Werk & Studie
alle pijlers
Toch minder gaan werken vanwege kinderen?
zaterdag 6 oktober 2018 08:14
Hoi,
Ik werk nu ruim vijf jaar bij het bedrijf waar ik zit. Het is op zich werk wat ik makkelijk kan, en ik heb een target die ik jaarlijks haal. Wel is het zo dat ik vijf dagen werk in vier prop, iets wat mijn werk prima vindt, zolang het maar af is.
Eind vorig jaar is mijn tweede geboren. Ik ben vier maanden geleden weer na een vrij lang zwangerschapsverlof weer aan het werk gegaan. Sindsdien kan ik m’n draai niet meer vinden.
De afgelopen twee weken heb ik beide weken zo’n vijftig uur gewerkt, is er niks terechtgekomen van die vijfde dag (waarop ik vroeger dus eigenlijk niet werkte en het claimde als ‘thuiswerkdag’), heb ik nog in het weekend achter de computer gezeten, en ben ik gewoon doodmoe. Het werk komt wel af, maar ik vind het de opofferingen en tijd niet (meer) waard.
Gelukkig is mijn man zzp’er en kan hij vrij makkelijk bijspringen. Maar gisteren was ik weer pas om half zeven thuis, en kon ik nog net de kinderen even zien voor ze naar bed gingen. Ik heb het daar heel moeilijk mee, omdat het door files en extra lange dagen de laatste weken eerder regel dan uitzondering is.
Ik heb sinds kort officieel een dag per week ouderschapsverlof opgenomen zodat ik op die ene dag ook echt vrij ben. Maar het is niet zo dat m’n target nu nog maar tachtig procent is van wat het vroeger was, ik moet nu alweer bevechten dat er op die dag geen verplichte vergaderingen worden ingepland, en doordeweeks zit ik alsnog langer op kantoor. Ik heb erover geprobeerd te praten op mijn werk, maar vind geen gehoor (nogal harde corporate sfeer).
Ik zit erover te denken om zzp’er te worden. Ik heb nu twee vaste klussen gevonden om drie dagen per week mee te vullen, tegen een mooi uurtarief (heb ook al rondgekeken voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering, want dat vind ik erg belangrijk). Daar moet nog wel iets bij, maar ik heb nog nauwelijks aan acquisitie gedaan en ik kan me voorstellen dat mijn huidige werkgever op termijn ook nog wel wat te doen heeft.
Tegelijkertijd heb ik cold feet. Wie gaat er nu een vast contract bij een gerenommeerd bedrijf opzeggen?
Voordelen: meer tijd voor kinderen, flexibel werk kunnen indelen, zelf de werklast kunnen bepalen, meer rust, vanuit huis kunnen werken
Nadelen: stuk zekerheid dat je opgeeft, in ieder geval tijdelijk minder inkomsten (al kunnen we dat opvangen met werk van man en in principe van zijn inkomsten leven), en toch gevoelsmatig het idee van falen (ben ik nou de zoveelste vrouw die na het moederschap zwicht voor parttime werk?).
Wat denken jullie?
Ik werk nu ruim vijf jaar bij het bedrijf waar ik zit. Het is op zich werk wat ik makkelijk kan, en ik heb een target die ik jaarlijks haal. Wel is het zo dat ik vijf dagen werk in vier prop, iets wat mijn werk prima vindt, zolang het maar af is.
Eind vorig jaar is mijn tweede geboren. Ik ben vier maanden geleden weer na een vrij lang zwangerschapsverlof weer aan het werk gegaan. Sindsdien kan ik m’n draai niet meer vinden.
De afgelopen twee weken heb ik beide weken zo’n vijftig uur gewerkt, is er niks terechtgekomen van die vijfde dag (waarop ik vroeger dus eigenlijk niet werkte en het claimde als ‘thuiswerkdag’), heb ik nog in het weekend achter de computer gezeten, en ben ik gewoon doodmoe. Het werk komt wel af, maar ik vind het de opofferingen en tijd niet (meer) waard.
Gelukkig is mijn man zzp’er en kan hij vrij makkelijk bijspringen. Maar gisteren was ik weer pas om half zeven thuis, en kon ik nog net de kinderen even zien voor ze naar bed gingen. Ik heb het daar heel moeilijk mee, omdat het door files en extra lange dagen de laatste weken eerder regel dan uitzondering is.
Ik heb sinds kort officieel een dag per week ouderschapsverlof opgenomen zodat ik op die ene dag ook echt vrij ben. Maar het is niet zo dat m’n target nu nog maar tachtig procent is van wat het vroeger was, ik moet nu alweer bevechten dat er op die dag geen verplichte vergaderingen worden ingepland, en doordeweeks zit ik alsnog langer op kantoor. Ik heb erover geprobeerd te praten op mijn werk, maar vind geen gehoor (nogal harde corporate sfeer).
Ik zit erover te denken om zzp’er te worden. Ik heb nu twee vaste klussen gevonden om drie dagen per week mee te vullen, tegen een mooi uurtarief (heb ook al rondgekeken voor een arbeidsongeschiktheidsverzekering, want dat vind ik erg belangrijk). Daar moet nog wel iets bij, maar ik heb nog nauwelijks aan acquisitie gedaan en ik kan me voorstellen dat mijn huidige werkgever op termijn ook nog wel wat te doen heeft.
Tegelijkertijd heb ik cold feet. Wie gaat er nu een vast contract bij een gerenommeerd bedrijf opzeggen?
Voordelen: meer tijd voor kinderen, flexibel werk kunnen indelen, zelf de werklast kunnen bepalen, meer rust, vanuit huis kunnen werken
Nadelen: stuk zekerheid dat je opgeeft, in ieder geval tijdelijk minder inkomsten (al kunnen we dat opvangen met werk van man en in principe van zijn inkomsten leven), en toch gevoelsmatig het idee van falen (ben ik nou de zoveelste vrouw die na het moederschap zwicht voor parttime werk?).
Wat denken jullie?
zaterdag 6 oktober 2018 08:20
Gewoon doen. Een vast contract is ook maar een schijnzekerheid. Ik heb zelf niet eens kinderen en worstel met hetzelfde.
Als je straks oud bent kijk je niet met plezier terug op al die uren die je op kantoor zat. Wel op de tijd die je met je kinderen doorgebracht hebt. We zijn met z'n allen helemaal aan het doordraaien als het op werk en carriere maken aankomt. Het gaat ten koste van zo ontzettend veel.
Als je straks oud bent kijk je niet met plezier terug op al die uren die je op kantoor zat. Wel op de tijd die je met je kinderen doorgebracht hebt. We zijn met z'n allen helemaal aan het doordraaien als het op werk en carriere maken aankomt. Het gaat ten koste van zo ontzettend veel.
zaterdag 6 oktober 2018 08:21
Ja, dat is leuk, maar zeker in de harde, corporate wereld werkt dat toch meestal echt niet zo.Lavendel_Madelief schreef: ↑06-10-2018 08:20Ik zou eerst inzetten op het verlagen van je target naar 80%.
Ga dat uitzoeken want ik vind het heel vreemd dat jij je oude target moet blijven halen terwijl je 20% minder werkt. Volgens mij klopt dit niet.
zaterdag 6 oktober 2018 08:24
Lavendel_Madelief schreef: ↑06-10-2018 08:20Ik zou eerst inzetten op het verlagen van je target naar 80%.
Ga dat uitzoeken want ik vind het heel vreemd dat jij je oude target moet blijven halen terwijl je 20% minder werkt. Volgens mij klopt dit niet.
Dit inderdaad. Mocht dat niets opleveren dan zou ik voor mijzelf kiezen en zzp-er worden. Laat je eerst goed voorlichten over de nadelen, en ga er dan voor.
Vraag jezelf af wat het je brengt om hiermee door te gaan. Behalve vastigheid helemaal niets zoals ik het lees. En straks zit je met een burnout. Dit moet je toch niet willen?
zaterdag 6 oktober 2018 08:28
Ik heb wat termen gevonden TO om na te zoeken in je contract
https://www.hr-kiosk.nl/vraagbaak/moet- ... nkomen-bij
Lady _Day, dat zou dus betekenen dat je je wettelijk recht op ouderschapsverlof niet mag gebruiken. Je hebt recht op tijdelijke arbeidsduurverkorting.
Als je vervolgens in het weekend die tijd moet inhalen om je target te halen heb je geen arbeidsduurverkorting.
Mijn man werkt in het bedrijfsleven
Target en bonus zijn pro-rata.
https://www.hr-kiosk.nl/vraagbaak/moet- ... nkomen-bij
Lady _Day, dat zou dus betekenen dat je je wettelijk recht op ouderschapsverlof niet mag gebruiken. Je hebt recht op tijdelijke arbeidsduurverkorting.
Als je vervolgens in het weekend die tijd moet inhalen om je target te halen heb je geen arbeidsduurverkorting.
Mijn man werkt in het bedrijfsleven
Target en bonus zijn pro-rata.
zaterdag 6 oktober 2018 08:29
Of je baan opzeggen óf je man gaat minder werken. Of allebei. Beetje veel ego als je beide wél kinderen wilt hebben maar er niets voor wilt laten. Hoort er nu eenmaal bij. Zolang je beide je eigen broek maar ophoudt en niet leeft van de staat dan maakt het toch niets uit hoeveel uren je werkt? Als je maar zorgt dat je rond komt.
zaterdag 6 oktober 2018 08:31
zaterdag 6 oktober 2018 08:32
Ik denk dat je beslissing om zzper te worden los moet staan van het feit of je minder wilt gaan werken.
Ik vind je werkgever erg star, hoezo haal je je targets niet als je minder werkt, dan moet dat toch worden bijgesteld?
En kun je niet een dag thuis werken? Voor een gerenommeerd bedrijf mag je toch verwachten dat hij met het nieuwe werken mee gaat?
Wat ik herken als erg naar met kleine kinderen is lange reistijd door files. Wij zijn wel eens allebei oas thuis geweest om 20.00 door sneeuw. Niet fijn als je je kinderen ergens moet ophalen!
Dat is mij ook maar een keer gebeurd, ik ben toen meer dagen gaan werken, maar korter. En rij nu altijd voor de file terug. En ik werk een lange dag, thuis.
Ik vind je werkgever erg star, hoezo haal je je targets niet als je minder werkt, dan moet dat toch worden bijgesteld?
En kun je niet een dag thuis werken? Voor een gerenommeerd bedrijf mag je toch verwachten dat hij met het nieuwe werken mee gaat?
Wat ik herken als erg naar met kleine kinderen is lange reistijd door files. Wij zijn wel eens allebei oas thuis geweest om 20.00 door sneeuw. Niet fijn als je je kinderen ergens moet ophalen!
Dat is mij ook maar een keer gebeurd, ik ben toen meer dagen gaan werken, maar korter. En rij nu altijd voor de file terug. En ik werk een lange dag, thuis.
zaterdag 6 oktober 2018 08:34
zaterdag 6 oktober 2018 08:36
Ik ben het hier zó mee eens!Lady_Day schreef: ↑06-10-2018 08:20Gewoon doen. Een vast contract is ook maar een schijnzekerheid. Ik heb zelf niet eens kinderen en worstel met hetzelfde.
Als je straks oud bent kijk je niet met plezier terug op al die uren die je op kantoor zat. Wel op de tijd die je met je kinderen doorgebracht hebt. We zijn met z'n allen helemaal aan het doordraaien als het op werk en carriere maken aankomt. Het gaat ten koste van zo ontzettend veel.
zaterdag 6 oktober 2018 08:39
Ik heb geen doodswens hoor
Ik werk zelf nu even veel zodat ik dat straks niet meer hoef te doen. Om een heel andere reden, maar daar gaat het niet om 
lady_day wijzigde dit bericht op 06-10-2018 08:45
0.69% gewijzigd
zaterdag 6 oktober 2018 08:41
Helaas heel herkenbaar.
Na de geboorte van mijn dochter heb ik een dag ouderschapsverlof opgenomen en ben ik dus 4 dagen gaan werken i.p.v. 5. Mijn takenpakket bleef echter ongewijzigd, omdat mn (gelukkig inmiddels voormalige) baas dat maar gezeur vond, waardoor ik ook 5 dagen in 4 moest proppen (en dat voor het salaris van 4 dagen). Resultaat is dat ik nu op advies van de bedrijfsarts nog maar max 4 uur per dag kan werken, omdat ik op het randje van een burn-out zat/zit. Dus ga zeker niet op deze manier door!
Vind je je werk zelf nog wel leuk? Dan zou ik eerst proberen of er toch niet gewoon afspraken te maken zijn over je taken. Bij mij werd er eerst ook enorm moeilijk gedaan, maar nu ik grotendeels ben uitgevallen, is iedereen zich ineens kapot geschrokken, vinden ze wel ineens allemaal dat ik onredelijk veel werk moest doen, kunnen collega’s ineens wel taken overnemen en hoef ik ineens niet meer in te bellen bij vergaderingen op mn vrije dag.
Ik zou eerlijk bij je leidinggevende aangeven dat werken op deze manier voor jou niet meer te doen is en duidelijke afspraken maken over welke taken je afstoot. Desnoods aangeven dat je, hoewel je ‘natuurlijk het liefst bij het bedrijf blijft’, je overweegt om zzp’er te worden, omdat de huidige situatie onhoudbaar is.
Na de geboorte van mijn dochter heb ik een dag ouderschapsverlof opgenomen en ben ik dus 4 dagen gaan werken i.p.v. 5. Mijn takenpakket bleef echter ongewijzigd, omdat mn (gelukkig inmiddels voormalige) baas dat maar gezeur vond, waardoor ik ook 5 dagen in 4 moest proppen (en dat voor het salaris van 4 dagen). Resultaat is dat ik nu op advies van de bedrijfsarts nog maar max 4 uur per dag kan werken, omdat ik op het randje van een burn-out zat/zit. Dus ga zeker niet op deze manier door!
Vind je je werk zelf nog wel leuk? Dan zou ik eerst proberen of er toch niet gewoon afspraken te maken zijn over je taken. Bij mij werd er eerst ook enorm moeilijk gedaan, maar nu ik grotendeels ben uitgevallen, is iedereen zich ineens kapot geschrokken, vinden ze wel ineens allemaal dat ik onredelijk veel werk moest doen, kunnen collega’s ineens wel taken overnemen en hoef ik ineens niet meer in te bellen bij vergaderingen op mn vrije dag.
Ik zou eerlijk bij je leidinggevende aangeven dat werken op deze manier voor jou niet meer te doen is en duidelijke afspraken maken over welke taken je afstoot. Desnoods aangeven dat je, hoewel je ‘natuurlijk het liefst bij het bedrijf blijft’, je overweegt om zzp’er te worden, omdat de huidige situatie onhoudbaar is.
zaterdag 6 oktober 2018 08:42
Dit. Ik heb ook eens gehad dat ik 4 dagen ging werken en ik nog net zoveel werk had als in 5 dagen. Ik heb toen mijn poot stijf gehouden en er zijn taken naar anderen gegaan. Het is bij jou ook belachelijk dat je target nog hetzelfde is als wanneer je fulltime werkt. Willen ze echt niet meewerken, dan zou ik als zzp’er aan de slag gaan als dat kan.Lavendel_Madelief schreef: ↑06-10-2018 08:20Ik zou eerst inzetten op het verlagen van je target naar 80%.
Ga dat uitzoeken want ik vind het heel vreemd dat jij je oude target moet blijven halen terwijl je 20% minder werkt. Volgens mij klopt dit niet.
zaterdag 6 oktober 2018 08:48
Lady_Day schreef: ↑06-10-2018 08:20Gewoon doen. Een vast contract is ook maar een schijnzekerheid. Ik heb zelf niet eens kinderen en worstel met hetzelfde.
Als je straks oud bent kijk je niet met plezier terug op al die uren die je op kantoor zat. Wel op de tijd die je met je kinderen doorgebracht hebt. We zijn met z'n allen helemaal aan het doordraaien als het op werk en carriere maken aankomt. Het gaat ten koste van zo ontzettend veel.
Nounou, dat is wel erg kort door de bocht.
Ik ken heel veel mensen die een prima balans hebben tussen werk en vrije tijd. Die geen 5 dagen werk in 4 dagen hoeven te proppen of steeds hogere eisen aan hun targets krijgen.
Die een werkgever hebben die flexibel werken toestaat.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zaterdag 6 oktober 2018 08:56
Ik zou sowieso kiezen voor tijd met de kinderen. Tijd krijg je nooit meer terug. We denken altijd allemaal genoeg tijd te hebben maar er komt een moment dat tijd je in je achterste bijt. De kinderen hebben nu eenmaal een keer deze leeftijd.
Ik zou bij mijn huidige functie minder gaan werken en het target laten voor wat het is. Als het niet naar rato aangepast kan worden of aangepast wordt dan klapt de boel maar. Je hebt een gezin en je hebt genoeg ballen hoog te houden zo. En waarom noem je het zwichten zoals veel moeders doen? Jouw functie is niet te combineren met een gezin en dan zal je keuzes moeten maken wat voor jou belangrijker is: werk of gezin. Dat heeft niks met zwichten te maken. Je hoeft niemand iets te bewijzen.
Een carrière is leuk, maar niemand zegt op zijn/haar sterfbed: “Had ik maar meer en harder gewerkt in mijn leven.” Tijd is kostbaar.
Ik zou bij mijn huidige functie minder gaan werken en het target laten voor wat het is. Als het niet naar rato aangepast kan worden of aangepast wordt dan klapt de boel maar. Je hebt een gezin en je hebt genoeg ballen hoog te houden zo. En waarom noem je het zwichten zoals veel moeders doen? Jouw functie is niet te combineren met een gezin en dan zal je keuzes moeten maken wat voor jou belangrijker is: werk of gezin. Dat heeft niks met zwichten te maken. Je hoeft niemand iets te bewijzen.
Een carrière is leuk, maar niemand zegt op zijn/haar sterfbed: “Had ik maar meer en harder gewerkt in mijn leven.” Tijd is kostbaar.
anoniem_372139 wijzigde dit bericht op 06-10-2018 09:01
0.06% gewijzigd
zaterdag 6 oktober 2018 09:04
Wauw, wat een denigrerende toon sla je hier aan TO. Alsof elke parttime werkende moeder minder is dan jij. Waarom haal jij je eigenwaarde zo uit je werk? Doet de rest van je leven er niet toe?(ben ik nou de zoveelste vrouw die na het moederschap zwicht voor parttime werk?).
Hoewel ik absoluut vind dat elke vrouw haar eigen broek zou moeten kunnen ophouden is er meer in het leven dan werk. Ik leef persoonlijk niet om te werken en als ik dat wel had gedaan (en partner ook) dan waren hier geen kinderen gekomen.
zaterdag 6 oktober 2018 09:04
Tuurlijk is het kort door de bocht, maar ik zie het wel om me heen. Misschien ga ik met de verkeerde mensen om dan. Wat ik om me heen zie is dat er veel en hard wordt gewerkt. Flexibel werken betekent voor mij met name dat ik zelf kan bepalen wanneer ik werk en waar ik werk maar hoe hoger ik in de boom klim, hoe meer uren ik maak. En als ik nu zeg dat ik maar 3 dagen in de week wil werken, dan is dat gewoon niet mogelijk op dit niveau.himalaya schreef: ↑06-10-2018 08:48Nounou, dat is wel erg kort door de bocht.
Ik ken heel veel mensen die een prima balans hebben tussen werk en vrije tijd. Die geen 5 dagen werk in 4 dagen hoeven te proppen of steeds hogere eisen aan hun targets krijgen.
Die een werkgever hebben die flexibel werken toestaat.
zaterdag 6 oktober 2018 09:07
Helemaal eensLady_Day schreef: ↑06-10-2018 08:20Gewoon doen. Een vast contract is ook maar een schijnzekerheid. Ik heb zelf niet eens kinderen en worstel met hetzelfde.
Als je straks oud bent kijk je niet met plezier terug op al die uren die je op kantoor zat. Wel op de tijd die je met je kinderen doorgebracht hebt. We zijn met z'n allen helemaal aan het doordraaien als het op werk en carriere maken aankomt. Het gaat ten koste van zo ontzettend veel.
zaterdag 6 oktober 2018 09:07
Vooropgesteld, ik heb geprobeerd met m’n werk dit te regelen, maar het is niet gelukt. Twee jaar geleden nam ik ook ouderschapsverlof op, en heb ik dat weer teruggedraaid omdat ik in de praktijk nog steeds vijf dagen (en meer) werkte. Ik heb toen echt geprobeerd de strijd aan te gaan, maar het is niet gelukt dat target naar 80 procent te krijgen. Ik probeer nu wel m’n poot stijf te houden wat de vrije dag betreft, maar er is regelmatig een geïrriteerde verzuchting over hoe onhandig het allemaal voor hen is.
Wat ook niet helpt is dat ik een andere leidinggevende heb, eentje die minder ‘makkelijk’ is dan mijn vorige. Hoewel ik alle targets altijd heb gehaald en elk jaar goeie functioneringsgesprekken heb gehad, mag ik niet meer (zoals eerder) om 16:00 naar huis en ‘s avonds nog even thuis doorwerken (wat ik vroeger altijd deed). Vergaderingen duren tot half zes of zes uur en daarna moet ik nog naar huis. Ik heb een fantastische man die daar echt niet moeilijk over doet, maar ik wil zo graag gewoon als gezin samen eten, de kinderen in bad doen en in bed stoppen.
Ik had mezelf ook voorgenomen om eerst te wachten tot het ouderschapsverlof is afgelopen. Maar straks gaan de kinderen naar school en heb ik wel erg veel van ze gemist, voor een baan die ik niet (meer) heel erg leuk vind. Ook qua inhoud spreken de opdrachten die ik ga doen me erg aan.
Ik las hier ergens dat man en ik keuzes moeten maken, dat doen we ook. Ik werk vier dagen (in theorie dan), hij ook (waarvan een dag in het weekend). We hebben twee dagen opvang, dat vind ik echt nog wel te overzien.
Er zijn twee redenen waarom ik weg wil: 1) ik voel me hier niet meer thuis en vind het werk ook niet meer bijster uitdagend of leuk en ben toe aan andersoortig werk (de opdrachten die ik kan gaan doen zijn inhoudelijk erg leuk), 2) ik wil flexibeler zijn, geen vijftig uur meer werken, en vooral minder in de file staan.
Wat ook niet helpt is dat ik een andere leidinggevende heb, eentje die minder ‘makkelijk’ is dan mijn vorige. Hoewel ik alle targets altijd heb gehaald en elk jaar goeie functioneringsgesprekken heb gehad, mag ik niet meer (zoals eerder) om 16:00 naar huis en ‘s avonds nog even thuis doorwerken (wat ik vroeger altijd deed). Vergaderingen duren tot half zes of zes uur en daarna moet ik nog naar huis. Ik heb een fantastische man die daar echt niet moeilijk over doet, maar ik wil zo graag gewoon als gezin samen eten, de kinderen in bad doen en in bed stoppen.
Ik had mezelf ook voorgenomen om eerst te wachten tot het ouderschapsverlof is afgelopen. Maar straks gaan de kinderen naar school en heb ik wel erg veel van ze gemist, voor een baan die ik niet (meer) heel erg leuk vind. Ook qua inhoud spreken de opdrachten die ik ga doen me erg aan.
Ik las hier ergens dat man en ik keuzes moeten maken, dat doen we ook. Ik werk vier dagen (in theorie dan), hij ook (waarvan een dag in het weekend). We hebben twee dagen opvang, dat vind ik echt nog wel te overzien.
Er zijn twee redenen waarom ik weg wil: 1) ik voel me hier niet meer thuis en vind het werk ook niet meer bijster uitdagend of leuk en ben toe aan andersoortig werk (de opdrachten die ik kan gaan doen zijn inhoudelijk erg leuk), 2) ik wil flexibeler zijn, geen vijftig uur meer werken, en vooral minder in de file staan.
