Bradley Manning

Bradley Manning, de militair die ervan verdacht wordt het videofragment naar buiten te hebben gebracht waarop te zien was hoe Amerikaanse militairen een groep ongewapende journalisten en burgers aan flarden schoot, moet in december voor de eerste zitting van zijn proces voor het gerecht verschijnen. Hij heeft inmiddels liefst anderhalf jaar in voorarrest gezeten, waarvan een groot gedeelte in eenzame opsluiting. Hieronder nog even de (bedoelde) effecten van 'sensorische deprivatie'.



In eenzame opsluiting



Een van de meest extreme bijwerkingen geleden door gevangenen, lijken te worden veroorzaakt door eenzame opsluiting voor lange duur. Toen gehouden in "Special Housing Units" (SHU), gevangenen zijn onderworpen aan sensorische deprivatie en het gebrek aan sociaal contact, dat een ernstig negatief effect van hun geestelijke gezondheid kan hebben.



Lange duur kan leiden depressie en veranderingen in de hersenen fysiologie. Bij het ontbreken van een sociale context die nodig is om de perceptie van hun omgeving te valideren, gevangenen worden zeer kneedbaar, abnormaal gevoelig, en vertonen een verhoogde kwetsbaarheid voor de invloed van de mensen beheersen van hun omgeving. Sociale verbondenheid en de ondersteuning van de sociale interactie een voorwaarde zijn voor de lange termijn sociale aanpassing als een gevangene.



Gevangenen vertonen het paradoxale effect van de sociale terugtrekking na lange periodes van eenzame opsluiting. Een verschuiving vindt plaats van een verlangen naar meer sociale contact, met een angst voor het. Ze kunnen groeien lethargisch en apathisch, en meer in staat zijn om hun eigen gedrag bepalen wanneer vrijgelaten uit eenzame opsluiting. De kan komen hangt af van de gevangenis structuur te beheersen en beperken hun gedrag.



Een lang verblijf in eenzame opsluiting kan leiden tot gevangenen naar klinische depressie, en op lange termijn impuls controle stoornis te ontwikkelen. Die met reeds bestaande psychische ziekten zijn op een hoger risico voor het ontwikkelen van psychiatrische symptomen. Enkele veel voorkomende gedragingen zijn automutilatie, suïcidale neigingen, en psychose.



Een psychopathologische aandoening geïdentificeerd als "SHU-syndroom" is waargenomen bij zulke gevangenen. De symptomen worden gekenmerkt als problemen met concentratie en geheugen, verstoring van de waarneming, en hallucinaties. De meeste veroordeelden die lijden aan het syndroom van SHU vertonen extreme gegeneraliseerde angststoornis en paniekstoornis, met enkele lijden geheugenverlies. (Bron: Wiki).

Ja, dat is al heel lang bekend. En het wordt doorgaans niet onder straf geschaard, maar onder marteling.

Dat Assange dat niet doet, is nogal wiedes. Het zou de zaak van Manning niet sterker maken. Nu is nog niet bewezen dat Manning schuldig is. Bovendien verkeert Wikileaks zelf in grote geldnood, omdat de gangbare betaalmogelijkheden via het internet voor Wikileaks zijn afgesloten, omdat de creditcard-firma's en banken Wikileaks boycotten.

Friia, ik begrijp niet zo goed waar je heen wilt. Manning is niet veroordeeld. Hij is, tot nu toe, zonder proces, en voornamelijk in eenzame opsluiting, opgeborgen. Als afschrikwekkend voorbeeld voor eenieder die zelfs maar met de gedachte speelde om andere misstanden aan de kaak te stellen, en bewijzen naar buiten te brengen als de 'officiële kanalen' dergelijke informatie systematisch af lieten vloeien naar de doofpot. En 'spin-doctors' aan het werk werden gezet om aan de geruchten een 'juiste' draai te geven.



Wikileaks wordt door de banken systematisch afgeknepen, en de vervolging van Assange is, voor mij, een politiek proces. Dat geld dat aan Wikileaks wordt gedoneerd gebruikt wordt om hem uit de bak te houden, vind ik niet meer dan normaal in die zin.