Overig
alle pijlers
Wat doe je als je een vreemde ziet huilen op straat?
donderdag 19 oktober 2017 20:50
Ik heb kort achter elkaar 2 volwassenen zien huilen op straat, zonder dat er een duidelijk fysieke oorzaak was.
De eerste keer een meisje dat erg van slag was van berichtjes op haar telefoon. Nu een meisje dat tegen een muur stond, alleen de tranen uit haar ogen wrijvend. Geen letsel o.i.d.
Ik loop dan door: Ik zou zelf in zo'n geval ook niet zitten wachten op een vreemde die zich er mee bemoeit.
Toch voelt het vervelend.
Als iemand met een fiets valt help ik diegene wel overeind, al is het maar om even het gevoel te geven: "Je staat er niet alleen voor".
Maar "geestelijk pijn" is vaak veel erger dan lichamelijke.
Wat doen jullie?
Ik ben ook benieuwd: zijn er mensen die wel eens getroost/geholpen zijn op zo'n moment, en hoe vonden jullie dat?
De eerste keer een meisje dat erg van slag was van berichtjes op haar telefoon. Nu een meisje dat tegen een muur stond, alleen de tranen uit haar ogen wrijvend. Geen letsel o.i.d.
Ik loop dan door: Ik zou zelf in zo'n geval ook niet zitten wachten op een vreemde die zich er mee bemoeit.
Toch voelt het vervelend.
Als iemand met een fiets valt help ik diegene wel overeind, al is het maar om even het gevoel te geven: "Je staat er niet alleen voor".
Maar "geestelijk pijn" is vaak veel erger dan lichamelijke.
Wat doen jullie?
Ik ben ook benieuwd: zijn er mensen die wel eens getroost/geholpen zijn op zo'n moment, en hoe vonden jullie dat?
donderdag 19 oktober 2017 20:55
donderdag 19 oktober 2017 20:55
donderdag 19 oktober 2017 20:56
Een vriendin van mij had eens een vervelende aanvaring tijdens een conferentie in een hotel. Zij was daar best door van streek en werd later buiten aangesproken door een vreemde, die het gesprek gehoord had. Het hielp haar op dat moment echt om eventjes een paar minuten met iemand te praten. Dan ga je toch anders de auto in.
Dus ja, ik zou zeggen: vraag in elk geval even of je iets voor iemand kunt doen.
Dus ja, ik zou zeggen: vraag in elk geval even of je iets voor iemand kunt doen.
donderdag 19 oktober 2017 20:59
donderdag 19 oktober 2017 21:06
Ik heb weleens van iemand in een rolstoel gehoord dat het beter is om te vragen: "lukt het allemaal" of iets dergelijks. In ieder geval iets waar heel makkelijk "ja hoor" op geantwoord kan worden.
Ik heb trouwens ook weleens aan iemand gevraagd of ik diegene kon helpen. Ik kreeg enorm de wind van voren. Of hij er soms uitzag of hij hulp nodig had (ja, oudere man en stond wat te tobben), hoe ik het in mijn hoofd haalde zoiets te vragen en waar het toch heen ging met de jeugd van tegenwoordig (ik was 35). Ik was flabbergasted. Toen heb ik wel een tijdje gehad dat ik iets minder behulpzaam was.
donderdag 19 oktober 2017 21:12
Ik vraag of ik iemand kan helpen, dan kan iemand altijd nog aangeven dat diegene met rust gelaten wil worden.
Ik schaam mij er nog voor maar ik heb een keer 2 uur lang huilend in het openbaar vervoer gezeten. 19 jaar oud, 20 weken zwanger en net een afwijking op de 20 weken echo gezien wat of “ gewoon” een simpele afwijking was die op te lossen was of een syndroom die niet met het leven verenigbaar was. En ik was alleen, oh wat heb ik gehuild zeg. Zat ik jankend in de spits in de metro hartje Rotterdam. Mensen hebben mij toen ook hulp aangeboden. Flesje water, zakdoekje en stom maar het voelde fijn om aan die vreemden te vertellen wat er aan de hand was want ik kon toen niemand bereiken. ( gelukkig was het een afwijking die te verhelpen was).
En tijdens diezelfde zwangerschap toen ik inmiddels 40 weken zwanger was, nauwelijks meer kon lopen maar toch besluiten om even hondenvoer te halen in de supermarkt. In de rij aan de kassa bijna flauwgevallen, ik voelde mij zo ellendig en het huilen stond mij al nader als het lachen en toen buiten kreeg ik zo’n enorme bekkenpijn dat ik echt niet meer kon lopen. Ik stond helemaal vast en ben op de een of andere manier op de stoeprand gaan zitten en janken joh. Een mevrouw stopte en ze heeft mij ( met het hondenvoer) naar huis gebracht met de auto, mij geholpen om naar de 3de etage te kruipen en mij op de bank gezet en ze heeft mijn man gebeld dat hij direct naar huis moest komen. Enorm fijn vond ik het dat die mevrouw mij hielp.
Ik schaam mij er nog voor maar ik heb een keer 2 uur lang huilend in het openbaar vervoer gezeten. 19 jaar oud, 20 weken zwanger en net een afwijking op de 20 weken echo gezien wat of “ gewoon” een simpele afwijking was die op te lossen was of een syndroom die niet met het leven verenigbaar was. En ik was alleen, oh wat heb ik gehuild zeg. Zat ik jankend in de spits in de metro hartje Rotterdam. Mensen hebben mij toen ook hulp aangeboden. Flesje water, zakdoekje en stom maar het voelde fijn om aan die vreemden te vertellen wat er aan de hand was want ik kon toen niemand bereiken. ( gelukkig was het een afwijking die te verhelpen was).
En tijdens diezelfde zwangerschap toen ik inmiddels 40 weken zwanger was, nauwelijks meer kon lopen maar toch besluiten om even hondenvoer te halen in de supermarkt. In de rij aan de kassa bijna flauwgevallen, ik voelde mij zo ellendig en het huilen stond mij al nader als het lachen en toen buiten kreeg ik zo’n enorme bekkenpijn dat ik echt niet meer kon lopen. Ik stond helemaal vast en ben op de een of andere manier op de stoeprand gaan zitten en janken joh. Een mevrouw stopte en ze heeft mij ( met het hondenvoer) naar huis gebracht met de auto, mij geholpen om naar de 3de etage te kruipen en mij op de bank gezet en ze heeft mijn man gebeld dat hij direct naar huis moest komen. Enorm fijn vond ik het dat die mevrouw mij hielp.
donderdag 19 oktober 2017 21:13
Bijna niet geslapen bedoel je dan?
Lijkt me heel erg rot.
Waardoor kwam dit?
En die trein kwam dan waarschijnlijk door slecht weer ?
Soms kun je je zo machteloos voelen als het aankomt op je kind(eren).
Snap dat het dan fijn is als iemand zich om je bekommert.
donderdag 19 oktober 2017 21:13
Ik vraag altijd kan ik iets voor je doen, in het geval van bijvoorbeeld invaliden/ouders met een kinderwagen die de trein in moeten, heb je hulp nodig ? Niks mis mee lijkt mij, wil iemand dat niet dan is een simpele nee, dank je genoeg. Heb ook nog nooit meegemaakt dat iemand dat vervelend vond.
anoniem_646db39a375d0 wijzigde dit bericht op 19-10-2017 21:14
Reden: woord mis vergeten :)
Reden: woord mis vergeten :)
0.68% gewijzigd
donderdag 19 oktober 2017 21:16
En nadat jij bijvoorbeeld mij dat hebt duidelijk gemaakt zou ik dus direct doorlopen.Tornacense schreef: ↑19-10-2017 21:13Mij met mijn eigen zaken moeien.
Dat heb ik ook het liefst dat anderen zouden doen bij mij.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
donderdag 19 oktober 2017 21:18
