Gezondheid
alle pijlers
Gedeprimeerd door chronische pijn en niet niet normaal leven
zaterdag 22 september 2018 14:05
Hee dames,
Ik heb even een uitlaatklep nodig. Ik leef inmiddels sinds mijn 18e ( nu 23) met chronische rugpijn.
Dit was op mijn 20e zo hevig dat ik alleen nog maar dacht aan euthanasie. Ik kon nergens meer van genieten en verging 24/7 van de pijn. Uiteindelijk rond die tijd bij een osteopaat terecht gekomen die mij kon zeggen wat het was en mij ook kon helpen.
Het bleek dat mijn energiebanen compleet verstoord waren door veel emotionele stress en trauma's uit mijn jeugd.
Sinds 2,5 jaar ben ik dus in behandeling, de pijn is al veel afgezakt maar ik leef nog elke dag met pijn en kan niet normaal leven.
Ik ben gewoon even op het punt gekomen dat ik op ben, mijn geduld in dit proces is op.
Ik ben zo boos en gefrustreerd waarom ik niet gewoon normaal kan zijn. Waarom ik elke dag pijn moet hebben. Met moeite kan ik 15-20 uur p week werken en daarna ben ik kapot. Het is zo zwaar om mezelf elke dag weer omhoog te helpe terwijl de pijn mij weer naar beneden drukt.
Iedereen om mij heen kan studeren, normaal werken, op reis gaan, lol maken, op zichzelf wonen etc, Ik baal gewoon even zo erg dat ik dit niet kan.
Het laat me waardeloos voelen. Ik vind het ook maar moeilijk om mezelf te blijven.
Hoe kan ik mezelf zijn als ik niet kan leven naar het leven dat bij me past?
Ik wil het werk doen waar mijn hart ligt, mijn grote passie kunnen uitvoeren, leuke uitstapjes kunnen maken, kunnen koken en bakken..
Ik voel me nogal down de laatste tijd. Ik weet het gewoon even niet.
Ik heb even een uitlaatklep nodig. Ik leef inmiddels sinds mijn 18e ( nu 23) met chronische rugpijn.
Dit was op mijn 20e zo hevig dat ik alleen nog maar dacht aan euthanasie. Ik kon nergens meer van genieten en verging 24/7 van de pijn. Uiteindelijk rond die tijd bij een osteopaat terecht gekomen die mij kon zeggen wat het was en mij ook kon helpen.
Het bleek dat mijn energiebanen compleet verstoord waren door veel emotionele stress en trauma's uit mijn jeugd.
Sinds 2,5 jaar ben ik dus in behandeling, de pijn is al veel afgezakt maar ik leef nog elke dag met pijn en kan niet normaal leven.
Ik ben gewoon even op het punt gekomen dat ik op ben, mijn geduld in dit proces is op.
Ik ben zo boos en gefrustreerd waarom ik niet gewoon normaal kan zijn. Waarom ik elke dag pijn moet hebben. Met moeite kan ik 15-20 uur p week werken en daarna ben ik kapot. Het is zo zwaar om mezelf elke dag weer omhoog te helpe terwijl de pijn mij weer naar beneden drukt.
Iedereen om mij heen kan studeren, normaal werken, op reis gaan, lol maken, op zichzelf wonen etc, Ik baal gewoon even zo erg dat ik dit niet kan.
Het laat me waardeloos voelen. Ik vind het ook maar moeilijk om mezelf te blijven.
Hoe kan ik mezelf zijn als ik niet kan leven naar het leven dat bij me past?
Ik wil het werk doen waar mijn hart ligt, mijn grote passie kunnen uitvoeren, leuke uitstapjes kunnen maken, kunnen koken en bakken..
Ik voel me nogal down de laatste tijd. Ik weet het gewoon even niet.
zaterdag 22 september 2018 14:09
zaterdag 22 september 2018 14:15
^
Dit inderdaad, ik ben bij een ostheopaat geweest die zei dat ik chronische pijn had door mijn ASS. Blijkt dat ik weldegelijk wat mankeer, dus laat je niet afschepen door zo iemand hoor!
Dit inderdaad, ik ben bij een ostheopaat geweest die zei dat ik chronische pijn had door mijn ASS. Blijkt dat ik weldegelijk wat mankeer, dus laat je niet afschepen door zo iemand hoor!
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 22 september 2018 14:29
Hm, ieder zijn ding, maar of het mijn behandeling zou zijn weet ik niet.
Anyhow. Ook ik ben nog jong en kamp al jaren met extreme rugklachten. Ik weet wat de oorzaken zijn en ik heb jarenlang diverse behandelingen geprobeerd maar helaas, het helpt niet. Leer er maar mee leven... lang heb af en toe een naproxen genomen, bijvoorbeeld in een poging om ziekmelding te voorkomen. Maar die werkten op een gegeven moment niet meer. Ik kan uit je post niet opmaken of je al continu pijnstillers gebruikt. Ik heb zelf, nadat ik het jaren afgehouden heb, eindelijk een goed gesprek gevoerd met mijn arts over (continue) pijnstilling. Lang niet aan gewild ivm leeftijd en angst voor complicaties. Maar echt waar, wat is mijn kwaliteit van leven verbeterd sinds ik deze stap genomen heb!! Ik vat het niet licht op en vind het nog steeds heftig dat het zo moet, maar achteraf kan ik me alleen maar afvragen waarom ik hier niet eerder voor gegaan ben..
Maar zoals ik al zei, ik weet niet of je hier wat aan hebt, voor hetzelfde geld ben je al 3 stappen verder...
Anyhow. Ook ik ben nog jong en kamp al jaren met extreme rugklachten. Ik weet wat de oorzaken zijn en ik heb jarenlang diverse behandelingen geprobeerd maar helaas, het helpt niet. Leer er maar mee leven... lang heb af en toe een naproxen genomen, bijvoorbeeld in een poging om ziekmelding te voorkomen. Maar die werkten op een gegeven moment niet meer. Ik kan uit je post niet opmaken of je al continu pijnstillers gebruikt. Ik heb zelf, nadat ik het jaren afgehouden heb, eindelijk een goed gesprek gevoerd met mijn arts over (continue) pijnstilling. Lang niet aan gewild ivm leeftijd en angst voor complicaties. Maar echt waar, wat is mijn kwaliteit van leven verbeterd sinds ik deze stap genomen heb!! Ik vat het niet licht op en vind het nog steeds heftig dat het zo moet, maar achteraf kan ik me alleen maar afvragen waarom ik hier niet eerder voor gegaan ben..
Maar zoals ik al zei, ik weet niet of je hier wat aan hebt, voor hetzelfde geld ben je al 3 stappen verder...
zaterdag 22 september 2018 14:43
Ik was zelf ook heel sceptisch toen ze erover begon, maar mijn pijn is inmiddels in 2,5 jaar van een 10 ( vergaan van pijn) naar een 2,5 gegaan ( wel elke dag pijn en niet normaal leven maar wel zo nu en dan kunnen genieten van even naar het terras gaan etc).
Haar uitleg is dat ik door zwaar emotionele stress uit mijn jeugd en trauma's nu die pijn heb..
Haar uitleg is dat ik door zwaar emotionele stress uit mijn jeugd en trauma's nu die pijn heb..
zaterdag 22 september 2018 14:44
Mag ik vragen wat bij jou de oorzaak is? en welke medicatie gebruik je?Frantic schreef: ↑22-09-2018 14:29Hm, ieder zijn ding, maar of het mijn behandeling zou zijn weet ik niet.
Anyhow. Ook ik ben nog jong en kamp al jaren met extreme rugklachten. Ik weet wat de oorzaken zijn en ik heb jarenlang diverse behandelingen geprobeerd maar helaas, het helpt niet. Leer er maar mee leven... lang heb af en toe een naproxen genomen, bijvoorbeeld in een poging om ziekmelding te voorkomen. Maar die werkten op een gegeven moment niet meer. Ik kan uit je post niet opmaken of je al continu pijnstillers gebruikt. Ik heb zelf, nadat ik het jaren afgehouden heb, eindelijk een goed gesprek gevoerd met mijn arts over (continue) pijnstilling. Lang niet aan gewild ivm leeftijd en angst voor complicaties. Maar echt waar, wat is mijn kwaliteit van leven verbeterd sinds ik deze stap genomen heb!! Ik vat het niet licht op en vind het nog steeds heftig dat het zo moet, maar achteraf kan ik me alleen maar afvragen waarom ik hier niet eerder voor gegaan ben..
Maar zoals ik al zei, ik weet niet of je hier wat aan hebt, voor hetzelfde geld ben je al 3 stappen verder...
Ik heb idd door bang zijn voor complicaties en het verslaafd eraan raken ook nooit medicatie geslikt.
zaterdag 22 september 2018 14:55
Ik snap om heel eerlijk te zijn totaal niet dat je genoegen neemt met "verstoorde energiebanen".
Het kan best dat het door trauma/spanning minder snel herstelt maar of het echt de oorzaak is vraag ik me af. Misschien is er wel iets anders veranderd waardoor het nu beter gaat.
Ik zou je aanraden om toch nog even verder te kijken, want altijd pijn is geen doen.
Het kan best dat het door trauma/spanning minder snel herstelt maar of het echt de oorzaak is vraag ik me af. Misschien is er wel iets anders veranderd waardoor het nu beter gaat.
Ik zou je aanraden om toch nog even verder te kijken, want altijd pijn is geen doen.
zaterdag 22 september 2018 15:13
Ze is helemaal niet bevoegd om zulke uitspraken te mogen doen: kwakzalverij!LifeIsSimple schreef: ↑22-09-2018 14:43
Haar uitleg is dat ik door zwaar emotionele stress uit mijn jeugd en trauma's nu die pijn heb..
Ga naar je huisarts en laat je doorverwijzen.
zaterdag 22 september 2018 15:24
Dus je hebt constant pijn, denkt aan euthanasie, maar medicijnen daar wil je niet aan? Het lijkt me dat je dan toch eerst de reguliere zorg opzoekt voor je jezelf van kant laat maken?LifeIsSimple schreef: ↑22-09-2018 14:44Mag ik vragen wat bij jou de oorzaak is? en welke medicatie gebruik je?
Ik heb idd door bang zijn voor complicaties en het verslaafd eraan raken ook nooit medicatie geslikt.
zaterdag 22 september 2018 15:26
In mijn geval begonnen de chronische pijnklachten pas goed zo'n 22 jaar geleden (raak de tel kwijt) en de laatste vijf jaar kan ik weer iets meer dan de 18 jaar daarvóór die ik thuis gedwongen doorbracht met enkele keer even wat "luchten" buiten.
Maar als jeugdige deed ik ook de dingen niet die anderen konden doen dus echt goede herinneringen heb ik ook niet aan de tijd daarvóór. Wel dat ik zó naar buiten kon lopen maar bepaalde dingen als gaan fietsen met vrienden kon ik toen ook niet. Nu kan ik nog steeds niet de energie opbrengen om te doen wat anderen van me verlangen en altijd heb ik het gevoel dat ik me moet excuseren en alles uitleggen.
Ik ben ook bij vlagen woedend geweest maar het mocht niet baten. Mensen gingen me daardoor nog meer uit de weg. Het leven is oneerlijk ja. Maar soms lijkt het alleen maar of de anderen altijd gelukkig zijn en missen ze andere dingen die jij juist hebt. Iedereen heeft zo zijn eigen problemen.
Ik weet ook niet wat ik je aan zou moeten raden. Misschien helpt bij jou psychische bijstand of moet je juist door blijven zoeken naar een somatische oorzaak en medicatie. Sterkte en succes!
Maar als jeugdige deed ik ook de dingen niet die anderen konden doen dus echt goede herinneringen heb ik ook niet aan de tijd daarvóór. Wel dat ik zó naar buiten kon lopen maar bepaalde dingen als gaan fietsen met vrienden kon ik toen ook niet. Nu kan ik nog steeds niet de energie opbrengen om te doen wat anderen van me verlangen en altijd heb ik het gevoel dat ik me moet excuseren en alles uitleggen.
Ik ben ook bij vlagen woedend geweest maar het mocht niet baten. Mensen gingen me daardoor nog meer uit de weg. Het leven is oneerlijk ja. Maar soms lijkt het alleen maar of de anderen altijd gelukkig zijn en missen ze andere dingen die jij juist hebt. Iedereen heeft zo zijn eigen problemen.
Ik weet ook niet wat ik je aan zou moeten raden. Misschien helpt bij jou psychische bijstand of moet je juist door blijven zoeken naar een somatische oorzaak en medicatie. Sterkte en succes!
Dan moet het maar zoals het kan
zaterdag 22 september 2018 17:02
Je gelooft in vreemde dingen.. verstoorde energiebanen, complicaties of verslaafd raken aan pijnstillers..
Als je met beleid omgaat met pijnstilling kan er een wereld voor je opengaan.
Maar ik sluit mij aan bij de voorgangers; ga naar de huisarts, en volg een normaal traject mbt onderzoek, diagnose en behandeling.
Kijk niet vreemd op als je omgang met pijn daarin uitdrukkelijk wordt meegenomen.
Je eigen manier van met pijn omgaan maakt namelijk ontzettend veel uit in je leven.
Het klinkt alsof er bij jou nog heel veel winst te halen is.
Succes!
Als je met beleid omgaat met pijnstilling kan er een wereld voor je opengaan.
Maar ik sluit mij aan bij de voorgangers; ga naar de huisarts, en volg een normaal traject mbt onderzoek, diagnose en behandeling.
Kijk niet vreemd op als je omgang met pijn daarin uitdrukkelijk wordt meegenomen.
Je eigen manier van met pijn omgaan maakt namelijk ontzettend veel uit in je leven.
Het klinkt alsof er bij jou nog heel veel winst te halen is.
Succes!
zaterdag 22 september 2018 17:15
Kijk, als een kwakzalver in staat was om je pijn van een 10 naar een 2,5 te laten gaan, moet je eens kijken wat een echte arts voor je kan betekenen!LifeIsSimple schreef: ↑22-09-2018 14:43Ik was zelf ook heel sceptisch toen ze erover begon, maar mijn pijn is inmiddels in 2,5 jaar van een 10 ( vergaan van pijn) naar een 2,5 gegaan ( wel elke dag pijn en niet normaal leven maar wel zo nu en dan kunnen genieten van even naar het terras gaan etc).
Haar uitleg is dat ik door zwaar emotionele stress uit mijn jeugd en trauma's nu die pijn heb..
Er gaat een wereld voor je open!
zaterdag 22 september 2018 19:06
PB gestuurd..LifeIsSimple schreef: ↑22-09-2018 14:44Mag ik vragen wat bij jou de oorzaak is? en welke medicatie gebruik je?
Ik heb idd door bang zijn voor complicaties en het verslaafd eraan raken ook nooit medicatie geslikt.
