Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
zondag 5 augustus 2012 om 11:05
Hey sproetje, wat een bizarre wending heeft het maart topic gekregen he? Al 6 vd 26 waarbij het misgaat. Ik dacht dat het maar zo'n 1 op de 10 was. Dit is dus al meer dan het dubbele.
De curettage is goed gegaan. Was wel pijnlijk vlak na de ingreep en ik had het niet echt getroffen qua ziekenhuis. (lag ook heel gezellig op de kraamafdeling tussen allemaal huilende pasgeborenen)
Ben nu erg moe, denk dat dat de combi is van de narcose, hormoonschommelingen en emoties is.
Vooral die laatste hakt er in denk ik, want ook southman is erg moe.
Ik ga morgen toch even een telefoontje plegen met de fertiliteitspoli waar ik een afspraak had staan voordat ik de positieve test in handen had. Wil ook van hun horen dat ze me na deze spontane zwangerschap voorlopig niet willen zien. (dit zei de gyn die mijn curettage deed)
Het grote afwachten is nu weer begonnen. Eerst maar eens afwachten op een normale cyclus en dan dus weer opnieuw proberen. Maar wat me nog het lastigste lijkt; stel je raakt weer zwanger.... Hoe spannend is dat dan wel niet?! Daar zie ik echt enorm tegenop.
De lol is er wel aardig vanaf nu.
De curettage is goed gegaan. Was wel pijnlijk vlak na de ingreep en ik had het niet echt getroffen qua ziekenhuis. (lag ook heel gezellig op de kraamafdeling tussen allemaal huilende pasgeborenen)
Ben nu erg moe, denk dat dat de combi is van de narcose, hormoonschommelingen en emoties is.
Vooral die laatste hakt er in denk ik, want ook southman is erg moe.
Ik ga morgen toch even een telefoontje plegen met de fertiliteitspoli waar ik een afspraak had staan voordat ik de positieve test in handen had. Wil ook van hun horen dat ze me na deze spontane zwangerschap voorlopig niet willen zien. (dit zei de gyn die mijn curettage deed)
Het grote afwachten is nu weer begonnen. Eerst maar eens afwachten op een normale cyclus en dan dus weer opnieuw proberen. Maar wat me nog het lastigste lijkt; stel je raakt weer zwanger.... Hoe spannend is dat dan wel niet?! Daar zie ik echt enorm tegenop.
De lol is er wel aardig vanaf nu.
zondag 5 augustus 2012 om 13:04
quote:biebsel79 schreef op 04 augustus 2012 @ 09:24:
Yezka, je hebt gelijk sorry! Nou maak ik net zo'n kwetsende opmerking, niet bedoelt overigens. Ik snap dat je slapeloze nachten wilt, dat wilde ik ook heel erg graag. Nu ik ze heb besef ik me pas hoe lekker doorslapen is, vandaar. Ik gun jou alle slapeloze nachten van de hele wereld! En zal me hier snel uit de voeten maken voordat ik weer zo'n lomperd ben... Succes en sterkte meiden.
Dankjewel, Biebsel. Het is je vergeven hoor.
Ik was er even een paar dagen niet en ik zie dat er weer veel gebeurd is.
Mijn basaal temperatuur is weer aan het zakken, dus ik verwacht morgen mijn menstruatie... Ik ben er goed van slag van, moet ik toegeven. Gisteravond waren er twee kennissen (zussen) op de camping die nu allebei hun baby bij zich hadden. Terugrekenend moeten we alle drie tegelijk zwanger zijn geweest rond eind september en ik ben nu de enige met lege handen.
Yezka, je hebt gelijk sorry! Nou maak ik net zo'n kwetsende opmerking, niet bedoelt overigens. Ik snap dat je slapeloze nachten wilt, dat wilde ik ook heel erg graag. Nu ik ze heb besef ik me pas hoe lekker doorslapen is, vandaar. Ik gun jou alle slapeloze nachten van de hele wereld! En zal me hier snel uit de voeten maken voordat ik weer zo'n lomperd ben... Succes en sterkte meiden.
Dankjewel, Biebsel. Het is je vergeven hoor.
Ik was er even een paar dagen niet en ik zie dat er weer veel gebeurd is.
Mijn basaal temperatuur is weer aan het zakken, dus ik verwacht morgen mijn menstruatie... Ik ben er goed van slag van, moet ik toegeven. Gisteravond waren er twee kennissen (zussen) op de camping die nu allebei hun baby bij zich hadden. Terugrekenend moeten we alle drie tegelijk zwanger zijn geweest rond eind september en ik ben nu de enige met lege handen.
zondag 5 augustus 2012 om 13:05
quote:south schreef op 05 augustus 2012 @ 11:05:
Hey sproetje, wat een bizarre wending heeft het maart topic gekregen he? Al 6 vd 26 waarbij het misgaat. Ik dacht dat het maar zo'n 1 op de 10 was. Dit is dus al meer dan het dubbele.
Statistieken zijn raar. Ik schrijf op het Uppies-topic. Daar is tot nu toe de helft van de zwangerschappen in een miskraam geeindigd....
Hey sproetje, wat een bizarre wending heeft het maart topic gekregen he? Al 6 vd 26 waarbij het misgaat. Ik dacht dat het maar zo'n 1 op de 10 was. Dit is dus al meer dan het dubbele.
Statistieken zijn raar. Ik schrijf op het Uppies-topic. Daar is tot nu toe de helft van de zwangerschappen in een miskraam geeindigd....
zondag 5 augustus 2012 om 13:25
@south Ja het maart topic heeft echt een rare wending gekregen. Hoop wel dat het bij de rest wel goed blijft gaan! Stiekem ben ik wel blij dat ik niet de enige ben op dit moment. Oh wat voelt het slecht om dit hardop te zeggen..
Ook hier nog geen idee hoe ik een volgende zwangerschap in moet gaan, daar zie ik erg tegen op!
@yezka wat moet jij je vervelend hebben gevoeld gister!
De medicatie is begonnen te werken en afgelopen donderdag heb ik volgens mij het Ivruchtzakje donderdag al verloren.
Veel pijn gehad en momenteel nog steeds veel buikpijn en ik verlies nog steeds stolsels. Hoop dat het gauw voorbij is!
Hebben jullie trouwens ook dat iedereen tegen je zegt die je het verteld: 'nou, je weet in ieder geval dat je wel zwanger kunt worden..! Zoooo'n dooddoener! Daar heb ik nu toch niks aan...
Ik heb ook van bepaalde mensen niks gehoord van wie ik het wel had verwacht.
Gister kreeg ik een berichtje van een collega en ze vroeg of het goed met me ging en wanneer ik weer aan het werk kon (heb mijn collega's op de hoogte gebracht).
Haar even duidelijk gemaakt dat het pas net op gang was gekomen en dat het waarschijnlijk nog wel even gaat duren. Mensen denken blijkbaar dat als het eruit is, je maar zo even weer vrolijk verder gaat met alles. Waarschijnlijk ga ik dat ook doen volgende week, maar op dit moment ben ik daar nog niet mee bezig.
Zo, even mijn frustraties geuit. Hoop dat jullie dat niet vervelend vinden!
Ook hier nog geen idee hoe ik een volgende zwangerschap in moet gaan, daar zie ik erg tegen op!
@yezka wat moet jij je vervelend hebben gevoeld gister!
De medicatie is begonnen te werken en afgelopen donderdag heb ik volgens mij het Ivruchtzakje donderdag al verloren.
Veel pijn gehad en momenteel nog steeds veel buikpijn en ik verlies nog steeds stolsels. Hoop dat het gauw voorbij is!
Hebben jullie trouwens ook dat iedereen tegen je zegt die je het verteld: 'nou, je weet in ieder geval dat je wel zwanger kunt worden..! Zoooo'n dooddoener! Daar heb ik nu toch niks aan...
Ik heb ook van bepaalde mensen niks gehoord van wie ik het wel had verwacht.
Gister kreeg ik een berichtje van een collega en ze vroeg of het goed met me ging en wanneer ik weer aan het werk kon (heb mijn collega's op de hoogte gebracht).
Haar even duidelijk gemaakt dat het pas net op gang was gekomen en dat het waarschijnlijk nog wel even gaat duren. Mensen denken blijkbaar dat als het eruit is, je maar zo even weer vrolijk verder gaat met alles. Waarschijnlijk ga ik dat ook doen volgende week, maar op dit moment ben ik daar nog niet mee bezig.
Zo, even mijn frustraties geuit. Hoop dat jullie dat niet vervelend vinden!
zondag 5 augustus 2012 om 13:36
zondag 5 augustus 2012 om 13:58
@sproet; dit lijkt me inderdaad ook juist de plek om dit soort frustrerende opmerkingen kwijt te kunnen.
Ik heb deze opmerking nog niet gehoord, maar wel direct zelf geroepen. Want mijn eerste zwangerschap liet een jaar op zich wachten en deze tweede nu meer dan een jaar. Ik twijfelde er echt aan of die eerste zwangerschap niet gewoon een mega-toevalstreffer was. Nu hebben we dus in 28 maanden 2 zwangerschappen tot stand weten te brengen, dat klinkt al een stuk beter dan 1 in 28 maanden, toch? En stiekem hoop ik toch echt straks op 3 zwangerschappen in 35 maanden.
Maar ik snap dat je dat helemaal niet van anderen wilt horen hoor, logisch.
Wat ook waarheid als een koe is, maar ook een enorme dooddoener is dat het anders toch geen gezond kindje was geweest en dat het maar goed is dat de natuur dit regelt.
Ja, duh... Maar mag ik dan misschien wel verdrietig zijn over het feit dat er geen gezond kindje in mijn buik groeide?!
Ik heb deze opmerking nog niet gehoord, maar wel direct zelf geroepen. Want mijn eerste zwangerschap liet een jaar op zich wachten en deze tweede nu meer dan een jaar. Ik twijfelde er echt aan of die eerste zwangerschap niet gewoon een mega-toevalstreffer was. Nu hebben we dus in 28 maanden 2 zwangerschappen tot stand weten te brengen, dat klinkt al een stuk beter dan 1 in 28 maanden, toch? En stiekem hoop ik toch echt straks op 3 zwangerschappen in 35 maanden.
Maar ik snap dat je dat helemaal niet van anderen wilt horen hoor, logisch.
Wat ook waarheid als een koe is, maar ook een enorme dooddoener is dat het anders toch geen gezond kindje was geweest en dat het maar goed is dat de natuur dit regelt.
Ja, duh... Maar mag ik dan misschien wel verdrietig zijn over het feit dat er geen gezond kindje in mijn buik groeide?!
zondag 5 augustus 2012 om 22:32
hallo allemaal,
ik kwam deze forum tegen en dacht hier kan ik wat plaatsen...
ik ben esther, en hier mijn verhaal,,,,
k weet nog heel goed dat ik tegen mijn vriend zei dat ik mij niet kon heugen wanneer ik mijn laatste menstruatie had gehad,ik was gestopt met de pil om zwanger te worden, maar mijn lichaam deed gewoon raar, toch maar gedacht laat ik maar eens een test halen, en wat kwam er uit zwanger!!!! helemaal door het dolle heen en gelijk maar de verloskundige gebeld, we gingen uit van ongeveer 29 maart mijn laatste menstruatie, zodat ze een afspraak konden maken voor een echo, mijn eerste kwam op 22 mei,,, ik was al 7 weken zwanger, super blij natuurlijk en kon niet wachten op de volgende... 4 weken later kreeg ik mijn 2de echo, mijn vriend was mee en natuurlijk vonden we het erg spannend,,,, helaas krgen wij hier het slechte nieuws te horen dat het hartje niet meer klopte, huilend gingen we naar huis, had het er erg moeilijk mee, mn vriend moest de volgende dag weer varen en ik ben te werk gegaan, ik werd gebeld door mn vk dat ik naar het ziekenhuis moest voor een controle ook daar bleek idd dat het hartje gestopt was met 9 weken al.... uiteindelijk kreeg ik gesprek, wat we gingen doen, k kon wachten tot het zelf op natuurlijke manier zou afstoten, of met pillen aan de gang al was de kans klein, of de curretage.. aangezien mijn vriend weg was kon ik geen besluit nemen dus besloot ik nog te wachten een week.. en we hadden de curretage op 29 juni gezet, mocht het anders lopen dan kon ik bellen... het idee dat je nog een week rond liep met iets kleins in je buik was al heftig genoeg,maar de curretage zat ik nog veel meer tegenop... uiteindelijk kreeg ik de woensdag vlak voor de curretage een bloeding, gebeld en mocht gelijk komen, jammer genoeg heeft het niet doorgezet dus toch de curretage gehad die vrijdag, het viel me alles mee, alleen het gemis en de leegte was heftig...
tot de dag van vandaag heb ik het er nog steeds erg moeilijk mee en kan het moeilijk verwerken al moet ik wel....heb een hoop tegenslagen gehad, en hadden een vakantie ingepland maar die gaat niet door terwijl ik dat erg hard nodig heb.
groetjes
ik kwam deze forum tegen en dacht hier kan ik wat plaatsen...
ik ben esther, en hier mijn verhaal,,,,
k weet nog heel goed dat ik tegen mijn vriend zei dat ik mij niet kon heugen wanneer ik mijn laatste menstruatie had gehad,ik was gestopt met de pil om zwanger te worden, maar mijn lichaam deed gewoon raar, toch maar gedacht laat ik maar eens een test halen, en wat kwam er uit zwanger!!!! helemaal door het dolle heen en gelijk maar de verloskundige gebeld, we gingen uit van ongeveer 29 maart mijn laatste menstruatie, zodat ze een afspraak konden maken voor een echo, mijn eerste kwam op 22 mei,,, ik was al 7 weken zwanger, super blij natuurlijk en kon niet wachten op de volgende... 4 weken later kreeg ik mijn 2de echo, mijn vriend was mee en natuurlijk vonden we het erg spannend,,,, helaas krgen wij hier het slechte nieuws te horen dat het hartje niet meer klopte, huilend gingen we naar huis, had het er erg moeilijk mee, mn vriend moest de volgende dag weer varen en ik ben te werk gegaan, ik werd gebeld door mn vk dat ik naar het ziekenhuis moest voor een controle ook daar bleek idd dat het hartje gestopt was met 9 weken al.... uiteindelijk kreeg ik gesprek, wat we gingen doen, k kon wachten tot het zelf op natuurlijke manier zou afstoten, of met pillen aan de gang al was de kans klein, of de curretage.. aangezien mijn vriend weg was kon ik geen besluit nemen dus besloot ik nog te wachten een week.. en we hadden de curretage op 29 juni gezet, mocht het anders lopen dan kon ik bellen... het idee dat je nog een week rond liep met iets kleins in je buik was al heftig genoeg,maar de curretage zat ik nog veel meer tegenop... uiteindelijk kreeg ik de woensdag vlak voor de curretage een bloeding, gebeld en mocht gelijk komen, jammer genoeg heeft het niet doorgezet dus toch de curretage gehad die vrijdag, het viel me alles mee, alleen het gemis en de leegte was heftig...
tot de dag van vandaag heb ik het er nog steeds erg moeilijk mee en kan het moeilijk verwerken al moet ik wel....heb een hoop tegenslagen gehad, en hadden een vakantie ingepland maar die gaat niet door terwijl ik dat erg hard nodig heb.
groetjes
zondag 5 augustus 2012 om 22:54
Alereerst yezka, south en sproetje
Verschillende verhalen maar wat heftig allemaal.
@ sproetje, ik heb ook medicatie gehad en dacht eerst ook dat ik het vruchtje was verloren, maar dat bleek een stolsel met een stukje medicatie. Ik zal je de details besparen heb je nu niets aan, maar toen het vruchtje afkwam wist ik dit ook, is een heel vreemd gevoel...... Daarna geen stolsels meer alleen wat ligt bloedverlies.
Sterkte ermee.
Gevoelens en twijfels zijn ook heel herkenbaar.
Dooddoeners ook. Zelf rationaliseer je ook idd, maar die emoties
blijven en mogen er zijn.
Nogmaals En sterkte meiden!
Hier volop ongesteld en moetzeggen dat ik geen teleurstelling heb gevoeld eigenlijk alleen opluchting dat het weer normaal voelt.
Verschillende verhalen maar wat heftig allemaal.
@ sproetje, ik heb ook medicatie gehad en dacht eerst ook dat ik het vruchtje was verloren, maar dat bleek een stolsel met een stukje medicatie. Ik zal je de details besparen heb je nu niets aan, maar toen het vruchtje afkwam wist ik dit ook, is een heel vreemd gevoel...... Daarna geen stolsels meer alleen wat ligt bloedverlies.
Sterkte ermee.
Gevoelens en twijfels zijn ook heel herkenbaar.
Dooddoeners ook. Zelf rationaliseer je ook idd, maar die emoties
blijven en mogen er zijn.
Nogmaals En sterkte meiden!
Hier volop ongesteld en moetzeggen dat ik geen teleurstelling heb gevoeld eigenlijk alleen opluchting dat het weer normaal voelt.
zondag 5 augustus 2012 om 23:03
@essielovesrobin
Goed dat je ons gevonden hebt! Niet fijn dat ook jij het nodig hebt. Hier weet ik helaas maar al te goed hoe dat moment bij die echo is en dat gevoel daarna. De angst voor wat er komen gaat en de opluchting als het voorbij is en dan begint het verdriet, de onzekerheid en het wachten.
Logisch dat je het er moeilijk mee hebt! Dat verwerken wild eik ook graag zo snel mogelijk maar dat heb je niet in de hand.
Geef jezelf de tijd, het is allemaal nog maar net gebeurd.
Balen dat je vakantie niet door gaat, wat betreft die tegenslagen, die heb ik er ook genoeg gehad, maar geeneen is te vergelijken met deze.......
Sterkte liefs coentje
Goed dat je ons gevonden hebt! Niet fijn dat ook jij het nodig hebt. Hier weet ik helaas maar al te goed hoe dat moment bij die echo is en dat gevoel daarna. De angst voor wat er komen gaat en de opluchting als het voorbij is en dan begint het verdriet, de onzekerheid en het wachten.
Logisch dat je het er moeilijk mee hebt! Dat verwerken wild eik ook graag zo snel mogelijk maar dat heb je niet in de hand.
Geef jezelf de tijd, het is allemaal nog maar net gebeurd.
Balen dat je vakantie niet door gaat, wat betreft die tegenslagen, die heb ik er ook genoeg gehad, maar geeneen is te vergelijken met deze.......
Sterkte liefs coentje
vrijdag 10 augustus 2012 om 18:23
@ coentje
dankje voor je reactie, het is idd een tijd die er overheen gaat om het te kunnen verwerken, toch zijn weer met een poging begonnen om zwanger te worden, we doen alles rustig aan en het komt als het er de tijd voor is, het heeft geen haast
gelukkig kwam mijn collega met een leuk idee om lekker ff een weekend naar een wellnes resort te gaan, lekker het weekend ons laten verwennen, daar heb ik wel veel zin in, ook ga ik nog lekker toch wel een weekend nog naar duitsland dus over het algemeen is het wel weer goed gekomen,
jij ook nog heel veel sterkte de komende tijd, en ik blijf even op deze forum, is wel altijd even gezellig om met andere mensen iets te kunnen delen
dankje voor je reactie, het is idd een tijd die er overheen gaat om het te kunnen verwerken, toch zijn weer met een poging begonnen om zwanger te worden, we doen alles rustig aan en het komt als het er de tijd voor is, het heeft geen haast
gelukkig kwam mijn collega met een leuk idee om lekker ff een weekend naar een wellnes resort te gaan, lekker het weekend ons laten verwennen, daar heb ik wel veel zin in, ook ga ik nog lekker toch wel een weekend nog naar duitsland dus over het algemeen is het wel weer goed gekomen, jij ook nog heel veel sterkte de komende tijd, en ik blijf even op deze forum, is wel altijd even gezellig om met andere mensen iets te kunnen delen
vrijdag 10 augustus 2012 om 21:23
@essieloversrobin
Fijn weekend! Geniet er van samen!
heeft idd tijd nodig, rust is goed, van elkaar genieten ook zien vanzelf wel wat ons is gegeven, kunt het toch niet afdwingen.
@sproetje, begrijpelijk! Rustig aan, fijn dat het aardig gaat, op naar goed, heeft toch tijd nodig.
Hoe ist met de anderen?
Fijn weekend allemaal, geniet van de zon, doe ik ook!
Liefs Coentje
Fijn weekend! Geniet er van samen!
heeft idd tijd nodig, rust is goed, van elkaar genieten ook zien vanzelf wel wat ons is gegeven, kunt het toch niet afdwingen.
@sproetje, begrijpelijk! Rustig aan, fijn dat het aardig gaat, op naar goed, heeft toch tijd nodig.
Hoe ist met de anderen?
Fijn weekend allemaal, geniet van de zon, doe ik ook!
Liefs Coentje
vrijdag 17 augustus 2012 om 14:00
Hoi, ik sluit me ook aan. Wat ongelooflijk dat er zoveel maart-uitgerekenden een miskraam hebben gekregen.
Ik had sinds een week het gevoel dat ik niet meer zwanger was maar dacht misschien raakt mijn lichaam er gewoon aan gewend en heb ik daarom minder last van de zwangerschapskwalen. Eergisteren kreeg ik bruine afscheiding, gisteren ging dat ook de hele dag door. Ik moest gisteren werken en werk op dezelfde afdeling als de verloskundigen dus heb om een echo gevraagd. Eind van de middag werd de echo gemaakt en ik had helaas gelijk. Vruchtje is ruim een week geleden ermee gestopt. Vandaag zou ik 9 weken zijn. En vandaag is mijn zoontje jarig; 5 jaar. Het voelt zo raar, het verlies van dit kindje en aan de andere kant blij dat ik een gezonde zoon heb die vandaag jarig is.
Na de slechte uitslag moest ik mijn collega;s wel vertellen wat er aan de hand was (die wisten nog niet dat ik zwanger was) en ik mocht daarna naar huis. Vandaag mag ik ook thuis blijven. Ons zoontje heeft gelogeerd bij mijn moeder, die gaan we straks ophalen en het hem vertellen. Gelukkig hebben we zijn kinderfeestje al achter de rug. De verjaardag voor de familie zouden we dit weekend doen maar weet niet of ik het door laat gaan.
Ik ben nu behoorlijk aan het vloeien, hopelijk komt het er dus spontaan uit. Vloeien is een goed teken wat dat betreft, toch? Een curretage lijkt me verschrikkelijk. Waarom moet je dan onder narcose? Vanwege de pijn? Ik ben bang voor wat er gaat gebeuren, krijg ik weeën als het komt? Misschien dat jullie een beetje kunnen omschrijven wat er gebeurd als het spontaan eruit komt. Ik heb nu al wel iets buikkramp, voelt als menstruatiepijn.
Ik had sinds een week het gevoel dat ik niet meer zwanger was maar dacht misschien raakt mijn lichaam er gewoon aan gewend en heb ik daarom minder last van de zwangerschapskwalen. Eergisteren kreeg ik bruine afscheiding, gisteren ging dat ook de hele dag door. Ik moest gisteren werken en werk op dezelfde afdeling als de verloskundigen dus heb om een echo gevraagd. Eind van de middag werd de echo gemaakt en ik had helaas gelijk. Vruchtje is ruim een week geleden ermee gestopt. Vandaag zou ik 9 weken zijn. En vandaag is mijn zoontje jarig; 5 jaar. Het voelt zo raar, het verlies van dit kindje en aan de andere kant blij dat ik een gezonde zoon heb die vandaag jarig is.
Na de slechte uitslag moest ik mijn collega;s wel vertellen wat er aan de hand was (die wisten nog niet dat ik zwanger was) en ik mocht daarna naar huis. Vandaag mag ik ook thuis blijven. Ons zoontje heeft gelogeerd bij mijn moeder, die gaan we straks ophalen en het hem vertellen. Gelukkig hebben we zijn kinderfeestje al achter de rug. De verjaardag voor de familie zouden we dit weekend doen maar weet niet of ik het door laat gaan.
Ik ben nu behoorlijk aan het vloeien, hopelijk komt het er dus spontaan uit. Vloeien is een goed teken wat dat betreft, toch? Een curretage lijkt me verschrikkelijk. Waarom moet je dan onder narcose? Vanwege de pijn? Ik ben bang voor wat er gaat gebeuren, krijg ik weeën als het komt? Misschien dat jullie een beetje kunnen omschrijven wat er gebeurd als het spontaan eruit komt. Ik heb nu al wel iets buikkramp, voelt als menstruatiepijn.
vrijdag 17 augustus 2012 om 14:44
Jet, wat ontzettend naar dat je hier ook doorheen moet! Ik kan je helaas niets vertellen over een spontane miskraam. Ik heb wel een curettage gehad onder algehele narcose. Ik denk dat dit zo wordt gedaan omdat het een emotionele gebeurtenis is. Een gewone abortus wordt meestal onder plaatstelijke verdoving gedaan, dus dat moet ook kunnen (als het zover komt er je er om vraagt). Maar ik duim voor je dat het allemaal spontaan eruit komt en dat het snel achter de rug is. Denk er wel vast over na wat je met het vruchtje wil. Je kunt het begraven, als je dat zou willen. Maar dat hoeft natuurlijk niet.
vrijdag 17 augustus 2012 om 16:39
Helaas kan ik hier nu ook meeschrijven. Ik schreef mee bij zwanger worden vanaf juni en wilde wachten met meeschrijven bij uitgerekend in Maart maar zat te wachten op een echo voordat ik dat zou doen. Helaas.....nu dus hier. Gisteren met 8 weken een echo gehad en het vruchtje leeft niet meer. Eigenlijk wist ik dit al, heb veel angsten gehad dat het niet goed zat en voelde het gewoon. Ik woon in Australie en ben nu even in NL. Wilde hier perse een echo gewoon om het weten of ik idd gelijk heb en hier heb ik mijn vrienden en familie bij me. Nu ga ik over een paar dagen terug en mijn vriend heeft al een afspraak geregeld bij de huisarts. Ik hoop dat ik meteen door mag voor een curretage. Op dit moment is mijn baarmoedermond nog volledig gesloten en ik hoop dat dit zo blijft ivm de vlucht. Wat een verdriet. Hoewel ik het al voelde valt het rauw op mijn dak. Ik ben blij met de steun van de mensen om me heen maar wil ook graag naar mijn vriend. Vanochtend werd io wakker en meteen dat besef. Zo heftig. En om me heen allemaal zwangeren. Ik ben ook zo bang om er straks weer voor te gaan. Maar eerste stap is nu het vruchtje eruit en verwerken. Gisterochtend nog 'zwanger' en nu dus eigenlijk niet meer. Pffffff. Iedereen hier ook veel sterkte! Het is fijn dat deze plek er is om met elkaar te delen.
vrijdag 17 augustus 2012 om 17:22
@ozzie,
Krijg er kippevel van, wat erg. Heb natuurlijk alles gevolgd op het juni topic. Wat dubbel meid, zover van je vriend, gelukkig wel veel bekenden om je heen. Wens je veel sterkte en hopelijk valt de vlucht mee. het is al verschrikkelijk om mee te maken en dan ook nog zo lang moeten vliegen. Hoop met je mee dat alles rustig blijft tot je weer bij je vriend bent.
Dikke knuffel coentje
Krijg er kippevel van, wat erg. Heb natuurlijk alles gevolgd op het juni topic. Wat dubbel meid, zover van je vriend, gelukkig wel veel bekenden om je heen. Wens je veel sterkte en hopelijk valt de vlucht mee. het is al verschrikkelijk om mee te maken en dan ook nog zo lang moeten vliegen. Hoop met je mee dat alles rustig blijft tot je weer bij je vriend bent.
Dikke knuffel coentje
vrijdag 17 augustus 2012 om 17:28
@jett
Sorry lees nu pas jouw stukje.
Sterkte, ik kan er ook niets over zeggen.
Ik heb medicatie gekregen om een miskraam te krijgen.
Ik weet dus niet hoe het natuurlijk verloop is, ik hoop dat het snel doorzet. Ik weet niet of het helpt om antwoorde te krijgen op je vragen. Ieder beleeft dit toch op zijn manier.
Voor nu een knuffel! Liefs Coentje
Sorry lees nu pas jouw stukje.
Sterkte, ik kan er ook niets over zeggen.
Ik heb medicatie gekregen om een miskraam te krijgen.
Ik weet dus niet hoe het natuurlijk verloop is, ik hoop dat het snel doorzet. Ik weet niet of het helpt om antwoorde te krijgen op je vragen. Ieder beleeft dit toch op zijn manier.
Voor nu een knuffel! Liefs Coentje
vrijdag 17 augustus 2012 om 17:33
Beste jett1000
Ik denk dat het voor iedereen anders voelt. Ik had geen krampen of bloedverlies of iets en ik ging naar het toilet en alles lag in de toiletpot.. uiteindelijk nog een curretage gehad omdat niet alles weg was. Dat doen ze idd vanwege de emotionele lading die eraan hangt.
Van andere vrouwen hoor ik vaak dat ze eerste flinke menstruatiekrampen krijgen en het dan komt.
Oh, wat leef ik met jou en ozziebaby mee. Helaas weet ook ik hoe het is.
Veel sterkte de aankomende tijd dames.
Ik denk dat het voor iedereen anders voelt. Ik had geen krampen of bloedverlies of iets en ik ging naar het toilet en alles lag in de toiletpot.. uiteindelijk nog een curretage gehad omdat niet alles weg was. Dat doen ze idd vanwege de emotionele lading die eraan hangt.
Van andere vrouwen hoor ik vaak dat ze eerste flinke menstruatiekrampen krijgen en het dan komt.
Oh, wat leef ik met jou en ozziebaby mee. Helaas weet ook ik hoe het is.
Veel sterkte de aankomende tijd dames.
vrijdag 17 augustus 2012 om 17:46
Hallo meiden,
Ik zou me ook bij jullie aan willen sluiten, helaas.
Ten eerste: Ozzie en Jett, jullie zitten er nu nog middenin, wat ene heftige tijd, ik wens jullie heel veel sterkte!
Sproetje: Hoe gaat het nu met jou?
Op 4 augustus had ik een echo, ik zou dan 10 weken en 1 dag zijn (dus ook uitgerekend in maart...), maar helaas was het hartje gestopt met kloppen bij 8 weken en 2 dagen.
Ik wilde eerst afwachten, maar uiteindelijk heb ik toch voor een curretage gekozen, dat vond afgelopen dinsdag plaats. 's Morgen om half 6 heb ik 2 cytotec-pillen en een pijnstiller moeten nemen. Daarna veel pijn gehad, het leken wel weëen, toen de pijnstiller zijn werk ging doen voelde ik het gelukkig snel wegtrekken en heb ik nog even kunnen slapen.
Om half 9 moesten we ons melden in het ziekenhuis, ik was echt heel erg zenuwachtig. Vriend is er de hele tijd bij geweest en dat was wel fijn. Ik kreeg eerst een infuus met daarin een roesje, daar werd ik een beetje high van en het zorgde ervoor dat ik heel rustig en ontspannen was, het leek wel een soort droom. De ingreep duurde ongeveer 10 minuten, was onder plaatselijke verdoving, en hier heb ik niet al teveel van meegekregen en het is me meegevallen. Ik heb tijdens de ingreep geen pijn gehad en ook geen rare geluiden gehoord (waar ik erg bang voor was).
Ik heb weinig napijn gehad en slechts licht bloedverlies (wat nu al bijna over is).
En ik ben blij dat dit achter de rug is. De curretage voelde als een groot 'obstakel' om te nemen & nu kunnen we de miskraam een plekje gaan geven (lukt al heel goed) en ons op de toekomst gaan richten. Ik wil dolgraag weer zwanger worden en ben erg benieuwd wanneer ik weer ene eisprong en/of menstruatie zal hebben.
Ik zou me ook bij jullie aan willen sluiten, helaas.
Ten eerste: Ozzie en Jett, jullie zitten er nu nog middenin, wat ene heftige tijd, ik wens jullie heel veel sterkte!
Sproetje: Hoe gaat het nu met jou?
Op 4 augustus had ik een echo, ik zou dan 10 weken en 1 dag zijn (dus ook uitgerekend in maart...), maar helaas was het hartje gestopt met kloppen bij 8 weken en 2 dagen.
Ik wilde eerst afwachten, maar uiteindelijk heb ik toch voor een curretage gekozen, dat vond afgelopen dinsdag plaats. 's Morgen om half 6 heb ik 2 cytotec-pillen en een pijnstiller moeten nemen. Daarna veel pijn gehad, het leken wel weëen, toen de pijnstiller zijn werk ging doen voelde ik het gelukkig snel wegtrekken en heb ik nog even kunnen slapen.
Om half 9 moesten we ons melden in het ziekenhuis, ik was echt heel erg zenuwachtig. Vriend is er de hele tijd bij geweest en dat was wel fijn. Ik kreeg eerst een infuus met daarin een roesje, daar werd ik een beetje high van en het zorgde ervoor dat ik heel rustig en ontspannen was, het leek wel een soort droom. De ingreep duurde ongeveer 10 minuten, was onder plaatselijke verdoving, en hier heb ik niet al teveel van meegekregen en het is me meegevallen. Ik heb tijdens de ingreep geen pijn gehad en ook geen rare geluiden gehoord (waar ik erg bang voor was).
Ik heb weinig napijn gehad en slechts licht bloedverlies (wat nu al bijna over is).
En ik ben blij dat dit achter de rug is. De curretage voelde als een groot 'obstakel' om te nemen & nu kunnen we de miskraam een plekje gaan geven (lukt al heel goed) en ons op de toekomst gaan richten. Ik wil dolgraag weer zwanger worden en ben erg benieuwd wanneer ik weer ene eisprong en/of menstruatie zal hebben.
vrijdag 17 augustus 2012 om 18:15
Eerst een knuffel voor Ozzy en Jayla:
Maar wat is er aan de hand?! Drie nieuwe mensen op dit topic op één dag? Ik wens jullie echt allemaal heel veel sterkte en ik hoop dat jullie allemaal bij de volgende ovulatie weer zwanger worden. (En ik ook). Kunnen we met z'n allen in het mei-topic 2013 schrijven.
Maar wat is er aan de hand?! Drie nieuwe mensen op dit topic op één dag? Ik wens jullie echt allemaal heel veel sterkte en ik hoop dat jullie allemaal bij de volgende ovulatie weer zwanger worden. (En ik ook). Kunnen we met z'n allen in het mei-topic 2013 schrijven.
vrijdag 17 augustus 2012 om 18:26
Ik heb net op de wc iets verloren waarvan ik dacht dat dat het was. Ik heb de verloskundige gebeld en ze heeft het bekeken. Ze twijfelt. Nu maar weer afwachten hoe het verder verloopt. Zondag moet ik bellen om te laten weten hoe het dan gaat.
Bedankt voor alle info. Jullie hebben gelijk, iedereen beleeft het weer anders. Het is vooral de angst van het niet weten wat er gaat gebeuren waar ik last van heb. Tot nu toe heb ik niet al te veel pijn. Ik neem pcm en probeer niet de hele dag in huis te zitten.
Jayla, gelukkig heb jij het allemaal achter de rug nu. Ik duim voor je dat je snel weer zwanger wordt.
Ozzie; jij ook heel veel sterkte. Wat naar dat je nu niet bij je vriend bent. Ik heb heel veel steun gehad aan mijn partner, lijkt me vreselijk als je dat moet missen.
Bedankt voor alle info. Jullie hebben gelijk, iedereen beleeft het weer anders. Het is vooral de angst van het niet weten wat er gaat gebeuren waar ik last van heb. Tot nu toe heb ik niet al te veel pijn. Ik neem pcm en probeer niet de hele dag in huis te zitten.
Jayla, gelukkig heb jij het allemaal achter de rug nu. Ik duim voor je dat je snel weer zwanger wordt.
Ozzie; jij ook heel veel sterkte. Wat naar dat je nu niet bij je vriend bent. Ik heb heel veel steun gehad aan mijn partner, lijkt me vreselijk als je dat moet missen.
vrijdag 17 augustus 2012 om 18:40
@yezka, ik wil ook mee in het mei topic
@jayla ook een knuffel!!! Doe het rustig aan, want is ook nog behoorlijk recent!
@jett verschrikkelijk die onzekerheid en je kunt zo weinig. Zorg goed voor jezelf!
@allemaal wat heftig ineens zoveel aanwezigen hier.zal helaas gewoon toeval zijn dat maart topic, maar wel heftig allemaal. Lijkt me sterkt dat het aan het weer ligt, zal wel weerspiegeling zijn van de realiteit, maar dat iedereen in dat topic schrijft is wel heftig!
Voor allemaal en hopelijk snel samen op het mei topic. Ik ben voor!
Liefs Coentje
@jayla ook een knuffel!!! Doe het rustig aan, want is ook nog behoorlijk recent!
@jett verschrikkelijk die onzekerheid en je kunt zo weinig. Zorg goed voor jezelf!
@allemaal wat heftig ineens zoveel aanwezigen hier.zal helaas gewoon toeval zijn dat maart topic, maar wel heftig allemaal. Lijkt me sterkt dat het aan het weer ligt, zal wel weerspiegeling zijn van de realiteit, maar dat iedereen in dat topic schrijft is wel heftig!
Voor allemaal en hopelijk snel samen op het mei topic. Ik ben voor!
Liefs Coentje
