
Juridisch vraagje.
zaterdag 9 februari 2008 om 00:15
Bij erkenning
Hoe is gezag over kinderen geregeld bij erkenning van de kinderen?
Een (meerderjarige) moeder krijgt altijd automatisch het ouderlijk gezag over haar kind. Dat geldt niet voor de vader: wanneer ouders niet getrouwd zijn en geen geregistreerd partnerschap hebben, krijgt de man niet automatisch het ouderlijk gezag. Als de ouders wel gezamenlijk gezag willen, dan kunnen zij dat regelen als de vader het kind heeft erkend. De ouders vragen hiervoor een formulier op bij de rechtbank, en leveren het ingevulde formulier in met daarbij de volgende (kopieën van) stukken:
de geboorteakte van het kind;
geldig identiteitsbewijs van de ouders;
de akte van erkenning;
een uittreksel uit de gemeentelijke basisadminstratie van beide ouders (mag niet ouder dan zes maanden zijn).
De griffier van de rechtbank kijkt of aan alle voorwaarden is voldaan. Keurt hij het verzoek goed, dan maakt hij een aantekening in het gezagsregister
En wat nu als de moeder liever niet het gezamenlijk gezag wil?
Even los van de reden.
Kan de vader dan zelf het aanvragen?
En word zonder weerwoord van de moeder ( ook al is ze er niet mee eens) het gezamenlijk gezag goedgekeurd door een rechter? ( even voorop gesteld dat het geen crimineel is etc)
Of moet de moeder dus in beide gevallen iets hierover mededelen?
Hoe is gezag over kinderen geregeld bij erkenning van de kinderen?
Een (meerderjarige) moeder krijgt altijd automatisch het ouderlijk gezag over haar kind. Dat geldt niet voor de vader: wanneer ouders niet getrouwd zijn en geen geregistreerd partnerschap hebben, krijgt de man niet automatisch het ouderlijk gezag. Als de ouders wel gezamenlijk gezag willen, dan kunnen zij dat regelen als de vader het kind heeft erkend. De ouders vragen hiervoor een formulier op bij de rechtbank, en leveren het ingevulde formulier in met daarbij de volgende (kopieën van) stukken:
de geboorteakte van het kind;
geldig identiteitsbewijs van de ouders;
de akte van erkenning;
een uittreksel uit de gemeentelijke basisadminstratie van beide ouders (mag niet ouder dan zes maanden zijn).
De griffier van de rechtbank kijkt of aan alle voorwaarden is voldaan. Keurt hij het verzoek goed, dan maakt hij een aantekening in het gezagsregister
En wat nu als de moeder liever niet het gezamenlijk gezag wil?
Even los van de reden.
Kan de vader dan zelf het aanvragen?
En word zonder weerwoord van de moeder ( ook al is ze er niet mee eens) het gezamenlijk gezag goedgekeurd door een rechter? ( even voorop gesteld dat het geen crimineel is etc)
Of moet de moeder dus in beide gevallen iets hierover mededelen?
zaterdag 9 februari 2008 om 02:54
quote:iry schreef op 09 februari 2008 @ 02:42:
Hmmm.
Ik heb het vermoeden dat wij hier met een vader te maken hebben.
Anyways,
Als je als vader het via de rechter af wil dwingen,zal de moeder uiteraard met een goed onderbouwde reden moeten komen waarom ze dat niet wil, en wordt ze dus gehoord.
Als je als vader aan kan tonen dat je zonder enige onderbreking de vaderlijke plichten hebt vervuld(denk aan regelmatig contact,verzorging,betrokkenheid)
En de moeder geen aantoonbare nalatenschap kan aanvoeren sta je redelijk sterk.Of met vriendin van vader natuurlijk.
Hmmm.
Ik heb het vermoeden dat wij hier met een vader te maken hebben.
Anyways,
Als je als vader het via de rechter af wil dwingen,zal de moeder uiteraard met een goed onderbouwde reden moeten komen waarom ze dat niet wil, en wordt ze dus gehoord.
Als je als vader aan kan tonen dat je zonder enige onderbreking de vaderlijke plichten hebt vervuld(denk aan regelmatig contact,verzorging,betrokkenheid)
En de moeder geen aantoonbare nalatenschap kan aanvoeren sta je redelijk sterk.Of met vriendin van vader natuurlijk.

zaterdag 9 februari 2008 om 02:55
quote:SemSemM schreef op 09 februari 2008 @ 02:30:
[...]
De rechter kijkt toch slechts naar de vader en vooral belangen van de kinderen. Wat is de meerwaarde van het horen van de moeder?
Of is het uitgangspunt bij voorbaat al: de moeder wil niet dat de vader ook ouderlijk gezag krijgt? En dit moet zij dan onderbouwen?
De meerwaarde is, dat zij de persoon is die momenteel ouderlijk gezag heeft. Als daar een andere partij aan toegevoegd wordt, is het niet meer dan logisch dat de huidige gezaghebbende daarbij aanwezig is, en op zijn minst van op de hoogte is. Niet omdat de moeder dat per definitie niet zou willen, maar omdat er ook iets aan haar situatie verandert. Ze is dan immers niet meer enig gezaghebbende.
[...]
De rechter kijkt toch slechts naar de vader en vooral belangen van de kinderen. Wat is de meerwaarde van het horen van de moeder?
Of is het uitgangspunt bij voorbaat al: de moeder wil niet dat de vader ook ouderlijk gezag krijgt? En dit moet zij dan onderbouwen?
De meerwaarde is, dat zij de persoon is die momenteel ouderlijk gezag heeft. Als daar een andere partij aan toegevoegd wordt, is het niet meer dan logisch dat de huidige gezaghebbende daarbij aanwezig is, en op zijn minst van op de hoogte is. Niet omdat de moeder dat per definitie niet zou willen, maar omdat er ook iets aan haar situatie verandert. Ze is dan immers niet meer enig gezaghebbende.
zaterdag 9 februari 2008 om 03:01
quote:iry schreef op 09 februari 2008 @ 02:42:
Hmmm.
Ik heb het vermoeden dat wij hier met een vader te maken hebben.
Anyways,
Als je als vader het via de rechter af wil dwingen,zal de moeder uiteraard met een goed onderbouwde reden moeten komen waarom ze dat niet wil, en wordt ze dus gehoord.
Als je als vader aan kan tonen dat je zonder enige onderbreking de vaderlijke plichten hebt vervuld(denk aan regelmatig contact,verzorging,betrokkenheid)
En de moeder geen aantoonbare nalatenschap kan aanvoeren sta je redelijk sterk.
Maar nu word de moeder wederom betrokken.
De moeder zal vermoedelijk niks zeggen.
Niet negatief ook niet positief.
Vader kan dan toch wel ouderlijk gezag toegekend krijgen?
Er is geen reden waarom niet.
De rechter kan het ouderlijk gezag toekennen ook zonder toevoeging van de moeder.
Of moet die toevoeging van moeder? Anders is er zeg maar sowieso geen ''zaak''?
Ik noem bijvoorbeeld de erkenning die niet kan plaats vinden zonder dat de moeder hiervoor eerst tekent. En dan pas kan de vader zijn kinderen erkennen.
Hmmm.
Ik heb het vermoeden dat wij hier met een vader te maken hebben.
Anyways,
Als je als vader het via de rechter af wil dwingen,zal de moeder uiteraard met een goed onderbouwde reden moeten komen waarom ze dat niet wil, en wordt ze dus gehoord.
Als je als vader aan kan tonen dat je zonder enige onderbreking de vaderlijke plichten hebt vervuld(denk aan regelmatig contact,verzorging,betrokkenheid)
En de moeder geen aantoonbare nalatenschap kan aanvoeren sta je redelijk sterk.
Maar nu word de moeder wederom betrokken.
De moeder zal vermoedelijk niks zeggen.
Niet negatief ook niet positief.
Vader kan dan toch wel ouderlijk gezag toegekend krijgen?
Er is geen reden waarom niet.
De rechter kan het ouderlijk gezag toekennen ook zonder toevoeging van de moeder.
Of moet die toevoeging van moeder? Anders is er zeg maar sowieso geen ''zaak''?
Ik noem bijvoorbeeld de erkenning die niet kan plaats vinden zonder dat de moeder hiervoor eerst tekent. En dan pas kan de vader zijn kinderen erkennen.
zaterdag 9 februari 2008 om 03:10
Zonder toestemming moeder geen ouderlijk gezag.
Maar tegen wie praat ik nu?
moeder,vader ,vriendin van vader?
En waarom?
Je hoeft natuurlijk niet te antwoorden,maar het wekt wel vragen op.
Mischien maar eerst eens een goed gesprek tot stand laten komen met de betrokken partijen(lees vader en moeder)
Met een medeator.
Het belang van het kind voorop gesteld lijkt mij dat geen slecht idee.
Niets zo erg als vechtende ouders.
Maar tegen wie praat ik nu?
moeder,vader ,vriendin van vader?
En waarom?
Je hoeft natuurlijk niet te antwoorden,maar het wekt wel vragen op.
Mischien maar eerst eens een goed gesprek tot stand laten komen met de betrokken partijen(lees vader en moeder)
Met een medeator.
Het belang van het kind voorop gesteld lijkt mij dat geen slecht idee.
Niets zo erg als vechtende ouders.
zaterdag 9 februari 2008 om 09:24
Kijk ook even onder www.minjus.nl, familie en gezin, erkenning en gezag.
Heel summier: erkenning en gezag zijn verschillende zaken. Als je niet getrouwd bent of een geregistreerd partnerschap hebt, heb je als vader niet automatisch het gezag. Daarvoor zul je het samen met de moeder moeten aanvragen. Als de relatie inmiddels over is, en het gezag is nooit geregeld, heeft de moeder in beginsel het gezag. Dat kun je als vader laten wijzigen door de rechtbank. Op die wijziging zal de moeder moeten worden gehoord, maar het is niet per se zo dat als moeder niet wil, dat doorslaggevend is. En moeder kan het ook niet frustreren door niet naar de rechtbank te komen (dan kan de rechter nl oordelen dat het verzoek van vader niet wordt betwist en dus kan worden toegewezen).
Maar als je naar de rechtbank wilt voor wijziging, heb je sowieso een advocaat nodig, en die kan je beter informeren dat wat websites en forummers.
Heel summier: erkenning en gezag zijn verschillende zaken. Als je niet getrouwd bent of een geregistreerd partnerschap hebt, heb je als vader niet automatisch het gezag. Daarvoor zul je het samen met de moeder moeten aanvragen. Als de relatie inmiddels over is, en het gezag is nooit geregeld, heeft de moeder in beginsel het gezag. Dat kun je als vader laten wijzigen door de rechtbank. Op die wijziging zal de moeder moeten worden gehoord, maar het is niet per se zo dat als moeder niet wil, dat doorslaggevend is. En moeder kan het ook niet frustreren door niet naar de rechtbank te komen (dan kan de rechter nl oordelen dat het verzoek van vader niet wordt betwist en dus kan worden toegewezen).
Maar als je naar de rechtbank wilt voor wijziging, heb je sowieso een advocaat nodig, en die kan je beter informeren dat wat websites en forummers.
zaterdag 9 februari 2008 om 09:40
ja klopt helemaal wat hier gezegd wordt. Wij hebben zo'n situatie hier thuis namelijk.
Kind wel erkend , dus onderhoudsplicht ( en theoretisch bezoekrecht)
Niet getrouwd geweest dus geen gezag.
Als je gezag aan wil vragen moet de moeder tekenen, als ze daar geen zin in heeft, jammerdepammer, dan krijg je geen gezag. Je kunt hierover natuurlijk naar de rechter stappen maar de kans dat je het via de rechter alsnog krijgt is niet groot...
Kind wel erkend , dus onderhoudsplicht ( en theoretisch bezoekrecht)
Niet getrouwd geweest dus geen gezag.
Als je gezag aan wil vragen moet de moeder tekenen, als ze daar geen zin in heeft, jammerdepammer, dan krijg je geen gezag. Je kunt hierover natuurlijk naar de rechter stappen maar de kans dat je het via de rechter alsnog krijgt is niet groot...
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 9 februari 2008 om 10:19
quote:lolapaloeza schreef op 09 februari 2008 @ 09:40:
ja klopt helemaal wat hier gezegd wordt. Wij hebben zo'n situatie hier thuis namelijk.
Kind wel erkend , dus onderhoudsplicht ( en theoretisch bezoekrecht)
Niet getrouwd geweest dus geen gezag.
Als je gezag aan wil vragen moet de moeder tekenen, als ze daar geen zin in heeft, jammerdepammer, dan krijg je geen gezag. Je kunt hierover natuurlijk naar de rechter stappen maar de kans dat je het via de rechter alsnog krijgt is niet groot...Is wel groot! Er is geen reden voor de rechter om dit niet toe te kennen aan de man. Hij is de vader en heeft het kind erkent.
ja klopt helemaal wat hier gezegd wordt. Wij hebben zo'n situatie hier thuis namelijk.
Kind wel erkend , dus onderhoudsplicht ( en theoretisch bezoekrecht)
Niet getrouwd geweest dus geen gezag.
Als je gezag aan wil vragen moet de moeder tekenen, als ze daar geen zin in heeft, jammerdepammer, dan krijg je geen gezag. Je kunt hierover natuurlijk naar de rechter stappen maar de kans dat je het via de rechter alsnog krijgt is niet groot...Is wel groot! Er is geen reden voor de rechter om dit niet toe te kennen aan de man. Hij is de vader en heeft het kind erkent.
zaterdag 9 februari 2008 om 10:57
Mijn ervaring is anders amy27
En daarbij is het nogal belastend voor de vaak toch al moeizame verhouding met de moeder van het kind, en daarom automatisch ook voor de relatie met je kind, als je een rechtzaak aan spant. Je kunt je afvragen of je daarmee bereikt wat je wil bereiken.
En daarbij is het nogal belastend voor de vaak toch al moeizame verhouding met de moeder van het kind, en daarom automatisch ook voor de relatie met je kind, als je een rechtzaak aan spant. Je kunt je afvragen of je daarmee bereikt wat je wil bereiken.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 9 februari 2008 om 11:18
Erkenning betekent geen gezag. Erkenning is alleen het erkennen van vaderschap, dus dat je de wettelijke vader bent. Gezag is iets anders. Je kunt naar de rechte voor gezamelijk gezag. Ga naar een advocaat en begin de procedure. De gezaghebbende partij (meestal de moeder) word opgeroepen en gehoord. Zij kan en mag aangeven of zij instemt met het verzoek of niet. Indien ze niet instemt zal ze argumenten en bewijzen aan moeten voeren om te laten zien waarom ze niet instemt. De rechter beslist uiteindelijk wat in he belang van het kind is. Het belang van het kind staat namelijk voorop.
MAAR wat een heleboel mensen niet weten is dat je ook zonder gezag recht hebt op informatie en consultatie. Oftewel de gezaghebbende ouder dient je te informeren over beslissingen (zoals bijvoorbeeld schoolkeuze etc.) en dient je te consulteren over beslissingen (je mag dus je mening geven over de te nemen beslissingen). De gezaghebbende ouder neemt de beslissing, maar je kunt je wel degelijk tegen de beslissingen verzetten. stel dat de moeder besluit kind naar school A te doen, zelfs nadat jij hebt aangegeven dat je school B beter vind. Dan kun je een procedure beginnen om kind alsnog op school B te krijgen. In de praktijk gebeurd dit zelden, maar het kan wel.
MAAR wat een heleboel mensen niet weten is dat je ook zonder gezag recht hebt op informatie en consultatie. Oftewel de gezaghebbende ouder dient je te informeren over beslissingen (zoals bijvoorbeeld schoolkeuze etc.) en dient je te consulteren over beslissingen (je mag dus je mening geven over de te nemen beslissingen). De gezaghebbende ouder neemt de beslissing, maar je kunt je wel degelijk tegen de beslissingen verzetten. stel dat de moeder besluit kind naar school A te doen, zelfs nadat jij hebt aangegeven dat je school B beter vind. Dan kun je een procedure beginnen om kind alsnog op school B te krijgen. In de praktijk gebeurd dit zelden, maar het kan wel.
zaterdag 9 februari 2008 om 11:20
Als vader het kind heeft erkent is hij de juridische vader, heeft hij omgangsrecht en onderhoudsplicht. Vader kan de rechter verzoeken om ook met het ouderlijk gezag belast te worden. Het uitgangspunt is, dat een kind recht heeft op beide ouders en op gezag door beide ouders. Als moeder bezwaar heeft tegen dit ouderlijk gezag, moet ze zwaarwegende redenen aanvoeren om dit tegen te kunnen houden. Als moeder helemaal niet reageert, zal vader dus hoogstwaarschijnlijk ouderlijk gezag krijgen. (Al denk ik dat een rechter niet zonder meer zal accepteren dat een moeder helemaal niet reageert.)
Als moeder protesteert tegen het ouderlijk gezag van vader, zal de rechter in complexe gevallen vragen aan de Raad voor de Kinderbescherming om een onderzoek te doen en advies te geven, of het in het belang van het kind is dat beide ouders met gezag worden belast.
Het is dus niet zo dat vader aan moet tonen waarom zijn ouderlijk gezag in het belang van het kind zou zijn, moeder moet aantonen waarom dit niet in het belang van het kind zou zijn. Het uitgangspunt is dat een kind recht heeft op gezag door beide ouders.
Dit is de globale gang van zaken. Maar het recht is niet star, er zijn veel nuances mogelijk. Het is niet mogelijk om zonder meer te zeggen of een rechter wel of niet akkoord zal gaan, zonder de situatie te kennen.
Wil je iets meer kwijt over de situatie TO? Zo niet, dan kun je wellicht beter naar een advocaat gaan om je situatie voor te leggen.
Als moeder protesteert tegen het ouderlijk gezag van vader, zal de rechter in complexe gevallen vragen aan de Raad voor de Kinderbescherming om een onderzoek te doen en advies te geven, of het in het belang van het kind is dat beide ouders met gezag worden belast.
Het is dus niet zo dat vader aan moet tonen waarom zijn ouderlijk gezag in het belang van het kind zou zijn, moeder moet aantonen waarom dit niet in het belang van het kind zou zijn. Het uitgangspunt is dat een kind recht heeft op gezag door beide ouders.
Dit is de globale gang van zaken. Maar het recht is niet star, er zijn veel nuances mogelijk. Het is niet mogelijk om zonder meer te zeggen of een rechter wel of niet akkoord zal gaan, zonder de situatie te kennen.
Wil je iets meer kwijt over de situatie TO? Zo niet, dan kun je wellicht beter naar een advocaat gaan om je situatie voor te leggen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 9 februari 2008 om 11:25
Amy, dan een man een kind heeft erkend en dus de vader is van het kind, maakt niet dat hj een grote kans heeft op gezag indien het tot een rechtzaak komt. Vaak is gezag namelijk al geregeld voordat de partners uit elkaar gaan. Indien dit niet is gebeurd, kan je na een relatiebreuk alsnog samen het gezag regelen zonder inmenging van de rechtbank. Als het dus tot een rechtzaak komt, is er een grote kans dat de gezaghebbende ouder, meestal de moeder, bezwaar heeft tegen het gezamelijk gezag. Als je alleen maar je ex wil zieken, laat je het niet zo snel helemaal tot een rechtzaak komen. En vaak zijn die bezwaren voor een rechtbank genoeg reden om het gezag ongewijzigd te laten. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, is de uitkomst van de rechtzaak meestal dat het gezag blijft bij degene die het al had in het begin.
zaterdag 9 februari 2008 om 11:26
quote:FantasticFour schreef op 09 februari 2008 @ 11:18:
MAAR wat een heleboel mensen niet weten is dat je ook zonder gezag recht hebt op informatie en consultatie. Oftewel de gezaghebbende ouder dient je te informeren over beslissingen (zoals bijvoorbeeld schoolkeuze etc.) en dient je te consulteren over beslissingen (je mag dus je mening geven over de te nemen beslissingen). De gezaghebbende ouder neemt de beslissing, maar je kunt je wel degelijk tegen de beslissingen verzetten. stel dat de moeder besluit kind naar school A te doen, zelfs nadat jij hebt aangegeven dat je school B beter vind. Dan kun je een procedure beginnen om kind alsnog op school B te krijgen. In de praktijk gebeurd dit zelden, maar het kan wel.Klopt, je hebt als vader recht op informatie en consultatie, maar de moeder beslist.
Bij gezamelijk gezag, geeft de verzorgende ouder de doorslag bij beslissingen. Alleen met gezag, kun je een procedure aanspannen als je het niet eens bent met de beslissing van de verzorgende partner. 100% zeker weet ik het niet, maar volgens mij kan dat niet met alleen erkenning. Wat je wel kunt doen als het kind erkent is, is een verzoek tot gezag indienen als moeder beslissingen neemt waar je niet achter kan staan. Dan mag je wel meepraten.
Dit onderwerp is de afgelopen weken al meerdere keren langs gekomen. We kunnen iedere keer elke mits en maar erbij halen, maar zonder de situatie te kennen herhalen wij ook alleen maar de regels zoals ze op papier staan.
MAAR wat een heleboel mensen niet weten is dat je ook zonder gezag recht hebt op informatie en consultatie. Oftewel de gezaghebbende ouder dient je te informeren over beslissingen (zoals bijvoorbeeld schoolkeuze etc.) en dient je te consulteren over beslissingen (je mag dus je mening geven over de te nemen beslissingen). De gezaghebbende ouder neemt de beslissing, maar je kunt je wel degelijk tegen de beslissingen verzetten. stel dat de moeder besluit kind naar school A te doen, zelfs nadat jij hebt aangegeven dat je school B beter vind. Dan kun je een procedure beginnen om kind alsnog op school B te krijgen. In de praktijk gebeurd dit zelden, maar het kan wel.Klopt, je hebt als vader recht op informatie en consultatie, maar de moeder beslist.
Bij gezamelijk gezag, geeft de verzorgende ouder de doorslag bij beslissingen. Alleen met gezag, kun je een procedure aanspannen als je het niet eens bent met de beslissing van de verzorgende partner. 100% zeker weet ik het niet, maar volgens mij kan dat niet met alleen erkenning. Wat je wel kunt doen als het kind erkent is, is een verzoek tot gezag indienen als moeder beslissingen neemt waar je niet achter kan staan. Dan mag je wel meepraten.
Dit onderwerp is de afgelopen weken al meerdere keren langs gekomen. We kunnen iedere keer elke mits en maar erbij halen, maar zonder de situatie te kennen herhalen wij ook alleen maar de regels zoals ze op papier staan.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 9 februari 2008 om 11:29
quote:FantasticFour schreef op 09 februari 2008 @ 11:25:
Amy, dan een man een kind heeft erkend en dus de vader is van het kind, maakt niet dat hj een grote kans heeft op gezag indien het tot een rechtzaak komt. Vaak is gezag namelijk al geregeld voordat de partners uit elkaar gaan. Indien dit niet is gebeurd, kan je na een relatiebreuk alsnog samen het gezag regelen zonder inmenging van de rechtbank. Als het dus tot een rechtzaak komt, is er een grote kans dat de gezaghebbende ouder, meestal de moeder, bezwaar heeft tegen het gezamelijk gezag. Als je alleen maar je ex wil zieken, laat je het niet zo snel helemaal tot een rechtzaak komen. En vaak zijn die bezwaren voor een rechtbank genoeg reden om het gezag ongewijzigd te laten. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, is de uitkomst van de rechtzaak meestal dat het gezag blijft bij degene die het al had in het begin.Dat klopt niet helemaal hoor. Je moet met hele goede argumenten komen, wil de rechter het verzoek niet toestaan. Bovendien zal hij dan een onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming vragen.
Amy, dan een man een kind heeft erkend en dus de vader is van het kind, maakt niet dat hj een grote kans heeft op gezag indien het tot een rechtzaak komt. Vaak is gezag namelijk al geregeld voordat de partners uit elkaar gaan. Indien dit niet is gebeurd, kan je na een relatiebreuk alsnog samen het gezag regelen zonder inmenging van de rechtbank. Als het dus tot een rechtzaak komt, is er een grote kans dat de gezaghebbende ouder, meestal de moeder, bezwaar heeft tegen het gezamelijk gezag. Als je alleen maar je ex wil zieken, laat je het niet zo snel helemaal tot een rechtzaak komen. En vaak zijn die bezwaren voor een rechtbank genoeg reden om het gezag ongewijzigd te laten. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, is de uitkomst van de rechtzaak meestal dat het gezag blijft bij degene die het al had in het begin.Dat klopt niet helemaal hoor. Je moet met hele goede argumenten komen, wil de rechter het verzoek niet toestaan. Bovendien zal hij dan een onderzoek door de Raad voor de Kinderbescherming vragen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 9 februari 2008 om 11:52
quote:FantasticFour schreef op 09 februari 2008 @ 11:25:
Amy, dan een man een kind heeft erkend en dus de vader is van het kind, maakt niet dat hj een grote kans heeft op gezag indien het tot een rechtzaak komt. Vaak is gezag namelijk al geregeld voordat de partners uit elkaar gaan. Indien dit niet is gebeurd, kan je na een relatiebreuk alsnog samen het gezag regelen zonder inmenging van de rechtbank. Als het dus tot een rechtzaak komt, is er een grote kans dat de gezaghebbende ouder, meestal de moeder, bezwaar heeft tegen het gezamelijk gezag. Als je alleen maar je ex wil zieken, laat je het niet zo snel helemaal tot een rechtzaak komen. En vaak zijn die bezwaren voor een rechtbank genoeg reden om het gezag ongewijzigd te laten. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, is de uitkomst van de rechtzaak meestal dat het gezag blijft bij degene die het al had in het begin.
Mijn ervaring is anders, waarom zou een rechter een vader tegen werken bij het krijgen van gezag, alleen omdat de moeder het niet wil... Zo ken ik er meer.
Maar goed uit ervaring weet ik ook dat het eigenlijk niet uitmaakt of je gezag hebt of niet...Je blijft afhankelijk van de informatie voorziening van de moeder.
Als die nooit wat doogeeft, kun je dus ook niet meebeslissen.
Amy, dan een man een kind heeft erkend en dus de vader is van het kind, maakt niet dat hj een grote kans heeft op gezag indien het tot een rechtzaak komt. Vaak is gezag namelijk al geregeld voordat de partners uit elkaar gaan. Indien dit niet is gebeurd, kan je na een relatiebreuk alsnog samen het gezag regelen zonder inmenging van de rechtbank. Als het dus tot een rechtzaak komt, is er een grote kans dat de gezaghebbende ouder, meestal de moeder, bezwaar heeft tegen het gezamelijk gezag. Als je alleen maar je ex wil zieken, laat je het niet zo snel helemaal tot een rechtzaak komen. En vaak zijn die bezwaren voor een rechtbank genoeg reden om het gezag ongewijzigd te laten. Uitzonderingen daargelaten natuurlijk, is de uitkomst van de rechtzaak meestal dat het gezag blijft bij degene die het al had in het begin.
Mijn ervaring is anders, waarom zou een rechter een vader tegen werken bij het krijgen van gezag, alleen omdat de moeder het niet wil... Zo ken ik er meer.
Maar goed uit ervaring weet ik ook dat het eigenlijk niet uitmaakt of je gezag hebt of niet...Je blijft afhankelijk van de informatie voorziening van de moeder.
Als die nooit wat doogeeft, kun je dus ook niet meebeslissen.
zondag 10 februari 2008 om 19:12
quote:Poezewoes schreef op 09 februari 2008 @ 11:20:
... Als moeder bezwaar heeft tegen dit ouderlijk gezag, moet ze zwaarwegende redenen aanvoeren om dit tegen te kunnen houden. Als moeder helemaal niet reageert, zal vader dus hoogstwaarschijnlijk ouderlijk gezag krijgen. (Al denk ik dat een rechter niet zonder meer zal accepteren dat een moeder helemaal niet reageert.)
Het is dus niet zo dat vader aan moet tonen waarom zijn ouderlijk gezag in het belang van het kind zou zijn, moeder moet aantonen waarom dit niet in het belang van het kind zou zijn. Het uitgangspunt is dat een kind recht heeft op gezag door beide ouders.
Dit las ik op internet:
''Hoe krijgt een ongehuwde vader het ouderlijk gezag?
Als er geen sprake is van een huwelijk of geregistreerd partnerschap, dan ontstaan er door erkenning van het kind door de vader (na goedkeuring door de moeder) familie-rechtelijke betrekkingen tussen de vader en het kind. Vervolgens kunnen de partners samen een verzoek doen voor gezamenlijk gezag.
Werkt de moeder niet mee aan het verzoek voor gezamenlijk gezag (de relatie is inmiddels bekoeld), dan heeft de vader een probleem. De moeder is dan degene die het ouderlijk gezag in beginsel alleen uitoefent. Is de vader het daar niet mee eens, dan kan hij de Kantonrechter verzoeken om hem te belasten met het ouderlijk gezag.
De (ongehuwde) vader krijgt het ouderlijk gezag alleen wanneer dat in het belang is van het kind. Dat is dus precies het omgekeerde van de hiervoor beschreven situaties (waarin de vader sowieso de voogdij krijgt, tenzij dat nadelig is voor het kind).''
Ik vond dit op een site van een advocaat.
Dit is dus precies het tegenovergestelde wat Poezewoes schreef.
Ik haal uit de tekst van de site van de advocaat dat het uitgangspunt de belangen van de kinderen zijn, en niet zozeer dat het uitgangspunt beide ouders belast moeten zijn met het ouderlijk gezag.
Hoe gaat/kan vader dit aangeven dat samen ouderlijk gezag wel in het belang van de kinderen is?
... Als moeder bezwaar heeft tegen dit ouderlijk gezag, moet ze zwaarwegende redenen aanvoeren om dit tegen te kunnen houden. Als moeder helemaal niet reageert, zal vader dus hoogstwaarschijnlijk ouderlijk gezag krijgen. (Al denk ik dat een rechter niet zonder meer zal accepteren dat een moeder helemaal niet reageert.)
Het is dus niet zo dat vader aan moet tonen waarom zijn ouderlijk gezag in het belang van het kind zou zijn, moeder moet aantonen waarom dit niet in het belang van het kind zou zijn. Het uitgangspunt is dat een kind recht heeft op gezag door beide ouders.
Dit las ik op internet:
''Hoe krijgt een ongehuwde vader het ouderlijk gezag?
Als er geen sprake is van een huwelijk of geregistreerd partnerschap, dan ontstaan er door erkenning van het kind door de vader (na goedkeuring door de moeder) familie-rechtelijke betrekkingen tussen de vader en het kind. Vervolgens kunnen de partners samen een verzoek doen voor gezamenlijk gezag.
Werkt de moeder niet mee aan het verzoek voor gezamenlijk gezag (de relatie is inmiddels bekoeld), dan heeft de vader een probleem. De moeder is dan degene die het ouderlijk gezag in beginsel alleen uitoefent. Is de vader het daar niet mee eens, dan kan hij de Kantonrechter verzoeken om hem te belasten met het ouderlijk gezag.
De (ongehuwde) vader krijgt het ouderlijk gezag alleen wanneer dat in het belang is van het kind. Dat is dus precies het omgekeerde van de hiervoor beschreven situaties (waarin de vader sowieso de voogdij krijgt, tenzij dat nadelig is voor het kind).''
Ik vond dit op een site van een advocaat.
Dit is dus precies het tegenovergestelde wat Poezewoes schreef.
Ik haal uit de tekst van de site van de advocaat dat het uitgangspunt de belangen van de kinderen zijn, en niet zozeer dat het uitgangspunt beide ouders belast moeten zijn met het ouderlijk gezag.
Hoe gaat/kan vader dit aangeven dat samen ouderlijk gezag wel in het belang van de kinderen is?
zondag 10 februari 2008 om 21:14
Nee, het uitgangspunt is niet dat beide ouders gezag uitoefenen. Het uitgangspunt is dat een kind recht heeft op zijn beide ouders, en er belang bij heeft dat het gezag over hem door beide ouders wordt uitgeoefend.
Op de site van de advocaat staat hetzelfde, maar dat is wat ongelukkig geformuleerd. Als het niet in belang van het kind is, zal de vader geen ouderlijk gezag krijgen. Het belang van het kind staat voorop, dat zal de advocaat ermee bedoelen.
Maar in eerste instantie gaat men er van uit dat gezamelijk gezag wel in belang van het kind is, TENZIJ...
Maar waarom niet zelf naar een advocaat gestapt om dit uit te laten zoeken? We blijven hier in algemeenheden praten, zolang de situatie niet duidelijk is. Een advocaat kan precies vertellen hoe en wat. Zoals ik eerder zei; het recht is niet star maar kent vele nuances.
Op de site van de advocaat staat hetzelfde, maar dat is wat ongelukkig geformuleerd. Als het niet in belang van het kind is, zal de vader geen ouderlijk gezag krijgen. Het belang van het kind staat voorop, dat zal de advocaat ermee bedoelen.
Maar in eerste instantie gaat men er van uit dat gezamelijk gezag wel in belang van het kind is, TENZIJ...
Maar waarom niet zelf naar een advocaat gestapt om dit uit te laten zoeken? We blijven hier in algemeenheden praten, zolang de situatie niet duidelijk is. Een advocaat kan precies vertellen hoe en wat. Zoals ik eerder zei; het recht is niet star maar kent vele nuances.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 10 februari 2008 om 23:17
Ik zeg: een advocaat is zoals wanda al opperde, geen slecht idee. Er worden hier allerlei situaties geschetst en allerlei bronnen ( van internet) gebruikt... slecht plan. want de materie is zo ingewikkeld en complex en ook nog `ns per situatie anders, dat het mij echt veel beter lijkt om niet met leken op viva forum hier over te praten, maar met een advocaat of rechtwinkel.
Door hier allerlei internetbronnen te gebruiken en niet het wetboek wordt alles nog onduidelijker, vager. Je moet `ns weten wat er allemaal gelult wordt op internet.
Dus SemSem op naar een advocaat.
Door hier allerlei internetbronnen te gebruiken en niet het wetboek wordt alles nog onduidelijker, vager. Je moet `ns weten wat er allemaal gelult wordt op internet.
Dus SemSem op naar een advocaat.