2e bachelor gezondheidszorg?

Zie hier: de website van DUO

Oh, link werkt niet. Ga dan naar: http://www.duo.nl/particu ... /studeren/collegegeld.asp

en klik op "Wanneer moet ik wettelijk collegegeld betalen en wanneer instellingscollegegeld?"

Bedenk goed waarom je HBO-V wil gaan doen, het is namelijk wel echt een ander niveau en heel ander werk dan als je geneeskunde zou gaan doen (wat je eerste keuze was, zoals ik het lees). Natuurlijk kan je als verpleegkundige ook allerlei kanten op (master PA etc), maar het is wel écht een heel ander beroep.

Dan zou ik alsnog bedenken of je dat leuk vind, want voor je die master op zak hebt moet je eerst 3 jaar opleiding en 2(?) jaar werken voor je mag beginnen, en dan nog 2,5 jaar opleiding. Als je meetelt is dat evenveel als een geneeskundestudie.



PA's doen veel, en deels ook 'artsenwerk', maar het blijft het meer geprotocolleerde werk. Als je echt WO niveau hebt weet ik niet of je er voldoende uitdaging/voldoening uit haalt. Als je gewoon lekker met mensen wil werken maar dan zonder het verzorgende gedeelte, dan is het wel ideaal.

Heey, heel veel herkenning van jouw verhaal hier. Ook ik ben uitgeloot voor geneeskunde, maarliefst 3 keer. Bij de eerste keer ben ik biomedische wetenschappen gaan studeren. Met name met het idee als ik ingeloot word, heb ik een streepje voor. Helaas heeft het nooit zover mogen komen.



Ik ben toen, na 3 jaar biomedische wetenschappen en na bijna mijn bachelor te hebben gehaald, echter wel goed gaan nadenken en heb uiteindelijk voor een hele andere WO bachelor gekozen die niks met de gezondheidszorg te maken heeft en ik ben nog iedere dag gelukkig dat ik deze stap heb gezet. Ik wilde niet steeds werken met artsen en geconfronteerd worden met het feit dat ik dat 'net niet ben'. Ik zou je dus adviseren om hier heel goed over na te denken. Als HBO-V'er wordt je er juist de rest van je leven mee geconfronteerd. Ook als je PA wordt. Indien je echt een sterke wens had om arts te worden zou ik je een dergelijke studie echt afraden. Wat hierboven ook is gezegd, de voldoening eruit halen zal heel lastig worden.

Ik doe nu de studie Rechtsgeleerdheid. Dan denk je misschien dat is heel wat anders, en dan is wat de studie betreft ook zo natuurlijk. Echter, wat je er uiteindelijk mee kan doen, verschilt niet zo veel van wat een arts doet: mensen helpen met een probleem waar ze zelf geen verstand van hebben maar voor hun echt van groot belang is dat het wordt verholpen. Je inventariseert het probleem samen (anamnese), vervolgens ga je al dan niet samen naar de best mogelijke oplossing zoeken aan de hand van jouw specialistische kennis. Natuurlijk is het geen geneeskunde, maar het heeft voor mij in ieder geval een belangrijk element namelijk het helpen van mensen. Hierbij kun je zelf denken aan een specialisatie in het gezondheidsrecht waarbij je artsen/patiënten kan bijstaan.



Ik zeg natuurlijk niet dat dit voor jou ook de oplossing zal zijn. Van belang is dat je goed nadenkt waarom je zo graag geneeskunde wil studeren. Welk element daarvan je terug wil laten komen in het werk dat je (wel) kan gaan doen. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik je radeloosheid heel goed begrijp. Ik ben ook jaren radeloos geweest. De 'carriereswitch' heeft me echter van die radeloosheid af geholpen. Ik wilde het beste uit mezelf halen, en niet een 'second best' optie doen/zijn de rest van mijn leven.



Edit: indien je jouw bachelor psychologie behaald, kan je alleen tegen instellingstarief (á soms wel 9.000 euro per jaar) een andere bacheloropleiding eventueel gaan doen. Dit geldt alleen niet voor opleidingen die tot de categorie 'gezondheidszorg' worden gerekend zoals (naar ik zeker weet) biomedische wetenschappen. Die kan je wel tegen 'normaal' tarief collegegeld volgen. Ik weet zelf niet hoe dit zit indien je al een opleiding in de gezondheidszorg heb gevolgd (valt psycholgie hieronder? Dat weet de studieadviseur vast wel). Bedenk dus heel goed vóórdat je je bul psychologie gaat halen of dit echt is waar je mee verder wilt. Volgens mij geldt deze regel ook indien je na afgeronde WO bachelor een HBO studie wil gaan doen (andersom weet ik in ieder geval zeker dat het geldt).

Haak er even op in, omdat mijn dochter ook met soortgelijk dilemma zit, maar dan op HBO-niveau.



Wat super gedacht, Jamie-Lee.

Zo heb je alles wat je zoekt in een opleiding/baan.



Heb je misschien tips voor mijn dochter?

Ze had voor HBO-V gekozen en op de koop toe genomen om 2 jaar in de verpleging te moeten werken vóór ze kon beginnen aan PA, maar blijft ook steeds tegen de 'net niet' situatie aanhikken, waarin je wel de kennis moet hebben, maar die niet mag profileren.

Ze is nu gestopt met Verpleegkunde en op zoek naar een andere studie.

Ze denkt er aan om propedeuse Toegepaste Psychologie te halen (als ze ingeloot wordt) en daarna te proberen of ze ingeloot wordt voor WO Psychologie, maar dat is allemaal erg onzeker.

Eerst VWO ziet ze niet zitten en wil liever via HBO naar een master WO doorstromen, of anders via HBO P naar WO. Ze wil in haar latere beroep kunnen adviseren, diagnosticeren, behandelen, onderzoeken etc., maar dan NIET in de SPD-hoek.

Denk dat het verstandiger is om HBO af te maken en dan door te stromen.



Heeft iemand dezelfde ervaringen en eventueel suggesties welke opleidingen daar bij passen?

Wat vervelend voor je dochter dat ze (ook) in een dergelijk dilemma zit!



Van de verschillende studies Psychologie heb ik inhoudelijk weinig verstand. Wat ik wel weet dat het (momenteel) erg moeilijk is om aan een baan te komen met een dergelijke opleiding (wellicht ook iets voor haar om over na te denken?).



Wat betreft de HBO-WO route: met mijn studie heb ik gezien dat het veel problemen oplevert. Met een afgeronde HBO moet je dan eerst een jaar pre-master doen vóórdat je kan beginnen met een master (in ieder geval dus bij Rechtsgeleerdheid). Niet alle universiteiten bieden deze optie aan en voor mijn studie weet ik dat het als heel zwaar werd beschouwd deze pre-master omdat het meer vakken zijn dan normaal in een gemiddeld jaar zouden zitten. In dat geval zou ik liever bijvoorbeeld P halen en dan doorstromen naar WO. Ook leer je op WO een heel ander denk/leerproces aan dan op HBO wat de master echt stukken makkelijker maakt omdat je er beter op bent voorbereid.



Los van dit alles: wat vindt ze van opleidingen zoals Verloskunde/fysiotherapie? Dit zijn HBO opleidingen die alle zaken bevatten die je noemt. Je werkt dan volkomen zelfstandig en het 'net niet' speelt dan denk ik minder mee.



Over de verschillende lotingen.. Is er een mogelijkheid tot decentrale selectie voor Toegepaste Psychologie? Anders kunnen jullie daar ook naar kijken. Maar eerst loten voor Toegepaste Psychologie, om vervolgens te loten voor WO Psychologie is een keus die ik voor mijzelf in ieder geval te risicovol zou vinden. In dat geval misschien toch maar de optie eerst HBO afmaken (indien ingeloot) en vervolgens (pre)master waar overigens lees ik berichten van pioneertje ook een loting voor is.. Lastig allemaal!

Dank je wel voor je reactie, Jamie-Lee.



Het is inderdaad lastig.

Mijn dochter vindt het heel moeilijk om een juiste keuze te maken, want als je die maakt zit je toch lekkerder in je vel.



Ze heeft alle opleidingen al stevig doorgekauwd en kan zich niet echt ergens bij thuis voelen. Het nadeel is dat je altijd een richting moet kiezen en als ze eenmaal iets leuk vindt is het maar 1 beroep van een hele opleiding. Dan loop je toch weer risico om gedemotiveerd te raken voor een opleiding; draagvlak is dan te klein.

Ze loopt ook aan voeding en dietetiek te denken, want dan ben je ook zelfstandig aan het werk, maar dan zegt ze weer te twijfelen of het onderwerp voeding bij haar past. Moeilijk moeilijk moeilijk!



Heb voorgesteld om met een decaan van een opleidingsinstituut te gaan praten om haar wensen door te spreken.



Ben benieuwd naar de reactie van pioneertje op jouw keuze.

@ el65: Hou er een beetje rekening mee dat zowel psychologen als diëtisten veelvuldig werkloos zijn... natuurlijk kan dat over 15 jaar anders zijn, maar ik denk toch een factor om rekening mee te houden.

Hallo @el65
Hoe is het met uw dochter afgelopen?
Ik herken mij er namelijk heel erg goed in. groetjes