Psyche
alle pijlers
Ben ik daar?
zondag 10 maart 2019 14:19
Dag allemaal.
Ik zou graag mijn verhaal willen doen/ vragen naar herkenning.
Ik voel al een tijdje erge spanning in mezelf. Ik heb het gevoel dat ik in een roes leef. Dat waar ik ben, ik denk dat ik er niet echt ben. Ben ik dat wel? Ben ik daar wel? Ik heb het gevoel dat mijn geest niet één geheel is met mijn lichaam. Daardoor heb ik een soort angst ontwikkeld. Met alles voel ik een drempel; met daten, met reizen, naar mijn werk gaan. Op mijn werk wisselt spanning zich af met ontspanning. Ik functioneer normaal, maar daar moet ik ook erg mijn best voor doen en thuis ben ik kapot. Ik heb al gesprekken met een psycholoog gehad, zei zegt dat ik geen last heb van derealisatie/ depersonalisatie.
Niemand begrijpt mij, mijn familie niet en vrienden niet.
Hebben mensen hier er last van?
Bedankt voor het lezen!
Ik zou graag mijn verhaal willen doen/ vragen naar herkenning.
Ik voel al een tijdje erge spanning in mezelf. Ik heb het gevoel dat ik in een roes leef. Dat waar ik ben, ik denk dat ik er niet echt ben. Ben ik dat wel? Ben ik daar wel? Ik heb het gevoel dat mijn geest niet één geheel is met mijn lichaam. Daardoor heb ik een soort angst ontwikkeld. Met alles voel ik een drempel; met daten, met reizen, naar mijn werk gaan. Op mijn werk wisselt spanning zich af met ontspanning. Ik functioneer normaal, maar daar moet ik ook erg mijn best voor doen en thuis ben ik kapot. Ik heb al gesprekken met een psycholoog gehad, zei zegt dat ik geen last heb van derealisatie/ depersonalisatie.
Niemand begrijpt mij, mijn familie niet en vrienden niet.
Hebben mensen hier er last van?
Bedankt voor het lezen!
zondag 10 maart 2019 14:21
zondag 10 maart 2019 14:25
Niks. Ze zei dat mensen die die diagnose hebben, wel andere klachten hebben. Een verder vervolg is er niet geweest.viva-amber schreef: ↑10-03-2019 14:21Waarom denk je psycholoog daar niet aan?
Een psycholoog is trouwens geen arts. Wat beidt je psycholoog voor hulp aan om hier mee om te gaan?
zondag 10 maart 2019 14:27
Nee ik heb geen trauma gehad.
Vroeger op de basisschool kneep ik wel eens in mijn hand om te voelen of ik er wel echt was. Ik doe momenteel een studie, qua stof kan ik het aan. Maar aldoor werken en leren met innerlijke spanning vind ik moeilijk vol te houden.
zondag 10 maart 2019 14:28
Het klinkt namelijk wel als derealistatie. Ik heb dit ook wel s gehad. Heel naar als je niet weet wat het is en je er juist angstig voor wordt. Dit zorgt er juist voor dat het erger wordt!
Dat gevoel dat je er niet bij bent, in een bubbel zit, de wereld lijkt een soort van twee dimensionaal. Ik kon ook niet ver vooruit denken zeg maar ( bijvoorbeeld een vakantie plannen ) en ik ging over heel het leven nadenken. Heel filosophisch hahaha.
Toen ik eenmaal begreep wat het was, was ik er niet meer zo bang voor en uiteindelijk ging het weg.
Mensen hebben het vaak na een traumatische ervaring, of tijdens/na een stressvolle periode. Ook mensen die ernstig ziek zijn schijnen het te hebben.
Dat gevoel dat je er niet bij bent, in een bubbel zit, de wereld lijkt een soort van twee dimensionaal. Ik kon ook niet ver vooruit denken zeg maar ( bijvoorbeeld een vakantie plannen ) en ik ging over heel het leven nadenken. Heel filosophisch hahaha.
Toen ik eenmaal begreep wat het was, was ik er niet meer zo bang voor en uiteindelijk ging het weg.
Mensen hebben het vaak na een traumatische ervaring, of tijdens/na een stressvolle periode. Ook mensen die ernstig ziek zijn schijnen het te hebben.
anoniem_378817 wijzigde dit bericht op 10-03-2019 14:29
0.07% gewijzigd
zondag 10 maart 2019 14:29
Nee, niet bij haar. Ze signaleerde geen problemen. Misschien ziet iedereen de wereld wel zoals ik dat zie. Ik kan niet in andermans lichaam zijn om daar achter te komen.
zondag 10 maart 2019 14:29
zondag 10 maart 2019 14:32
Ja, ik herken mezelf in heel veel dingen wat voldoet aan derealisatie. Ja, hoe jij het beschreef zie ik het ook. Hoe is het weg gegaan bij jou? Soms ben ik helemaal in paniek als ik denk dat het nooit weg gaat en het voor altijd zo blijft.Lombokje85 schreef: ↑10-03-2019 14:28Het klinkt namelijk wel als derealistatie. Ik heb dit ook wel s gehad. Heel naar als je niet weet wat het is en je er juist angstig voor wordt. Dit zorgt er juist voor dat het erger wordt!
Dat gevoel dat je er niet bij bent, in een bubbel zit, de wereld lijkt een soort van twee dimensionaal. Ik kon ook niet ver vooruit denken zeg maar ( bijvoorbeeld een vakantie plannen ) en ik ging over heel het leven nadenken. Heel filosophisch hahaha.
Toen ik eenmaal begreep wat het was, was ik er niet meer zo bang voor en uiteindelijk ging het weg.
Mensen hebben het vaak na een traumatische ervaring, of tijdens/na een stressvolle periode. Ook mensen die ernstig ziek zijn schijnen het te hebben.
zondag 10 maart 2019 14:32
Tip, doe deze test en ga met de uitslag naar je huisarts.
https://www.mijnkwartier.nl/online-zelf ... e-burnout/
Op het eind kun je ook zonder aanmelden de test zien.
https://www.mijnkwartier.nl/online-zelf ... e-burnout/
Op het eind kun je ook zonder aanmelden de test zien.
zondag 10 maart 2019 14:34
Ja daar dacht ik ook al aan. Maar vraag me dan af waarom ik het al jaren zo voel. Ben ik dan jaren al over mijn grenzen gegaan? Als kind al? Geen idee. Ik heb veel gewerkt, nu nog.Gele_Suikerspin schreef: ↑10-03-2019 14:29Dit herken in van mijn overspannenheid. Je zit waarschijnlijk over je grenzen en bent daardoor uit balans. Rust nemen, afspraken afzeggen, taken die je geen energie geven afstoten.
Weer terug naar de huisarts, als voor jou de oorzaak nog niet duidelijk is.
zondag 10 maart 2019 14:37
Het is altijd wel druk in de zorg. Ik kan dat wel aan, maar vraagt wel veel van me.DuchessMeganMarkle schreef: ↑10-03-2019 14:34Ik had dit toen ik heel erg overspannen was. Is de werkdruk hoog?
zondag 10 maart 2019 14:53
Omdat het wel toenemen. Ik was nooit angstig en nu wel. Ervaarde nooit paniek, nu wel.viva-amber schreef: ↑10-03-2019 14:45Wanneer je je al jaren zo voelt en je kon gewoon alles...wat maakt dan dat het nu ineens een probleem is?
zondag 10 maart 2019 14:56
Dankje,Gele_Suikerspin schreef: ↑10-03-2019 14:32Tip, doe deze test en ga met de uitslag naar je huisarts.
https://www.mijnkwartier.nl/online-zelf ... e-burnout/
Op het eind kun je ook zonder aanmelden de test zien.
zondag 10 maart 2019 15:03
Dat kan zeker. Overspannenheid heeft vaak niets met werk of in ieder geval niet volledig met werk te maken.gelukkigedame schreef: ↑10-03-2019 14:34Ja daar dacht ik ook al aan. Maar vraag me dan af waarom ik het al jaren zo voel. Ben ik dan jaren al over mijn grenzen gegaan? Als kind al? Geen idee. Ik heb veel gewerkt, nu nog.
Het kan zijn door iets 'traumatisch' als kind of jong volwassene. Een scheiding, pesten. Maar ook door je karakter, perfectionistisch, je emoties niet kunnen uiten. Oa.
Er zijn tal van redenen waardoor je overspannen kunt raken.
En ja, dat gaat over jaren heen.
Ik zou weer terug naar de huisarts gaan. En verder meer rust in bouwen in je leven.
Ook een lijst maken, met dingen die energie geven en een lijst met dingen die energie kosten.
De lijsten moeten allebei even lang zijn. Anders raak je overbelast = overspannen.
En onderschat rust nemen niet.
De oplossing bij angst en paniek is meestal, rust nemen!
Je hersenen hebben tijd nodig alles te verwerken en raken anders overbelast. Waardoor angst en paniek ontstaat.
Dit is eigenlijk mooi. Want je kunt dit als signaal zien, een waarschuwing van je lijf. Neem rust. Luister naar mij, zegt je lijf tegen jou!
zondag 10 maart 2019 15:34
Wat kwam er uit de test?
zondag 10 maart 2019 15:43
Ik had het als kind ook weleens als ik heel moe was. Ik kan me sommige keren nog goed herinneren. Heel vreemd dromerig, licht gevoel, alsof ik naar de wereld kijk waar ik niet in ben, terwijl ik wist dat ik er gewoon wel was.
Toen ik overspannen was had ik het inderdaad ook. Dus bij mij steekt het de kop op als ik teveel van mezelf vraag.
Dus of het nu derealisatie is of wat anders, ik denk wel dat je het kunt verminderen door beter voor jezelf te zorgen en rust te nemen. Bij mij was het echt niet meteen over daarna, heeft nog echt wel een paar weken geduurd.
Maar als je er ook angstaanvallen bij krijgt, dan is het wel vreemd dat de psycholoog vindt dat er geen klachten zijn om te behandelen. In ieder geval is het geen psycholoog die bij jou past, want je wordt niet serieus genomen en geholpen.
Dus ik zou ook teruggaan naar de huisarts en een andere psycholoog zoeken. Eventueel eentje waar dus ook een psychiater betrokken is in de praktijk. Die kan dan meedenken.
Toen ik overspannen was had ik het inderdaad ook. Dus bij mij steekt het de kop op als ik teveel van mezelf vraag.
Dus of het nu derealisatie is of wat anders, ik denk wel dat je het kunt verminderen door beter voor jezelf te zorgen en rust te nemen. Bij mij was het echt niet meteen over daarna, heeft nog echt wel een paar weken geduurd.
Maar als je er ook angstaanvallen bij krijgt, dan is het wel vreemd dat de psycholoog vindt dat er geen klachten zijn om te behandelen. In ieder geval is het geen psycholoog die bij jou past, want je wordt niet serieus genomen en geholpen.
Dus ik zou ook teruggaan naar de huisarts en een andere psycholoog zoeken. Eventueel eentje waar dus ook een psychiater betrokken is in de praktijk. Die kan dan meedenken.
zondag 10 maart 2019 16:30
Soms vind ik het maar een rare wereld waar ik deel van uit maak. Alsof ik toeschouwer ben van mezelf. Gevangen in mijn lichaam. Dát maakt me angstig als ik er teveel over nadenk.Gele_Suikerspin schreef: ↑10-03-2019 15:03Dat kan zeker. Overspannenheid heeft vaak niets met werk of in ieder geval niet volledig met werk te maken.
Het kan zijn door iets 'traumatisch' als kind of jong volwassene. Een scheiding, pesten. Maar ook door je karakter, perfectionistisch, je emoties niet kunnen uiten. Oa.
Er zijn tal van redenen waardoor je overspannen kunt raken.
En ja, dat gaat over jaren heen.
Ik zou weer terug naar de huisarts gaan. En verder meer rust in bouwen in je leven.
Ook een lijst maken, met dingen die energie geven en een lijst met dingen die energie kosten.
De lijsten moeten allebei even lang zijn. Anders raak je overbelast = overspannen.
En onderschat rust nemen niet.
De oplossing bij angst en paniek is meestal, rust nemen!
Je hersenen hebben tijd nodig alles te verwerken en raken anders overbelast. Waardoor angst en paniek ontstaat.
Dit is eigenlijk mooi. Want je kunt dit als signaal zien, een waarschuwing van je lijf. Neem rust. Luister naar mij, zegt je lijf tegen jou!
En ik vermoed ook dat ik teveel van mezelf heb gevraagd. Veel onregelmatig werken, ene na de andere verbouwing thuis.
zondag 10 maart 2019 16:34
Ik zal eens weer bellen. Ik zie me weer aankomen, ik liep er ook al met hartkloppingen. Al voel ik die alleen nog maar als ik heel druk ben.helena2 schreef: ↑10-03-2019 15:43Ik had het als kind ook weleens als ik heel moe was. Ik kan me sommige keren nog goed herinneren. Heel vreemd dromerig, licht gevoel, alsof ik naar de wereld kijk waar ik niet in ben, terwijl ik wist dat ik er gewoon wel was.
Toen ik overspannen was had ik het inderdaad ook. Dus bij mij steekt het de kop op als ik teveel van mezelf vraag.
Dus of het nu derealisatie is of wat anders, ik denk wel dat je het kunt verminderen door beter voor jezelf te zorgen en rust te nemen. Bij mij was het echt niet meteen over daarna, heeft nog echt wel een paar weken geduurd.
Maar als je er ook angstaanvallen bij krijgt, dan is het wel vreemd dat de psycholoog vindt dat er geen klachten zijn om te behandelen. In ieder geval is het geen psycholoog die bij jou past, want je wordt niet serieus genomen en geholpen.
Dus ik zou ook teruggaan naar de huisarts en een andere psycholoog zoeken. Eventueel eentje waar dus ook een psychiater betrokken is in de praktijk. Die kan dan meedenken.
Ik hoop zó dat het met rust over gaat. Ik zeg soms nu hardop wat ik doe of ga doen. Ik lijk wel gek denk ik soms.
zondag 10 maart 2019 16:37
Alles wat jij noemt, ook hartkloppingen,en warrig, gevoel gek te worden. Horen bij overspannenheid/burn-out.
Veel sterkte. Ik hoop dat je dingen los kunt laten en beter voor jezelf kunt zorgen.
Een haptonoom of fysio kan je helpen bij je lichaam en geest weer op 1lijn te krijgen. Dat dat zweverige weg gaat.
Veel sterkte. Ik hoop dat je dingen los kunt laten en beter voor jezelf kunt zorgen.
Een haptonoom of fysio kan je helpen bij je lichaam en geest weer op 1lijn te krijgen. Dat dat zweverige weg gaat.
