Geld & Recht
alle pijlers
Een advocaat zoeken, waar te beginnen?
zondag 9 oktober 2011 om 20:08
Ik ben op zoek naar een advocaat, maar heb echter geen idee waar te beginnen. Ik ben er vrijwel zeker van dat mijn zaak redelijk uniek is en daarnaast heb ik geen idee onder welk soort recht dit kan vallen (en of ik überhaupt wel een zaak heb). Het is een erg lang en ingewikkeld verhaal, hopelijk is het een beetje te volgen.
Mijn vraag aan jullie is: Waar kan ik het beste beginnen met zoeken? Omdat ik een student ben, is het voor mij onmogelijk om de kosten zelf te betalen, weet iemand hoe het zit met pro-bono advocatuur?
Alvast bedankt voor het meedenken,
M-etje
------
Een korte schets van de "zaak":
Ik ben slachtoffer van een Münchausen by Proxy-moeder. Zij heeft mij echter niet lichamelijk ziek gemaakt, maar psychiatrische aandoeningen geveinsd. Mijn moeder deed alles om maar aandacht te krijgen waardoor ik onder andere met mijn "aandoening" (mijn moeder heeft in 1 stoornis haar "rust" gevonden) in kranten, tijdschriften, op nationale televisie en een documentaire ben gekomen. Daarnaast ben ik vanaf mijn 4e in behandeling bij psychiaters/psychologen geweest en heb ik op mijn jeugd anti-depressieva en anti-psychotica geslikt door haar toedoen (dus zonder dat het nodig was).
Ik ben afgelopen week naar een lezing van een oud-hulpverlener van mij geweest. Zij gebruikte videomateriaal waar ik op sta in haar lezingen. Dit doet zij al twee jaar, terwijl zij weet dat de diagnose er niet meer is/nooit had mogen zijn. Zij liegt hier mee dus eigenlijk haar publiek voor. Veel van mijn toekomstige collega's zullen mij in de media of in deze lezing gezien hebben, wat solliciteren voor mij erg lastig zal maken.
Ik volg nu een universitaire studie in de hulpverlening en merk dat veel mensen om mij heen vooroordelen over mij hebben door alle media. (Voor de duidelijkheid: ik heb geen stoornis in wat voor vorm dan ook.)
Wat zou ik willen bereiken?
- een rectificatie in alle media zodat ik niet langer bekend sta als iemand met *een bepaalde stoornis*
- evt. schadevergoeding?? Wegens het niet herkennen van de Münchausen by Proxy-stoornis bij mijn moeder (door geen enkele hulpverlener waarbij ik in "behandeling" ben geweest. Waardoor ik uit huis geplaatst ben, onnodig AD en AP geslikt heb (met suïcidaliteit en zelfverwonding als bijwerking) en nu moeilijkheden ondervindt bij het solliciteren en in mijn latere werk.
Zou ik hier een zaak in kunnen hebben?
Mijn vraag aan jullie is: Waar kan ik het beste beginnen met zoeken? Omdat ik een student ben, is het voor mij onmogelijk om de kosten zelf te betalen, weet iemand hoe het zit met pro-bono advocatuur?
Alvast bedankt voor het meedenken,
M-etje
------
Een korte schets van de "zaak":
Ik ben slachtoffer van een Münchausen by Proxy-moeder. Zij heeft mij echter niet lichamelijk ziek gemaakt, maar psychiatrische aandoeningen geveinsd. Mijn moeder deed alles om maar aandacht te krijgen waardoor ik onder andere met mijn "aandoening" (mijn moeder heeft in 1 stoornis haar "rust" gevonden) in kranten, tijdschriften, op nationale televisie en een documentaire ben gekomen. Daarnaast ben ik vanaf mijn 4e in behandeling bij psychiaters/psychologen geweest en heb ik op mijn jeugd anti-depressieva en anti-psychotica geslikt door haar toedoen (dus zonder dat het nodig was).
Ik ben afgelopen week naar een lezing van een oud-hulpverlener van mij geweest. Zij gebruikte videomateriaal waar ik op sta in haar lezingen. Dit doet zij al twee jaar, terwijl zij weet dat de diagnose er niet meer is/nooit had mogen zijn. Zij liegt hier mee dus eigenlijk haar publiek voor. Veel van mijn toekomstige collega's zullen mij in de media of in deze lezing gezien hebben, wat solliciteren voor mij erg lastig zal maken.
Ik volg nu een universitaire studie in de hulpverlening en merk dat veel mensen om mij heen vooroordelen over mij hebben door alle media. (Voor de duidelijkheid: ik heb geen stoornis in wat voor vorm dan ook.)
Wat zou ik willen bereiken?
- een rectificatie in alle media zodat ik niet langer bekend sta als iemand met *een bepaalde stoornis*
- evt. schadevergoeding?? Wegens het niet herkennen van de Münchausen by Proxy-stoornis bij mijn moeder (door geen enkele hulpverlener waarbij ik in "behandeling" ben geweest. Waardoor ik uit huis geplaatst ben, onnodig AD en AP geslikt heb (met suïcidaliteit en zelfverwonding als bijwerking) en nu moeilijkheden ondervindt bij het solliciteren en in mijn latere werk.
Zou ik hier een zaak in kunnen hebben?
zondag 9 oktober 2011 om 20:34
zondag 9 oktober 2011 om 20:34
Beste Marieke,
Ik snap heel goed wat jij wilt bereiken, maar dat zal je niet bereiken als je een advocaat in de arm neemt met het verhaal waar je je hier mee presenteert.
Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat jouw naam in relatie met deze aandoening van internet verdwijnt. Het beste wat je kunt doen, is een nette brief schrijven aan alle websites waar jouw naam op staat en hen dit verhaal uitleggen en vragen of ze je naam willen weghalen. Nette media zullen dat waarschijnlijk wel doen. Verder kun je het beste een whizkid vragen om ervoor te zorgen dat de eerste 20 hits (veel mensen zullen niet verder klikken dan dat) geen hits met die aandoening zijn. Ik weet dat je ervoor kunt zorgen dat bepaalde websites bovenaan staan. Zo zorgen veel werkgevers ervoor dat jouw naam op hun site als eerste verschijnt, ruim voor je linkedin, hyves, facebook en prive-blogs. Dat kan ook helpen. Een uiterste redmiddel is dat je vanaf nu je voornaam wijzigt - officieel Marieke Jansen en vanaf nu Marjolein Jansen of uiteindelijk de naam van je partner aanneemt of je achternaam laat wijzigen.
Je kan verder zelf een brief schrijven aan bij voorbeeld die hulpverlener, waarin je eist dat zij niet langer gebruik maakt van jouw foto's en jouw naam (en als het even kan ook niet van jouw verhaal), omdat dit verhaal niet juist is en het jou schade toebrengt..
Ik denk dat die MBP-claim op hulpverleners erg lastig zal worden en waarschijnlijk tot hoge (emotionele) kosten zal leiden en je uiteindelijk niks zal opleveren. Wat wil je bereiken: geld? erkenning? excuses? Ik denk graag met je mee als je hier antwoord op geeft.
Ik snap heel goed wat jij wilt bereiken, maar dat zal je niet bereiken als je een advocaat in de arm neemt met het verhaal waar je je hier mee presenteert.
Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat jouw naam in relatie met deze aandoening van internet verdwijnt. Het beste wat je kunt doen, is een nette brief schrijven aan alle websites waar jouw naam op staat en hen dit verhaal uitleggen en vragen of ze je naam willen weghalen. Nette media zullen dat waarschijnlijk wel doen. Verder kun je het beste een whizkid vragen om ervoor te zorgen dat de eerste 20 hits (veel mensen zullen niet verder klikken dan dat) geen hits met die aandoening zijn. Ik weet dat je ervoor kunt zorgen dat bepaalde websites bovenaan staan. Zo zorgen veel werkgevers ervoor dat jouw naam op hun site als eerste verschijnt, ruim voor je linkedin, hyves, facebook en prive-blogs. Dat kan ook helpen. Een uiterste redmiddel is dat je vanaf nu je voornaam wijzigt - officieel Marieke Jansen en vanaf nu Marjolein Jansen of uiteindelijk de naam van je partner aanneemt of je achternaam laat wijzigen.
Je kan verder zelf een brief schrijven aan bij voorbeeld die hulpverlener, waarin je eist dat zij niet langer gebruik maakt van jouw foto's en jouw naam (en als het even kan ook niet van jouw verhaal), omdat dit verhaal niet juist is en het jou schade toebrengt..
Ik denk dat die MBP-claim op hulpverleners erg lastig zal worden en waarschijnlijk tot hoge (emotionele) kosten zal leiden en je uiteindelijk niks zal opleveren. Wat wil je bereiken: geld? erkenning? excuses? Ik denk graag met je mee als je hier antwoord op geeft.
zondag 9 oktober 2011 om 20:40
@Marjolein73: Dit topic is er ook deels om te verkennen of ik hier een zaak mee zou hebben, iets mee zou kunnen bereiken.
Zou je kunnen uitleggen waarom het niet zou kunnen lukken? Zoals ik al zei weet ik er heel weinig van
.
Op Google sta ik gelukkig sowieso niet op de eerste pagina, dat scheelt al weer. Het gaat voornamelijk om de documentaire en de aflevering op uitzending gemist. Ik kom trouwens nergens met voor- en achternaam in de media, maar het "wereldje" is maar klein.
Wat ik wil bereiken? Dat ik vanaf nu niet meer als zijnde "autistisch" wordt neergezet en mensen die mij op i-net of waar dan ook vinden of hebben gevonden, te weten krijgen dat wat er in de media te vinden is niet klopt.
Zou je kunnen uitleggen waarom het niet zou kunnen lukken? Zoals ik al zei weet ik er heel weinig van
.Op Google sta ik gelukkig sowieso niet op de eerste pagina, dat scheelt al weer. Het gaat voornamelijk om de documentaire en de aflevering op uitzending gemist. Ik kom trouwens nergens met voor- en achternaam in de media, maar het "wereldje" is maar klein.
Wat ik wil bereiken? Dat ik vanaf nu niet meer als zijnde "autistisch" wordt neergezet en mensen die mij op i-net of waar dan ook vinden of hebben gevonden, te weten krijgen dat wat er in de media te vinden is niet klopt.
zondag 9 oktober 2011 om 20:40
Ik zie hier een aantal namen van advocaten langsbuitelen. Dit is geen strafzaak. Mocht je een advocaat zoeken, hetgeen ik je eigenlijk vooralsnog echt even wil ontraden, dan ben je het beste af in handen van een prudente letselschadeadvocaat. In dat geval kan ik je eigenlijk alleen maar iemand van Beer advocaten aanraden; die zijn goed, gaan niet voor hun eigen naamsbekendheid en zullen je echt proberen verder te helpen. Ik denk alleen (zie mail hierboven) dat je nog eens heel rustig moet nadenken wat je wilt bereiken en wat jou dat (emotioneel) mag kosten. Je hoeft dit nu niet deze week te regelen, denk er echt goed over na. Nogmaals: ik denk graag met je mee.
zondag 9 oktober 2011 om 20:40
quote:marieke1802 schreef op 09 oktober 2011 @ 20:31:
Pfieuw.. Gaat even heel snel, alle reacties.
@Star: ik wil voornamelijk ervoor zorgen dat ik niet meer "ellende" in de toekomst krijg in mijn werk.
In principe zou ik behalve de recitificaties geen media-aandacht willen voor de "diepere" dingen zegmaar.
(Ik kom even moeilijk uit mijn woorden, sorry)Ik snap 'm.
Pfieuw.. Gaat even heel snel, alle reacties.
@Star: ik wil voornamelijk ervoor zorgen dat ik niet meer "ellende" in de toekomst krijg in mijn werk.
In principe zou ik behalve de recitificaties geen media-aandacht willen voor de "diepere" dingen zegmaar.
(Ik kom even moeilijk uit mijn woorden, sorry)Ik snap 'm.
zondag 9 oktober 2011 om 20:45
Tenminste, ik denk dat dat is wat ik wil. Ik wil nu eerst weten wat de mogelijkheden zijn, en vervolgens de kosten en baten tegen elkaar opwegen. In de Algemene Voorwaarden van de instantie waar de hulpverleenster werkt, staat dat zij niet verantwoordelijk zijn voor eventuele emotionele schade door de hulpverlening/coaching. Ik ben echter voor de officiële oprichting van het bedrijf bij haar in behandeling gekomen.
zondag 9 oktober 2011 om 20:49
zondag 9 oktober 2011 om 20:50
zondag 9 oktober 2011 om 20:55
Heb je rechtsbijstand voor werk/studie?
Misschien zou je dan iets kunnen daarmee tegen die hulpverlener, als het ook zwart op wit staat dat je moeder dus gediagnosticeerd is en al die jaren dus gelogen heeft of anders wat de anderen hier opperen met een bekende advocaat in de arm nemen? Misschien dat ze iets pro-deo doen als het publiciteit oplevert, daar moet je dan wel op rekenen.
Sterkte het lijkt me niet makkelijk dat dit je is aangedaan.
Oke ik lees net dat het dus niet ergens zwart op wit staat.
Ik weet niet of het dan wel bewezen kan worden.
Dan blijft het misschien jouw woord tegen die van een ander.
Je moeder zal eerst psychologisch moeten worden getest zo lijkt me...
Misschien zou je dan iets kunnen daarmee tegen die hulpverlener, als het ook zwart op wit staat dat je moeder dus gediagnosticeerd is en al die jaren dus gelogen heeft of anders wat de anderen hier opperen met een bekende advocaat in de arm nemen? Misschien dat ze iets pro-deo doen als het publiciteit oplevert, daar moet je dan wel op rekenen.
Sterkte het lijkt me niet makkelijk dat dit je is aangedaan.
Oke ik lees net dat het dus niet ergens zwart op wit staat.
Ik weet niet of het dan wel bewezen kan worden.
Dan blijft het misschien jouw woord tegen die van een ander.
Je moeder zal eerst psychologisch moeten worden getest zo lijkt me...
zondag 9 oktober 2011 om 21:02
@Xalliesuper: Ik heb geen rechtsbijstandsverzekering, bedoel je dat? Het zwart-op-wit stellen hiervan is bijna onmogelijk zonder verregaande gevolgen voor het gezin; eerlijk gezegd kan ik ze dat gewoon niet aandoen. Nare van wat er gebeurd is, is dat het mij psychisch een hele opdonder heeft gegeven, ik ben nog steeds erg bang dat mijn moeder mij een leugenaar zal noemen, wanneer ik haar hiermee confronteer, maar zolang ik geen eerste stappen zal nemen, zal ik daar nooit achter komen. Ik zou sowieso mijn ouders buiten de media houden, ondanks alles, is mijn moeder ook alleen maar psychisch "ziek" en verdiend zij het niet , ondanks alles, om zwart neergezet te worden.
Dankjewel voor je knuffel.
Dankjewel voor je knuffel.
zondag 9 oktober 2011 om 21:06
zondag 9 oktober 2011 om 21:16
OK een documentaire en een aflevering op uitzending gemist - da's overzichtelijk. Ik zou die mensen een brief sturen waarin je de situatie uitlegt, aangeeft dat je inmiddels volwassen bent en geen toestemming meer geeft voor het gebruik van jouw gezicht, jouw naam en jouw casus in hun uitzending en ze verzoekt de uitzending te verwijderen van internet.
Dan de hulpverleners: het grote probleem van hulpverleners van minderjarige kinderen is dat ze het vrijwel altijd met het verhaal moeten doen van de ouders. Het vergt erg veel van een hulpverlener om op enig moment de informatiebron te wantrouwen. Dat is dan relatief makkelijk als het gaat opvallen dat een kind altijd ademhalingsproblemen krijgt als de vader alleen op zaal aanwezig is (en dan nog is het bijzonder lastig), maar feit is dat veel kinderen (de mijne incluis) heel ander gedrag laten zien op bekend terrein, dan op onbekend terrein. Ik denk dus - zonder de zaak goed te kennen - dat er een reele kans is dat een rechter zal oordelen dat de hulpverlener gelet op de feiten heeft gehandeld zoals een gemiddeld bekwaam hulpverlener zou hebben gehandeld en dat weliswaar met de kennis van nu misschien gezegd kan worden dat dat niet zo was, maar dat dat niet gezegd kan worden met de kennis van toen. Daarbij komt dat MBP niet als eerste op de dd staat als een bezorgde moeder zich met een coherent verhaal over het gedrag van haar dochter bij een hulpverlener meldt.
Ik benadruk dat ik de feiten niet ken, maar ik weet dat veel van dit soort zaken (ook medische zaken) op dit punt stuklopen tot grote verbijstering van de patient of de familie/nabestaanden, omdat iets waarvan je achteraf kan zeggen dat het helemaal in het plaatje past (bij voorbeeld kindje met hoge koorts en helemaal lamlendig), het best begrijpelijk is dat een gemiddeld bekwaam huisarts op het moment van het eerste consult besluit het nog even aan te zien en goed in de gaten te houden, terwijl het kind drie uur later aan een meningitis overlijdt. En als buitenstaander kan je je dat waarschijnlijk ook best goed voorstellen, maar voor de familie die het, niet eens voor het geld, maar "gewoon, dat zo'n arts zo'n fout nooit meer maakt" aan de kaak heeft gesteld, komt die beslissing vaak als een enorme koude douche. Die kans zit er natuurlijk ook bij jou in - en dus is de vraag: wat wil je bereiken. Nogmaals, je naam op internet, daar heb je een sterke zaak en dat kan je zelf ook probleemloos oppakken (heb je niet direct een advocaat voor nodig), maar dat andere deel, daar zou ik heel goed nadenken over je motieven, en het effect van een niet-gunstige beslissing op jouw welbevinden.
Dan de hulpverleners: het grote probleem van hulpverleners van minderjarige kinderen is dat ze het vrijwel altijd met het verhaal moeten doen van de ouders. Het vergt erg veel van een hulpverlener om op enig moment de informatiebron te wantrouwen. Dat is dan relatief makkelijk als het gaat opvallen dat een kind altijd ademhalingsproblemen krijgt als de vader alleen op zaal aanwezig is (en dan nog is het bijzonder lastig), maar feit is dat veel kinderen (de mijne incluis) heel ander gedrag laten zien op bekend terrein, dan op onbekend terrein. Ik denk dus - zonder de zaak goed te kennen - dat er een reele kans is dat een rechter zal oordelen dat de hulpverlener gelet op de feiten heeft gehandeld zoals een gemiddeld bekwaam hulpverlener zou hebben gehandeld en dat weliswaar met de kennis van nu misschien gezegd kan worden dat dat niet zo was, maar dat dat niet gezegd kan worden met de kennis van toen. Daarbij komt dat MBP niet als eerste op de dd staat als een bezorgde moeder zich met een coherent verhaal over het gedrag van haar dochter bij een hulpverlener meldt.
Ik benadruk dat ik de feiten niet ken, maar ik weet dat veel van dit soort zaken (ook medische zaken) op dit punt stuklopen tot grote verbijstering van de patient of de familie/nabestaanden, omdat iets waarvan je achteraf kan zeggen dat het helemaal in het plaatje past (bij voorbeeld kindje met hoge koorts en helemaal lamlendig), het best begrijpelijk is dat een gemiddeld bekwaam huisarts op het moment van het eerste consult besluit het nog even aan te zien en goed in de gaten te houden, terwijl het kind drie uur later aan een meningitis overlijdt. En als buitenstaander kan je je dat waarschijnlijk ook best goed voorstellen, maar voor de familie die het, niet eens voor het geld, maar "gewoon, dat zo'n arts zo'n fout nooit meer maakt" aan de kaak heeft gesteld, komt die beslissing vaak als een enorme koude douche. Die kans zit er natuurlijk ook bij jou in - en dus is de vraag: wat wil je bereiken. Nogmaals, je naam op internet, daar heb je een sterke zaak en dat kan je zelf ook probleemloos oppakken (heb je niet direct een advocaat voor nodig), maar dat andere deel, daar zou ik heel goed nadenken over je motieven, en het effect van een niet-gunstige beslissing op jouw welbevinden.
zondag 9 oktober 2011 om 21:26
quote:marieke1802 schreef op 09 oktober 2011 @ 20:49:
@Marjolein73: Ik zit nu op het punt in mijn studie dat het belangrijk is zo snel mogelijk niet meer als "autistisch" in de media te zijn. Ik hoop dat een advocaat mij evt. ook zou kunnen helpen in het bedenken wat mogelijk is en wat dat op zou leveren. Fijn dat je met me mee denkt, dankjewel!
In dat geval zou ik dus een brief sturen aan de omroepvereniging:
Geachte heer, mevrouw,
In .... (jaar uitzending) heeft uw omroep een uitzending gemaakt over (jouw diagnose). Daarbij heeft uw omroep beelden van mij gebruikt en mijn naam genoemd. Deze beelden zijn tot op de dag van vandaag op internet te bekijken.
Ik was destijds minderjarig. Inmiddels ben ik meerderjarig. Ik lijd niet aan de ziekte die in uw uitzending is genoemd. Er zijn aanwijzingen dat mijn moeder aan het Munchhausen by Proxy-syndroom lijdt, hetgeen mijn lange weg langs verschillende hulpverleners met verschillende - ernstige - diagnoses verklaart.
Ik zou het verleden het liefst laten rusten, maar door uw uitzending word ik steeds met de neus op de feiten gedrukt. Ik studeer inmiddels zelf .... en vind het vervelend dat docenten en mede-studenten op grond van uw uitzending een beeld van mij hebben dat niet klopt. U kunt zich voorstellen dat ik mij ook zorgen maak over het vinden van stageplekken en een baan. Ik verzoek u vriendelijk er binnen twee weken na heden ervoor te zorgen dat de uitzending wordt vernietigd en niet meer via uitzendinggemist kan worden bekeken.
Ik wacht uw berichten met belangstelling af.
Vriendelijke groet,
Marieke 1802
@Marjolein73: Ik zit nu op het punt in mijn studie dat het belangrijk is zo snel mogelijk niet meer als "autistisch" in de media te zijn. Ik hoop dat een advocaat mij evt. ook zou kunnen helpen in het bedenken wat mogelijk is en wat dat op zou leveren. Fijn dat je met me mee denkt, dankjewel!
In dat geval zou ik dus een brief sturen aan de omroepvereniging:
Geachte heer, mevrouw,
In .... (jaar uitzending) heeft uw omroep een uitzending gemaakt over (jouw diagnose). Daarbij heeft uw omroep beelden van mij gebruikt en mijn naam genoemd. Deze beelden zijn tot op de dag van vandaag op internet te bekijken.
Ik was destijds minderjarig. Inmiddels ben ik meerderjarig. Ik lijd niet aan de ziekte die in uw uitzending is genoemd. Er zijn aanwijzingen dat mijn moeder aan het Munchhausen by Proxy-syndroom lijdt, hetgeen mijn lange weg langs verschillende hulpverleners met verschillende - ernstige - diagnoses verklaart.
Ik zou het verleden het liefst laten rusten, maar door uw uitzending word ik steeds met de neus op de feiten gedrukt. Ik studeer inmiddels zelf .... en vind het vervelend dat docenten en mede-studenten op grond van uw uitzending een beeld van mij hebben dat niet klopt. U kunt zich voorstellen dat ik mij ook zorgen maak over het vinden van stageplekken en een baan. Ik verzoek u vriendelijk er binnen twee weken na heden ervoor te zorgen dat de uitzending wordt vernietigd en niet meer via uitzendinggemist kan worden bekeken.
Ik wacht uw berichten met belangstelling af.
Vriendelijke groet,
Marieke 1802
