Geld & Recht
alle pijlers
Besteding kinderalimenatie
woensdag 2 november 2011 om 05:33
Sinds vijfenhalf jaar zijn de vader van mijn oudste twee kinderen en ik uit elkaar. We hebben beide een leuke nieuwe partner gevonden en hebben allebei nog een kindje gekregen. Het contact is (mede doordat er regelmatig flink water bij de wijn wordt gedaan, in elk geval aan onze kant) goed te noemen.
De afhandeling is destijds goed gegaan. Er is flink geld uitgegeven aan bemiddelingskosten (mediator + advocaat) omdat we wilden dat voor de toekomst goed geregeld zou zijn. Voor de kinderen, maar ook rondom de BV's die we samen dreven. Hij heeft me uitgekocht, betaalt daarnaast lijfrente i.v.m. een afgesloten levensverzekering en kinderalimentatie. Dit is allemaal vastgelegd in een convenant.
We zijn destijds een omgangsregeling overeengekomen die inhoudt dat onze kinderen per maand zo'n 7 nachten bij hem zijn. (Om de week in het weekend en om de week een nacht door de week) Daarnaast gaan ze regelmatig met papa op vakantie.
Mijn ex laat het graag allemaal nogal breed hangen. Dat was vroeger al zo, waardoor hij meer uitgaf dan de bedoeling was. Natuurlijk heb ik hier evengoed van meegeprofiteerd, daar ben ik me bewust van. Hierdoor is een schuld ontstaan in de BV's. Hij heeft deze schuld op zich genomen en in ruil daarvoor heb ik geen aanspraak gemaakt op de helft van de waarde van de BV's op dat moment. Dit zou hebben ingehouden dat hij zijn zaakjes op kon doeken en dat vond ik absoluut niet nodig. Ook dit is allemaal vastgelegd in het convenvant.
Omdat mijn ex prima betaalt voor zijn kinderen (350 per kind) en nooit laat is met betalen etc. heb ik nooit aanspraak gemaakt op een jaarlijkse verhoging i.v.m. inflatie, terwijl ik daar wel recht op heb.
De onderneming is inmiddels flink gegroeid en het lijkt ex wat dat betreft voor de wind te gaan. Dat is wat hij zegt en wat ik opmaak uit het luxe leven dat zij leiden. Duur huis, beiden een dure auto, komen in materieel opzicht verre van tekort, gaan luxe op vakantie en doen veel andere luxe dingen. Geweldig voor ze. Ik meen het als ik zeg dat ik ze dat gun, hij werkt er hard genoeg voor. Zij trouwens ook. En natuurlijk profiteren onze kinderen daar ook van mee op de momenten dat ze daar zijn of op vakantie gaan met papa.
Toch is hun luxe leefstijl een knelpunt. Zij verwachten namelijk van ons dat wij de kledingstijl van onze kinderen daar op aan passen. Onze kinderen krijgen regelmatig, naar onze smaak mooie, nieuwe kleding. Als er wat ontbreekt in hun kast wordt dat aangevuld. En dat is vaak, want het zijn een stelletje rauwdouwers. Nieuwe broeken zijn niet aan te slepen en ze hebben meer schoenen versleten dan menig diva. En omdat papa ruim bijdraagt kan er altijd onmiddelijk wat nieuws komen. Ik koop kleding op de groei. Dwz niet veel te groot, maar ze moeten er wel een tijdje mee vooruit kunnen. Daarnaast kijk ik naar wat ik te besteden heb en pas mijn uitgaven er op aan. Logisch, lijkt me. Een kinderleven bestaat uit behoorlijk wat meer dan (merk)kleding.
Omdat het verschil tussen hun eigen zoontje en onze kinderen steeds groter wordt, krijg ik dit regelmatig voor de voeten geworpen. Vriendin geeft aan zich te schamen wanneer ze naar een feestje moet met mijn kinderen. Hun vrienden en kennisen hanteren eenzelfde (vooral op de buitenkant gerichte) leefstijl. Daarnaast krijg ik regelmatig te horen dat ze het zo hard te halen hebben omdat mijn ex zoveel voor zijn kinderen betaalt. Vriendin is een fantastisch mens en is geweldig voor mijn kinderen, maar presteert dit in één gesprek te zeggen met het bericht dat ze een dag later samen op vakantie gaan in een huisje met jacuzzi zodat ze aan elkaar toekomen als hun zoontje op bed liggen.
Omdat mijn oudste twee nogal een gebruiksaanwijzing hebben (mede doordat ze veel hebben meegemaakt) komen mijn vriend en ik amper nog aan elkaar toe. Wij zijn elke minuut van de dag met de opvoeding bezig. Ook niet goed eigenlijk, maar het is even niet anders. Geen enkele inspanning is ons te veel waar het de kinderen betreft. We zoeken hulp waar nodig en samen hebben we de ontwikkeling van de oudste twee aardig op de rit gekregen. Ze doen het momenteel heel erg goed. Dat is me alles waard. Ex komt opdraven waar nodig, vraagt wel naar zijn kinderen, maar in houdelijk komt de gehele opvoeding op ons neer.
En dan wordt er op maandagochtend om 8.55 uur een bom in je auto geknald. ex belt omdat hij 'eventjes iets' wil bespreken; ik heb vijf jaar de tijd gehad, hij is het nu helemaal beu, hij houdt de alimentatie in, koopt kleding en ik krijg de bonnetjes en wat er overblijft aan geld. Als ik het er niet mee eens ben moet ik maar een advocaat nemen. (...)
Ja ik was boos. Zowieso omdat hij dit op deze manier even snel voor mijn werktijd voor m'n voeten gooit omdat hij zijn telefoon door wil schakelen om rustig op vakantie te kunnen gaan (zijn woorden) Ook omdat ik dat gezeur over kleding meer dan zat ben. Dus ik zal heus niet aardig geklonken hebben toen ik hem vroeg naar zijn eigen uitgavenpatroon te kijken i.p.v. naar het onze. Wat er volgde daar lusten de honden geen brood van. Een kleine greep; "Als je nu godverdomme niet normaal praat (?) rijd ik mijn auto bij je naar binnen!" en "Ik betaal godverdomme niet voor jullie zoontje."
Dat ex (o.a.) verbaal agressief kan zijn weet ik natuurlijk al lang. Ben niet voor niets bij hem weggegaan. Toch schrok ik er wel van. Ik hoopte voor hen dat hij ondertussen was veranderd. Maar het meest voelde ik me gekwetst door zijn opmerking over mijn jongste zoontje. Mijn vriend heeft geen dik salaris, maar toch bovenmodaal en kan prima zelf voor zijn zoontje zorgen. Hij draagt zelfs meer bij (in verhouding) in de kosten voor onze oudste twee dan mijn ex zelf doet.
Wij hebben ondertussen (voorheen ging ik wel 's aan mezelf twijfelen) niet meer het idee dat het aan een slechte opvoedingsstijl aan onze kant ligt. Volgens ons is het meer een kwestie van verkeerd gestelde prioriteiten aan hun kant. Maar daarom doen hun uitspraken niet minder zeer.
Ik weet gewoon niet meer zo goed wat we hier mee moeten. Wat we er mee kunnen ook. Ben in elk geval blij dat ik het hier van me af heb kunnen schrijven. Dat ik dat deed midden in de nacht (lag piekerend wakker) geeft wel aan dat dat nodig was. Bedankt voor het lezen dus in elk geval. Tips zijn enorm welkom.
Liefs, Kipsate
De afhandeling is destijds goed gegaan. Er is flink geld uitgegeven aan bemiddelingskosten (mediator + advocaat) omdat we wilden dat voor de toekomst goed geregeld zou zijn. Voor de kinderen, maar ook rondom de BV's die we samen dreven. Hij heeft me uitgekocht, betaalt daarnaast lijfrente i.v.m. een afgesloten levensverzekering en kinderalimentatie. Dit is allemaal vastgelegd in een convenant.
We zijn destijds een omgangsregeling overeengekomen die inhoudt dat onze kinderen per maand zo'n 7 nachten bij hem zijn. (Om de week in het weekend en om de week een nacht door de week) Daarnaast gaan ze regelmatig met papa op vakantie.
Mijn ex laat het graag allemaal nogal breed hangen. Dat was vroeger al zo, waardoor hij meer uitgaf dan de bedoeling was. Natuurlijk heb ik hier evengoed van meegeprofiteerd, daar ben ik me bewust van. Hierdoor is een schuld ontstaan in de BV's. Hij heeft deze schuld op zich genomen en in ruil daarvoor heb ik geen aanspraak gemaakt op de helft van de waarde van de BV's op dat moment. Dit zou hebben ingehouden dat hij zijn zaakjes op kon doeken en dat vond ik absoluut niet nodig. Ook dit is allemaal vastgelegd in het convenvant.
Omdat mijn ex prima betaalt voor zijn kinderen (350 per kind) en nooit laat is met betalen etc. heb ik nooit aanspraak gemaakt op een jaarlijkse verhoging i.v.m. inflatie, terwijl ik daar wel recht op heb.
De onderneming is inmiddels flink gegroeid en het lijkt ex wat dat betreft voor de wind te gaan. Dat is wat hij zegt en wat ik opmaak uit het luxe leven dat zij leiden. Duur huis, beiden een dure auto, komen in materieel opzicht verre van tekort, gaan luxe op vakantie en doen veel andere luxe dingen. Geweldig voor ze. Ik meen het als ik zeg dat ik ze dat gun, hij werkt er hard genoeg voor. Zij trouwens ook. En natuurlijk profiteren onze kinderen daar ook van mee op de momenten dat ze daar zijn of op vakantie gaan met papa.
Toch is hun luxe leefstijl een knelpunt. Zij verwachten namelijk van ons dat wij de kledingstijl van onze kinderen daar op aan passen. Onze kinderen krijgen regelmatig, naar onze smaak mooie, nieuwe kleding. Als er wat ontbreekt in hun kast wordt dat aangevuld. En dat is vaak, want het zijn een stelletje rauwdouwers. Nieuwe broeken zijn niet aan te slepen en ze hebben meer schoenen versleten dan menig diva. En omdat papa ruim bijdraagt kan er altijd onmiddelijk wat nieuws komen. Ik koop kleding op de groei. Dwz niet veel te groot, maar ze moeten er wel een tijdje mee vooruit kunnen. Daarnaast kijk ik naar wat ik te besteden heb en pas mijn uitgaven er op aan. Logisch, lijkt me. Een kinderleven bestaat uit behoorlijk wat meer dan (merk)kleding.
Omdat het verschil tussen hun eigen zoontje en onze kinderen steeds groter wordt, krijg ik dit regelmatig voor de voeten geworpen. Vriendin geeft aan zich te schamen wanneer ze naar een feestje moet met mijn kinderen. Hun vrienden en kennisen hanteren eenzelfde (vooral op de buitenkant gerichte) leefstijl. Daarnaast krijg ik regelmatig te horen dat ze het zo hard te halen hebben omdat mijn ex zoveel voor zijn kinderen betaalt. Vriendin is een fantastisch mens en is geweldig voor mijn kinderen, maar presteert dit in één gesprek te zeggen met het bericht dat ze een dag later samen op vakantie gaan in een huisje met jacuzzi zodat ze aan elkaar toekomen als hun zoontje op bed liggen.
Omdat mijn oudste twee nogal een gebruiksaanwijzing hebben (mede doordat ze veel hebben meegemaakt) komen mijn vriend en ik amper nog aan elkaar toe. Wij zijn elke minuut van de dag met de opvoeding bezig. Ook niet goed eigenlijk, maar het is even niet anders. Geen enkele inspanning is ons te veel waar het de kinderen betreft. We zoeken hulp waar nodig en samen hebben we de ontwikkeling van de oudste twee aardig op de rit gekregen. Ze doen het momenteel heel erg goed. Dat is me alles waard. Ex komt opdraven waar nodig, vraagt wel naar zijn kinderen, maar in houdelijk komt de gehele opvoeding op ons neer.
En dan wordt er op maandagochtend om 8.55 uur een bom in je auto geknald. ex belt omdat hij 'eventjes iets' wil bespreken; ik heb vijf jaar de tijd gehad, hij is het nu helemaal beu, hij houdt de alimentatie in, koopt kleding en ik krijg de bonnetjes en wat er overblijft aan geld. Als ik het er niet mee eens ben moet ik maar een advocaat nemen. (...)
Ja ik was boos. Zowieso omdat hij dit op deze manier even snel voor mijn werktijd voor m'n voeten gooit omdat hij zijn telefoon door wil schakelen om rustig op vakantie te kunnen gaan (zijn woorden) Ook omdat ik dat gezeur over kleding meer dan zat ben. Dus ik zal heus niet aardig geklonken hebben toen ik hem vroeg naar zijn eigen uitgavenpatroon te kijken i.p.v. naar het onze. Wat er volgde daar lusten de honden geen brood van. Een kleine greep; "Als je nu godverdomme niet normaal praat (?) rijd ik mijn auto bij je naar binnen!" en "Ik betaal godverdomme niet voor jullie zoontje."
Dat ex (o.a.) verbaal agressief kan zijn weet ik natuurlijk al lang. Ben niet voor niets bij hem weggegaan. Toch schrok ik er wel van. Ik hoopte voor hen dat hij ondertussen was veranderd. Maar het meest voelde ik me gekwetst door zijn opmerking over mijn jongste zoontje. Mijn vriend heeft geen dik salaris, maar toch bovenmodaal en kan prima zelf voor zijn zoontje zorgen. Hij draagt zelfs meer bij (in verhouding) in de kosten voor onze oudste twee dan mijn ex zelf doet.
Wij hebben ondertussen (voorheen ging ik wel 's aan mezelf twijfelen) niet meer het idee dat het aan een slechte opvoedingsstijl aan onze kant ligt. Volgens ons is het meer een kwestie van verkeerd gestelde prioriteiten aan hun kant. Maar daarom doen hun uitspraken niet minder zeer.
Ik weet gewoon niet meer zo goed wat we hier mee moeten. Wat we er mee kunnen ook. Ben in elk geval blij dat ik het hier van me af heb kunnen schrijven. Dat ik dat deed midden in de nacht (lag piekerend wakker) geeft wel aan dat dat nodig was. Bedankt voor het lezen dus in elk geval. Tips zijn enorm welkom.
Liefs, Kipsate
woensdag 2 november 2011 om 06:52
Kun je geen gesprek 'aanvragen' met ex (zonder de nieuwe partners)?
Als je dan thuis even op een rijtje zet wat kinderen naast kleding kosten (ook huis, gwl, etc) en dat eens rustig samen bespreekt? Samen met alle andere (onuitgesproken) irritaties. Het is jullie eerder ook gelukt er samen goed uit te komen!
Als je dan thuis even op een rijtje zet wat kinderen naast kleding kosten (ook huis, gwl, etc) en dat eens rustig samen bespreekt? Samen met alle andere (onuitgesproken) irritaties. Het is jullie eerder ook gelukt er samen goed uit te komen!
woensdag 2 november 2011 om 06:55
Hij kan toch niet eenzijdig het convenant wijzigen?
Als dat is wat hij doet denk ik dat je er toch weer een advocaat bij moet halen.
Het gezanik over kleding is eenvoudig op te lossen met een kast kleding bij je ex thuis, door hun aangeschaft en onderhouden.
Dan hoeft de vriendin zich nimmer meer te schamen en lopen je zoons er op hun soirees piekfijn bij.
Wel even een stukje orginisatie bij het weer naar huis gaan van de jongens, dan moet al die kleding weer uit en gewisseld worden voor kleding van bij jou thuis.
Maar als dat zo'n heet hangijzer voor ze is dan hebben ze dat er vast graag voor over.
Als dat is wat hij doet denk ik dat je er toch weer een advocaat bij moet halen.
Het gezanik over kleding is eenvoudig op te lossen met een kast kleding bij je ex thuis, door hun aangeschaft en onderhouden.
Dan hoeft de vriendin zich nimmer meer te schamen en lopen je zoons er op hun soirees piekfijn bij.
Wel even een stukje orginisatie bij het weer naar huis gaan van de jongens, dan moet al die kleding weer uit en gewisseld worden voor kleding van bij jou thuis.
Maar als dat zo'n heet hangijzer voor ze is dan hebben ze dat er vast graag voor over.
woensdag 2 november 2011 om 06:55
Loze dreigementen Kipsate.
Als de alimentatie vastgesteld en vastgelegd is heeft hij geen poot om op te staan.
Zodra hij achterloopt met betalen kan je het LBIO inschakelen en zorgen zij dat je het gewoon krijgt. Het zal de verstandhouding misschien geen goed doen maar je krijg in ieder geval waar je recht op hebt.
Als hij wil dat ze in dure merkkleding lopen kan hij het zelf voor ze kopen maar dat heeft geen enkele invloed op de hoogte van de alimentatie.
Als de alimentatie vastgesteld en vastgelegd is heeft hij geen poot om op te staan.
Zodra hij achterloopt met betalen kan je het LBIO inschakelen en zorgen zij dat je het gewoon krijgt. Het zal de verstandhouding misschien geen goed doen maar je krijg in ieder geval waar je recht op hebt.
Als hij wil dat ze in dure merkkleding lopen kan hij het zelf voor ze kopen maar dat heeft geen enkele invloed op de hoogte van de alimentatie.
woensdag 2 november 2011 om 08:02
Het is gewoon jammer van de goede verstandhouding.
Een rustig gesprek, samen inderdaad?
Waarin je zegt;' Frederik*, lieverdje, omdat jij en Florentine* het belangrijk vinden dat de kinderen in Jottum kleding rondhuppelen, is het geen puik idee dat jullie wat setjes kleding aanschaffen die de jongens alleen bij jullie dragen?
Verder hoef ik met jou nog geen flessenbon te overleggen, dat weet jij ook wel, dus laten we het gezellig houden'.
En dat je dan rustig en beschaafd blijft maar wel duidelijk?
* namen zijn - denk ik - gefingeerd.
Een rustig gesprek, samen inderdaad?
Waarin je zegt;' Frederik*, lieverdje, omdat jij en Florentine* het belangrijk vinden dat de kinderen in Jottum kleding rondhuppelen, is het geen puik idee dat jullie wat setjes kleding aanschaffen die de jongens alleen bij jullie dragen?
Verder hoef ik met jou nog geen flessenbon te overleggen, dat weet jij ook wel, dus laten we het gezellig houden'.
En dat je dan rustig en beschaafd blijft maar wel duidelijk?
* namen zijn - denk ik - gefingeerd.
woensdag 2 november 2011 om 08:40
Helemaal eens met Eleonora.
Zo lossen wij het nl. ook op met de kinderen van mijn man. Die lopen er ook vaak voor schandaal bij. Geen zin om hun moeder er op aan te spreken want dan krijg je de grootste heibel. Dat ze dat thuis doen moeten ze zelf weten. Maar ik koop liever iets fatsoenlijks wat wel past en niet afgewassen is. Wil niet zeggen dat ik denk dat jouw kinderen er ook ook zo bij lopen hoor.
Zo lossen wij het nl. ook op met de kinderen van mijn man. Die lopen er ook vaak voor schandaal bij. Geen zin om hun moeder er op aan te spreken want dan krijg je de grootste heibel. Dat ze dat thuis doen moeten ze zelf weten. Maar ik koop liever iets fatsoenlijks wat wel past en niet afgewassen is. Wil niet zeggen dat ik denk dat jouw kinderen er ook ook zo bij lopen hoor.
woensdag 2 november 2011 om 08:49
Oh wat een ontzettend aangrijpend verhaal zeg! Je ex moet ermee accoord gaan dat jullie een andere kledingstijl hebben! Natuurlijk is het logisch dat de kleding schoon en netjes is, maar uit jouw verhaal is dat gewoon zo. Stel dat dat niet zo zou zijn, dan zou je ex er wat over kunnen zeggen, omdat hij genoeg geld geeft, maar dat is nu niet het geval! heel veel sterkte! Gr
woensdag 2 november 2011 om 08:50
Komt mij ook bekend voor, maar dan andersom als bij TO. Ik heb een stiefdochter van 8 waar ik me echt voor kan schamen, echt niet te geloven wat voor rommel zij soms draagt. Haar moeder vindt het niet de moeite waard om geld uit te geven aan kleding en bovendien heeft moeders totaal geen smaak. Ze stopt de hele koffer van haar dochter vol met kleren, maar ik kan er met het beste fatsoen nog geen leuk setje van maken. Ook voor niet teveel geld kun je er leuk bijlopen, maar ik denk dat jouw smaak gewoon totaal niet aansluit bij wat zij mooi vinden.
Ook heeft mijn stiefdochter vaak dingen "op de groei" aan en dat staat nou eenmaal niet mooi. Ik kan me dus best wel voorstellen dat jouw ex en zijn vriendin vinden dat ze er vreselijk bij lopen, al is schamen wel een erg groot woord.
In het begin kocht ik zelf wel eens wat voor haar, maar dan kwam het verwassen terug, dus daar begin ik niet meer aan.
Wel ben ik van mening dat wanneer jouw kinderen er niet als sloebers bijlopen, je ex zelf maar merkkleding voor de kinderen moet kopen als hij zich anders voor ze schaamt. Hij heeft er blijkbaar geld voor, dus kan hij het zelf ook kopen.
Ook heeft mijn stiefdochter vaak dingen "op de groei" aan en dat staat nou eenmaal niet mooi. Ik kan me dus best wel voorstellen dat jouw ex en zijn vriendin vinden dat ze er vreselijk bij lopen, al is schamen wel een erg groot woord.
In het begin kocht ik zelf wel eens wat voor haar, maar dan kwam het verwassen terug, dus daar begin ik niet meer aan.
Wel ben ik van mening dat wanneer jouw kinderen er niet als sloebers bijlopen, je ex zelf maar merkkleding voor de kinderen moet kopen als hij zich anders voor ze schaamt. Hij heeft er blijkbaar geld voor, dus kan hij het zelf ook kopen.
woensdag 2 november 2011 om 08:56
Even een kritische noot. Het is voor kinderen echt heel vervelend om verschillende kleding en spullen in de beide huizen te hebben. Je leeft als kind al in twee werelden en dat wordt dan nog eens extra benadrukt met dergelijke acties. Bovendien wordt er gezegd 'hier is je nieuwe...' maar eigenlijk is het niet van jou want het wordt je niet toegestaan om het bij je te houden en bijv trots op school te laten zien. Als kind heb ik dat zelf echt als heel vervelend ervaren.
Als vader de kleding onacceptabel vindt, dan is het aan hem om de garderobe voor eigen rekening aan te vullen of te vervangen. Maar laat de kinderen daar vervolgens mee doen wat ze willen.
Als vader de kleding onacceptabel vindt, dan is het aan hem om de garderobe voor eigen rekening aan te vullen of te vervangen. Maar laat de kinderen daar vervolgens mee doen wat ze willen.
woensdag 2 november 2011 om 08:57
Als je ex meer inkomsten krijgt kan je ook de kinderalimentatie laten ophogen. Als jullie bij elkaar waren gebleven hadden de kinderen immers ook geprofiteerd van de hogere inkomsten.
En kinderalimentatie is geen kleedgeld!
Kosten van extra gas water en licht, schoolgeld, sport enz worden ook daaruit betaald.
Gaat hij dan ook bepalen hoe lang je kinderen moeten douchen van 'zijn geld'??
En kinderalimentatie is geen kleedgeld!
Kosten van extra gas water en licht, schoolgeld, sport enz worden ook daaruit betaald.
Gaat hij dan ook bepalen hoe lang je kinderen moeten douchen van 'zijn geld'??
woensdag 2 november 2011 om 09:00
Er is blijkbaar verschil van mening over de garderobe van de kinderen. Daar kun je samen over praten, het is tenslotte ook zijn uitgave en het zijn ook zijn kinderen. Maar hijmkan niet van jou vragen een x bedrag uit te geven of om bepaalde kleding aan te schaffen. Ik denk ook dat je hier het gesprek over aan moet gaan.
Laat zien wat ongeveer het budget is dat beschikbaar is voor kleding en neem dat als uitgangspunt voor het gesprek. Dan kun je er over praten hoe dat moet worden besteed. Vindt hij dat er meer uitgegeven moet worden omdat zijn
levensstandaard is verhoogd, dan is dat zijn pakkie an. Alimentatie wordt berekend op de levensstandaard van het moment van scheiden. Verhoogt die standaard, dan kun je als ouder zelf bepalen of je kind daar van mee profiteert.
Laat zien wat ongeveer het budget is dat beschikbaar is voor kleding en neem dat als uitgangspunt voor het gesprek. Dan kun je er over praten hoe dat moet worden besteed. Vindt hij dat er meer uitgegeven moet worden omdat zijn
levensstandaard is verhoogd, dan is dat zijn pakkie an. Alimentatie wordt berekend op de levensstandaard van het moment van scheiden. Verhoogt die standaard, dan kun je als ouder zelf bepalen of je kind daar van mee profiteert.
woensdag 2 november 2011 om 09:03
Ik denk dat het tijd wordt je advocaat weer in te schakelen. Je ex kan namelijk niet bepalen hoe jij de alimentatie besteedt, het is geen kleedgeld! Wat hij even vergeet is dat het geld niet alleen voor kleding is, maar ook voor school, eten, onderdak en andere dingen die kinderen nodig hebben. Als hij wil dat ze er anders bij lopen, in dure merkkleding, moet hij maar kleren voor ze kopen. Ik neem aan dat jouw kinderen er verzorgd uit zien en schone kleding zonder gaten dragen.
En als het ze zo voor de wind gaat, wordt het dan ook niet eens tijd om jouw deel van de BV op te eisen?
Al kan ik me de ergernis wel een beetje voorstellen, de ex van een vriend van mij trok haar zoontje echt vreselijke dingen aan, afschuwelijk! Hij had dus ook een eigen kast met 'coole' kleren bij zijn vader. Misschien eens een keer samen winkelen? Jij, je ex en de jongens?
En als het ze zo voor de wind gaat, wordt het dan ook niet eens tijd om jouw deel van de BV op te eisen?
Al kan ik me de ergernis wel een beetje voorstellen, de ex van een vriend van mij trok haar zoontje echt vreselijke dingen aan, afschuwelijk! Hij had dus ook een eigen kast met 'coole' kleren bij zijn vader. Misschien eens een keer samen winkelen? Jij, je ex en de jongens?
woensdag 2 november 2011 om 09:11
Ex en ik hebben ook een andere smaak van kleding.
Niet dat ik het stom vind wat hij koopt, het is een keurige merkenparade wat om zijn lijf hangt.....als hij daar is.
Naar mij toe worden de naar mijn mening ook leuke H &Metjes weer aangetrokken en zo heeft frum dus idd twee verschillende kledingkasten.
Het kan mij niet veel boeien, Hij koopt het zelf, ik koop het zelf ( vooralsnog krijg ik nog geen cent alimentatie, maar ook nog geen bjorn borg onderbroek mee)
Zuurder vind ik dat Frum daar een mooie nieuwe fiets heeft gekregen waar hij nu eindelijk zonder zijwieltjes op durft te rijden, maar deze nog geen dag mee naar mij toe mag nemen.
Want papa heeft het betaald, dus ..van hem ofzo?
Tsja...
Wat doe je er aan.
Niet dat ik het stom vind wat hij koopt, het is een keurige merkenparade wat om zijn lijf hangt.....als hij daar is.
Naar mij toe worden de naar mijn mening ook leuke H &Metjes weer aangetrokken en zo heeft frum dus idd twee verschillende kledingkasten.
Het kan mij niet veel boeien, Hij koopt het zelf, ik koop het zelf ( vooralsnog krijg ik nog geen cent alimentatie, maar ook nog geen bjorn borg onderbroek mee)
Zuurder vind ik dat Frum daar een mooie nieuwe fiets heeft gekregen waar hij nu eindelijk zonder zijwieltjes op durft te rijden, maar deze nog geen dag mee naar mij toe mag nemen.
Want papa heeft het betaald, dus ..van hem ofzo?
Tsja...
Wat doe je er aan.
woensdag 2 november 2011 om 09:13
Ik vind je ex trouwens echt buiten het boekje gaan.Ik zou er heel kalm op reageren en zeggen dat hij vrij is eigen kleding te kopen die ze daar aan kunnen trekken, maar dat hij nog geen euro in mindering hoeft te brengen op de KA.
Doet hij het wel, dan schakle je het LBIO in.Dat je het wel jammer vindt dat het zo moet en het de verstandouding niet ten goede komt wat vele malen belangrijker is voor het welzijn voor de kinderen dan een merkje achter in hun nek.
Verder niet meer woorden aan vuil maken
Doet hij het wel, dan schakle je het LBIO in.Dat je het wel jammer vindt dat het zo moet en het de verstandouding niet ten goede komt wat vele malen belangrijker is voor het welzijn voor de kinderen dan een merkje achter in hun nek.
Verder niet meer woorden aan vuil maken
woensdag 2 november 2011 om 09:15
quote:Mac123 schreef op 02 november 2011 @ 09:12:
Oh bah, Iry... is hij zo trots dat hij kan fietsen zonder zijwieltjes en dan mag het alleen daar...
Yep
Sneu toch.
Ik heb mijn kind het nog niet eens zien doen, en hij kan het al weken.
Hij durft het alleen op die fiets( het is echt geen held), ik heb al meerdere malen gezegd dat ik ook een fietsje voor hem wil kopen om zonder zijwieltjes op te fietsen maar dat wil hij niet, want eng een andere fiets.
Oh bah, Iry... is hij zo trots dat hij kan fietsen zonder zijwieltjes en dan mag het alleen daar...
Yep
Sneu toch.
Ik heb mijn kind het nog niet eens zien doen, en hij kan het al weken.
Hij durft het alleen op die fiets( het is echt geen held), ik heb al meerdere malen gezegd dat ik ook een fietsje voor hem wil kopen om zonder zijwieltjes op te fietsen maar dat wil hij niet, want eng een andere fiets.
woensdag 2 november 2011 om 09:15
Alimentatie is toch vastgesteld en in een convenant opgeschreven en bekrachtigd door de rechter neem ik aan. Dan heeft je ex geen poot om op te staan, los van het belachelijke van zijn voorstel. Laat het even zakken en ga om tafel, liefst met een neutrale derde erbij die hem erop kan wijzen dat er nu eenmaal regels zijn en dat die vastgesteld zijn in het convenant. Ga gezien de emotionele lading in ieder geval niet alleen zelf met hem in gesprek.
woensdag 2 november 2011 om 09:23
Mijn ex doet het ook zo. Merkkleding en schoenen bij hem en gaat in zijn "oude" kleren weer terug naar mij. Hij trekt 2 x per jaar een bedrag af van de alimentatie. (Ik heb geen zin om daar ruzie over te maken, prima)
Ik heb ook wel eens het verwijt gekregen waarom ik van ZIJN geld geen mooiere/betere/leukere kleren koop.
Wat mijn exman vergeet is dat kind doordeweeks met zijn kleren speelt/verft/voetbalt/klimt/verstoppertje speelt/etc op het schoolplein. Alles slijt veel sneller.
In het weekend kan je een kind inderdaad mooie kleren aan doen als je naar een feestje gaat of iets dergelijks. Maar een nieuwe broek is bij mij na 2 weken soms kapot. En ja, die gooi ik niet weg, daar doe ik een mooie applicatie op of als de scheur niet te groot is, gewoon aan naar school.
Ik heb ook wel eens het verwijt gekregen waarom ik van ZIJN geld geen mooiere/betere/leukere kleren koop.
Wat mijn exman vergeet is dat kind doordeweeks met zijn kleren speelt/verft/voetbalt/klimt/verstoppertje speelt/etc op het schoolplein. Alles slijt veel sneller.
In het weekend kan je een kind inderdaad mooie kleren aan doen als je naar een feestje gaat of iets dergelijks. Maar een nieuwe broek is bij mij na 2 weken soms kapot. En ja, die gooi ik niet weg, daar doe ik een mooie applicatie op of als de scheur niet te groot is, gewoon aan naar school.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
woensdag 2 november 2011 om 10:02
Mijn beste vriendin heeft een prima verstandhouding met haar ex maar ook kleding van hun gezamelijke zoon die bij papa of mama blijft. Werkt uitstekend.
En als er in dit geval niet werkt dan is het in ieder geval geprobeerd en komt er waarschijnlijk na verloop van tijd wel weer een oplossing waar iedereen zich in kan vinden.
De soep wordt ook in dit soort conflicten niet zo heet gegeten als opgediend.
En als er in dit geval niet werkt dan is het in ieder geval geprobeerd en komt er waarschijnlijk na verloop van tijd wel weer een oplossing waar iedereen zich in kan vinden.
De soep wordt ook in dit soort conflicten niet zo heet gegeten als opgediend.
woensdag 2 november 2011 om 10:04
quote:iry schreef op 02 november 2011 @ 09:18:
En zo'n magistraal bedrag aan KA is het nu ook weer niet.
Of is je ex van mening dat het volledige bedrag maandelijks aan dure kleding uit gegeven moet worden?
350 euro per kind toch?
Best veel geld (voor mij dan) maar inderdaad, alsof dat geld louter opgaat aan kleding, of juist niet.
Het komt over als een hoop geblaf op niks af.
En zo'n magistraal bedrag aan KA is het nu ook weer niet.
Of is je ex van mening dat het volledige bedrag maandelijks aan dure kleding uit gegeven moet worden?
350 euro per kind toch?
Best veel geld (voor mij dan) maar inderdaad, alsof dat geld louter opgaat aan kleding, of juist niet.
Het komt over als een hoop geblaf op niks af.
woensdag 2 november 2011 om 11:04
Eens met Eleonora. Je er gewoon niet druk over maken. Ik haal mijn schouders op. Zijn mening, mijn mening.
Jouw ex mag de alimentatie niet achterhouden. Als hij dat wel doet kan je inderdaad naar het LBIO om deze te innen. Anders vraagt hij maar een herberekening aan.
Jouw ex mag de alimentatie niet achterhouden. Als hij dat wel doet kan je inderdaad naar het LBIO om deze te innen. Anders vraagt hij maar een herberekening aan.
Wie zonder zonde is gooie de eerste steen
woensdag 2 november 2011 om 14:54
Wow... zoveel reacties had ik niet verwacht. Superbedankt voor het meedenken allemaal!
Een gesprek met ex alleen hierover draait op niks of op ruzie uit. Hij wordt (blijkbaar nog steeds) agressief als hij zijn zin niet krijgt terwijl hij er van overtuigd is dat hij in zijn gelijk staat. Hij zeurt er al vijf jaar over, dus wat hem betreft is het echt een heel heet hangijzer. Wel eentje waar ik helemaal niks mee kan.
Een paar jaar terug kocht ex, in overleg, af en toe kleding voor de kinderen. Toen nog onder het mom van "jij hebt het toch al zo druk, laat mij die kleding maar kopen." Dat dit niet een kwestie van mij ontlasten maar zichzelf verlichten was, wist ik toen ook al wel. Ex steekt geen energie in de kinderen als het niet strikt noodzakelijk is en het hem zelf niet ten goede komt. Zijn vriendin overigens wel, daarom vind ik dat zo'n tof mens.
Destijds is dat teruggedraaid omdat hij van het bedrag dat we overeen kwamen toch niet precies kon kopen wat hij wilde en de kleding die hij kocht (kwetsbare, meestal licht gekleurde kleding) toch nooit lang goed bleef. Dus shoppen voor de kids bleek een iets te kostbare tijdbesteding voor hem. Mocht ik het toch weer zelf gaan doen.
Mijn kinderen dragen zeker wel eens afgewassen kleding. Maar ik kijk wel uit om dit mee naar hem te geven. Dat is ook al zoiets. Hij verwacht de kinderen gewassen, gestreken, met een perfect geknipte coupe en dito teennagels op te kunnen halen. Het lijkt alsof hij niet alleen mij, maar ook zichzelf denkt uit te kunnen kopen. Uit de beslommeringen die bij opvoeden horen. Hij komt naar gesprekken op school of hulpverleners als hier om wordt gevraagd, maar enkel wanneer hij daar geen moeite voor hoeft te doen. Zwemles op zaterdagochtend kwam hem niet uit, omdat vriendin dan werken was en hij dan drie kinderen mee moet nemen. Of het verzet kon worden. Na 3 gemiste zwemlessen kwam ik erachter dat meneer helemaal niets besproken had met de zwemvereniging en bij navraag door mij bleek zwemles op een ander tijdstip ook niet mogelijk. En nu kan hij opeens wel. Geweldig natuurlijk. Maar het slaat toch nergens op? Kinderen brengen verplichtingen met zich mee waar je je niet uit kúnt kopen.
Met 'water bij de wijn doen' waar ik het in mijn vorige post over had, bedoel ik dat ik accepteer dat ex en vriendin er een andere leefstijl op na houden. Nu hun eigen zoontje geboren is komt het minder vaak voor, maar verschuivingen in de omgangsregeling aan hun kant waren schering en inslag. Omdat ze samen weekendjes weg wilden, een hapje wilden gaan eten of lekker op stap. De schade werd dan wel weer ingehaald, dan werd er geruild. Ik heb dat altijd prima gevonden, hoewel het me zeker irriteerde dat hij, terwijl hij zijn kinderen toch al zo weinig ziet, dergelijke zaken voor liet gaan. Ook oppas op de avonden dat de kinderen bij hem zijn komt regelmatig voor. Dat verbaast me, maar daar bemoei ik me niet mee. Ik heb, gelukkig, niks meer te maken met de wijze waarop hij zijn vrije tijd indeelt. Ik bemoei me niet met hun opvoedstijl, hoewel ik me er mateloos aan irriteer. Onze middelste heeft een ticstoornis en krijgt regelmatig van papa te horen dat hij zich niet aan moet stellen en dat hij voor aap staat. Ex en vriendin vinden dat ze voor schut gaan als ze met hem over straat lopen in een fase waarin zijn tics hevig zijn. Dat kun je toch niet bij een kind neerleggen dat daar niets aan kan doen? Tuurlijk heb ik het daar met ex over gehad. Hij ontkent in alle toonaarden daar op zo'n manier mee om te gaan. Maar ik ken hem langer dan vandaag. Ook hier telt weer vooral de buitenkant. Maar no way dat ik er ruzie over ga maken. Dat heeft gewoon geen zin.
Gesprekken met ex hebben zowieso geen zin. Alleen wanneer je hem naar zijn mond praat en hij er z'n voordeel mee kan doen heb je kans op een redelijk gesprek. Heeft hij het idee dat we 'tegen hem' (zo ervaart hij het als iemand het niet met hem eens is) bent, dan wordt hij verbaal erg agressief. Daar pas ik voor. Dus als er al een gesprek komt is dat zeker met alle betrokkenen bij elkaar. Dat de verstandhouding op dit moment goed is, komt slechts omdat ik niet meer tegen hem in ga en naar hem toe overal mijn schouders over ophaal. Ik uit mijn frustratie wel op een andere manier. Al doet hij het richting vriendin graag overkomen alsof ik geen normaal gesprek kan voeren.
Een aparte garderobe bij hem heb ik lang willen voorkomen. Om exact de reden die iemand hier ook noemde; kinderen voelen dat. Toch denk ik dat het er wel gaat komen. Ik heb namelijk geen idee meer hoe ik hem op een andere manier tegemoet kan komen. Onze kleding komt gewoon van WE, H&M, HEMA en C&A. Iets leuks van de zeeman (ja tuurlijk, kom ik ook wel 's) durf ik voor de oudste 2 niet mee te nemen. Kledingstijl van ex en vriendin is kakkineus. Prima voor wanneer ze de hele dag binnen zitten, zoals ze dat bij hem doen. (Is hij volgens eigen zeggen ook niet blij mee, maar stimuleert hen niet iets anders te gaan doen dan playstation en X-box ) Hier spelen de kinderen het liefst buiten hun wilde spelletjes en blijft kleding gewoon niet lang heel of schoon. Dan wil ik degelijk spul dat tegen een stootje kan en uitwasbaar is en trekken ze een speelbroek aan als er na school buiten wordt gespeeld.
Tuurlijk koop ik wel 's wat waarvan ik weet dat het hen kan bekoren. Maar da's nooit lang goed genoeg, want je moet natuurlijk wel in verschillende leuke setjes naar feesten kunnen.
Een gesprek met ex alleen hierover draait op niks of op ruzie uit. Hij wordt (blijkbaar nog steeds) agressief als hij zijn zin niet krijgt terwijl hij er van overtuigd is dat hij in zijn gelijk staat. Hij zeurt er al vijf jaar over, dus wat hem betreft is het echt een heel heet hangijzer. Wel eentje waar ik helemaal niks mee kan.
Een paar jaar terug kocht ex, in overleg, af en toe kleding voor de kinderen. Toen nog onder het mom van "jij hebt het toch al zo druk, laat mij die kleding maar kopen." Dat dit niet een kwestie van mij ontlasten maar zichzelf verlichten was, wist ik toen ook al wel. Ex steekt geen energie in de kinderen als het niet strikt noodzakelijk is en het hem zelf niet ten goede komt. Zijn vriendin overigens wel, daarom vind ik dat zo'n tof mens.
Destijds is dat teruggedraaid omdat hij van het bedrag dat we overeen kwamen toch niet precies kon kopen wat hij wilde en de kleding die hij kocht (kwetsbare, meestal licht gekleurde kleding) toch nooit lang goed bleef. Dus shoppen voor de kids bleek een iets te kostbare tijdbesteding voor hem. Mocht ik het toch weer zelf gaan doen.
Mijn kinderen dragen zeker wel eens afgewassen kleding. Maar ik kijk wel uit om dit mee naar hem te geven. Dat is ook al zoiets. Hij verwacht de kinderen gewassen, gestreken, met een perfect geknipte coupe en dito teennagels op te kunnen halen. Het lijkt alsof hij niet alleen mij, maar ook zichzelf denkt uit te kunnen kopen. Uit de beslommeringen die bij opvoeden horen. Hij komt naar gesprekken op school of hulpverleners als hier om wordt gevraagd, maar enkel wanneer hij daar geen moeite voor hoeft te doen. Zwemles op zaterdagochtend kwam hem niet uit, omdat vriendin dan werken was en hij dan drie kinderen mee moet nemen. Of het verzet kon worden. Na 3 gemiste zwemlessen kwam ik erachter dat meneer helemaal niets besproken had met de zwemvereniging en bij navraag door mij bleek zwemles op een ander tijdstip ook niet mogelijk. En nu kan hij opeens wel. Geweldig natuurlijk. Maar het slaat toch nergens op? Kinderen brengen verplichtingen met zich mee waar je je niet uit kúnt kopen.
Met 'water bij de wijn doen' waar ik het in mijn vorige post over had, bedoel ik dat ik accepteer dat ex en vriendin er een andere leefstijl op na houden. Nu hun eigen zoontje geboren is komt het minder vaak voor, maar verschuivingen in de omgangsregeling aan hun kant waren schering en inslag. Omdat ze samen weekendjes weg wilden, een hapje wilden gaan eten of lekker op stap. De schade werd dan wel weer ingehaald, dan werd er geruild. Ik heb dat altijd prima gevonden, hoewel het me zeker irriteerde dat hij, terwijl hij zijn kinderen toch al zo weinig ziet, dergelijke zaken voor liet gaan. Ook oppas op de avonden dat de kinderen bij hem zijn komt regelmatig voor. Dat verbaast me, maar daar bemoei ik me niet mee. Ik heb, gelukkig, niks meer te maken met de wijze waarop hij zijn vrije tijd indeelt. Ik bemoei me niet met hun opvoedstijl, hoewel ik me er mateloos aan irriteer. Onze middelste heeft een ticstoornis en krijgt regelmatig van papa te horen dat hij zich niet aan moet stellen en dat hij voor aap staat. Ex en vriendin vinden dat ze voor schut gaan als ze met hem over straat lopen in een fase waarin zijn tics hevig zijn. Dat kun je toch niet bij een kind neerleggen dat daar niets aan kan doen? Tuurlijk heb ik het daar met ex over gehad. Hij ontkent in alle toonaarden daar op zo'n manier mee om te gaan. Maar ik ken hem langer dan vandaag. Ook hier telt weer vooral de buitenkant. Maar no way dat ik er ruzie over ga maken. Dat heeft gewoon geen zin.
Gesprekken met ex hebben zowieso geen zin. Alleen wanneer je hem naar zijn mond praat en hij er z'n voordeel mee kan doen heb je kans op een redelijk gesprek. Heeft hij het idee dat we 'tegen hem' (zo ervaart hij het als iemand het niet met hem eens is) bent, dan wordt hij verbaal erg agressief. Daar pas ik voor. Dus als er al een gesprek komt is dat zeker met alle betrokkenen bij elkaar. Dat de verstandhouding op dit moment goed is, komt slechts omdat ik niet meer tegen hem in ga en naar hem toe overal mijn schouders over ophaal. Ik uit mijn frustratie wel op een andere manier. Al doet hij het richting vriendin graag overkomen alsof ik geen normaal gesprek kan voeren.
Een aparte garderobe bij hem heb ik lang willen voorkomen. Om exact de reden die iemand hier ook noemde; kinderen voelen dat. Toch denk ik dat het er wel gaat komen. Ik heb namelijk geen idee meer hoe ik hem op een andere manier tegemoet kan komen. Onze kleding komt gewoon van WE, H&M, HEMA en C&A. Iets leuks van de zeeman (ja tuurlijk, kom ik ook wel 's) durf ik voor de oudste 2 niet mee te nemen. Kledingstijl van ex en vriendin is kakkineus. Prima voor wanneer ze de hele dag binnen zitten, zoals ze dat bij hem doen. (Is hij volgens eigen zeggen ook niet blij mee, maar stimuleert hen niet iets anders te gaan doen dan playstation en X-box ) Hier spelen de kinderen het liefst buiten hun wilde spelletjes en blijft kleding gewoon niet lang heel of schoon. Dan wil ik degelijk spul dat tegen een stootje kan en uitwasbaar is en trekken ze een speelbroek aan als er na school buiten wordt gespeeld.
Tuurlijk koop ik wel 's wat waarvan ik weet dat het hen kan bekoren. Maar da's nooit lang goed genoeg, want je moet natuurlijk wel in verschillende leuke setjes naar feesten kunnen.
