Gezondheid
alle pijlers
Hernia, wel of niet opereren?
dinsdag 17 april 2007 13:31
Ik schrijf dit bericht voor mijn zus, ze kan zelf niet uit bed komen vanwege een hernia. Ze heeft al jaren rugklachten. Toen ze 16 jaar was heeft ze een gipscorset gedragen en zelfs een maal in het ziekenhuis in een tractie gelegen (dit is met gewichten aan je benen) Telkens als ze weer geveld wordt door haar rug wordt het opgelost met medicatie, massage etc. Ze is het nu goed zat en heeft via de huisarts een doorverwijzing gevraagd. Eerder is ze ook wel eens bij een orthopeed geweest, maar dan zou ze eerst door een scan moeten. Maar tegen de tijd dat het weer beter gaat met haar rug is de scan geen optie meer, dan is er niks meer zichtbaar zegt de huisarts, jullie snappen vast al wel mijn vraag, gezien het onderwerp, wat zijn jullie ervaringen na een hernia operatie (of niet opreren)???
Groet Modoc
Groet Modoc
dinsdag 17 april 2007 21:47
Modoc,
Mijn situatie is niet te vergelijken met die van je zus. Voor mijn hernia had ik nooit rugklachten. De hernia kwam door een verkeerde til/draaibeweging, en was dus acuut.
Eerst is er van alles geprobeerd voordat ik uiteindelijk na zo´n 6 maanden pijnstillers slikken en op het laatst 2 weken plat liggen, geopereerd werd.
De operatie werd, op mijn verzoek, gedaan met een ruggeprik. Hierdoor was ik erbij. Wat was ik blij toen ik de chirurgen hoorde zeggen, Kijk, hier doe je het voor. Dit is een mooie!
Ik kreeg ook het weefsel te zien dat weggesneden is, en na de operatie kwam de chirurg melden dat de prognose heel goed was.
Het bleek dus een forse hernia en het was voor mij echt een bevestiging dat ik mij dat afgelopen half jaar echt niet had aangesteld. Alhoewel ik, vooral op het laatst, het gedrag van een junk had t.a.v. de pijnstillers, waaronder morfine.
De operatie is nu ruim 2 jaar geleden. Eerst kon ik nog heel weinig, korte stukjes lopen en snel moe. Maar nu kan ik eigenlijk weer alles wat ik wil, wandelen, fietsen, roeien. Het enige was soms nog lastig is, is lang stilzitten.
Voor mij was de operatie echt een uitkomst, ik ben de chirurg die uiteindelijk besloot om me te opereren heel dankbaar.
Mijn situatie is niet te vergelijken met die van je zus. Voor mijn hernia had ik nooit rugklachten. De hernia kwam door een verkeerde til/draaibeweging, en was dus acuut.
Eerst is er van alles geprobeerd voordat ik uiteindelijk na zo´n 6 maanden pijnstillers slikken en op het laatst 2 weken plat liggen, geopereerd werd.
De operatie werd, op mijn verzoek, gedaan met een ruggeprik. Hierdoor was ik erbij. Wat was ik blij toen ik de chirurgen hoorde zeggen, Kijk, hier doe je het voor. Dit is een mooie!
Ik kreeg ook het weefsel te zien dat weggesneden is, en na de operatie kwam de chirurg melden dat de prognose heel goed was.
Het bleek dus een forse hernia en het was voor mij echt een bevestiging dat ik mij dat afgelopen half jaar echt niet had aangesteld. Alhoewel ik, vooral op het laatst, het gedrag van een junk had t.a.v. de pijnstillers, waaronder morfine.
De operatie is nu ruim 2 jaar geleden. Eerst kon ik nog heel weinig, korte stukjes lopen en snel moe. Maar nu kan ik eigenlijk weer alles wat ik wil, wandelen, fietsen, roeien. Het enige was soms nog lastig is, is lang stilzitten.
Voor mij was de operatie echt een uitkomst, ik ben de chirurg die uiteindelijk besloot om me te opereren heel dankbaar.
woensdag 18 april 2007 12:48
Het is natuurlijk niet te zeggen,of je je wel of niet moet laten opereren,de een loopt weer pijnvrij rond,en bij mijn partner is het niet gelukt.
Misschien ligt het er wel aan hoe groot,of juist waar hij zit,geen idee.
Je zult dus wisselende reaktie's krijgen,en het beste wat je kunt doen is goed overleggen met de neurochirurg,en daarna beslissen.
Sterkte
Misschien ligt het er wel aan hoe groot,of juist waar hij zit,geen idee.
Je zult dus wisselende reaktie's krijgen,en het beste wat je kunt doen is goed overleggen met de neurochirurg,en daarna beslissen.
Sterkte
woensdag 18 april 2007 13:38
Ik ben het helemaal met Iris eens. De optie wel of niet opereren bij een hernia is afhankelijk van de plaats van de hernia, de klachten die de hernia geeft (pijn of uitvalsklachten) en de persoonlijke situatie van degene met hernia.
Mijn man heeft 2 keer in de afgelopen 4 jaar een hernia gehad, de ene keer een uitstulping naar links en de andere keer naar rechts (of andersom). Beide keren is het door bedrust overgegaan. De klachten waren heel verschillend. De tweede keer was het qua pijn bijna niet vol te houden, hij kon niet liggen, staan of zitten, en was ik "de dealer" van morfine. Hij is toen ook met spoed naar het ziekenhuis gebracht na 2 weken vanwege de pijn. Hij is toch weer naar huis gestuurd en niet geopereerd omdat hij geen uitval had. Na ongeveer 2 maanden kreeg hij van de chirurg wel de optie om te opereren, maar zijn pijnklachten waren toen al sterk afgenomen, en hij heeft er zelf voor gekozen niet te opereren. De chirurg vertelde ons toen dat in principe elke hernia vanzelf overgaat (bij de een duurt het langer als bij de ander), en dat op een gegeven moment bij uitval of bij erge pijn gekozen kan worden voor een operatie. Of bijv. bij iemand met een eigen bedrijf, die niet maandenlang rust kan houden.
Een operatie kan wel weer littekenweefsel geven,wat ook weer klachten kan veroorzaken.
De herniaplek is nu (een jaar later) nog een zwakke plek. Hij kan niet urenlang zitten, of bijv fietsen, dan krijgt hij pijn in zijn bil. Verder kan hij alles weer.
Succes en sterkte gewenst!
Mijn man heeft 2 keer in de afgelopen 4 jaar een hernia gehad, de ene keer een uitstulping naar links en de andere keer naar rechts (of andersom). Beide keren is het door bedrust overgegaan. De klachten waren heel verschillend. De tweede keer was het qua pijn bijna niet vol te houden, hij kon niet liggen, staan of zitten, en was ik "de dealer" van morfine. Hij is toen ook met spoed naar het ziekenhuis gebracht na 2 weken vanwege de pijn. Hij is toch weer naar huis gestuurd en niet geopereerd omdat hij geen uitval had. Na ongeveer 2 maanden kreeg hij van de chirurg wel de optie om te opereren, maar zijn pijnklachten waren toen al sterk afgenomen, en hij heeft er zelf voor gekozen niet te opereren. De chirurg vertelde ons toen dat in principe elke hernia vanzelf overgaat (bij de een duurt het langer als bij de ander), en dat op een gegeven moment bij uitval of bij erge pijn gekozen kan worden voor een operatie. Of bijv. bij iemand met een eigen bedrijf, die niet maandenlang rust kan houden.
Een operatie kan wel weer littekenweefsel geven,wat ook weer klachten kan veroorzaken.
De herniaplek is nu (een jaar later) nog een zwakke plek. Hij kan niet urenlang zitten, of bijv fietsen, dan krijgt hij pijn in zijn bil. Verder kan hij alles weer.
Succes en sterkte gewenst!
woensdag 18 april 2007 13:50
Nog even een kleine aanvulling: wij hebben bij de tweede hernia in de eerste weken meerdere keren per week contact gehad met de huisarts en weekenarts, omdat niets hielp tegen de pijn. Daardoor is mijn man na 2 weken met spoed doorverwezen naar het ziekenhuis, en heeft hij ook binnen een maand een MRI gekregen (is overigens geen pretje met een hernia) en na 6/8 weken een afspraak bij de chirurg. Dus niet laten afschepen door de huisarts maar direct laten doorverwijzen naar ziekenhuis (door de wachtlijsten ben je dan ook nog wel een tijdje zoet, maar dan heeft de hernia ook de kans gehad om vanzelf over te gaan).
woensdag 18 april 2007 22:27
Hartstikke dank voor jullie reactie`s ja mijn zus slikt ook flink wat morfine, met daarnaast nog de nodige paracetamol en ook nog ibuprifen. Ze heeft al vele malen plat gelegen met een hernia. Ik weet natuurlijk dat ze zelf moet beslissen. Vandaag is besloten dat de huisarts een afspaak gaat maken in het ziekenhuis...Modoc
zondag 20 mei 2007 11:07
Ik ben vorig jaar september geopereerd na een acute hernia!
Kreeg veel morfine en kon op het laatste niet meer lopen, ben toen binnen 2 maanden geopereerd. Na een half jaar revalideren ging het weer goed. Nu is het dus 8 maanden geleden en kan ik bijna alles weer.
Iedere situatie is verschillend en je merkt ook dat artsen er verschillend over denken. En dan heb je ook nog verschillende manieren van opereren. Op de microscopische manier schijn je veel sneller te herstellen, maar dit kan niet iedere arts, en kan ook niet bij iedere hernia.
Wens je zus sterkte!
Kreeg veel morfine en kon op het laatste niet meer lopen, ben toen binnen 2 maanden geopereerd. Na een half jaar revalideren ging het weer goed. Nu is het dus 8 maanden geleden en kan ik bijna alles weer.
Iedere situatie is verschillend en je merkt ook dat artsen er verschillend over denken. En dan heb je ook nog verschillende manieren van opereren. Op de microscopische manier schijn je veel sneller te herstellen, maar dit kan niet iedere arts, en kan ook niet bij iedere hernia.
Wens je zus sterkte!
