Tja, en dat was het dan.... deel 2

Ha Tess (mag ik afkorten)?

Ik heb een kind, maar niet met hem samen. Dus ik deel alleen nog maar een koopwoning met hem, op papier. Enige reden om sporadisch contact te hebben en gelukkig is het al een tijd stil.



Klinkt goed hoor, dat je je zo krachtig voelt. De familie is hem dierbaar, maar het weerhield hem er niet van om tot deze daad te komen. Hij ging voor zijn eigen belang.

Nu moet hij met de billen bloot, jou treft geen enkele blaam. Je zult zien dat iedereen achter jou staat en hij zal worden uitgekotst. Hij kan wel op slot zitten, maar ja..

Denk dat jouw man hetzelfde pad volgde als mijn ex; gaan met die banaan en we zien wel waar het schip strandt. Dat het dan wat tegenvalt, dat ziet hij dan wel weer. Maar gaandeweg valt het steeds zwaarder natuurlijk en moet de shithoop worden opgeruimd. Laat hem lekker, niet jouw schuld. Zorg gewoon dat jij sterk blijft en voor je eigen belangen opkomt. Het is nu jij en hij en niet meer jullie samen. Jullie zijn nu ieder voor zich, helaas. Dat vond ik ook zo pijnlijk. Hij en zij tegen mij..

Grrr, je zou die loser ex van mij toch wat aandoen..



Hij wil ons huis niet nu al in de verkoop gooien en ik wil gewoon van die man af. Hij tekent niet, punt. En ik snap dat dan gewoon niet. Argument is dat als het huis beter opgeknapt wordt, het tegen een hoger bedrag verkocht kan worden. Nou....hooguit wordt het dan wat sneller verkocht, maar het geld wat je erin pompt, ben je kwijt. Sukkel.



Hoe gaat het met jullie meiden?

Jemig Julus, wat ontzettend irritant zeg, gatver! Precies wat je zegt, geld wat je erin steekt, ben je kwijt. Dus wat heeft het voor nut. Bah, zo kan je het nog niet afsluiten. Red je het financieel nu wel dan? Hoop dat je het beetje los kan laten, kost zoveel energie zulke dingen. Heb je het nog steeds fijn met je nieuwe vriend? Hoop het



Hier gaat het op zich goed. Ben hem wel steeds meer aan het loslaten. Het enige wat nog pijn doet, is de manier waarop alles gegaan doet. De shock dat iemand je zo plots kan verlaten en je zomaar links kan laten liggen. Bah! Maar geen hoop meer dat we samenkomen en betwijfel zelfs of dat zou kunnen werken. Zeg nooit nooit, maar valt bijna niet voor te stellen. Laatste stukje loslaten eigenlijk, best pittig met momenten.



Merk dat ik wel veel moe ben, voel me beetje vlak. Maar buiten dat gaat het goed, ik onderneem veel en lekker druk aan het werk. Dus stapje voor stapje de goede kant op! Gevoel moet nog iets meer mee, maar ben op de goede weg voel ik. Kan me trouwens wel soms alleen voelen of onzeker of ik wel weer zó verliefd zal worden in de toekomst, maar dat is normaal denk ik. Het is ook kwestie van wennen, weer alleen zijn!

Beste mensen, volgens mij is het weer tijd voor een nieuw topic?

Deze heeft meer dan 3800 reacties en is 3000 de norm?