
Ben ik echt een materialistisch w*f?!
zondag 8 januari 2012 om 16:58
Graag jullie mening over het volgende:
Na een paar maanden samen te hebben gewoond heb ik de beslissing gemaakt weer ‘thuis’ te gaan wonen. Het kwam voor hem niet helemaal als een verrassing, het ging al langer niet goed en praatte daar veel over. De dag dat ik het vertelde heb ik al mijn spullen gepakt (niet bijzonder veel) en ben weg gegaan.
Via sms hadden we nog contact en heb hem gevraagd wat hij met de gordijnen en nog wat grote spullen wou, deze had ik namelijk betaald. Hij wou ze graag houden en we hadden een prijs afgesproken, namelijk 500 euro. ( totaal ben ik er 760 euro aan kwijt geweest, nu 4 maanden oud dus) Ik vond het een redelijk bedrag. Wel wou hij graag een kostenoverzicht per mail zodat alles goed op papier zou staan dus dat heb ik gedaan, de bonnetjes overal van zelfs ingescand en mee gestuurd.
Een paar dagen later kwam ik bij hem om post op te halen en toen vertelde hij dat hij de 500 euro niet ging betalen en dat ik de spullen ook niet mee kreeg. Hij vond mij materialistisch, hebzuchtig en egoistisch omdat ik al mijn spullen had meegenomen zonder overleg en ik niet dacht aan gevoelens. Ik werd hier boos om omdat ik het daarmee totaal niet eens was. We hebben vanaf het begin afgesproken spullen en betalingen gescheiden te houden zodat duidelijk was wat van wie was als het niet goed zou gaan. Ik heb de helft mee betaald aan de hypotheek en vast lasten en zag dit als ‘huur’.
Dat hij nu begint met : we zijn zolang samen geweest dus de spullen zijn ook van ‘ons’ en je vergeet de gevoelens, vind ik een beetje onzin. Het lijkt mij redelijk dat ik met de spullen waarmee ik gekomen ben en de spullen die ik gekocht heb ook weer mee terug neem nu het uit is. Het leek mij niet nodig om dit te overleggen met hem.
'
Ook waren een groot deel van ‘mijn’ spullen niet echt van mij maar van mijn moeder. Mijn moeder woonde bij haar vriend en haar eigen huis stond al een poosje te koop dus de spullen die er stonden mochten wij lenen. Het lijkt mij logische dat deze spullen weer naar haar terug gaan en dat we daar niet eerst over hoeven te overleggen. In zijn huis staan nog alle spullen die erin stonden voordat ik erbij in kwam wonen.
Een samenlevingscontract hadden we niet, was wel de bedoeling om dit in december te laten opstellen maar toen ging het al niet goed en wou hij het niet meer. Achteraf heel dom natuurlijk.
Zijn vrienden en ouders waren het met hem eens. Ze hadden dit nooit van mij verwacht. Ben ik nou echt een materialistisch w*f die alleen maar denkt aan ‘mijn’ spullen en niet aan gevoelens en onze relatie?
Na een paar maanden samen te hebben gewoond heb ik de beslissing gemaakt weer ‘thuis’ te gaan wonen. Het kwam voor hem niet helemaal als een verrassing, het ging al langer niet goed en praatte daar veel over. De dag dat ik het vertelde heb ik al mijn spullen gepakt (niet bijzonder veel) en ben weg gegaan.
Via sms hadden we nog contact en heb hem gevraagd wat hij met de gordijnen en nog wat grote spullen wou, deze had ik namelijk betaald. Hij wou ze graag houden en we hadden een prijs afgesproken, namelijk 500 euro. ( totaal ben ik er 760 euro aan kwijt geweest, nu 4 maanden oud dus) Ik vond het een redelijk bedrag. Wel wou hij graag een kostenoverzicht per mail zodat alles goed op papier zou staan dus dat heb ik gedaan, de bonnetjes overal van zelfs ingescand en mee gestuurd.
Een paar dagen later kwam ik bij hem om post op te halen en toen vertelde hij dat hij de 500 euro niet ging betalen en dat ik de spullen ook niet mee kreeg. Hij vond mij materialistisch, hebzuchtig en egoistisch omdat ik al mijn spullen had meegenomen zonder overleg en ik niet dacht aan gevoelens. Ik werd hier boos om omdat ik het daarmee totaal niet eens was. We hebben vanaf het begin afgesproken spullen en betalingen gescheiden te houden zodat duidelijk was wat van wie was als het niet goed zou gaan. Ik heb de helft mee betaald aan de hypotheek en vast lasten en zag dit als ‘huur’.
Dat hij nu begint met : we zijn zolang samen geweest dus de spullen zijn ook van ‘ons’ en je vergeet de gevoelens, vind ik een beetje onzin. Het lijkt mij redelijk dat ik met de spullen waarmee ik gekomen ben en de spullen die ik gekocht heb ook weer mee terug neem nu het uit is. Het leek mij niet nodig om dit te overleggen met hem.
'
Ook waren een groot deel van ‘mijn’ spullen niet echt van mij maar van mijn moeder. Mijn moeder woonde bij haar vriend en haar eigen huis stond al een poosje te koop dus de spullen die er stonden mochten wij lenen. Het lijkt mij logische dat deze spullen weer naar haar terug gaan en dat we daar niet eerst over hoeven te overleggen. In zijn huis staan nog alle spullen die erin stonden voordat ik erbij in kwam wonen.
Een samenlevingscontract hadden we niet, was wel de bedoeling om dit in december te laten opstellen maar toen ging het al niet goed en wou hij het niet meer. Achteraf heel dom natuurlijk.
Zijn vrienden en ouders waren het met hem eens. Ze hadden dit nooit van mij verwacht. Ben ik nou echt een materialistisch w*f die alleen maar denkt aan ‘mijn’ spullen en niet aan gevoelens en onze relatie?
zondag 8 januari 2012 om 17:33
Oh wat een ellende... Mij staat dit binnen een paar weken te wachten... Alleen ga ik recht naar mijn nieuwe eigen huis en niet terug naar mn moeder.
Ik vind de raad van mieke66 erg wijs. Laat het maar. Als je niet materialistisch bent, zijn die spullen ook maar spullen, toch?
Tenzij het gaat om dingen zoals bij Fame. No way dat er iemand 'vreemds' met de sieraden van mijn oma aan de haal gaat. Echt Fame, ik ga ze voor je halen, zo plaatsvervangend razend ben ik daarvan! Alhoewel, plaatsvervangend... Je zult zelf ook boos zijn neem ik aan.
Ik vind de raad van mieke66 erg wijs. Laat het maar. Als je niet materialistisch bent, zijn die spullen ook maar spullen, toch?
Tenzij het gaat om dingen zoals bij Fame. No way dat er iemand 'vreemds' met de sieraden van mijn oma aan de haal gaat. Echt Fame, ik ga ze voor je halen, zo plaatsvervangend razend ben ik daarvan! Alhoewel, plaatsvervangend... Je zult zelf ook boos zijn neem ik aan.
zondag 8 januari 2012 om 17:35
Als het alleen nog maar om gordijnen gaat, zou ik het persoonlijk maar laten zitten, is de energie niet waard. In mijn ervaring zieken mensen trouwens vaak over spullen als een relatie is verbroken en eigenlijk niet echt om die spullen maar omdat ze boos zijn over de verbroken relatie en is het een manier om contact te houden. Bedoel ik TO niet mee maar haar ex.
zondag 8 januari 2012 om 17:40
quote:jaimee21 schreef op 08 januari 2012 @ 17:38:
Precies wat je zegt zonnetje.
Want hij geeft natuurlijk geen ruk om die gordijnen. Dat was schijnbaar al zo toe TO en hij ze kochten.
Maar hij heeft niet door dat de kans op een goed contact hiermee tot een nulpunt zakt.Neemt niet weg dat ik als ik jou was in iig de belangrijke dingen veilig zou stellen als je daar nog wat tijd voor hebt (iig foto's en dingen die je dierbaar zijn).
Precies wat je zegt zonnetje.
Want hij geeft natuurlijk geen ruk om die gordijnen. Dat was schijnbaar al zo toe TO en hij ze kochten.
Maar hij heeft niet door dat de kans op een goed contact hiermee tot een nulpunt zakt.Neemt niet weg dat ik als ik jou was in iig de belangrijke dingen veilig zou stellen als je daar nog wat tijd voor hebt (iig foto's en dingen die je dierbaar zijn).
zondag 8 januari 2012 om 17:45
Ik heb gelukkig mijn belangrijke dingen al op orde, foto's en administratie voornamelijk.
Mijn soon to be ex heeft er enkel een handje van om mijn bonnen te 'pikken' en de spullen op zijn bedrijf te boeken.
Ik ga er maar vanuit dat ik met mijn bankafschriften (eventueel, je weet nooit) kan aantonen dat IK het betaald heb.
En gaat het dat allemaal niet worden; jammer dan.
Ben allang blij dat ik hier weg kan, en eindelijk eens de rust krijg die ik al jaren wil (/verdien).
Mijn soon to be ex heeft er enkel een handje van om mijn bonnen te 'pikken' en de spullen op zijn bedrijf te boeken.
Ik ga er maar vanuit dat ik met mijn bankafschriften (eventueel, je weet nooit) kan aantonen dat IK het betaald heb.
En gaat het dat allemaal niet worden; jammer dan.
Ben allang blij dat ik hier weg kan, en eindelijk eens de rust krijg die ik al jaren wil (/verdien).

zondag 8 januari 2012 om 17:47
quote:Snorhaar schreef op 08 januari 2012 @ 17:22:
Hij heeft recht op jouw spullen omdat ze van "jullie" geworden zijn?! Dan heb jij op deze manier dus ook aanspraak op zijn spullen.
Nog afgezien daarvan vind ik het niet netjes dat hij eerst met de 500 euro heeft ingestemd en daar dan later op terugkomt.
Ik denk dat zijn vrienden/familie dat hem aangepraat hebben en dat hij daarom erop terugkomt.
Maar waar gaat het over zeg, vier maanden samenwonen... wat een idioot. Niet mee instemmen hoor.
Hij heeft recht op jouw spullen omdat ze van "jullie" geworden zijn?! Dan heb jij op deze manier dus ook aanspraak op zijn spullen.
Nog afgezien daarvan vind ik het niet netjes dat hij eerst met de 500 euro heeft ingestemd en daar dan later op terugkomt.
Ik denk dat zijn vrienden/familie dat hem aangepraat hebben en dat hij daarom erop terugkomt.
Maar waar gaat het over zeg, vier maanden samenwonen... wat een idioot. Niet mee instemmen hoor.
zondag 8 januari 2012 om 17:49
quote:jaimee21 schreef op 08 januari 2012 @ 17:33:
Oh wat een ellende... Mij staat dit binnen een paar weken te wachten... Alleen ga ik recht naar mijn nieuwe eigen huis en niet terug naar mn moeder.
Ik vind de raad van mieke66 erg wijs. Laat het maar. Als je niet materialistisch bent, zijn die spullen ook maar spullen, toch?
Tenzij het gaat om dingen zoals bij Fame. No way dat er iemand 'vreemds' met de sieraden van mijn oma aan de haal gaat. Echt Fame, ik ga ze voor je halen, zo plaatsvervangend razend ben ik daarvan! Alhoewel, plaatsvervangend... Je zult zelf ook boos zijn neem ik aan.Ja hoor, heb een paar pogingen ondernomen, maar omdat ik dan met grof geweld wordt verwelkomt (ja zelfs in bijzijn van dochter) heb ik dat even opgegeven. Ik weet ook echt niet wat ik moet doen, maar aan de andere kant, ook dat zijn maar spullen. Maar wel met veel verdriet. Maar ik leef nog wel, en ben vor zove rmogelijk gelukkiger dan in de realtie. Dusssss. KLite, maar ja. (Als mijn ouders dit weten!)
Oh wat een ellende... Mij staat dit binnen een paar weken te wachten... Alleen ga ik recht naar mijn nieuwe eigen huis en niet terug naar mn moeder.
Ik vind de raad van mieke66 erg wijs. Laat het maar. Als je niet materialistisch bent, zijn die spullen ook maar spullen, toch?
Tenzij het gaat om dingen zoals bij Fame. No way dat er iemand 'vreemds' met de sieraden van mijn oma aan de haal gaat. Echt Fame, ik ga ze voor je halen, zo plaatsvervangend razend ben ik daarvan! Alhoewel, plaatsvervangend... Je zult zelf ook boos zijn neem ik aan.Ja hoor, heb een paar pogingen ondernomen, maar omdat ik dan met grof geweld wordt verwelkomt (ja zelfs in bijzijn van dochter) heb ik dat even opgegeven. Ik weet ook echt niet wat ik moet doen, maar aan de andere kant, ook dat zijn maar spullen. Maar wel met veel verdriet. Maar ik leef nog wel, en ben vor zove rmogelijk gelukkiger dan in de realtie. Dusssss. KLite, maar ja. (Als mijn ouders dit weten!)
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
zondag 8 januari 2012 om 17:52
"quote: jaimee21 schreef op 08 januari 2012 @ 17:33 :
Oh wat een ellende... Mij staat dit binnen een paar weken te wachten... Alleen ga ik recht naar mijn nieuwe eigen huis en niet terug naar mn moeder.
Ik vind de raad van mieke66 erg wijs. Laat het maar. Als je niet materialistisch bent, zijn die spullen ook maar spullen, toch?
Tenzij het gaat om dingen zoals bij Fame. No way dat er iemand 'vreemds' met de sieraden van mijn oma aan de haal gaat. Echt Fame, ik ga ze voor je halen, zo plaatsvervangend razend ben ik daarvan! Alhoewel, plaatsvervangend... Je zult zelf ook boos zijn neem ik aan. Ja hoor, heb een paar pogingen ondernomen, maar omdat ik dan met grof geweld wordt verwelkomt (ja zelfs in bijzijn van dochter) heb ik dat even opgegeven. Ik weet ook echt niet wat ik moet doen, maar aan de andere kant, ook dat zijn maar spullen. Maar wel met veel verdriet. Maar ik leef nog wel, en ben vor zove rmogelijk gelukkiger dan in de realtie. Dusssss. KLite, maar ja. (Als mijn ouders dit weten!)"
Meissie meissie toch.... Bij zulke verhalen vallen al onze kleine dingen hier in het niet. Voel ik me inderdaad een materialistisch wijf, omdat ik mn printer van vier jaar oud terug wil....
Maar, wat als je ouders dit weten? Toch niet dat jij dan de 'schuld' krijgt?
Oh wat een ellende... Mij staat dit binnen een paar weken te wachten... Alleen ga ik recht naar mijn nieuwe eigen huis en niet terug naar mn moeder.
Ik vind de raad van mieke66 erg wijs. Laat het maar. Als je niet materialistisch bent, zijn die spullen ook maar spullen, toch?
Tenzij het gaat om dingen zoals bij Fame. No way dat er iemand 'vreemds' met de sieraden van mijn oma aan de haal gaat. Echt Fame, ik ga ze voor je halen, zo plaatsvervangend razend ben ik daarvan! Alhoewel, plaatsvervangend... Je zult zelf ook boos zijn neem ik aan. Ja hoor, heb een paar pogingen ondernomen, maar omdat ik dan met grof geweld wordt verwelkomt (ja zelfs in bijzijn van dochter) heb ik dat even opgegeven. Ik weet ook echt niet wat ik moet doen, maar aan de andere kant, ook dat zijn maar spullen. Maar wel met veel verdriet. Maar ik leef nog wel, en ben vor zove rmogelijk gelukkiger dan in de realtie. Dusssss. KLite, maar ja. (Als mijn ouders dit weten!)"
Meissie meissie toch.... Bij zulke verhalen vallen al onze kleine dingen hier in het niet. Voel ik me inderdaad een materialistisch wijf, omdat ik mn printer van vier jaar oud terug wil....
Maar, wat als je ouders dit weten? Toch niet dat jij dan de 'schuld' krijgt?

zondag 8 januari 2012 om 17:53
Jij bent materialistisch??? Nee, HIJ is materialistisch.
Jij wilt alleen hetgeen van jou is. Hij wil zijn eigen spullen én die van jou.
Maar goed, recht hebben en recht krijgen zijn twee verschillende dingen jammer genoeg. Als je het echt graag terug wilt kun je een potje uithuilen bij zijn beste vriend, snif snik snotter zo erg snotter ook meebetaald snif huil zo oneerlijk snik spullen van moeder snotter snik.
Jij wilt alleen hetgeen van jou is. Hij wil zijn eigen spullen én die van jou.
Maar goed, recht hebben en recht krijgen zijn twee verschillende dingen jammer genoeg. Als je het echt graag terug wilt kun je een potje uithuilen bij zijn beste vriend, snif snik snotter zo erg snotter ook meebetaald snif huil zo oneerlijk snik spullen van moeder snotter snik.
zondag 8 januari 2012 om 18:06
Over zijn familie en vrienden: Hebben die rechtstreeks tegen jou gezegd dat ze je materialistisch vinden? Als hij dat tegen jou gezegd heeft, dan is het
a) afhankelijk wat hij ze heeft verteld
b) hun reactie om hem te troosten ("ja, ik snap dat je dat vervelend vindt" betekent: "ik begrijp haar standpunt wel, maar ik moet nu even solidair zijn met hem, want hij is mijn vriend/familielid)
c) Zijn vertaling van hun reactie op zijn verhaal.
Wat zeggen jouw vrienden? Die vinden vast dat jij helemaal gelijk hebt en hij fout zit. Zo hoort dat in vriendschap. Ik zou me er dus niet te veel van aan trekken.
a) afhankelijk wat hij ze heeft verteld
b) hun reactie om hem te troosten ("ja, ik snap dat je dat vervelend vindt" betekent: "ik begrijp haar standpunt wel, maar ik moet nu even solidair zijn met hem, want hij is mijn vriend/familielid)
c) Zijn vertaling van hun reactie op zijn verhaal.
Wat zeggen jouw vrienden? Die vinden vast dat jij helemaal gelijk hebt en hij fout zit. Zo hoort dat in vriendschap. Ik zou me er dus niet te veel van aan trekken.
zondag 8 januari 2012 om 18:10
quote:isadoro schreef op 08 januari 2012 @ 18:06:
Over zijn familie en vrienden: Hebben die rechtstreeks tegen jou gezegd dat ze je materialistisch vinden? Als hij dat tegen jou gezegd heeft, dan is het
a) afhankelijk wat hij ze heeft verteld
b) hun reactie om hem te troosten ("ja, ik snap dat je dat vervelend vindt" betekent: "ik begrijp haar standpunt wel, maar ik moet nu even solidair zijn met hem, want hij is mijn vriend/familielid)
c) Zijn vertaling van hun reactie op zijn verhaal.
Wat zeggen jouw vrienden? Die vinden vast dat jij helemaal gelijk hebt en hij fout zit. Zo hoort dat in vriendschap. Ik zou me er dus niet te veel van aan trekken.Ik heb het idd van hem, niet van zijn vrienden/ouders zelf. Die heb ik niet gesproken sinds de breuk.
Over zijn familie en vrienden: Hebben die rechtstreeks tegen jou gezegd dat ze je materialistisch vinden? Als hij dat tegen jou gezegd heeft, dan is het
a) afhankelijk wat hij ze heeft verteld
b) hun reactie om hem te troosten ("ja, ik snap dat je dat vervelend vindt" betekent: "ik begrijp haar standpunt wel, maar ik moet nu even solidair zijn met hem, want hij is mijn vriend/familielid)
c) Zijn vertaling van hun reactie op zijn verhaal.
Wat zeggen jouw vrienden? Die vinden vast dat jij helemaal gelijk hebt en hij fout zit. Zo hoort dat in vriendschap. Ik zou me er dus niet te veel van aan trekken.Ik heb het idd van hem, niet van zijn vrienden/ouders zelf. Die heb ik niet gesproken sinds de breuk.
zondag 8 januari 2012 om 18:26
Pas maar op dat je ex-schoonmoeder straks niet shownieuws oid inschakelt...
http://www.youtube.com/watch?v=bRLyNp2u6N0
Flauw natuurlijk...
Ik vind het een hele nuchtere en logisch gevolg van uit elkaar gaan, hij heeft het er moeilijk mee. Gewoon negeren, trekt wel bij en niet te persoonlijk aantrekken...
http://www.youtube.com/watch?v=bRLyNp2u6N0
Flauw natuurlijk...
Ik vind het een hele nuchtere en logisch gevolg van uit elkaar gaan, hij heeft het er moeilijk mee. Gewoon negeren, trekt wel bij en niet te persoonlijk aantrekken...

zondag 8 januari 2012 om 18:26
cheez_dipper_pepsi,jij materialistisch?Ik vind van niet.Het gaat
hier om jouw spullen die je zelf hebt betaald en waar je gewoon
recht op hebt.Anderen schreven het al voor mij en ik herhaal het dan nog eens:Als jij de sleutel hebt dan zou ik je eigen spullen op
gaan halen.Vind je ex nogal raar doen wat dat betrefft.In ieder geval sterkte met alles!
hier om jouw spullen die je zelf hebt betaald en waar je gewoon
recht op hebt.Anderen schreven het al voor mij en ik herhaal het dan nog eens:Als jij de sleutel hebt dan zou ik je eigen spullen op
gaan halen.Vind je ex nogal raar doen wat dat betrefft.In ieder geval sterkte met alles!
zondag 8 januari 2012 om 18:46
quote:isadoro wrote on 08 January 2012 @ 18:06:
Wat zeggen jouw vrienden? Die vinden vast dat jij helemaal gelijk hebt en hij fout zit. Zo hoort dat in vriendschap. Ik zou me er dus niet te veel van aan trekken.
Hier moet ik even op reageren. Een echte vriend vertelt je de waarheid of op zijn minst zijn of haar kijk op de zaken. Juist als je fout zit. Zó hoort dat wat míj betreft in een vriendschap.
TO: Geen idee of jij materialistisch bent; als ik op je verhaal afga, lijkt me dat niet. Maar of dat nou klopt of niet, je ex heeft zich gewoon niet aan de afspraak gehouden. Da's heel wat anders...
Wat zeggen jouw vrienden? Die vinden vast dat jij helemaal gelijk hebt en hij fout zit. Zo hoort dat in vriendschap. Ik zou me er dus niet te veel van aan trekken.
Hier moet ik even op reageren. Een echte vriend vertelt je de waarheid of op zijn minst zijn of haar kijk op de zaken. Juist als je fout zit. Zó hoort dat wat míj betreft in een vriendschap.
TO: Geen idee of jij materialistisch bent; als ik op je verhaal afga, lijkt me dat niet. Maar of dat nou klopt of niet, je ex heeft zich gewoon niet aan de afspraak gehouden. Da's heel wat anders...
zondag 8 januari 2012 om 19:04
quote:Fame schreef op 08 januari 2012 @ 17:49:
[...]
Ja hoor, heb een paar pogingen ondernomen, maar omdat ik dan met grof geweld wordt verwelkomt (ja zelfs in bijzijn van dochter) heb ik dat even opgegeven. Ik weet ook echt niet wat ik moet doen, maar aan de andere kant, ook dat zijn maar spullen. Maar wel met veel verdriet. Maar ik leef nog wel, en ben vor zove rmogelijk gelukkiger dan in de realtie. Dusssss. KLite, maar ja. (Als mijn ouders dit weten!)
Ik weet precies hoe jij je voelt . Ook qua geweld e.d.
Alle spullen van mijn Oma ( sieraden dus ) waren ook ineens spoorloos verdwenen. Dat en nog veel meer persoonlijke dingen.
Gewoon aan jouw ouders vertellen hoor. Jij kan er toch niks aan doen. Bij mij kreeg familie het zelfs voor elkaar wat spullen terug te krijgen omdat hij mooi weer wou spelen t.o hen.
Je krijgt er wel vrede mee hoor. De herinneringen zitten in je hoofd en niet in de spullen, zo denk ik iig.
Al was ik eerst ook woedend hoor, ben echt geen heilige.
Maar Ik voel me nu ergens ook een stuk vrijer. De blangijkste materiele dingen ben ik kwijt maar ik heb wel rust van binnen en hecht me nergens meer aan.
Veel sterkte iig, het word alleen maar beter
[...]
Ja hoor, heb een paar pogingen ondernomen, maar omdat ik dan met grof geweld wordt verwelkomt (ja zelfs in bijzijn van dochter) heb ik dat even opgegeven. Ik weet ook echt niet wat ik moet doen, maar aan de andere kant, ook dat zijn maar spullen. Maar wel met veel verdriet. Maar ik leef nog wel, en ben vor zove rmogelijk gelukkiger dan in de realtie. Dusssss. KLite, maar ja. (Als mijn ouders dit weten!)
Ik weet precies hoe jij je voelt . Ook qua geweld e.d.
Alle spullen van mijn Oma ( sieraden dus ) waren ook ineens spoorloos verdwenen. Dat en nog veel meer persoonlijke dingen.
Gewoon aan jouw ouders vertellen hoor. Jij kan er toch niks aan doen. Bij mij kreeg familie het zelfs voor elkaar wat spullen terug te krijgen omdat hij mooi weer wou spelen t.o hen.
Je krijgt er wel vrede mee hoor. De herinneringen zitten in je hoofd en niet in de spullen, zo denk ik iig.
Al was ik eerst ook woedend hoor, ben echt geen heilige.
Maar Ik voel me nu ergens ook een stuk vrijer. De blangijkste materiele dingen ben ik kwijt maar ik heb wel rust van binnen en hecht me nergens meer aan.
Veel sterkte iig, het word alleen maar beter
zondag 8 januari 2012 om 19:24
Ook hier zo'n malloot die na de scheiding allerlei voor mij kostbare zaken heeft meegenomen. Alle filmpjes van de kinderen, alle foto's, andere persoonlijke dingen waar ik aan gehecht was. Nauwgezet uitgezocht en meegenomen. Ik hoop dat een aantal dingen niet vernietigd zijn en dat er een tijd komt waarin de gemoederen wat bedaard zijn. Bizar wat sommige mensen drijft.
maandag 9 januari 2012 om 18:31
joh je kunt het toch nooit goed doen, ik heb toen ik bij mijn ex weg ging, hem de complete inboedel laten houden ( die ik betaald had), niet gevraagd om alimentatie terwijl hij meer verdiende, afstand gedaan van pensioenrechten, heb alleen mijn auto meegenomen ( ook zelf betaald) en mijn deel van de overwaarde van het huis ( wat ik overigens ook grotendeels betaald had omdat hij nog studeerde toen ik hem leerde kennen) . Uiteindelijk moet je dan nog horen dat je het zo slecht gedaan hebt...mensen zijn gekwetst en onredelijk, daar is niet mee te praten.
Ik vind je niet materialistisch, je wilt gewoon wat van jou is. Zelf zou ik me er niet druk om maken, en blij zijn dat ik van zo n zeikerd af zou zijn ( incl de familie en vrienden die het met hem eens zijn)
Ik vind je niet materialistisch, je wilt gewoon wat van jou is. Zelf zou ik me er niet druk om maken, en blij zijn dat ik van zo n zeikerd af zou zijn ( incl de familie en vrienden die het met hem eens zijn)