Relaties
alle pijlers
twee liefdes...........nieuw topic...
vrijdag 20 juli 2007 om 11:41
Ik had nog wat voor thea geschreven als andwoordt dus bij deze..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
Thea..........mss wel...
Maar ben na de bevalling van mijn zoontje depressief geweest en toen was die er in goede en slechte tijden...
Maar ik wou graag een tweede en hij niet.........en hij voerde later wel goede argumenten aan, maar heeft me toen ook al wel wat gekwetst..
Toen hebben we een jaar of 3 geen seks etc gehad en nu wil die weer..
Maar ik weet niet meer wat ik wil. mss hou ik nog wel van hem maar we hebben elkaar zo gekwetst.
En nu kwetst die ander me ook al..........pffff, maar ik kan hem dat niet aanrekeken want hijs nog zo jong..
En mijn man...........hij wou niet op vakantie want dan zou hij zich ergeren aan mijn buien..
Mijn zoon loopt over me heen...zo kan ik wel doorgaan nog......
En ik mag met niemand als hem over onze problemen praten..want ik heb hem gekwetst door tegen mijn vriendinnen te zeggen hoe ons seksleven was.........heb dit overginds 3 jaar opgekropt en hij vertelde altijd dat ie sex vies vond etc...
Maar verder is die wel heel lief hoor..
maar ik weet niet of we ooit samen nog gelukkig kunnen worden..
Ik kan niet sex hebben met iemand en aan een ander denken..
En ik wil niet meer aan die ander denken want die trapt me ook alleen maar op mijn ziel..
Het liefst zou ik mss wel alleen wonen met mijn zoontje..
Alles is nu zo warrig op dit moment. Weet alleen dat ik alle dagen hoofd en buikpijn heb en das ook niet alles..ik weet het niet meer dusz..
donderdag 27 maart 2008 om 12:40
Hallo allemaal,
Wat een heftige emoties en diepe gevoelens! Het is zo'n ontzettende achtbaan als je de rust niet kunt vinden, de balans mist.
Ik merk aan mezelf dat ik de rust en de balans tussen mijn nr. 1 en mijn nr. 2 wel heb, twee liefdes, bijna twee levens, maar wel twee levens in elkaar verweven in mezelf.
Doordat ik de rust heb, hoef ik gelukkig niet zoveel van me af te schrijven, dat wens ik echt iedereen toe. Daardoor zal ik waarschijnlijk ook iets minder posten hier, maar jullie volgen zal ik zeker!
Allemaal een big hug!!!
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Wat een heftige emoties en diepe gevoelens! Het is zo'n ontzettende achtbaan als je de rust niet kunt vinden, de balans mist.
Ik merk aan mezelf dat ik de rust en de balans tussen mijn nr. 1 en mijn nr. 2 wel heb, twee liefdes, bijna twee levens, maar wel twee levens in elkaar verweven in mezelf.
Doordat ik de rust heb, hoef ik gelukkig niet zoveel van me af te schrijven, dat wens ik echt iedereen toe. Daardoor zal ik waarschijnlijk ook iets minder posten hier, maar jullie volgen zal ik zeker!
Allemaal een big hug!!!
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
donderdag 27 maart 2008 om 14:36
Lieve Dayenne, heel herkenbaar!
Het is over, maar nog niet voorbij ...
Het blijft....., in je hart en in je hoofd.
Lief knipoogje, ik lees ook meer dan ik schrijf, maar ik zal je regelmatige postings missen.
Jij hebt net zoals 'doorelkaargeschud' mooie teksten, mooie gedichten.
Menig traan heb ik gelaten.
Soms denk ik dat het beter is, hier niet meer te "komen", maar ik kan het toch nog niet helemaal loslaten.
De gedachten/herinneringen aan mijn nummer twee horen bij mij, bij mijn leven.
Ik heb hem moeten loslaten, maar dit stukje houd ik nog vast.
Wat jij hebt, had ik ook graag willen behouden, alleen ik was er niet rustig onder.
Verscheurd door liefde en schuldgevoel.
Ik hoop voor jou dat het rustig blijft, want je leest hier genoeg over wat voor een gevolgen 'twee liefdes' kan hebben......
Ik weet dat jij koestert wat je nu hebt, ik koester wat ik had .... Ik houd ook veel van mijn nr 1 net zoals jij, het is verschrikkelijk ingewikkeld om twee mannen lief te hebben.
En helemaal om er een los te laten.
liefs xxx
Het is over, maar nog niet voorbij ...
Het blijft....., in je hart en in je hoofd.
Lief knipoogje, ik lees ook meer dan ik schrijf, maar ik zal je regelmatige postings missen.
Jij hebt net zoals 'doorelkaargeschud' mooie teksten, mooie gedichten.
Menig traan heb ik gelaten.
Soms denk ik dat het beter is, hier niet meer te "komen", maar ik kan het toch nog niet helemaal loslaten.
De gedachten/herinneringen aan mijn nummer twee horen bij mij, bij mijn leven.
Ik heb hem moeten loslaten, maar dit stukje houd ik nog vast.
Wat jij hebt, had ik ook graag willen behouden, alleen ik was er niet rustig onder.
Verscheurd door liefde en schuldgevoel.
Ik hoop voor jou dat het rustig blijft, want je leest hier genoeg over wat voor een gevolgen 'twee liefdes' kan hebben......
Ik weet dat jij koestert wat je nu hebt, ik koester wat ik had .... Ik houd ook veel van mijn nr 1 net zoals jij, het is verschrikkelijk ingewikkeld om twee mannen lief te hebben.
En helemaal om er een los te laten.
liefs xxx
vrijdag 28 maart 2008 om 09:29
Hoi Marla
Wat heb je dat mooi beschreven. Het is zo, het is moeilijk om 2 mannen lief te hebben. Maar nog moeilijker om er een los te laten. Het vetrouwde wat je hebt met nr 1, en de aandacht die je krijgt van nr 2. Ik geniet van allebei. Loslaten kan ik het (nog) niet. Het is me overkomen, en kan er niet van los komen. Ik weet ook dat het niet mag. Maar het is nu onmogelijk om een beslissing te nemen. Misschien dat er straks ineens een besluit genomen moet worden. Dat komt later wel. Hoop ik.
Groetjes Lenneke
Wat heb je dat mooi beschreven. Het is zo, het is moeilijk om 2 mannen lief te hebben. Maar nog moeilijker om er een los te laten. Het vetrouwde wat je hebt met nr 1, en de aandacht die je krijgt van nr 2. Ik geniet van allebei. Loslaten kan ik het (nog) niet. Het is me overkomen, en kan er niet van los komen. Ik weet ook dat het niet mag. Maar het is nu onmogelijk om een beslissing te nemen. Misschien dat er straks ineens een besluit genomen moet worden. Dat komt later wel. Hoop ik.
Groetjes Lenneke
zaterdag 29 maart 2008 om 09:14
Ik ben nog steeds op vakantie, ik heb een paar keer kort ge-emailed met collega Ik mis hem vreselijk en ik vind dat zo zwak van mezelf. Ik wil zo graag weten hoe het met hem is, hoe hij zich voelt etc. Zijn vakantie is deze week afgelopen, mijn vakantie duurt nog een week, misschien bel ik hem, al is het maar even om zijn stem te horen.
zaterdag 29 maart 2008 om 20:54
Marla, bedankt voor je lieve woorden! Hug!
Afgelopen week na heel lang dus eindelijk een ontmoeting met nr. 2!!! Het was heerlijk, lekker samen gegeten, gekletst over alles, kortom een heerlijk diner zoals je dat vaker zou willen met je lief! Liefhebben... eindelijk... na al die tijd!
Dan is het toch wel heel erg fijn als je de tijd hebt om te kunnen afkicken omdat je nog een poos de auto in moet om naar huis te gaan.
Nr. 2 is door onze ontmoeting niet meer uit mijn gedachten, zat er in... haha! Gelukkig praat ik niet in mijn slaap...
Aiiii, ik moet er niet aan denken om mijn nr. 2 kwijt te raken of te moeten kiezen tussen nr. 1 of nr. 2. Overigens weet ik sinds gisteren zeker dat ik mijn nr. 1 nooit over mijn nr. 2 zal vertellen. Ik weet nu hoe mijn nr. 1 denkt over overspel....., hij zou het nooit accepteren onder geen enkele voorwaarde, in geen enkele situatie. Dus ik leef mijn twee levens, mijn twee liefdes.
Nogmaals, ik wens echt iedereen de rust toe die ik kan vinden, die ik heb. Als iemand mij zou vragen hoe ik het kan? Nuchter blijven, met beide benen op de grond, het misschien zelfs wel goedpraten voor jezelf.
x Knipoogje
Afgelopen week na heel lang dus eindelijk een ontmoeting met nr. 2!!! Het was heerlijk, lekker samen gegeten, gekletst over alles, kortom een heerlijk diner zoals je dat vaker zou willen met je lief! Liefhebben... eindelijk... na al die tijd!
Dan is het toch wel heel erg fijn als je de tijd hebt om te kunnen afkicken omdat je nog een poos de auto in moet om naar huis te gaan.
Nr. 2 is door onze ontmoeting niet meer uit mijn gedachten, zat er in... haha! Gelukkig praat ik niet in mijn slaap...
Aiiii, ik moet er niet aan denken om mijn nr. 2 kwijt te raken of te moeten kiezen tussen nr. 1 of nr. 2. Overigens weet ik sinds gisteren zeker dat ik mijn nr. 1 nooit over mijn nr. 2 zal vertellen. Ik weet nu hoe mijn nr. 1 denkt over overspel....., hij zou het nooit accepteren onder geen enkele voorwaarde, in geen enkele situatie. Dus ik leef mijn twee levens, mijn twee liefdes.
Nogmaals, ik wens echt iedereen de rust toe die ik kan vinden, die ik heb. Als iemand mij zou vragen hoe ik het kan? Nuchter blijven, met beide benen op de grond, het misschien zelfs wel goedpraten voor jezelf.
x Knipoogje
zaterdag 29 maart 2008 om 22:41
Lieve allemaal,
Ik lees nog steeds mee met jullie, maar probeer het te beperken. Eigenlijk hoor ik hier niet meer thuis (aan de ene kant wel want ik heb nog twee liefdes. Al is die met nr2 aardig aan het bekoelen!). Ik hoor nu thuis op het forum: "Hoe krijg ik 'm uit mijn hoof'd". Jullie geloven het misschien niet maar ik heb er genoeg van. De manier waarop nr2 met me omging, met mijn gevoelens speelde, de eindeloze beloftes die nooit nagekomen werden (waarvan de laatste was dat we het twee maanden op mijn manier zouden proberen...), nooit zelf iets laten horen, nooit willen weten hoe het met mij gaat, enz...enz...(tantetje...hekenbaar?)
Hij heeft (figuurlijk) zoveel deuken in mijn auto getrapt dat hij nu naar de sloop kan! Ik heb hem hier al herhaaldelijk voor gewaarschuwd."Ooit komt er een tijd dat het mooi geweest is. Het enige wat ik dan kan doen is afstand van je nemen om er zelf niet aan kapot te gaan..."
Dit laatste is gebeurd. Op 6 maart was de maat vol. Op een verjaardag deed hij weer afstandelijk, maakte flauwe opmerkingen. Er was gewoon wéér niets tussen ons. Dit terwijl we twee weken van tevoren een hele liefdevolle ontmoeting gehad hadden, waaruit die laatste afspraak, om het op mijn manier te doen, voortkwam. Ik had er die avond zo genoeg van, er knapte echt iets in me. Die nacht heb ik het besluit genomen zelf niets meer te laten horen en hem compleet links te laten liggen. Ik moet van die man af. Hij mag mijn leven niet meer beheersen....Sinds die dag heb ik zelf geen contact meer gezocht, op welke manier dan ook! (was me nog niet langer dan een week gelukt)
Een week later zag ik hem op een feestavond. Ik heb hem compleet genegeerd. Hij vond het verschrikkelijk dat ik hem zo behandelde, kwam zich zelfs voorstellen. Ik heb toen gezegd: "Wie? Nee die ken ik niet" Ik weet niet hoe, maar ik ben die avond doorgekomen.Hij heeft tegen anderen gezegd dat ik boos was omdat hij niet teruggesmst had die week... (Ik had hem die week niet eens iets gestuurd! Waarom doet hij dat? Is dat om mij naar beneden te halen en zichzelf goed te praten?)
Ook daarna heb ik, MAAR HIJ OOK, geen contact meer gezocht. Ik moet zeggen dat het heel goed gaat. D.w.z. meestal...want soms heb ik een flinke dip...
Maar het geeft zo'n rust!! Ik geniet zelfs weer van gewone dingen. Een tijdschrift, koekjes bakken met de kinderen, het huis weer leuk maken. Maar ik kan ook weer zonder schuldgevoel genieten van nr1. (Ik verbaas me er echt over!)
Vorige week had ik wel een megadip (gelijk een hele avond naar de kl*t*). Ik zou nr.1 ophalen. Ik had nr.1 op het hart gedrukt meteen naar buiten te komen (wilde geen confrontatie met nr.2 die daar ook was). Nr.2 heeft 't zo weten te draaien dat ik nr.1 bij hem thuis op moest halen i.p.v. die andere locatie. Balen!! Ik heb hem op 5 meter afstand vanuit de auto gezien. Moest ook wel even (flauwtjes) naar hem zwaaien omdat nr.1 ernaast stond. Dat was alles maar BENG! Ik was er de hele avond kapot van.Ik weet bijna zeker dat hij gdacht heeft: "Als ze hem hier op moet halen dan moet ze wel binnenkomen en dan maak ik 't wel even goed...."
Nou, niet dus!
Ik weet dat er bij mij nog veel boosheid en verdriet zit. Toch denk ik nu al, na drie weken géén contact, dat ik hem niet meer terug wil. Hij heeft mij teveel verdriet gedaan. Ooit zal ik vanwege onze sociale levens weer 'normaal' tegen hem moeten doen.Maar nu nog niet. Hij mag die eerste stap zetten. Ik vraag me vaak af of het hem iets doet.Juist omdat hij zelf niets onderneemt.
Ik zie het allemaal wel, 't is mooi geweest. Wat blijft, is een herinnering......................
Sorry voor mijn lange verhaal.
X voor jullie allemaal, Lois
Ik lees nog steeds mee met jullie, maar probeer het te beperken. Eigenlijk hoor ik hier niet meer thuis (aan de ene kant wel want ik heb nog twee liefdes. Al is die met nr2 aardig aan het bekoelen!). Ik hoor nu thuis op het forum: "Hoe krijg ik 'm uit mijn hoof'd". Jullie geloven het misschien niet maar ik heb er genoeg van. De manier waarop nr2 met me omging, met mijn gevoelens speelde, de eindeloze beloftes die nooit nagekomen werden (waarvan de laatste was dat we het twee maanden op mijn manier zouden proberen...), nooit zelf iets laten horen, nooit willen weten hoe het met mij gaat, enz...enz...(tantetje...hekenbaar?)
Hij heeft (figuurlijk) zoveel deuken in mijn auto getrapt dat hij nu naar de sloop kan! Ik heb hem hier al herhaaldelijk voor gewaarschuwd."Ooit komt er een tijd dat het mooi geweest is. Het enige wat ik dan kan doen is afstand van je nemen om er zelf niet aan kapot te gaan..."
Dit laatste is gebeurd. Op 6 maart was de maat vol. Op een verjaardag deed hij weer afstandelijk, maakte flauwe opmerkingen. Er was gewoon wéér niets tussen ons. Dit terwijl we twee weken van tevoren een hele liefdevolle ontmoeting gehad hadden, waaruit die laatste afspraak, om het op mijn manier te doen, voortkwam. Ik had er die avond zo genoeg van, er knapte echt iets in me. Die nacht heb ik het besluit genomen zelf niets meer te laten horen en hem compleet links te laten liggen. Ik moet van die man af. Hij mag mijn leven niet meer beheersen....Sinds die dag heb ik zelf geen contact meer gezocht, op welke manier dan ook! (was me nog niet langer dan een week gelukt)
Een week later zag ik hem op een feestavond. Ik heb hem compleet genegeerd. Hij vond het verschrikkelijk dat ik hem zo behandelde, kwam zich zelfs voorstellen. Ik heb toen gezegd: "Wie? Nee die ken ik niet" Ik weet niet hoe, maar ik ben die avond doorgekomen.Hij heeft tegen anderen gezegd dat ik boos was omdat hij niet teruggesmst had die week... (Ik had hem die week niet eens iets gestuurd! Waarom doet hij dat? Is dat om mij naar beneden te halen en zichzelf goed te praten?)
Ook daarna heb ik, MAAR HIJ OOK, geen contact meer gezocht. Ik moet zeggen dat het heel goed gaat. D.w.z. meestal...want soms heb ik een flinke dip...
Maar het geeft zo'n rust!! Ik geniet zelfs weer van gewone dingen. Een tijdschrift, koekjes bakken met de kinderen, het huis weer leuk maken. Maar ik kan ook weer zonder schuldgevoel genieten van nr1. (Ik verbaas me er echt over!)
Vorige week had ik wel een megadip (gelijk een hele avond naar de kl*t*). Ik zou nr.1 ophalen. Ik had nr.1 op het hart gedrukt meteen naar buiten te komen (wilde geen confrontatie met nr.2 die daar ook was). Nr.2 heeft 't zo weten te draaien dat ik nr.1 bij hem thuis op moest halen i.p.v. die andere locatie. Balen!! Ik heb hem op 5 meter afstand vanuit de auto gezien. Moest ook wel even (flauwtjes) naar hem zwaaien omdat nr.1 ernaast stond. Dat was alles maar BENG! Ik was er de hele avond kapot van.Ik weet bijna zeker dat hij gdacht heeft: "Als ze hem hier op moet halen dan moet ze wel binnenkomen en dan maak ik 't wel even goed...."
Nou, niet dus!
Ik weet dat er bij mij nog veel boosheid en verdriet zit. Toch denk ik nu al, na drie weken géén contact, dat ik hem niet meer terug wil. Hij heeft mij teveel verdriet gedaan. Ooit zal ik vanwege onze sociale levens weer 'normaal' tegen hem moeten doen.Maar nu nog niet. Hij mag die eerste stap zetten. Ik vraag me vaak af of het hem iets doet.Juist omdat hij zelf niets onderneemt.
Ik zie het allemaal wel, 't is mooi geweest. Wat blijft, is een herinnering......................
Sorry voor mijn lange verhaal.
X voor jullie allemaal, Lois
zondag 30 maart 2008 om 11:03
zondag 30 maart 2008 om 12:30
Lois hug!!!
Wat een hard gelach!, wat moet dit zeer doen! Ik kan me zo goed voorstellen dat je besloten hebt dat het genoeg is, nr. 2 levert je meer verdriet dan geluk op. Om jezelf te beschermen is de beslissing om nr. 2 te negeren, uit je hoofd te zetten de enige juiste. Je kunt niet anders. En net wat je zegt, als de scherpe kantjes er straks af zijn, is het misschien weer mogelijk om "normaal" tegen hem te doen. Maar ooooo wat heeft hij jou gekwetst!
Wat fijn dat je nu ook weer van de gewone dagelijkse dingetjes kunt genieten en nr. 1 weer als nr. 1 gaat zien, wat een rust zal je dat geven!
Je schrijft: een mooie herinnering...., ik hoop dat je deze herinnering straks met een glimlach kunt herinneren.
Heel erg veel sterkte, en hou vol!!!
Teka, hoe gaat het met jou? Je leest dus ook nog steeds mee
Josephien, Flamenco, Marlies, Meek, Stranger en alle anderen?
Terwijl ik zo zit te schrijven, zit ik een beetje te grinniken. We zitten in hetzelfde schuitje, hebben in hetzelfde schuitje gezeten, hebben hier lief en leed aangaande onze nrs. 1 en nrs. 2 gedeeld. Ik zou weleens een neut met jullie allen willen drinken. Zou erg leuk zijn. Tegelijkertijd realiseer ik me dat het maar goed is dat we elkaar niet "kennen", maar toch....
Allemaal een big, big hug!!!
x Knipoogje
Wat een hard gelach!, wat moet dit zeer doen! Ik kan me zo goed voorstellen dat je besloten hebt dat het genoeg is, nr. 2 levert je meer verdriet dan geluk op. Om jezelf te beschermen is de beslissing om nr. 2 te negeren, uit je hoofd te zetten de enige juiste. Je kunt niet anders. En net wat je zegt, als de scherpe kantjes er straks af zijn, is het misschien weer mogelijk om "normaal" tegen hem te doen. Maar ooooo wat heeft hij jou gekwetst!
Wat fijn dat je nu ook weer van de gewone dagelijkse dingetjes kunt genieten en nr. 1 weer als nr. 1 gaat zien, wat een rust zal je dat geven!
Je schrijft: een mooie herinnering...., ik hoop dat je deze herinnering straks met een glimlach kunt herinneren.
Heel erg veel sterkte, en hou vol!!!
Teka, hoe gaat het met jou? Je leest dus ook nog steeds mee
Josephien, Flamenco, Marlies, Meek, Stranger en alle anderen?
Terwijl ik zo zit te schrijven, zit ik een beetje te grinniken. We zitten in hetzelfde schuitje, hebben in hetzelfde schuitje gezeten, hebben hier lief en leed aangaande onze nrs. 1 en nrs. 2 gedeeld. Ik zou weleens een neut met jullie allen willen drinken. Zou erg leuk zijn. Tegelijkertijd realiseer ik me dat het maar goed is dat we elkaar niet "kennen", maar toch....
Allemaal een big, big hug!!!
x Knipoogje
zondag 30 maart 2008 om 15:36
hoi allemaal, ik zit weer zo in dubio. heb een afspraak met nr. 2 staan maar zit zo te twijfelen of ik die wel laat doorgaan... weet ook nog helemaal niet hoe ik dat bij nr 1 ga brengen.. dat ik er op een bepaalde moment niet ben... plus dat ik bang ben om toch in bed te belanden en daar dan onmiddellijk spijt van krijg. hoe zeer ik er ook over fantaseer en naar verlang..
ik ben lichamelijk dus nog nooit vreemd gegaan... hoewel ik geestelijk vreemdgaan misschien wel dieper vind gaan dan lichamelijk..
ik heb ook nog een vraag aan jullie als jullie t bed delen met nr. 2 doen jullie dat dan veilig?
ik ben lichamelijk dus nog nooit vreemd gegaan... hoewel ik geestelijk vreemdgaan misschien wel dieper vind gaan dan lichamelijk..
ik heb ook nog een vraag aan jullie als jullie t bed delen met nr. 2 doen jullie dat dan veilig?
zondag 30 maart 2008 om 17:46
Bedankt voor jullie lieve reacties!!
Ik wilde onze beginsituatie graag terug...er was toen zoveel liefde!
Dit zal nooit gebeuren. Ik moet mijn hele denken en handelen 180 graden gaan veranderen..en dat doet pijn, veel pijn.
Dankzij (vooral jullie twee) heb ik deze stap uiteindelijk gezet. Jullie gaven steun maar lieten me ook zien dat ik mijn grens moest bepalen. De geluksmomenten wogen niet meer op tegen het verdriet!
Knipoogje, ik begrijp de rust die je voelt zò goed... Ook jij kunt deze twee werelden heel goed scheiden. Wat dan over blijft is genieten van zoveel liefde! Het beste uit twee werelden....
Alle goeds voor jou! X
TeKa, Hoe gaat het met je? Heb je een keuze gemaakt v.w.b. nr.1? Heb je ooit nog iets van nr.2 vernomen? Hoop dat jouw leventje ook wat stabieler is geworden. X
Pinky, je staat aan de afgrond! Doe: "ja" en je bent verloren......
Samen een borrel zou geweldig zijn! Ik houd me aanbevolen!! Ha,ha... Hebben wij aan één middag/avond wel genoeg??
Meiden ik spreek jullie snel, alle goeds..X Lois
Ik wilde onze beginsituatie graag terug...er was toen zoveel liefde!
Dit zal nooit gebeuren. Ik moet mijn hele denken en handelen 180 graden gaan veranderen..en dat doet pijn, veel pijn.
Dankzij (vooral jullie twee) heb ik deze stap uiteindelijk gezet. Jullie gaven steun maar lieten me ook zien dat ik mijn grens moest bepalen. De geluksmomenten wogen niet meer op tegen het verdriet!
Knipoogje, ik begrijp de rust die je voelt zò goed... Ook jij kunt deze twee werelden heel goed scheiden. Wat dan over blijft is genieten van zoveel liefde! Het beste uit twee werelden....
Alle goeds voor jou! X
TeKa, Hoe gaat het met je? Heb je een keuze gemaakt v.w.b. nr.1? Heb je ooit nog iets van nr.2 vernomen? Hoop dat jouw leventje ook wat stabieler is geworden. X
Pinky, je staat aan de afgrond! Doe: "ja" en je bent verloren......
Samen een borrel zou geweldig zijn! Ik houd me aanbevolen!! Ha,ha... Hebben wij aan één middag/avond wel genoeg??
Meiden ik spreek jullie snel, alle goeds..X Lois
maandag 31 maart 2008 om 20:54
Lieve tantetje... niks meer gehoord na je laatste post . Redt je t nog een beetje? Kijk elke dag even hier, hoop nog wat van je te horen. Maar misschien kijk je ook juist niet hier om even helemaal alles los te laten. Da's misschien wel t beste.
Met mij alles ok wel... Hele weekend heb ik geen ctc gezocht. hij ook niet.. vandaag op t werk heb ik heel vrolijk gedaan, zo van jij kunt mij niks maken door niks van je te laten horen. En ja hoor, prompt vanavond weer mail... Afspraak gaat overigens wel door... ben benieuwd. wel spannend aan de ene kant... aan de andere kant weet ik dat ik moet stoppen... pfff, hij is gewoon te leuk, lief, mooi, heerlijk !
Met mij alles ok wel... Hele weekend heb ik geen ctc gezocht. hij ook niet.. vandaag op t werk heb ik heel vrolijk gedaan, zo van jij kunt mij niks maken door niks van je te laten horen. En ja hoor, prompt vanavond weer mail... Afspraak gaat overigens wel door... ben benieuwd. wel spannend aan de ene kant... aan de andere kant weet ik dat ik moet stoppen... pfff, hij is gewoon te leuk, lief, mooi, heerlijk !
maandag 31 maart 2008 om 21:17
Pinky,
Natuurlijk vrij je veilig!!! Dus kopen die condooms!!! En als je all the way bent gegaan, dan kom je in een toch wel iets andere versnelling, bedenk goed of je dat wel wilt. Maar bovenal of je het geestelijk aankunt. Je moet na afloop weer gewoon naar huis, kan je dan doen of er helemaal niets is gebeurd?
Lois, denk aan jezelf he? Zoek de sterretjes!!! Je snapt me wel.
En één middag of avond om te kletsen? Nee, dat is vast niet genoeg
!
x Knipoogje
Natuurlijk vrij je veilig!!! Dus kopen die condooms!!! En als je all the way bent gegaan, dan kom je in een toch wel iets andere versnelling, bedenk goed of je dat wel wilt. Maar bovenal of je het geestelijk aankunt. Je moet na afloop weer gewoon naar huis, kan je dan doen of er helemaal niets is gebeurd?
Lois, denk aan jezelf he? Zoek de sterretjes!!! Je snapt me wel.
En één middag of avond om te kletsen? Nee, dat is vast niet genoeg
!x Knipoogje
dinsdag 1 april 2008 om 17:28
he Pinky, ik ben er zeker nog.... rare periode achter de rug... vind het maar moeilijk om los te laten... gevoelens zijn sterk... en de zijne blijkbaar ook, want hij doet alle moeite om in mijn buurt te zijn...
ik probeer het netjes en vriendelijk te houden en zeker niet intiem.. en daar ben ik vooralsnog in geslaagd..... hoop dat ik het vol kan houden.... vind hem wel nog steeds erg leuk namelijk!
ik probeer het netjes en vriendelijk te houden en zeker niet intiem.. en daar ben ik vooralsnog in geslaagd..... hoop dat ik het vol kan houden.... vind hem wel nog steeds erg leuk namelijk!
dinsdag 1 april 2008 om 19:03
Hai tantetje! Goed hoor dat je t op deze manier volhoudt. en ik snap dat je hem nog leuk vindt... dat is niet van de ene dag op de ander over natuurlijk. Heavy hoor!
ik heb al vanaf zaterdag niet meer ge smst met nr 2 . dat vind ik al heel goed van mezelf. wel weer gemaild en gezien / gesproken vandaag, maar allemaal redelijk luchtig.
afspraak staat nog wel..... hoop dat ik t ook dan gewoon gezellig kan houden..
Sterkte maar weer de komende tijd!
ik heb al vanaf zaterdag niet meer ge smst met nr 2 . dat vind ik al heel goed van mezelf. wel weer gemaild en gezien / gesproken vandaag, maar allemaal redelijk luchtig.
afspraak staat nog wel..... hoop dat ik t ook dan gewoon gezellig kan houden..
Sterkte maar weer de komende tijd!
dinsdag 1 april 2008 om 19:07
dinsdag 1 april 2008 om 20:16
ooh meiden en heren......
Wat moeilijk als ik al jullie verhalen lees. Zoveel onzekerheid en toch zoveel liefde voor jullie nr's 2..
En dan de nr 1 waar jullie zoveel van houden...
Het proberen te stoppen en toch steeds denken aan.
Het proberen los te laten van je nr 2 en dan toch verlangen naar...
Ben zo ontzettend blij dat ik niet meer die keuze hoef te maken en er niet meer in zit.
maar weet hoe rot en verscheurend het voelt...
Een dikke knuffel en veel sterkte en wijsheid gewenst voor jullie allen..
Wat moeilijk als ik al jullie verhalen lees. Zoveel onzekerheid en toch zoveel liefde voor jullie nr's 2..
En dan de nr 1 waar jullie zoveel van houden...
Het proberen te stoppen en toch steeds denken aan.
Het proberen los te laten van je nr 2 en dan toch verlangen naar...
Ben zo ontzettend blij dat ik niet meer die keuze hoef te maken en er niet meer in zit.
maar weet hoe rot en verscheurend het voelt...
Een dikke knuffel en veel sterkte en wijsheid gewenst voor jullie allen..
woensdag 2 april 2008 om 13:53
Hallo allemaal
Vanmorgen heb ik weer met hem samen gewerkt. Ik wilde hem wel weer in zijn armen vliegen. Ik heb het niet gedaan hoor. Ik wil zo graag bij hem zijn. Maar het is verdorie mijn baas! Ik voel zoveel voor hem. Ik kan hem niet meer uit mijn hoofd krijgen. Ik luister steeds naar ons liedje, hou me vast van volumia. Hij weet dat ik dit liedje koester. Waarom.... al die pijn. Waarom al die ellende. Ik kan er echt niet van los komen. Ik wil hem.... maar dat kan niet. Al weer het liedje. Ik ga naar de stad, ik kan het niet meer aanhoren.
Groetjes Lenneke
Vanmorgen heb ik weer met hem samen gewerkt. Ik wilde hem wel weer in zijn armen vliegen. Ik heb het niet gedaan hoor. Ik wil zo graag bij hem zijn. Maar het is verdorie mijn baas! Ik voel zoveel voor hem. Ik kan hem niet meer uit mijn hoofd krijgen. Ik luister steeds naar ons liedje, hou me vast van volumia. Hij weet dat ik dit liedje koester. Waarom.... al die pijn. Waarom al die ellende. Ik kan er echt niet van los komen. Ik wil hem.... maar dat kan niet. Al weer het liedje. Ik ga naar de stad, ik kan het niet meer aanhoren.
Groetjes Lenneke
woensdag 2 april 2008 om 15:19
quote:Lenneke62 schreef op 02 april 2008 @ 13:53:
Hallo allemaal
Vanmorgen heb ik weer met hem samen gewerkt. Ik wilde hem wel weer in zijn armen vliegen. Ik heb het niet gedaan hoor. Ik wil zo graag bij hem zijn. Maar het is verdorie mijn baas! Ik voel zoveel voor hem. Ik kan hem niet meer uit mijn hoofd krijgen. Ik luister steeds naar ons liedje, hou me vast van volumia. Hij weet dat ik dit liedje koester. Waarom.... al die pijn. Waarom al die ellende. Ik kan er echt niet van los komen. Ik wil hem.... maar dat kan niet. Al weer het liedje. Ik ga naar de stad, ik kan het niet meer aanhoren.
Groetjes Lenneke
veel sterkte!!
hoop dat je je rust een beetje vind.........moeilijke situatie
Hallo allemaal
Vanmorgen heb ik weer met hem samen gewerkt. Ik wilde hem wel weer in zijn armen vliegen. Ik heb het niet gedaan hoor. Ik wil zo graag bij hem zijn. Maar het is verdorie mijn baas! Ik voel zoveel voor hem. Ik kan hem niet meer uit mijn hoofd krijgen. Ik luister steeds naar ons liedje, hou me vast van volumia. Hij weet dat ik dit liedje koester. Waarom.... al die pijn. Waarom al die ellende. Ik kan er echt niet van los komen. Ik wil hem.... maar dat kan niet. Al weer het liedje. Ik ga naar de stad, ik kan het niet meer aanhoren.
Groetjes Lenneke
veel sterkte!!
hoop dat je je rust een beetje vind.........moeilijke situatie
woensdag 2 april 2008 om 15:21
quote:lois 1967 schreef op 29 maart 2008 @ 22:41:
Lieve allemaal,
Ik lees nog steeds mee met jullie, maar probeer het te beperken. Eigenlijk hoor ik hier niet meer thuis (aan de ene kant wel want ik heb nog twee liefdes. Al is die met nr2 aardig aan het bekoelen!). Ik hoor nu thuis op het forum: "Hoe krijg ik 'm uit mijn hoof'd". Jullie geloven het misschien niet maar ik heb er genoeg van. De manier waarop nr2 met me omging, met mijn gevoelens speelde, de eindeloze beloftes die nooit nagekomen werden (waarvan de laatste was dat we het twee maanden op mijn manier zouden proberen...), nooit zelf iets laten horen, nooit willen weten hoe het met mij gaat, enz...enz...(tantetje...hekenbaar?)
Hij heeft (figuurlijk) zoveel deuken in mijn auto getrapt dat hij nu naar de sloop kan! Ik heb hem hier al herhaaldelijk voor gewaarschuwd."Ooit komt er een tijd dat het mooi geweest is. Het enige wat ik dan kan doen is afstand van je nemen om er zelf niet aan kapot te gaan..."
Dit laatste is gebeurd. Op 6 maart was de maat vol. Op een verjaardag deed hij weer afstandelijk, maakte flauwe opmerkingen. Er was gewoon wéér niets tussen ons. Dit terwijl we twee weken van tevoren een hele liefdevolle ontmoeting gehad hadden, waaruit die laatste afspraak, om het op mijn manier te doen, voortkwam. Ik had er die avond zo genoeg van, er knapte echt iets in me. Die nacht heb ik het besluit genomen zelf niets meer te laten horen en hem compleet links te laten liggen. Ik moet van die man af. Hij mag mijn leven niet meer beheersen....Sinds die dag heb ik zelf geen contact meer gezocht, op welke manier dan ook! (was me nog niet langer dan een week gelukt)
Een week later zag ik hem op een feestavond. Ik heb hem compleet genegeerd. Hij vond het verschrikkelijk dat ik hem zo behandelde, kwam zich zelfs voorstellen. Ik heb toen gezegd: "Wie? Nee die ken ik niet" Ik weet niet hoe, maar ik ben die avond doorgekomen.Hij heeft tegen anderen gezegd dat ik boos was omdat hij niet teruggesmst had die week... (Ik had hem die week niet eens iets gestuurd! Waarom doet hij dat? Is dat om mij naar beneden te halen en zichzelf goed te praten?)
Ook daarna heb ik, MAAR HIJ OOK, geen contact meer gezocht. Ik moet zeggen dat het heel goed gaat. D.w.z. meestal...want soms heb ik een flinke dip...
Maar het geeft zo'n rust!! Ik geniet zelfs weer van gewone dingen. Een tijdschrift, koekjes bakken met de kinderen, het huis weer leuk maken. Maar ik kan ook weer zonder schuldgevoel genieten van nr1. (Ik verbaas me er echt over!)
Vorige week had ik wel een megadip (gelijk een hele avond naar de kl*t*). Ik zou nr.1 ophalen. Ik had nr.1 op het hart gedrukt meteen naar buiten te komen (wilde geen confrontatie met nr.2 die daar ook was). Nr.2 heeft 't zo weten te draaien dat ik nr.1 bij hem thuis op moest halen i.p.v. die andere locatie. Balen!! Ik heb hem op 5 meter afstand vanuit de auto gezien. Moest ook wel even (flauwtjes) naar hem zwaaien omdat nr.1 ernaast stond. Dat was alles maar BENG! Ik was er de hele avond kapot van.Ik weet bijna zeker dat hij gdacht heeft: "Als ze hem hier op moet halen dan moet ze wel binnenkomen en dan maak ik 't wel even goed...."
Nou, niet dus!
Ik weet dat er bij mij nog veel boosheid en verdriet zit. Toch denk ik nu al, na drie weken géén contact, dat ik hem niet meer terug wil. Hij heeft mij teveel verdriet gedaan. Ooit zal ik vanwege onze sociale levens weer 'normaal' tegen hem moeten doen.Maar nu nog niet. Hij mag die eerste stap zetten. Ik vraag me vaak af of het hem iets doet.Juist omdat hij zelf niets onderneemt.
Ik zie het allemaal wel, 't is mooi geweest. Wat blijft, is een herinnering......................
Sorry voor mijn lange verhaal.
X voor jullie allemaal, Lois
Sterkte lois!!
Hoe gaat het nu met je??
Lieve allemaal,
Ik lees nog steeds mee met jullie, maar probeer het te beperken. Eigenlijk hoor ik hier niet meer thuis (aan de ene kant wel want ik heb nog twee liefdes. Al is die met nr2 aardig aan het bekoelen!). Ik hoor nu thuis op het forum: "Hoe krijg ik 'm uit mijn hoof'd". Jullie geloven het misschien niet maar ik heb er genoeg van. De manier waarop nr2 met me omging, met mijn gevoelens speelde, de eindeloze beloftes die nooit nagekomen werden (waarvan de laatste was dat we het twee maanden op mijn manier zouden proberen...), nooit zelf iets laten horen, nooit willen weten hoe het met mij gaat, enz...enz...(tantetje...hekenbaar?)
Hij heeft (figuurlijk) zoveel deuken in mijn auto getrapt dat hij nu naar de sloop kan! Ik heb hem hier al herhaaldelijk voor gewaarschuwd."Ooit komt er een tijd dat het mooi geweest is. Het enige wat ik dan kan doen is afstand van je nemen om er zelf niet aan kapot te gaan..."
Dit laatste is gebeurd. Op 6 maart was de maat vol. Op een verjaardag deed hij weer afstandelijk, maakte flauwe opmerkingen. Er was gewoon wéér niets tussen ons. Dit terwijl we twee weken van tevoren een hele liefdevolle ontmoeting gehad hadden, waaruit die laatste afspraak, om het op mijn manier te doen, voortkwam. Ik had er die avond zo genoeg van, er knapte echt iets in me. Die nacht heb ik het besluit genomen zelf niets meer te laten horen en hem compleet links te laten liggen. Ik moet van die man af. Hij mag mijn leven niet meer beheersen....Sinds die dag heb ik zelf geen contact meer gezocht, op welke manier dan ook! (was me nog niet langer dan een week gelukt)
Een week later zag ik hem op een feestavond. Ik heb hem compleet genegeerd. Hij vond het verschrikkelijk dat ik hem zo behandelde, kwam zich zelfs voorstellen. Ik heb toen gezegd: "Wie? Nee die ken ik niet" Ik weet niet hoe, maar ik ben die avond doorgekomen.Hij heeft tegen anderen gezegd dat ik boos was omdat hij niet teruggesmst had die week... (Ik had hem die week niet eens iets gestuurd! Waarom doet hij dat? Is dat om mij naar beneden te halen en zichzelf goed te praten?)
Ook daarna heb ik, MAAR HIJ OOK, geen contact meer gezocht. Ik moet zeggen dat het heel goed gaat. D.w.z. meestal...want soms heb ik een flinke dip...
Maar het geeft zo'n rust!! Ik geniet zelfs weer van gewone dingen. Een tijdschrift, koekjes bakken met de kinderen, het huis weer leuk maken. Maar ik kan ook weer zonder schuldgevoel genieten van nr1. (Ik verbaas me er echt over!)
Vorige week had ik wel een megadip (gelijk een hele avond naar de kl*t*). Ik zou nr.1 ophalen. Ik had nr.1 op het hart gedrukt meteen naar buiten te komen (wilde geen confrontatie met nr.2 die daar ook was). Nr.2 heeft 't zo weten te draaien dat ik nr.1 bij hem thuis op moest halen i.p.v. die andere locatie. Balen!! Ik heb hem op 5 meter afstand vanuit de auto gezien. Moest ook wel even (flauwtjes) naar hem zwaaien omdat nr.1 ernaast stond. Dat was alles maar BENG! Ik was er de hele avond kapot van.Ik weet bijna zeker dat hij gdacht heeft: "Als ze hem hier op moet halen dan moet ze wel binnenkomen en dan maak ik 't wel even goed...."
Nou, niet dus!
Ik weet dat er bij mij nog veel boosheid en verdriet zit. Toch denk ik nu al, na drie weken géén contact, dat ik hem niet meer terug wil. Hij heeft mij teveel verdriet gedaan. Ooit zal ik vanwege onze sociale levens weer 'normaal' tegen hem moeten doen.Maar nu nog niet. Hij mag die eerste stap zetten. Ik vraag me vaak af of het hem iets doet.Juist omdat hij zelf niets onderneemt.
Ik zie het allemaal wel, 't is mooi geweest. Wat blijft, is een herinnering......................
Sorry voor mijn lange verhaal.
X voor jullie allemaal, Lois
Sterkte lois!!
Hoe gaat het nu met je??
woensdag 2 april 2008 om 16:01
Glimlach hier, ik heb dat ook Claartje, wil graag weten hoe het de anderen vergaat. Vandaar dat ik die opmerking over een borrel had gemaakt.... Is iedereen gelukkig geworden met zijn/haar keuze. Ik hoop van harte van wel!!! En ik hoop zo dat ondanks die moeilijke keuze de momenten ergens opgeborgen zijn in dat speciale plekje wat gekoesterd wordt.
Met mij gaat het in het liefdesleven perfecto! Ik geniet van mijn nr. 1, we doen veel leuke dingen samen, zijn met name echte maatjes. Ik zou hem nooit willen inruilen voor een ander. Laatst zei ik een keer: "Ik zou zo weer voor hem vallen, het is gewoon een ontzettende lekkere vent om te zien, hij is lief, begripvol, claimt niet, is niet jaloers, kortom alles wat een vrouw zich zou kunnen wensen."
Mijn nr. 2..... vandaag weer heel veel sms en emailcontact, genieten! We hebben niet dagelijks contact, dus als dan de mailtjes en de smsjes over en weer vliegen.... zucht... genieten dan! (Haha, ik lijk wel een verliefde puber.) We hebben elkaar onlangs weer ontmoet na een hele, hele lange tijd. Die middag/avond koester ik, dat zullen jullie wel begrijpen. We bellen, msnnen, mailen en smssen wel, maar om elkaar echt vast te kunnen houden en gezellig met elkaar te praten en een hapje te eten is waanzinnig fijn.
Ik geniet dus van mijn twee liefdes, ik ben gelukkig! Zoals het nu gaat, kan ik dit mijn levenlang volhouden, hoe raar dat misschien ook klinkt. Het zijn wel twee levens die ik leid, dat wel. Het liefst had ik nr. 1 en nr. 2 elke dag om me heen, maar dat is een utopie. Ik blijf nuchter, probeer met beide benen op de grond te blijven staan, maar bovenal ben ik heel erg voorzichtig!!!
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Maar.... hoe is het met jou Claartje?
Met mij gaat het in het liefdesleven perfecto! Ik geniet van mijn nr. 1, we doen veel leuke dingen samen, zijn met name echte maatjes. Ik zou hem nooit willen inruilen voor een ander. Laatst zei ik een keer: "Ik zou zo weer voor hem vallen, het is gewoon een ontzettende lekkere vent om te zien, hij is lief, begripvol, claimt niet, is niet jaloers, kortom alles wat een vrouw zich zou kunnen wensen."
Mijn nr. 2..... vandaag weer heel veel sms en emailcontact, genieten! We hebben niet dagelijks contact, dus als dan de mailtjes en de smsjes over en weer vliegen.... zucht... genieten dan! (Haha, ik lijk wel een verliefde puber.) We hebben elkaar onlangs weer ontmoet na een hele, hele lange tijd. Die middag/avond koester ik, dat zullen jullie wel begrijpen. We bellen, msnnen, mailen en smssen wel, maar om elkaar echt vast te kunnen houden en gezellig met elkaar te praten en een hapje te eten is waanzinnig fijn.
Ik geniet dus van mijn twee liefdes, ik ben gelukkig! Zoals het nu gaat, kan ik dit mijn levenlang volhouden, hoe raar dat misschien ook klinkt. Het zijn wel twee levens die ik leid, dat wel. Het liefst had ik nr. 1 en nr. 2 elke dag om me heen, maar dat is een utopie. Ik blijf nuchter, probeer met beide benen op de grond te blijven staan, maar bovenal ben ik heel erg voorzichtig!!!
Heel erg veel sterkte tijdens alle moeilijke momenten, geniet en koester de mooie!
x Knipoogje
Maar.... hoe is het met jou Claartje?
