Seks
alle pijlers
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 om 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 1 november 2011 om 10:18
quote:pepersteak schreef op 31 oktober 2011 @ 11:09:
Mannen
Ik begin langzaamaan te denken dat WF man een gevalletje droogneuken is.
Vandaag weer geen date (vriendin ziek thuis)
Hij weet me te vinden als hij wel serieus iets leuks wil doen maar ik zoek geen contact meer.Moest die zijn vriendin haar hand vast houden dan
Mannen
Ik begin langzaamaan te denken dat WF man een gevalletje droogneuken is.
Vandaag weer geen date (vriendin ziek thuis)
Hij weet me te vinden als hij wel serieus iets leuks wil doen maar ik zoek geen contact meer.Moest die zijn vriendin haar hand vast houden dan
dinsdag 1 november 2011 om 10:20
quote:pepersteak schreef op 31 oktober 2011 @ 23:17:
Jammer maar helaas (vooral voor hem)
Het kan natuurlijk zijn dat het allemaal echt waar is maar het komt op mij over als een gevalletje "droogneuken" maar niet genoeg ballen om echt af te spreken.
Next !!!!!
Next kan in dit geval zomaar een stel zijn
Geef hem nog even de voordeel van de twijfel pepersteak.
Soms kan je je vergissen in deze dingen is mijn ervaring.
Maarrrrrrrrrr next een stelletje??!
Vertel!
Jammer maar helaas (vooral voor hem)
Het kan natuurlijk zijn dat het allemaal echt waar is maar het komt op mij over als een gevalletje "droogneuken" maar niet genoeg ballen om echt af te spreken.
Next !!!!!
Next kan in dit geval zomaar een stel zijn
Geef hem nog even de voordeel van de twijfel pepersteak.
Soms kan je je vergissen in deze dingen is mijn ervaring.
Maarrrrrrrrrr next een stelletje??!
Vertel!
dinsdag 1 november 2011 om 10:57
Dank voor jullie reacties.
@bellalicious je schreef quote:en het hoeft niet ingewikkeld te worden..dat heb je zelf in de hand toch? Hoe bedoel je dat precies? Zou graag weten hoe het niet ingewikkeld wordt
@Zaritee en @xxas Ja ik zou graag willen dat we een middenweg kunnen vinden, wil en hoop daar ook echt een keer met hem over te kunnen praten. Dat is er tot nu toe nog niet echt van gekomen, als we elkaar zagen hadden we andere dringende dingen te doen maar ook lijkt het of we het alle twee vermijden om bepaalde zaken te bespreken. Ik uit een soort angst om hem kwijt te raken, ik wil niet zeuren (dat heeft hij thuis waarschijnlijk al.) Herkennen jullie dat een beetje om de hete brij heendraaien?
@Stew je hebt gelijk dat ik zijn beslissing (al is het nu nog niet definitief) zal moeten respecteren. Ik kan hem natuurlijk niet dwingen, maar dat is niet makkelijk. Het valt namelijk niet te ontkennen dat er een sterke chemie is tussen ons.
Moet mezelf echt bedwingen niet te smsen, en in gedachte tel ik de dagen tot dat we weer contact zullen hebben. Waar is de tijd gebleven dat ik gewoon kon genieten van de kleine dingetjes in het leven zonder dat dat verlangen naar hem zo overheerst?
Wat een minnaar met je kan doen zeg, ik herken mezelf niet terug.
@bellalicious je schreef quote:en het hoeft niet ingewikkeld te worden..dat heb je zelf in de hand toch? Hoe bedoel je dat precies? Zou graag weten hoe het niet ingewikkeld wordt
@Zaritee en @xxas Ja ik zou graag willen dat we een middenweg kunnen vinden, wil en hoop daar ook echt een keer met hem over te kunnen praten. Dat is er tot nu toe nog niet echt van gekomen, als we elkaar zagen hadden we andere dringende dingen te doen maar ook lijkt het of we het alle twee vermijden om bepaalde zaken te bespreken. Ik uit een soort angst om hem kwijt te raken, ik wil niet zeuren (dat heeft hij thuis waarschijnlijk al.) Herkennen jullie dat een beetje om de hete brij heendraaien?
@Stew je hebt gelijk dat ik zijn beslissing (al is het nu nog niet definitief) zal moeten respecteren. Ik kan hem natuurlijk niet dwingen, maar dat is niet makkelijk. Het valt namelijk niet te ontkennen dat er een sterke chemie is tussen ons.
Moet mezelf echt bedwingen niet te smsen, en in gedachte tel ik de dagen tot dat we weer contact zullen hebben. Waar is de tijd gebleven dat ik gewoon kon genieten van de kleine dingetjes in het leven zonder dat dat verlangen naar hem zo overheerst?
Wat een minnaar met je kan doen zeg, ik herken mezelf niet terug.
dinsdag 1 november 2011 om 11:03
Mixxie. Om de hete brij heen draaien? De kleine dingetjes in het leven niet meer zo zien? Of dat herkenbaar is? Dat zijn dingen die ik ook geschreen zou kunnen hebben.
Er komen mooie en fijne dingen bij kijken maar af en toe vraag ik me af of de prijs die ik ervoor betaal niet te hoog is.
Ik ben ook een persoon die dingen niet zo makkelijk uitspreekt en daarbij ook nog een enorme twijfelaar. Kan het ene ogenblik de telefoon pakken om alles te beeindigen en het ogenblik erna me weer ernorm erop verheugen hem te zien.
Het zit op de een of andere manier constant in mijn hoofd en de aandacht voor andere belangrijke dingen wordt minder.
Het is moeilijk, maar ook verslavend.
Er komen mooie en fijne dingen bij kijken maar af en toe vraag ik me af of de prijs die ik ervoor betaal niet te hoog is.
Ik ben ook een persoon die dingen niet zo makkelijk uitspreekt en daarbij ook nog een enorme twijfelaar. Kan het ene ogenblik de telefoon pakken om alles te beeindigen en het ogenblik erna me weer ernorm erop verheugen hem te zien.
Het zit op de een of andere manier constant in mijn hoofd en de aandacht voor andere belangrijke dingen wordt minder.
Het is moeilijk, maar ook verslavend.
dinsdag 1 november 2011 om 11:09
Mixxi, ik ervaar juist dat je bij een minnaar alles uit moet spreken. Althans, in de vorm zoals ik een minnaar heb. We zien elkaar niet veel, het contact verloopt via telefoon of mail. Juist dan kunnen dingen z'n eigen leven gaan leiden. Ik ben voorstander van alles uitspreken. En zo heb ik ook wel eens dingen op het bordje van de ander gelegd omdat ik ergens mee zat. Niet dat de ander daar nu echt wat mee kon, maar hij wist in ieder geval wel wat er in mij omging. Soms kan dat best verhelderend zijn. En hoef jij niet met dingen rond te lopen.
dinsdag 1 november 2011 om 12:38
Pfff Stew een jaar om er over heen te komen? Klinkt niet echt bemoedigend. Is het wel echt gelukt, heb je hem helemaal los kunnen laten?
Net als jij xxas vraag ik me ook geregeld af of het allemaal wel de moeite waard is. Ik leid een dubbelleven waar de rest van het gezin geen weet van heeft, ben te veel met mezelf bezig, dwaal in gedachte vaak af en gaat intussen het gewone leven aan me voorbij. Daarentegen geeft het contact met hem me heel veel energie en een heerlijke spanning. Verslavend inderdaad.
Zaritee ik ben juist wel iemand die graag dingen uitspreekt maar heb gemerkt dat hem dat benauwd. Hij vindt het fijn dat ik open en eerlijk ben, maar ik merk dat dat nogal confronterend kan zijn voor hem en dat schrikt hem af. Nu ik dit schrijf, realiseer ik me dat wat Stew schrijft inderdaad zo is, hij heeft nog niet de manier gevonden om hiermee om te gaan. Ik laat hem voorlopig even met rust maar ga dit toch eens aan de kaak stellen.
Wat ik wel moeilijk vind, ben benieuwd hoe jullie daar mee omgaan, is dat ik niet al te claimend wil zijn, maar aan de andere kant kan ik moeilijk omgaan met een algehele vrijblijvendheid. Hoe doen jullie dat, kun je op een gegeven moment bepaalde "eisen" stellen?
Net als jij xxas vraag ik me ook geregeld af of het allemaal wel de moeite waard is. Ik leid een dubbelleven waar de rest van het gezin geen weet van heeft, ben te veel met mezelf bezig, dwaal in gedachte vaak af en gaat intussen het gewone leven aan me voorbij. Daarentegen geeft het contact met hem me heel veel energie en een heerlijke spanning. Verslavend inderdaad.
Zaritee ik ben juist wel iemand die graag dingen uitspreekt maar heb gemerkt dat hem dat benauwd. Hij vindt het fijn dat ik open en eerlijk ben, maar ik merk dat dat nogal confronterend kan zijn voor hem en dat schrikt hem af. Nu ik dit schrijf, realiseer ik me dat wat Stew schrijft inderdaad zo is, hij heeft nog niet de manier gevonden om hiermee om te gaan. Ik laat hem voorlopig even met rust maar ga dit toch eens aan de kaak stellen.
Wat ik wel moeilijk vind, ben benieuwd hoe jullie daar mee omgaan, is dat ik niet al te claimend wil zijn, maar aan de andere kant kan ik moeilijk omgaan met een algehele vrijblijvendheid. Hoe doen jullie dat, kun je op een gegeven moment bepaalde "eisen" stellen?
dinsdag 1 november 2011 om 12:47
Ja, ik moest wel want hij wilde helemaal geen contact meer. Ik ben er helemaal overheen, gelukkig zijn de mooie herinneringen over gebleven.
Veel mannen reageren wel zoals jouw minnaar. Zo van; als ik er niet over praat bestaat het niet. Door er te veel over te praten kun je het ook groter maken dan het is. De kunst is de gulden middenweg te vinden.
Veel mannen reageren wel zoals jouw minnaar. Zo van; als ik er niet over praat bestaat het niet. Door er te veel over te praten kun je het ook groter maken dan het is. De kunst is de gulden middenweg te vinden.
dinsdag 1 november 2011 om 12:50
Ik geef hem zeker het voordeel van de twijfel angel. Maar wel zo dat ik nu wacht tot hij contact opneemt.
Mijn bedoelingen zijn duidelijk.
De bal ligt nu bij hem. En na een dag stilte denk ik dat het einde oefening is. Hij hoeft alleen maar een spelletje op te starten om weer in contact te komen maar zelfs dat is nog niet gebeurt.
Het stel is een date in wording dus daar kan ik nog niet zoveel spannends over vertellen.
Maar als het allemaal doorgaat zal het zeker spannend worden.
Mijn bedoelingen zijn duidelijk.
De bal ligt nu bij hem. En na een dag stilte denk ik dat het einde oefening is. Hij hoeft alleen maar een spelletje op te starten om weer in contact te komen maar zelfs dat is nog niet gebeurt.
Het stel is een date in wording dus daar kan ik nog niet zoveel spannends over vertellen.
Maar als het allemaal doorgaat zal het zeker spannend worden.
dinsdag 1 november 2011 om 13:13
Mixxie. Ik heb dat ook. Wil geen zeur zijn, want dat heeft hij thuis ook al. Maar aan de andere kant heb jij ook recht je gevoelens te uiten. Hij betekent veel voor jou en jij voor hem (als het goed is), en dan heb je ook recht je hart te luchten. Je bouwt soms zoveel spanningen op dat je het lichamelijk kunt voelen en dan gaat het te ver. Mijn sv geeft zelf ook aan dat ik eerder moet praten, dan weet hij ook waar hij aan toe is en kun je een hoop ellende voorkomen.
Is moeilijk als je bij niemand terecht kunt met de situatie.Mixxie, heb je geen vriendin of iemand bij wie je af en toe je ei kwijt kunt?
Ik weet precies hoe het voelt een dubbelleven te leiden waar iedereen om je heen geen weet van heeft. Je voelt je alleen, vreselijk fout, slechte moeder, slechte echtgenote enz enz. Is iets waar vrouwen meestal problemen mee hebben denk ik. Daarom is het goed je dingen hier van je af te schrijven.
Is moeilijk als je bij niemand terecht kunt met de situatie.Mixxie, heb je geen vriendin of iemand bij wie je af en toe je ei kwijt kunt?
Ik weet precies hoe het voelt een dubbelleven te leiden waar iedereen om je heen geen weet van heeft. Je voelt je alleen, vreselijk fout, slechte moeder, slechte echtgenote enz enz. Is iets waar vrouwen meestal problemen mee hebben denk ik. Daarom is het goed je dingen hier van je af te schrijven.
dinsdag 1 november 2011 om 13:56
Oeiii... het leven dat soms aan je voorbij gaat: herkenbaar!
Gaat net mijn man weg voor een paar dagen (werk) zit ik te sms-en met minnaar . Gaat t bijna aan me voorbij om nog even aandacht te hebben en te luisteren, om gedag te zeggen. Echt erg!!
Mixxi... het verlangen dat overheerst herken ik ook hoor! Mijn ervaring is wel dat dat ook wel weer gestild wordt als er minder contact is. Als je het zelf aan de gang houdt dan leeft het ook meer.
Ik vind niet dat je ´eisen´ kunt stellen. Het is mooi als je beiden dezelfde behoeftes hebt, maar als die er van nature niet zijn dan werkt het niet voor mij. Het is niet zoals in een vaste relatie het geval is: dan wil ik mezelf wel bijstellen en verwacht ik dat ook van mijn partner. Het zou mij benauwen als minnaar allerlei dingen van mij zou gaan verwachten waar ik niet aan wil/kan voldoen. Als verwachtingen of behoeftes te ver uit elkaar liggen stopt het voor mij.
Xxass... het is idd verslavend. Ik denk ook echt dat het in je lijf zo werkt: er wordt van alles aan serotonine aangemaakt. Het is echt een soort van drugs. En daarbij is het toch ook zo: overdaad schaadt. Is hierbij net zoiets. Je weet dat het niet klopt, en toch blijven doen, ondanks al die (herkenbare) gevoelens die jij beschrijft. Wie heeft ooit gezegd dat vreemdgaan alleen maar makkelijk is?
Peper... klinkt spannend!! En over je blind date... lijkt mij het ook: graag of niet!
Voelde ik me net afgewezen door minnaar: ik wilde van het weekend afspreken, maar dan kan hij niet (stapavondje). Is mijn 1e gedachte: dan kom je toch na je stapavondje met je vrienden? Of je gaat daar eerder weg. En dat terwijl hij morgen kan afspreken, maar ik dan niet kan. Echt onterecht die gevoelens van mij. Ze slaan nergens op, maar dan wil hem zoooo graag zien dat ik ervan baal dat hij een stapavondje niet kan combineren met mij (ik heb eerder die neiging om dat wel te doen, zal bij mannen ongetwijfeld anders werken). Het slaat helemaal nergens op!!
Hij zit wel heel erg veel in mijn kop.... vermoeiend soms.
We willen elkaar heel graag zien, maar ik denk niet dat het deze week gaat lukken.
Gaat net mijn man weg voor een paar dagen (werk) zit ik te sms-en met minnaar . Gaat t bijna aan me voorbij om nog even aandacht te hebben en te luisteren, om gedag te zeggen. Echt erg!!
Mixxi... het verlangen dat overheerst herken ik ook hoor! Mijn ervaring is wel dat dat ook wel weer gestild wordt als er minder contact is. Als je het zelf aan de gang houdt dan leeft het ook meer.
Ik vind niet dat je ´eisen´ kunt stellen. Het is mooi als je beiden dezelfde behoeftes hebt, maar als die er van nature niet zijn dan werkt het niet voor mij. Het is niet zoals in een vaste relatie het geval is: dan wil ik mezelf wel bijstellen en verwacht ik dat ook van mijn partner. Het zou mij benauwen als minnaar allerlei dingen van mij zou gaan verwachten waar ik niet aan wil/kan voldoen. Als verwachtingen of behoeftes te ver uit elkaar liggen stopt het voor mij.
Xxass... het is idd verslavend. Ik denk ook echt dat het in je lijf zo werkt: er wordt van alles aan serotonine aangemaakt. Het is echt een soort van drugs. En daarbij is het toch ook zo: overdaad schaadt. Is hierbij net zoiets. Je weet dat het niet klopt, en toch blijven doen, ondanks al die (herkenbare) gevoelens die jij beschrijft. Wie heeft ooit gezegd dat vreemdgaan alleen maar makkelijk is?
Peper... klinkt spannend!! En over je blind date... lijkt mij het ook: graag of niet!
Voelde ik me net afgewezen door minnaar: ik wilde van het weekend afspreken, maar dan kan hij niet (stapavondje). Is mijn 1e gedachte: dan kom je toch na je stapavondje met je vrienden? Of je gaat daar eerder weg. En dat terwijl hij morgen kan afspreken, maar ik dan niet kan. Echt onterecht die gevoelens van mij. Ze slaan nergens op, maar dan wil hem zoooo graag zien dat ik ervan baal dat hij een stapavondje niet kan combineren met mij (ik heb eerder die neiging om dat wel te doen, zal bij mannen ongetwijfeld anders werken). Het slaat helemaal nergens op!!
Hij zit wel heel erg veel in mijn kop.... vermoeiend soms.
We willen elkaar heel graag zien, maar ik denk niet dat het deze week gaat lukken.
dinsdag 1 november 2011 om 13:59
Ben je een zeur als je deelt wat je dwars zit? Je hoeft niet alles dood te analyseren, maar ik vind wel dat je je gevoel uit moet kunnen spreken. Als ik dat bij een man niet zou kunnen, zou ik daar ook niks mee kunnen hebben. Aan de andere kant moet je het ook respecteren als hij tijd of ruimte nodig heeft om dingen op een rijtje te krijgen.
Dat vrijblijvende vind ik ook wel lastig. Ik hoef echt niet elke week te daten, maar dat helemaal niks na een date... Blijf dat maar stom vinden.
Dat vrijblijvende vind ik ook wel lastig. Ik hoef echt niet elke week te daten, maar dat helemaal niks na een date... Blijf dat maar stom vinden.
dinsdag 1 november 2011 om 14:00
Xxass... praat jij er dan over met een vriendin?
Ik vertrouw dit niemand toe. Vrienden zouden het verschrikkelijk vinden dat ik mijn man belazer en w.s. in gewetensnood komen om het hem te vertellen (denk ik). Ik wil een vriendin dit dus niet aandoen. Je weet maar nooit, op z´n manier kan het opeens uitkomen.
Bij minnaar weet ook niemand het. Het is echt TOPsecret. Er gaat te veel naar de kl.te als dit uitkomt, dus daar waken we allebei heel erg voor.
Ik vertrouw dit niemand toe. Vrienden zouden het verschrikkelijk vinden dat ik mijn man belazer en w.s. in gewetensnood komen om het hem te vertellen (denk ik). Ik wil een vriendin dit dus niet aandoen. Je weet maar nooit, op z´n manier kan het opeens uitkomen.
Bij minnaar weet ook niemand het. Het is echt TOPsecret. Er gaat te veel naar de kl.te als dit uitkomt, dus daar waken we allebei heel erg voor.
dinsdag 1 november 2011 om 14:04
Zaritee ik weet niet of je op mij reageerde maar... ik vind juist ook dat je over je gevoelens moet kunnen praten. Ik zou minnaar niet kunnen zien als het alleen om de seks zou gaan. Juist de wederzijdse gevoelens maken het speciaal. Ik hoef echt niet iedere keer topseks (hebben we wel), maar juist de verbondenheid wil ik voelen en uitspreken.
Ik bedoelde te zeggen: als de verwachtingen te ver uiteen liggen, dan zou het voor mij niet werken.
Minnaar en ik houden ook van elkaar op een bepaalde manier. Ik zou het niet zonder die gevoelens willen. Dan was ik er allang mee opgehouden.
En juist die gevoelens maken het soms gecompliceerd.
Ik bedoelde te zeggen: als de verwachtingen te ver uiteen liggen, dan zou het voor mij niet werken.
Minnaar en ik houden ook van elkaar op een bepaalde manier. Ik zou het niet zonder die gevoelens willen. Dan was ik er allang mee opgehouden.
En juist die gevoelens maken het soms gecompliceerd.
dinsdag 1 november 2011 om 14:14
Oh, dan begrijp ik het Zaritee!
Ja, maar het gekke is: ik word helemaal niet afgewezen! Dus mn gevoel slaat nergens op. Hij wil me juist heel erg graag zien, ik heb juist vorige week zulke lieve smsjes gekregen (dat ie me mist etc) alleen lukt het niet om een avond te vinden waarop we allebei kunnen. Ik voel het dus zo, maar de werkelijkheid is totaal anders. Ik ben w.s. een ingewikkeld mens hoor
Ja, maar het gekke is: ik word helemaal niet afgewezen! Dus mn gevoel slaat nergens op. Hij wil me juist heel erg graag zien, ik heb juist vorige week zulke lieve smsjes gekregen (dat ie me mist etc) alleen lukt het niet om een avond te vinden waarop we allebei kunnen. Ik voel het dus zo, maar de werkelijkheid is totaal anders. Ik ben w.s. een ingewikkeld mens hoor
dinsdag 1 november 2011 om 14:20
Zaritee. In het begin had ik wel het gevoel dat ik alleen maar leuk moest zijn en dat alles lekker luchtig gehouden moest worden. Het was tenslotte maar voor erbij. Naarmate er dingen voor mijn gevoel niet meer zo prettig gingen, ben ik hier op vast gelopen en heb ik het uiteindelijk beeindigd. Naarmate een aantal maanden is het contact weer hersteld met het uitdrukkelijke verzoek van mijn sv toch vooral ook irritaties te uiten en sindsdien gaat het beter. Dingen voor je houden verzwijgen omwille van de lieve vrede werkt natuurlijk bij zoiets ook niet.
Secret. Ik heb er in het begin wel met een vriendin over gepraat maar dat had ik dus beter niet kunnen doen. Haar beeld van mij is dus voorgoed veranderd. We zijn nog vriendinnen, maar wel anders. Is heb haar gezegd dat ik met mijn sv gekapt ben, wat dus niet zo is. Eerlijkheid werkt in dit geval dus niet.
Bij mij is het dus zo dat het inmiddels bespreekbaar is met mijn man omdat wij voorzichtig begonnen zijn opener te zijn in onze relatie( maar dat is weer een ander topic).
Maar ik herken precies de gevoelens die worden beschreven er alleen voor te staan.
Wat Stew schrijft dat het een jaar geduurd heeft haar sv uit het systeem te krijgen, geloof ik helemaal. Het is idd een soort verslaving waarin je heel streng en volhardend in moet zijn. Je komt daar niet zomaar uit.
Secret. Ik heb er in het begin wel met een vriendin over gepraat maar dat had ik dus beter niet kunnen doen. Haar beeld van mij is dus voorgoed veranderd. We zijn nog vriendinnen, maar wel anders. Is heb haar gezegd dat ik met mijn sv gekapt ben, wat dus niet zo is. Eerlijkheid werkt in dit geval dus niet.
Bij mij is het dus zo dat het inmiddels bespreekbaar is met mijn man omdat wij voorzichtig begonnen zijn opener te zijn in onze relatie( maar dat is weer een ander topic).
Maar ik herken precies de gevoelens die worden beschreven er alleen voor te staan.
Wat Stew schrijft dat het een jaar geduurd heeft haar sv uit het systeem te krijgen, geloof ik helemaal. Het is idd een soort verslaving waarin je heel streng en volhardend in moet zijn. Je komt daar niet zomaar uit.
dinsdag 1 november 2011 om 14:36
Xxas, grappig, ik redeneer juist: omdat het er voor erbij is, ga ik me niet in allerlei bochten wringen. Het is voor de leuk (en neuk ) en als je er ellendig van gaat lopen voelen is het niet leuk meer en doe je dus iets niet goed. Als minnares ben ik veel egoistischer dan in een normale relatie eigenlijk. Natuurlijk doe ik alles wel in overleg en heb ik respect voor mijn lovers, maar ze zijn er voor de seks en de fun. Je hebt me graag of helemaal niet. Die instelling zorgt ervoor dat ik ook niet ga lopen afvragen of het wel werkelijk waar is dat hij niet kan of dat hij me echt, echt wel lekker vind. Ik wil hem en hij blijkbaar mij ook. Dat het soms zo waardeloos plannen is of dat ik bij vlagen iemand wel veel vaker zou willen zien dan mogelijk, dat hoort m.i. bij het hebben van een affaire.
dinsdag 1 november 2011 om 14:42
Zaritee, lijkt me heerlijk als je er zo in kunt staan!!
Misschien deel jij minder je gevoelens of doe je dat (bijna) niet? Of zorg je er gewoon voor dat ze niet gaan overheersen?
Bij mij is er toch vrij veel gevoel (zacht uitgedrukt ) bij gekomen, waardoor het soms ´groots´ wordt. Het is idd voor de leuk, maar die gevoelens zijn er nou eenmaal wel.
Misschien deel jij minder je gevoelens of doe je dat (bijna) niet? Of zorg je er gewoon voor dat ze niet gaan overheersen?
Bij mij is er toch vrij veel gevoel (zacht uitgedrukt ) bij gekomen, waardoor het soms ´groots´ wordt. Het is idd voor de leuk, maar die gevoelens zijn er nou eenmaal wel.
dinsdag 1 november 2011 om 15:24
Zaritee. Ik zou willen dat ik dat ik er ook zo in zou kunnen staan. Ik laat mijn gevoelens ook de vrije loop. Verhalen over zijn thuissituatie ed. doen mij altijd heel veel. Daar kan ik moeilijk omheen. Dat maakt mij ook wat minder geschikt voor dit gebeuren. Het leuk voor erbij gaat bij mij dus niet helemaal op.
Voel in dat opzicht wel overeenkomsten met Secret
Voel in dat opzicht wel overeenkomsten met Secret
dinsdag 1 november 2011 om 15:35
Secret, ik deel vriendschap met mijn lovers. Ik ben in ze geinteresseerd, leef met ze mee. Maar ik heb geen houden-van relatie. Natuurlijk heb ik ook wel eens last van post date verstandsverbijstering en vlinders. Maar doordat ik niet heel frequent date, zakt dat vanzelf weer af. Ik heb al een relatie, ik zoek/wil geen tweede relatie.
Van liefde, inclusief liefdesverdriet is geen sprake. But then again, what is love
Van liefde, inclusief liefdesverdriet is geen sprake. But then again, what is love
dinsdag 1 november 2011 om 15:37
Ik heb wel een paar vriendinnen waarmee ik er over kan praten, maar wil je ook niet te veel belasten. Zij zitten niet in dezelfde situatie, kunnen wel een luisterend oor zijn, maar hebben ook zoiets van "stop er mee als het je leven zo van slag maakt". Dat is lekker rationeel en makkelijk te zeggen als je niet in die situatie zit. Dus fijn om hier met gelijkgestemden te zijn.
@secret69 ik vind dus eigenlijk ook dat ik geen eisen kan stellen.
maar vind de situatie die jij beschrijft zo'n voorbeeld, je wilt afspreken, hij kan niet (stapavondje) terwijl jij dan denkt, dan plan je het toch anders in. Ik heb een paar keer iets soortgelijks meegemaakt en vind het dan moeilijk om te zeggen/en doen alsof dat niks uitmaakt. Terwijl je er flink van baalt, en denkt, omdat je wel hete smsjes ontvangt, hij mag er ook wel iets meer voor over hebben. Dat bedoel ik met "eisen stellen". Hoe reageren jullie dan?
Ik ben er in gestapt met het idee - je leeft maar een keer en we zien wel waar het schip strandt- maar intussen is er toch wel veel gevoel bijgekomen en kan ik het niet meer zo naast me neer leggen. Ik zou er in willen staan als jij Zaritee, lijkt me heel prettig.
@secret69 ik vind dus eigenlijk ook dat ik geen eisen kan stellen.
maar vind de situatie die jij beschrijft zo'n voorbeeld, je wilt afspreken, hij kan niet (stapavondje) terwijl jij dan denkt, dan plan je het toch anders in. Ik heb een paar keer iets soortgelijks meegemaakt en vind het dan moeilijk om te zeggen/en doen alsof dat niks uitmaakt. Terwijl je er flink van baalt, en denkt, omdat je wel hete smsjes ontvangt, hij mag er ook wel iets meer voor over hebben. Dat bedoel ik met "eisen stellen". Hoe reageren jullie dan?
Ik ben er in gestapt met het idee - je leeft maar een keer en we zien wel waar het schip strandt- maar intussen is er toch wel veel gevoel bijgekomen en kan ik het niet meer zo naast me neer leggen. Ik zou er in willen staan als jij Zaritee, lijkt me heel prettig.
dinsdag 1 november 2011 om 15:39
Xxas, tja, daar heb ik dus geen last van. Ik bekijk gerust de trouwfoto's, zwaai naar zijn kind via facetime, bedenk verjaardagscadeau's, etc. Ik ben totaal niet jaloers, simpelweg omdat ik haar plaats niet in wil nemen. Ik heb al een partner waar ik gelukkig mee ben. En die heeft hij ook. De uren die we samen hebben zijn van ons. De rest van de tijd horen we bij een ander. En dan hoop ik dat die leuk zijn met zijn eigen gezin/prive leven.
