Psyche
alle pijlers
Word ik ooit weer de oude? Depressie in het verleden.
zaterdag 2 februari 2019 21:20
Hallo allemaal,
Een paar jaar geleden heb ik in een depressie gezeten en dat heeft ruim anderhalf jaar geduurd.
Voordat ik in die depressie belandde was ik altijd overal positief over en had een enorme energie, maar hoe erg ik ook mijn best doe, ik ben nooit meer dezelfde geworden, ik ben een soort van neutraal, iemand geworden die nooit meer ergens met volle teugen van kan genieten.
Eén en ander heeft ook veel invloed op mijn dagelijks leven, want er komt niets meer uit me. Ten eerste duurt het vaak tot een uur of drie eer ik eens een keertje onder de douche stap, vooral nu het winter is en koud treuzel ik tot een punt dat het bijna niet meer hoeft. Ten tweede kom ik de deur niet meer uit. Waar ik dagelijks wel iets te doen had en er veel plezier in beleefde, zie ik nu het plezier er niet meer in. Het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst de stad in ben geweest en de markt daar weet ik de weg al heel lang niet meer.
Ik had een Cinevillepas om onbeperkt naar de bios te gaan en in vier maanden ben ik één keer geweest, dus ik heb hem maar opgezegd.
Eigenlijk kom ik alleen maar buiten om boodschappen te doen en zelfs dat gaat met grote moeite.
Ik voel me niet depressief, maar leef wel alsof het wel zo is.
Mijn vraag: word ik ooit nog mijn oude zelf of moet ik er iets mee om dat te bereiken?
Zijn er ervaringsdeskundigen?
Een paar jaar geleden heb ik in een depressie gezeten en dat heeft ruim anderhalf jaar geduurd.
Voordat ik in die depressie belandde was ik altijd overal positief over en had een enorme energie, maar hoe erg ik ook mijn best doe, ik ben nooit meer dezelfde geworden, ik ben een soort van neutraal, iemand geworden die nooit meer ergens met volle teugen van kan genieten.
Eén en ander heeft ook veel invloed op mijn dagelijks leven, want er komt niets meer uit me. Ten eerste duurt het vaak tot een uur of drie eer ik eens een keertje onder de douche stap, vooral nu het winter is en koud treuzel ik tot een punt dat het bijna niet meer hoeft. Ten tweede kom ik de deur niet meer uit. Waar ik dagelijks wel iets te doen had en er veel plezier in beleefde, zie ik nu het plezier er niet meer in. Het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst de stad in ben geweest en de markt daar weet ik de weg al heel lang niet meer.
Ik had een Cinevillepas om onbeperkt naar de bios te gaan en in vier maanden ben ik één keer geweest, dus ik heb hem maar opgezegd.
Eigenlijk kom ik alleen maar buiten om boodschappen te doen en zelfs dat gaat met grote moeite.
Ik voel me niet depressief, maar leef wel alsof het wel zo is.
Mijn vraag: word ik ooit nog mijn oude zelf of moet ik er iets mee om dat te bereiken?
Zijn er ervaringsdeskundigen?
zaterdag 2 februari 2019 21:32
Nee, je oude zelf word je niet meer, want je BENT diezelfde persoon ook niet meer. Anderhalf jaar in een depressie zitten is niet te negeren zeg maar, tuurlijk doet dat wat met je. Maar dat wil nog niet zeggen dat het nooit meer beter wordt.
Zo te lezen is je leefpatroon dusdanig ingesleten dat je er niet uit los komt. Je zult patronen moeten gaan doorbreken. Andere verbindingen leggen in je hersenen...
Heb je een behandelaar waarmee je dit kunt bespreken?
Zo te lezen is je leefpatroon dusdanig ingesleten dat je er niet uit los komt. Je zult patronen moeten gaan doorbreken. Andere verbindingen leggen in je hersenen...
Heb je een behandelaar waarmee je dit kunt bespreken?
zaterdag 2 februari 2019 21:32
Daar heb ik nooit bij stilgestaan, maar het zou wellicht kunnen.Gatinmijnsok schreef: ↑02-02-2019 21:29Ik denk niet dat je depressie echt voorbij is, wat je beschrijft past bij, misschien een lichte, depressie.
zaterdag 2 februari 2019 21:33
Nee, ik heb nooit een behandelaar gehad en ook nooit medicijnen.milena1 schreef: ↑02-02-2019 21:32Nee, je oude zelf word je niet meer, want je BENT diezelfde persoon ook niet meer. Anderhalf jaar in een depressie zitten is niet te negeren zeg maar, tuurlijk doet dat wat met je. Maar dat wil nog niet zeggen dat het nooit meer beter wordt.
Zo te lezen is je leefpatroon dusdanig ingesleten dat je er niet uit los komt. Je zult patronen moeten gaan doorbreken. Andere verbindingen leggen in je hersenen...
Heb je een behandelaar waarmee je dit kunt bespreken?
zaterdag 2 februari 2019 21:37
Ik vind het ook klinken als depressief. Depressie is niet per definitie je heel somber voelen toch? Maar het klinkt alsof je levenslust kwijt is....
Ik heb dat zelf heel lang gehad na een tijd van uitermate somber voelen. Afgevlakt. Niets meer interessant vinden eigenlijk. En bijvoorbeeld maar gaan douchen omdat het hoort...
Ik heb lang therapie gevolgd en ben gewisseld van medicatie en INEENS was ik er weer. Me nog nooit zo levenslustig gevoeld.
Ik hoop dat dat gevoel voor jou ook nog weggelegd is! Geef niet op! Er valt nog zoveel te winnen voor je (hopelijk).
Dikke knuffel
Ik heb dat zelf heel lang gehad na een tijd van uitermate somber voelen. Afgevlakt. Niets meer interessant vinden eigenlijk. En bijvoorbeeld maar gaan douchen omdat het hoort...
Ik heb lang therapie gevolgd en ben gewisseld van medicatie en INEENS was ik er weer. Me nog nooit zo levenslustig gevoeld.
Ik hoop dat dat gevoel voor jou ook nog weggelegd is! Geef niet op! Er valt nog zoveel te winnen voor je (hopelijk).
Dikke knuffel
"Even if I knew that tomorrow the world would go to pieces, I would still plant my apple tree."
zaterdag 2 februari 2019 21:37
zaterdag 2 februari 2019 21:39
Ja, mijn levenslust is kwijt inderdaad.wiezel schreef: ↑02-02-2019 21:37Ik vind het ook klinken als depressief. Depressie is niet per definitie je heel somber voelen toch? Maar het klinkt alsof je levenslust kwijt is....
Ik heb dat zelf heel lang gehad na een tijd van uitermate somber voelen. Afgevlakt. Niets meer interessant vinden eigenlijk. En bijvoorbeeld maar gaan douchen omdat het hoort...
Ik heb lang therapie gevolgd en ben gewisseld van medicatie en INEENS was ik er weer. Me nog nooit zo levenslustig gevoeld.
Ik hoop dat dat gevoel voor jou ook nog weggelegd is! Geef niet op! Er valt nog zoveel te winnen voor je (hopelijk).
Dikke knuffel
Hoe lang heeft dat bij jou geduurd?
zaterdag 2 februari 2019 21:40
Ik bedenk dagelijks wat ik ga doen, kom er alleen niet aan toe, heb er de moed niet voor.Gatinmijnsok schreef: ↑02-02-2019 21:37Maar je weet waarschijnlijk wat werkt. Wel gelijk aankleden, en naar buiten. Van te voren bedenken wat je die dag gaat doen en jezelf verplichten om het te doen.
Iets om handen hebben helpt ook, een ander helpen geeft ook het gevoel nuttig te zijn. Misschien iets van vrijwilligerswerk .
zaterdag 2 februari 2019 21:46
Stel jezelf elke dag doelen en doe de dingen waar je voorheen blij van werd.
Daarnaast zou ik je aanraden om naar de huisarts te gaan. Het klinkt niet alsof het al helemaal over is. Het is zo zonde van je tijd om hierin te blijven hangen, terwijl je met wat hulp je jezelf weer wat terug kunt vinden en weer de levensvreugde kan voelen.
Daarnaast zou ik je aanraden om naar de huisarts te gaan. Het klinkt niet alsof het al helemaal over is. Het is zo zonde van je tijd om hierin te blijven hangen, terwijl je met wat hulp je jezelf weer wat terug kunt vinden en weer de levensvreugde kan voelen.
zaterdag 2 februari 2019 21:47
Dan begin maar eens met een afspraak maken met je huisarts. Een depressie is niet iets waarmee jezelf moet gaan dokteren, het is een serieuze ziekte.
Wat je zelf nu kan doen is structuur aanbrengen in je dag, dagelijks op hetzelfde tijdstip opstaan, ontbijten en gaan wandelen. Probeer minimaal drie sociale contacten buiten de deur per week te hebben. En doe vooral dingen waar je energie van krijgt, dus geen dingen die je al je energie al uit je zuigen als je er maar aan denkt. Ga 's avonds ook op een vast tijdstip naar bed.
Of je helemaal de oude wordt na een depressie is persoonlijk en afhankelijk van het aantal depressies, de oorzaak en je leeftijd.
zaterdag 2 februari 2019 21:50
Ik stel mezelf dagelijks doelen, er komt alleen niets van terecht. Ik vind het inderdaad zonde van mijn tijd en leven dat ik in deze situatie zit.Idris schreef: ↑02-02-2019 21:46Stel jezelf elke dag doelen en doe de dingen waar je voorheen blij van werd.
Daarnaast zou ik je aanraden om naar de huisarts te gaan. Het klinkt niet alsof het al helemaal over is. Het is zo zonde van je tijd om hierin te blijven hangen, terwijl je met wat hulp je jezelf weer wat terug kunt vinden en weer de levensvreugde kan voelen.
Ik zal maandag een afspraak maken, want zo in mijn eentje kom ik ook geen stap verder.
zaterdag 2 februari 2019 21:54
Het kan je helpen om je verhaal en de symptomen die je ervaart op papier te zetten, dan 'vergeet' je niks bij de huisarts en vraag om een dubbele afspraak zodat er ook voldoende tijd is om je klachten te bespreken.
zaterdag 2 februari 2019 22:01
zaterdag 2 februari 2019 22:02
Nee, dat is een misvatting. Ik heb een lamlul van een huisarts.Hetismogelijk schreef: ↑02-02-2019 22:01Ik krijg het idee dat je het (in rl) allemaal alleen wilt oplossen. Waarom is dat?
zaterdag 2 februari 2019 22:05
zaterdag 2 februari 2019 22:06
Het is ook het zwaarste dat ik ooit gedaan heb. Daar was enorme discipline voor nodig, want elke vezel in mijn lijf schreeuwde nee, in bed blijven en de deken over mijn hoofd. En nog steeds zijn er periodes dat ik weet dat ik mezelf van de bank moet schoppen en me beter voel na een wandeling, ook als ik er geen zin in heb,
