
Vrouw (27) verzuipt in emmer roze muurverf!!!
donderdag 21 februari 2008 om 13:58
donderdag 21 februari 2008 om 14:02
Dan heb je toch weer genoeg gedaan Ring.
En een beetje elkaar in de gaten houden moet ook toch? Niet vervelend bedoeld, maar gewoon uit interesse.
Karintje; ik doe een paramedische opleiding, heb best wel wat medische kennis. Plus dat dat een stukje vakidiotie is, ik zoek zulke dingen op, vind het enorm interessant...
En wie weet kom ik later nog eens met mensen met zenuwletsel te werken, dus dan komt het van pas dat ik zulke dingen weet
En een beetje elkaar in de gaten houden moet ook toch? Niet vervelend bedoeld, maar gewoon uit interesse.
Karintje; ik doe een paramedische opleiding, heb best wel wat medische kennis. Plus dat dat een stukje vakidiotie is, ik zoek zulke dingen op, vind het enorm interessant...
En wie weet kom ik later nog eens met mensen met zenuwletsel te werken, dus dan komt het van pas dat ik zulke dingen weet
668, the neighbour of the Beast
donderdag 21 februari 2008 om 14:08
Marels, het stomme is dat ik zelf tot voor kort doktersassistente was. Ook heb ik 2 jaar de verpleegkunde-opleiding gedaan. Mijn vriend is co-assistent en studeert over een half jaar af.
In mijn rol als hulpverlener was alles voor mij heel duidelijk. Maar nu het om mezelf gaat is het ineens een heel ander verhaal... Alsof ik ineens een black-out heb ofzo! Komt door de emoties gok ik.
Maar wat voor opleiding doe jij?
In mijn rol als hulpverlener was alles voor mij heel duidelijk. Maar nu het om mezelf gaat is het ineens een heel ander verhaal... Alsof ik ineens een black-out heb ofzo! Komt door de emoties gok ik.
Maar wat voor opleiding doe jij?
donderdag 21 februari 2008 om 14:12
Wat doe je nu dan Karin? Ik studeer dus ergotherapie.
En ik merk dat zelf ook wel, het is toch heel anders wanneer het over jezelf gaat.
Ik moet binnenkort "geopereerd" worden, en daar schijt ik zeven kleuren stront voor, terwijl ik zonder blikken of blozen naar een forse decubituswond kan kijken en niet van slag raak als ik de meest rare ziektebeelden tegen kom. Ik denk dat wanneer het om jezelf gaat, dat je wel profijt hebt van je eigen medische kennis, maar dat je het dan toch allemaal een stuk minder nuchter kunt bekijken dan bij een cliënt.
Overigens is dat wel de vloek van een medische opleiding; iedereen zou er een hypochonder van worden, omdat je telkens allerlei symptomen bij jezelf herkent.
Je wilt niet weten hoeveel psychische aandoeningen ik inmiddels al heb
En ik merk dat zelf ook wel, het is toch heel anders wanneer het over jezelf gaat.
Ik moet binnenkort "geopereerd" worden, en daar schijt ik zeven kleuren stront voor, terwijl ik zonder blikken of blozen naar een forse decubituswond kan kijken en niet van slag raak als ik de meest rare ziektebeelden tegen kom. Ik denk dat wanneer het om jezelf gaat, dat je wel profijt hebt van je eigen medische kennis, maar dat je het dan toch allemaal een stuk minder nuchter kunt bekijken dan bij een cliënt.
Overigens is dat wel de vloek van een medische opleiding; iedereen zou er een hypochonder van worden, omdat je telkens allerlei symptomen bij jezelf herkent.
Je wilt niet weten hoeveel psychische aandoeningen ik inmiddels al heb
668, the neighbour of the Beast
donderdag 21 februari 2008 om 14:14
quote:Ring1981 schreef op 21 februari 2008 @ 14:09:
Aha, zo dus. Ik ben doktersassistente op een polikliniek. Dermatologie. Erg interessant, want je mag daar veel zelf doen als assistente. Bovendien zijn de artsen echt heel aardig, ik leer er veel.
Whahahaha, het is dat je niet bij mij in de buurt woont, anders zou ik er bang van worden.
Ik moet binnenkort dus in me laten snijden. Jawel..... door de dermatoloog
Aha, zo dus. Ik ben doktersassistente op een polikliniek. Dermatologie. Erg interessant, want je mag daar veel zelf doen als assistente. Bovendien zijn de artsen echt heel aardig, ik leer er veel.
Whahahaha, het is dat je niet bij mij in de buurt woont, anders zou ik er bang van worden.
Ik moet binnenkort dus in me laten snijden. Jawel..... door de dermatoloog
668, the neighbour of the Beast
donderdag 21 februari 2008 om 14:16
donderdag 21 februari 2008 om 14:19
Je moet er gewoon klaar voor zijn om in de psychiatrie te werken. Ik vond mezelf heel wat toen ik eraan begon. Vond mezelf sterk in me schoenen staan juist omdat ik al zoveel had meegemaakt.
Maar ben toch afgehaakt omdat ik het niet trok al die verantwoordelijkheid. Het was heel raar om als 21-jarige als ' luisterend oor' te fungeren voor mensen die veeel ouder waren en met de meest verschrikkelijke trauma's...
Maar ben toch afgehaakt omdat ik het niet trok al die verantwoordelijkheid. Het was heel raar om als 21-jarige als ' luisterend oor' te fungeren voor mensen die veeel ouder waren en met de meest verschrikkelijke trauma's...
donderdag 21 februari 2008 om 14:23
Ahhh Marels. Dat is toevallig. Vind je het zo eng?
Ik herken het ook wel hoor. Je ziet zoveel soorten aandoeningen waarvan je niet eens wist dat ze bestonden! Gelukkig ben ik wel nuchter genoeg om mezelf niet van alles aan te gaan praten. Maar waar ik wel van ben geschrokken, is dat huidkanker zo veel voorkomt bij mensen. Als je dat weet, ben je wel wat voorzichtiger met zon.
Ik heb trouwens mijn baan min of meer gekregen door mijn 'huidaandoening,' haha. Ik werkte eerst op een andere poli, maar kwam twee keer in de week bij dermatologie voor mijn handen (lichttherapie bij chronisch eczeem). Op een dag vertelden ze mij dat er een vacature kwam, of dat niks voor mij was. Ik moest wel even een brief schrijven. Ik werd uitgenodigd voor het gesprek, en voila: ik had de baan. Best leuk, omdat mijn functie best een gewilde is. Omdat je als assistente op dermatologie dus zoveel mag doen, en omdat de artsen zo leuk zijn.
Nou ja, dat was dus mazzel hebben.
Best grappig dat we wel een beetje in dezelfde hoek zitten allemaal.
Ik herken het ook wel hoor. Je ziet zoveel soorten aandoeningen waarvan je niet eens wist dat ze bestonden! Gelukkig ben ik wel nuchter genoeg om mezelf niet van alles aan te gaan praten. Maar waar ik wel van ben geschrokken, is dat huidkanker zo veel voorkomt bij mensen. Als je dat weet, ben je wel wat voorzichtiger met zon.
Ik heb trouwens mijn baan min of meer gekregen door mijn 'huidaandoening,' haha. Ik werkte eerst op een andere poli, maar kwam twee keer in de week bij dermatologie voor mijn handen (lichttherapie bij chronisch eczeem). Op een dag vertelden ze mij dat er een vacature kwam, of dat niks voor mij was. Ik moest wel even een brief schrijven. Ik werd uitgenodigd voor het gesprek, en voila: ik had de baan. Best leuk, omdat mijn functie best een gewilde is. Omdat je als assistente op dermatologie dus zoveel mag doen, en omdat de artsen zo leuk zijn.
Nou ja, dat was dus mazzel hebben.
Best grappig dat we wel een beetje in dezelfde hoek zitten allemaal.