Overig
alle pijlers
Help!
donderdag 8 februari 2018 15:16
Een tijdje geleden leek het me een goed idee om mijn gevoelens van mij zelf af te schrijven, maar ook erg lang getwijfeld.. Nu, op dit moment kan ik het niet meer alleen, en vraag advies aan de lezers. Ik zou het zo kort mogelijk houden, maar wel duidelijk te zijn!
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 4 jaar bij elkaar, en in die 4 jaar, hebben we ook even een pauze genomen, omdat het niet zo goed ging. Hij werkte veel (goed natuurlijk) en als hij dan vrij was, was hij ook weg. Zag hem 1x in de week, en dan was 2 uren veel, omdat hij altijd wel weer iets anders had. We hebben het er toen over gehad, en wou zijn vrije tijd, prima maar dit keer dan zonder mij.
Naar 3 maanden kwamen we elkaar weer tegen, en we begonnen met een nieuwe frisse start.
In de 3 jaar dat ik bij hem was, ging het ook al niet zo goed tussen mijn schoonmoeder en mij. Ik probeerde er altijd het beste van te maken, maar er werd altijd wel een opmerking gemaakt, waardoor ik mij minder op mijn gemak was.
Met mijn schoonzus had ik een erg goede band, en werden goede vriendinnen, deden alles samen, en ja, ook zij vond schoonmoeders ook niet altijd erg aardig. Dit verandere voor haar toen ze zwanger bleek te zijn, waren erg blij dat er nieuw gezinslid kwam. Totdat mijn zus vertelde dat zij en haar man een kindje verwachten, en ik erg blij was voor haar.
Mijn zus en ik gingen samen het ‘ eerste’ pakje kopen en naar de 9 maandenbeurs in A’dam.
Toen ik op een avond bij mijn schoonouders kwam, vroeg ze waarom ik zoveel aandacht aan mijn zus besteedde, en niet aan mijn schoonzus, want zij was ten slotte ook zwanger! Ik was alleen verbijsterd, omdat ik dacht dat ik het juist goed deed? Ik kwam regelmatig langs, ik belde, of appte of ze ook nog iets nodig had. In mijn beleving had ik alles goed gedaan..
Ik brak op het moment toen mijn schoonmoeder zei, dat mijn zus haar baby vergiftigde in de buik, omdat ze een frikandel had gehad, ik brak en kon het niet geloven dat iemand zo naar over mijn zus kon praten. Ik kon niks uitbrengen, en ben gewoon weggelopen. Ik had het mijn vriend wel vertelt, en zei dat ik het vast verkeerd had gehoord. ( tuurlijk). Wat ze nooit heeft geweten is dat mijn schoonzus gerookt heeft tijdens de zwangerschap, en geloof me, en bedoel dit niet verkeerd, want ik wil dat iedereen dit zelf mag weten, maar een frikandel en een sigaret is vast een hele andere vergiftiging voor het kind!
Toen de 2 jongens waren geboren, (scheelt 8 weken) was ik een engel op aarde zo gelukkig! Wat vond ik het geweldig dat ik tante mocht zijn van 2 geweldige jongens!
Alleen ging het in die tussen tijd uit met mijn vriend..
3 maanden later toch weer bij elkaar gekomen gelukkig! Alleen is het tussen mijn schoonmoeder en mij alleen maar slechter geworden.
Mijn schoonzus werd weer opnieuw zwanger, en was oprecht blij voor haar. Ze was 22, had een huis, leuke vriend en binnenkort 2 kinderen. Mijn schoonmoeder maakte al duidelijk dat ze graag een meisje wou, omdat ze zelf 2 jongens heeft, en allemaal neven, en neefjes en maar 2 meisjes in de familie heeft.
Toen ze 20 weken was, zagen ze dat het een gezond jongetje was. Schoonmoeder beetje teleurgesteld, alleen was blij dat ze opnieuw oma werd.
Samen met een vriendin van mijn schoonzus een babyshower georganiseerd, want dat vond ze wel zo leuk, omdat we het bij de eerste ook hadden gedaan. Prima, leuk, doen we! We hadden veel werk ervan gehad, en omdat het voor mij ook een drukke periode was, was het niet zo uitgebreid als de vorige keer toen ik het had georganiseerd. Geloof me, alles was er, veel hapjes, alleen de spelletjes waren er een beetje bij in geschoten ( jammer).
Toen de avond van de babyshower was, moest het natuurlijk wel een verrassing zijn, alleen toen ze binnenkwam, was het alleen ‘ ik wist het al’!! Oke, laten we het dan nu maar gezellig maken, dacht ik.
Toen het was afgelopen, ging ze weg, en heeft het er nooit meer over gehad, ja achter mijn rug om dat ze het jammer vond dat er maar 3 spelletjes waren. Ik heb nooit gehoord dat ze het leuk vond, of dankjewel.
Nu, paar weken geleden mocht ik eindelijk bekend maken dat mijn zus weer zwanger was! ( ja weer tegelijk) Toen ze me vroeg of ik mee wou naar de geslachtsbepaling, super leuk, zag er alleen ook erg tegenop. Want ja, straks is het een meisje, en dan? Toen de zuster vertelde dat het een meisje was, hield ik mijn hart vast, want toen ik bij mijn vriend kwam, en vertelde dat ik opnieuw tante mocht worden, en dan van een meisje, was haar reactie dat ze dit wel erg jammer vond, en wilde het ook niet meer horen.
Ik kreeg ruzie met haar, zei dat mijn IQ te laag was om dit te begrijpen.
Toen ze me later vertelde dat ze vond dat ik niet interesse toonde in de familie, en alles word misgegund, weet ik niet meer wat ik moet? Alles wat ik doe, is verkeerd terwijl ik zo mijn best doe voor iedereen. Wat moet ik hiermee?
Ps, toch een lang verhaal geworden, waarin alles natuurlijk nog niet staat....
Mijn vriend en ik zijn nu ongeveer 4 jaar bij elkaar, en in die 4 jaar, hebben we ook even een pauze genomen, omdat het niet zo goed ging. Hij werkte veel (goed natuurlijk) en als hij dan vrij was, was hij ook weg. Zag hem 1x in de week, en dan was 2 uren veel, omdat hij altijd wel weer iets anders had. We hebben het er toen over gehad, en wou zijn vrije tijd, prima maar dit keer dan zonder mij.
Naar 3 maanden kwamen we elkaar weer tegen, en we begonnen met een nieuwe frisse start.
In de 3 jaar dat ik bij hem was, ging het ook al niet zo goed tussen mijn schoonmoeder en mij. Ik probeerde er altijd het beste van te maken, maar er werd altijd wel een opmerking gemaakt, waardoor ik mij minder op mijn gemak was.
Met mijn schoonzus had ik een erg goede band, en werden goede vriendinnen, deden alles samen, en ja, ook zij vond schoonmoeders ook niet altijd erg aardig. Dit verandere voor haar toen ze zwanger bleek te zijn, waren erg blij dat er nieuw gezinslid kwam. Totdat mijn zus vertelde dat zij en haar man een kindje verwachten, en ik erg blij was voor haar.
Mijn zus en ik gingen samen het ‘ eerste’ pakje kopen en naar de 9 maandenbeurs in A’dam.
Toen ik op een avond bij mijn schoonouders kwam, vroeg ze waarom ik zoveel aandacht aan mijn zus besteedde, en niet aan mijn schoonzus, want zij was ten slotte ook zwanger! Ik was alleen verbijsterd, omdat ik dacht dat ik het juist goed deed? Ik kwam regelmatig langs, ik belde, of appte of ze ook nog iets nodig had. In mijn beleving had ik alles goed gedaan..
Ik brak op het moment toen mijn schoonmoeder zei, dat mijn zus haar baby vergiftigde in de buik, omdat ze een frikandel had gehad, ik brak en kon het niet geloven dat iemand zo naar over mijn zus kon praten. Ik kon niks uitbrengen, en ben gewoon weggelopen. Ik had het mijn vriend wel vertelt, en zei dat ik het vast verkeerd had gehoord. ( tuurlijk). Wat ze nooit heeft geweten is dat mijn schoonzus gerookt heeft tijdens de zwangerschap, en geloof me, en bedoel dit niet verkeerd, want ik wil dat iedereen dit zelf mag weten, maar een frikandel en een sigaret is vast een hele andere vergiftiging voor het kind!
Toen de 2 jongens waren geboren, (scheelt 8 weken) was ik een engel op aarde zo gelukkig! Wat vond ik het geweldig dat ik tante mocht zijn van 2 geweldige jongens!
Alleen ging het in die tussen tijd uit met mijn vriend..
3 maanden later toch weer bij elkaar gekomen gelukkig! Alleen is het tussen mijn schoonmoeder en mij alleen maar slechter geworden.
Mijn schoonzus werd weer opnieuw zwanger, en was oprecht blij voor haar. Ze was 22, had een huis, leuke vriend en binnenkort 2 kinderen. Mijn schoonmoeder maakte al duidelijk dat ze graag een meisje wou, omdat ze zelf 2 jongens heeft, en allemaal neven, en neefjes en maar 2 meisjes in de familie heeft.
Toen ze 20 weken was, zagen ze dat het een gezond jongetje was. Schoonmoeder beetje teleurgesteld, alleen was blij dat ze opnieuw oma werd.
Samen met een vriendin van mijn schoonzus een babyshower georganiseerd, want dat vond ze wel zo leuk, omdat we het bij de eerste ook hadden gedaan. Prima, leuk, doen we! We hadden veel werk ervan gehad, en omdat het voor mij ook een drukke periode was, was het niet zo uitgebreid als de vorige keer toen ik het had georganiseerd. Geloof me, alles was er, veel hapjes, alleen de spelletjes waren er een beetje bij in geschoten ( jammer).
Toen de avond van de babyshower was, moest het natuurlijk wel een verrassing zijn, alleen toen ze binnenkwam, was het alleen ‘ ik wist het al’!! Oke, laten we het dan nu maar gezellig maken, dacht ik.
Toen het was afgelopen, ging ze weg, en heeft het er nooit meer over gehad, ja achter mijn rug om dat ze het jammer vond dat er maar 3 spelletjes waren. Ik heb nooit gehoord dat ze het leuk vond, of dankjewel.
Nu, paar weken geleden mocht ik eindelijk bekend maken dat mijn zus weer zwanger was! ( ja weer tegelijk) Toen ze me vroeg of ik mee wou naar de geslachtsbepaling, super leuk, zag er alleen ook erg tegenop. Want ja, straks is het een meisje, en dan? Toen de zuster vertelde dat het een meisje was, hield ik mijn hart vast, want toen ik bij mijn vriend kwam, en vertelde dat ik opnieuw tante mocht worden, en dan van een meisje, was haar reactie dat ze dit wel erg jammer vond, en wilde het ook niet meer horen.
Ik kreeg ruzie met haar, zei dat mijn IQ te laag was om dit te begrijpen.
Toen ze me later vertelde dat ze vond dat ik niet interesse toonde in de familie, en alles word misgegund, weet ik niet meer wat ik moet? Alles wat ik doe, is verkeerd terwijl ik zo mijn best doe voor iedereen. Wat moet ik hiermee?
Ps, toch een lang verhaal geworden, waarin alles natuurlijk nog niet staat....
donderdag 8 februari 2018 15:30
donderdag 8 februari 2018 15:38
Wat een rare en moeilijke mensen heb je toch . Laat je alsjeblieft niet gekmaken door zo'n (volwassen!) mens die ze niet helemaal op een rijtje heeft. Ik zou hier echt ver bovenstaan en me ernstig afvragen of een man uit dit nest wel jouw dreamguy is. Wat vindt hij zelf van de houding van zijn moeder naar jou toe?
En jouw schoonzus is de vriendin/vrouw van de broer van jouw vriend?? Heeft ze daar wel een goede band mee dan?
En jouw schoonzus is de vriendin/vrouw van de broer van jouw vriend?? Heeft ze daar wel een goede band mee dan?
donderdag 8 februari 2018 16:32
Even reactie op de vragen!
#Ik ben 23jaar.
#Het gaat goed tussen mijn vriend en mij, heeft sinds kort een nieuwe baan. Nog wel veel aan het werk, maar het is nu wel dat ik hem vaker zie.
#Mijn vriend heeft er 1x wat van gezegd, en mijn schoonvader ook. Mijn vriend heeft er niet veel reactie op, vind het wel prima. Ik weet dat dit echt helemaal niet goed is, maar ik kan hem niet laten inzien hoe ik mij voel.
#Ik zie mijn schoonouders niet heel vaak, 1x in de week.
#Mijn schoonzus, vriendin van de broer van mijn vriend kan heel goed met mijn schoonmoeder opschieten sinds de bevalling. Dit komt, denk ik omdat ze geen contact meer heeft met haar ouders.
#Ik denk dat ik het gevoel inderdaad moet loslaten van goedkeuring en al die andere dingen. Ik denk dat het probleem van mijn kant is, dat ik juist de waardering van hun wil, en niet krijg en dit juist moet loslaten.
#Ik ben 23jaar.
#Het gaat goed tussen mijn vriend en mij, heeft sinds kort een nieuwe baan. Nog wel veel aan het werk, maar het is nu wel dat ik hem vaker zie.
#Mijn vriend heeft er 1x wat van gezegd, en mijn schoonvader ook. Mijn vriend heeft er niet veel reactie op, vind het wel prima. Ik weet dat dit echt helemaal niet goed is, maar ik kan hem niet laten inzien hoe ik mij voel.
#Ik zie mijn schoonouders niet heel vaak, 1x in de week.
#Mijn schoonzus, vriendin van de broer van mijn vriend kan heel goed met mijn schoonmoeder opschieten sinds de bevalling. Dit komt, denk ik omdat ze geen contact meer heeft met haar ouders.
#Ik denk dat ik het gevoel inderdaad moet loslaten van goedkeuring en al die andere dingen. Ik denk dat het probleem van mijn kant is, dat ik juist de waardering van hun wil, en niet krijg en dit juist moet loslaten.
donderdag 8 februari 2018 16:37
reactie van vriend.... wat een lul zegBenthe2018 schreef: ↑08-02-2018 16:32
#. Mijn vriend heeft er niet veel reactie op, vind het wel prima. Ik weet dat dit echt helemaal niet goed is, maar ik kan hem niet laten inzien hoe ik mij voel.
#Ik zie mijn schoonouders niet heel vaak, 1x in de week.
1x per week is wel vaak!
donderdag 8 februari 2018 16:44
Ach ja,
Bij mijn schoonouders heb ik me ook niet altijd geweldig welkom gevoeld. Lullige opmerkingen waar je net niet helemaal je vinger op kon leggen, nooit naar ons toe komen en als het dan toch eens gebeurde, hooguit een uurtje blijven, etc etc.
Lang geprobeerd het maar met de mantel der liefde te bedekken, maar we zijn er nu klaar mee.
We zoeken zelf geen contact meer en aangezien zij dat ook nooit uit zichzelf deden, denk ik zomaar dat we ze nooit meer/zeer sporadisch zullen zien.
Waar ik maar mee wil zeggen dat al die lullige dingetjes over een aantal jaar zo groot zijn geworden dat schoonma straks een zoon en wellicht wat kleinkinderen kwijt is.
Bij mijn schoonouders heb ik me ook niet altijd geweldig welkom gevoeld. Lullige opmerkingen waar je net niet helemaal je vinger op kon leggen, nooit naar ons toe komen en als het dan toch eens gebeurde, hooguit een uurtje blijven, etc etc.
Lang geprobeerd het maar met de mantel der liefde te bedekken, maar we zijn er nu klaar mee.
We zoeken zelf geen contact meer en aangezien zij dat ook nooit uit zichzelf deden, denk ik zomaar dat we ze nooit meer/zeer sporadisch zullen zien.
Waar ik maar mee wil zeggen dat al die lullige dingetjes over een aantal jaar zo groot zijn geworden dat schoonma straks een zoon en wellicht wat kleinkinderen kwijt is.
donderdag 8 februari 2018 16:51
Als ze samenwonen vind ik het vaak. als vriend daar nog woont vind ik het wel logisch aangezien TO haar ziet als ze bij vriend komt.
Ik zou gillend wegrennen bij zo'n schoonmoeder trouwens. En vriend lekker daar achterlaten.
donderdag 8 februari 2018 18:01
#We wonen indd allebei nog thuis. Ze wonen bij me om de hoek. Doordat mijn vriend en ik uit elkaar zijn geweest, klikte het eerst niet zo tussen mijn ouders en vriend. Sinds kerst is dit weer goed, en is het leuk als mijn vriend bij ons is!
Ik heb al gezegd dat ik binnenkort ( bijna klaar met opleiding) wel graag wil samenwonen.
Er speelt zoveel, teveel om te typen eigenlijk. Ik heb bijna geen vriendinnen, deze hebben allemaal kinderen, en leven in een totaal andere wereld als mij.
Mijn zus praat ik ook wel regelmatig mee, alleen die is juist het tegenovergestelde als mij ( wou dat ik soms zo was haha)
Ik heb al gezegd dat ik binnenkort ( bijna klaar met opleiding) wel graag wil samenwonen.
Er speelt zoveel, teveel om te typen eigenlijk. Ik heb bijna geen vriendinnen, deze hebben allemaal kinderen, en leven in een totaal andere wereld als mij.
Mijn zus praat ik ook wel regelmatig mee, alleen die is juist het tegenovergestelde als mij ( wou dat ik soms zo was haha)
donderdag 8 februari 2018 18:35
Je klinkt nogal onzelfstandig. Jijzelf slooft je uit voor erkenning, je vriend steunt je niet, je hebt amper een sociaal leven buiten hem en zijn familie omdat je vriendinnen inmiddels kinderen hebben ... en dan wil je ook nog vanuit huis gaan samenwonen. Straks kan je geen kant meer op.
Hoog tijd om eens actief aan een sociaal leven te gaan werken. Zoek een club, ga vrijwilligerswerk doen, neem een cursus, whatever. Zat dingen te verzinnen waar je leeftijdsgenoten met jouw interesses tegenkomt. En ga alsjeblieft éérst een tijdje op jezelf wonen! Leer hoe je voor je eigen geluk kan kiezen.
En als dat niet bevalt, kan je altijd nog aan een gezinnetje beginnen met een jongen die het wel prima vindt als zijn familie over je heen loopt.
Hoog tijd om eens actief aan een sociaal leven te gaan werken. Zoek een club, ga vrijwilligerswerk doen, neem een cursus, whatever. Zat dingen te verzinnen waar je leeftijdsgenoten met jouw interesses tegenkomt. En ga alsjeblieft éérst een tijdje op jezelf wonen! Leer hoe je voor je eigen geluk kan kiezen.
En als dat niet bevalt, kan je altijd nog aan een gezinnetje beginnen met een jongen die het wel prima vindt als zijn familie over je heen loopt.
donderdag 8 februari 2018 19:52
Benthe2018 schreef: ↑08-02-2018 16:32#Mijn vriend heeft er 1x wat van gezegd, en mijn schoonvader ook. Mijn vriend heeft er niet veel reactie op, vind het wel prima. Ik weet dat dit echt helemaal niet goed is, maar ik kan hem niet laten inzien hoe ik mij voel.
Dit zal niet veel beter worden, vrees ik, dus houd je hart maar vast. Leren loslaten dat zijn moeder zo is, is één. Leren dat je eigen vriend niet ingrijpt, vind ik twee en heel zwaar wegen. Het is zijn moeder dus hij moet voor jou opkomen en jou niet laten vallen. Voor je het weet, woon je samen en heb je nog meer met haar te maken. Wordt er later een kind geboren, heb je helemaal een drama met zo'n schoonmoeder.
Leer je vriend eens voor jou op te komen en stel dat samenwonen vooral uit. Leer op eigen benen staan, krijg een fijne baan, verdien je eigen geld, zorg dat je een solide netwerk krijgt. Laat je leven niet afhangen van een veel te softe vriend en vreselijke schoonmoeder die nooit van haar leven zal veranderen.
donderdag 8 februari 2018 20:06
Goed advies. Je komt over als een lieve meid, maar ook als een echte pleaser die veel te veel over zich heen laat lopen. Een recept voor een leven lang ongelukkig zijn. Probeer uit te vinden waar jij gelukkig van wordt, en niet alleen de mensen om je heen.RosesAreRed schreef: ↑08-02-2018 19:52Dit zal niet veel beter worden, vrees ik, dus houd je hart maar vast. Leren loslaten dat zijn moeder zo is, is één. Leren dat je eigen vriend niet ingrijpt, vind ik twee en heel zwaar wegen. Het is zijn moeder dus hij moet voor jou opkomen en jou niet laten vallen. Voor je het weet, woon je samen en heb je nog meer met haar te maken. Wordt er later een kind geboren, heb je helemaal een drama met zo'n schoonmoeder.
Leer je vriend eens voor jou op te komen en stel dat samenwonen vooral uit. Leer op eigen benen staan, krijg een fijne baan, verdien je eigen geld, zorg dat je een solide netwerk krijgt. Laat je leven niet afhangen van een veel te softe vriend en vreselijke schoonmoeder die nooit van haar leven zal veranderen.