Seks
alle pijlers
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
zondag 6 maart 2011 20:27
Zij verwarren (lees: mengen) lust met emotie. Een vrouw is sneller geneigd verliefd te worden indien zij vaker seks bedrijft dan een man. Voor een man is het meer een genotshandeling en kan lust makkelijker los houden van emotie. Deze emotie groeit bij een vrouw vaker en sneller dan bij een man. Ik ken dames die seks kunnen hebben zonder verliefd te worden maar het is zeer moeilijk.
Dit is slecht op basis van mijn ervaringen en die van mijn kring.
Dit is slecht op basis van mijn ervaringen en die van mijn kring.
zondag 6 maart 2011 21:10
Aan de ene kant wil ik niet verliefd worden, maar aan de andere kant.. om die scherpe randjes er van af te krijgen. Casual dating, spetterende seks... daar heb ik zin in
(en het stomme is dat minnaar nu ineens anderen over ons vertelt, over zijn twijfels en hoe moeilijk het is zonder mij.. Godver, dat geeft hoop...)
(en het stomme is dat minnaar nu ineens anderen over ons vertelt, over zijn twijfels en hoe moeilijk het is zonder mij.. Godver, dat geeft hoop...)
zondag 6 maart 2011 21:38
Jeetje, deel 14 alweer!
Okee, het zijn ook weer niet zulke enorme issues (meer), ben afgelopen jaren vaker in het diepe gesprongen. Met ogen open nota bene. Nu met ogen dicht moet ook lukken.
Had dezelfde dag een big issue, die daadkracht nodig had (en ik ook gedaan heb, ook in het diepe, maar dan niet leuk) met veel adrenaline danwel ander stresshormoon tot gevolg, waardoor ik even niet zomaar een uurtje later in de genietstand stond en totaal niet voorbereid was op leuk-spannend.
Daarnaast spelen nog een paar dingen een rol, oa dat dit in mijn directe omgeving speelt (kleine gemeenschap) en ik erop moet vertrouwen (en hij ook) dat niet zometeen mijn/zijn hele seksuele doen en laten op straat ligt. Dan wil ik iemand toch een beetje beter kennen, al voelt dat op zich wel goed en kan het me op zich niet schelen hoe anderen daarover/ over mij denken.
Niettemin kan het geen toeval zijn dat ik binnenkort mijn privacy terugheb en wellicht leuks binnen handbereik
@Stew: kan me herinneren dat jij eens uitriep: ik wil nooit meer verliefd worden (of was jij dat niet? Ik meen nav ex-lief en de afloop daarvan en het herstel).. zoiets soortgelijks had ik ook (maar zwaar verlust toen) en dat is wat ik bedoel, daar moet je ook weer aan toe zijn/aandurven. Tussendoor vermaakte ik me ook wel, maar minder diepgaand of wou ik me wel overgeven aan eea en gebeurde het niet/ niet echt matchend. De drempel als zich plots zoiets aandient, is dan ff wat groter.
@Crea: ja, het gaat over! Kan ff duren, maar het gaat beslist over.. wat Rooss al zegt: zachte heelmeesters..
En wat diep gaat, heeft nu eenmaal meer tijd nodig. Nu je nog aan een dun lijntje vastzit/vasthoudt ben je nog niet aan het afkicken afbouwen eigenlijk. En dat geeft ook niet. Er moet weer balans komen in afleiding vinden in andere mensen/dingen/bezigheden en opgeven/piekeren//mijmeren/verlangen.
Je werk gaf deels die afleiding/escape, maar ik begrijp dat je die uren hebt verminderd of gaat verminderen en dan moet je toch een andere invulling bedenken om die uren + die je aan leuke en minder leuke gedachten/contact over en met minnaar gewend was te besteden op een andere manier te besteden. En niet (alleen maar) afleiding als vlucht, en ook niet in zwelgen. Er komt een moment dat je weer zin krijgt in het leven, onderneemt, vertrouwen krijgt in de toekomst, met of zonder hem!
Okee, het zijn ook weer niet zulke enorme issues (meer), ben afgelopen jaren vaker in het diepe gesprongen. Met ogen open nota bene. Nu met ogen dicht moet ook lukken.
Had dezelfde dag een big issue, die daadkracht nodig had (en ik ook gedaan heb, ook in het diepe, maar dan niet leuk) met veel adrenaline danwel ander stresshormoon tot gevolg, waardoor ik even niet zomaar een uurtje later in de genietstand stond en totaal niet voorbereid was op leuk-spannend.
Daarnaast spelen nog een paar dingen een rol, oa dat dit in mijn directe omgeving speelt (kleine gemeenschap) en ik erop moet vertrouwen (en hij ook) dat niet zometeen mijn/zijn hele seksuele doen en laten op straat ligt. Dan wil ik iemand toch een beetje beter kennen, al voelt dat op zich wel goed en kan het me op zich niet schelen hoe anderen daarover/ over mij denken.
Niettemin kan het geen toeval zijn dat ik binnenkort mijn privacy terugheb en wellicht leuks binnen handbereik
@Stew: kan me herinneren dat jij eens uitriep: ik wil nooit meer verliefd worden (of was jij dat niet? Ik meen nav ex-lief en de afloop daarvan en het herstel).. zoiets soortgelijks had ik ook (maar zwaar verlust toen) en dat is wat ik bedoel, daar moet je ook weer aan toe zijn/aandurven. Tussendoor vermaakte ik me ook wel, maar minder diepgaand of wou ik me wel overgeven aan eea en gebeurde het niet/ niet echt matchend. De drempel als zich plots zoiets aandient, is dan ff wat groter.
@Crea: ja, het gaat over! Kan ff duren, maar het gaat beslist over.. wat Rooss al zegt: zachte heelmeesters..
En wat diep gaat, heeft nu eenmaal meer tijd nodig. Nu je nog aan een dun lijntje vastzit/vasthoudt ben je nog niet aan het afkicken afbouwen eigenlijk. En dat geeft ook niet. Er moet weer balans komen in afleiding vinden in andere mensen/dingen/bezigheden en opgeven/piekeren//mijmeren/verlangen.
Je werk gaf deels die afleiding/escape, maar ik begrijp dat je die uren hebt verminderd of gaat verminderen en dan moet je toch een andere invulling bedenken om die uren + die je aan leuke en minder leuke gedachten/contact over en met minnaar gewend was te besteden op een andere manier te besteden. En niet (alleen maar) afleiding als vlucht, en ook niet in zwelgen. Er komt een moment dat je weer zin krijgt in het leven, onderneemt, vertrouwen krijgt in de toekomst, met of zonder hem!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zondag 6 maart 2011 23:46
Hoi stewardes,
Bij mannen is het bekend dat dat niet zo nodig is, maar ik ben een man en kan echt geen sex hebben met iemand die ik niet kan of iemand die ik niet aardig vind.
Nadat ik een periode had gechat met een aardige vrouw besloten we om elkaar te gaan zien, koffie eten etc, dit hebben we een paar keer gedaan en dan komt van het een het ander, we zien elkaar nu 1 keer per maand, chatten, mailen en smsen op zijn tijd en we weten erg veel van elkaar, voelen elkaar goed aan en ik ben ervan overtuigd dat dat doorwerkt in de sex, zomaar een wildvreemde lijkt me niks, er moet echt wel een klik zijn.
Mijn sv miste de sex, maar is toch erg gelukkig dat we het zo goed kunnen vinden.
Bij mannen is het bekend dat dat niet zo nodig is, maar ik ben een man en kan echt geen sex hebben met iemand die ik niet kan of iemand die ik niet aardig vind.
Nadat ik een periode had gechat met een aardige vrouw besloten we om elkaar te gaan zien, koffie eten etc, dit hebben we een paar keer gedaan en dan komt van het een het ander, we zien elkaar nu 1 keer per maand, chatten, mailen en smsen op zijn tijd en we weten erg veel van elkaar, voelen elkaar goed aan en ik ben ervan overtuigd dat dat doorwerkt in de sex, zomaar een wildvreemde lijkt me niks, er moet echt wel een klik zijn.
Mijn sv miste de sex, maar is toch erg gelukkig dat we het zo goed kunnen vinden.
maandag 7 maart 2011 07:14
@ Suzy, na ex-lief heb ik dat inderdaad geroepen. Maar toch ben ik weer verliefd geworden, dus ik was er weer aan toe. Met ex-lief was het meer een verhouding, en dat is iets wat ik nooit meer zou willen. Crea is een vrije, jonge, mooie meid, dus de hele wereld ligt aan haar voeten. Eigenlijk net als bij Bkstr.
Welkom Nieuwsgierig 2011. Zijn jullie ook gebonden?
Welkom Nieuwsgierig 2011. Zijn jullie ook gebonden?
maandag 7 maart 2011 11:20
well how is everybody? Een deel 14 alweer: dat schiet op zeg!
Ik zit hier midden in het carnavalsgedruis, en het valt me niet tegen. Ook niet bijzonder spetterend moet ik zeggen, maar aangezien dit het eerste jaar is dat exnr1 en ik niet samen zijn en we toch in dezelfde groep 'dingen ondernemen' met carnaval, gaat het eigenlijk prima. Misschien wel té prima...? Exnr1 en ik gaan samen op pad, zijn ook veel samen aanwezig, maar trekken verder ons eigen plan aldaar en thuis. Het lijkt gewoonweg op de tijd dat we nog wél samen waren. Ach, het zij zo, ik heb me voorgenomen me er niet te druk om te maken: het gaat zoals het gaat, en het werkende leven begint van de week toch ook gewoon weer.
(ex)Minnaar heeft me regelmatig gebeld afgelopen dagen. HOe dat komt weet ik ook niet; misschien een vertraagde (e-nor-rum vertraagde) reactie op de net-niet-porneau-avond 1,5 week geleden? Ik ga me niet al te veel verheugen op een date, aangezien hij uitblinkt in afzeggen
Verder weinig interessant materiaal tegen gekomen hier. Er is een (p)sv-tje, die ik al lang ken, maar sinds kort vader is geworden. Het doet me toch net iets te veel om hem nu langs te laten komen, merk ik.
Tja, eigenlijk allemaal komkommernieuws dus
Ik zit hier midden in het carnavalsgedruis, en het valt me niet tegen. Ook niet bijzonder spetterend moet ik zeggen, maar aangezien dit het eerste jaar is dat exnr1 en ik niet samen zijn en we toch in dezelfde groep 'dingen ondernemen' met carnaval, gaat het eigenlijk prima. Misschien wel té prima...? Exnr1 en ik gaan samen op pad, zijn ook veel samen aanwezig, maar trekken verder ons eigen plan aldaar en thuis. Het lijkt gewoonweg op de tijd dat we nog wél samen waren. Ach, het zij zo, ik heb me voorgenomen me er niet te druk om te maken: het gaat zoals het gaat, en het werkende leven begint van de week toch ook gewoon weer.
(ex)Minnaar heeft me regelmatig gebeld afgelopen dagen. HOe dat komt weet ik ook niet; misschien een vertraagde (e-nor-rum vertraagde) reactie op de net-niet-porneau-avond 1,5 week geleden? Ik ga me niet al te veel verheugen op een date, aangezien hij uitblinkt in afzeggen
Verder weinig interessant materiaal tegen gekomen hier. Er is een (p)sv-tje, die ik al lang ken, maar sinds kort vader is geworden. Het doet me toch net iets te veel om hem nu langs te laten komen, merk ik.
Tja, eigenlijk allemaal komkommernieuws dus
maandag 7 maart 2011 11:31
Leuk Bkstr, zo`n update..komkommer nieuws of niet. Zal ik ook even?
Hier gaat het eigenlijk heel goed. Na anderhalf jaar in het teken van een depressieve man en zorgen om doorntjes lijkt de rust een beetje wedergekeerd. Ik merk dat zeb aan het veranderen is, meer plek voor zichzelf vraagt en mij zelfs af en toe ergens op aan durft te spreken. Dat is wennen voor mij maar het is ook heel goed. Eindelijk kabbelt het een beetje.
Oudste doorn zit op speciaal onderwijs en dat gaat heel goed. Nog wel. (volgend jaar 300 miljoen bezuinigingen ) Ook middelste gaat aardig, al blijft het een bijzonder doorntje. Jongste is heerlijk, mijn baby, mijn knuffeltje.
Verder heb ik natuurlijk de lekkerste, meest geweldige en liefste minnaar die er is. We zijn nog lang niet op elkaar uitgekeken, dates worden niét afgezegd, eigenlijk blijven we net zo lang puzzelen en schuiven tot er tóch roos-kater tijd gemaakt kan worden. De seks is heerlijk, de klets en knuffel ook heerlijk... allemaal heerlijk.
Ik zat me te bedenken vanaf deel hoeveel ik eigenlijk al meeschrijf... volgens mij mag je mij gerust al een minnaar fossiel noemen!
Hier gaat het eigenlijk heel goed. Na anderhalf jaar in het teken van een depressieve man en zorgen om doorntjes lijkt de rust een beetje wedergekeerd. Ik merk dat zeb aan het veranderen is, meer plek voor zichzelf vraagt en mij zelfs af en toe ergens op aan durft te spreken. Dat is wennen voor mij maar het is ook heel goed. Eindelijk kabbelt het een beetje.
Oudste doorn zit op speciaal onderwijs en dat gaat heel goed. Nog wel. (volgend jaar 300 miljoen bezuinigingen ) Ook middelste gaat aardig, al blijft het een bijzonder doorntje. Jongste is heerlijk, mijn baby, mijn knuffeltje.
Verder heb ik natuurlijk de lekkerste, meest geweldige en liefste minnaar die er is. We zijn nog lang niet op elkaar uitgekeken, dates worden niét afgezegd, eigenlijk blijven we net zo lang puzzelen en schuiven tot er tóch roos-kater tijd gemaakt kan worden. De seks is heerlijk, de klets en knuffel ook heerlijk... allemaal heerlijk.
Ik zat me te bedenken vanaf deel hoeveel ik eigenlijk al meeschrijf... volgens mij mag je mij gerust al een minnaar fossiel noemen!
maandag 7 maart 2011 11:40
Vind het wel een leuke nieuw te starten traditie: vanaf een nieuwe 'minnaar nnummer-zoveel' starten we met een update
Goed te horen van je Roossje! Vind het nog steeds even wennen, dat zowel nr1 als minnaar bij jou meelezen en -schrijven, maar wel heerlijk open en niets verhullend. En laat ik nou houden van niets-verhullend
Stew: jij bent de Schepper
Goed te horen van je Roossje! Vind het nog steeds even wennen, dat zowel nr1 als minnaar bij jou meelezen en -schrijven, maar wel heerlijk open en niets verhullend. En laat ik nou houden van niets-verhullend
Stew: jij bent de Schepper
maandag 7 maart 2011 11:58
Hoi allemaal! Ben tijdje niet zo actief geweest op het forum, beetje veel aan mijn hoofd.
@ Rooss: ik vind het echt super dat zowel jouw nr1 als minnaar hier meelezen en schrijven. Wat verkeer jij toch in een bijzonder speciale positie!!
@Crea: je gaat er echt wel uitkomen lieve schat. Natuurlijk doet het erg veel pijn, en gun jezelf ook even om daarbij stil te staan. dat is wat anders dan erin blijven hangen.
@ Bkstr: zal hij de pest in hebben dat je hem "zo hebt laten staan toen"?? Hahaha, vind het nog steeds een super goede actie!
@ Stew: hoe is het met jou?
Vergeet er vast een heleboel: sorry! zag ook wat nieuwe namen voorbij komen.
Ik heb een korte, heftige maar leuke tijd gehad met de woest aantrekkelijke man. Nu besloten hem wat tijd en ruimte te geven om de keus te maken of hij door wil met zijn nr1 of niet. Ze zijn nu al paar weken tijdelijk uit elkaar. Hoewel hij denkt /voelt dat het echt op is tussen hen, is die daadwerkelijke stap zetten natuurlijk wel verschrikkelijk moeilijk. En ik vind dat ik geen katalysator kan en mag zijn in daarin. Pas als hij zijn keus heeft gemaakt, vind ik, is de vraag aan de orde of wij samen iets willen/kunnen opbouwen. Ik hou verder ook rekening met de mogelijkheid dat hij toch, ondanks alles kiest voor met haar blijven (moet zij dan natuurlijk ook nog willen). Best heftig allemaal, maar ik voel en berust heel erg in wat komen gaat, wat dat ook is. Volgens mij zijn er meer hier op het forum die of zelf van hun nr1 zijnnafgegaan, of waarbij minnaar voor hen gekozen heeft?? Hoe is dat bij jullie dan gegaan?
@ Rooss: ik vind het echt super dat zowel jouw nr1 als minnaar hier meelezen en schrijven. Wat verkeer jij toch in een bijzonder speciale positie!!
@Crea: je gaat er echt wel uitkomen lieve schat. Natuurlijk doet het erg veel pijn, en gun jezelf ook even om daarbij stil te staan. dat is wat anders dan erin blijven hangen.
@ Bkstr: zal hij de pest in hebben dat je hem "zo hebt laten staan toen"?? Hahaha, vind het nog steeds een super goede actie!
@ Stew: hoe is het met jou?
Vergeet er vast een heleboel: sorry! zag ook wat nieuwe namen voorbij komen.
Ik heb een korte, heftige maar leuke tijd gehad met de woest aantrekkelijke man. Nu besloten hem wat tijd en ruimte te geven om de keus te maken of hij door wil met zijn nr1 of niet. Ze zijn nu al paar weken tijdelijk uit elkaar. Hoewel hij denkt /voelt dat het echt op is tussen hen, is die daadwerkelijke stap zetten natuurlijk wel verschrikkelijk moeilijk. En ik vind dat ik geen katalysator kan en mag zijn in daarin. Pas als hij zijn keus heeft gemaakt, vind ik, is de vraag aan de orde of wij samen iets willen/kunnen opbouwen. Ik hou verder ook rekening met de mogelijkheid dat hij toch, ondanks alles kiest voor met haar blijven (moet zij dan natuurlijk ook nog willen). Best heftig allemaal, maar ik voel en berust heel erg in wat komen gaat, wat dat ook is. Volgens mij zijn er meer hier op het forum die of zelf van hun nr1 zijnnafgegaan, of waarbij minnaar voor hen gekozen heeft?? Hoe is dat bij jullie dan gegaan?
maandag 7 maart 2011 12:04
@Bkster: je klinkt goed en doortastend. Alleen wat moet je nog met (ex)minnaar? Word je dat afzeggen niet beu, ook al wacht je niet af en trek je je eigen plan? Wat zou de charme nog kunnen zijn van deze man? Als het zo moeizaam gaat, en tactieken nodig zijn, wil er van enige aktie sprake zijn, dan kan het misschien beter zijn jezelf alle ruimte te geven voor "nieuw". (dat doe je nu ook al wel, maar nog met een draadje naar hem?).
Fijn dat je zo goed met je ex door de bocht kan, dat is heel waardevol, top. Wat er nog wel is hoef je niet weg te gooien, denk ik altijd maar.
@Rooss: jij gaat als de brandweer, joh! Ik ben ook van de openheid, maar een stukje voor/van jezelf te houden vind ik toch ook wel prettig. Geheimen hoeven nu ook weer niet, maar juist een stukje waar je je eigen bespiegelingen kan houden, zonder dat er iemand meekijkt/meeleest, ook al heb je het gevoel (waarschijnlijk terecht) dat je net zo open kan zijn alsof ze niet meelezen en helemaal jezelf bent.
@All: hier geen nieuws. Een volgende ontmoeting zal misschien wat meer uitwijzen. Ik sta er wel open voor, merk ik. Het loopt zoals het loopt, analyseren enz helpt niet, ik ga maar eens met de stroom mee, denk ik. En verder werken en andere beslommeringen, genieten van het mooie weer en plannen maken voor de ruimte (en privacy) die binnenkort weer "mine" is en waar ik nog meer van ga genieten deze lente en zomer dan anders!
Fijn dat je zo goed met je ex door de bocht kan, dat is heel waardevol, top. Wat er nog wel is hoef je niet weg te gooien, denk ik altijd maar.
@Rooss: jij gaat als de brandweer, joh! Ik ben ook van de openheid, maar een stukje voor/van jezelf te houden vind ik toch ook wel prettig. Geheimen hoeven nu ook weer niet, maar juist een stukje waar je je eigen bespiegelingen kan houden, zonder dat er iemand meekijkt/meeleest, ook al heb je het gevoel (waarschijnlijk terecht) dat je net zo open kan zijn alsof ze niet meelezen en helemaal jezelf bent.
@All: hier geen nieuws. Een volgende ontmoeting zal misschien wat meer uitwijzen. Ik sta er wel open voor, merk ik. Het loopt zoals het loopt, analyseren enz helpt niet, ik ga maar eens met de stroom mee, denk ik. En verder werken en andere beslommeringen, genieten van het mooie weer en plannen maken voor de ruimte (en privacy) die binnenkort weer "mine" is en waar ik nog meer van ga genieten deze lente en zomer dan anders!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
maandag 7 maart 2011 12:26
Abi: bij mij werkte (ex)minnaar echt wel als katalysator, ook al was hij een tijdje niet meer in beeld. Het is een nobel streven om je minnaar even met rust te laten, zodat hij 'zuiver' kan zien wat hij wil met zijn nr1. Maar bij mij werkte het zelfs als een soort 'diesel-katalysator': het leed was al geschied, en ik nam het toch mee. Niet bewust, maar het doet wat in je geest, in je lijf en in je onderbewust zijn, merkte ik. Ben benieuwd hoe het je verder vergaan zal!
Suzy: wat jij beschrijft voel ik denk ik eerder bij exnr1; het lijntje nog hebben samen, daardoor niet open staan voor iets 'nieuws'. Ook de afgelopen weken hebben we weer veel tijd samen doorgebracht, en dat voelt zo fijn. Maar ook weet ik dat we niet verder kunnen. In kleine dingen die er spelen, die hij vertelt over zijn leven, merk ik dat wij niet meer samen oud kunnen worden. En eigenlijk doet dat toch nog heel erg pijn (traantjes wellen weer op, merk ik). Dit gevoel maakt misschien juist dat ik het niet zo'n ramp vind; de situatie met (ex)minnaar. We voelen ons enorm tot elkaar aangetrokken, de spanning is om te snijden zodra we elkaar zien, en dat vind ik wel weer een lekker gevoel. Merk dat ik ook leer van het omgaan met (ex)minnaar; mijn geduld, of liever gezegd het gebrek daaraan, wordt getoetst en geoefend en dat is ook wel goed. Daarnaast hebben we echt wel goede gesprekken, en heb ik het idee dat er ergens wel wat van vriendschap zit, zowiezo. Again: ook hier zal ik vast wel merken wat de juiste beslissing wordt. Zoals mijn gevoel me het laatste jaar gestuurd heeft, zal het dat hier uiteindelijk vast ook wel doen...
Suzy: wat jij beschrijft voel ik denk ik eerder bij exnr1; het lijntje nog hebben samen, daardoor niet open staan voor iets 'nieuws'. Ook de afgelopen weken hebben we weer veel tijd samen doorgebracht, en dat voelt zo fijn. Maar ook weet ik dat we niet verder kunnen. In kleine dingen die er spelen, die hij vertelt over zijn leven, merk ik dat wij niet meer samen oud kunnen worden. En eigenlijk doet dat toch nog heel erg pijn (traantjes wellen weer op, merk ik). Dit gevoel maakt misschien juist dat ik het niet zo'n ramp vind; de situatie met (ex)minnaar. We voelen ons enorm tot elkaar aangetrokken, de spanning is om te snijden zodra we elkaar zien, en dat vind ik wel weer een lekker gevoel. Merk dat ik ook leer van het omgaan met (ex)minnaar; mijn geduld, of liever gezegd het gebrek daaraan, wordt getoetst en geoefend en dat is ook wel goed. Daarnaast hebben we echt wel goede gesprekken, en heb ik het idee dat er ergens wel wat van vriendschap zit, zowiezo. Again: ook hier zal ik vast wel merken wat de juiste beslissing wordt. Zoals mijn gevoel me het laatste jaar gestuurd heeft, zal het dat hier uiteindelijk vast ook wel doen...
maandag 7 maart 2011 12:45
@bkstr: je post raakt me! In de eerste plaats vanwege wat je schrijft over exnr1. Het besef en verdriet dat je niet samen oud zult worden. dat voel ik na jaren scheiding af en toe nog steeds! Bij ons was er geen sprake van overspel, maar toch was de breuk heel heftig. Iets dat al zoveel jaar heeft geduurd, geef je niet zomaar op. Wij hebben hard geknokt tijdens ons huwelijk, maar ook tijdens en na onze breuk. Nu nog steeds is er veel houden van: onze liefde is op een ander (ziels)niveau verder gegaan. En daar ben ik zeer dankbaar voor! Ook vanwege deze ervaring in mijn leven gun ik mijn minnaar tijd en ruimte. Dat het toch enigzins of zelfs heel veel als katalysator zal werken vrees ik ook ja. Ik denk dat dat een onontkoombaar/ onafwendbaar proces is. Hoewel dat niet wil zeggen dat daardoor zijn keus al bij voorbaat vast staat. Sommige mensen durven niet te kiezen omdat ze ervan uitgaan dat het maken van de keus moeilijk is. Ik denk juist dat het niet durven maken van een keus het zo (leven) moeilijk maakt. En ik zou niet verder willen leven met gebrek aan passie, leven in schijnzekerheid, een grote leugen leven. Daar zou ik mijn ex partner uiteindelijk zeer tekort mee hebben gedaan, en daarmee mijzelf en kind ook. Soms moet je juist uit liefde en respect loslaten, en elkaar een ander leven gunnen. Ik ben ook erg benieuwd hoe dit zal lopen.
maandag 7 maart 2011 13:01
en jouw woorden raken mij weer Abi.... Wat kan een gemoedstoestand toch wisselen van moment tot moment! Stilstaan bij de dingen maakt dat je ineens van je stuk gebracht kunt worden, dat blijkt maar weer. Ik denk steeds aan exnr1, hoeveel ik echt nog van hem hou, maar ook realiseer ik me dat we samen onze dromen niet waar zullen maken. Dat doet pijn, ook al weet ik dat het beter is. Ik zie hem voor me, en voel gewoon in mijn hart de liefde voor hem (gets, wat klef zeg...), en nog steeds zou ik niets liever willen dan dat het wél gelukt was. Maar dan vraag ik hem te veranderen, of ik zou mezelf moeten veranderen, en dat kan niet; moet je ook niet willen.
Misschien is (ex)minnaar toch een vlucht geweest, ik weet het niet. Heb me voorgenomen dat ik contact aanga als het leuk is, en als het niet leuk is, doen we het lekker niet. Soms kan het ook gewoon een stuk simpeler.
Ben met je eens dat het katalysatorprincipe er niet voor hoeft te zorgen dat er een specifieke keuze al vast staat oid. Het maakt volgens mij wel dat je je bewust wordt van wat je wilt, en wat je liever niet (meer) wilt. Het katalyseert misschien wel gewoon je gevoelsleven, op wat voor manier dan ook? Ook jij schrijft over bewustwording: keuzes durven maken. Dat vereist in eerste instantie dat iemand het aan durft te gaan om onder ogen te zien dát er keuzes zijn, alvorens ze te kunnen maken... STerkte!
Misschien is (ex)minnaar toch een vlucht geweest, ik weet het niet. Heb me voorgenomen dat ik contact aanga als het leuk is, en als het niet leuk is, doen we het lekker niet. Soms kan het ook gewoon een stuk simpeler.
Ben met je eens dat het katalysatorprincipe er niet voor hoeft te zorgen dat er een specifieke keuze al vast staat oid. Het maakt volgens mij wel dat je je bewust wordt van wat je wilt, en wat je liever niet (meer) wilt. Het katalyseert misschien wel gewoon je gevoelsleven, op wat voor manier dan ook? Ook jij schrijft over bewustwording: keuzes durven maken. Dat vereist in eerste instantie dat iemand het aan durft te gaan om onder ogen te zien dát er keuzes zijn, alvorens ze te kunnen maken... STerkte!
maandag 7 maart 2011 13:21
Het is juist goed denk ik, Bkstr, dat zo naar binnen kijken in je eigenste ik. Overdenken wat je aandeel is geweest in de relatie die je hebt gehad met exnr1. Die zelfreflectie is van groot belang om te kunnen groeien als mens. En daar hoort die wisselende gemoedstoestand nu eenmaal bij lijkt het wel. En je hebt helemaal gelijk: je moet eerst zien, beseffen dat er keuzes te maken zijn! Zijn wij wellicht wat verder in, mede ingegeven door onze ervaringen/leerprocessen.
Koester je gevoel, je houden van tov je exnr1! Dat is zo mooi dat dat nog is. En ja, soms ondanks alles, alle liefde en inspanning, blijkt iets niet meer te werken. Denk dat dit besef altijd wel een beetje zeer blijft doen. Als ik die pijn voel richting mijn exnr1 zeg ik tegen mezelf: wat is het nog een mooi bewijs van mijn houden van richting jou. Weet niet of jullie kinderen hebben, wij wel eentje en alleen daarom vind ik het zo mooi dat het op ander niveau houden van elkaar mag en zinvol is.
Ik geloof veder dat mensen in die zin kunnen veranderen, dat ze op een andere manier naar zichzelf kijken en daardoor anders tegen het leven gaan aankijken. Denk niet dat jouw minnaar een vlucht is geweest. Blijkbaar is hij op jouw pad gekomen om je bepaalde lessen te leren. Niets gebeurt zomaar. Veel sterkte ook aan jou meis!
Koester je gevoel, je houden van tov je exnr1! Dat is zo mooi dat dat nog is. En ja, soms ondanks alles, alle liefde en inspanning, blijkt iets niet meer te werken. Denk dat dit besef altijd wel een beetje zeer blijft doen. Als ik die pijn voel richting mijn exnr1 zeg ik tegen mezelf: wat is het nog een mooi bewijs van mijn houden van richting jou. Weet niet of jullie kinderen hebben, wij wel eentje en alleen daarom vind ik het zo mooi dat het op ander niveau houden van elkaar mag en zinvol is.
Ik geloof veder dat mensen in die zin kunnen veranderen, dat ze op een andere manier naar zichzelf kijken en daardoor anders tegen het leven gaan aankijken. Denk niet dat jouw minnaar een vlucht is geweest. Blijkbaar is hij op jouw pad gekomen om je bepaalde lessen te leren. Niets gebeurt zomaar. Veel sterkte ook aan jou meis!
maandag 7 maart 2011 18:45
maandag 7 maart 2011 18:59
