
vader en niet (mee)betalen voor dochter
maandag 18 februari 2008 om 16:01
Hallo dames,
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
Bij deze heb ik het topic, geopend door mij, gesloten. Althans daar waar het om mijn persoonlijke ervaring en vraag aan jullie betreft.
Omdat het onderwerp toch veel reacties en emoties van ervaringsdeskundigen en anderen oproept (ik ben tenslotte niet de enige met dit vraagstuk), heb ik viva-angel niet gevraagd om het gehele topic te verwijderen.
Hierdoor blijft de gelegenheid tot delen van ervaringen, praten en discussieren over het onderwerp gewoon bestaan.
Wat naar voren komt in alle verhalen van mensen die hier ervaring mee hebben is, dat het verdomd moeilijk is om de juiste keuzes te maken als jij degene bent bij wie de kinderen (gebleven) zijn !!
groetjes Winnie.
zondag 24 februari 2008 om 22:41
quote:minny schreef op 24 februari 2008 @ 22:28:
Die vader zal vast een naar persoon zijn, ik hoor zijn kant van het verhaal niet. Maar als ik hem was zou ik ook niet betalen nu. Na al die jaren...kom....daar had je eerder mee moeten zijn.
Zoiets verjaart niet en het is geen kijkgeld. Dus omdat hij er niet die jaren bijgeweest is je niet zou hoeven betalen met terugwerkende kracht vind ik eigenlijk onzin. Maar oke, dan laten we de afgelopen jaren even buiten beschouwing, dan kan hij nú toch wel een handreiking doen. Zijn dochter terugmailen bijvoorbeeld, een band met haar opbouwen en dan wat bijdragen.
Ik zie het niet gebeuren maar dat lijkt me wel iets wat nu van hem uit zou moeten komen. En niet kinderachtig gaan zitten zeuren en ijskoud niet reageren op een mail van de dochter zelf omdat mama nog een beetje een oogje in het zeil wil houden omdat het spannend voor dochter is en dochter papa nog niet kent. Notabene wil dochter dat zelf. Dat heeft hij blijkbaar niet voor zijn dochter over. Als een omgangsregeling eenmaal op de rails zou staan, kan mama meer achteroverleunen. Maar nee, hoor, dat bedenkt die vader zich niet. Lekker koppig zijn en verongelijkt doen. Heel volwassen. Heel goed voor zijn dochter. NOT.
Die vader zal vast een naar persoon zijn, ik hoor zijn kant van het verhaal niet. Maar als ik hem was zou ik ook niet betalen nu. Na al die jaren...kom....daar had je eerder mee moeten zijn.
Zoiets verjaart niet en het is geen kijkgeld. Dus omdat hij er niet die jaren bijgeweest is je niet zou hoeven betalen met terugwerkende kracht vind ik eigenlijk onzin. Maar oke, dan laten we de afgelopen jaren even buiten beschouwing, dan kan hij nú toch wel een handreiking doen. Zijn dochter terugmailen bijvoorbeeld, een band met haar opbouwen en dan wat bijdragen.
Ik zie het niet gebeuren maar dat lijkt me wel iets wat nu van hem uit zou moeten komen. En niet kinderachtig gaan zitten zeuren en ijskoud niet reageren op een mail van de dochter zelf omdat mama nog een beetje een oogje in het zeil wil houden omdat het spannend voor dochter is en dochter papa nog niet kent. Notabene wil dochter dat zelf. Dat heeft hij blijkbaar niet voor zijn dochter over. Als een omgangsregeling eenmaal op de rails zou staan, kan mama meer achteroverleunen. Maar nee, hoor, dat bedenkt die vader zich niet. Lekker koppig zijn en verongelijkt doen. Heel volwassen. Heel goed voor zijn dochter. NOT.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

zondag 24 februari 2008 om 22:43
[quote]minny schreef op 24 februari 2008 @ 22:36:
[fgcolor=#E708DF]Persoonlijk vind ik niet dat iemand bij iemand moet blijven als hij/zij dat niet meer wil. Dus ja...kun je iemand echt kwalijk nemen dat ie bij je weg gaat?
Nee dat kun je idd niet, en dat doe ik ook niet. Maar wel neem ik het hem zeer kwalijk dat hij mij niet geinformeerd heeft over zijn twijfel.
. Dat is gevolg van zijn gedrag daarna.
Exact en dat is het hem nu net: zijn gedrag na debevalling, twee jaren lang, heeft mijn brief/keuze tot gevolg gehad. !
[fgcolor=#E708DF]Persoonlijk vind ik niet dat iemand bij iemand moet blijven als hij/zij dat niet meer wil. Dus ja...kun je iemand echt kwalijk nemen dat ie bij je weg gaat?
Nee dat kun je idd niet, en dat doe ik ook niet. Maar wel neem ik het hem zeer kwalijk dat hij mij niet geinformeerd heeft over zijn twijfel.
. Dat is gevolg van zijn gedrag daarna.
Exact en dat is het hem nu net: zijn gedrag na debevalling, twee jaren lang, heeft mijn brief/keuze tot gevolg gehad. !
zondag 24 februari 2008 om 22:45
Hey, ik praat zijn gedrag ook zeker niet goed. Maar ja...ze vroeg hem weg te blijven en dat heeft ie gedaan. Dus feitelijk is ze pissig dat hij heeft gedaan wat zij van hem vroeg. Beetje anders...
En nee, als ik hem was zou ik ook niet betalen als iemand die mij jaren geleden wegjoeg dat ineens zou vragen. Ik zou eerder denken "Waar haalt ze het lef vandaan?!"
Maar misschien dat je het nog via een rechter af kan dwingen WdP. Heb je alleen wel de kans dat hij een omgang via de rechter af wil dwingen. Als ie dan toch moet betalen.... Ik waarschuw je maar vast, zo'n strijd kan heel erg naar worden!
En nee, als ik hem was zou ik ook niet betalen als iemand die mij jaren geleden wegjoeg dat ineens zou vragen. Ik zou eerder denken "Waar haalt ze het lef vandaan?!"
Maar misschien dat je het nog via een rechter af kan dwingen WdP. Heb je alleen wel de kans dat hij een omgang via de rechter af wil dwingen. Als ie dan toch moet betalen.... Ik waarschuw je maar vast, zo'n strijd kan heel erg naar worden!
zondag 24 februari 2008 om 22:47
Maar WdP wil toch juist omgang, Minny?
Ik zou denken: kom maar op, dan is mijn dochter blij en ben ik blij want dan betaal je mee. En no way dat een rechter een omgangsregeling zonder overleg met de moeder toestaat, dus eigenlijk hoop ik zowel voor WdP als voor de dochter dat de rechter hieraan te pas komt.
Wedden dat dan blijkt dat vader helemaal niet zo gemotiveerd is als jullie hem nu toedichten?
Ik zou denken: kom maar op, dan is mijn dochter blij en ben ik blij want dan betaal je mee. En no way dat een rechter een omgangsregeling zonder overleg met de moeder toestaat, dus eigenlijk hoop ik zowel voor WdP als voor de dochter dat de rechter hieraan te pas komt.
Wedden dat dan blijkt dat vader helemaal niet zo gemotiveerd is als jullie hem nu toedichten?
Am Yisrael Chai!
zondag 24 februari 2008 om 22:50
zondag 24 februari 2008 om 22:53
Ow dat kan best FV. Er komen gesprekken bij de kinderbescherming en die zullen dan 99% van de tijd omgang onder toezicht voorstellen. En als jij als moeder daar niet op gaat dan kunnen er uiteindelijk dwangsommen aan verbonden worden. Dat betekend je kind meeslepen naar een kantoor van de kinderbescherming en in een ruimte neerzetten met een compleet onbekende man en een maatschappelijk werker.
En ja, dit ken ik heel goed. Mijn ex heeft het namelijk via de rechter afgedwongen toen hij na een aantal jaar ineens weer op kwam duiken. Niet omdat hij het wilde, maar gewoon om te treiteren, om te winnen. Omdat ik hem niet meer terug wilde na de bevalling...
Door zijn eigen gedrag en het feit dat hij niet elke keer op kwam dagen, zit je daar met een kind in zo'n wachtruimte voor niks, is het uiteindelijk compleet afgewezen. Hij deed het niet omdat het hem interesseerde, gewoon uit wraak.
En ja, dit ken ik heel goed. Mijn ex heeft het namelijk via de rechter afgedwongen toen hij na een aantal jaar ineens weer op kwam duiken. Niet omdat hij het wilde, maar gewoon om te treiteren, om te winnen. Omdat ik hem niet meer terug wilde na de bevalling...
Door zijn eigen gedrag en het feit dat hij niet elke keer op kwam dagen, zit je daar met een kind in zo'n wachtruimte voor niks, is het uiteindelijk compleet afgewezen. Hij deed het niet omdat het hem interesseerde, gewoon uit wraak.
zondag 24 februari 2008 om 22:54
zondag 24 februari 2008 om 22:54
WdP
destijds heb jij je keuzes gemaakt en daar zul je nu zelf ook de gevolgen van moeten aanvaarden. Het zal ongetwijfeld een moeilijke tijd voor je zijn geweest. Voor de juridische kant van de zaak weet je nu waar je moet zijn. Ik heb geen enkel idee of je een kans maakt.
De emotionele kant van de zaak is echter anders en ik lees toch nog erg veel boosheid en wrok richting de vader van je kind. En waarschijnlijk geheel onbewust beinvloed en manipuleer je dan toch je kind. Ik weet dat je hier boos op zult reageren en anderen ook maar zoals ik het lees wil je wel dat er kontakt is maar dan wel precies zoals jij het wenst, op jouw voorwaarden en volgens jouw normen. Jij bent echter wel degene die geweigerd heeft dat hij zijn kind kon erkennen. Het bezoek was alleen bij jou thuis, waarom niet je dochter bij hem in huis zodat hij op zijn eigen manier een band kan opbouwen en niet onder toezicht van jou. Wat ik vooral lees is dat vooral jij hem de kans hebt ontzegt een vader te zijn.
En voor de dames die het nu nodig vinden om weer met allerlei belachelijke aanvallen te komen. Ik weet waar ik over praat, ik zit nu zelf in een positie waarin de andere ouder er alles aan doet om het kontakt te frusteren. De gevolgen voor de kinderen laten zich raden. En ik zou met liefde geld willen inleveren als dit de frustatie van die andere ouder zou oplossen en dat de kinderen daardoor weer vrij met beide ouders kunnen omgaan.
destijds heb jij je keuzes gemaakt en daar zul je nu zelf ook de gevolgen van moeten aanvaarden. Het zal ongetwijfeld een moeilijke tijd voor je zijn geweest. Voor de juridische kant van de zaak weet je nu waar je moet zijn. Ik heb geen enkel idee of je een kans maakt.
De emotionele kant van de zaak is echter anders en ik lees toch nog erg veel boosheid en wrok richting de vader van je kind. En waarschijnlijk geheel onbewust beinvloed en manipuleer je dan toch je kind. Ik weet dat je hier boos op zult reageren en anderen ook maar zoals ik het lees wil je wel dat er kontakt is maar dan wel precies zoals jij het wenst, op jouw voorwaarden en volgens jouw normen. Jij bent echter wel degene die geweigerd heeft dat hij zijn kind kon erkennen. Het bezoek was alleen bij jou thuis, waarom niet je dochter bij hem in huis zodat hij op zijn eigen manier een band kan opbouwen en niet onder toezicht van jou. Wat ik vooral lees is dat vooral jij hem de kans hebt ontzegt een vader te zijn.
En voor de dames die het nu nodig vinden om weer met allerlei belachelijke aanvallen te komen. Ik weet waar ik over praat, ik zit nu zelf in een positie waarin de andere ouder er alles aan doet om het kontakt te frusteren. De gevolgen voor de kinderen laten zich raden. En ik zou met liefde geld willen inleveren als dit de frustatie van die andere ouder zou oplossen en dat de kinderen daardoor weer vrij met beide ouders kunnen omgaan.
zondag 24 februari 2008 om 22:54
quote:Gaeta schreef op 24 februari 2008 @ 22:40:
[...]
Bedoel je met omstandigheden dat je het geld voor je kind daadwerkelijk nodig hebt voor zijn of haar welzijn? Ja, dan had ik het ook gedaan. Maar niet als het niet nodig is en ik het zelf zou kunnen behappen.
Dus Winnie, mijn vraag is eigenlijk: heb je het geld echt nodig voor je dochter?
Nee, dat staat er los van want dan maakt het in mijn opinie juist weer persoonlijk. Ik heb het nodig (weliswaar voor de kinderen) of kan het best goed gebruiken dus wil ik het hebben. Nee, dan juist niet of ik zou echt diep in de shit moeten zitten en geen uitweg meer zien zodat het ten koste van mijn kinderen zou gaan.
Het is dat ik op het minimum zit en hij ook dus het blijft toch bij dezelfde instantie. Dat schiet geen reet op want daar zien mijn kinderen dan geen cent van. Dat is namelijk een tijdje zo geweest. Ze hebben het op hem verhaald, had ik niks mee van doen, ik wilde het juist niet omdat ik bang was dat hij om die reden te pas en te onpas, dag of nacht, onder de drugs of met een kegel van heb ik jou daar aan de deur zou komen. Tenslotte is het iemand die zo leeft en is het iemand die als hij moet betalen ook denkt dat hij kan komen wanneer het hem uitkomt.
Hij heeft het me destijds zwaar moeilijk gemaakt dus ik was vrij huiverig een cent voor de kids aan te pakken. Ben uiteindelijk ook verhuisd naar een andere stad om de problemen met hem te ontlopen. Als hij verder weg zat, werd het al lastiger impulsief even langs te komen en moeilijk te doen. Dan zou hij eerst nog moeten reizen e.d. en dat doe je minder snel in een opwelling o.i.d.
Ik werk hard aan mijn onafhankelijkheid en zodra ik me weer volledig zelf kan bedruipen, ga ik wel achter die alimentatie voor mijn kinderen aan. Zij hebben er recht op en dán zullen ze er ook iets van zien. Nu is dat zinloos. Misschien betaalt hij nog wel, maar dat weet ik niet.
[...]
Bedoel je met omstandigheden dat je het geld voor je kind daadwerkelijk nodig hebt voor zijn of haar welzijn? Ja, dan had ik het ook gedaan. Maar niet als het niet nodig is en ik het zelf zou kunnen behappen.
Dus Winnie, mijn vraag is eigenlijk: heb je het geld echt nodig voor je dochter?
Nee, dat staat er los van want dan maakt het in mijn opinie juist weer persoonlijk. Ik heb het nodig (weliswaar voor de kinderen) of kan het best goed gebruiken dus wil ik het hebben. Nee, dan juist niet of ik zou echt diep in de shit moeten zitten en geen uitweg meer zien zodat het ten koste van mijn kinderen zou gaan.
Het is dat ik op het minimum zit en hij ook dus het blijft toch bij dezelfde instantie. Dat schiet geen reet op want daar zien mijn kinderen dan geen cent van. Dat is namelijk een tijdje zo geweest. Ze hebben het op hem verhaald, had ik niks mee van doen, ik wilde het juist niet omdat ik bang was dat hij om die reden te pas en te onpas, dag of nacht, onder de drugs of met een kegel van heb ik jou daar aan de deur zou komen. Tenslotte is het iemand die zo leeft en is het iemand die als hij moet betalen ook denkt dat hij kan komen wanneer het hem uitkomt.
Hij heeft het me destijds zwaar moeilijk gemaakt dus ik was vrij huiverig een cent voor de kids aan te pakken. Ben uiteindelijk ook verhuisd naar een andere stad om de problemen met hem te ontlopen. Als hij verder weg zat, werd het al lastiger impulsief even langs te komen en moeilijk te doen. Dan zou hij eerst nog moeten reizen e.d. en dat doe je minder snel in een opwelling o.i.d.
Ik werk hard aan mijn onafhankelijkheid en zodra ik me weer volledig zelf kan bedruipen, ga ik wel achter die alimentatie voor mijn kinderen aan. Zij hebben er recht op en dán zullen ze er ook iets van zien. Nu is dat zinloos. Misschien betaalt hij nog wel, maar dat weet ik niet.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)


zondag 24 februari 2008 om 22:58
quote:minny schreef op 24 februari 2008 @ 22:54:
[...]
Als je in staat bent om te werken hoeft dat niet nee, op bijstandsniveau leven.
Nou okee, dan werkt moeder. Dan hebben kinderen dus eigenlijk nooit iets van hun vader nodig, begrijp ik dat goed? Waarom is dan niet iedereen alleenstaande moeder? Ik bedoel, je kan allemaal wel zonder het inkomen van vader, toch? Krijgt je kind wel wat minder in het leven, maar kniesoor die daarop let, toch? Want nódig is het niet.
Kindjes in Afrika, die hebben dingen nodig...
Kortom, WdP, zeik niet zo joh, je kind heeft toch te vreten en een dak boven het hoofd?
[...]
Als je in staat bent om te werken hoeft dat niet nee, op bijstandsniveau leven.
Nou okee, dan werkt moeder. Dan hebben kinderen dus eigenlijk nooit iets van hun vader nodig, begrijp ik dat goed? Waarom is dan niet iedereen alleenstaande moeder? Ik bedoel, je kan allemaal wel zonder het inkomen van vader, toch? Krijgt je kind wel wat minder in het leven, maar kniesoor die daarop let, toch? Want nódig is het niet.
Kindjes in Afrika, die hebben dingen nodig...
Kortom, WdP, zeik niet zo joh, je kind heeft toch te vreten en een dak boven het hoofd?
Am Yisrael Chai!
zondag 24 februari 2008 om 23:01
quote:Gaeta schreef op 24 februari 2008 @ 22:57:
Gescheiden zijn is niet meteen leven op bijstandsniveau. Ik vind het raar dat je geld zou vragen alleen omdat een wettelijke mogelijkheid is. Het gaat om het welzijn van je kind en als je dat zelf kan opbrengen, zou ik geen alimentatie vragen.
Nou, lid zijn van een sportclub is volgens mij in het belang van het welzijn van een kind. Niet elke dag naar de opvang hoeven, is volgens mij in het belang van het welzijn van het kind. Verjaardagsfeestjes kunnen geven, op vakantie kunnen gaan, in een leuke buurt wonen, weet ik het.
Ik vind het echt raar dat je kunt denken dat meer financiele armslag níet in het belang van een kind zou zijn. Duhuh.
Gescheiden zijn is niet meteen leven op bijstandsniveau. Ik vind het raar dat je geld zou vragen alleen omdat een wettelijke mogelijkheid is. Het gaat om het welzijn van je kind en als je dat zelf kan opbrengen, zou ik geen alimentatie vragen.
Nou, lid zijn van een sportclub is volgens mij in het belang van het welzijn van een kind. Niet elke dag naar de opvang hoeven, is volgens mij in het belang van het welzijn van het kind. Verjaardagsfeestjes kunnen geven, op vakantie kunnen gaan, in een leuke buurt wonen, weet ik het.
Ik vind het echt raar dat je kunt denken dat meer financiele armslag níet in het belang van een kind zou zijn. Duhuh.
Am Yisrael Chai!
zondag 24 februari 2008 om 23:02
quote:fashionvictim schreef op 24 februari 2008 @ 22:58:
[...]
Nou okee, dan werkt moeder. Dan hebben kinderen dus eigenlijk nooit iets van hun vader nodig, begrijp ik dat goed? Waarom is dan niet iedereen alleenstaande moeder? Ik bedoel, je kan allemaal wel zonder het inkomen van vader, toch? Krijgt je kind wel wat minder in het leven, maar kniesoor die daarop let, toch? Want nódig is het niet.
Kindjes in Afrika, die hebben dingen nodig...
Kortom, WdP, zeik niet zo joh, je kind heeft toch te vreten en een dak boven het hoofd? Wel knap dat je die hele lap tekst in dat ene zinnetje van mij kon vinden, ik had het nog wel zo goed verstopt...
Nee, ik vind niet dat vaders in de regel niet hoeven mee te betalen. Wat ik wel vind is dat als dat niet gebeurt, je andere keuzes hebt dan op bijstandsniveau te zitten.
[...]
Nou okee, dan werkt moeder. Dan hebben kinderen dus eigenlijk nooit iets van hun vader nodig, begrijp ik dat goed? Waarom is dan niet iedereen alleenstaande moeder? Ik bedoel, je kan allemaal wel zonder het inkomen van vader, toch? Krijgt je kind wel wat minder in het leven, maar kniesoor die daarop let, toch? Want nódig is het niet.
Kindjes in Afrika, die hebben dingen nodig...
Kortom, WdP, zeik niet zo joh, je kind heeft toch te vreten en een dak boven het hoofd? Wel knap dat je die hele lap tekst in dat ene zinnetje van mij kon vinden, ik had het nog wel zo goed verstopt...
Nee, ik vind niet dat vaders in de regel niet hoeven mee te betalen. Wat ik wel vind is dat als dat niet gebeurt, je andere keuzes hebt dan op bijstandsniveau te zitten.
zondag 24 februari 2008 om 23:03
quote:zonlicht2 schreef op 24 februari 2008 @ 22:54:
WdP
destijds heb jij je keuzes gemaakt en daar zul je nu zelf ook de gevolgen van moeten aanvaarden. Het zal ongetwijfeld een moeilijke tijd voor je zijn geweest. Voor de juridische kant van de zaak weet je nu waar je moet zijn. Ik heb geen enkel idee of je een kans maakt.
De emotionele kant van de zaak is echter anders en ik lees toch nog erg veel boosheid en wrok richting de vader van je kind. En waarschijnlijk geheel onbewust beinvloed en manipuleer je dan toch je kind. Ik weet dat je hier boos op zult reageren en anderen ook maar zoals ik het lees wil je wel dat er kontakt is maar dan wel precies zoals jij het wenst, op jouw voorwaarden en volgens jouw normen. Jij bent echter wel degene die geweigerd heeft dat hij zijn kind kon erkennen. Het bezoek was alleen bij jou thuis, waarom niet je dochter bij hem in huis zodat hij op zijn eigen manier een band kan opbouwen en niet onder toezicht van jou. Wat ik vooral lees is dat vooral jij hem de kans hebt ontzegt een vader te zijn.
En voor de dames die het nu nodig vinden om weer met allerlei belachelijke aanvallen te komen. Ik weet waar ik over praat, ik zit nu zelf in een positie waarin de andere ouder er alles aan doet om het kontakt te frusteren. De gevolgen voor de kinderen laten zich raden. En ik zou met liefde geld willen inleveren als dit de frustatie van die andere ouder zou oplossen en dat de kinderen daardoor weer vrij met beide ouders kunnen omgaan.
Je gaat niet uit elkaar omdat je het zo goed had samen of omdat het zo gezellig was of omdat je beiden zoveel van elkaar hield of omdat er geen grote problemen waren.
Dus ja, onderhuids blijft er altijd wel wat wrok, irritatie en boosheid zitten maar dat voel je heus niet altijd hoor. Dat is bij mij tenminste sowieso niet zo. Ik kan bijvoorbeeld ook best een uurtje bij hem op de bank zitten met een kop koffie en dat we over de kids praten (nou ja, echt heel goed luisteren, heeft ie nooit gekund maar we doen het toch maar) en een beetje over het leven wat we leiden. Maar ik kan me ook wild ergeren of het heel erg oneens met hem zijn als hij zijn eigen belang voor dat van zijn kind laat gaan maar goed, daar heb ik in zekere zin mee leren leven en mijn kinderen zelf ook. Het verbaast me in elk geval nooit als het weer gebeurt.
WdP
destijds heb jij je keuzes gemaakt en daar zul je nu zelf ook de gevolgen van moeten aanvaarden. Het zal ongetwijfeld een moeilijke tijd voor je zijn geweest. Voor de juridische kant van de zaak weet je nu waar je moet zijn. Ik heb geen enkel idee of je een kans maakt.
De emotionele kant van de zaak is echter anders en ik lees toch nog erg veel boosheid en wrok richting de vader van je kind. En waarschijnlijk geheel onbewust beinvloed en manipuleer je dan toch je kind. Ik weet dat je hier boos op zult reageren en anderen ook maar zoals ik het lees wil je wel dat er kontakt is maar dan wel precies zoals jij het wenst, op jouw voorwaarden en volgens jouw normen. Jij bent echter wel degene die geweigerd heeft dat hij zijn kind kon erkennen. Het bezoek was alleen bij jou thuis, waarom niet je dochter bij hem in huis zodat hij op zijn eigen manier een band kan opbouwen en niet onder toezicht van jou. Wat ik vooral lees is dat vooral jij hem de kans hebt ontzegt een vader te zijn.
En voor de dames die het nu nodig vinden om weer met allerlei belachelijke aanvallen te komen. Ik weet waar ik over praat, ik zit nu zelf in een positie waarin de andere ouder er alles aan doet om het kontakt te frusteren. De gevolgen voor de kinderen laten zich raden. En ik zou met liefde geld willen inleveren als dit de frustatie van die andere ouder zou oplossen en dat de kinderen daardoor weer vrij met beide ouders kunnen omgaan.
Je gaat niet uit elkaar omdat je het zo goed had samen of omdat het zo gezellig was of omdat je beiden zoveel van elkaar hield of omdat er geen grote problemen waren.
Dus ja, onderhuids blijft er altijd wel wat wrok, irritatie en boosheid zitten maar dat voel je heus niet altijd hoor. Dat is bij mij tenminste sowieso niet zo. Ik kan bijvoorbeeld ook best een uurtje bij hem op de bank zitten met een kop koffie en dat we over de kids praten (nou ja, echt heel goed luisteren, heeft ie nooit gekund maar we doen het toch maar) en een beetje over het leven wat we leiden. Maar ik kan me ook wild ergeren of het heel erg oneens met hem zijn als hij zijn eigen belang voor dat van zijn kind laat gaan maar goed, daar heb ik in zekere zin mee leren leven en mijn kinderen zelf ook. Het verbaast me in elk geval nooit als het weer gebeurt.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

zondag 24 februari 2008 om 23:07
quote:Gaeta schreef op 24 februari 2008 @ 22:57:
Gescheiden zijn is niet meteen leven op bijstandsniveau. Ik vind het raar dat je geld zou vragen alleen omdat een wettelijke mogelijkheid is. Het gaat om het welzijn van je kind en als je dat zelf kan opbrengen, zou ik geen alimentatie vragen.
Waarmee je dus in zekere zin nóg een deel van het vader zijn opheft. Ik betaal toch ook voor mijn kinderen omdat ik de moeder ben. Dus een vader zou dat ook moeten doen en als hij het niet uit zichzelf doet staat gelukkig de wet aan mijn kant om er dan om te vragen.
Blijkbaar kun je het sommige mensen niet aan hun verstand peuteren waarom bepaalde moeders dat wél willen of wél belangrijk vinden. Dan is het maar raar. Kan ik ook wel zeggen. Je kind heeft er recht op, de wet vind het ook, waarom doe je er dan niks mee, wat raar!
Gescheiden zijn is niet meteen leven op bijstandsniveau. Ik vind het raar dat je geld zou vragen alleen omdat een wettelijke mogelijkheid is. Het gaat om het welzijn van je kind en als je dat zelf kan opbrengen, zou ik geen alimentatie vragen.
Waarmee je dus in zekere zin nóg een deel van het vader zijn opheft. Ik betaal toch ook voor mijn kinderen omdat ik de moeder ben. Dus een vader zou dat ook moeten doen en als hij het niet uit zichzelf doet staat gelukkig de wet aan mijn kant om er dan om te vragen.
Blijkbaar kun je het sommige mensen niet aan hun verstand peuteren waarom bepaalde moeders dat wél willen of wél belangrijk vinden. Dan is het maar raar. Kan ik ook wel zeggen. Je kind heeft er recht op, de wet vind het ook, waarom doe je er dan niks mee, wat raar!
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

zondag 24 februari 2008 om 23:08
quote:shahla schreef op 24 februari 2008 @ 23:07:
[...]
Waarmee je dus in zekere zin nóg een deel van het vader zijn opheft. Ik betaal toch ook voor mijn kinderen omdat ik de moeder ben. Dus een vader zou dat ook moeten doen en als hij het niet uit zichzelf doet staat gelukkig de wet aan mijn kant om er dan om te vragen.
Blijkbaar kun je het sommige mensen niet aan hun verstand peuteren waarom bepaalde moeders dat wél willen of wél belangrijk vinden. Dan is het maar raar. Kan ik ook wel zeggen. Je kind heeft er recht op, de wet vind het ook, waarom doe je er dan niks mee, wat raar!
[...]
Waarmee je dus in zekere zin nóg een deel van het vader zijn opheft. Ik betaal toch ook voor mijn kinderen omdat ik de moeder ben. Dus een vader zou dat ook moeten doen en als hij het niet uit zichzelf doet staat gelukkig de wet aan mijn kant om er dan om te vragen.
Blijkbaar kun je het sommige mensen niet aan hun verstand peuteren waarom bepaalde moeders dat wél willen of wél belangrijk vinden. Dan is het maar raar. Kan ik ook wel zeggen. Je kind heeft er recht op, de wet vind het ook, waarom doe je er dan niks mee, wat raar!
Am Yisrael Chai!
zondag 24 februari 2008 om 23:11
De moeder moet een verzoek tot gvv indienen binnen vijf jaar na de geboorte van haar kind.
Oftewel WdP heeft door de vader na 2 jaar niet meer in hun leven willen hebben omdat hij niet alles deed zoals zij wilde in mijn ogen een fout gemaakt en ook nog de 5 jaar verzuimd... kortom lijkt me dit een geval van, fouten gemaakt door hem toen niet zijn eigen kind te laten erkennen, dan had je nu niet het probleem gehad, dat je geld wilt zien, dan had je dat toen ook vast kunnen laten leggen....
Nu ben je te laat voor jezelf, hoop alleen voor je kind, dat ze het je niet kwalijk gaat nemen als ze volwassener is.
Oftewel WdP heeft door de vader na 2 jaar niet meer in hun leven willen hebben omdat hij niet alles deed zoals zij wilde in mijn ogen een fout gemaakt en ook nog de 5 jaar verzuimd... kortom lijkt me dit een geval van, fouten gemaakt door hem toen niet zijn eigen kind te laten erkennen, dan had je nu niet het probleem gehad, dat je geld wilt zien, dan had je dat toen ook vast kunnen laten leggen....
Nu ben je te laat voor jezelf, hoop alleen voor je kind, dat ze het je niet kwalijk gaat nemen als ze volwassener is.
zondag 24 februari 2008 om 23:11
Shala, eerlijk gezegd snap ik maar weinig van je reaktie
Wil jij hiermee aangeven dat je weet hoe WdP gaat reageren?
En ja ik weet dat je niet zomaar uit elkaar gaat maar daar gaat het hier niet om! Het gaat hier niet om mijn situatie en ook niet om de jouwe. Ook al zijn er overeenkomsten, toch is iedere situatie anders. En jij leest dit hele topic vanuit jouw beleving, ik vanuit de mijne.
Ik heb verder ook weinig zin in deze discussie hier, ik ben wel benieuwd wat WdP gaat doen en hoop dat ze toch ook nog eens nadenkt over aantal dingen die ze zelf heeft gedaan.
Wil jij hiermee aangeven dat je weet hoe WdP gaat reageren?
En ja ik weet dat je niet zomaar uit elkaar gaat maar daar gaat het hier niet om! Het gaat hier niet om mijn situatie en ook niet om de jouwe. Ook al zijn er overeenkomsten, toch is iedere situatie anders. En jij leest dit hele topic vanuit jouw beleving, ik vanuit de mijne.
Ik heb verder ook weinig zin in deze discussie hier, ik ben wel benieuwd wat WdP gaat doen en hoop dat ze toch ook nog eens nadenkt over aantal dingen die ze zelf heeft gedaan.
zondag 24 februari 2008 om 23:12
quote:minny schreef op 24 februari 2008 @ 22:53:
Ow dat kan best FV. Er komen gesprekken bij de kinderbescherming en die zullen dan 99% van de tijd omgang onder toezicht voorstellen. En als jij als moeder daar niet op gaat dan kunnen er uiteindelijk dwangsommen aan verbonden worden. Dat betekend je kind meeslepen naar een kantoor van de kinderbescherming en in een ruimte neerzetten met een compleet onbekende man en een maatschappelijk werker.
En ja, dit ken ik heel goed. Mijn ex heeft het namelijk via de rechter afgedwongen toen hij na een aantal jaar ineens weer op kwam duiken. Niet omdat hij het wilde, maar gewoon om te treiteren, om te winnen. Omdat ik hem niet meer terug wilde na de bevalling...
Door zijn eigen gedrag en het feit dat hij niet elke keer op kwam dagen, zit je daar met een kind in zo'n wachtruimte voor niks, is het uiteindelijk compleet afgewezen. Hij deed het niet omdat het hem interesseerde, gewoon uit wraak.
Ja en het gedrag dat jij van je ex bestempelt als getreiter jouw kant op, zijn wraak zoals jij het noemt omdat jij hem niet terug wilde na de bevalling. Dit gedrag , die eigenschappen van je ex, dit etiket plak je dan nu maar op mij (omdat ik degene ben die wel wat wil en mijn ex -net als jij- het laat afweten?) .
Waarom doe je dat ? Uit wraak ??????????
Ow dat kan best FV. Er komen gesprekken bij de kinderbescherming en die zullen dan 99% van de tijd omgang onder toezicht voorstellen. En als jij als moeder daar niet op gaat dan kunnen er uiteindelijk dwangsommen aan verbonden worden. Dat betekend je kind meeslepen naar een kantoor van de kinderbescherming en in een ruimte neerzetten met een compleet onbekende man en een maatschappelijk werker.
En ja, dit ken ik heel goed. Mijn ex heeft het namelijk via de rechter afgedwongen toen hij na een aantal jaar ineens weer op kwam duiken. Niet omdat hij het wilde, maar gewoon om te treiteren, om te winnen. Omdat ik hem niet meer terug wilde na de bevalling...
Door zijn eigen gedrag en het feit dat hij niet elke keer op kwam dagen, zit je daar met een kind in zo'n wachtruimte voor niks, is het uiteindelijk compleet afgewezen. Hij deed het niet omdat het hem interesseerde, gewoon uit wraak.
Ja en het gedrag dat jij van je ex bestempelt als getreiter jouw kant op, zijn wraak zoals jij het noemt omdat jij hem niet terug wilde na de bevalling. Dit gedrag , die eigenschappen van je ex, dit etiket plak je dan nu maar op mij (omdat ik degene ben die wel wat wil en mijn ex -net als jij- het laat afweten?) .
Waarom doe je dat ? Uit wraak ??????????
zondag 24 februari 2008 om 23:12
Ik zei het in een eerdere posting al:
Als het om het gekwetste zieltje van vader gaat, is het ineens ook ZIJN kind, maar zodra het om de centen gaat is het alleen HAAR kind.
Zo krom die redenering.
Volgens mij is het nog altijd beider kind, en als hij er zelf voor kiest er emotioneel en fysiek niet te zijn, dan betekent dat niet dat hij er DUS ook financieel niet hoeft te zijn.
En voor de goede orde: ik heb geen alimentatie en ga het waarschijnlijk ook nooit krijgen omdat mijn ex slim genoeg is om op papier niks te hebben. Sterker nog, het is maar goed dat we niet getrouwd waren want dan zou ik waarschijnlijk hém moeten gaan betalen. Ik zit dus niet voor eigen parochie te preken, dat wil ik alleen maar zeggen. Alimentatie interesseert mijzelf niet zoveel, erfrecht des te meer.
Als het om het gekwetste zieltje van vader gaat, is het ineens ook ZIJN kind, maar zodra het om de centen gaat is het alleen HAAR kind.
Zo krom die redenering.
Volgens mij is het nog altijd beider kind, en als hij er zelf voor kiest er emotioneel en fysiek niet te zijn, dan betekent dat niet dat hij er DUS ook financieel niet hoeft te zijn.
En voor de goede orde: ik heb geen alimentatie en ga het waarschijnlijk ook nooit krijgen omdat mijn ex slim genoeg is om op papier niks te hebben. Sterker nog, het is maar goed dat we niet getrouwd waren want dan zou ik waarschijnlijk hém moeten gaan betalen. Ik zit dus niet voor eigen parochie te preken, dat wil ik alleen maar zeggen. Alimentatie interesseert mijzelf niet zoveel, erfrecht des te meer.
Am Yisrael Chai!
zondag 24 februari 2008 om 23:14
quote:[message=1075058,noline]minny schreef op 24 februari
Door zijn eigen gedrag en het feit dat hij niet elke keer op kwam dagen, zit je daar met een kind in zo'n wachtruimte voor niks, is het uiteindelijk compleet afgewezen. Hij deed het niet omdat het hem interesseerde, gewoon uit wraak.[/fgcolor]Heb ik ook meegemaakt maar hij kwam de eerste keer al niet opdagen. Terwijl hij zo nodig een omgangsregeling wilde en ik vond dat ik daar aan mee moest werken, alleen wilde ik het niet meer bij mij thuis en ik wilde er niet meer bij zijn, behalve kids brengen en kids halen. Ik vergeet nooit meer die gekwetste gezichtjes van mijn kinderen. Hij mag echt blij zijn dat hij pas wéken later weer boven water kwam, want die dag had ik hem met liefde willen wurgen.
Door zijn eigen gedrag en het feit dat hij niet elke keer op kwam dagen, zit je daar met een kind in zo'n wachtruimte voor niks, is het uiteindelijk compleet afgewezen. Hij deed het niet omdat het hem interesseerde, gewoon uit wraak.[/fgcolor]Heb ik ook meegemaakt maar hij kwam de eerste keer al niet opdagen. Terwijl hij zo nodig een omgangsregeling wilde en ik vond dat ik daar aan mee moest werken, alleen wilde ik het niet meer bij mij thuis en ik wilde er niet meer bij zijn, behalve kids brengen en kids halen. Ik vergeet nooit meer die gekwetste gezichtjes van mijn kinderen. Hij mag echt blij zijn dat hij pas wéken later weer boven water kwam, want die dag had ik hem met liefde willen wurgen.
Het is mij: shaHla
(Iranian version)

zondag 24 februari 2008 om 23:14
Als er een normale omgang is, of de vader is zelf weggebleven (niet op verzoek) dan snap ik het wel. Of als je het meteen aanvraagt, zie ik ook nog wel in. Maar eerst de vader wegjagen en vervolgens jaren later is zijn geld ineens wel goed genoeg...ik vind dat raar. Daar zou ik persoonlijk toch echt te trots voor zijn of zo. En nogmaals, je kind hoeft echt niks te kort te komen op een salaris. Laat ik het zo zeggen, in gezinnen waar de ouders samen zijn moet men het vaak ook met een salaris doen als een van de ouders thuisblijft. En dan met een mond meer te voeden. Dus ja, ik denk dat het wel te redden is als het moet. En met een beetje moeite kun je het meer dan alleen redden, je kunt het nog leuk hebben ook.
zondag 24 februari 2008 om 23:14
quote:Livingston schreef op 24 februari 2008 @ 23:11:
De moeder moet een verzoek tot gvv indienen binnen vijf jaar na de geboorte van haar kind.
Oftewel WdP heeft door de vader na 2 jaar niet meer in hun leven willen hebben omdat hij niet alles deed zoals zij wilde in mijn ogen een fout gemaakt en ook nog de 5 jaar verzuimd... kortom lijkt me dit een geval van, fouten gemaakt door hem toen niet zijn eigen kind te laten erkennen, dan had je nu niet het probleem gehad, dat je geld wilt zien, dan had je dat toen ook vast kunnen laten leggen....
Nu ben je te laat voor jezelf, hoop alleen voor je kind, dat ze het je niet kwalijk gaat nemen als ze volwassener is.Nee hoor, haar dochter kan haar hele leven nog een vaststelling vaderschap doen. Voor kinderen zit er geen termijn aan. En aangezien dochter degene is die het contact geinitieerd heeft...
De moeder moet een verzoek tot gvv indienen binnen vijf jaar na de geboorte van haar kind.
Oftewel WdP heeft door de vader na 2 jaar niet meer in hun leven willen hebben omdat hij niet alles deed zoals zij wilde in mijn ogen een fout gemaakt en ook nog de 5 jaar verzuimd... kortom lijkt me dit een geval van, fouten gemaakt door hem toen niet zijn eigen kind te laten erkennen, dan had je nu niet het probleem gehad, dat je geld wilt zien, dan had je dat toen ook vast kunnen laten leggen....
Nu ben je te laat voor jezelf, hoop alleen voor je kind, dat ze het je niet kwalijk gaat nemen als ze volwassener is.Nee hoor, haar dochter kan haar hele leven nog een vaststelling vaderschap doen. Voor kinderen zit er geen termijn aan. En aangezien dochter degene is die het contact geinitieerd heeft...
Am Yisrael Chai!
zondag 24 februari 2008 om 23:16
quote:minny schreef op 24 februari 2008 @ 22:58:
Waarom was het contact alleen bij jou thuis WdP? omdat hij dat zo wilde, hij wilde niet dat een ander hem met een baby zag.
toen hij bij me kwam in ziekenhuis, bij zijn kind dan dus, was ie net iemand tegengekomen van zijn werk , die toevallig ook op de kraamafdeling iemand ging bezoeken. Wat hij daar deed??? vroeg ze. Want ze werkten al jaren samen. Zijn antwoord: oh een vriendin van mij heeft een kind gekregen en ik ga even kijken !
Hij wilde niet dat anderen dan de familie (dus ook zijn vrienden niet) wisten dat hij vader geworden was en als je dan achter de kinderwagen loopt of een kind in een draagzak voor je hebt hangen is de gedachte niet snel: goh leuk daar loopt .... met het kind van een ander.
Nee, hij wou niet gezien worden in zijn rol als vader want die was hij nl niet geworden.
Waarom was het contact alleen bij jou thuis WdP? omdat hij dat zo wilde, hij wilde niet dat een ander hem met een baby zag.
toen hij bij me kwam in ziekenhuis, bij zijn kind dan dus, was ie net iemand tegengekomen van zijn werk , die toevallig ook op de kraamafdeling iemand ging bezoeken. Wat hij daar deed??? vroeg ze. Want ze werkten al jaren samen. Zijn antwoord: oh een vriendin van mij heeft een kind gekregen en ik ga even kijken !
Hij wilde niet dat anderen dan de familie (dus ook zijn vrienden niet) wisten dat hij vader geworden was en als je dan achter de kinderwagen loopt of een kind in een draagzak voor je hebt hangen is de gedachte niet snel: goh leuk daar loopt .... met het kind van een ander.
Nee, hij wou niet gezien worden in zijn rol als vader want die was hij nl niet geworden.