet dat hij weg zou gaan of dat de relatie over zou zijn. Maar het gaf wel een bepaalde druk die ik op dat moment niet aan kon. En ik wilde wel het liefste rust.
zondag 16 december 2018 11:43
Ik zei wel lulligere dingen hoor. Ik zei dingen als: tsja nou ja het moet maar, de rest van mijn leven bij je blijven. Sloeg natuurlijk ook nergens op.
anoniem_372139 wijzigde dit bericht op 16-12-2018 11:46
0.35% gewijzigd
zondag 16 december 2018 11:45
Oh jawel hoor. Ik heb heel lang gedaan alsof het allemaal heel goed ging. Mijn eigen familie weet niet eens dat ik een burn-out heb gehad. Ze wonen ver weg en ik zie ze weinig. Dus als ik ze zag dan deed ik net alsof het heel goed ging. Masker op en gaan. Daarna was ik echt kapot en kon ik niks meer. Maar goed, ik hoefde gewoon geen medeleven.
zondag 16 december 2018 11:53
Ben jij nog bij je partner?Jake99 schreef: ↑16-12-2018 11:45Oh jawel hoor. Ik heb heel lang gedaan alsof het allemaal heel goed ging. Mijn eigen familie weet niet eens dat ik een burn-out heb gehad. Ze wonen ver weg en ik zie ze weinig. Dus als ik ze zag dan deed ik net alsof het heel goed ging. Masker op en gaan. Daarna was ik echt kapot en kon ik niks meer. Maar goed, ik hoefde gewoon geen medeleven.
zondag 16 december 2018 11:58
Ik ben na mijn burn-out weggegaan bij mijn partner. Heel eerlijk gezegd gaf ik hem ook deels de schuld daarvan, als in de OP. Maar ik zei dat niet tegen hem. Achteraf kan ik meer en beter relativeren.
anoniem_356413 wijzigde dit bericht op 16-12-2018 12:01
2.24% gewijzigd
zondag 16 december 2018 12:06
Ik kan me voorstellen dat je het ook niet tegen hem gezegd hebt. Zoals ik al zei gaf de relatie wel heel veel druk op mij en dat kon ik echt niet aan op dat moment. Alleen was mijn burn-out niet zijn schuld. Dat kwam echt door een jarenlange vechtscheiding en leven in overlevingsstand. Masker opzetten en doen alsof alles goed ging. Zware werkdruk op het werk (zorg). Dan komt uiteindelijk de man met de hamer en die sabelt je neer. En ik wilde voor die man alleen maar een leuke en gezellige vrouw zijn. Dat was wat voornamelijk druk bij mij veroorzaakte. Ik moest van mezelf iemand zijn die ik niet kon zijn. Voor hem hoefde dat niet. Hij wilde er alleen maar voor mij zijn. Alleen ik was zo dat ik dat niet wilde.
zondag 16 december 2018 13:22
Als je in een burn out of een depressie zit of overspannen bent is het niet slim om drastische besluiten zoals het verlaten van je partner te nemen.
Wanneer je weer beter bent kan je er ineens weer heel anders over denken.
Toch kan je weinig anders dan haar serieus nemen. Want ook als je een burn out hebt Kan je gewoon bij je partner weg gaan. En de mogelijkheid dat jij hebt bijgedragen aan het ontstaan van haar burn out bestaat ook.
Wanneer je weer beter bent kan je er ineens weer heel anders over denken.
Toch kan je weinig anders dan haar serieus nemen. Want ook als je een burn out hebt Kan je gewoon bij je partner weg gaan. En de mogelijkheid dat jij hebt bijgedragen aan het ontstaan van haar burn out bestaat ook.
zondag 16 december 2018 13:31
Burn out of niet als je er geen zin meer in hebt pak je biezen en vertrek.
Je partner op zo een manier neerhalen valt niet recht te lullen en het blijft altijd maar de vraag tot in hoeverre ze het misschien wel echt meent. Ik had voor mezelf gekozen en als ze daadwerkelijk om je geeft komt ze wel weer terug.
Dit is geen gezonde relatie zo.
Je partner op zo een manier neerhalen valt niet recht te lullen en het blijft altijd maar de vraag tot in hoeverre ze het misschien wel echt meent. Ik had voor mezelf gekozen en als ze daadwerkelijk om je geeft komt ze wel weer terug.
Dit is geen gezonde relatie zo.
zondag 16 december 2018 13:35
Dat ze er even doorheen zit met haar burn-out kan ik wel begrijpen maar dat geeft haar niet het recht om zo'n pijnlijke dingen tegen jou te zeggen.
Nu ze even bij haar ouders zit kun je misschien zelf ook dingen op een rijtje zetten en nadenken of je dit eigenlijk nog wel wil? Je wil toch geen kindje met een vrouw die dergelijke dingen gezegd heeft/ nog zegt?
Nu ze even bij haar ouders zit kun je misschien zelf ook dingen op een rijtje zetten en nadenken of je dit eigenlijk nog wel wil? Je wil toch geen kindje met een vrouw die dergelijke dingen gezegd heeft/ nog zegt?
Men lijd het meest om het lijden dat men vreest.
hoor. Wat een k periode is zo’n burn-out. Ik gun het niemand!
zondag 16 december 2018 14:56
Ik ben weer een aantal jaar verder hoor en ik heb altijd de neiging om te zeggen: het gaat goed. Maar een burnout verandert je. Er komt veel samen na roofbouw van jarenlang plegen op je eigen lijf, niet goed kunnen ontspannen, dingen niet op een goede manier aanpakken. In mijn geval speelde er ook fysiek letsel mee. Je wordt na een flinke burnout niet meer zoals je ooit was. Dat is soms best moeilijk. Maar ik heb er (inmiddels) meestal vrede mee met hoe het is. En jij?
zondag 16 december 2018 15:04
Het zou best kunnen dat de vrouw waar jij ooit verliefd op werd,TO, en die jij terugwilt (zoiets schreef je) een ideaalplaatje in jouw hoofd is. Jullie zijn (ruim) 5 jaar samen en als je langer bij elkaar bent, leer je elkaar pas echt goed kennen. Misschien passen jullie minder goed bij elkaar als persoonlijkheden dan jullie ooit dachten. Het kan best dat jouw vrouw teveel wil proberen iemand te zijn die ze niet is. Dat verandert niet na een burn-out en therapie daarvoor. Zoals ik lees in jouw op voelde zij misschien wel minder voor jou dan zij wilde, omdat ze jou een prettig persoon vond, maar passen jullie niet zo bij elkaar. Jezelf teveel willen aanpassen aan de ander kan ook echt bijdragen aan het ontstaan van een burnout.
Ik zou er serieus rekening mee houden dat het niet meer gaat worden wat jij graag zou willen.
Ik zou er serieus rekening mee houden dat het niet meer gaat worden wat jij graag zou willen.
zondag 16 december 2018 15:10
laverneb schreef: ↑16-12-2018 14:56Ik ben weer een aantal jaar verder hoor en ik heb altijd de neiging om te zeggen: het gaat goed. Maar een burnout verandert je. Er komt veel samen na roofbouw van jarenlang plegen op je eigen lijf, niet goed kunnen ontspannen, dingen niet op een goede manier aanpakken. In mijn geval speelde er ook fysiek letsel mee. Je wordt na een flinke burnout niet meer zoals je ooit was. Dat is soms best moeilijk. Maar ik heb er (inmiddels) meestal vrede mee met hoe het is. En jij?
Ohh, burn-out en fysiek letsel samen..pff. Alsof je mentaal nog niet genoeg te verduren had, mocht je ook nog even met fysiek letsel dealen. Respect voor jou!
Hier ook alweer jaren verder. Tussendoor nog wel een depressie gehad omdat ik weer in dezelfde valkuil stapte: grenzeloos, doen alsof alles altijd maar goed gaat. Altijd anderen helpen en voor anderen klaarstaan. En bovenal, negatieve gevoelens wegmoffelen en niet mee dealen, maar gelijk oplossingen bedenken en weer blij doen.
Maar inderdaad het verandert je wel als persoon. Ik ben sneller moe. Ik heb last van drukte en lawaai. Ik raak dan overprikkeld en snel geïrriteerd. Chaos in mijn hoofd wat langer duurt om geordend te krijgen. Daardoor sneller gefrustreerd en dan ga ik huilen. Sowieso ben ik emotioneler. Maar aan de andere kant is dat maar goed ook. Ik heb nu duidelijke grenzen en ik kan die niet meer negeren. Ik ben blij dat ik mijn werk nog kan doen naast het hebben van een gezin. Meer moet ik ook echt niet willen.
zondag 16 december 2018 16:39
Ja nou ik weet niet wat het allemaal is ik snap er niks meer van tuurlijk we verschillen wel erg van elkaar maar sins het laatste jaar is er veel gebeurt bij onze families en ze heeft een baan waar ze veel kracht voor moet inzetten
Maar ja ik heb het idee dat ze twee gezichten heeft met vrienden en familie is ze anders dan lacht ze wel maar bij mij is die lach er totaal niet ik krijg nu allemaal verwijten naar me toe en ik geef haar ook niet de ruimte voor rust ik probeer het gied te maken vandaar de time out rust voor allebei ik loop ook bij een maatschappelijk medewerker of er iets bij mij zit we zijn getrouwd en we voelde ons allebij verwaarloost daarnaast lijkt het nu dat ze niet getrouwd wilden zijn we zijn jong getrouwd ik was 23 en zij 21 dus dat is erg vroeg maar ja toen was het echt leuk en de eerste paar jaar ook en ik had toen dezelfde standpunten als nu en zij nu niet meer we gaven en namen aan elkaar maar langzaam zag ik dat bij haar wel weggaan voor de rest kan ze erg goed met een kameraad van mij Heeft ze ook veel contact mee nu en ook hij met haar hij had een relatie maar torn het bij ons klapte was het bij hun ook gelijk afgelopen dat is wel wat ik erg raar vond onze vriendengroep zeggen het allemaal en daar begin ik nu een beetje aan te twijfelen ik heb er geen grip op dat is voor mij erg lastig
Ik denk er over na of ik wel verder wil als ze me mist na de time out zeker wel maar zoals het nu zo doorgaat weet ik het niet ze schrik van me als ik haar aanraak en we sliep voor de time out al niet meer bij elkaar ze voelt zich niet op haar gemak bij mij dus ja
Maar ja ik heb het idee dat ze twee gezichten heeft met vrienden en familie is ze anders dan lacht ze wel maar bij mij is die lach er totaal niet ik krijg nu allemaal verwijten naar me toe en ik geef haar ook niet de ruimte voor rust ik probeer het gied te maken vandaar de time out rust voor allebei ik loop ook bij een maatschappelijk medewerker of er iets bij mij zit we zijn getrouwd en we voelde ons allebij verwaarloost daarnaast lijkt het nu dat ze niet getrouwd wilden zijn we zijn jong getrouwd ik was 23 en zij 21 dus dat is erg vroeg maar ja toen was het echt leuk en de eerste paar jaar ook en ik had toen dezelfde standpunten als nu en zij nu niet meer we gaven en namen aan elkaar maar langzaam zag ik dat bij haar wel weggaan voor de rest kan ze erg goed met een kameraad van mij Heeft ze ook veel contact mee nu en ook hij met haar hij had een relatie maar torn het bij ons klapte was het bij hun ook gelijk afgelopen dat is wel wat ik erg raar vond onze vriendengroep zeggen het allemaal en daar begin ik nu een beetje aan te twijfelen ik heb er geen grip op dat is voor mij erg lastig
Ik denk er over na of ik wel verder wil als ze me mist na de time out zeker wel maar zoals het nu zo doorgaat weet ik het niet ze schrik van me als ik haar aanraak en we sliep voor de time out al niet meer bij elkaar ze voelt zich niet op haar gemak bij mij dus ja
