Geld & Recht
alle pijlers
Is dit huisvredebreuk?
maandag 13 februari 2012 om 14:35
Ik ben al 5 jaar uit elkaar. Ik woon nog in de gezamenlijke woning met onze kinderen, dit is destijds zo overeengekomen.De woning staat weliswaar nog op 2 namen maar ik betaal de hypotheek. Hij staat al sinds 5 jaar ingeschreven op een ander adres, en woont daar ook.
In die 5 jaar tijd heeft mijn ex ruimschoots de tijd gehad om zijn spullen mee te nemen. Ik zal en heb hem ook nooit een strobreed in de weg gelegd, om zijn spullen te halen en mee te nemen.
Nu waren de kinderen dit weekend bij hem en ik was bij mijn vriend. Ik was echter thuis wat vergeten en ik kom thuis, tref ik mijn ex op een ladder in de schuur aan op zoek naar zijn schaatsen. Hij heeft mij niet gebeld om te zeggen dat hij zijn schaatsen op wilde komen halen, nee hij is met de sleutel van 1 van de kinderen binnengekomen. Hij heeft zelf geen sleutel. Kinderen waren er wel bij, althans niet bij hem, maar op andere plek in huis.
Kan dit zomaar? Hij gaat dus zomaar zonder mijn toestemming mijn huis binnen om iets te zoeken, nu zijn het schaatsen, voor het zelfde geld neust hij in mijn papieren. Onze verstandhouding is niet van dien aard dat ik me er prettig bij voel. Ik bedoel als we vriendschappelijk met elkaar zouden omgaan, dan vond ik het minder erg, maar ook dan licht je diegene even van te voren in.
Hoe kan ik dit voorkomen?
In die 5 jaar tijd heeft mijn ex ruimschoots de tijd gehad om zijn spullen mee te nemen. Ik zal en heb hem ook nooit een strobreed in de weg gelegd, om zijn spullen te halen en mee te nemen.
Nu waren de kinderen dit weekend bij hem en ik was bij mijn vriend. Ik was echter thuis wat vergeten en ik kom thuis, tref ik mijn ex op een ladder in de schuur aan op zoek naar zijn schaatsen. Hij heeft mij niet gebeld om te zeggen dat hij zijn schaatsen op wilde komen halen, nee hij is met de sleutel van 1 van de kinderen binnengekomen. Hij heeft zelf geen sleutel. Kinderen waren er wel bij, althans niet bij hem, maar op andere plek in huis.
Kan dit zomaar? Hij gaat dus zomaar zonder mijn toestemming mijn huis binnen om iets te zoeken, nu zijn het schaatsen, voor het zelfde geld neust hij in mijn papieren. Onze verstandhouding is niet van dien aard dat ik me er prettig bij voel. Ik bedoel als we vriendschappelijk met elkaar zouden omgaan, dan vond ik het minder erg, maar ook dan licht je diegene even van te voren in.
Hoe kan ik dit voorkomen?
dinsdag 14 februari 2012 om 01:07
quote:DeKenau schreef op 14 februari 2012 @ 00:25:
Jeetje, wat sneu voor die kids. Mama zegt tegen papa: 'eruit, wegwezen'.
Tuurlijk snappen ze dat, ze zijn loyaal aan jou.
En aan hun vader, die dit weekend blijkbaar graag wilde schaatsen.
Tuurlijk zeg ik dat, dat is logisch. Papa wil nu opeens na 5 jaar schaatsen, de kids op 1 na hebben geen schaatsen, het was niet zijn plan om met hun te gaan schaatsen.
Er is niet echt een loyaliteitsconflict, kinderen zeiden dat ze ook wel snapten dat dat eigenlijk niet hoort, maar ja vader wilde dit perse, en de kinderen dachten dat ik het toch niet zou weten. Niemand had verwacht dat ik opeens even thuis zou komen. Dat zegt al genoeg.
Ik vind het wel opmerkelijk dat de meesten hier het blijkbaar voor hem opnemen, en het dus blijkbaar heel normaal vinden dat iemand die niet in je huis woont (en ook al is het je ex) zomaar even je huis in wandelt.
Wie weet overkomt het jullie nog wel een keer, de tuindeur staat op een kier en opeens staat er iemand in je huis, die jij niet in je huis wil hebben. Er is op dat moment dan nog niets gestolen, dus waar maak je je dan druk om toch?
Jeetje, wat sneu voor die kids. Mama zegt tegen papa: 'eruit, wegwezen'.
Tuurlijk snappen ze dat, ze zijn loyaal aan jou.
En aan hun vader, die dit weekend blijkbaar graag wilde schaatsen.
Tuurlijk zeg ik dat, dat is logisch. Papa wil nu opeens na 5 jaar schaatsen, de kids op 1 na hebben geen schaatsen, het was niet zijn plan om met hun te gaan schaatsen.
Er is niet echt een loyaliteitsconflict, kinderen zeiden dat ze ook wel snapten dat dat eigenlijk niet hoort, maar ja vader wilde dit perse, en de kinderen dachten dat ik het toch niet zou weten. Niemand had verwacht dat ik opeens even thuis zou komen. Dat zegt al genoeg.
Ik vind het wel opmerkelijk dat de meesten hier het blijkbaar voor hem opnemen, en het dus blijkbaar heel normaal vinden dat iemand die niet in je huis woont (en ook al is het je ex) zomaar even je huis in wandelt.
Wie weet overkomt het jullie nog wel een keer, de tuindeur staat op een kier en opeens staat er iemand in je huis, die jij niet in je huis wil hebben. Er is op dat moment dan nog niets gestolen, dus waar maak je je dan druk om toch?
dinsdag 14 februari 2012 om 04:09
Wie schrijft precies dat het normaal is dat iemand zomaar je huis binnen wandelt? Ik heb dat niemand zien schrijven en heb het ook niemand voor je ex zien opnemen. Het feit dat jij dat leest, is denk ik veelzeggend. Wie het niet met me eens is, is het dus eens met mijn ex?
Als ík dat gevoel al krijg, hoe moet het dan wel niet voor je kinderen zijn? Het loyaliteitsconflict spat van je hele tweede alinea af, maar jij ziet het niet. Dat de kinderen hoopten dat je hier niet achter zou komen, zegt inderdaad alles, maar op een heel andere manier dan jij schijnt te denken. Het feit dat je kinderen je gelijk geven maar toch hun sleutel aan hun vader afgaven... dat is het loyaliteitsconflict op zijn duidelijkst.
Misschien zou het een goede oefening zijn om het gebeurde voor jezelf op te schrijven vanuit het perspectief van je kinderen. Je wilde naar ik begrijp meningen en adviezen van anderen over deze situatie. Verschillende mensen wijzen je op het loyaliteitsconflict van de kinderen, maar dat wijs je af. Er wordt je geadviseerd te zorgen dat er geen spullen van je ex meer bij jou liggen en duidelijk tegen je ex te zeggen dat je niet wil dat hij bij jou binnen komt zonder jouw toestemming, maar daar reageer je niet op. Je schrijft dat er meer speelt dan dit voorval maar alles wat daar betrekking op heeft is off-topic. Je wilt advies over de juridische situatie, maar als een jurist schrijft dat je dat niet hard kan maken reageer je daar niet op en je blijft volhouden dat je het met je advocaat gaat bespreken.
Ik vraag me dus af wat je bedoeling was met dit topic? Bevestiging krijgen dat je ex de bad Guy in het verhaal is? Ik krijg het idee dat je bij de
reacties die je niet passen je vingers in je oren stopt en heel hard lalalalala gaat doen.
Vandaar dat ik je adviseer naar je eigen moederstem te luisteren. Schrijf het verhaal vanuit het oogpunt van de kinderen op en het zal je duidelijk worden hoe deze situatie op hen inwerkt. En dat zal je helpen de juiste beslissing te nemen. Je oordeel is nu vertroebeld door emoties tegenover je ex. Dat geeft niet, dat is alleen maar menselijk. Door je daarvan bewust te zijn kun je erop letten dat je je niet door die emoties laat leiden in je beslissingen, maar de zaak wat beter van een afstandje kan bekijken. Dat kan door, zoals hier maar ook irl, om meningen van anderen te vragen. Het kan ook nuttig zijn om met een professional te praten. Dit heeft mij erg geholpen een "bird's eye" perspectief te krijgen en de juiste houding aan te nemen. Dat is heel lastig als je gewend bent ruzie te vermijden, rekening wilt houden met de kinderen en een dominante ex hebt (en o ja, waar ben jij ook alweer in dit verhaal?).
Hopelijk wil je dat oefeningetje een keer doen.
Als ík dat gevoel al krijg, hoe moet het dan wel niet voor je kinderen zijn? Het loyaliteitsconflict spat van je hele tweede alinea af, maar jij ziet het niet. Dat de kinderen hoopten dat je hier niet achter zou komen, zegt inderdaad alles, maar op een heel andere manier dan jij schijnt te denken. Het feit dat je kinderen je gelijk geven maar toch hun sleutel aan hun vader afgaven... dat is het loyaliteitsconflict op zijn duidelijkst.
Misschien zou het een goede oefening zijn om het gebeurde voor jezelf op te schrijven vanuit het perspectief van je kinderen. Je wilde naar ik begrijp meningen en adviezen van anderen over deze situatie. Verschillende mensen wijzen je op het loyaliteitsconflict van de kinderen, maar dat wijs je af. Er wordt je geadviseerd te zorgen dat er geen spullen van je ex meer bij jou liggen en duidelijk tegen je ex te zeggen dat je niet wil dat hij bij jou binnen komt zonder jouw toestemming, maar daar reageer je niet op. Je schrijft dat er meer speelt dan dit voorval maar alles wat daar betrekking op heeft is off-topic. Je wilt advies over de juridische situatie, maar als een jurist schrijft dat je dat niet hard kan maken reageer je daar niet op en je blijft volhouden dat je het met je advocaat gaat bespreken.
Ik vraag me dus af wat je bedoeling was met dit topic? Bevestiging krijgen dat je ex de bad Guy in het verhaal is? Ik krijg het idee dat je bij de
reacties die je niet passen je vingers in je oren stopt en heel hard lalalalala gaat doen.
Vandaar dat ik je adviseer naar je eigen moederstem te luisteren. Schrijf het verhaal vanuit het oogpunt van de kinderen op en het zal je duidelijk worden hoe deze situatie op hen inwerkt. En dat zal je helpen de juiste beslissing te nemen. Je oordeel is nu vertroebeld door emoties tegenover je ex. Dat geeft niet, dat is alleen maar menselijk. Door je daarvan bewust te zijn kun je erop letten dat je je niet door die emoties laat leiden in je beslissingen, maar de zaak wat beter van een afstandje kan bekijken. Dat kan door, zoals hier maar ook irl, om meningen van anderen te vragen. Het kan ook nuttig zijn om met een professional te praten. Dit heeft mij erg geholpen een "bird's eye" perspectief te krijgen en de juiste houding aan te nemen. Dat is heel lastig als je gewend bent ruzie te vermijden, rekening wilt houden met de kinderen en een dominante ex hebt (en o ja, waar ben jij ook alweer in dit verhaal?).
Hopelijk wil je dat oefeningetje een keer doen.
Ga in therapie!
dinsdag 14 februari 2012 om 05:14
Uhhh... ik heb niet alles gelezen, maar die man wil gezellig met zn kindjes gaan schaatsen, realiseert zich dat schaatsen nog in oude huis liggen en zoekt ze op in de schuur, om vervolgens aangeklaagd te worden voor huisvredebreuk?
Ik zou hem zeggen het voortaan ff te melden, maar zie verder het probleem niet zo.
Ik zou hem zeggen het voortaan ff te melden, maar zie verder het probleem niet zo.
dinsdag 14 februari 2012 om 15:51
quote:Danayla schreef op 14 februari 2012 @ 05:14:
Uhhh... ik heb niet alles gelezen, maar die man wil gezellig met zn kindjes gaan schaatsen, realiseert zich dat schaatsen nog in oude huis liggen en zoekt ze op in de schuur, om vervolgens aangeklaagd te worden voor huisvredebreuk?
Ik zou hem zeggen het voortaan ff te melden, maar zie verder het probleem niet zo.Heb hem helemaal niet aangeklaagd voor huisvredebreuk, dat staat nergens. Zie openingspost, het was maar een vraag.
Uhhh... ik heb niet alles gelezen, maar die man wil gezellig met zn kindjes gaan schaatsen, realiseert zich dat schaatsen nog in oude huis liggen en zoekt ze op in de schuur, om vervolgens aangeklaagd te worden voor huisvredebreuk?
Ik zou hem zeggen het voortaan ff te melden, maar zie verder het probleem niet zo.Heb hem helemaal niet aangeklaagd voor huisvredebreuk, dat staat nergens. Zie openingspost, het was maar een vraag.
dinsdag 14 februari 2012 om 16:10
quote:namita schreef op 13 februari 2012 @ 14:47:
[...]
haha ,mij niet willen storen omdat ik bij vriend ben, nee hij belt me om de stomste dingen, of ik sokken van 1 van de kids kan komen brengen, dat soort dingen, dus nee die optie heeft hij niet in gedachten gehad.
Nu in de schuur, maar wie zegt dat het niet eerder gebeurd is. En wie zegt me dat hij het niet nog een keer doet. De oudste heeft sleutel omdat ze op middelbaar onderwijs zit en op onregelmatige tijden thuiskomt.
Tja, hang camera's op of vernieuw alle sloten, kan hij er niet meer in.
Eerlijk gezegd denk ik dat hij het gewoon mag omdat het huis op beider naam staat. Wel vervelend hoor, ik snap je gevoel wel dat je het niet vertrouwd en dat hij overal in kan neuzen. Maar dat kan hij ook als jij op vakantie bent.
Heb je geen afsluitbare kamer in huis of een grote kast met sleutel waarin je persoonlijke spullen kunt bewaren? Dan kan hij er iig niet bij.
[...]
haha ,mij niet willen storen omdat ik bij vriend ben, nee hij belt me om de stomste dingen, of ik sokken van 1 van de kids kan komen brengen, dat soort dingen, dus nee die optie heeft hij niet in gedachten gehad.
Nu in de schuur, maar wie zegt dat het niet eerder gebeurd is. En wie zegt me dat hij het niet nog een keer doet. De oudste heeft sleutel omdat ze op middelbaar onderwijs zit en op onregelmatige tijden thuiskomt.
Tja, hang camera's op of vernieuw alle sloten, kan hij er niet meer in.
Eerlijk gezegd denk ik dat hij het gewoon mag omdat het huis op beider naam staat. Wel vervelend hoor, ik snap je gevoel wel dat je het niet vertrouwd en dat hij overal in kan neuzen. Maar dat kan hij ook als jij op vakantie bent.
Heb je geen afsluitbare kamer in huis of een grote kast met sleutel waarin je persoonlijke spullen kunt bewaren? Dan kan hij er iig niet bij.
woensdag 15 februari 2012 om 10:23
quote:Sylphide75 schreef op 14 februari 2012 @ 16:10:
[...]
Tja, hang camera's op of vernieuw alle sloten, kan hij er niet meer in.
Eerlijk gezegd denk ik dat hij het gewoon mag omdat het huis op beider naam staat. Wel vervelend hoor, ik snap je gevoel wel dat je het niet vertrouwd en dat hij overal in kan neuzen. Maar dat kan hij ook als jij op vakantie bent.
Heb je geen afsluitbare kamer in huis of een grote kast met sleutel waarin je persoonlijke spullen kunt bewaren? Dan kan hij er iig niet bij.
Nee ga geen camera´s ophangen, sloten zijn al eens een keer vernieuwd omdat hij nog ergens sleutel had, maar niet meer wist waar.
Dat het huis op beider naam staat, wil niet zeggen dat hij er zomaar in mag, blijkt.
Hij staat sinds 5 ! jaar ingeschreven op ander adres, de hypotheek wordt door mij betaald, dus heeft hij wettelijk gezien geen recht om zomaar zonder mijn toestemming mijn huis binnen te gaan. Hebben beider advocaten idd bevestigd. Is geen huisvredebreuk (dus antwoord op mijn vraag is inmiddels gegeven) maar schending van de privacy, dat mag ook niet.
[...]
Tja, hang camera's op of vernieuw alle sloten, kan hij er niet meer in.
Eerlijk gezegd denk ik dat hij het gewoon mag omdat het huis op beider naam staat. Wel vervelend hoor, ik snap je gevoel wel dat je het niet vertrouwd en dat hij overal in kan neuzen. Maar dat kan hij ook als jij op vakantie bent.
Heb je geen afsluitbare kamer in huis of een grote kast met sleutel waarin je persoonlijke spullen kunt bewaren? Dan kan hij er iig niet bij.
Nee ga geen camera´s ophangen, sloten zijn al eens een keer vernieuwd omdat hij nog ergens sleutel had, maar niet meer wist waar.
Dat het huis op beider naam staat, wil niet zeggen dat hij er zomaar in mag, blijkt.
Hij staat sinds 5 ! jaar ingeschreven op ander adres, de hypotheek wordt door mij betaald, dus heeft hij wettelijk gezien geen recht om zomaar zonder mijn toestemming mijn huis binnen te gaan. Hebben beider advocaten idd bevestigd. Is geen huisvredebreuk (dus antwoord op mijn vraag is inmiddels gegeven) maar schending van de privacy, dat mag ook niet.
woensdag 15 februari 2012 om 10:33
Ehhh we hebben het toch over de vader van je kinderen? Ik zou het juist fijn vinden als hij het huis in kan, wanneer ik er niet ben. Je weet maar nooit wat ze nodig hebben. En het geeft blijk van vertrouwen. Een relaxede verstandhouding tussen beide ouders is heel waardevol voor kinderen. Dat is best een "prijs" waard lijkt me. Enne.. het is toch cool dat hij met de kinderen is gaan schaatsen! Als je dan op het moment supreme erachter komt, dat je schaatsen nog op de zolder vsn je ex liggen en er is een sleutel... Ik zou ze ook gewoon (even snel) gepakt hebben hoor.
woensdag 15 februari 2012 om 10:36
quote:Danayla schreef op 14 februari 2012 @ 05:14:
Uhhh... ik heb niet alles gelezen, maar die man wil gezellig met zn kindjes gaan schaatsen, realiseert zich dat schaatsen nog in oude huis liggen en zoekt ze op in de schuur, om vervolgens aangeklaagd te worden voor huisvredebreuk?
Ik zou hem zeggen het voortaan ff te melden, maar zie verder het probleem niet zo.
Dit dus.
Sorry namita, maar als ik je posts lees dan heb ik ook een beetje de indruk dat je, wellicht onbewust, de zaak drie maal erger maakt dan het in feite is.
Uhhh... ik heb niet alles gelezen, maar die man wil gezellig met zn kindjes gaan schaatsen, realiseert zich dat schaatsen nog in oude huis liggen en zoekt ze op in de schuur, om vervolgens aangeklaagd te worden voor huisvredebreuk?
Ik zou hem zeggen het voortaan ff te melden, maar zie verder het probleem niet zo.
Dit dus.
Sorry namita, maar als ik je posts lees dan heb ik ook een beetje de indruk dat je, wellicht onbewust, de zaak drie maal erger maakt dan het in feite is.
woensdag 15 februari 2012 om 10:38
@dubiootje hier reactie op jou post.
Eerst even off topic: wat ben jij nog laat wakker? Of zeer vroeg op?
Nee, hoef geen bevestiging of mijn ex een bad guy is, ik weet zelf precies hoe zijn vork in elkaar steekt.
Waar ik me aan stoor is, dat ik gewoon een simpele vraag stel, uit een stukje onzekerheid, ik even met de situatie in m in maag zat, even wilde polsen over hoe en wat, en dat er allemaal dingen worden bijgehaald.
Ik wil best het hele verhaal vertellen, maar dan ben ik een hele dag bezig met schrijven en jullie met lezen. Buiten dat, iedereen wordt hier altijd aangeraden om niet al te veel details te vertellen, ivm herkenbaarheid. en daarbij, ik hoef niet alle vuile was buiten te hangen. Veruit de meeste dingen knap ik zelf op, maar als er iets is, waar ik even mee zit, dan vraag ik dat ja.
Nog even een andere reactie op jouw post: ik luister zeker naar mijn moederhart, daar kun je gerust vanuit gaan.
Het feit dat ik hier niet alles kan en wil neerschrijven om bovengenoemde redenen, kan dus betekenen dat men een verkeerd beeld krijgt, dat vind ik jammer, maar ja nogmaals wellicht heeft e.e.a. er mee te maken dat ik dit topic open.
Ik bedoel als we verder een goede verstandhouding hadden, was er ook niets aan de hand.
Ik begrijp jouw advies aan mij, maar je wilt niet weten hoe vaak ik hier al niet mee bezig ben geweest. Maar als zelfs mijn advocaat bijna ruzie krijgt met mijn ex, zijn eigen advocaat geirriteerd wordt door hem, begrijp je hopelijk dat dit een heel complex verhaal is.
Nogmaals ik zie heus wel wat jij bedoelt, alleen heb dit soort dingen al zo vaak geprobeerd, maar kom geen steek verder.
Zoals ik al ergens geschreven heb, ik zal mijn ex nooit afvallen in bijzijn van mijn kinderen (behoudens i.j.o in dit verhaal), maar ben wel altijd eerlijk tegen ze. Heb het met ze hierover gehad, en ze begrijpen het.
Het loayliteitsconflict hierin zou kunnen bestaan dat ze papa gunden om zijn schaatsen te hebben, en tegelijkertijd wisten dat het niet hoort dat hij dit zo doet, anders schrokken ze niet.
Hij veroorzaakt het loyaliteitsconflict, niet ik. Zo zie ik dat.
Eerst even off topic: wat ben jij nog laat wakker? Of zeer vroeg op?
Nee, hoef geen bevestiging of mijn ex een bad guy is, ik weet zelf precies hoe zijn vork in elkaar steekt.
Waar ik me aan stoor is, dat ik gewoon een simpele vraag stel, uit een stukje onzekerheid, ik even met de situatie in m in maag zat, even wilde polsen over hoe en wat, en dat er allemaal dingen worden bijgehaald.
Ik wil best het hele verhaal vertellen, maar dan ben ik een hele dag bezig met schrijven en jullie met lezen. Buiten dat, iedereen wordt hier altijd aangeraden om niet al te veel details te vertellen, ivm herkenbaarheid. en daarbij, ik hoef niet alle vuile was buiten te hangen. Veruit de meeste dingen knap ik zelf op, maar als er iets is, waar ik even mee zit, dan vraag ik dat ja.
Nog even een andere reactie op jouw post: ik luister zeker naar mijn moederhart, daar kun je gerust vanuit gaan.
Het feit dat ik hier niet alles kan en wil neerschrijven om bovengenoemde redenen, kan dus betekenen dat men een verkeerd beeld krijgt, dat vind ik jammer, maar ja nogmaals wellicht heeft e.e.a. er mee te maken dat ik dit topic open.
Ik bedoel als we verder een goede verstandhouding hadden, was er ook niets aan de hand.
Ik begrijp jouw advies aan mij, maar je wilt niet weten hoe vaak ik hier al niet mee bezig ben geweest. Maar als zelfs mijn advocaat bijna ruzie krijgt met mijn ex, zijn eigen advocaat geirriteerd wordt door hem, begrijp je hopelijk dat dit een heel complex verhaal is.
Nogmaals ik zie heus wel wat jij bedoelt, alleen heb dit soort dingen al zo vaak geprobeerd, maar kom geen steek verder.
Zoals ik al ergens geschreven heb, ik zal mijn ex nooit afvallen in bijzijn van mijn kinderen (behoudens i.j.o in dit verhaal), maar ben wel altijd eerlijk tegen ze. Heb het met ze hierover gehad, en ze begrijpen het.
Het loayliteitsconflict hierin zou kunnen bestaan dat ze papa gunden om zijn schaatsen te hebben, en tegelijkertijd wisten dat het niet hoort dat hij dit zo doet, anders schrokken ze niet.
Hij veroorzaakt het loyaliteitsconflict, niet ik. Zo zie ik dat.
woensdag 15 februari 2012 om 10:43
quote:kadanz schreef op 15 februari 2012 @ 10:36:
[...]
Dit dus.
Sorry namita, maar als ik je posts lees dan heb ik ook een beetje de indruk dat je, wellicht onbewust, de zaak drie maal erger maakt dan het in feite is.
Dat jij die indruk hebt, mag, kan ik je ook niet kwalijk nemen, maar dat komt omdat niemand de rest van het verhaal weet, en dat ga ik ivm eventuele herkenbaarheid ook niet vertellen, is ook niet relevant.
Maar zoals in mijn reactie op post dubiootje staat: antwoord op mijn vraag is al juridisch gegeven: geen huisvredebreuk, maar wel schending van privacy, en dat mag ook niet.
[...]
Dit dus.
Sorry namita, maar als ik je posts lees dan heb ik ook een beetje de indruk dat je, wellicht onbewust, de zaak drie maal erger maakt dan het in feite is.
Dat jij die indruk hebt, mag, kan ik je ook niet kwalijk nemen, maar dat komt omdat niemand de rest van het verhaal weet, en dat ga ik ivm eventuele herkenbaarheid ook niet vertellen, is ook niet relevant.
Maar zoals in mijn reactie op post dubiootje staat: antwoord op mijn vraag is al juridisch gegeven: geen huisvredebreuk, maar wel schending van privacy, en dat mag ook niet.
woensdag 15 februari 2012 om 10:46
quote:_bindi schreef op 15 februari 2012 @ 10:33:
Ehhh we hebben het toch over de vader van je kinderen? Ik zou het juist fijn vinden als hij het huis in kan, wanneer ik er niet ben. Je weet maar nooit wat ze nodig hebben. En het geeft blijk van vertrouwen. Een relaxede verstandhouding tussen beide ouders is heel waardevol voor kinderen. Dat is best een "prijs" waard lijkt me. Enne.. het is toch cool dat hij met de kinderen is gaan schaatsen! Als je dan op het moment supreme erachter komt, dat je schaatsen nog op de zolder vsn je ex liggen en er is een sleutel... Ik zou ze ook gewoon (even snel) gepakt hebben hoor.
Blijkt dat je enige posts in dit verhaal gemist hebt.
-Hij was niet van plan om met de kinderen te gaan schaatsen.
- Echt een goede verstandhouding hebben we helaas niet, ik zeg bewust helaas, had het ook graag anders gezien, heb nl hekel aan ruzie. Maar vertrouwen is reeds op meerdere punten geschaad.
- Hij gaf achteraf toe, dat hij het ook niet gepikt zou hebben, als ik zonder zijn medeweten in zijn huis zou zijn geweest,
Ehhh we hebben het toch over de vader van je kinderen? Ik zou het juist fijn vinden als hij het huis in kan, wanneer ik er niet ben. Je weet maar nooit wat ze nodig hebben. En het geeft blijk van vertrouwen. Een relaxede verstandhouding tussen beide ouders is heel waardevol voor kinderen. Dat is best een "prijs" waard lijkt me. Enne.. het is toch cool dat hij met de kinderen is gaan schaatsen! Als je dan op het moment supreme erachter komt, dat je schaatsen nog op de zolder vsn je ex liggen en er is een sleutel... Ik zou ze ook gewoon (even snel) gepakt hebben hoor.
Blijkt dat je enige posts in dit verhaal gemist hebt.
-Hij was niet van plan om met de kinderen te gaan schaatsen.
- Echt een goede verstandhouding hebben we helaas niet, ik zeg bewust helaas, had het ook graag anders gezien, heb nl hekel aan ruzie. Maar vertrouwen is reeds op meerdere punten geschaad.
- Hij gaf achteraf toe, dat hij het ook niet gepikt zou hebben, als ik zonder zijn medeweten in zijn huis zou zijn geweest,
woensdag 15 februari 2012 om 11:12
Ik denk dat kinderen altijd last hebben van een loyaliteitsconflict wanneer de verstandhouding tussen ouders niet goed is. Kinderen merken dit altijd.
Ik vind het een beetje omgekeerde wereld dat wanneer iemand ongevraagd je huis in gaat, je dan niet mag zeggen dat hij weg moet wezen. Door zo'n stiekeme actie te ondernemen met zijn kinderen maakt hij het hen erg moeilijk.
Ik zou woest zijn op mijn partner als hij zoiets deed bij zijn ex. Hun dochter is pas 5, maar ze zou dondersgoed doorhebben dat het niet in de haak is.
Ik vind het een beetje omgekeerde wereld dat wanneer iemand ongevraagd je huis in gaat, je dan niet mag zeggen dat hij weg moet wezen. Door zo'n stiekeme actie te ondernemen met zijn kinderen maakt hij het hen erg moeilijk.
Ik zou woest zijn op mijn partner als hij zoiets deed bij zijn ex. Hun dochter is pas 5, maar ze zou dondersgoed doorhebben dat het niet in de haak is.
woensdag 15 februari 2012 om 13:20
Hoi Namita, geen van beide, ik werd midden in de nacht wakker en kon niet meer slapen
Het is altijd een complex verhaal en natuurlijk mis ik allerlei nuances die hier niet beschreven staan. Dat doet niets af aan mijn advies om je constructief te blijven opstellen en niet mee te gaan in de strijd. Het kan even duren, maar dat gaat altijd vruchten afwerpen.
Ik heb de neiging in herhaling te vallen, ik heb namelijk het gevoel dat je de kern van mijn postings steeds mist. Ik adviseer je om te proberen de zaken vanuit een ander perspectief te bekijken, door met anderen te praten, hier op het topic te schrijven en te luisteren naar meningen, door eventueel met een professional te gaan praten en door een oefening te doen om inzicht te krijgen in hoe je kinderen dit hebben beleefd.
Wat vind je daarvan?
Het is altijd een complex verhaal en natuurlijk mis ik allerlei nuances die hier niet beschreven staan. Dat doet niets af aan mijn advies om je constructief te blijven opstellen en niet mee te gaan in de strijd. Het kan even duren, maar dat gaat altijd vruchten afwerpen.
Ik heb de neiging in herhaling te vallen, ik heb namelijk het gevoel dat je de kern van mijn postings steeds mist. Ik adviseer je om te proberen de zaken vanuit een ander perspectief te bekijken, door met anderen te praten, hier op het topic te schrijven en te luisteren naar meningen, door eventueel met een professional te gaan praten en door een oefening te doen om inzicht te krijgen in hoe je kinderen dit hebben beleefd.
Wat vind je daarvan?
Ga in therapie!
woensdag 15 februari 2012 om 13:39
quote:zwolleneesje schreef op 15 februari 2012 @ 11:12:
Ik denk dat kinderen altijd last hebben van een loyaliteitsconflict wanneer de verstandhouding tussen ouders niet goed is. Kinderen merken dit altijd.
Ik vind het een beetje omgekeerde wereld dat wanneer iemand ongevraagd je huis in gaat, je dan niet mag zeggen dat hij weg moet wezen. Door zo'n stiekeme actie te ondernemen met zijn kinderen maakt hij het hen erg moeilijk.
Dat klopt. Hoe mooi zou het zijn als er helemaal geen sprake hoefde te zijn van stiekem? Als de kinderen zich niet "betrapt" hoefden te voelen als hun moeder thuiskwam? Als TO niet bang hoefde te zijn dat haar ex in haar papieren ging snuffelen en als haar ex haar gewoon durfde te bellen om te vragen of hij zijn schaatsen even mocht gaan pakken?
De omgekeerde wereld is het vooral dat kinderen twee ouders hebben die niet meer bij elkaar willen wonen, spullen in elkaars huis laten liggen, de sleutel aan hun kinderen vragen om die te gaan pakken, de sleutel van hun kinderen afnemen zodat hun vader niet meer in het huis van hun moeder komt, de kinderen die zich schuldig voelen omdat papa en mama alweer ruzie hebben (want ja, zij hebben papa tenslotte de sleutel gegeven...). Allemaal omdat hun vader en moeder zo nodig moesten scheiden.
Ik denk dat kinderen altijd last hebben van een loyaliteitsconflict wanneer de verstandhouding tussen ouders niet goed is. Kinderen merken dit altijd.
Ik vind het een beetje omgekeerde wereld dat wanneer iemand ongevraagd je huis in gaat, je dan niet mag zeggen dat hij weg moet wezen. Door zo'n stiekeme actie te ondernemen met zijn kinderen maakt hij het hen erg moeilijk.
Dat klopt. Hoe mooi zou het zijn als er helemaal geen sprake hoefde te zijn van stiekem? Als de kinderen zich niet "betrapt" hoefden te voelen als hun moeder thuiskwam? Als TO niet bang hoefde te zijn dat haar ex in haar papieren ging snuffelen en als haar ex haar gewoon durfde te bellen om te vragen of hij zijn schaatsen even mocht gaan pakken?
De omgekeerde wereld is het vooral dat kinderen twee ouders hebben die niet meer bij elkaar willen wonen, spullen in elkaars huis laten liggen, de sleutel aan hun kinderen vragen om die te gaan pakken, de sleutel van hun kinderen afnemen zodat hun vader niet meer in het huis van hun moeder komt, de kinderen die zich schuldig voelen omdat papa en mama alweer ruzie hebben (want ja, zij hebben papa tenslotte de sleutel gegeven...). Allemaal omdat hun vader en moeder zo nodig moesten scheiden.
Ga in therapie!
