Seks
alle pijlers
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 om 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
maandag 31 oktober 2011 om 12:47
Lees al een tijdje mee (heel wat oude delen doorgespit) en nu toch maar eens wat posten.
Om maar gelijk antwoord te geven op de vraag "een minnaar hebben zonder verliefd op 'm te worden": nee, ik ben er achter dat ik dat niet kan. (was het maar wel zo was een stuk eenvoudiger)
Even de situatie: alle twee getrouwd, beide kinderen. Mijn huwelijk is niet goed, hij zegt het zijne wel (daar zet ik m'n vraagtekens bij)
We kennen elkaar van vroeger en een maand of wat geleden weer in contact gekomen. Na eerst een paar maanden intensief sms en telefooncontact elkaar gezien en dat loog er niet om. Het was heerlijk, vertrouwd en heftig. Na de eerste date zijn er nog een paar gevolgd.
Maar wat heeft het mijn leven op z'n kop gegooid, ik werd dus verliefd, en hij ook.
Het werd hem te veel en nu hebben we een stilte ingelast waar ik ontzettend veel moeite mee heb. Vooral omdat ik het idee heb dat dit uitdraait op een definitieve stop. En daar moet ik niet aan denken, geen contact meer. Terwijl ik met m'n verstand weet dat het beter is, het heeft tenslotte geen toekomst. Aan de andere kant moet dat per se, waarom kunnen we niet gewoon genieten van de momenten die er samen zijn? Dat vraag ik me vaak af.
Zo even in het kort mijn verhaal, fijn om het hier kwijt te kunnen en herkenning te lezen.
Om maar gelijk antwoord te geven op de vraag "een minnaar hebben zonder verliefd op 'm te worden": nee, ik ben er achter dat ik dat niet kan. (was het maar wel zo was een stuk eenvoudiger)
Even de situatie: alle twee getrouwd, beide kinderen. Mijn huwelijk is niet goed, hij zegt het zijne wel (daar zet ik m'n vraagtekens bij)
We kennen elkaar van vroeger en een maand of wat geleden weer in contact gekomen. Na eerst een paar maanden intensief sms en telefooncontact elkaar gezien en dat loog er niet om. Het was heerlijk, vertrouwd en heftig. Na de eerste date zijn er nog een paar gevolgd.
Maar wat heeft het mijn leven op z'n kop gegooid, ik werd dus verliefd, en hij ook.
Het werd hem te veel en nu hebben we een stilte ingelast waar ik ontzettend veel moeite mee heb. Vooral omdat ik het idee heb dat dit uitdraait op een definitieve stop. En daar moet ik niet aan denken, geen contact meer. Terwijl ik met m'n verstand weet dat het beter is, het heeft tenslotte geen toekomst. Aan de andere kant moet dat per se, waarom kunnen we niet gewoon genieten van de momenten die er samen zijn? Dat vraag ik me vaak af.
Zo even in het kort mijn verhaal, fijn om het hier kwijt te kunnen en herkenning te lezen.
maandag 31 oktober 2011 om 15:32
Mixxi, praat er met hem over. Vraag hoe hij de toekomst ziet. Je hebt zeker gelijk in je kijk op gewoon proberen te genieten van de dingen die er zijn.
De een kan dat en voor de ander komen er vaak dubbele gevoelens bij kijken. Aan de ene kant het genieten en het fijne contacte en aan de andere kant schuldgevoelens en niet om kunnen gaan met gevoelens van verliefdheid.
Kan ook zijn dat hij gewoon even een time out nodig heeft om alles op een rijtje te zetten.
De een kan dat en voor de ander komen er vaak dubbele gevoelens bij kijken. Aan de ene kant het genieten en het fijne contacte en aan de andere kant schuldgevoelens en niet om kunnen gaan met gevoelens van verliefdheid.
Kan ook zijn dat hij gewoon even een time out nodig heeft om alles op een rijtje te zetten.
maandag 31 oktober 2011 om 19:01
quote:stewardess schreef op 26 oktober 2011 @ 22:02:
Lijkt me best moeilijk, Piekelientje, zo zonder gevoelens. Met een beetje gevoel voor elkaar is de seks zoveel leuker.
Tja.. Ik weet niet of ik dat helemaal met je eens ben. Met mijn vriend is de sex anders dan met mijn minnaar. Maar niet per definitie beter omdat we van elkaar houden. Met minnaar is er gewoon veel meer, ummm... lust? Passie?
Als voorbeeld even situatieschets laatste wip met minnaar:
Vriend is werken, ik vrij, maar geil en heb de hele dag nog de tijd. Minnaar ge-smst of ie thuis is en dat ik er rond zus-en-zo-laat kan zijn. Reactie: KOM HIER, NU!
Meteen die kant opgegaan en werd uiteindelijk na een tijdje blauwbekken op t station, opgehaald door hem.
-even ter info: mijn vriend is absoluut niet iemand van publiekelijk tonen van affectie, een zoen op de wang is al heel wat als er anderen in de buurt zijn, ik daarentegen, heb daar totaal geen moeite mee-
Minnaar ziet mij, ik hem en hij trekt een sprintje mijn kant op. Drukt zn mond op de mijne en zn handen zitten binnen no-time op 'verboden terrein'. Al frummelend strompelen we dan naar zijn huis, alwaar stomende sex volgt.
Later word ik zelfs nog keurig uitgezwaaid bij de trein.
Ik vind hem een leuke, aantrekkelijke en spontane man, maar we lijken in bepaalde opzichten ook ontzettend op elkaar, qua slechte eigenschappen. Dus als er gevoelens zouden komen, kap ik het sowieso af, want al was ik vrijgezel, een relatie met hem wordt oorlog.
Lijkt me best moeilijk, Piekelientje, zo zonder gevoelens. Met een beetje gevoel voor elkaar is de seks zoveel leuker.
Tja.. Ik weet niet of ik dat helemaal met je eens ben. Met mijn vriend is de sex anders dan met mijn minnaar. Maar niet per definitie beter omdat we van elkaar houden. Met minnaar is er gewoon veel meer, ummm... lust? Passie?
Als voorbeeld even situatieschets laatste wip met minnaar:
Vriend is werken, ik vrij, maar geil en heb de hele dag nog de tijd. Minnaar ge-smst of ie thuis is en dat ik er rond zus-en-zo-laat kan zijn. Reactie: KOM HIER, NU!
Meteen die kant opgegaan en werd uiteindelijk na een tijdje blauwbekken op t station, opgehaald door hem.
-even ter info: mijn vriend is absoluut niet iemand van publiekelijk tonen van affectie, een zoen op de wang is al heel wat als er anderen in de buurt zijn, ik daarentegen, heb daar totaal geen moeite mee-
Minnaar ziet mij, ik hem en hij trekt een sprintje mijn kant op. Drukt zn mond op de mijne en zn handen zitten binnen no-time op 'verboden terrein'. Al frummelend strompelen we dan naar zijn huis, alwaar stomende sex volgt.
Later word ik zelfs nog keurig uitgezwaaid bij de trein.
Ik vind hem een leuke, aantrekkelijke en spontane man, maar we lijken in bepaalde opzichten ook ontzettend op elkaar, qua slechte eigenschappen. Dus als er gevoelens zouden komen, kap ik het sowieso af, want al was ik vrijgezel, een relatie met hem wordt oorlog.
maandag 31 oktober 2011 om 20:55
Dat klinkt heerlijk Piekelientje!
Die lust, passie, spanning... herkenbaar!
In iedere relatie gaat die natuurlijk over. Ik fantaseer heus wel eens stiekum (mag eigenlijk niet van mezelf ) hoe het zou zijn als minnaar en ik een relatie zouden krijgen. Nou, al die bovenstaande dingen zouden dan na een tijd ook weer afvlakken. Bovendien zouden wij denk ik als stel ook niet echt een goeie combi zijn.
Pepersteak... balen!! Afwachten?
Mixxi... Tja, lastig!! Wie heeft ooit gezegd dat vreemdgaan makkelijk is? Het is soms een soort van emotionele achtbaan lijkt wel, pffff. Kleine verliefdheidsgevoelentjes ken ik wel. Ik probeer er maar van te genieten en het niet te groot te maken in mezelf (gevecht tussen verstand en gevoel, dat herken je misschien wel). Soms wordt het te groot en daarom zijn wij al 2x gestopt met elkaar zien, maar ook weer 2x begonnen om elkaar toch weer wel te zien. Verslavend!
Die lust, passie, spanning... herkenbaar!
In iedere relatie gaat die natuurlijk over. Ik fantaseer heus wel eens stiekum (mag eigenlijk niet van mezelf ) hoe het zou zijn als minnaar en ik een relatie zouden krijgen. Nou, al die bovenstaande dingen zouden dan na een tijd ook weer afvlakken. Bovendien zouden wij denk ik als stel ook niet echt een goeie combi zijn.
Pepersteak... balen!! Afwachten?
Mixxi... Tja, lastig!! Wie heeft ooit gezegd dat vreemdgaan makkelijk is? Het is soms een soort van emotionele achtbaan lijkt wel, pffff. Kleine verliefdheidsgevoelentjes ken ik wel. Ik probeer er maar van te genieten en het niet te groot te maken in mezelf (gevecht tussen verstand en gevoel, dat herken je misschien wel). Soms wordt het te groot en daarom zijn wij al 2x gestopt met elkaar zien, maar ook weer 2x begonnen om elkaar toch weer wel te zien. Verslavend!
maandag 31 oktober 2011 om 23:17
