Actueel
alle pijlers
Ouderen worden schandalig behandeld...
donderdag 29 juni 2017 15:22
Dat is mijn ervaring. Mijn oma van 81 heeft veel pijnen en kan steeds minder zelf. Iedere dag wordt er eten bezorgd en ze krijgt huishoudelijke hulp. Door de pijnen is ze minder mobiel en tillen gaat ook lastig. Mijn moeder wordt vaak opgebeld maar die heeft het druk en is nu bijna overspannen voor het zorgen van haar moeder (mijn oma dus). Los van al die ongemakken is ze ook erg eenzaam en ze is in een echte kluizenaar veranderd.
Vroeger had ze toch recht op een plek in een verzorgingstehuis? Mijn moeder probeert dingen te regelen maar ze kan zichzelf nog aankleden dus het valt wel mee wordt er dan gezegd. Nu zie ik twee mensen kapot gaan. Mijn moeder door alle zorg en mijn oma doordat ze zo afhankelijk is geworden.
Is dit het lot en de toekomst voor "onze oudere medemens"?
Vroeger had ze toch recht op een plek in een verzorgingstehuis? Mijn moeder probeert dingen te regelen maar ze kan zichzelf nog aankleden dus het valt wel mee wordt er dan gezegd. Nu zie ik twee mensen kapot gaan. Mijn moeder door alle zorg en mijn oma doordat ze zo afhankelijk is geworden.
Is dit het lot en de toekomst voor "onze oudere medemens"?
donderdag 29 juni 2017 15:30
donderdag 29 juni 2017 15:32
Ja, dit is het lot voor onze oudere mensen, want er komen steeds meer oude mensen bij en steeds minder werkende mensen die de belasting opbrengen om deze oudere mensen te verzorgen. Dat is het probleem van de vergrijzing. Het enige dat we kunnen doen, is zelf meer voor onze (groot)ouders zorgen (mantelzorg dus). Of je (groot)ouders in huis nemen. Heb je zelf mogelijkheid om je oma vaker te bezoeken of je moeder te ontlasten?
donderdag 29 juni 2017 15:32
Anyway, het verzorgingshuis bestaat al jaren niet meer. Mensen dienen zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen met mantel- en/of thuiszorg en als dat ook niet meer gaat kun je naar een verpleeghuis.
Het heeft voordelen. Er wordt een beroep gedaan op de eigen kracht en regie van de oudere in kwestie. Door zelfstandig te wonen, blijven mensen vaak ook langer gezond (rust roest).
Het is voor de maatschappij goedkoper.
Maar er zijn zeker ook nadelen. Mensen blijven te lang thuis wonen. Soms zelfs voorbij het punt dat het verantwoord is. In het verpleeghuis kregen we vaak crisisopnames van mensen die een heup hadden gebroken of zo dement waren dat ze in eigen huis nog verdwaalden. De crisisopname werd 9 van de 10 keer een permanente opname.
Je oma (en je moeder en jij) kunnen bij de huisarts aangeven dat langer zelfstandig wonen in jullie ogen niet meer verantwoord is. Hij of zij kan dan de boel in beweging zetten om een opname te regelen.
Of misschien is extra thuiszorg en een paar keer per week naar een dagbesteding al voldoende. Je weet het niet. Laat je eens informeren hierover bij een instelling voor ouderenzorg.
Wat wil je oma zelf trouwens?
Het heeft voordelen. Er wordt een beroep gedaan op de eigen kracht en regie van de oudere in kwestie. Door zelfstandig te wonen, blijven mensen vaak ook langer gezond (rust roest).
Het is voor de maatschappij goedkoper.
Maar er zijn zeker ook nadelen. Mensen blijven te lang thuis wonen. Soms zelfs voorbij het punt dat het verantwoord is. In het verpleeghuis kregen we vaak crisisopnames van mensen die een heup hadden gebroken of zo dement waren dat ze in eigen huis nog verdwaalden. De crisisopname werd 9 van de 10 keer een permanente opname.
Je oma (en je moeder en jij) kunnen bij de huisarts aangeven dat langer zelfstandig wonen in jullie ogen niet meer verantwoord is. Hij of zij kan dan de boel in beweging zetten om een opname te regelen.
Of misschien is extra thuiszorg en een paar keer per week naar een dagbesteding al voldoende. Je weet het niet. Laat je eens informeren hierover bij een instelling voor ouderenzorg.
Wat wil je oma zelf trouwens?
donderdag 29 juni 2017 15:34
Heeft je moeder nog broers of zussen die kunnen helpen? Kan jij of andere kleinkinderen niet wat steun bieden?
Hier een oma en opa die het ook niet meer alleen kunnen, maar de zorg is verdeeld onder verschillende kinderen en ze weten dat wij (en de andere kleinkinderen) altijd bereid zijn om in te springen als dat nodig is (tot nu toe doen ze het liever allemaal zelf want het is hun moeder en de kleinkinderen hebben zelf allemaal een gezin met jonge kinderen). Overigens is er ook hulp van thuiszorg, maar koken, de was ed doet familie.
Vele handen maken licht werk en zo is het een stuk beter te doen, daarnaast hebben opa en ome op deze manier veel bezoek en zijn niet eenzaam. Als de familie niet zo vaak langs zouden komen zou oma in ieder geval hele dagen in bed blijven liggen.
Hier een oma en opa die het ook niet meer alleen kunnen, maar de zorg is verdeeld onder verschillende kinderen en ze weten dat wij (en de andere kleinkinderen) altijd bereid zijn om in te springen als dat nodig is (tot nu toe doen ze het liever allemaal zelf want het is hun moeder en de kleinkinderen hebben zelf allemaal een gezin met jonge kinderen). Overigens is er ook hulp van thuiszorg, maar koken, de was ed doet familie.
Vele handen maken licht werk en zo is het een stuk beter te doen, daarnaast hebben opa en ome op deze manier veel bezoek en zijn niet eenzaam. Als de familie niet zo vaak langs zouden komen zou oma in ieder geval hele dagen in bed blijven liggen.
donderdag 29 juni 2017 15:44
ik ben trouwens an sich helemaal niet tegen de participatiesamenleving. In het verleden ging het bv zo: vrouw had operatie ondergaan en moest daarna een aantal weken rust houden. Tillen en het huishouden doen was een no go. Vrouw krijgt thuiszorgbudget voor huishoudelijke hulp terwijl er een man thuiszit (werkloos) en er ook nog een werkloze schoondochter om de hoek woont.
Dan denk ik: doe dat budget naar iemand die het echt nodig heeft en laat die vent stofzuigen.
(en nee, dit is geen gechargeerd voorbeeld, dit is echt gebeurd).
Maar goed, soms lijkt het de andere kant op te slaan, dat je pas thuiszorg of een opname krijgt als je echt geen familie hebt en ook geen buren. Dat vind ik ook verkeerd.
Dan denk ik: doe dat budget naar iemand die het echt nodig heeft en laat die vent stofzuigen.
(en nee, dit is geen gechargeerd voorbeeld, dit is echt gebeurd).
Maar goed, soms lijkt het de andere kant op te slaan, dat je pas thuiszorg of een opname krijgt als je echt geen familie hebt en ook geen buren. Dat vind ik ook verkeerd.
donderdag 29 juni 2017 15:47
Helaas zijn de meeste mantelzorgers óf nog werkend óf zelf niet meer de jongste, óf ze wonen niet dichtbij.
Ik zie dat overal om me heen.
Mezelf als voorbeeld: ik werk 4 dagen en ga op mijn wekelijkse vrije dag naar mijn moeder voor boodschappen, grote huishoudelijke klussen waar de huishoudelijke hulp in 1,5 uur per 2 weken niet aan toekomt. Of ik ga met mn moeder naar oogarts, hoorcentrum, orthopeed, huisarts of een of andere instantie.
En ik doe de administratie.
Al met al best zwaar. Temeer daar mijn echtgenoot niet gezond is en ook aandacht en zorg nodig heeft.
Mijn zus doet ook veel, maar zij heeft onregelmatige diensten en kan zelden mee voor een medisch bezoekje.
Zowel mijn moeder als mijn man worden binnenkort geopereerd wat de nodige beslommeringen en zorg met zich meebrengt.
Ik voel dat het me teveel wordt. Ik kan mezelf niet in twee delen.
Ik zie dat overal om me heen.
Mezelf als voorbeeld: ik werk 4 dagen en ga op mijn wekelijkse vrije dag naar mijn moeder voor boodschappen, grote huishoudelijke klussen waar de huishoudelijke hulp in 1,5 uur per 2 weken niet aan toekomt. Of ik ga met mn moeder naar oogarts, hoorcentrum, orthopeed, huisarts of een of andere instantie.
En ik doe de administratie.
Al met al best zwaar. Temeer daar mijn echtgenoot niet gezond is en ook aandacht en zorg nodig heeft.
Mijn zus doet ook veel, maar zij heeft onregelmatige diensten en kan zelden mee voor een medisch bezoekje.
Zowel mijn moeder als mijn man worden binnenkort geopereerd wat de nodige beslommeringen en zorg met zich meebrengt.
Ik voel dat het me teveel wordt. Ik kan mezelf niet in twee delen.
donderdag 29 juni 2017 15:48
Mijn grootste zorg en angst. Zelf ben ik chronisch ziek en er is in mijn omgeving niemand die naar mij heeft omgekeken toen het heel erg slecht ging met me (als in levensbedreigend). Ik heb destijds echt wel gevraagd om hulp maar geen zin geen tijd en ik was immers niet echt ziek (ze geloven niet dat ik ziek ben denk ik).
Mede daarom (maar het verhaal is veel langer dan dat) heb ik geen contact meer met mijn ouders. Maar mijn zus woont in het buitenland. En verder heb ik geen zussen/broers.
En die piept nu hoe het nu verder moet met mijn ouders die ruim 70 zijn nu. En inderdaad zorg nodig hebben op korte termijn.
Ik ben zo bang dat ik ertoe wordt gedwongen in naam van dei participatie samenleving. Wat er eigenlijk op neer komt dat mensen zelf geen eigen leven meer kunnen hebben. In mijn omgeving zie ik ook meerdere schrijnende gevallen.
Nu is mijn schoonmoeder vorig jaar na een jaar ziekbed overleden. Ik (en mijn man) heb ook gezorgd en dat ging ten koste van mezelf en mijn gezin. Ook dit was een reden om tegen mijn eigen ouders te zeggen dat ik dat niet kan. Mijn schoonmoeder kon op een gegeven moment, omdat ze zo hard verslechterde "gelukkig" wel terecht in een verpleeghuis. Schoonvader is nu alleen. En helaas ziet hij bijvoorbeeld kleiner wonen niet zitten. Het onderhoud van zijn huis en tuin daar vraagt hij zijn kinderen voor. Zelf kan hij dat niet en hij wil dat echt niet uitbesteden.
Ook gezien in het verpleeghuis dat de mensen daar keihard werken en vermoedelijk niet veel salaris krijgen.
Maar ja dit is wat we blijkbaar willen. Echt het beleid van de VVD toch. En die is toch weer de grootste.
Mede daarom (maar het verhaal is veel langer dan dat) heb ik geen contact meer met mijn ouders. Maar mijn zus woont in het buitenland. En verder heb ik geen zussen/broers.
En die piept nu hoe het nu verder moet met mijn ouders die ruim 70 zijn nu. En inderdaad zorg nodig hebben op korte termijn.
Ik ben zo bang dat ik ertoe wordt gedwongen in naam van dei participatie samenleving. Wat er eigenlijk op neer komt dat mensen zelf geen eigen leven meer kunnen hebben. In mijn omgeving zie ik ook meerdere schrijnende gevallen.
Nu is mijn schoonmoeder vorig jaar na een jaar ziekbed overleden. Ik (en mijn man) heb ook gezorgd en dat ging ten koste van mezelf en mijn gezin. Ook dit was een reden om tegen mijn eigen ouders te zeggen dat ik dat niet kan. Mijn schoonmoeder kon op een gegeven moment, omdat ze zo hard verslechterde "gelukkig" wel terecht in een verpleeghuis. Schoonvader is nu alleen. En helaas ziet hij bijvoorbeeld kleiner wonen niet zitten. Het onderhoud van zijn huis en tuin daar vraagt hij zijn kinderen voor. Zelf kan hij dat niet en hij wil dat echt niet uitbesteden.
Ook gezien in het verpleeghuis dat de mensen daar keihard werken en vermoedelijk niet veel salaris krijgen.
Maar ja dit is wat we blijkbaar willen. Echt het beleid van de VVD toch. En die is toch weer de grootste.
donderdag 29 juni 2017 15:50
Je hebt helemaal gelijk, we willen allemaal goede zorg, maar niemand wil meer belasting of zorgpremie betalen.
Ook ik verzorg mn moeder samen met mn zussen. We helpen ze aankleden, zorgen dat er eten in huis is, de afwas, de planten, en in t weekend word er voor de hele week gekookt. Tafeltje dekje vind ze niet te (vr)eten.
1x per week komt de werkster. Mocht het nog slechter worden schakelen we de thuiszorg in.
Zelfs wil ze het liefst thuis blijven, dus dat proberen we ook.
Ook ik verzorg mn moeder samen met mn zussen. We helpen ze aankleden, zorgen dat er eten in huis is, de afwas, de planten, en in t weekend word er voor de hele week gekookt. Tafeltje dekje vind ze niet te (vr)eten.
1x per week komt de werkster. Mocht het nog slechter worden schakelen we de thuiszorg in.
Zelfs wil ze het liefst thuis blijven, dus dat proberen we ook.
donderdag 29 juni 2017 15:54
Ja is ook triest maar probeer zelf ook te helpen als je kan, is in andere culturen de normaalste zaak van de wereld. Ik, chronisch zieke, heb mijn moeder nu ook in huis, tijdelijk, ze is ongeveer van dezelfde leeftijd als je oma. Mijn moeder vind het hier heerlijk en gezellig. Ik kook voor haar, en zij probeert ook haar steentje bij te dragen. Het is niet altijd gemakkelijk maar zo vreselijk ook weer niet, mijn moeder gaat als het kan weer terug naar haar eigen woning.
donderdag 29 juni 2017 16:00
Ik snap eigenlijk niet waar het hier mis gaat, ik heb mijn oma gewoon voor een aanleunwoning ingeschreven. Er werd gezegd dat wanneer ze de indicatie ervoor had ze gebruik kon maken van de zorg van het verzorgingstehuis. En zo te zien heeft jouw oma ook een indicatie, want thuiszorg.
In huis nemen is niet altijd reeeel, meeste eengezinswoningen hebben trappen, en ook niet fair om te vergelijken met andere culturen. In nl werken de meeste gezinnen zowel man als vrouw.
In huis nemen is niet altijd reeeel, meeste eengezinswoningen hebben trappen, en ook niet fair om te vergelijken met andere culturen. In nl werken de meeste gezinnen zowel man als vrouw.
donderdag 29 juni 2017 16:01
Dit is een onderwerp wat me erg aangrijpt. Ik heb zelf gezien hoe het ging toen mijn oma plots overleed. Mijn grootouders zijn bijna 50 jaar gehuwd geweest en hadden 7 kinderen. Mijn grootvader bleef alleen achter in zijn huisje, waar zoveel fijne herinneringen waren. Alles werd anders. Mijn moeder werkte full time, maar kreeg de volledige zorg omdat ze dichtbij woonde en omdat de rest van de kinderen het niet aan konden/wilden. Wel met thuiszorg als aanvulling, en ik deed samen met mijn nicht ook veel. Meer dan we eigenlijk zouden moeten doen, want verschoon jij als kleinkind je opa maar waar je als kind zo tegenop keek. Voor hem ook heel erg, maar we deden het met liefde. Want dat hadden we veel voor hem. Mijn moeder kreeg kanker, dus dat kwam er ook nog bij. Niemand van de zussen die ook maar een vinger uitstak om te helpen. Een paar woonden hiervoor ook te ver weg overigens. Al met al heeft dit een aantal jaren geduurt, tot de zorg te zwaar werd, mijn grootvader was een grote zware man, met veel kwalen. Hij heeft zijn leven lang hard en zwaar gewerkt, en dat eist op den duur zijn tol. Hij zou naar een verpleeghuis moeten, daar hadden we het moeilijk mee, maar het kon niet anders. Hij is de dag van opname gestorven in zijn eigen huisje. En daar was ik blij om, hoe raar het ook klinkt.
Maar in theorie is alles mooi gezegd. Tot je er zelf voorstaat. Het komt vaak op dezelfde personen neer, terwijl die ook kinderen hebben en werken. Onze regering is gek. Ze moesten zich schamen, ik kan er wel van kotsen.
Maar in theorie is alles mooi gezegd. Tot je er zelf voorstaat. Het komt vaak op dezelfde personen neer, terwijl die ook kinderen hebben en werken. Onze regering is gek. Ze moesten zich schamen, ik kan er wel van kotsen.
donderdag 29 juni 2017 16:03
donderdag 29 juni 2017 16:03
Zolang je moeder op elk telefoontje van je oma meteen opspringt en gaat helpen zien je opa en oma niet het nut om naar een zorgwoning of anders te gaan wonen.
De ouderen worden niet slecht behandeld maar je moeder stimuleert zo echt niet om ze zo kleiner en beschut te gaan wonen .
En ook ik heb de vraag waarom ga jij ook niet mee helpen?
De ouderen worden niet slecht behandeld maar je moeder stimuleert zo echt niet om ze zo kleiner en beschut te gaan wonen .
En ook ik heb de vraag waarom ga jij ook niet mee helpen?
anoniem_320683 wijzigde dit bericht op 29-06-2017 16:05
9.32% gewijzigd
donderdag 29 juni 2017 16:10
Wat was jouw voorstel dan voor je opa? Hij wilde niet naar een andere woning, want mooie herinneringen. En hulp is duur, want we zijn het er allemaal over eens dat zorgverleners beter betaald moeten worden, maar niemand wil meer of zelf betalen. Kun je kotsen op de regering, maar er staat geen geldboom op het Binnenhof.
donderdag 29 juni 2017 16:10
daar ga ik niet vanuit, ik vraag wat ze zelf doet.Gelukspopje schreef: ↑29-06-2017 15:49En waarom gaat iedereen er zomaar van uit dat TO niks doet? Het kan zomaar zijn dat ze best haar steentje bijdraagt, maar ook druk is met haar eigen leven?
donderdag 29 juni 2017 16:11
Hoe kan je omgeving nou niet geloven dat je levensbedreigend ziek bent????Gelukspopje schreef: ↑29-06-2017 15:48Mijn grootste zorg en angst. Zelf ben ik chronisch ziek en er is in mijn omgeving niemand die naar mij heeft omgekeken toen het heel erg slecht ging met me (als in levensbedreigend). Ik heb destijds echt wel gevraagd om hulp maar geen zin geen tijd en ik was immers niet echt ziek (ze geloven niet dat ik ziek ben denk ik).
donderdag 29 juni 2017 16:12
donderdag 29 juni 2017 16:15
donderdag 29 juni 2017 16:24
Dat zeg jij. Ik heb weinig vertrouwen in de regering, er wordt nog vaak genoeg met geld gesmeten, of vind jij van niet? Bovendien waren er ook niet veel opties voor mijn grootvader, en dat had niets met zijn herinneringen aan het huisje te maken. Wel met respect voor iemand waar je veel om geeft. Maar dat is geweest. Het gaat om NU. Want als mensen nu simpelweg niet meer naar een bejaardentehuis kunnen...terwijl ze wel willen. Dan vind ik het waardeloos dat de familie het maar moet regelen. Juist om wat ik heb meegemaakt met mijn familie, je kan mensen nou eenmaal niet verplichten. En sommige mensen hebben nu eenmaal meer empathie dan de ander. Dat blijkt wel.nessemeisje schreef: ↑29-06-2017 16:10Wat was jouw voorstel dan voor je opa? Hij wilde niet naar een andere woning, want mooie herinneringen. En hulp is duur, want we zijn het er allemaal over eens dat zorgverleners beter betaald moeten worden, maar niemand wil meer of zelf betalen. Kun je kotsen op de regering, maar er staat geen geldboom op het Binnenhof.
