Geld & Recht
alle pijlers
Hilarische gierige acties
woensdag 18 juli 2012 om 20:55
Naar aanleiding van een ander topic waarin geschreven werd dat iemand werd uitgenodigd bij iemand te komen eten en daarna de rekening gepresenteerd kreeg, ben ik benieuwd wat er nog meer aan dit soort verhalen is.
Ikzelf heb meegemaakt dat een vriend mij gesmeekt heeft mee te gaan naar een bandrepetitie waar ik totaal geen zin in had. Ik wilde echt niet mee, maar hij heeft me overgehaald omdat hij geen zin had om alleen te gaan want dan zat hij zo alleen in de auto (het was een knap stuk rijden). Uiteindelijk toegegeven en na afloop zat hij in de auto op de achterkant van een envelop uit te rekenen hoeveel ik moest bijdragen aan de benzinekosten
Een vriendin had zich verheugd op de bruiloft van haar Turkse collega, en opgedirkt, verheugend op de welbekende Turkse gastvrijheid, toog ze daarheen om vervolgens bij binnenkomst 2 consumptiebonnen uitgereikt te krijgen en als ze meer wilde drinken, moest ze dit zelf betalen.
Wie heeft meer van dit soort dingen meegemaakt?
Ikzelf heb meegemaakt dat een vriend mij gesmeekt heeft mee te gaan naar een bandrepetitie waar ik totaal geen zin in had. Ik wilde echt niet mee, maar hij heeft me overgehaald omdat hij geen zin had om alleen te gaan want dan zat hij zo alleen in de auto (het was een knap stuk rijden). Uiteindelijk toegegeven en na afloop zat hij in de auto op de achterkant van een envelop uit te rekenen hoeveel ik moest bijdragen aan de benzinekosten
Een vriendin had zich verheugd op de bruiloft van haar Turkse collega, en opgedirkt, verheugend op de welbekende Turkse gastvrijheid, toog ze daarheen om vervolgens bij binnenkomst 2 consumptiebonnen uitgereikt te krijgen en als ze meer wilde drinken, moest ze dit zelf betalen.
Wie heeft meer van dit soort dingen meegemaakt?
vrijdag 24 augustus 2012 om 15:35
Bah al die mensen die alles willen hebben van overleden mensen
Sneu hoor!!
Oma van man heeft 4 klein kids ( man + 3 broers/zussen)
Ene kind krijgt 600 euro voor dr verjaardag ( zielig tiepje, uitzuiger)
Man en andere broer krijgen 20/30 euro per jaar en de andere amper wat.. En dan klagen dat mensen gelijk behandeld moeten worden ..
Sneu hoor!!
Oma van man heeft 4 klein kids ( man + 3 broers/zussen)
Ene kind krijgt 600 euro voor dr verjaardag ( zielig tiepje, uitzuiger)
Man en andere broer krijgen 20/30 euro per jaar en de andere amper wat.. En dan klagen dat mensen gelijk behandeld moeten worden ..
vrijdag 24 augustus 2012 om 15:53
vrijdag 24 augustus 2012 om 16:30
quote:willemeen schreef op 24 augustus 2012 @ 08:06:
[...]
WOW hiervan ben ik echt even stil. Wat verslaving dan wel niet met je kan doen... wat een lijkenpikkerij. Ik hoop dat ze al die tabak samen met overleden man in de kist begraven hebben?
Vertel me alsjeblieft, hoe is het afgelopen? Hebben ze het hem gegeven? Hem het erf af geblaft? Is er niet een bliksemschicht naar beneden komen zeilen om hem even op zijn plek te zetten?
Geloof het of niet, maar die vriend van mij (zoon van overledene dus) is nog redelijk 'vriendelijk' gebleven. Hij heeft gewoon Nee gezegd en de deur dichtgedaan. Hij was nog in shock door t overlijden natuurlijk en de vraag was ook zo raar.. Hij dacht eerst dat hij het verkeerd begrepen had.
Die man was ook een vaag type hoor, beetje een tokkie, geen idee van normale omgangsnormen. Geen rekening houden met anderen, niet snappen dat je niet midden in de nacht bij iemand kan aanbellen, zomaar via de achterdeur binnenlopen (stond ie opeens in de huiskamer, meerdere keren gebeurd), keiharde muziek aan dag en nacht etc. Was dus een soort probleemgeval/apart type. Woonde ook nog bij zijn moeder, hij was in de 40, moeder eind 60. Die was ook niet helemaal honderd. Zat elke dag met een stoel voor het raam (en dan half uit het raam hangen) om voorbijgangers te bekijken. Maar geen woord zeggen, je alleen aanstaren. En dat hele dagen lang.
Maar alsnog.. bedelen bij iemands familie als diegene net overleden is.. Ziek.
[...]
WOW hiervan ben ik echt even stil. Wat verslaving dan wel niet met je kan doen... wat een lijkenpikkerij. Ik hoop dat ze al die tabak samen met overleden man in de kist begraven hebben?
Vertel me alsjeblieft, hoe is het afgelopen? Hebben ze het hem gegeven? Hem het erf af geblaft? Is er niet een bliksemschicht naar beneden komen zeilen om hem even op zijn plek te zetten?
Geloof het of niet, maar die vriend van mij (zoon van overledene dus) is nog redelijk 'vriendelijk' gebleven. Hij heeft gewoon Nee gezegd en de deur dichtgedaan. Hij was nog in shock door t overlijden natuurlijk en de vraag was ook zo raar.. Hij dacht eerst dat hij het verkeerd begrepen had.
Die man was ook een vaag type hoor, beetje een tokkie, geen idee van normale omgangsnormen. Geen rekening houden met anderen, niet snappen dat je niet midden in de nacht bij iemand kan aanbellen, zomaar via de achterdeur binnenlopen (stond ie opeens in de huiskamer, meerdere keren gebeurd), keiharde muziek aan dag en nacht etc. Was dus een soort probleemgeval/apart type. Woonde ook nog bij zijn moeder, hij was in de 40, moeder eind 60. Die was ook niet helemaal honderd. Zat elke dag met een stoel voor het raam (en dan half uit het raam hangen) om voorbijgangers te bekijken. Maar geen woord zeggen, je alleen aanstaren. En dat hele dagen lang.
Maar alsnog.. bedelen bij iemands familie als diegene net overleden is.. Ziek.
vrijdag 24 augustus 2012 om 16:32
quote:devima schreef op 24 augustus 2012 @ 08:35:
[...]
Ik geloof je meteen. Helaas.
Bij ons stond na het overlijden van mijn vader een achterbuurvrouw op de stoep. Buurjongen had met mijn vader een gemeenschappelijke hobby. Buurkutwijf had de gore moed om te vragen om spullen met betrekking tot die hobby aan haar zoon te geven.
Buurvrouw heeft echt geluk had dat mijn broer de deur opendeed, als mijn moeder of ik hadden opengedaan, had zij in het ziekenhuis en wij in de gevangenis gezeten.
En @Bankje:
Ook zulke types dus.. Vreselijk. Snap niet wat sommige mensen bezield. Zelf bij ziekte/overlijden er nog een voordeeltje proberen uit te halen voor henzelf. Bah.
[...]
Ik geloof je meteen. Helaas.
Bij ons stond na het overlijden van mijn vader een achterbuurvrouw op de stoep. Buurjongen had met mijn vader een gemeenschappelijke hobby. Buurkutwijf had de gore moed om te vragen om spullen met betrekking tot die hobby aan haar zoon te geven.
Buurvrouw heeft echt geluk had dat mijn broer de deur opendeed, als mijn moeder of ik hadden opengedaan, had zij in het ziekenhuis en wij in de gevangenis gezeten.
En @Bankje:
Ook zulke types dus.. Vreselijk. Snap niet wat sommige mensen bezield. Zelf bij ziekte/overlijden er nog een voordeeltje proberen uit te halen voor henzelf. Bah.
vrijdag 24 augustus 2012 om 16:38
quote:-Bladora- schreef op 23 juli 2012 @ 17:32:
Ik heb ook nog eentje toe te voegen
Ik had heel lang geleden een vriendje met behoorlijk rijke ouders. Ze hadden een kast van een huis met inpandige garage en aan de kant van moeders auto zat een lifjtje die de boodschappen naar de kelder bracht en daar zat weer een liftje dat naar de keuken ging. Heel idioot.
Vriendje liet vol trots het huis zien, eerst de keuken waar een grote amerikaanse koelkast vol 'merkboodschappen' stond. Zo het huis door naar de kelder waar dat liftje dus uitkwam.
Daar troffen we moeders aan die in haar uberdeftige mantelpakje met een trechter Aldi of Lidl cola, bruiswater, sinas etc over zat te gieten in 'echte' Coca Cola, Perrier en Sinas flessen.
Ik heb me altijd afgevraagd of ze ook undercover of in een heel andere stad haar boodschappen deed!
OOOH deze zie ik echt voor me! Lag net helemaal in een stuip!
En natuurlijk die van 'Waarom hoor ik de kraan lopen?'
Wat een kniepstuuver!
Ik heb ook nog eentje toe te voegen
Ik had heel lang geleden een vriendje met behoorlijk rijke ouders. Ze hadden een kast van een huis met inpandige garage en aan de kant van moeders auto zat een lifjtje die de boodschappen naar de kelder bracht en daar zat weer een liftje dat naar de keuken ging. Heel idioot.
Vriendje liet vol trots het huis zien, eerst de keuken waar een grote amerikaanse koelkast vol 'merkboodschappen' stond. Zo het huis door naar de kelder waar dat liftje dus uitkwam.
Daar troffen we moeders aan die in haar uberdeftige mantelpakje met een trechter Aldi of Lidl cola, bruiswater, sinas etc over zat te gieten in 'echte' Coca Cola, Perrier en Sinas flessen.
Ik heb me altijd afgevraagd of ze ook undercover of in een heel andere stad haar boodschappen deed!
OOOH deze zie ik echt voor me! Lag net helemaal in een stuip!
En natuurlijk die van 'Waarom hoor ik de kraan lopen?'
Wat een kniepstuuver!
vrijdag 24 augustus 2012 om 16:42
Jahoor, mijn opa was overleden in het ziekenhuis. Mijn zus en ik kwamen 's avonds in opa's huis om te zien of we zijn map met begrafenisverzekeringspullen konden vinden. Oma was een paar maanden daarvoor overleden, het was heel heftig voor ons dat ze er nu allebei niet waren.
Tringggg, de voordeurbel. De buurtjes. Wat lief, dacht ik nog, dat ze zo begaan zijn dat ze komen om mijn zus en mij te spreken. Ze waren altijd aardig voor opa en oma, een praatje op het parkeerterrein, soms even helpen met de vuilnisbak aan de weg zetten enzo. Neehoor, het ging om de televisie. Opa en oma hadden zo'n grote breedbeeldtelevisie en nu ze allebei overleden waren, konden zij die televisie dan niet krijgen? Of overnemen voor een zacht prijsje? We waren zo verbouwereerd dat we niet wisten wat we moesten zeggen, direct zijn de stekkers losgetrokken en is de tv een deurtje verhuisd.
Tringggg, de voordeurbel. De buurtjes. Wat lief, dacht ik nog, dat ze zo begaan zijn dat ze komen om mijn zus en mij te spreken. Ze waren altijd aardig voor opa en oma, een praatje op het parkeerterrein, soms even helpen met de vuilnisbak aan de weg zetten enzo. Neehoor, het ging om de televisie. Opa en oma hadden zo'n grote breedbeeldtelevisie en nu ze allebei overleden waren, konden zij die televisie dan niet krijgen? Of overnemen voor een zacht prijsje? We waren zo verbouwereerd dat we niet wisten wat we moesten zeggen, direct zijn de stekkers losgetrokken en is de tv een deurtje verhuisd.
Wat eten we vanavond?
vrijdag 24 augustus 2012 om 16:44
Hmmm, herinner mij ineens een hele vage actie van collega....
Ik heb 7 jaar lang een man met een verstandelijke beperking verzorgd. We waren als het ware twee handen op een buik, ik was zijn persoonlijk begeleidster en heb veel van hem geleerd. Ook had ik een erg goed contact met zijn famillie.
Toen deze meneer overleed, ging ik echt door een hel. Een week daarna (na zijn overlijden), heb ik mijn relatie beindigd. Vriend moest dus uit huis, en nam zijn grote kast mee.... gevolg, geen kast. Familie van mijn overleden client, hadden dit meegekregen en boden als blijk van waardering de kast aan van de client, zij konden er niets mee doen. Ik was compleet overdonderd, was hier erg blij mee.... maar, wij mogen niets aan nemen van clienten of hun fam.
Dus, als we de kast zouden verloten onder de collega's, zou het wel mogen. Er is een mailtje rond gegaan over wie de kast zou willen hebben. Alle collega's wisten van mijn situatie en hebben daarom ook niet gereageerd, vonden dat ik het verdiende. toch moest er een collega ook reageren.... en deze heeft de kast ook " gewonnen" . Toen collega mij hierover belde, schoot ik hier helemaal vol van. Reden van collega om de kast te willen hebben...zoon was op zichzelf gegaan en nu was er een lege ruimte waar nog wel wat in kon komen te staan...
Nu is het allemaal geen ramp, maar het is nooit meer leuk geworden tussen deze collega en mij..... Heb nu overigens een leuke ikea kast....maar heeft niet dezelfde betekenis als de kast van client zou hebben..... en waar nu gewoon zooi in staat van een collega die geen stront om die client gaf... maar goed... Misschien ben ik nu wel de gierige...
Ik heb 7 jaar lang een man met een verstandelijke beperking verzorgd. We waren als het ware twee handen op een buik, ik was zijn persoonlijk begeleidster en heb veel van hem geleerd. Ook had ik een erg goed contact met zijn famillie.
Toen deze meneer overleed, ging ik echt door een hel. Een week daarna (na zijn overlijden), heb ik mijn relatie beindigd. Vriend moest dus uit huis, en nam zijn grote kast mee.... gevolg, geen kast. Familie van mijn overleden client, hadden dit meegekregen en boden als blijk van waardering de kast aan van de client, zij konden er niets mee doen. Ik was compleet overdonderd, was hier erg blij mee.... maar, wij mogen niets aan nemen van clienten of hun fam.
Dus, als we de kast zouden verloten onder de collega's, zou het wel mogen. Er is een mailtje rond gegaan over wie de kast zou willen hebben. Alle collega's wisten van mijn situatie en hebben daarom ook niet gereageerd, vonden dat ik het verdiende. toch moest er een collega ook reageren.... en deze heeft de kast ook " gewonnen" . Toen collega mij hierover belde, schoot ik hier helemaal vol van. Reden van collega om de kast te willen hebben...zoon was op zichzelf gegaan en nu was er een lege ruimte waar nog wel wat in kon komen te staan...
Nu is het allemaal geen ramp, maar het is nooit meer leuk geworden tussen deze collega en mij..... Heb nu overigens een leuke ikea kast....maar heeft niet dezelfde betekenis als de kast van client zou hebben..... en waar nu gewoon zooi in staat van een collega die geen stront om die client gaf... maar goed... Misschien ben ik nu wel de gierige...
vrijdag 24 augustus 2012 om 17:01
Ik had vroeger een heel gierige vriendin. Geld zat, maar er kon nooit iets voor een ander af. Ze is stewardess, en de buren zorgden altijd voor haar kat als ze moest vliegen. Echt een jaar of tien. Toen poes overleed, had ze nog twintig blikken voer over, voordeelaanbieding. Even dacht ze er nog over, de blikken aan de buren te geven als dank, maar nee: ze bracht ze toch maar terug naar Albert Heijn en vroeg het geld terug.
En wat lees ik een ongelooflijke verhalen hier!
En wat lees ik een ongelooflijke verhalen hier!
vrijdag 24 augustus 2012 om 17:04
quote:dithje schreef op 24 augustus 2012 @ 16:44:
Hmmm, herinner mij ineens een hele vage actie van collega....
Ik heb 7 jaar lang een man met een verstandelijke beperking verzorgd. We waren als het ware twee handen op een buik, ik was zijn persoonlijk begeleidster en heb veel van hem geleerd. Ook had ik een erg goed contact met zijn famillie.
Toen deze meneer overleed, ging ik echt door een hel. Een week daarna (na zijn overlijden), heb ik mijn relatie beindigd. Vriend moest dus uit huis, en nam zijn grote kast mee.... gevolg, geen kast. Familie van mijn overleden client, hadden dit meegekregen en boden als blijk van waardering de kast aan van de client, zij konden er niets mee doen. Ik was compleet overdonderd, was hier erg blij mee.... maar, wij mogen niets aan nemen van clienten of hun fam.
Dus, als we de kast zouden verloten onder de collega's, zou het wel mogen. Er is een mailtje rond gegaan over wie de kast zou willen hebben. Alle collega's wisten van mijn situatie en hebben daarom ook niet gereageerd, vonden dat ik het verdiende. toch moest er een collega ook reageren.... en deze heeft de kast ook " gewonnen" . Toen collega mij hierover belde, schoot ik hier helemaal vol van. Reden van collega om de kast te willen hebben...zoon was op zichzelf gegaan en nu was er een lege ruimte waar nog wel wat in kon komen te staan...
Nu is het allemaal geen ramp, maar het is nooit meer leuk geworden tussen deze collega en mij..... Heb nu overigens een leuke ikea kast....maar heeft niet dezelfde betekenis als de kast van client zou hebben..... en waar nu gewoon zooi in staat van een collega die geen stront om die client gaf... maar goed... Misschien ben ik nu wel de gierige...Ik had ook zo'n collega. Andere collega, met heel weinig geld, wilde héél erg graag een föhn voor zijn vriendin winnen bij de jaarlijkse loterij van spullen die we als monsters van klanten kregen (huishoudelijke apparaten e.d.). Iedereen beloofde hem de föhn bij het trekken van de lootjes, maar een rijke collega trok het ene winnende lootje na het andere, ze won zeker zes prijzen, terwijl anderen niets hadden. Ze won ook de föhn, en die hield ze natuurlijk gewoon ook lekker zelf.
Hmmm, herinner mij ineens een hele vage actie van collega....
Ik heb 7 jaar lang een man met een verstandelijke beperking verzorgd. We waren als het ware twee handen op een buik, ik was zijn persoonlijk begeleidster en heb veel van hem geleerd. Ook had ik een erg goed contact met zijn famillie.
Toen deze meneer overleed, ging ik echt door een hel. Een week daarna (na zijn overlijden), heb ik mijn relatie beindigd. Vriend moest dus uit huis, en nam zijn grote kast mee.... gevolg, geen kast. Familie van mijn overleden client, hadden dit meegekregen en boden als blijk van waardering de kast aan van de client, zij konden er niets mee doen. Ik was compleet overdonderd, was hier erg blij mee.... maar, wij mogen niets aan nemen van clienten of hun fam.
Dus, als we de kast zouden verloten onder de collega's, zou het wel mogen. Er is een mailtje rond gegaan over wie de kast zou willen hebben. Alle collega's wisten van mijn situatie en hebben daarom ook niet gereageerd, vonden dat ik het verdiende. toch moest er een collega ook reageren.... en deze heeft de kast ook " gewonnen" . Toen collega mij hierover belde, schoot ik hier helemaal vol van. Reden van collega om de kast te willen hebben...zoon was op zichzelf gegaan en nu was er een lege ruimte waar nog wel wat in kon komen te staan...
Nu is het allemaal geen ramp, maar het is nooit meer leuk geworden tussen deze collega en mij..... Heb nu overigens een leuke ikea kast....maar heeft niet dezelfde betekenis als de kast van client zou hebben..... en waar nu gewoon zooi in staat van een collega die geen stront om die client gaf... maar goed... Misschien ben ik nu wel de gierige...Ik had ook zo'n collega. Andere collega, met heel weinig geld, wilde héél erg graag een föhn voor zijn vriendin winnen bij de jaarlijkse loterij van spullen die we als monsters van klanten kregen (huishoudelijke apparaten e.d.). Iedereen beloofde hem de föhn bij het trekken van de lootjes, maar een rijke collega trok het ene winnende lootje na het andere, ze won zeker zes prijzen, terwijl anderen niets hadden. Ze won ook de föhn, en die hield ze natuurlijk gewoon ook lekker zelf.
vrijdag 24 augustus 2012 om 17:04
quote:makreel schreef op 24 augustus 2012 @ 16:42:
Jahoor, mijn opa was overleden in het ziekenhuis. Mijn zus en ik kwamen 's avonds in opa's huis om te zien of we zijn map met begrafenisverzekeringspullen konden vinden. Oma was een paar maanden daarvoor overleden, het was heel heftig voor ons dat ze er nu allebei niet waren.
Tringggg, de voordeurbel. De buurtjes. Wat lief, dacht ik nog, dat ze zo begaan zijn dat ze komen om mijn zus en mij te spreken. Ze waren altijd aardig voor opa en oma, een praatje op het parkeerterrein, soms even helpen met de vuilnisbak aan de weg zetten enzo. Neehoor, het ging om de televisie. Opa en oma hadden zo'n grote breedbeeldtelevisie en nu ze allebei overleden waren, konden zij die televisie dan niet krijgen? Of overnemen voor een zacht prijsje? We waren zo verbouwereerd dat we niet wisten wat we moesten zeggen, direct zijn de stekkers losgetrokken en is de tv een deurtje verhuisd.
Hier vind ik jullie zo mogelijk nog onbegrijpelijker dan de buren.
Serieus, wáárom geef je die TV mee?
Verbouwereerd? ja maar toch niet opeens compleet je verstand verloren? Ik snap echt niet dat mensen zoiets komen vragen (zo'n TV lijkt me namelijk gewoon deel van de erfenis voor de kinderen en kleinkinderen) maar al helemaaaaaaal niet dat er dan mensen zijn die zich daardoor laten overrompelen en dat ding gewoon meegeven
Hadden jullie niet zoiets van: "nou die willen we eigenlijk zelf wel hebben?"
Jahoor, mijn opa was overleden in het ziekenhuis. Mijn zus en ik kwamen 's avonds in opa's huis om te zien of we zijn map met begrafenisverzekeringspullen konden vinden. Oma was een paar maanden daarvoor overleden, het was heel heftig voor ons dat ze er nu allebei niet waren.
Tringggg, de voordeurbel. De buurtjes. Wat lief, dacht ik nog, dat ze zo begaan zijn dat ze komen om mijn zus en mij te spreken. Ze waren altijd aardig voor opa en oma, een praatje op het parkeerterrein, soms even helpen met de vuilnisbak aan de weg zetten enzo. Neehoor, het ging om de televisie. Opa en oma hadden zo'n grote breedbeeldtelevisie en nu ze allebei overleden waren, konden zij die televisie dan niet krijgen? Of overnemen voor een zacht prijsje? We waren zo verbouwereerd dat we niet wisten wat we moesten zeggen, direct zijn de stekkers losgetrokken en is de tv een deurtje verhuisd.
Hier vind ik jullie zo mogelijk nog onbegrijpelijker dan de buren.
Serieus, wáárom geef je die TV mee?
Verbouwereerd? ja maar toch niet opeens compleet je verstand verloren? Ik snap echt niet dat mensen zoiets komen vragen (zo'n TV lijkt me namelijk gewoon deel van de erfenis voor de kinderen en kleinkinderen) maar al helemaaaaaaal niet dat er dan mensen zijn die zich daardoor laten overrompelen en dat ding gewoon meegeven
Hadden jullie niet zoiets van: "nou die willen we eigenlijk zelf wel hebben?"
vrijdag 24 augustus 2012 om 21:21
quote:dogcrazy schreef op 24 augustus 2012 @ 17:04:
Wat een weinig empatisch vermogen heeft jouw collega Dithje.
Vooral omdat ze wist hoe jouw situatie was, hoe de band met deze client was en ook omdat familie graag wilde dat jij die kast kreeg!.....bahInderdaad, echt heel erg.. Hoe kom je erop? Sommige mensen moeten echt eens leren wat empathie is en niet zo fucking egoistisch zijn Kan me zo boos maken over dingen als dit. Bah.
Wat een weinig empatisch vermogen heeft jouw collega Dithje.
Vooral omdat ze wist hoe jouw situatie was, hoe de band met deze client was en ook omdat familie graag wilde dat jij die kast kreeg!.....bahInderdaad, echt heel erg.. Hoe kom je erop? Sommige mensen moeten echt eens leren wat empathie is en niet zo fucking egoistisch zijn Kan me zo boos maken over dingen als dit. Bah.
vrijdag 24 augustus 2012 om 22:41
quote:kuukelesaan schreef op 22 augustus 2012 @ 20:27:
Ik ken iemand die op verjaardagen komt met een zelfgemaakte tegoedbon voor... de meest leuke dagjes uit en workshops. Maar uit ervaring weet ik dat degene die die bon krijgt nooit en te nimmer met haar het beloofde dagje gaat doen... Allerlei smoezen zijn al gebruikt. Te weinig tijd, ziekte, even krap bij kas... Noem maar op.
Ze kan beter niets geven, dan is ze tenminste eerlijk.
Ooo, shhh... Ik bedenk ineens dat ik dat ook gedaan heb, in het jaar dat ik de middelbare school verliet, dus een eeuwigheid geleden. Een tegoedbon gegeven voor een verjaardag, voor een schouderband voor een basgitaar... Want ik had natuurlijk geen geld... En later ook niet...
ML als je dit leest, wil dan reageren, dan krijg je hem alsnog.
(Tegen inlevering van de bon natuurlijk).
Ik ken iemand die op verjaardagen komt met een zelfgemaakte tegoedbon voor... de meest leuke dagjes uit en workshops. Maar uit ervaring weet ik dat degene die die bon krijgt nooit en te nimmer met haar het beloofde dagje gaat doen... Allerlei smoezen zijn al gebruikt. Te weinig tijd, ziekte, even krap bij kas... Noem maar op.
Ze kan beter niets geven, dan is ze tenminste eerlijk.
Ooo, shhh... Ik bedenk ineens dat ik dat ook gedaan heb, in het jaar dat ik de middelbare school verliet, dus een eeuwigheid geleden. Een tegoedbon gegeven voor een verjaardag, voor een schouderband voor een basgitaar... Want ik had natuurlijk geen geld... En later ook niet...
ML als je dit leest, wil dan reageren, dan krijg je hem alsnog.
(Tegen inlevering van de bon natuurlijk).
vrijdag 24 augustus 2012 om 22:46
quote:Whympysinger schreef op 24 augustus 2012 @ 22:41:
[...]
Ooo, shhh... Ik bedenk ineens dat ik dat ook gedaan heb, in het jaar dat ik de middelbare school verliet, dus een eeuwigheid geleden. Een tegoedbon gegeven voor een verjaardag, voor een schouderband voor een basgitaar... Want ik had natuurlijk geen geld... En later ook niet...
ML als je dit leest, wil dan reageren, dan krijg je hem alsnog.
(Tegen inlevering van de bon natuurlijk).
[...]
Ooo, shhh... Ik bedenk ineens dat ik dat ook gedaan heb, in het jaar dat ik de middelbare school verliet, dus een eeuwigheid geleden. Een tegoedbon gegeven voor een verjaardag, voor een schouderband voor een basgitaar... Want ik had natuurlijk geen geld... En later ook niet...
ML als je dit leest, wil dan reageren, dan krijg je hem alsnog.
(Tegen inlevering van de bon natuurlijk).
zaterdag 25 augustus 2012 om 11:30
quote:gucciguilty schreef op 24 augustus 2012 @ 21:21:
[...]
Inderdaad, echt heel erg.. Hoe kom je erop? Sommige mensen moeten echt eens leren wat empathie is en niet zo fucking egoistisch zijn Kan me zo boos maken over dingen als dit. Bah.Waarschijnlijk is het daarom dat ik haar liever links laat liggen. Ergste van alles is, dat ze mijn directe collega zal gaan worden.... was ze al, maar nu nog dichter bij.... Zegt mijn manager zo leuk: Jullie gaan een goed duo worden.... nou, dikke schijt der mee, ik werk samen, omdat het functioneel is, en meer dan ik moet zeggen om iets te bereiken, zal ik niet doen...
[...]
Inderdaad, echt heel erg.. Hoe kom je erop? Sommige mensen moeten echt eens leren wat empathie is en niet zo fucking egoistisch zijn Kan me zo boos maken over dingen als dit. Bah.Waarschijnlijk is het daarom dat ik haar liever links laat liggen. Ergste van alles is, dat ze mijn directe collega zal gaan worden.... was ze al, maar nu nog dichter bij.... Zegt mijn manager zo leuk: Jullie gaan een goed duo worden.... nou, dikke schijt der mee, ik werk samen, omdat het functioneel is, en meer dan ik moet zeggen om iets te bereiken, zal ik niet doen...
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:09
Oooow ik weet er nog eentje! Zat net het marktplaatsergnissentopic te lezen en moest er opeens aan denken. Niet alleen gierig, maar ook gewoon typisch 'bord voor de kop'.
Bood een telefoon aan op marktplaats (foto's erbij, behoorlijk nieuw model toentertijd), had er duidelijk bijgezet dat alle accessoires erbij zaten, alleen het doosje/instructieboekje ontbrak.
Man mailde met de vraag of hij hem voor 150 mocht hebben, vond het wel een leuk kado voor zijn vriendin. Hij wou alleen het toestel nog even werkend zien, daarna zou hij hem kopen. Datum/tijd afgesproken, adres doorgegeven etc.
Komt hij hem bekijken; telefoon werkt etc, geen problemen, begint hij te zeuren dat er geen boekjes/doosje bijzit. Of hij hem daarom voor 50 (!) euro mag. Ik zei; nee, 150 was afgesproken, foto's heb je gezien, hij ziet er nog uit als nieuw, werkt naar behoren en voor minder dan de helft van de nieuwprijs heb je alsnog een goede prijs. In de advertentie stond ook duidelijk dat er geen boekjes/doosje bijzat, maar hij beweerde van niet. Telefoon was ook maar 3 maanden gebruikt etc etc. 150 was gewoon de goede prijs, anders had ik hem niet eens naar mijn huis laten komen.
Moeilijk doen, zeuren, dreinen als een kleuter, maar dan wel een dikke auto voor de deur waarmee hij hem kwam ophalen.
Uiteindelijk heb ik hem gegroet en de deur gewoon dichtgedaan, wat een gestoorde!
Krijg ik 's avonds een mail van hem, ik verwachte alsnog een scheldtirade oid, maar nee. Het was de vraag of ik een keer met hem uit wilde, want 'hij vond mij wel knap'. En een vriendin (althans dat beweerde hij) en als een kleutertje je gedragen voor mijn deur. Ik heb niet eens gereageerd.
Bood een telefoon aan op marktplaats (foto's erbij, behoorlijk nieuw model toentertijd), had er duidelijk bijgezet dat alle accessoires erbij zaten, alleen het doosje/instructieboekje ontbrak.
Man mailde met de vraag of hij hem voor 150 mocht hebben, vond het wel een leuk kado voor zijn vriendin. Hij wou alleen het toestel nog even werkend zien, daarna zou hij hem kopen. Datum/tijd afgesproken, adres doorgegeven etc.
Komt hij hem bekijken; telefoon werkt etc, geen problemen, begint hij te zeuren dat er geen boekjes/doosje bijzit. Of hij hem daarom voor 50 (!) euro mag. Ik zei; nee, 150 was afgesproken, foto's heb je gezien, hij ziet er nog uit als nieuw, werkt naar behoren en voor minder dan de helft van de nieuwprijs heb je alsnog een goede prijs. In de advertentie stond ook duidelijk dat er geen boekjes/doosje bijzat, maar hij beweerde van niet. Telefoon was ook maar 3 maanden gebruikt etc etc. 150 was gewoon de goede prijs, anders had ik hem niet eens naar mijn huis laten komen.
Moeilijk doen, zeuren, dreinen als een kleuter, maar dan wel een dikke auto voor de deur waarmee hij hem kwam ophalen.
Uiteindelijk heb ik hem gegroet en de deur gewoon dichtgedaan, wat een gestoorde!
Krijg ik 's avonds een mail van hem, ik verwachte alsnog een scheldtirade oid, maar nee. Het was de vraag of ik een keer met hem uit wilde, want 'hij vond mij wel knap'. En een vriendin (althans dat beweerde hij) en als een kleutertje je gedragen voor mijn deur. Ik heb niet eens gereageerd.
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:49
quote:gucciguilty schreef op 25 augustus 2012 @ 12:09:
Oooow ik weet er nog eentje! Zat net het marktplaatsergnissentopic te lezen en moest er opeens aan denken. Niet alleen gierig, maar ook gewoon typisch 'bord voor de kop'.
Bood een telefoon aan op marktplaats (foto's erbij, behoorlijk nieuw model toentertijd), had er duidelijk bijgezet dat alle accessoires erbij zaten, alleen het doosje/instructieboekje ontbrak.
Man mailde met de vraag of hij hem voor 150 mocht hebben, vond het wel een leuk kado voor zijn vriendin. Hij wou alleen het toestel nog even werkend zien, daarna zou hij hem kopen. Datum/tijd afgesproken, adres doorgegeven etc.
Komt hij hem bekijken; telefoon werkt etc, geen problemen, begint hij te zeuren dat er geen boekjes/doosje bijzit. Of hij hem daarom voor 50 (!) euro mag. Ik zei; nee, 150 was afgesproken, foto's heb je gezien, hij ziet er nog uit als nieuw, werkt naar behoren en voor minder dan de helft van de nieuwprijs heb je alsnog een goede prijs. In de advertentie stond ook duidelijk dat er geen boekjes/doosje bijzat, maar hij beweerde van niet. Telefoon was ook maar 3 maanden gebruikt etc etc. 150 was gewoon de goede prijs, anders had ik hem niet eens naar mijn huis laten komen.
Moeilijk doen, zeuren, dreinen als een kleuter, maar dan wel een dikke auto voor de deur waarmee hij hem kwam ophalen.
Uiteindelijk heb ik hem gegroet en de deur gewoon dichtgedaan, wat een gestoorde!
Krijg ik 's avonds een mail van hem, ik verwachte alsnog een scheldtirade oid, maar nee. Het was de vraag of ik een keer met hem uit wilde, want 'hij vond mij wel knap'. En een vriendin (althans dat beweerde hij) en als een kleutertje je gedragen voor mijn deur. Ik heb niet eens gereageerd.
Oooow ik weet er nog eentje! Zat net het marktplaatsergnissentopic te lezen en moest er opeens aan denken. Niet alleen gierig, maar ook gewoon typisch 'bord voor de kop'.
Bood een telefoon aan op marktplaats (foto's erbij, behoorlijk nieuw model toentertijd), had er duidelijk bijgezet dat alle accessoires erbij zaten, alleen het doosje/instructieboekje ontbrak.
Man mailde met de vraag of hij hem voor 150 mocht hebben, vond het wel een leuk kado voor zijn vriendin. Hij wou alleen het toestel nog even werkend zien, daarna zou hij hem kopen. Datum/tijd afgesproken, adres doorgegeven etc.
Komt hij hem bekijken; telefoon werkt etc, geen problemen, begint hij te zeuren dat er geen boekjes/doosje bijzit. Of hij hem daarom voor 50 (!) euro mag. Ik zei; nee, 150 was afgesproken, foto's heb je gezien, hij ziet er nog uit als nieuw, werkt naar behoren en voor minder dan de helft van de nieuwprijs heb je alsnog een goede prijs. In de advertentie stond ook duidelijk dat er geen boekjes/doosje bijzat, maar hij beweerde van niet. Telefoon was ook maar 3 maanden gebruikt etc etc. 150 was gewoon de goede prijs, anders had ik hem niet eens naar mijn huis laten komen.
Moeilijk doen, zeuren, dreinen als een kleuter, maar dan wel een dikke auto voor de deur waarmee hij hem kwam ophalen.
Uiteindelijk heb ik hem gegroet en de deur gewoon dichtgedaan, wat een gestoorde!
Krijg ik 's avonds een mail van hem, ik verwachte alsnog een scheldtirade oid, maar nee. Het was de vraag of ik een keer met hem uit wilde, want 'hij vond mij wel knap'. En een vriendin (althans dat beweerde hij) en als een kleutertje je gedragen voor mijn deur. Ik heb niet eens gereageerd.
zondag 26 augustus 2012 om 09:32
Goh, na het een tijd lang volgen van dit topic concludeer ik dat ik me echt niet zo druk hoef te maken over wat anderen van me vinden. Ik betaal dan wel meestal alleen mijn eigen deel van de rekening, maar voor de rest gedraag ik me als ik hier zo lees uitermate netjes. Sommige mensen schamen zich echt nergens voor zeg.
zondag 26 augustus 2012 om 10:49
He, wat jammer, ik ben bijgelezen...
Ik had een vriendje die ALTIJD het meeste wilde hebben. Als we taart deelden of vlees: Hij nam het grootste deel. Als we snoep hadden of koekjes: Hij nam altijd de laatste. Toen ik hem er op aansprak, vond hij dat hij daar recht op had. Dat het onbeleefd en egoïstisch was, vond hij niet belangrijk.
Het heeft me vooral aan het denken gezet over mijzelf: Ik ben niet bewust bezig met profiteren van anderen, maar ik ben wel ontzettend onattent. Mijn moeder heeft me er op moeten wijzen dat 'benzinegeld' een goede gewoonte is. Of iets meenemen als je bij iemand wordt uitgenodigd voor het eten. Ik ben niet te beroerd om wat meer te betalen als we de rekening splitten en er blijkt te weinig te liggen (hoe kan dat toch?). Ik leen geld van mensen (paar euro) en probeer hard dat te herinneren. Maar soms vergeet ik het. Andersom ook: Als ik geld uitleen en iemand geeft het een paar dagen later terug ben ik daar erg blij mee: Ik was het al weer vergeten. Maar ik zal er vanaf nu beter op letten.
Ik had een vriendje die ALTIJD het meeste wilde hebben. Als we taart deelden of vlees: Hij nam het grootste deel. Als we snoep hadden of koekjes: Hij nam altijd de laatste. Toen ik hem er op aansprak, vond hij dat hij daar recht op had. Dat het onbeleefd en egoïstisch was, vond hij niet belangrijk.
Het heeft me vooral aan het denken gezet over mijzelf: Ik ben niet bewust bezig met profiteren van anderen, maar ik ben wel ontzettend onattent. Mijn moeder heeft me er op moeten wijzen dat 'benzinegeld' een goede gewoonte is. Of iets meenemen als je bij iemand wordt uitgenodigd voor het eten. Ik ben niet te beroerd om wat meer te betalen als we de rekening splitten en er blijkt te weinig te liggen (hoe kan dat toch?). Ik leen geld van mensen (paar euro) en probeer hard dat te herinneren. Maar soms vergeet ik het. Andersom ook: Als ik geld uitleen en iemand geeft het een paar dagen later terug ben ik daar erg blij mee: Ik was het al weer vergeten. Maar ik zal er vanaf nu beter op letten.
zondag 26 augustus 2012 om 11:29
On-attent is natuurlijk wat anders dan gierig Isadoro.. Maar voor anderen kan het weleens gierig overkomen.
Dat met benzine-geld blijft een lastige.
Ik rijd zelf altijd een vrij grote auto (geen dure, wel groot!) en aangezien ik dus veel zitplaatsen heb willen mensen graag meerijden naar feestjes e.d. Daar komt nog eens bij dat ik niet drink... dus ja, de perfecte bob.
Maar dat is dan voor de meesten ook meteen maar 'gewoon'. Hoe vaak ik al te horen heb gekregen "Ach, je moest er zelf toch ook heen..." Zo van, je moest toch rijden, dan hoeven wij ook niet te betalen... Daar baal ik eerlijk gezegd weleens van.
Zo ook een keer dat ik naar een begrafenis ging en daar 70 km voor moest rijden. Een oom en tante van me wilden graag mee. Oké, geen probleem. Een andere oom en tante kregen er lucht van en wilden natuurlijk ook mee. Ook geen probleem. Dat ik voor beide stellen een end om moest rijden en daar ook behoorlijk wat tijd mee kwijt was, dat vergaten ze voor het gemak even... Toen ik stel 1 thuis afleverde kreeg ik te horen "Nou fijn dat we mee konden rijden, toch een kleine moeite he, je ging immers toch zelf al! Doeg!"
En bij stel 2 kreeg ik te horen "Ach, je moet maar zo denken... de volgende keer rijden wij en betalen wij de benzine..."
NOU JA!! Je raadt het al: ik heb noooooit hoeven meerijden met stel 2! Met stel 1 trouwens ook niet....
Stel 1 flikte het overigens ook nog om op mijn housewarming te komen en te zeggen "Gefeliciteerd. Tja, we wilden nog wel een cadeautje meenemen... maar we wisten niet zo goed wat.. dus ja, dat komt dan nog wel een keer..."
Die 'keer' moet nog komen.
En laat ik maar niet beginnen over onze bruiloft.... (misschien heb ik dat trouwens al weleens gedaan op dit topic, hihihi) Maar het komt er iig op neer dat ik altijd iets meer kwijt was... En, eigenlijk schaam ik me om dit te schrijven, maar de dag na onze trouwdag hebben we gewoon voor onszelf opgeschreven wat we van wie hadden gekregen... Zo hadden we bijvoorbeeld een getuige die niets gaf "Ik doe al een stukje" (stukjes werden trouwens, vooraf gemeld door ons, niet op prijs gesteld) Het kostte haar 1 of 2 A4tjes...
Beetje lullig van onze kant misschien, maar daar houd ik dus de volgende keer wel rekening mee.
Dat met benzine-geld blijft een lastige.
Ik rijd zelf altijd een vrij grote auto (geen dure, wel groot!) en aangezien ik dus veel zitplaatsen heb willen mensen graag meerijden naar feestjes e.d. Daar komt nog eens bij dat ik niet drink... dus ja, de perfecte bob.
Maar dat is dan voor de meesten ook meteen maar 'gewoon'. Hoe vaak ik al te horen heb gekregen "Ach, je moest er zelf toch ook heen..." Zo van, je moest toch rijden, dan hoeven wij ook niet te betalen... Daar baal ik eerlijk gezegd weleens van.
Zo ook een keer dat ik naar een begrafenis ging en daar 70 km voor moest rijden. Een oom en tante van me wilden graag mee. Oké, geen probleem. Een andere oom en tante kregen er lucht van en wilden natuurlijk ook mee. Ook geen probleem. Dat ik voor beide stellen een end om moest rijden en daar ook behoorlijk wat tijd mee kwijt was, dat vergaten ze voor het gemak even... Toen ik stel 1 thuis afleverde kreeg ik te horen "Nou fijn dat we mee konden rijden, toch een kleine moeite he, je ging immers toch zelf al! Doeg!"
En bij stel 2 kreeg ik te horen "Ach, je moet maar zo denken... de volgende keer rijden wij en betalen wij de benzine..."
NOU JA!! Je raadt het al: ik heb noooooit hoeven meerijden met stel 2! Met stel 1 trouwens ook niet....
Stel 1 flikte het overigens ook nog om op mijn housewarming te komen en te zeggen "Gefeliciteerd. Tja, we wilden nog wel een cadeautje meenemen... maar we wisten niet zo goed wat.. dus ja, dat komt dan nog wel een keer..."
Die 'keer' moet nog komen.
En laat ik maar niet beginnen over onze bruiloft.... (misschien heb ik dat trouwens al weleens gedaan op dit topic, hihihi) Maar het komt er iig op neer dat ik altijd iets meer kwijt was... En, eigenlijk schaam ik me om dit te schrijven, maar de dag na onze trouwdag hebben we gewoon voor onszelf opgeschreven wat we van wie hadden gekregen... Zo hadden we bijvoorbeeld een getuige die niets gaf "Ik doe al een stukje" (stukjes werden trouwens, vooraf gemeld door ons, niet op prijs gesteld) Het kostte haar 1 of 2 A4tjes...
Beetje lullig van onze kant misschien, maar daar houd ik dus de volgende keer wel rekening mee.
maandag 27 augustus 2012 om 13:39
Haha, ik weet er ook nog een. Ik ben een keer heel onbeschoft geweest volgens een (toen nog) vriendin.
Zij kwam altijd bij mij op bezoek ('geen zin om op te ruimen voor bezoek') en nam nooit iets mee maar had wel altijd honger. Had ik een keer een schaal met allerlei hapjes neergezet; kaasjes, olijven en weet ik wat. Zij eten als een bouwvakker, niet normaal, had al driekwart van de hapjes verorberd binnen een uur. Oke. Pak ik blijkbaar het laatste stukje van een kaas, nou dat was onbeschoft, ik was een slechte gastvrouw, het laatste stukje bied je altijd eerst aan je bezoek aan. Ik was redelijk flabbergasted...
Diezelfde vriendin heeft ook een keer lopen 'shoppen' in mijn kasten. Ze kwam zaterdagavond langs, had geen zin gehad om boodschappen te doen, en wilde (what's new?) wel wat te eten. Broodje gesmeerd, nou het beleg wat ik had vond ze wel lekker en of ze dat mee kon nemen naar huis. Want ze had geen boodschappen gedaan en zelf niets in huis. Zonder het antwoord af te wachten trok ze m'n kasten open en kwam nog meer lekkers tegen. Ze had haar armen al vol, ik had even tijd nodig om m'n kin van de vloer te rapen. Toen heb ik wel ff gezegd dat ze het mocht laten staan en lekker zelf boodschappen moest doen. Echt!
Exit 'vriendin'.
Zij kwam altijd bij mij op bezoek ('geen zin om op te ruimen voor bezoek') en nam nooit iets mee maar had wel altijd honger. Had ik een keer een schaal met allerlei hapjes neergezet; kaasjes, olijven en weet ik wat. Zij eten als een bouwvakker, niet normaal, had al driekwart van de hapjes verorberd binnen een uur. Oke. Pak ik blijkbaar het laatste stukje van een kaas, nou dat was onbeschoft, ik was een slechte gastvrouw, het laatste stukje bied je altijd eerst aan je bezoek aan. Ik was redelijk flabbergasted...
Diezelfde vriendin heeft ook een keer lopen 'shoppen' in mijn kasten. Ze kwam zaterdagavond langs, had geen zin gehad om boodschappen te doen, en wilde (what's new?) wel wat te eten. Broodje gesmeerd, nou het beleg wat ik had vond ze wel lekker en of ze dat mee kon nemen naar huis. Want ze had geen boodschappen gedaan en zelf niets in huis. Zonder het antwoord af te wachten trok ze m'n kasten open en kwam nog meer lekkers tegen. Ze had haar armen al vol, ik had even tijd nodig om m'n kin van de vloer te rapen. Toen heb ik wel ff gezegd dat ze het mocht laten staan en lekker zelf boodschappen moest doen. Echt!
Exit 'vriendin'.
