jullie mening gevraagd; direct in eigen kamertje????

zoon heeft hier tot 7 maanden bij ons op de slaapkamer geslapen. Zijn kamer is een etage hoger en dat vond ik geen prettig gevoel. Uiteindelijk paste hij met zeven maanden niet meer in de wieg en moesten we steeds zachter doen met naar bed gaan omdat hij wakker werd. Toen is hij naar boven verhuisd. Heb er vreselijk aan moeten wennen, maar zoon maakte het niks uit.



Qua seks: we hebben vilt onder de pootjes van de wieg geplakt, waardoor deze heel makkelijk de gang opgeschoven kon worden.....

hier hebben beide kinderen zo'n 9 maanden op onze kamer geslapen, beviel mij het beste (en man sliep overal doorheen).

Sex gewoon met baby naast ons, hadden ze naar mijn idee toch geen benul van, je hebt toch ook sex als ze nog in je buik zitten?

Hier slaapt zoon vanaf dag 1 bij ons in bed. Omdat ik voelde dat het voor mij de beste manier was/is. Man heeft er geen problemen mee, we slapen allemaal prima.



Daarnaast ben ik een luilak en vond ik het super makkelijk dat ik er niet uit hoefde voor de nachtvoedingen.



Zoon slaapt sinds ongeveer een maand in zn eigen ledikant, naast ons bed. Hij is nu 14 maanden en nam te veel ruimte in in bed vond ik. Lag eem beetje in de verdrukking tussen hem en man.



Zou gewoon je gevoel volgen, commentaar krijg je toch wel.

Mijn kindje heeft 8 wkn in het ziekenhuis gelegen. En wennen ?!!!! Dat kan dus niet in het ziekenhuis. Maar toch weet ik heel goed wat hij wel en niet wil. En weet hij ook donderdsgoed wie ik ben !

Zodra hij thuis was heb ik hem lekker in zijn eigen bedje in zijn eigen kamer gelegd. Dat zou ik zo en zo ook doen als hij vanaf het begin thuis was.

Buiten dat had ik niet eens de ruimte om een wiegje in onze slaapkamer te zetten.

Je hebt ook super de luxe babyfoons,

Ik zou zeggen doe wat je hart je ingeeft !! ..

Doen wat jullie eigen gevoel zegt.

MIjn zoon heeft vanaf dag 1 in zijn eigen kamer geslapen. Het kan goed gaan hoor, maar ik heb gezien bij een vriendin wat voor ellende er kan komen toen zij haar kind pas veel later ineens in zijn eigen bed wilde leggen. En die ellende daar had ik geen zin in.

Bovendien was mijn zoon een huilbaby, dus 's nachts op onze kamer was echt geen optie

Ik ben in augustus uitgeteld dus heb nog wel even de tijd om er over na te denken. Maar ik twijfel ook. Niet zo zeer omdat ik bang ben niet te kunnen slapen. Maar omdat ik bang ben dat kindje niet zal kunnen slapen door ons. Vriendlief kan namelijk niet slapen als ie in bed niet even tv heeft kunnen kijken. Nou erger ik me daar wel eens aan omdat ik door dat geflikker van het licht dan niet kan slapen. Maar zo'n kleintje lijkt me dat die daar helemaal niet tegen kan. Ik ben er dus ook over aan het denken om hem of haar direct in eigen bedje op eigen kamertje te leggen. Anders slaapt hij of zij zo onrustig lijkt me.

Ik vind het wel erg moeilijk hoor. Aan de andere kant denk ik tja heeft vriendlief pech gehad en moet ie zich maar meer aanpassen haha. Maar weet niet wat erger is een kleintje wat niet kan slapen of vriendlief die niet kan slapen...

Onze dochter heeft de eerste paar weken (2 a 3) bij ons op de kamer geslapen. Dit wilde ik graag omdat ze dan lekker dicht bij me was en het leek me gemakkelijker met voeding en ik vond het wat sneu zo op haar eigen kamertje.



De eerste week was fijn, omdat ze heel veel wakker was 's nachts en dan hoef je niet ver je eigen bed uit. Daarna werd het hard minder, want ze maakte heel veel lawaai. (kreunen en zo)

Wij sliepen hierdoor dus helemaal niet meer. Dus toen hebben we haar naar haar eigen kamer gebracht. Was direct goed. Als ze huilt horen we haar duidelijk en ik heb er een lekkere stoel om te voeden.



Gewoon doen wat je zelf wilt! Misschien is jouw kindje wel heel stil 's nachts en anders breng je hem/haar gewoon naar het eigen kamertje.

Heb onze kleine na 2 weken op zijn eigen kamer gelegd omdat hij veel lawaai maakte in zijn slaap en ik van elk zuchtje wakker werd. In het begin is het gewoon een beetje eng. Alles is nieuw en ik was als de dood dat er iets gebeurde. Maar voor ons was het veel beter dat hij op zijn eigen kamer sliep. Moest 's nachts wel mijn bed uit voor de nachtvoeding maar we sliepen veel beter!

De volgede leg ik denk ik meteen lekker in zijn eigen kamertje.

We hebben onze kleine meid de eerste 3 weken in haar eigen ledikantje op onze kamer gehad, ik vond het fijn om haar geluidjes te horen en deze te leren kennen. Maar na die weekjes vond ik het ook erg fijn dat ze naar haar eigen kamertje ging, ik had het idee dat zij beter ging slapen en wij konden ook beter slapen doordat we niet van ieder zuchtje meer wakker werden en we voelde ons er gewoon prettig bij.

We hebben verder een hele makkelijke slaapster.

Maar verder zou je moeten doen waar JIJ je het prettigst bij voelt, dat is echt het allerbelangrijkste.

quote:NurseLovely schreef op 01 april 2008 @ 15:47:

Ik ben in augustus uitgeteld dus heb nog wel even de tijd om er over na te denken. Maar ik twijfel ook. Niet zo zeer omdat ik bang ben niet te kunnen slapen. Maar omdat ik bang ben dat kindje niet zal kunnen slapen door ons. Vriendlief kan namelijk niet slapen als ie in bed niet even tv heeft kunnen kijken. Nou erger ik me daar wel eens aan omdat ik door dat geflikker van het licht dan niet kan slapen. Maar zo'n kleintje lijkt me dat die daar helemaal niet tegen kan. Ik ben er dus ook over aan het denken om hem of haar direct in eigen bedje op eigen kamertje te leggen. Anders slaapt hij of zij zo onrustig lijkt me.

Ik vind het wel erg moeilijk hoor. Aan de andere kant denk ik tja heeft vriendlief pech gehad en moet ie zich maar meer aanpassen haha. Maar weet niet wat erger is een kleintje wat niet kan slapen of vriendlief die niet kan slapen...Moet eerlijk zeggen.... Als het dáár om gaat, dan zou mijn vriend mooi pech gehad hebben, als ik graag zou willen dat kind bij ons op de kamer slaapt. Als vriend niet kan slapen, gaat hij maar op de bank ofzo.

quote:NurseLovely schreef op 01 april 2008 @ 15:47:

Ik ben in augustus uitgeteld dus heb nog wel even de tijd om er over na te denken. Maar ik twijfel ook. Niet zo zeer omdat ik bang ben niet te kunnen slapen. Maar omdat ik bang ben dat kindje niet zal kunnen slapen door ons. Vriendlief kan namelijk niet slapen als ie in bed niet even tv heeft kunnen kijken. Nou erger ik me daar wel eens aan omdat ik door dat geflikker van het licht dan niet kan slapen. Maar zo'n kleintje lijkt me dat die daar helemaal niet tegen kan. Ik ben er dus ook over aan het denken om hem of haar direct in eigen bedje op eigen kamertje te leggen. Anders slaapt hij of zij zo onrustig lijkt me.

Ik vind het wel erg moeilijk hoor. Aan de andere kant denk ik tja heeft vriendlief pech gehad en moet ie zich maar meer aanpassen haha. Maar weet niet wat erger is een kleintje wat niet kan slapen of vriendlief die niet kan slapen...



Baby's kunnen heel wat hebben hoor, qua slapen. Meestal slapen ze overal doorheen. De mijne sliep alleen maar beter, hoe meer rumoer er was. Ik zou er niet over twijfelen maar gewoon afwachten tot je kindje geboren is.



Wij hebben onze zoon de eerste weken wel bij ons op de kamer gehad. Hij had na de geboorte anderhalve week in het ziekenhuis gelegen en ik had heel sterk de behoefte om hem de hele tijd bij me te houden nu het eindelijk kon. Hij sliep 's nachts in de kinderwagen naast ons bed, overdag in de kinderwagenbak in de box. Zijn ledikant was echt nog te groot voor hem en voelde niet geborgen (denk ik). Na een week of 8 is hij 's nachts naar zijn ledikant gegaan en dat ging toen zonder problemen. Inmiddels sliep hij daar overdag ook, we hebben het enigszins opgebouwd.

quote:NurseLovely schreef op 01 april 2008 @ 15:47:

Ik ben in augustus uitgeteld dus heb nog wel even de tijd om er over na te denken. Maar ik twijfel ook. Niet zo zeer omdat ik bang ben niet te kunnen slapen. Maar omdat ik bang ben dat kindje niet zal kunnen slapen door ons. Vriendlief kan namelijk niet slapen als ie in bed niet even tv heeft kunnen kijken. Nou erger ik me daar wel eens aan omdat ik door dat geflikker van het licht dan niet kan slapen. Maar zo'n kleintje lijkt me dat die daar helemaal niet tegen kan. Ik ben er dus ook over aan het denken om hem of haar direct in eigen bedje op eigen kamertje te leggen. Anders slaapt hij of zij zo onrustig lijkt me.

Ik vind het wel erg moeilijk hoor. Aan de andere kant denk ik tja heeft vriendlief pech gehad en moet ie zich maar meer aanpassen haha. Maar weet niet wat erger is een kleintje wat niet kan slapen of vriendlief die niet kan slapen...

Zo'n baby is veel leuker dan een tv hoor, wedden dat die tv niet meer aangaat als de kleine bij jullie ligt?

Onze baby had er trouwens weinig last van, ik lag vaak herhalingen van DWDD te kijken als ik 's nachts aan het voeden was, ze deed meestal nl. wel een uur over een voeding en dan is het wel lekker om tv te kijken.