Relaties
alle pijlers
Tja, en dat was het dan.... deel 2
dinsdag 31 januari 2012 om 14:51
Zullen we hier maar verder gaan met onze verhalen naar aanleiding van de post van allalone.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
"Goedenavond,
Hier zit ik dan.... 44 jaar oud, een relatie van 25 jaar waarvan 22 jaar getrouwd achter de rug. Hij hield niet meer voldoende van mij..... Wel van zijn jongere collega waar hij nu is...
God, wat voel ik me alleen en wat een pijn.... En ja, ik weet het, zwaar debiel, maar ik hou nog steeds van hem...
Allalone...".
Hoop dat jullie het allemaal kunnen vinden, want ik kan die steun en schoppen onder mijn kont nog niet missen.
zondag 10 juni 2012 om 22:06
Tascha, dat is ook zo hoor; ik heb geen verwachtingen meer naar bijna-ex toe, ben (gelukkig) niet meer bezig met hem, maar alleen met mezelf en mijn eigen leven met de kids... Dat deel vind ik nog wel zwaar en ben een beetje 'zoekende' merk ik....
Gianna, heb zo'n bewondering voor je; 4 kids, fulltime (en meer) baan en een vriend: hoe doe je het allemaal??
Kunstje, meer dan een sv (maar hoe vind je die ) zie ik voor mezelf voorlopig ook niet hoor... Eerst maar eens helen.... weer wat meer zelfvertrouwen krijgen, me weer goed voelen over mezelf...
Gianna, heb zo'n bewondering voor je; 4 kids, fulltime (en meer) baan en een vriend: hoe doe je het allemaal??
Kunstje, meer dan een sv (maar hoe vind je die ) zie ik voor mezelf voorlopig ook niet hoor... Eerst maar eens helen.... weer wat meer zelfvertrouwen krijgen, me weer goed voelen over mezelf...
zondag 10 juni 2012 om 22:29
Even van me afschrijven hoor. Ex laat het open wat betreft de toekomst. Merk dat ik het nog wat moeilijker af kan sluiten daardoor. Toen we elkaar vorige week spraken (we spreken elkaar zelden) zei hij dat hij het heel fijn en gezellig vond om me te spreken, hij wil me ook echt nog wel een keer zien zei hij. Plus dat ik bezig ben, mbv psycholoog, om dingen van vroeger te verwerken. Dat deed hem heel veel dat ik dat vertelde. Ene kant was hij trots, andere kant merkte ik ook een soort 'verdriet'. Wat als ik dat eerder had gedaan?
(Ik liep tegen mezelf aan door onverwerkt verdriet, was emotioneel best afhankelijk van hem, heel veel onrust. Merk dat het een stuk beter met me gaat. Gesprekken met psych, maar ook met familie hebben me heel erg goed gedaan, meer inzichten en meer rust en zelfvertrouwen. Wat dat betreft had ex gelijk; ik wilde heel graag rust, maar had juist die verwerking nodig om dat te vinden.)
Weet gewoon niet wat ik ervan moet denken? Ene kant denk ik; ja je neemt zelf geen contact op met me (de keren dat we contact hebben, komt het van mij uit) en je neemt geen initiatief. Andere kant verrast het me ook wel dat het hem nog zoveel doet. Terwijl ik dan ook denk; ja verdorie, als je echt zoveel van me houdt, dan ben je toch blij dat ik er alsnog mee bezig ben. Liever toen we wat hadden, maar maakt het zoveel uit? Begrijpen jullie wat ik bedoel? (Ben sterker in praten, en dat doe ik dan ook heel graag haha, schrijven vind ik lastiger. Al doe ik dat ook veel haha).
Wil gewoon weten: Is dit een open eind? Zien we vanaf hier hoe het gaat lopen? Als we daarin hetzelfde staan, kan ik daar meer rust in vinden en écht denken; we zien hoe het loopt (ik weet het soms zelf ook niet zo goed). Maar als het een gesloten boek is, wil ik dat ook weten. Dan weet ik dat ik echt moet afsluiten.
Graag jullie mening. Ben ik nou heel erg naief bezig? Wil niet naief zijn namelijk! Zit zoveel gevoel voor hem, maakt het allemaal zo lastig....
(Ik liep tegen mezelf aan door onverwerkt verdriet, was emotioneel best afhankelijk van hem, heel veel onrust. Merk dat het een stuk beter met me gaat. Gesprekken met psych, maar ook met familie hebben me heel erg goed gedaan, meer inzichten en meer rust en zelfvertrouwen. Wat dat betreft had ex gelijk; ik wilde heel graag rust, maar had juist die verwerking nodig om dat te vinden.)
Weet gewoon niet wat ik ervan moet denken? Ene kant denk ik; ja je neemt zelf geen contact op met me (de keren dat we contact hebben, komt het van mij uit) en je neemt geen initiatief. Andere kant verrast het me ook wel dat het hem nog zoveel doet. Terwijl ik dan ook denk; ja verdorie, als je echt zoveel van me houdt, dan ben je toch blij dat ik er alsnog mee bezig ben. Liever toen we wat hadden, maar maakt het zoveel uit? Begrijpen jullie wat ik bedoel? (Ben sterker in praten, en dat doe ik dan ook heel graag haha, schrijven vind ik lastiger. Al doe ik dat ook veel haha).
Wil gewoon weten: Is dit een open eind? Zien we vanaf hier hoe het gaat lopen? Als we daarin hetzelfde staan, kan ik daar meer rust in vinden en écht denken; we zien hoe het loopt (ik weet het soms zelf ook niet zo goed). Maar als het een gesloten boek is, wil ik dat ook weten. Dan weet ik dat ik echt moet afsluiten.
Graag jullie mening. Ben ik nou heel erg naief bezig? Wil niet naief zijn namelijk! Zit zoveel gevoel voor hem, maakt het allemaal zo lastig....
zondag 10 juni 2012 om 23:30
Hoi, heb alles gelezen, omdat ik in eenzelfde situatie zit. Sinds 1 maand weer alleen nadat ik ex eruit gooide toen bleek dat hij al een hele tijd een relatie met mijn vriendin had. Ze wonen nu samen.
Gettingwise, ik bevind me dus in dezelfde positie en ook al is het wat ex betreft klaar, ik heb voor mezelf bedacht wat ik zou doen als hij het nog een kans zou willen geven. Ik denk, gezien het feit dat jouw ex de bal bij jou legt, niet echt lijkt te knokken voor een kans en daarnaast eigenlijk nog niet weet wat hij wil, dat je het niet moet doen. Hij gaat er niet helemaal voor, en dan heb je grote kans dat hij terugkomt omdat het veilig en vertrouwd is. Maar wát als er een ander voorbij komt, zou hij dan niet weer even snel jou weer laten vallen?
Als ik jou was, zou ik alles radicaal afkappen en zeggen dat hij eerst eens een tijdje mag gaan nadenken. Dus zonder die veilige basis, zonder jou, en dan mag hij gaan laten zien hoe graag hij jou weer terug wil. Uit daden blijkt veel meer dan uit woorden. Als hij dan keihard aan de slag gaat om jou terug te winnen, dan zou je op dat moment opnieuw kunnen bepalen wat jij nog wil. Misschien heb je er t.z.t. geen zin meer in...
Bescherm jezelf tegen teleurstelling en pijn...want hij gaat er nog steeds niet voor. Sterkte!
Gettingwise, ik bevind me dus in dezelfde positie en ook al is het wat ex betreft klaar, ik heb voor mezelf bedacht wat ik zou doen als hij het nog een kans zou willen geven. Ik denk, gezien het feit dat jouw ex de bal bij jou legt, niet echt lijkt te knokken voor een kans en daarnaast eigenlijk nog niet weet wat hij wil, dat je het niet moet doen. Hij gaat er niet helemaal voor, en dan heb je grote kans dat hij terugkomt omdat het veilig en vertrouwd is. Maar wát als er een ander voorbij komt, zou hij dan niet weer even snel jou weer laten vallen?
Als ik jou was, zou ik alles radicaal afkappen en zeggen dat hij eerst eens een tijdje mag gaan nadenken. Dus zonder die veilige basis, zonder jou, en dan mag hij gaan laten zien hoe graag hij jou weer terug wil. Uit daden blijkt veel meer dan uit woorden. Als hij dan keihard aan de slag gaat om jou terug te winnen, dan zou je op dat moment opnieuw kunnen bepalen wat jij nog wil. Misschien heb je er t.z.t. geen zin meer in...
Bescherm jezelf tegen teleurstelling en pijn...want hij gaat er nog steeds niet voor. Sterkte!
zondag 10 juni 2012 om 23:32
En bedenk, dat als jullie liefde groot is, dat er over een jaar ook nog kansen zijn. Maar liever nu even de tijd nemen (vooral voor jezelf) dan te snel gaan. Zorg dat je er zeker van bent dat hij er echt voor gaat, geef het tijd. Stop met contact, neem afstand en als hij over drie maanden nog steeds terug wil komen, dan weet je dat hij het echt meent. Als iemand je echt wil hebben, dan is wachten geen probleem. En anders vond hij het niet de moeite waard.
zondag 10 juni 2012 om 23:35
Newwoman..knuffel voor jou. Rot om te horen dat je e.e.a. nog niet verwerkt hebt. Het is dan ook een traumatische ervaring geweest, dat hakt erin. Ben er zelf ook bang voor...hoelang gaat het duren??
Ik heb trouwens wel geleerd van die eerste keer vreemdgaan. Ik heb het deze keer anders (radicaler) aangepakt. Beter voor mijn eigenwaarde, veel beter. Of je wil me, of je wil me niet. Maar dat halve gedoe...bah.
Ik heb trouwens wel geleerd van die eerste keer vreemdgaan. Ik heb het deze keer anders (radicaler) aangepakt. Beter voor mijn eigenwaarde, veel beter. Of je wil me, of je wil me niet. Maar dat halve gedoe...bah.
zondag 10 juni 2012 om 23:47
Dank je Julus voor je reactie. Je hebt in bepaalde dingen zeker gelijk! Hij toont nu zeker niet dat hij me terug wil. Dat wil hij op dit moment ook niet. Zou graag willen weten welke kant het in zijn hoofd opgaat ofzo. Voornamelijk als het definitief gesloten boek is. Zou me helpen.... Dat open einde maakt het lastiger verder te gaan. Ga nu wel verder in acties, dingen ondernemen, etc. maar niet qua hart/gevoel. De onwetendheid hoe hij erin staat, vind ik moeilijk. Heeft het nog even tijd nodig of definitief over?
Zelf willen doe ik het eigenlijk zeker wel. Maar ben meer bang dat hij twijfels gaat krijgen. Wat dat betreft heb je gelijk en moet hij voor me gaan knokken op een gegeven moment. Anders zou ik die twijfels meenemen bij een eventuele nieuwe start.
Me zo laten vallen voor een ander, dat heeft hij destijds niet gedaan, die pijn heb ik gelukkig niet hoeven ervaren. Lijkt me heel moeilijk voor je, dat je dat (en anderen hier) hebben meegemaakt. Hij heeft me veel steun geboden met dingen. Maar het werd hem teveel (in combinatie met anderen dingen - tussen ons en extern). 'T is nogal een heftige tijd geweest.
Hij gaf laatst wel aan echt nog niet open te staan voor anderen. Ik vraag er niet naar hoor, hij vertelde het zelf. Porbeert ook steeds te peilen hoe ik daarin sta, vreemd is dat. Terwijl ik dan denk; ja jeetje, ben je daar bang voor dan? Jij hebt mij laten gaan, niet andersom!
Nou ga je advies proberen op te volgen Julus! Afstand houden en proberen wat los te laten. Liefst zou ik ook zeggen hoor; Ik leef gewoon verder, merk het wel hoe en wat. Dat wíl ik heel graag. Maar in praktijk is dat soms zo lastig door het gemis.
Zelf willen doe ik het eigenlijk zeker wel. Maar ben meer bang dat hij twijfels gaat krijgen. Wat dat betreft heb je gelijk en moet hij voor me gaan knokken op een gegeven moment. Anders zou ik die twijfels meenemen bij een eventuele nieuwe start.
Me zo laten vallen voor een ander, dat heeft hij destijds niet gedaan, die pijn heb ik gelukkig niet hoeven ervaren. Lijkt me heel moeilijk voor je, dat je dat (en anderen hier) hebben meegemaakt. Hij heeft me veel steun geboden met dingen. Maar het werd hem teveel (in combinatie met anderen dingen - tussen ons en extern). 'T is nogal een heftige tijd geweest.
Hij gaf laatst wel aan echt nog niet open te staan voor anderen. Ik vraag er niet naar hoor, hij vertelde het zelf. Porbeert ook steeds te peilen hoe ik daarin sta, vreemd is dat. Terwijl ik dan denk; ja jeetje, ben je daar bang voor dan? Jij hebt mij laten gaan, niet andersom!
Nou ga je advies proberen op te volgen Julus! Afstand houden en proberen wat los te laten. Liefst zou ik ook zeggen hoor; Ik leef gewoon verder, merk het wel hoe en wat. Dat wíl ik heel graag. Maar in praktijk is dat soms zo lastig door het gemis.
zondag 10 juni 2012 om 23:52
maandag 11 juni 2012 om 00:55
quote:tascha schreef op 10 juni 2012 @ 19:52:
Kunstje, jij klinkt ook al een stukje sterker. Niet vervelend bedoeld hoor maar ik vind het zo raar staan om je ex Het te noemen. Waarom ga je er niet boven staan en noem je hem niet gewoon je ex?Misschien dat het nog wel eens gebeurt, maar nu kan ik er beter mee omgaan als ik Het niet meer als persoon zie. Dat doet teveel pijn. Dit is mijn manier van afstand nemen. Loslaten is het codewoord en dat vind ik nog steeds heel erg moeilijk. Dus vandaar.
Kunstje, jij klinkt ook al een stukje sterker. Niet vervelend bedoeld hoor maar ik vind het zo raar staan om je ex Het te noemen. Waarom ga je er niet boven staan en noem je hem niet gewoon je ex?Misschien dat het nog wel eens gebeurt, maar nu kan ik er beter mee omgaan als ik Het niet meer als persoon zie. Dat doet teveel pijn. Dit is mijn manier van afstand nemen. Loslaten is het codewoord en dat vind ik nog steeds heel erg moeilijk. Dus vandaar.
maandag 11 juni 2012 om 00:59
quote:allalone schreef op 10 juni 2012 @ 23:16:
Hova en Tascha
Voor de andere dames, het is rustig hier, heb de indruk dat het weer redelijk de goede kant op gaat met jullie?
Gaat het met jou nu ook wat beter? Ik hoop het van harte.
Af en toe vind ik het nog zo moeilijk te geloven dat het zo gelopen is en verwacht ik dat Het weer gewoon komt binnenlopen. 27 jaar is een lange tijd om samen te zijn. Dat schud je niet zo maar af.
Hova en Tascha
Voor de andere dames, het is rustig hier, heb de indruk dat het weer redelijk de goede kant op gaat met jullie?
Gaat het met jou nu ook wat beter? Ik hoop het van harte.
Af en toe vind ik het nog zo moeilijk te geloven dat het zo gelopen is en verwacht ik dat Het weer gewoon komt binnenlopen. 27 jaar is een lange tijd om samen te zijn. Dat schud je niet zo maar af.
maandag 11 juni 2012 om 01:09
Ja, met mij gaat het beter. Niet altijd en niet continu maar wel weer goed leefbaar. Het leven is, ondanks alles weer leuk en een uitdaging.
Het is soms ook moeilijk te geloven,dat geldt voor mij ook nog steeds...al die jaren schud je niet zomaar van je af, dat zijn ook goede jaren geweest..
Soms zitten mensen niet meer op een lijn,om wat voor reden dan ook...probeer je ex en zijn vriendin los te laten,moeilijk dat weet ik,maar hun vasthouden heeft geen zin...ga verder met jouw leven...niet met dat van hun...
Het is soms ook moeilijk te geloven,dat geldt voor mij ook nog steeds...al die jaren schud je niet zomaar van je af, dat zijn ook goede jaren geweest..
Soms zitten mensen niet meer op een lijn,om wat voor reden dan ook...probeer je ex en zijn vriendin los te laten,moeilijk dat weet ik,maar hun vasthouden heeft geen zin...ga verder met jouw leven...niet met dat van hun...
maandag 11 juni 2012 om 01:33
Snap heel goed dat je heel graag wil weten hoe het ervoor staat. Niks is zo killing als die onzekerheid, dat ken ik ook. Maar ik denk dat als hij zelf nog niet duidelijk heeft wat hij wil, hij ook niet doelgericht te werk kan gaan. Als hij tijd (afstand, rust) krijgt, en jou dus niet spreekt of ziet, dan kan het snel duidelijk voor hem worden. Wat je zou kunnen doen (heb heel veel op de viva gelezen, haha); afspreken dat het contact voor bv. twee weken er niet is, en duidelijk uitspreken wat jij graag zou willen. Dat je er voor hem bent, en dat je hem en jezelf graag de ruimte biedt om uit te zoeken wat jullie willen.
Hij is waarschijnlijk bang dat jij nu de prins op het witte paard tegenkomt, voor veel mensen is dat idee verschrikkelijk. Hun vrouw met een ander....maar hij mag best jagen! Laat dat lekker blanco, want juist als hij moet jagen, doet hij dus moeite die jij zo graag ziet. En weet je dat het oprecht is. Jullie uitgangspositie is straks dan zoveel sterker; beiden overtuigd van het samen verder willen..
Hij is waarschijnlijk bang dat jij nu de prins op het witte paard tegenkomt, voor veel mensen is dat idee verschrikkelijk. Hun vrouw met een ander....maar hij mag best jagen! Laat dat lekker blanco, want juist als hij moet jagen, doet hij dus moeite die jij zo graag ziet. En weet je dat het oprecht is. Jullie uitgangspositie is straks dan zoveel sterker; beiden overtuigd van het samen verder willen..
maandag 11 juni 2012 om 02:03
Weet je: je moet eerst zelf weer 'heel worden.' Dat was en blijft mijn eerste missie. Is belangrijk voor mij en de kinderen. Al het andere volgt daaruit en is ondergeschikt. Ook nu nog ben ik erg vaak bezig met nadenken over de koers die ik uitstippel. Ik wil graag dingen heel bewust doen; als ik een plan uitgevoerd heb, komt er weer ruimte voor iets nieuws. Waar ik de energie vandaan haal, Hova e.a.? Gewoon door hard te werken en op tijde te ontspannen. Heb nu net mijn werk voor morgen af bijvoorbeeld, da's laat idd, maar ik heb weer goed werk geleverd en morgen red ik het prima! Mijn 'afdeling planning' werkt prima, vanaf nacht 1 
En morgen ga ik misschien wel een beetje in mijn hangmat hangen, in de tuin onkruid eruit halen of urenlang badderen en lekker tijdschriften lezen naast mijn verplichtingen. Da's mijn leven. Hard werken en op tijd ontspannen, als dat weer kan - duurt soms lang hoor, maar eigenlijk (tsssss) ben ik erg lui, al werk ik me de rambam
En morgen ga ik misschien wel een beetje in mijn hangmat hangen, in de tuin onkruid eruit halen of urenlang badderen en lekker tijdschriften lezen naast mijn verplichtingen. Da's mijn leven. Hard werken en op tijd ontspannen, als dat weer kan - duurt soms lang hoor, maar eigenlijk (tsssss) ben ik erg lui, al werk ik me de rambam
maandag 11 juni 2012 om 02:08
Net een mailtje van ex-zwager beantwoord. Over de succesverhalen van hun kinderen en dat het zo jammer is dat we elkaar niet zo vaak meer zien/spreken sinds de scheiding. Vriendelijk mailtje teruggestuurd met info en dat ik hen als mensen mag, maar dat ze familie zijn en blijven van ex en nieuwe echtgenote en dat ik daar het liefst zo min mogelijk mee geconfronteerd wil worden, gezien de verdrietsfactor in mijn leven, die ik zoveel mogelijk afscherm. Niet nodig. nl. Heeft geen zin. Hun familie, hun DNA. Groetjes. Veel plezier samen. (Zwager ging destijds flippen toen mijn inmiddels-ex er vandoor was gegaan, want hij bleek zelf meer dan vriendschappelijke gevoelens te koesteren voor de secretaresse.. Oeioeioei. En daar moet ik dan leuke kindertjesverhaaltjes mee uitwisselen... Hmpz.. )
maandag 11 juni 2012 om 16:05
Er zijn weer hele wijze woorden gezegd. Inderdaad heel belangrijk; zorgen dat je met jezelf door 1 deur kunt, dan komen de leuke dingen vanzelf op je pad. Zeg ik ook tegen mezelf en het werkt wel.
Gianna, ik zou precies hetzelfde gezegd hebben. Het is leuk hoor, contact blijven houden met ex-schoonfamilie, maar zo kom je niet los. Bovendien wordt het wel ingewikkeld als je ex al een nieuwe partner heeft. Met een nieuwe partner komt er ook weer een nieuwe schoonfamilie. Heb ook afscheid genomen van ex-schoonmoeder, vond ik heel moeilijk. Maar wil ook niks horen over ex, en het lijkt dan net alsof alles nog normaal is. Heb haar nog 1x gebeld en nu is het klaar. Ik moet door.
Kunstje, moeilijk is dat he? Het ECHT accepteren dat iets helemaal over is. Heb daar ook moeite mee, maar ik hou me vast aan het idee dat ik niet echt hem mis, maar de gewoonten, ons leven samen. En dat is weer op te bouwen met een nieuwe partner.
Allalone; fijn dat het beter gaat!
Gianna, ik zou precies hetzelfde gezegd hebben. Het is leuk hoor, contact blijven houden met ex-schoonfamilie, maar zo kom je niet los. Bovendien wordt het wel ingewikkeld als je ex al een nieuwe partner heeft. Met een nieuwe partner komt er ook weer een nieuwe schoonfamilie. Heb ook afscheid genomen van ex-schoonmoeder, vond ik heel moeilijk. Maar wil ook niks horen over ex, en het lijkt dan net alsof alles nog normaal is. Heb haar nog 1x gebeld en nu is het klaar. Ik moet door.
Kunstje, moeilijk is dat he? Het ECHT accepteren dat iets helemaal over is. Heb daar ook moeite mee, maar ik hou me vast aan het idee dat ik niet echt hem mis, maar de gewoonten, ons leven samen. En dat is weer op te bouwen met een nieuwe partner.
Allalone; fijn dat het beter gaat!
maandag 11 juni 2012 om 18:11
Wat fijn dat dit topic nieuw leven is ingeblazen. Ik kom hier morgen terug. Zit momenteel ook (weer) in een dipje. Het gemis van mijn gezin, iemand die er onvoorwaardelijk voor me is (en andersom), de eenzaamheid (ondanks veel lieve vrienden en familie). Wát een pijn. En hem dan weer zien opbouwen met haar (de vrouw waar hij al een half jaar mee vreemdging), ik kan niet uitleggen hoe dat voelt. Vernedering, gekwetstheid...
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
maandag 11 juni 2012 om 18:20
Lieve Soyli, ik zit er precies hetzelfde in. Misschien geeft het wat troost, om te weten dat je niet de enige bent die nu met pijn achter de pc zit? Het helpt mij wel, al klinkt dat misschien onaardig. Maar samen zijn we een stuk sterker, door hier van ons af te schrijven, elkaar erdoorheen te trekken. Gebruik het topic als een dagboek, het helpt. Het heeft mij 5 jaar geleden door een helse tijd heengetrokken. Ik was verlaten, ik zat uren te tikken hier. Kreeg steeds meer inzicht, werd steeds rustiger. Al die vrouwen die er voor me waren.....maak er gebruik van!
Ex woont dus zeker weten met haar samen, ik kreeg het bevestigd. Nu bijna 5 weken. Ben nu meer bezig met hoe IK erin sta, en minder met hen. Heb je geen invloed op, jij bent niet meer in zijn leven. Heel hard, maar probeer dat onder ogen te zien. Het maakt je boos, en dat heb je nodig!
Ex woont dus zeker weten met haar samen, ik kreeg het bevestigd. Nu bijna 5 weken. Ben nu meer bezig met hoe IK erin sta, en minder met hen. Heb je geen invloed op, jij bent niet meer in zijn leven. Heel hard, maar probeer dat onder ogen te zien. Het maakt je boos, en dat heb je nodig!
maandag 11 juni 2012 om 19:38
Hé Julus,
'Fijn' om je hier weer te spreken. In de zin van dat jij min of meer hetzelfde hebt meegemaakt. Ik heb het je in dat andere topic ook gevraagd maarruh, had jij destijds een foto van een soort van groot landhuis als profielfotootje?
Het helpt mij idd ook om te weten dat ik niet de enige ben met dit verdriet. Hoe triest ik het ook voor iedereen vind.
Het lijkt alsof ik, bijna 9 maanden later, nog steeds niet los kom van hem. In plaats van woede voel ik vaak verdriet en machteloosheid. Ik mis mijn oude leven, hoe onzeker en onveilig dat ook was. Ik mis mijn gezin. En ik mis een man naast me. Maar ik realiseer me ook dat ik nu de kans krijg om mezelf terug te vinden. Pas als dat gelukt is, kan ik in een gezonde relatie stappen. Eentje waarin in niet emotioneel afhankelijk ben van mijn partner.
Jouw ex woont dus ook met haar samen nu. Hoe voel jij je daarbij? Je schrijft dat je steeds minder met hen bezig bent. Hoe doe je dat? Ik ben nl ieder uur van de dag met hen bezig. Ik vind het zó oneerlijk dat hij weer opbouwt met haar terwijl ze zó fout waren beiden. En ik sta er alleen voor. Zo voelt dat ook echt.
'Fijn' om je hier weer te spreken. In de zin van dat jij min of meer hetzelfde hebt meegemaakt. Ik heb het je in dat andere topic ook gevraagd maarruh, had jij destijds een foto van een soort van groot landhuis als profielfotootje?
Het helpt mij idd ook om te weten dat ik niet de enige ben met dit verdriet. Hoe triest ik het ook voor iedereen vind.
Het lijkt alsof ik, bijna 9 maanden later, nog steeds niet los kom van hem. In plaats van woede voel ik vaak verdriet en machteloosheid. Ik mis mijn oude leven, hoe onzeker en onveilig dat ook was. Ik mis mijn gezin. En ik mis een man naast me. Maar ik realiseer me ook dat ik nu de kans krijg om mezelf terug te vinden. Pas als dat gelukt is, kan ik in een gezonde relatie stappen. Eentje waarin in niet emotioneel afhankelijk ben van mijn partner.
Jouw ex woont dus ook met haar samen nu. Hoe voel jij je daarbij? Je schrijft dat je steeds minder met hen bezig bent. Hoe doe je dat? Ik ben nl ieder uur van de dag met hen bezig. Ik vind het zó oneerlijk dat hij weer opbouwt met haar terwijl ze zó fout waren beiden. En ik sta er alleen voor. Zo voelt dat ook echt.
Als je voor jezelf kiest, krijg je er altijd iets mooiers voor terug..
maandag 11 juni 2012 om 19:47
Ik had destijds een foto van een woonboot (blauw), zegt je dat wat?
Hoe doe ik dat...goeie vraag. Ik ben er nog wel mee bezig in de zin van dat ik het jammer vind, dat hij nooit wilde werken aan de relatie en dat zij ertussen is gekomen. Maar ik probeer ook heel rationeel te zijn, te bedenken dat de relatie niet lekker liep en dat ik misschien nooit écht gelukkig had kunnen worden.
Dus ik denk aan alle voordelen van het vrij zijn; die dingen heb jij vast ook. Wat ik ook als een enorm voordeel zie, is dat ik nu veel meer ontspannen ben dan in de relatie. Als er een derde in het spel is, voel je dat. Afstand, etc. En het niet zeker weten gaf mij veel stress. Ik kon niks goed doen, het was niet meer leuk omdat hij liever bij haar wilde zijn. En daar kreeg ik lichamelijke klachten van. Die waren na 1 week! meteen over.
Ik bedenk me, dat ik in de relatie eenzamer was dan nu...herken je dat? Is het dan niet heel fijn om je dat te beseffen, dat alles voor je open ligt en dat je nu alleen BENT, maar het anders voelt?
Ik denk dat het ook helpt om je te beseffen dat dit is zoals het is. Kun je twee dingen doen; genieten van (kleine) dingen, of je verdrietig gaan zitten voelen. Ik geniet bewust, door bv. als ik nu zit te typen te denken; he wat fijn, want als hij er zou zijn, had ik niet nu dit kunnen doen. Of de rommel, waar hij niet van hield, die laat ik lekker liggen. Ik voelde al druk voordat hij thuiskwam om snel snel op te ruimen. DAT is nu winst.
Kun jij dit soort dingetjes voor jezelf bedenken?
Hoe doe ik dat...goeie vraag. Ik ben er nog wel mee bezig in de zin van dat ik het jammer vind, dat hij nooit wilde werken aan de relatie en dat zij ertussen is gekomen. Maar ik probeer ook heel rationeel te zijn, te bedenken dat de relatie niet lekker liep en dat ik misschien nooit écht gelukkig had kunnen worden.
Dus ik denk aan alle voordelen van het vrij zijn; die dingen heb jij vast ook. Wat ik ook als een enorm voordeel zie, is dat ik nu veel meer ontspannen ben dan in de relatie. Als er een derde in het spel is, voel je dat. Afstand, etc. En het niet zeker weten gaf mij veel stress. Ik kon niks goed doen, het was niet meer leuk omdat hij liever bij haar wilde zijn. En daar kreeg ik lichamelijke klachten van. Die waren na 1 week! meteen over.
Ik bedenk me, dat ik in de relatie eenzamer was dan nu...herken je dat? Is het dan niet heel fijn om je dat te beseffen, dat alles voor je open ligt en dat je nu alleen BENT, maar het anders voelt?
Ik denk dat het ook helpt om je te beseffen dat dit is zoals het is. Kun je twee dingen doen; genieten van (kleine) dingen, of je verdrietig gaan zitten voelen. Ik geniet bewust, door bv. als ik nu zit te typen te denken; he wat fijn, want als hij er zou zijn, had ik niet nu dit kunnen doen. Of de rommel, waar hij niet van hield, die laat ik lekker liggen. Ik voelde al druk voordat hij thuiskwam om snel snel op te ruimen. DAT is nu winst.
Kun jij dit soort dingetjes voor jezelf bedenken?
