
Weer zwanger worden na een miskraam! #4!
woensdag 13 februari 2008 om 15:15
Hallo allemaal,
Gistermiddag heb ik een miskraam gehad. Het was nog maar vijf weken, dus de grote, o zo voelbare pijn die je overmeestert als je bij je eerste echo, waar je zó naar hebt uigekeken, hoort dat het vruchtje al een tijdje niet meer leeft, heb ik niet hoeven ervaren (wauw, lange zin). Toch heb ik de behoefte om van me af te schrijven, zodat ik niet hoef te ontkennen dat ook mijn zwangerschap, hoe pril nog, is afgebroken.
Ontkennen is het eigenlijk niet het goede woord, want dat doe ik zeker niet. Maar het is best heel makkelijk om er maar overheen te stappen en stoer verder te gaan. Dat doe ik deels wel hoor, nu al, want ik wil het ook niet dramatiseren of erger (voor mezelf) maken dan nodig. En dat durf ik zo te zeggen juíst omdat het nog maar vijf weken was (en twee daagjes) en er net nog geen hartje klopte. Dat scheelt al veel.
Toch baal ik ervan (understatement), heb ik er echt tranen om gelaten en voelt mijn hart wee. Anderhalve week waren we blij en verrast dat het ook deze keer (we hebben een dochtertje van 2,5) zo vlot was gelukt. Ik zag ons meisje al trots zijn op haar broertje of zusje.
Gistermiddag, ik was thuis aan het werk, voelde ik toch wel erge krampen met rugpijn die steeds sterker werd. Als ik niet zwanger zou zijn geweest, had ik zeker geweten dat ik ongesteld zou worden. Meestal ben ik het bij zulke pijn dan na een halfuurtje ook wel. Voor afleiding ben ik naar de sportschool gegaan. Met de auto in plaats van fiets, mocht het niet goedgaan en ik snel thuis wilde zijn. Eenmaal omgekleed en klaar voor een fitnessmoment, ging ik toch nog even naar het toilet en ja hoor: een heel lichtroze plekje op het wc-papier. Ik weet nog dat ik dacht: Nee! Droom ik dit? Ik wilde zó graag dat het niet zo was. Het voelde alsof ik in een soort vacuüm zat. Als een intercity ben ik - heel beheerst - de sportschool uitgelopen met een vlug 'Ik moet nog even naar huis' tegen de baliemedewerkster. De rit naar huis leek ellendig lang, het stoplicht stond onredelijk lang op rood (leuke kleur op zo'n moment) en eenmaal thuis zat mijn man op de bank, hij dronk net wat koffie, was ook vanuit huis aan het werk. Ik zei, en toen kreeg ik al tranen: het is niet goed, ik heb bloed.
We hebben saampjes op de bank gezeten, mijn jas nog half aan, terwijl ons dochtertje net wakker was en door de thuisoppas uit bed werd gehaald. Tegenstrijdige gevoelens en opluchting dat we in ieder geval even een kwartiertje samen zaten. We waren allebei gek genoeg opgelucht dat het nú al was gebeurd en niet pas over een paar weken. Maar toch, direct weer dat dubbele: verdorie (of eigenlijk: verdómme)! Met vooral mijn tranen natuurlijk. Mijn man was wel stil, voelde ook teleurstelling. Maar zei wel dat het zoveel mensen overkomt. Gek hè, dat dat scheelt?
Daarom bestaat dit forum ook natuurlijk. Ik hoop met jullie te mogen meeschrijven. Het gaat eigenlijk best goed hoor, maar dat wëe gevoel blijft denk ik nog wel even. Heb wel Ibuprofen nodig om die krampen te onderdrukken. Stolseltjes vloeien er mooi uit (dat moet tenslotte toch gebeuren) en hopelijk is de komende week snel voorbij.
Dan mijn gegevens: ik ben net 36, het is mijn eerste miskraam en het ging om mijn tweede zwangerschap. Onze dochter is na een voorspoedige zwangerschap in september 2005 geboren. Ik had deze keer juist daardoor heel veel vertrouwen in mijn lichaam en verwachtte dat het ook nu goed zou gaan. Juist om niet te veel bezig te zijn met dat het mogelijk fout zou kunnen gaan, omdat dat de pret zo drukt. Wel was ik gereserveerd blij en realistisch. De laatste dagen had ik voor het eerst 'ver weg' het gevoel dat ik de 12 weken mogelijk niet zou kunnen halen. Misschien kwam dat ook doordat ik eigenlijk de hele tijd mijn buik wel heb voelen rommelen, iets wat ik bij mijn eerste zwangerschap helemaal niet had.
Mag ik na mijn lange relaas me bij jullie voegen?
Vanaf hier (of nu) reageer ik ook graag op jullie berichten hoor.
Groetjes,
Madelieve
Gistermiddag heb ik een miskraam gehad. Het was nog maar vijf weken, dus de grote, o zo voelbare pijn die je overmeestert als je bij je eerste echo, waar je zó naar hebt uigekeken, hoort dat het vruchtje al een tijdje niet meer leeft, heb ik niet hoeven ervaren (wauw, lange zin). Toch heb ik de behoefte om van me af te schrijven, zodat ik niet hoef te ontkennen dat ook mijn zwangerschap, hoe pril nog, is afgebroken.
Ontkennen is het eigenlijk niet het goede woord, want dat doe ik zeker niet. Maar het is best heel makkelijk om er maar overheen te stappen en stoer verder te gaan. Dat doe ik deels wel hoor, nu al, want ik wil het ook niet dramatiseren of erger (voor mezelf) maken dan nodig. En dat durf ik zo te zeggen juíst omdat het nog maar vijf weken was (en twee daagjes) en er net nog geen hartje klopte. Dat scheelt al veel.
Toch baal ik ervan (understatement), heb ik er echt tranen om gelaten en voelt mijn hart wee. Anderhalve week waren we blij en verrast dat het ook deze keer (we hebben een dochtertje van 2,5) zo vlot was gelukt. Ik zag ons meisje al trots zijn op haar broertje of zusje.
Gistermiddag, ik was thuis aan het werk, voelde ik toch wel erge krampen met rugpijn die steeds sterker werd. Als ik niet zwanger zou zijn geweest, had ik zeker geweten dat ik ongesteld zou worden. Meestal ben ik het bij zulke pijn dan na een halfuurtje ook wel. Voor afleiding ben ik naar de sportschool gegaan. Met de auto in plaats van fiets, mocht het niet goedgaan en ik snel thuis wilde zijn. Eenmaal omgekleed en klaar voor een fitnessmoment, ging ik toch nog even naar het toilet en ja hoor: een heel lichtroze plekje op het wc-papier. Ik weet nog dat ik dacht: Nee! Droom ik dit? Ik wilde zó graag dat het niet zo was. Het voelde alsof ik in een soort vacuüm zat. Als een intercity ben ik - heel beheerst - de sportschool uitgelopen met een vlug 'Ik moet nog even naar huis' tegen de baliemedewerkster. De rit naar huis leek ellendig lang, het stoplicht stond onredelijk lang op rood (leuke kleur op zo'n moment) en eenmaal thuis zat mijn man op de bank, hij dronk net wat koffie, was ook vanuit huis aan het werk. Ik zei, en toen kreeg ik al tranen: het is niet goed, ik heb bloed.
We hebben saampjes op de bank gezeten, mijn jas nog half aan, terwijl ons dochtertje net wakker was en door de thuisoppas uit bed werd gehaald. Tegenstrijdige gevoelens en opluchting dat we in ieder geval even een kwartiertje samen zaten. We waren allebei gek genoeg opgelucht dat het nú al was gebeurd en niet pas over een paar weken. Maar toch, direct weer dat dubbele: verdorie (of eigenlijk: verdómme)! Met vooral mijn tranen natuurlijk. Mijn man was wel stil, voelde ook teleurstelling. Maar zei wel dat het zoveel mensen overkomt. Gek hè, dat dat scheelt?
Daarom bestaat dit forum ook natuurlijk. Ik hoop met jullie te mogen meeschrijven. Het gaat eigenlijk best goed hoor, maar dat wëe gevoel blijft denk ik nog wel even. Heb wel Ibuprofen nodig om die krampen te onderdrukken. Stolseltjes vloeien er mooi uit (dat moet tenslotte toch gebeuren) en hopelijk is de komende week snel voorbij.
Dan mijn gegevens: ik ben net 36, het is mijn eerste miskraam en het ging om mijn tweede zwangerschap. Onze dochter is na een voorspoedige zwangerschap in september 2005 geboren. Ik had deze keer juist daardoor heel veel vertrouwen in mijn lichaam en verwachtte dat het ook nu goed zou gaan. Juist om niet te veel bezig te zijn met dat het mogelijk fout zou kunnen gaan, omdat dat de pret zo drukt. Wel was ik gereserveerd blij en realistisch. De laatste dagen had ik voor het eerst 'ver weg' het gevoel dat ik de 12 weken mogelijk niet zou kunnen halen. Misschien kwam dat ook doordat ik eigenlijk de hele tijd mijn buik wel heb voelen rommelen, iets wat ik bij mijn eerste zwangerschap helemaal niet had.
Mag ik na mijn lange relaas me bij jullie voegen?
Vanaf hier (of nu) reageer ik ook graag op jullie berichten hoor.
Groetjes,
Madelieve

woensdag 13 februari 2008 om 15:19
Kusje, wat een verhaal zeg over je schoonouders. Ik kan je wat dat betreft een hand geven. Ook ik ligt overhoop met mijn schoonouders. Mijn schoonvader vraagt niet eens hoe het gaat als hij me voor het eerst weer aan de telefoon krijgt en mijn schoonmoeder vindt haar verdriet belangrijker dan die van mij.
Wij gaan er deze maand weer voor. Ik weet niet wanneer mijn eisprong is, maar ga maar even uit van wat het hiervoor was. Ga morgen weer starten met ovulatietesten en we doen het nu met regelmaat. In het ziekenhuis zeiden ze dat het gelijk weer kon en ook mijn verloskundige zei dat. Ze willen heel graag dat je een maand wacht zodat ze nauwkeuriger uitkunnen vaststellen wanneer je uitgerekend bent, maar dat kunnen ze met een echo ook heel precies zien. Dus we hopen maar dat het deze keer weer net zo snel gaat als de vorige keer. Hoe lang heb je er de vorige keer over gedaan om zwanger te worden?
Dedijk, bedankt voor je welkom. Ik vind het zo fijn dat iedereen, ondanks dat er een hoop verdriet is geweest, zo vrolijk is. Hoop dat dat voor mij ook weer snel komt!
Nala, ja is zeker heel moeilijk. Kan me goed voorstellen dat je er steeds aan denk dat jou kindje ook zo oud had kunnen zijn. Daar ben ik nu al heel erg mee bezig. Zal dalijk wel heel moeilijk zijn als ze bevalt.
Toosje, wat spannend zeg!! Heb je vandaag nog een keer getest?
Tos, bedankt. Kom er nu wel achter dat het best vaak voor komt dat je het pas bij een echo merkt dat het niet goed zit.
Caro, wat een rare verloskundige zeg! Het is toch helemaal niet raar als je in de eerste periode afvalt? Gelukkig was de dietiste het wel met je eens.
Ik zal niet op iedereen gereageerd hebben, maar er schrijven er zo veel mee. Doe me best!!
Wij gaan er deze maand weer voor. Ik weet niet wanneer mijn eisprong is, maar ga maar even uit van wat het hiervoor was. Ga morgen weer starten met ovulatietesten en we doen het nu met regelmaat. In het ziekenhuis zeiden ze dat het gelijk weer kon en ook mijn verloskundige zei dat. Ze willen heel graag dat je een maand wacht zodat ze nauwkeuriger uitkunnen vaststellen wanneer je uitgerekend bent, maar dat kunnen ze met een echo ook heel precies zien. Dus we hopen maar dat het deze keer weer net zo snel gaat als de vorige keer. Hoe lang heb je er de vorige keer over gedaan om zwanger te worden?
Dedijk, bedankt voor je welkom. Ik vind het zo fijn dat iedereen, ondanks dat er een hoop verdriet is geweest, zo vrolijk is. Hoop dat dat voor mij ook weer snel komt!
Nala, ja is zeker heel moeilijk. Kan me goed voorstellen dat je er steeds aan denk dat jou kindje ook zo oud had kunnen zijn. Daar ben ik nu al heel erg mee bezig. Zal dalijk wel heel moeilijk zijn als ze bevalt.
Toosje, wat spannend zeg!! Heb je vandaag nog een keer getest?
Tos, bedankt. Kom er nu wel achter dat het best vaak voor komt dat je het pas bij een echo merkt dat het niet goed zit.
Caro, wat een rare verloskundige zeg! Het is toch helemaal niet raar als je in de eerste periode afvalt? Gelukkig was de dietiste het wel met je eens.
Ik zal niet op iedereen gereageerd hebben, maar er schrijven er zo veel mee. Doe me best!!
woensdag 13 februari 2008 om 15:20
Nou, de volgende tegenslag is op ons pad gekomen. De neef van mijn vader is plotseling overleden.... Nu zal je zeggen, dat is toch nie zo heftig? Maar hij was als een broertje voor mijn vader. Zagen hem (vooral vroeger) regelmatig.
Hij had al wel last van een aantal dingen, maar dit ging opeens zo snel. Had nooit bij mezelf bedacht dat 'ie snel kwam te overlijden.
Mijn vader is gister ook nog eens (toevallig) als een van de laatsten bij hem thuis geweest. En een paar uur later is hij er niet meer.
Ben echt ff helemaal van de kaart. Ook omdat mijn ouders dit weer treft en ook omdat mijn vader morgen die ingreep krijgt. Hoop dat 'ie een beetje rust gaat krijgen na het weekend...
Ga denk toch maar ff sporten, ff mijn woede en verdriet weg sporten.
Reageer later op jullie allemaal weer.
Hij had al wel last van een aantal dingen, maar dit ging opeens zo snel. Had nooit bij mezelf bedacht dat 'ie snel kwam te overlijden.
Mijn vader is gister ook nog eens (toevallig) als een van de laatsten bij hem thuis geweest. En een paar uur later is hij er niet meer.
Ben echt ff helemaal van de kaart. Ook omdat mijn ouders dit weer treft en ook omdat mijn vader morgen die ingreep krijgt. Hoop dat 'ie een beetje rust gaat krijgen na het weekend...
Ga denk toch maar ff sporten, ff mijn woede en verdriet weg sporten.
Reageer later op jullie allemaal weer.
woensdag 13 februari 2008 om 15:54
Ik kom weer even van mijn meeleesbankje af.
Nala, ik weet niet wat ik moet zeggen. Zoveel ongeluk, dat is toch niet normaal! Heel veel sterkte. Ook voor je ouders.
Madelieve, welkom op dit topic waar niemand bij wil horen. Ook al is het nog maar kort, de nabije toekomst vernadert weer. Heel veel sterkte.
Taartje, inderdaad, je kunt er gelijk weer voor gaan, als je lichaam er niet klaar voor is zul je niet zwanger worden en anders wel. Ik vond het wel prettig om 1 ronde te wachten omdat het een tijd kan duren voor je weer ongesteld wordt zodat je dan niet in onzekerheid zit. Maar dat is voor iedereen anders. Lekker doen waar je je goed bij voelt!
Wat betreft die VK van mij. Ik kijk het de volgende keer aan, als het me dan nog niet aanstaat ga ik op zoek naar een ander. Maar zie er wel tegenop om weer opnieuw alles te vertellen enzo. Dus ik hoop dat het de volgende keer gewoon leuk is, zoals het hoort.
Kusje, schoonouders!!! Jammer genoeg kun je ze niet uitzoeken. Toen ik de 2e miskraam heb gehad hebben we het zelfs niet verteld. We hadden er toch niks aan en schoonloeder vond haar eigen verdriet ook veel belangrijker. Nu ik weer zwanger ben hebben we ook heel lang gewacht met vertellen. En ze hebben de echo niet eens bekeken. Rare mensen zijn het. Nou ja, je hebt niks aan mijn verhaal maar je weet in ieder geval dat er meer zijn met duivelse schoonouders
Ik ga vast wat aan het eten doen.
XX
Nala, ik weet niet wat ik moet zeggen. Zoveel ongeluk, dat is toch niet normaal! Heel veel sterkte. Ook voor je ouders.
Madelieve, welkom op dit topic waar niemand bij wil horen. Ook al is het nog maar kort, de nabije toekomst vernadert weer. Heel veel sterkte.
Taartje, inderdaad, je kunt er gelijk weer voor gaan, als je lichaam er niet klaar voor is zul je niet zwanger worden en anders wel. Ik vond het wel prettig om 1 ronde te wachten omdat het een tijd kan duren voor je weer ongesteld wordt zodat je dan niet in onzekerheid zit. Maar dat is voor iedereen anders. Lekker doen waar je je goed bij voelt!
Wat betreft die VK van mij. Ik kijk het de volgende keer aan, als het me dan nog niet aanstaat ga ik op zoek naar een ander. Maar zie er wel tegenop om weer opnieuw alles te vertellen enzo. Dus ik hoop dat het de volgende keer gewoon leuk is, zoals het hoort.
Kusje, schoonouders!!! Jammer genoeg kun je ze niet uitzoeken. Toen ik de 2e miskraam heb gehad hebben we het zelfs niet verteld. We hadden er toch niks aan en schoonloeder vond haar eigen verdriet ook veel belangrijker. Nu ik weer zwanger ben hebben we ook heel lang gewacht met vertellen. En ze hebben de echo niet eens bekeken. Rare mensen zijn het. Nou ja, je hebt niks aan mijn verhaal maar je weet in ieder geval dat er meer zijn met duivelse schoonouders
Ik ga vast wat aan het eten doen.
XX

woensdag 13 februari 2008 om 16:11
Madelieve, ik zie nu pas dat onze berichtjes elkaar gekruist hebben. Tuurlijk mag je meeschrijven. Ik ben hier ook pas sinds een paar dagen. Heel veel sterkte hor!
Nala, gecondoleerd!! Jemig het zit je ook niet mee meid (heb een heel stuk terug gelezen). Veel sterkte de komende dagen met je vader (geloof ook je moeder) en met de begrafenis/crematie.
Caro, ik denk dat ik het makkelijk vind om te moeten wachten of ik wel zwanger ben dan dat ik het gevoel hem een kans gemist te hebben. Maar dat is bij iedereen inderdaad anders.
Nala, gecondoleerd!! Jemig het zit je ook niet mee meid (heb een heel stuk terug gelezen). Veel sterkte de komende dagen met je vader (geloof ook je moeder) en met de begrafenis/crematie.
Caro, ik denk dat ik het makkelijk vind om te moeten wachten of ik wel zwanger ben dan dat ik het gevoel hem een kans gemist te hebben. Maar dat is bij iedereen inderdaad anders.

woensdag 13 februari 2008 om 17:50
@nala: gecondoleerd, veel sterkte!
@nut: wat fijn dat je in de 2e ronde al weer zwanger was, dat geeft mij enorme hoop! En ook goed te lezen dat het verdriet over gaat. Heb nu nog het idee dat het nooit meer goed komt.
@taartje: hebben wij dezelfde schoonouders ofzo??? haha Ook mijn schoonmoeder vraagt zich altijd eerst af: Hoe voel ik me? Een zeldzaam egocentrisch geval. De afgelopen jaren is hierdoor al vanalles misgelopen dus ik ben er nu voorlopig klaar mee.
Wij waren na 3 maanden zwanger, dus hebben er de vorige keer ook niet lang over gedaan. Mijn cyclus was nogal onregelmatig dus we hebben de eerste maanden verkeerd gemikt. In de 'rake' maand hebben we 2 weken een marathon gehouden en toen was het meteen raak. Gaan we volgende maand weer doen. Ik ga wel even veilig doen deze maand, meer omdat ik me weer lekker wil voelen.
@caro: nog een egocentrische schoonmoeder. Ben blij dat ik niet de enige ben! De volgende keer niets meer zeggen is ook een goed idee, kijken of ik mijn man daartoe kan verzetten.
Hoe staan jullie mannen in de schoonoudersproblematiek caro en taartje?
@madelieve: heel veel sterkte! Ik schrijf ook nog maar heel even mee maar vind hier wel super veel steun!
Ik kom net bij de arboarts vandaan. Heb het hele verhaal uit de doeken gedaan en het lijkt hem beter als ik de komende 1,5 week niet werk. Daarna gaan we een weekje op vakantie en als ik weer terug ben begin ik met 3 halve dagen. Daarna kijken we weer verder. Hangt van mijn hb af.
Veel liefs allemaal!
@nut: wat fijn dat je in de 2e ronde al weer zwanger was, dat geeft mij enorme hoop! En ook goed te lezen dat het verdriet over gaat. Heb nu nog het idee dat het nooit meer goed komt.
@taartje: hebben wij dezelfde schoonouders ofzo??? haha Ook mijn schoonmoeder vraagt zich altijd eerst af: Hoe voel ik me? Een zeldzaam egocentrisch geval. De afgelopen jaren is hierdoor al vanalles misgelopen dus ik ben er nu voorlopig klaar mee.
Wij waren na 3 maanden zwanger, dus hebben er de vorige keer ook niet lang over gedaan. Mijn cyclus was nogal onregelmatig dus we hebben de eerste maanden verkeerd gemikt. In de 'rake' maand hebben we 2 weken een marathon gehouden en toen was het meteen raak. Gaan we volgende maand weer doen. Ik ga wel even veilig doen deze maand, meer omdat ik me weer lekker wil voelen.
@caro: nog een egocentrische schoonmoeder. Ben blij dat ik niet de enige ben! De volgende keer niets meer zeggen is ook een goed idee, kijken of ik mijn man daartoe kan verzetten.
Hoe staan jullie mannen in de schoonoudersproblematiek caro en taartje?
@madelieve: heel veel sterkte! Ik schrijf ook nog maar heel even mee maar vind hier wel super veel steun!
Ik kom net bij de arboarts vandaan. Heb het hele verhaal uit de doeken gedaan en het lijkt hem beter als ik de komende 1,5 week niet werk. Daarna gaan we een weekje op vakantie en als ik weer terug ben begin ik met 3 halve dagen. Daarna kijken we weer verder. Hangt van mijn hb af.
Veel liefs allemaal!
woensdag 13 februari 2008 om 18:47
Het gaat weer iets beter met me. Sporten was wel ff lekker.
Mannetje weet het alleen nog nie, die is naar een beurs. Denk ik ga hem niet bellen met dit nieuws. Dus dat moet ik nog doen.
Lekker hoor Kaatjeblij, in Brazilie geweest. Ben jaloers! Vorig jaar zijn wij naar Mexico gegaan. Zou zo weer trug gaan!
Super dat je echo ook goed was.
Toosje, hoe ging het vandaag?
Opoe nog weg kunnen houden?
Kusje, wij worden gezeur hier nooooit zat. Daarvoor is dit topic er toch? Iedereen heeft wel eens een ego post.
Het is zo herkenbaar wat je schrijft, over het verdriet als iemand anders wel zwanger is. Mijn mk is nu ruim een jaar geleden en kan nog janken als er iemand in mijn naaste omgeving zwanger wordt... Lijkt me wel erg moeilijk als je niet begrepen wordt in je omgeving. En helemaal door je schoonfamilie.
Je staat erbij in het schema. (ff F5 drukken)
Nut, met mijn neefje gaat het onwijs goed. (zal wel weer eens een foto op de groep zetten) Hij groeit als kool. Lacht al naar je. Echt zo leuk!
Bij mij was met de cyclus toen ik zwanger raakte het zo dat de afscheiding 2-3 dagen voor mijn AJB weg was. Dat heb ik nooit, dus toen was dat een goed teken. Maar dat wil tuurlijk niet zeggen dat dat altijd zo is. Ik maak me er nog niet druk om. Nog 10 dagen, dus kan er nog weinig over zeggen.
Weer bijgelegd met je vriend? Hier gaan de spanningen ook hun tol eisen hoor. Worden steeds kribbiger tegen elkaar...
He bah Madelieve, wat een verhaal. Je schrijft er wel heel nuchter over. Hoop alleen niet dat je het te snel opzij schuift. Ik deed dat dus wel en werd naderhand terug gefloten. Maar wie weet gaat het bij jou op deze manier prima!
Tuurlijk mag je je bij ons voegen. Als je in het schema wil, hoor ik het wel.
Mannetje weet het alleen nog nie, die is naar een beurs. Denk ik ga hem niet bellen met dit nieuws. Dus dat moet ik nog doen.
Lekker hoor Kaatjeblij, in Brazilie geweest. Ben jaloers! Vorig jaar zijn wij naar Mexico gegaan. Zou zo weer trug gaan!
Super dat je echo ook goed was.
Toosje, hoe ging het vandaag?
Opoe nog weg kunnen houden?
Kusje, wij worden gezeur hier nooooit zat. Daarvoor is dit topic er toch? Iedereen heeft wel eens een ego post.
Het is zo herkenbaar wat je schrijft, over het verdriet als iemand anders wel zwanger is. Mijn mk is nu ruim een jaar geleden en kan nog janken als er iemand in mijn naaste omgeving zwanger wordt... Lijkt me wel erg moeilijk als je niet begrepen wordt in je omgeving. En helemaal door je schoonfamilie.
Je staat erbij in het schema. (ff F5 drukken)
Nut, met mijn neefje gaat het onwijs goed. (zal wel weer eens een foto op de groep zetten) Hij groeit als kool. Lacht al naar je. Echt zo leuk!
Bij mij was met de cyclus toen ik zwanger raakte het zo dat de afscheiding 2-3 dagen voor mijn AJB weg was. Dat heb ik nooit, dus toen was dat een goed teken. Maar dat wil tuurlijk niet zeggen dat dat altijd zo is. Ik maak me er nog niet druk om. Nog 10 dagen, dus kan er nog weinig over zeggen.
Weer bijgelegd met je vriend? Hier gaan de spanningen ook hun tol eisen hoor. Worden steeds kribbiger tegen elkaar...
He bah Madelieve, wat een verhaal. Je schrijft er wel heel nuchter over. Hoop alleen niet dat je het te snel opzij schuift. Ik deed dat dus wel en werd naderhand terug gefloten. Maar wie weet gaat het bij jou op deze manier prima!
Tuurlijk mag je je bij ons voegen. Als je in het schema wil, hoor ik het wel.
woensdag 13 februari 2008 om 19:23
Nala, ongelofelijk dit. Het zit jullie echt nooit mee! Hoop dat je over een dag of 10 in ieder geval wat meer geluk hebt. Dikke knuffel voor je! Volgens mij kunnen er trouwens maar weinig namen uit de lijst. Niet in het blauwe gedeelte gaan knippen hoor! Dat staat zo hoopvol!
En dan over schoonmoeders... Ik wil alleen even kwijt dat niet alle schoonmoeders zo zijn. Ik heb namelijk echt de allerliefste, schat van een schoonmoeder! Zou haar echt nooit kwijt willen!
Heb vannacht zo beroerd geslapen... Ben wel 10 keer naar het toilet geweest en een nachtmerries dat ik had! Nu ga ik zo naar bed. Merk echt dat de laatste loodjes wel het zwaarst zijn!
Voor de rest ook een dikke kus en knuffel!
Voor de nieuwe meiden; er is echt hoop! Kijk maar naar de blauwe lijst, al die meiden zijn allemaal in het roze begonnen!
En dan over schoonmoeders... Ik wil alleen even kwijt dat niet alle schoonmoeders zo zijn. Ik heb namelijk echt de allerliefste, schat van een schoonmoeder! Zou haar echt nooit kwijt willen!
Heb vannacht zo beroerd geslapen... Ben wel 10 keer naar het toilet geweest en een nachtmerries dat ik had! Nu ga ik zo naar bed. Merk echt dat de laatste loodjes wel het zwaarst zijn!
Voor de rest ook een dikke kus en knuffel!
Voor de nieuwe meiden; er is echt hoop! Kijk maar naar de blauwe lijst, al die meiden zijn allemaal in het roze begonnen!

woensdag 13 februari 2008 om 19:25
Hey meiden....
Nala, jeetje....het zal (hopelijk) wel door mn hormonen komen maar ik kriig tranen in mn ogen....het is toch echt werkelijk niet te geloven wat jullie allemaal meemaken!!! :'-) Zoveel leed en ellende mag niemand te verwerken krijgen! Gecondoleerd en een dikke :hug voor jou...ik gun je echt alleen maar goed nieuws vanaf nu, want dit kan zo niet langer!! Ik duim me helemaal suf voor je dat je over een dag of 10 wel goed nieuws hebt!
Caro, wat een vervelend mens zeg, die VK...kan me voorstellen dat je dat goed zat wordt! Bah! Ik hoop dat ze een volgende keer een beetje menselijk is, en zo niet ben je idd vrij om lekker naar iemand anders te gaan...het moet wel goed voelen toch? enne, op de helft alweer, ons grote voorbeeld
Taartje, ik had nog niet uitgebreid gereageerd op je, dus dat doe ik nog even. Ik heb ook bij 11 weken een mk gehad de laatste keer, zelfs een kloppend hartje gezien met 7 weken...3 dagen later was het gestopt...het is alleen nog 4 weken blijven zitten, zo gemeen van je lichaam! Ik snap heel goed wat je zegt over die gemiste kans, dat heb ik ook heel erg zo ervaren.
Madelieve, welkom hier. Ik heb ook een mk gehad na 6 weken, toen geen hartje gezien maar een leeg vruchtzakje. En ik had precies hetzelfde als wat jij beschrijft...dat weee gevoel terwijl je je er eigenlijk heel stoer overheen wilt zetten....stort je hart hier maar lekker uit, daar is het topic voor!
Dedijk, wat heerlijk dat je zo'n echo had....kan niet wachten, haha! Geniet er lekker van meid!!!
Nut, jij ook alweer zo lekker op weg....fantastisch meid!
Kusje, wat vervelend van je schoonouders zeg! Dat ze zo bot kunnen reageren... Ik ben gezegend met superlieve mensen als schoonouders, maar ja...dat moet je ook maar treffen. Moest erg lachen om je opmerking van de marathon, haha, heel herkenbaar!!
Kaatjeblij, ik ben jaloers, lekker naar de zon!! Ik wil ook nog wel weg, maar ik durf nog niet te boeken....zou dan voor arpil zijn en dat is net rond mn zo gevreesde 12 weken grens...wacht het nog maar ff af
Toosje, en en en?? Ik hoop zo voor je dat je gewoon een stomme test had en je toch gewoon lekker pos test!!
Traveler, hoe is het met je meid?? Je hebt wel een heel mooi nichtje hoor! Ik zag vandaag een fotootje....rammelende eierstokken waren het gevolg
Puck, wat vervelend, die misselijkheid! En toch ook wel weer geruststellend lijkt me....ik heb behalve enorme pijnlijke borsten en pukkels en af en toe een lief krampje echt nog nergens last van en schijt alweer bagger....die rotonzekerheid...wordt er gek van!!! Had van de week bijna de gyn gebeld voor een echo, maar ja, daar is nu nog niet veel op te zien en dan maak ik mezelf alleen maar gek...Ik hoorde iemand over lollies, dat lijkt me wel wat als ik nog misselijk ga worden....hoeft natuurlijk niet, zolang het maar goed zit
Lucia, dat is geen gezeur! Dat is wat wij allemaal wel eens denken hier....soms denk ik wel eens....1 op 10 zwangerschappen zou fout gaan....er zijn hier in mn omgeving inmiddels al 20 mensen zonder problemen de 12 weken doorgekomen...ik heb het zeker "goedgemaakt" voor hun allemaal....de statistieken een beetje op peil gehouden met mn 2 mk. Nou mag ik!
Lagune, hoe is het met jou?
Nala, wb de tabel....ik heb geen idee...ik heb alleen Pj al een hele tijd niet gezien....en misschien is het een idee om de bevallen mensen eruit te halen...al is dat ook wel lekker voor de spirit!
Voor iedereen die ik vergeten ben, heeel erg sorry! Vergeef me, mn hoofd is een zeef! Zit met een blaadje ernaast te typen
Nou, zoals jullie merken is er hier weinig veranderd....ben wel begonnen met borstprikken en slip/wc papier staren (op de wc dan he, anders wordt het een beetje maf) dus de onzekerheid is nu echt goed om de hoek komen kijken....ik gun het mezelf en me mannetje zo...is dat raar om te zeggen?? Beetje wel als ik het zo terug lees, maar hier kan ik eerlijk zijn
Pfff....en dan te bedenken dat ik zondag pas op 7 weken na mn laatste menstruatie zit...
Meiden die al verder zijn...even een vraagje...zijn jullie uitgerekende datums veel bijgesteld naar achteren toen je de eerste echo kreeg? Bij mij was het de laatste keer 2 weken minder ver als dat de gyn dacht...maar nu had ik natuurlijk zo'n onregelmatige cyclus...dat kan wel 3 weken later worden dan...en dan kan ik voorlopig nog niet bellen naar de gyn, want dan ben ik pas 4 weken verschilt per persoon natuurlijk, maar ben gewoon nieuwsgierig!
zo, pfff heel verhaal geworden!!!
XXX
Nala, jeetje....het zal (hopelijk) wel door mn hormonen komen maar ik kriig tranen in mn ogen....het is toch echt werkelijk niet te geloven wat jullie allemaal meemaken!!! :'-) Zoveel leed en ellende mag niemand te verwerken krijgen! Gecondoleerd en een dikke :hug voor jou...ik gun je echt alleen maar goed nieuws vanaf nu, want dit kan zo niet langer!! Ik duim me helemaal suf voor je dat je over een dag of 10 wel goed nieuws hebt!
Caro, wat een vervelend mens zeg, die VK...kan me voorstellen dat je dat goed zat wordt! Bah! Ik hoop dat ze een volgende keer een beetje menselijk is, en zo niet ben je idd vrij om lekker naar iemand anders te gaan...het moet wel goed voelen toch? enne, op de helft alweer, ons grote voorbeeld

Taartje, ik had nog niet uitgebreid gereageerd op je, dus dat doe ik nog even. Ik heb ook bij 11 weken een mk gehad de laatste keer, zelfs een kloppend hartje gezien met 7 weken...3 dagen later was het gestopt...het is alleen nog 4 weken blijven zitten, zo gemeen van je lichaam! Ik snap heel goed wat je zegt over die gemiste kans, dat heb ik ook heel erg zo ervaren.
Madelieve, welkom hier. Ik heb ook een mk gehad na 6 weken, toen geen hartje gezien maar een leeg vruchtzakje. En ik had precies hetzelfde als wat jij beschrijft...dat weee gevoel terwijl je je er eigenlijk heel stoer overheen wilt zetten....stort je hart hier maar lekker uit, daar is het topic voor!
Dedijk, wat heerlijk dat je zo'n echo had....kan niet wachten, haha! Geniet er lekker van meid!!!
Nut, jij ook alweer zo lekker op weg....fantastisch meid!
Kusje, wat vervelend van je schoonouders zeg! Dat ze zo bot kunnen reageren... Ik ben gezegend met superlieve mensen als schoonouders, maar ja...dat moet je ook maar treffen. Moest erg lachen om je opmerking van de marathon, haha, heel herkenbaar!!
Kaatjeblij, ik ben jaloers, lekker naar de zon!! Ik wil ook nog wel weg, maar ik durf nog niet te boeken....zou dan voor arpil zijn en dat is net rond mn zo gevreesde 12 weken grens...wacht het nog maar ff af
Toosje, en en en?? Ik hoop zo voor je dat je gewoon een stomme test had en je toch gewoon lekker pos test!!
Traveler, hoe is het met je meid?? Je hebt wel een heel mooi nichtje hoor! Ik zag vandaag een fotootje....rammelende eierstokken waren het gevolg
Puck, wat vervelend, die misselijkheid! En toch ook wel weer geruststellend lijkt me....ik heb behalve enorme pijnlijke borsten en pukkels en af en toe een lief krampje echt nog nergens last van en schijt alweer bagger....die rotonzekerheid...wordt er gek van!!! Had van de week bijna de gyn gebeld voor een echo, maar ja, daar is nu nog niet veel op te zien en dan maak ik mezelf alleen maar gek...Ik hoorde iemand over lollies, dat lijkt me wel wat als ik nog misselijk ga worden....hoeft natuurlijk niet, zolang het maar goed zit
Lucia, dat is geen gezeur! Dat is wat wij allemaal wel eens denken hier....soms denk ik wel eens....1 op 10 zwangerschappen zou fout gaan....er zijn hier in mn omgeving inmiddels al 20 mensen zonder problemen de 12 weken doorgekomen...ik heb het zeker "goedgemaakt" voor hun allemaal....de statistieken een beetje op peil gehouden met mn 2 mk. Nou mag ik!
Lagune, hoe is het met jou?
Nala, wb de tabel....ik heb geen idee...ik heb alleen Pj al een hele tijd niet gezien....en misschien is het een idee om de bevallen mensen eruit te halen...al is dat ook wel lekker voor de spirit!
Voor iedereen die ik vergeten ben, heeel erg sorry! Vergeef me, mn hoofd is een zeef! Zit met een blaadje ernaast te typen
Nou, zoals jullie merken is er hier weinig veranderd....ben wel begonnen met borstprikken en slip/wc papier staren (op de wc dan he, anders wordt het een beetje maf) dus de onzekerheid is nu echt goed om de hoek komen kijken....ik gun het mezelf en me mannetje zo...is dat raar om te zeggen?? Beetje wel als ik het zo terug lees, maar hier kan ik eerlijk zijn

Meiden die al verder zijn...even een vraagje...zijn jullie uitgerekende datums veel bijgesteld naar achteren toen je de eerste echo kreeg? Bij mij was het de laatste keer 2 weken minder ver als dat de gyn dacht...maar nu had ik natuurlijk zo'n onregelmatige cyclus...dat kan wel 3 weken later worden dan...en dan kan ik voorlopig nog niet bellen naar de gyn, want dan ben ik pas 4 weken verschilt per persoon natuurlijk, maar ben gewoon nieuwsgierig!
zo, pfff heel verhaal geworden!!!
XXX

woensdag 13 februari 2008 om 19:33
Haha Marielle, die merries hebben ons goed te pakken gehad....ik heb ook een verschrikkelijke gehad vannacht! Mn mannetje had iemand koelbloedig doodgeslagen :-S heel vaag allemaal...heb ik normaal nooit, uberhaupt droomde ik weinig tot nu....droom me eigen helemaal moe elke nacht! haha.
En jij ook al zo'n lieve schoonmoeder, zou die van mij ook voor geen goud willen ruilen hoor...schat van een mens...ze heeft zelf kanker, ongeneeslijk helaas, maar ze is zo verschrikkelijk positief en met de mk was ze zo verschrikkelijk attent en lief...vraag me soms echt af waar ze kracht vandaan haalt om dan zo met mij bezig te kunnen zijn!
Geniet nog even lekker van de laatste weekjes dat je beebje echt helemaal van jou is meis, dat er nog niemand aan kan komen! En succes met slapen vannacht!
xxx
En jij ook al zo'n lieve schoonmoeder, zou die van mij ook voor geen goud willen ruilen hoor...schat van een mens...ze heeft zelf kanker, ongeneeslijk helaas, maar ze is zo verschrikkelijk positief en met de mk was ze zo verschrikkelijk attent en lief...vraag me soms echt af waar ze kracht vandaan haalt om dan zo met mij bezig te kunnen zijn!
Geniet nog even lekker van de laatste weekjes dat je beebje echt helemaal van jou is meis, dat er nog niemand aan kan komen! En succes met slapen vannacht!
xxx
woensdag 13 februari 2008 om 19:37
quote:Marielle1410 schreef op 13 februari 2008 @ 19:23:
En dan over schoonmoeders... Ik wil alleen even kwijt dat niet alle schoonmoeders zo zijn.
Hahaha, ik weet dat niet alle schoonmoeders zo zijn, mijn vriend heeft een hele lieve schoonmoeder
Riz, helemaal niet raar om te zeggen dat je het jezelf en je mannetje zo gunt!
Puck, helpen de pillen al?
Ik ga weer relaxen.
X
En dan over schoonmoeders... Ik wil alleen even kwijt dat niet alle schoonmoeders zo zijn.
Hahaha, ik weet dat niet alle schoonmoeders zo zijn, mijn vriend heeft een hele lieve schoonmoeder
Riz, helemaal niet raar om te zeggen dat je het jezelf en je mannetje zo gunt!
Puck, helpen de pillen al?
Ik ga weer relaxen.
X
woensdag 13 februari 2008 om 19:40
Riz, bij mij is het 2 dagen bijgesteld na de eerste echo. Valt dus wel mee. 2 weken vind ik wel echt veel hoor! Das toch raar? Als je een hele onregelmatige cyclus hebt, dan ga je toch ook niet meer uit van je laatste menstruatiedatum? Ik zou voor de zekerheid gewoon 4 weken aanhouden op het moment dat je een positieve test in handen hebt. Kan het altijd meevallen toch? Wanneer heb je positief getest?
Een vriendin van me bleek bij haar eerste echo al 4 weken verder te zijn. Das een mooie meevaller! Het komt allemaal goed Riz! Echt waar!
Een vriendin van me bleek bij haar eerste echo al 4 weken verder te zijn. Das een mooie meevaller! Het komt allemaal goed Riz! Echt waar!
woensdag 13 februari 2008 om 19:48
Oeh, Marielle, als ik eerlijk ben heb ik liever een lieve moeder dan een lieve schoonmoeder. Arme jij.
Ik ga trouwnes ook naar de 9-maandenbeurs. Vrijdagavond (oooonnnsss bint zuunig, gratis kaartjes) samen met vriend.
Riz, bij mij is het ook bijgesteld, alleen was dat maar 1 dag. En bij de volgende echo lag het kindje weer voor op groei. Lekker duidelijk allemaal. Ik hou zelf gewoon lekker de eerste dag van de laatste menstruatie aan. En het kindje komt toch vast een week te laat ofzo. Dus ik ga ervanuit dat ik nog 22 weken moet.
Het ging mij vooral om die eerste weken, toen vond ik die uitgerekende datum erg belangrijk, nu minder.
Ik ga trouwnes ook naar de 9-maandenbeurs. Vrijdagavond (oooonnnsss bint zuunig, gratis kaartjes) samen met vriend.
Riz, bij mij is het ook bijgesteld, alleen was dat maar 1 dag. En bij de volgende echo lag het kindje weer voor op groei. Lekker duidelijk allemaal. Ik hou zelf gewoon lekker de eerste dag van de laatste menstruatie aan. En het kindje komt toch vast een week te laat ofzo. Dus ik ga ervanuit dat ik nog 22 weken moet.
Het ging mij vooral om die eerste weken, toen vond ik die uitgerekende datum erg belangrijk, nu minder.
woensdag 13 februari 2008 om 19:52
Mijn nachtmerrie was ook weer te raar voor woorden. Ik droomde over de dode zus van een vriendin. Die zus is sowieso al niet dood, dus das al raar. Ik lag op mijn kamer in mijn ouderlijk huis tegenover een zwart bord waar ik het woord SIN had opgeschreven. Daar moesten nog een D en een S achter. Toen heb ik gevraagd of de geest van het dode zusje het wilde doen. En toen kwam er een krijtje omhoog en werd er zo SINDS op het bord geschreven. Door de geest. Toen was ik panisch en rende ik naar beneden met mijn dikke buik natuurlijk. Op de overloop stond een tv waar het beeld van the Ring op verscheen. Die lichtgevende cirkel om de dekselput (snappen jullie wat ik bedoel?). Toen keek ik beter en zag ik dat de stekker niet in de tv zat. Oh ik kon wel spugen zo bang was ik. En toen werd ik wakker en durfde ik niet meer te slapen.
Toen ik weer in slaap viel werd mijn droom alleen maar gekker. Gelukkig niet meer eng. Maar echt geestelijk ziek gek. Hoe kom ik er op? Een limousine met een fiets opgevouwen in het dak. Samen met Bennie Jolink, Rene Froger en Benny Neyman in diezelfde limousine. Echt te raar.
Ik ga mezelf eens na laten kijken denk ik!
Toen ik weer in slaap viel werd mijn droom alleen maar gekker. Gelukkig niet meer eng. Maar echt geestelijk ziek gek. Hoe kom ik er op? Een limousine met een fiets opgevouwen in het dak. Samen met Bennie Jolink, Rene Froger en Benny Neyman in diezelfde limousine. Echt te raar.
Ik ga mezelf eens na laten kijken denk ik!
woensdag 13 februari 2008 om 20:41
Madelieve; ik vind het niet leuk om weer iemand welkom te moeten heten hier, maar ik doe het toch. Stap er niet te snel overheen maar maak er ook geen groter drama van dan dat het voor jou is. Het is echt voor iedereen totaal anders hoe ermee omgegaan wordt, heel veel sterkte van mij in ieder geval.
Grrr wie erover begon weet ik niet meer, maar je schoonouders... ik vind die van mij echt verschrikkelijk. Ook zij denken alleen maar aan zichzelf. En wat we ook doen, het is nooit goed. En mijn lief, die kan dan nog wel ooit iets doen waar ze positief over zijn, maar ik niet. En zijn broer en (schoon)zus ook niet, maar mijn schoonbroer.......die lijkt wel heilig. Mijn schoonouders meten echt met verschillende maten. Nu kan ik veel goedmaken door te bevallen van een zoon, dan zorg ik dat de naam blijft voortbestaan. (Nee, dit is echt geen grapje maar werkelijkheid)
En dromen....dat kan ik ook als de beste, en over de meest vreemde dingen. Af en toe word ik wakker en dan denk ik: dit kan toch niet waar zijn? En dan moet ik al lachen, vaak is het namelijk erg lachwekkend wat er in mijn dromen voorbij komt.
X Dedijk
Grrr wie erover begon weet ik niet meer, maar je schoonouders... ik vind die van mij echt verschrikkelijk. Ook zij denken alleen maar aan zichzelf. En wat we ook doen, het is nooit goed. En mijn lief, die kan dan nog wel ooit iets doen waar ze positief over zijn, maar ik niet. En zijn broer en (schoon)zus ook niet, maar mijn schoonbroer.......die lijkt wel heilig. Mijn schoonouders meten echt met verschillende maten. Nu kan ik veel goedmaken door te bevallen van een zoon, dan zorg ik dat de naam blijft voortbestaan. (Nee, dit is echt geen grapje maar werkelijkheid)
En dromen....dat kan ik ook als de beste, en over de meest vreemde dingen. Af en toe word ik wakker en dan denk ik: dit kan toch niet waar zijn? En dan moet ik al lachen, vaak is het namelijk erg lachwekkend wat er in mijn dromen voorbij komt.
X Dedijk