
Kostenverdeling opvoeding kind
maandag 16 januari 2012 om 16:15
Ik ben een man en door een vriendin van mij gewezen op dit forum. Ik wil jullie graag mijn situatie voorleggen:
Ik (33jr) heb tijdje (3 maanden) een scharrel/fling gehad met een vrouw (26jr). Na deze 3 maanden is dit opgehouden omdat we allebei geen basis voor een vaste relatie zagen.
Echter twee maanden nadat het 'uit' was, kwam zij erachter dat ze zwanger is. Ik was hier in eerste instantie erg van geschrokken en heb haar gevraagd abortus te overwegen. Nadat zij hier over nagedacht heeft, gaf zij aan dat ze het kind wil houden.
Achteraf ben ik hier heel blij mee want ik verheug me nu enorm op het aanstaande vaderschap! Het vriendschappelijke contact tussen ons is intussen ook weer prima en we hebben het er uitgebreid over gehad. We hebben besloten het kind samen op te voeden zonder een liefdesrelatie met elkaar aan te gaan. We wonen in dezelfde stad op 10 minuten lopen van elkaar en goede kinder dagverblijven en goede scholen zijn binnen handbereik. We willen een co-ouderschap aangaan en de zorg 50-50 verdelen tussen onze eigen huishoudens. Ook voor wat betreft opvoedingszaken zitten we goed op een lijn. Ze is nu 6 maanden zwanger.
Echter voor wat betreft financien (nog) niet. Nu vraagt zij mij geld voor allerlei aanschaf van babykamer artikelen en heeft het over een structurele bijdrage van mij aan haar voor de opvoeding. Ik vind dat zij (en ook ik) onze eigen broek moeten ophouden voor wat betreft financien. Daarnaast houd zij met een co-ouderschap voldoende tijd over om te werken (wat ze nu ook doet). Onze inkomens verschillen wel en verhouden zich als 3:1.
Ik ben er eigenlijk op tegen om structurele geldstromen van mij naar haar in gang te zetten. Ze moet haar eigen boontjes doppen. Ik wil niet zeggen dat ik nooit iets extra's wil doen. Integendeel; ik ben zeker bereid meer bij te dragen als dat nodig is. Maar dan op basis van verzoeken of op basis van eenmalige grotere uitgaven die ik dan voor mijn rekening neem. Voor de eerste vier maanden betaal ik haar overigens wel een bijdrage dan is zij thuis en zorgt ze voor de baby. Daarna gaat ze aan het werk en gaat ons co-ouderschap in. Dit topic gaat over de lange termijn na de eerste vier maanden.
Wat vinden jullie hiervan? Is dit redelijk?
Alvast bedankt voor jullie reacties en als er nog toelichting nodig is geef ik die graag.
Groetjes Max
Ik (33jr) heb tijdje (3 maanden) een scharrel/fling gehad met een vrouw (26jr). Na deze 3 maanden is dit opgehouden omdat we allebei geen basis voor een vaste relatie zagen.
Echter twee maanden nadat het 'uit' was, kwam zij erachter dat ze zwanger is. Ik was hier in eerste instantie erg van geschrokken en heb haar gevraagd abortus te overwegen. Nadat zij hier over nagedacht heeft, gaf zij aan dat ze het kind wil houden.
Achteraf ben ik hier heel blij mee want ik verheug me nu enorm op het aanstaande vaderschap! Het vriendschappelijke contact tussen ons is intussen ook weer prima en we hebben het er uitgebreid over gehad. We hebben besloten het kind samen op te voeden zonder een liefdesrelatie met elkaar aan te gaan. We wonen in dezelfde stad op 10 minuten lopen van elkaar en goede kinder dagverblijven en goede scholen zijn binnen handbereik. We willen een co-ouderschap aangaan en de zorg 50-50 verdelen tussen onze eigen huishoudens. Ook voor wat betreft opvoedingszaken zitten we goed op een lijn. Ze is nu 6 maanden zwanger.
Echter voor wat betreft financien (nog) niet. Nu vraagt zij mij geld voor allerlei aanschaf van babykamer artikelen en heeft het over een structurele bijdrage van mij aan haar voor de opvoeding. Ik vind dat zij (en ook ik) onze eigen broek moeten ophouden voor wat betreft financien. Daarnaast houd zij met een co-ouderschap voldoende tijd over om te werken (wat ze nu ook doet). Onze inkomens verschillen wel en verhouden zich als 3:1.
Ik ben er eigenlijk op tegen om structurele geldstromen van mij naar haar in gang te zetten. Ze moet haar eigen boontjes doppen. Ik wil niet zeggen dat ik nooit iets extra's wil doen. Integendeel; ik ben zeker bereid meer bij te dragen als dat nodig is. Maar dan op basis van verzoeken of op basis van eenmalige grotere uitgaven die ik dan voor mijn rekening neem. Voor de eerste vier maanden betaal ik haar overigens wel een bijdrage dan is zij thuis en zorgt ze voor de baby. Daarna gaat ze aan het werk en gaat ons co-ouderschap in. Dit topic gaat over de lange termijn na de eerste vier maanden.
Wat vinden jullie hiervan? Is dit redelijk?
Alvast bedankt voor jullie reacties en als er nog toelichting nodig is geef ik die graag.
Groetjes Max
maandag 16 januari 2012 om 16:19
Proficiat!!!
Ik zie niet als er een 50/50 verdeling qua tijd en verblijf wordt afgesproken er uberhaupt een geldstroom op gang moet komen.
Dan moet toch ook iedereen eigen spullen (dezelfde) spullen hebben?
Vreemd.
Succes ermee.
PS bij een vriendje van mijn zoon speelt hetzelfde als jouw verhaal. Ouders waren alleen een stuk jonger (16 en 18).
Ik durf hardop te zeggen dat zij het stukken beter "samen" doen dan de meeste gescheiden ouders.
Ik zie niet als er een 50/50 verdeling qua tijd en verblijf wordt afgesproken er uberhaupt een geldstroom op gang moet komen.
Dan moet toch ook iedereen eigen spullen (dezelfde) spullen hebben?
Vreemd.
Succes ermee.
PS bij een vriendje van mijn zoon speelt hetzelfde als jouw verhaal. Ouders waren alleen een stuk jonger (16 en 18).
Ik durf hardop te zeggen dat zij het stukken beter "samen" doen dan de meeste gescheiden ouders.
maandag 16 januari 2012 om 16:21
Tja Max, als ik je goed begrijp ga je het kindje ook erkennen en dergelijke? Ja dan zul je ook moeten betalen. Je zegt dat jullie alles 50-50 gaan verdelen, maar vaak koopt een moeder dan ook wel weer meer kleertjes ed dan de vader.
Misschien is het een idee als jullie gewoon een lijst bijhouden met alle kosten die jullie maken. Tot het meest lullige speentje aan toe. Dan kijk je toch gewoon na een paar maanden of er een groot verschil zit in jullie uitgavenpatroon. Zij schiet dan als het ware voor en komt ze echt in de knoei of tekort, dan kunnen jullie samen kijken waar dat dan in zit. En eventueel kun je dan besluiten om toch wat aan haar te geven. Ik zou je wel willen adviseren om alles via een notaris/advocaat te doen om gezeur in de toekomst te voorkomen!
En denk je ook aan ouderlijk gezag? Dit is meer dan erkennen. Anders mag je bijvoorbeeld niet zonder haar toestemming met de baby reizen ed. Succes!
Misschien is het een idee als jullie gewoon een lijst bijhouden met alle kosten die jullie maken. Tot het meest lullige speentje aan toe. Dan kijk je toch gewoon na een paar maanden of er een groot verschil zit in jullie uitgavenpatroon. Zij schiet dan als het ware voor en komt ze echt in de knoei of tekort, dan kunnen jullie samen kijken waar dat dan in zit. En eventueel kun je dan besluiten om toch wat aan haar te geven. Ik zou je wel willen adviseren om alles via een notaris/advocaat te doen om gezeur in de toekomst te voorkomen!
En denk je ook aan ouderlijk gezag? Dit is meer dan erkennen. Anders mag je bijvoorbeeld niet zonder haar toestemming met de baby reizen ed. Succes!
maandag 16 januari 2012 om 16:25
Het gaat natuurlijk niet alleen om kleertjes, speentjes en dergelijke. Om maar een voorbeeld te geven, stel dat jullie kind naar het kinderdagverblijf gaat. Je zegt dat jij drie keer zoveel verdient als zij. Stel dat jullie door jouw hogere inkomen veel minder kinderopvangtoeslag krijgen, dan vind ik het op zich wel redelijk dat jij meer betaalt voor de kinderopvang, anders gaat zij erop achteruit omdat jij meer verdient. Dat lijkt me niet de bedoeling.
Zo zijn er denk ik nog wel meer kosten die je niet klakkeloos 50/50 kunt verdelen en daarvoor zal je toch rond de tafel moeten.
Zo zijn er denk ik nog wel meer kosten die je niet klakkeloos 50/50 kunt verdelen en daarvoor zal je toch rond de tafel moeten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 16 januari 2012 om 16:26
quote:tijger83 schreef op 16 januari 2012 @ 16:21:
Tja Max, als ik je goed begrijp ga je het kindje ook erkennen en dergelijke? Ja dan zul je ook moeten betalen. Je zegt dat jullie alles 50-50 gaan verdelen, maar vaak koopt een moeder dan ook wel weer meer kleertjes ed dan de vader.
Dat een moeder dat lolliger vind, dat is toch echt haar pakkie aan.
Met een co-ouderschap zal ieder dezelfde spullen aan moeten schaffen ( al zou een kinderwagen natuurlijk weer wel gedeeld kunnen worden ), op de kraamspullen na.
Dus het lijkt mij vrij onzinnig om mee te betalen aan een box, als je zelf ook een box aan moet schaffen, etc.
Misschien is het een idee als jullie gewoon een lijst bijhouden met alle kosten die jullie maken. Tot het meest lullige speentje aan toe. Dan kijk je toch gewoon na een paar maanden of er een groot verschil zit in jullie uitgavenpatroon. Zij schiet dan als het ware voor en komt ze echt in de knoei of tekort, dan kunnen jullie samen kijken waar dat dan in zit. En eventueel kun je dan besluiten om toch wat aan haar te geven. Ik zou je wel willen adviseren om alles via een notaris/advocaat te doen om gezeur in de toekomst te voorkomen!
Strak plan, lijkt mij.
En denk je ook aan ouderlijk gezag? Dit is meer dan erkennen. Anders mag je bijvoorbeeld niet zonder haar toestemming met de baby reizen ed. Succes!
Tja Max, als ik je goed begrijp ga je het kindje ook erkennen en dergelijke? Ja dan zul je ook moeten betalen. Je zegt dat jullie alles 50-50 gaan verdelen, maar vaak koopt een moeder dan ook wel weer meer kleertjes ed dan de vader.
Dat een moeder dat lolliger vind, dat is toch echt haar pakkie aan.
Met een co-ouderschap zal ieder dezelfde spullen aan moeten schaffen ( al zou een kinderwagen natuurlijk weer wel gedeeld kunnen worden ), op de kraamspullen na.
Dus het lijkt mij vrij onzinnig om mee te betalen aan een box, als je zelf ook een box aan moet schaffen, etc.
Misschien is het een idee als jullie gewoon een lijst bijhouden met alle kosten die jullie maken. Tot het meest lullige speentje aan toe. Dan kijk je toch gewoon na een paar maanden of er een groot verschil zit in jullie uitgavenpatroon. Zij schiet dan als het ware voor en komt ze echt in de knoei of tekort, dan kunnen jullie samen kijken waar dat dan in zit. En eventueel kun je dan besluiten om toch wat aan haar te geven. Ik zou je wel willen adviseren om alles via een notaris/advocaat te doen om gezeur in de toekomst te voorkomen!
Strak plan, lijkt mij.
En denk je ook aan ouderlijk gezag? Dit is meer dan erkennen. Anders mag je bijvoorbeeld niet zonder haar toestemming met de baby reizen ed. Succes!
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 16 januari 2012 om 16:28
Ik vind je zeker redelijk. Jullie hebben allebei de helft van de tijd het kind, dus betalen jullie gewoon jullie eigen kosten. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Qua babyspullen zullen jullie veel dingen dubbel moeten kopen, die betaal je dan ieder voor zich. Zijn er dingen die eenmalig aangeschaft moeten worden, dan kunnen jullie die samen betalen, eventueel jij wat meer dan zij als jij (veel) meer verdient. Mochten er kosten zijn voor de bevalling of de kraamweek, bijvoorbeeld dingen die niet vergoed worden door de zorgverzekeraar, dan betalen jullie die natuurlijk ook samen.
Ik vind het heel netjes van je dat je bijvoorbeeld eenmalige grotere uitgaven voor je rekening wilt nemen, maar ik vind zeker niet dat je structureel een soort alimentatie moet betalen. Doordat jij jullie kindje al de halve week hebt, betaal je al je eigen deel van alle kosten. Een baby, peuter of basisschoolkind kost echt niet zoveel en zeker niet als hij/zij de halve week bij de ander is. Eventueel kun je, als zij het niet zo breed heeft, bijvoorbeeld later de zwemlessen betalen, of je geeft haar een keer een groot pak luiers (ik noem maar wat), maar een structurele vergoeding vind ik niet op zijn plaats bij co-ouderschap, zeker niet als je niet eens een echte relatie hebt gehad.
Ik vind het heel netjes van je dat je bijvoorbeeld eenmalige grotere uitgaven voor je rekening wilt nemen, maar ik vind zeker niet dat je structureel een soort alimentatie moet betalen. Doordat jij jullie kindje al de halve week hebt, betaal je al je eigen deel van alle kosten. Een baby, peuter of basisschoolkind kost echt niet zoveel en zeker niet als hij/zij de halve week bij de ander is. Eventueel kun je, als zij het niet zo breed heeft, bijvoorbeeld later de zwemlessen betalen, of je geeft haar een keer een groot pak luiers (ik noem maar wat), maar een structurele vergoeding vind ik niet op zijn plaats bij co-ouderschap, zeker niet als je niet eens een echte relatie hebt gehad.
maandag 16 januari 2012 om 16:28
Ik begrijp je bezwaar. Het lijkt me handig om weer eens goed om de tafel te gaan zitten en alles door te spreken. Zet alles ook goed op papier! Misschien kun je het zelfs laten vastleggen.
Overigens, als zij gewoon werkt (wat ik uit jouw verhaal opmaak) dan krijgt zij in de vier maanden verlof gewoon haar vaste salaris, dus ik zou niet weten waarom jij daar een bijdrage aan moet leveren.
Hebben jullie het ook gehad over hoe je het kind gaat opvoeden, inhoudelijk enzo? Hoe ga je om met huilen, slapen, eten, corrigeren e.d.
Het lijkt mij een hele toer, samen een kind opvoeden als je geen relatie hebt. Binnen een relatie is het soms al moeilijk zat, kan ik je vertellen. Maar ik wens je alle geluk.
Overigens, als zij gewoon werkt (wat ik uit jouw verhaal opmaak) dan krijgt zij in de vier maanden verlof gewoon haar vaste salaris, dus ik zou niet weten waarom jij daar een bijdrage aan moet leveren.
Hebben jullie het ook gehad over hoe je het kind gaat opvoeden, inhoudelijk enzo? Hoe ga je om met huilen, slapen, eten, corrigeren e.d.
Het lijkt mij een hele toer, samen een kind opvoeden als je geen relatie hebt. Binnen een relatie is het soms al moeilijk zat, kan ik je vertellen. Maar ik wens je alle geluk.
maandag 16 januari 2012 om 16:29
Het ligt eraan wat de verdere afspraken zijn. Hebben jullie inderdaad beiden een eigen 'uitzet'? Alle spullen dubbel dus, beiden zelf aangeschaft? Wie betaalt de kleertjes, luiers, melk? Gaat zij borstvoeding geven en heeft ze hier misschien extra dingen voor nodig (kolf, flessenwarmer, ik noem maar wat)?
Wie betaalt straks de rekeningen van het KDV?
En zij verdient dus een derde van wat jij verdient begrijp ik. Als de kosten van het kindje 50/50 zou verdelen, is zij dus een groter deel van haar inkomsten kwijt aan het kindje. Of dat eerlijk is, is iets wat iedereen voor zichzelf moet bepalen, ze zou immers meer kunnen gaan werken begrijp ik uit je OP. Of werkt ze evenveel en verdient ze gewoon minder?
Kortgezegd, er zijn geen duidelijke regels hiervoor aan te geven. Zoiets moet je in overleg uit zien te komen. Maar als het mijn situatie zou zijn, zou ik wel willen dat de kosten van het kindje naar rato worden verdeeld. Hoe, dat maakt niet uit, dat mag ook per maand uitgerekend worden, of vooraf een gemiddelde bepaald wat de één wellicht extra zou moeten overmaken naar de ander... En zijn zoveel mogelijkheden, belangrijkste is dat jullie er eentje vinden waar jullie beiden achter staan.
Is een mediator anders een idee? Iemand van buitenaf die de zaken op een rijtje kan zetten met jullie?
Wie betaalt straks de rekeningen van het KDV?
En zij verdient dus een derde van wat jij verdient begrijp ik. Als de kosten van het kindje 50/50 zou verdelen, is zij dus een groter deel van haar inkomsten kwijt aan het kindje. Of dat eerlijk is, is iets wat iedereen voor zichzelf moet bepalen, ze zou immers meer kunnen gaan werken begrijp ik uit je OP. Of werkt ze evenveel en verdient ze gewoon minder?
Kortgezegd, er zijn geen duidelijke regels hiervoor aan te geven. Zoiets moet je in overleg uit zien te komen. Maar als het mijn situatie zou zijn, zou ik wel willen dat de kosten van het kindje naar rato worden verdeeld. Hoe, dat maakt niet uit, dat mag ook per maand uitgerekend worden, of vooraf een gemiddelde bepaald wat de één wellicht extra zou moeten overmaken naar de ander... En zijn zoveel mogelijkheden, belangrijkste is dat jullie er eentje vinden waar jullie beiden achter staan.
Is een mediator anders een idee? Iemand van buitenaf die de zaken op een rijtje kan zetten met jullie?
Alle dieren -behalve de mens- weten dat het leven in de eerste plaats bedoeld is om ervan te genieten. ~Samuel Butler~
maandag 16 januari 2012 om 16:30

maandag 16 januari 2012 om 16:30
quote:tijger83 schreef op 16 januari 2012 @ 16:21:
Tja Max, als ik je goed begrijp ga je het kindje ook erkennen en dergelijke? Ja dan zul je ook moeten betalen. Je zegt dat jullie alles 50-50 gaan verdelen, maar vaak koopt een moeder dan ook wel weer meer kleertjes ed dan de vader.
Misschien is het een idee als jullie gewoon een lijst bijhouden met alle kosten die jullie maken. Tot het meest lullige speentje aan toe. Dan kijk je toch gewoon na een paar maanden of er een groot verschil zit in jullie uitgavenpatroon. Zij schiet dan als het ware voor en komt ze echt in de knoei of tekort, dan kunnen jullie samen kijken waar dat dan in zit. En eventueel kun je dan besluiten om toch wat aan haar te geven. Ik zou je wel willen adviseren om alles via een notaris/advocaat te doen om gezeur in de toekomst te voorkomen!
En denk je ook aan ouderlijk gezag? Dit is meer dan erkennen. Anders mag je bijvoorbeeld niet zonder haar toestemming met de baby reizen ed. Succes!
Moet hij daar dan voor betalen? Als het kind bij hem alles heeft wat het nodig heeft, dan is dat toch prima? Als de moeder wil dat het kind in dure kleding loopt of vaak nieuwe kleding koopt, moet ze dit mijn inziens gewoon zelf betalen. Als de vader duurdere (of meer) kleding wil kopen dan de moeder, is het toch ook niet logisch om een bijdrage van de moeder te vragen?
Het bijhouden van de uitgaven is wel verstandig, maar dan nog vind ik niet dat zij een bijdrage zou moeten krijgen wanneer ze dingen koopt die niet per se noodzakelijk zijn.
Met het laatste deel ben ik het wel eens.
Tja Max, als ik je goed begrijp ga je het kindje ook erkennen en dergelijke? Ja dan zul je ook moeten betalen. Je zegt dat jullie alles 50-50 gaan verdelen, maar vaak koopt een moeder dan ook wel weer meer kleertjes ed dan de vader.
Misschien is het een idee als jullie gewoon een lijst bijhouden met alle kosten die jullie maken. Tot het meest lullige speentje aan toe. Dan kijk je toch gewoon na een paar maanden of er een groot verschil zit in jullie uitgavenpatroon. Zij schiet dan als het ware voor en komt ze echt in de knoei of tekort, dan kunnen jullie samen kijken waar dat dan in zit. En eventueel kun je dan besluiten om toch wat aan haar te geven. Ik zou je wel willen adviseren om alles via een notaris/advocaat te doen om gezeur in de toekomst te voorkomen!
En denk je ook aan ouderlijk gezag? Dit is meer dan erkennen. Anders mag je bijvoorbeeld niet zonder haar toestemming met de baby reizen ed. Succes!
Moet hij daar dan voor betalen? Als het kind bij hem alles heeft wat het nodig heeft, dan is dat toch prima? Als de moeder wil dat het kind in dure kleding loopt of vaak nieuwe kleding koopt, moet ze dit mijn inziens gewoon zelf betalen. Als de vader duurdere (of meer) kleding wil kopen dan de moeder, is het toch ook niet logisch om een bijdrage van de moeder te vragen?
Het bijhouden van de uitgaven is wel verstandig, maar dan nog vind ik niet dat zij een bijdrage zou moeten krijgen wanneer ze dingen koopt die niet per se noodzakelijk zijn.
Met het laatste deel ben ik het wel eens.
maandag 16 januari 2012 om 16:33
quote:Turkooiss schreef op 16 januari 2012 @ 16:28:
Misschien is het wel een idee een rekening voor het kind te openen waar jullie (naar rato?) geld op storten waar alles voor het kind uit wordt betaald.Dat lijkt me alleen een goed idee wanneer je zeker weet dat zij goed met geld om kan gaan. Anders koopt ze straks van jouw geld dure merkkleertjes, heel veel babyspul dat niet nodig is etc.
Misschien is het wel een idee een rekening voor het kind te openen waar jullie (naar rato?) geld op storten waar alles voor het kind uit wordt betaald.Dat lijkt me alleen een goed idee wanneer je zeker weet dat zij goed met geld om kan gaan. Anders koopt ze straks van jouw geld dure merkkleertjes, heel veel babyspul dat niet nodig is etc.

maandag 16 januari 2012 om 16:37
Bedankt voor de reacties.
@ Nellebel: Zo was mijn gedachtegang ook.
@ Tijger: Dank voor de tip. Het erkennen en gezag is/gaat geregeld worden daar zijn we mee bezig. Dit wordt officieel vastgezegd via de rechtbank
Ik wilde juist de kosten onderling regelen en niet met advocaten.
@ Kerstklok: Alimentatie lijkt me niet aan de orde, we hebben nooit een gemeenschappelijke huishouden gevoerd dus ik hoef dan toch ook geen levenstijl van vrouw of kind in stand te houden. Toch?
@ Susan: Kinderopvang heeft de moeder gegereld. Ik betaal haar de helft van wat het netto kost.
@ Nellebel: Zo was mijn gedachtegang ook.
@ Tijger: Dank voor de tip. Het erkennen en gezag is/gaat geregeld worden daar zijn we mee bezig. Dit wordt officieel vastgezegd via de rechtbank
Ik wilde juist de kosten onderling regelen en niet met advocaten.
@ Kerstklok: Alimentatie lijkt me niet aan de orde, we hebben nooit een gemeenschappelijke huishouden gevoerd dus ik hoef dan toch ook geen levenstijl van vrouw of kind in stand te houden. Toch?
@ Susan: Kinderopvang heeft de moeder gegereld. Ik betaal haar de helft van wat het netto kost.

maandag 16 januari 2012 om 16:38
maandag 16 januari 2012 om 16:38
quote:max33 schreef op 16 januari 2012 @ 16:37:
@ Kerstklok: Alimentatie lijkt me niet aan de orde, we hebben nooit een gemeenschappelijke huishouden gevoerd dus ik hoef dan toch ook geen levenstijl van vrouw of kind in stand te houden. Toch?
Ik zou me nog maar niet rijk rekenen..... Zoiets zou - volgens mij - bij de rechtbank afgedwongen kunnen worden.
.
@ Kerstklok: Alimentatie lijkt me niet aan de orde, we hebben nooit een gemeenschappelijke huishouden gevoerd dus ik hoef dan toch ook geen levenstijl van vrouw of kind in stand te houden. Toch?
Ik zou me nog maar niet rijk rekenen..... Zoiets zou - volgens mij - bij de rechtbank afgedwongen kunnen worden.
.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 16 januari 2012 om 16:42
Eigenlijk snap ik niet dat de moeder er uberhaupt om durft te vragen! Jij bent betrokken, wil met haar het kind opvoeden, het zelfs de halve tijd bij je laten wonen, terwijl je eigenlijk helemaal geen kind wilde. Je had ook niets meer van je kunnen laten horen en dan had ze álles zelf moeten betalen! Niet dat ik dat laatste normaal vind hoor, overigens. Maar zij wilde het kindje houden en blijkbaar kon ze dat betalen, anders zou ze dat niet doen. Dus dat jij nu de helft van alles betaalt en zelfs sommige dingen helemaal zelf wil betalen, lijkt mij voldoende. Daar zou ze ook gewoon blij mee kunnen zijn ipv te zeuren om meer geld.
maandag 16 januari 2012 om 16:43