
Welke spullen houden bij faillissement vader?
dinsdag 13 december 2011 om 13:26
Alvast sorry voor het lange verhaal . Ik hoop toch dat iemand de moeite neemt om het te lezen en me misschien kan helpen.
Mijn ouders zitten al een tijd in een hele moeilijke scheiding en ze komen er niet uit. Eigenlijk is het allemaal berust op onzin en op het feit dat ze allebei meer geld willen hebben dan dat er is, tot frustratie van iedereen en vooral van mij (23) en m'n twee broertjes (21 en 16). Ze zijn al 4 jaar bezig om te scheiden en zijn inmiddels vrijwel al het geld kwijt aan advocaten en andere dingen die niet nodig zijn.
Voor mijn verhaal is het handig om te weten dat mijn vader een erg lastige man is om ruzie mee te hebben. Hij wil namelijk altijd gelijk hebben en leeft nogal in zijn eigen wereld. Hij maakt soms een waarheid die niet klopt maar in zijn ogen wel de juiste waarheid is. Er is nooit iets bewezen over of hij iets heeft ofzo, maar als je de symptomen van narcisme en midlifecrisis bij elkaar op telt dan heb je zo ongeveer mijn vader. De enige persoon die wel met hem kan praten en samenwerken ben ik (en misschien zijn nieuwe vriendin, maar dat is omdat hij nu nog heel gek op haar is en omdat zij het helemaal met hem eens is, als dat ooit mis gaat wordt ie volgens mij ook zo tegen haar).
Daarnaast werk ik sinds een tijdje voor m'n vader. Hij wil een nieuw idee op de markt zetten (grote investeringen, klopt ook precies volgens midlifecrisis) en ik heb hem daarmee geholpen. Het gaat om een nogal grote machine en is dus behoorlijk kostbaar. Op het moment zijn we bezig met een prototype en het nadeel daarvan is dat het op het moment nog niets oplevert aan geld maar wel heel veel kost. Ik heb een tijdje en klein inkomen gekregen van m'n vader's reserves en ik heb met hem afgesproken dat ik mijn volle loon zou krijgen zodra het idee geld zou opleveren. Ik vind het nu niet zo heel erg dat ik niet zo veel verdien. Op het moment zijn echter mijn vaders reserves ook op en kan ik dus geen geld meer van hem krijgen. Daarom ben ik op het moment op zoek naar een andere baan.
Maar goed, dat is niet echt het probleem. Het probleem is dat mijn moeder nu via allerlei wegen beslag legt op mijn vaders inkomen omdat hij geen alimentatie wil betalen en omdat hij het niet eens wordt met het bedrag dat mijn moeder wil hebben. Het inkomen wat mijn vader nog had is bijna helemaal gestopt omdat het voor een groot deel te maken heeft met agrarische bezigheden en het gaat erg slecht in die sector. Ook hebben mensen geen vertrouwen meer in mijn vader omdat er beslag ligt op het geld en stoppen ze dus met de samenwerking. Daarnaast heeft mijn vader ook totaal geen zin meer om zijn best te doen om geld te verdienen wat hij meteen weer aan mijn moeder moet geven, wat vreselijk narcistisch is maar wat ik ook wel begrijp. Op dit moment kan hij zijn rekeningen niet meer betalen en zitten we dus helemaal vast. Gisteren heeft mijn vader een mailtje gekregen van een advocaat die zegt dat als hij binnen 5 werkdagen niet een bepaald bedrag betaald dat ze een faillissement in werking gaan stellen.
Ik ben nu heel bang dat dit echt gaat gebeuren. Het is zo raar, want voordat mijn moeder bij mijn vader weg ging liep het bedrijf heel goed en hadden we het eigenlijk heel goed. Konden twee keer per jaar op vakantie en allerlei leuke dingen doen. Waar ik nu nogal mee zit is dat ik net mijn studentenkamer heb opgezegd omdat ik niet meer studeer en afgelopen weekend al mijn spullen bij mijn vader heb neergezet omdat hij daar ruimte voor heeft. Als er nou beslag wordt gelegd op de inboedel vanwege het faillissement worden dan mijn spullen ook meegenomen? Het is niet zo heel veel waard allemaal (blijft toch van een student ), maar bij elkaar toch wel 2000 á 2500 euro denk ik (2 pers bed, bank, 2 kasten, tv, koelkast, servies etc.). Maar het is natuurlijk niet van mijn vader, maar van mij, dus mogen ze dat dan wel in beslag nemen?
Moet ik de spullen ergens anders gaan stallen? Ik was juist zo blij dat ik sinds afgelopen weekend eindelijk al mijn spullen op één plek had. Ik heb mijn kamer nog een tijdje aangehouden terwijl ik al bij m'n vader werkte en ik heb daardoor een hele tijd gereisd tussen mijn studentenkamer, m'n vaders en m'n moeders huis waardoor ik me op het moment eigenlijk nergens meer thuis voel. Ik wordt er in ieder geval gek van, daarom heb ik besloten weer helemaal bij mijn vader te gaan wonen omdat ik nu even geen geld heb voor een eigen huisje.
wie kan mij advies geven? Ook als ik er met mijn vader of moeder over ga praten wat ik dan misschien kan zeggen? Mijn broertje van 16 (was net 13 toen ze uit elkaar gingen) is eigenlijk al helemaal verpest door deze situatie. Hij heeft op z'n 14e volgens mij vrij veel drugs gebruikt en heeft verkeerde vrienden gehad. Nu gaat het volgens mij gelukkig wel beter (niet dankzij mijn ouders), maar zeker weten doe je dat nooit natuurlijk.
Mijn ouders zitten al een tijd in een hele moeilijke scheiding en ze komen er niet uit. Eigenlijk is het allemaal berust op onzin en op het feit dat ze allebei meer geld willen hebben dan dat er is, tot frustratie van iedereen en vooral van mij (23) en m'n twee broertjes (21 en 16). Ze zijn al 4 jaar bezig om te scheiden en zijn inmiddels vrijwel al het geld kwijt aan advocaten en andere dingen die niet nodig zijn.
Voor mijn verhaal is het handig om te weten dat mijn vader een erg lastige man is om ruzie mee te hebben. Hij wil namelijk altijd gelijk hebben en leeft nogal in zijn eigen wereld. Hij maakt soms een waarheid die niet klopt maar in zijn ogen wel de juiste waarheid is. Er is nooit iets bewezen over of hij iets heeft ofzo, maar als je de symptomen van narcisme en midlifecrisis bij elkaar op telt dan heb je zo ongeveer mijn vader. De enige persoon die wel met hem kan praten en samenwerken ben ik (en misschien zijn nieuwe vriendin, maar dat is omdat hij nu nog heel gek op haar is en omdat zij het helemaal met hem eens is, als dat ooit mis gaat wordt ie volgens mij ook zo tegen haar).
Daarnaast werk ik sinds een tijdje voor m'n vader. Hij wil een nieuw idee op de markt zetten (grote investeringen, klopt ook precies volgens midlifecrisis) en ik heb hem daarmee geholpen. Het gaat om een nogal grote machine en is dus behoorlijk kostbaar. Op het moment zijn we bezig met een prototype en het nadeel daarvan is dat het op het moment nog niets oplevert aan geld maar wel heel veel kost. Ik heb een tijdje en klein inkomen gekregen van m'n vader's reserves en ik heb met hem afgesproken dat ik mijn volle loon zou krijgen zodra het idee geld zou opleveren. Ik vind het nu niet zo heel erg dat ik niet zo veel verdien. Op het moment zijn echter mijn vaders reserves ook op en kan ik dus geen geld meer van hem krijgen. Daarom ben ik op het moment op zoek naar een andere baan.
Maar goed, dat is niet echt het probleem. Het probleem is dat mijn moeder nu via allerlei wegen beslag legt op mijn vaders inkomen omdat hij geen alimentatie wil betalen en omdat hij het niet eens wordt met het bedrag dat mijn moeder wil hebben. Het inkomen wat mijn vader nog had is bijna helemaal gestopt omdat het voor een groot deel te maken heeft met agrarische bezigheden en het gaat erg slecht in die sector. Ook hebben mensen geen vertrouwen meer in mijn vader omdat er beslag ligt op het geld en stoppen ze dus met de samenwerking. Daarnaast heeft mijn vader ook totaal geen zin meer om zijn best te doen om geld te verdienen wat hij meteen weer aan mijn moeder moet geven, wat vreselijk narcistisch is maar wat ik ook wel begrijp. Op dit moment kan hij zijn rekeningen niet meer betalen en zitten we dus helemaal vast. Gisteren heeft mijn vader een mailtje gekregen van een advocaat die zegt dat als hij binnen 5 werkdagen niet een bepaald bedrag betaald dat ze een faillissement in werking gaan stellen.
Ik ben nu heel bang dat dit echt gaat gebeuren. Het is zo raar, want voordat mijn moeder bij mijn vader weg ging liep het bedrijf heel goed en hadden we het eigenlijk heel goed. Konden twee keer per jaar op vakantie en allerlei leuke dingen doen. Waar ik nu nogal mee zit is dat ik net mijn studentenkamer heb opgezegd omdat ik niet meer studeer en afgelopen weekend al mijn spullen bij mijn vader heb neergezet omdat hij daar ruimte voor heeft. Als er nou beslag wordt gelegd op de inboedel vanwege het faillissement worden dan mijn spullen ook meegenomen? Het is niet zo heel veel waard allemaal (blijft toch van een student ), maar bij elkaar toch wel 2000 á 2500 euro denk ik (2 pers bed, bank, 2 kasten, tv, koelkast, servies etc.). Maar het is natuurlijk niet van mijn vader, maar van mij, dus mogen ze dat dan wel in beslag nemen?
Moet ik de spullen ergens anders gaan stallen? Ik was juist zo blij dat ik sinds afgelopen weekend eindelijk al mijn spullen op één plek had. Ik heb mijn kamer nog een tijdje aangehouden terwijl ik al bij m'n vader werkte en ik heb daardoor een hele tijd gereisd tussen mijn studentenkamer, m'n vaders en m'n moeders huis waardoor ik me op het moment eigenlijk nergens meer thuis voel. Ik wordt er in ieder geval gek van, daarom heb ik besloten weer helemaal bij mijn vader te gaan wonen omdat ik nu even geen geld heb voor een eigen huisje.
wie kan mij advies geven? Ook als ik er met mijn vader of moeder over ga praten wat ik dan misschien kan zeggen? Mijn broertje van 16 (was net 13 toen ze uit elkaar gingen) is eigenlijk al helemaal verpest door deze situatie. Hij heeft op z'n 14e volgens mij vrij veel drugs gebruikt en heeft verkeerde vrienden gehad. Nu gaat het volgens mij gelukkig wel beter (niet dankzij mijn ouders), maar zeker weten doe je dat nooit natuurlijk.

dinsdag 13 december 2011 om 13:45
Bedankt voor de snelle reactie! Ik heb volgens mij van bijna alles nog de bonnetjes, dus ik zal het even in een apart mapje doen zodat ik dat in ieder geval op een rijtje heb. Ik heb in principe wel een oom waar ik ook wat spullen kwijt kan, maar liever niet natuurlijk.
Ik weet dat ik me er niet mee moet bemoeien, maar ja dat doe ik al 4 jaar en nu is de situatie zo dat ik er ook de dupe van wordt en daar heb ik niet zo'n zin in. Ik geloof dat mijn moeder dat ook niet beseft...
Ik weet dat ik me er niet mee moet bemoeien, maar ja dat doe ik al 4 jaar en nu is de situatie zo dat ik er ook de dupe van wordt en daar heb ik niet zo'n zin in. Ik geloof dat mijn moeder dat ook niet beseft...
dinsdag 13 december 2011 om 13:53
quote:tezziejj schreef op 13 december 2011 @ 13:45:
Bedankt voor de snelle reactie! Ik heb volgens mij van bijna alles nog de bonnetjes, dus ik zal het even in een apart mapje doen zodat ik dat in ieder geval op een rijtje heb. Ik heb in principe wel een oom waar ik ook wat spullen kwijt kan, maar liever niet natuurlijk.
Ik weet dat ik me er niet mee moet bemoeien, maar ja dat doe ik al 4 jaar en nu is de situatie zo dat ik er ook de dupe van wordt en daar heb ik niet zo'n zin in. Ik geloof dat mijn moeder dat ook niet beseft...
Hoezo word jij hier de dupe van , je moeder heeft gewoon recht op allementatie en dat zal ze vast niet alleen voor zichzelf maar ook voor de de andere broers en of zussen van je willen, daarbij ga ik er van uit dat je moeder ook heeft gewerkt in de zaak of dusdanig alles in haar 1tje heeft gedaan zodat je vader de zaak kon opbouwen.
Verder vind ik het nogal appart dat jij weer bij je vader bent gaan wonen terwijl je inmiddels 23 bent , en idd je mag je er niet mee bemoeien het gaat jou nl niks aan, dit is tussen jouw ouders en beiden hebben ze geen verantwoording aan jou af te leggen.
Bedankt voor de snelle reactie! Ik heb volgens mij van bijna alles nog de bonnetjes, dus ik zal het even in een apart mapje doen zodat ik dat in ieder geval op een rijtje heb. Ik heb in principe wel een oom waar ik ook wat spullen kwijt kan, maar liever niet natuurlijk.
Ik weet dat ik me er niet mee moet bemoeien, maar ja dat doe ik al 4 jaar en nu is de situatie zo dat ik er ook de dupe van wordt en daar heb ik niet zo'n zin in. Ik geloof dat mijn moeder dat ook niet beseft...
Hoezo word jij hier de dupe van , je moeder heeft gewoon recht op allementatie en dat zal ze vast niet alleen voor zichzelf maar ook voor de de andere broers en of zussen van je willen, daarbij ga ik er van uit dat je moeder ook heeft gewerkt in de zaak of dusdanig alles in haar 1tje heeft gedaan zodat je vader de zaak kon opbouwen.
Verder vind ik het nogal appart dat jij weer bij je vader bent gaan wonen terwijl je inmiddels 23 bent , en idd je mag je er niet mee bemoeien het gaat jou nl niks aan, dit is tussen jouw ouders en beiden hebben ze geen verantwoording aan jou af te leggen.
dinsdag 13 december 2011 om 13:56
Ik denk dat het voor iedereen van belang is dat jij zo snel mogelijk voor jezelf gaat zorgen en niet meer tussen je ouders gaat bemiddelen of de schijn wekt een kant te kiezen (en dat doe je mijns inziens door voor je vader te gaan werken).
Het is tijd dat zij zich volwassen gaan gedragen en hun zaken op orde krijgen, maar het is niet jouw taak omdat te bewerkstelligen.
Het is tijd dat zij zich volwassen gaan gedragen en hun zaken op orde krijgen, maar het is niet jouw taak omdat te bewerkstelligen.
dinsdag 13 december 2011 om 14:25
@sugermiss Ik begrijp dat je dit denkt na mijn verhaal, maar ik heb juist jarenlang alleen maar aan anderen gedacht en mezelf een beetje verwaarloosd. Nu besef ik dat ikzelf belangrijker ben en ben klaar met deze situatie.
Omdat ik een van de weinige personen ben die aan beide kanten blijft staan denk ik dat het slim is om er misschien met allebei over te praten, maar ik ben het zeker met jullie eens dat ik me er eigenlijk niet mee moet bemoeien.
Mijn moeder heeft zeker recht op alimentatie, maar het geld dat ze nu wil hebben is alleen niet reeël en dat is er helemaal niet. Dat beseft mijn moeder niet en dat is heel jammer. Mijn eigenwijze vader zegt dan dat ze maar helemaal niets meer mag hebben (om gek van te worden).
Dat ik voor mijn vader werk heeft absoluut niets te maken met een kant kiezen, en dat weet mijn moeder ook hoor. Sterker nog, ik ben het vaak meer eens met mijn moeder dan met mijn vader, vooral omdat mijn vader zich vaak belachelijk gedraagt. Maar in deze situatie ben ik het niet eens met mijn moeder. Dat ik bij m'n vader ga wonen is praktisch gewoon het meest handig. Ik werk(te?) bij hem, dus ben ik meteen op m'n werkplek. Het is goedkoper omdat ik samen met hem kan eten en geen eigen huur hoef te betalen, en hij heeft er de ruimte voor (mijn moeder heeft een appartement met 1 slaapkamer). Daarnaast laat hij me heel vrij.
Ik begrijp ook dat het raar is dat ik weer thuis ga wonen terwijl ik 23 ben, maar dat is financieel voor nu even het meest handige. Ik ben ondertussen natuurlijk wel op zoek naar woonruimte en sta ingeschreven bij de woningbouw, dit is echt tijdelijk.
En ik word er de dupe van omdat ik straks misschien mijn spullen en woonplek kwijt raak omdat mijn ouders al 4 jaar geen ruzie op kunnen lossen. Een ruzie die eigenlijk nergens op gebaseerd is. Als ze het meteen hadden opgelost was er niets aan de hand geweest, dan had mijn moeder een mooi huis kunnen kopen en had mijn vader z'n bedrijf door kunnen zetten. Nu woont mijn moeder in een klein appartement, en mijn vader in een vervallen huis met een bedrijf dat binnenkort waarschijnlijk failliet gaat. Dat is de reden dat ik het allemaal onzin vind.
Omdat ik een van de weinige personen ben die aan beide kanten blijft staan denk ik dat het slim is om er misschien met allebei over te praten, maar ik ben het zeker met jullie eens dat ik me er eigenlijk niet mee moet bemoeien.
Mijn moeder heeft zeker recht op alimentatie, maar het geld dat ze nu wil hebben is alleen niet reeël en dat is er helemaal niet. Dat beseft mijn moeder niet en dat is heel jammer. Mijn eigenwijze vader zegt dan dat ze maar helemaal niets meer mag hebben (om gek van te worden).
Dat ik voor mijn vader werk heeft absoluut niets te maken met een kant kiezen, en dat weet mijn moeder ook hoor. Sterker nog, ik ben het vaak meer eens met mijn moeder dan met mijn vader, vooral omdat mijn vader zich vaak belachelijk gedraagt. Maar in deze situatie ben ik het niet eens met mijn moeder. Dat ik bij m'n vader ga wonen is praktisch gewoon het meest handig. Ik werk(te?) bij hem, dus ben ik meteen op m'n werkplek. Het is goedkoper omdat ik samen met hem kan eten en geen eigen huur hoef te betalen, en hij heeft er de ruimte voor (mijn moeder heeft een appartement met 1 slaapkamer). Daarnaast laat hij me heel vrij.
Ik begrijp ook dat het raar is dat ik weer thuis ga wonen terwijl ik 23 ben, maar dat is financieel voor nu even het meest handige. Ik ben ondertussen natuurlijk wel op zoek naar woonruimte en sta ingeschreven bij de woningbouw, dit is echt tijdelijk.
En ik word er de dupe van omdat ik straks misschien mijn spullen en woonplek kwijt raak omdat mijn ouders al 4 jaar geen ruzie op kunnen lossen. Een ruzie die eigenlijk nergens op gebaseerd is. Als ze het meteen hadden opgelost was er niets aan de hand geweest, dan had mijn moeder een mooi huis kunnen kopen en had mijn vader z'n bedrijf door kunnen zetten. Nu woont mijn moeder in een klein appartement, en mijn vader in een vervallen huis met een bedrijf dat binnenkort waarschijnlijk failliet gaat. Dat is de reden dat ik het allemaal onzin vind.

woensdag 14 december 2011 om 17:56
In principe vallen jouw spullen niet onder het faillissement van je vader. Je moet dan wel kunnen bewijzen dat het jouw spullen zijn. Bonnetjes zijn daarvoor misschien niet voldoende. Het is dan misschien beter om een notariele akte op te laten maken dat het jouw spullen. Als je vader een koopwoning heeft zal dit ook i de boedel vallen en worden geexecuteerd. Je hebt dan idd geen woonplaats meer. Als je vader een eenmanszaak heeft is het nog een optie op de WSNP aan te vragen. Hij zal dan wel zijn bedrijf op moeten geven maar een faillissement is dan van de baan, tenzij hij zich niet aan de WSNP houdt, dan zal het faillissement als nog worden uitgespreken. Je vader zou ook kunnen proberen met zn schuldeisers tot een minnelijke regeling te kunnen komen.
@Primabella de moeder gaat niet failliet als de scheiding er nog niet door is. Wel valt de gemeenschap van goederen (als die er is) in de boedel. Zo kan het faillissement dus indirect wel van invloed zijn op de moeder.
@Primabella de moeder gaat niet failliet als de scheiding er nog niet door is. Wel valt de gemeenschap van goederen (als die er is) in de boedel. Zo kan het faillissement dus indirect wel van invloed zijn op de moeder.
woensdag 14 december 2011 om 20:36
tezziejj, het is me niet helemaal duidelijk of het zou gaan om een persoonlijk faillissement van je vader of om het faillissement van zijn vennootschap (BV dan wel NV)? Verder: inderdaad zorgen dat je aan kunt tonen dat het jouw spullen zijn, die vallen niet onder het faillissementsbeslag (maar kan nog wel heisa zijn om aan te tonen bij curator en eventuele anderen dat het jouw spullen zijn).
En tot slot: weet niet of je vader daartoe geneigd zou zijn, maar mocht je vader dat vragen: niet mee gaan werken aan constructies om eigendommen nog even over te dragen oid. Kan frauduleus zijn (paulianeus handelen heet dat: vermogensonttrekking in het licht van het faillissement).
En laat hem zelf ook juridisch advies inwinnen. Vaak wordt faillissement aangevraagd om druk te zetten om tot een regeling te komen, het kan zijn dat dat hier ook zo is en dat schuldeisers willen praten. Vaak krijgen de " gewone" (concurrente) schuldeisers minder dan 10% van hun vordering terug, dus alles meer dan dat is al mooi meegenomen.
En tot slot: weet niet of je vader daartoe geneigd zou zijn, maar mocht je vader dat vragen: niet mee gaan werken aan constructies om eigendommen nog even over te dragen oid. Kan frauduleus zijn (paulianeus handelen heet dat: vermogensonttrekking in het licht van het faillissement).
En laat hem zelf ook juridisch advies inwinnen. Vaak wordt faillissement aangevraagd om druk te zetten om tot een regeling te komen, het kan zijn dat dat hier ook zo is en dat schuldeisers willen praten. Vaak krijgen de " gewone" (concurrente) schuldeisers minder dan 10% van hun vordering terug, dus alles meer dan dat is al mooi meegenomen.
donderdag 15 december 2011 om 09:20
nee, maar bij bepaalde schulden aan de fiscus kan de belastingdienst wel bodembeslag leggen. Afhankelijk van of de gefailleerde de vader is of het bedrijf van haar vader is, valt daar vrijwel alles dat op de bodem van de vader/zijn bedrijf staat onder (alles wat bestemd is tot duurzame inrichting van huis of hoeve, om precies te zijn).
De fiscus hoeft dan alleen reeele eigendom van derden (zoals bv TO) te respecteren (dus moet TO aan kunnen tonen dat het haar goederen zijn). Dat zou een risico zijn als gefailleerde de vader van TO is. En of het zinvol is of niet (want lage opbrengst): heisa brengt het wel met zich mee en dat wil TO nou juist voorkomen.
De fiscus hoeft dan alleen reeele eigendom van derden (zoals bv TO) te respecteren (dus moet TO aan kunnen tonen dat het haar goederen zijn). Dat zou een risico zijn als gefailleerde de vader van TO is. En of het zinvol is of niet (want lage opbrengst): heisa brengt het wel met zich mee en dat wil TO nou juist voorkomen.