Kerst, mijn vriendin en mijn ouders
            
                                
              woensdag 14 november 2012 om 11:35
            
                            
                                                             
                                Hoi allemaal!
Ik lees voornamelijk mee, post zo af en toe wat, maar ik heb een probleem en ik heb de visie van anderen nodig, want die van mij wordt nogal vertroebeld door mijn emotionele betrokkenheid.
Ik woon nu ruim een jaar samen met mijn vriendin (ben zelf overigens ook een meisje, om verwarring te voorkomen). Mijn vriendin en ik zijn op Eerste Kerstdag 2 jaar samen. Ik sta op zeer goede voet met mijn ouders, ga daar minimaal 1x per week eten (vaak samen met mijn vriendin). Ik heb drie broers, alledrie in het bezit van een partner en twee in het bezit van een kind. Mijn vriendin voelt zich niet op d'r gemak bij mijn familie, voornamelijk bij één specifieke broer en zijn vrouw, en gaat alleen mee eten wanneer zij niet komen. Dit vind ik prima.
Nu wil mijn vriendin zowel met Kerst als met Oud & Nieuw niet thuis zijn, omdat ze een hekel heeft aan de verplichtingen. Eten bij mijn ouders, eten bij haar pleegouders, enz. Zij wil dus voor Kerst op vakantie en na Oud & Nieuw terugkomen.
Mijn ouders zijn gelovig, ikzelf ook. Er wordt veel waarde gehecht aan Kerst, we gaan altijd op Eerste Kerstdag naar de kerk en hebben 's avonds altijd een uitgebreid kerstdiner met het gehele gezin. Mijn ouders hebben aangegeven dat zij het niet leuk zouden vinden als wij/ik met Kerst niet thuis ben, maar hebben ook aangegeven dat ze begrijpen dat wij er even tussenuit willen, dus hoe dan ook begrip hebben voor mijn keuze. Mijn vriendin heeft aangegeven absoluut niet bij mijn ouders te willen eten met Kerst, dus dat ze de vakantie een dag later wil plannen (26 dec), maar dat ze dan niet meegaat naar mijn ouders.
Omdat wij de 25e 2 jaar samen zijn weet ik dat zij zeer gekwetst zal zijn als ik ervoor kies om die dag met mijn familie door te brengen in plaats van met haar. Haar ouders zijn overleden, pleegouders zijn niet de meest fantastische mensen op aarde, dus dan zou zij alleen thuis blijven. Jullie zullen begrijpen dat ik dit ook niet zal laten gebeuren.
Maar nu heb ik dus geen idee meer wat ik moet doen. Ik heb deze keuzes:
1. Voor de 25e op vakantie gaan en na de 1e terugkomen. Vriendin blij, ouders niet.
2. Na de 25e op vakantie gaan, maar Kerst met mijn vriendin vieren en niet bij mijn ouders. Vriendin redelijk blij, ouders niet.
3. Na de 25e op vakantie gaan, maar Kerst bij mijn ouders vieren. Vriendin absoluut niet blij, ouders wel.
En andere opties zie ik nu eigenlijk niet.
Misschien kunnen jullie wat inzicht verschaffen?
                    Ik lees voornamelijk mee, post zo af en toe wat, maar ik heb een probleem en ik heb de visie van anderen nodig, want die van mij wordt nogal vertroebeld door mijn emotionele betrokkenheid.
Ik woon nu ruim een jaar samen met mijn vriendin (ben zelf overigens ook een meisje, om verwarring te voorkomen). Mijn vriendin en ik zijn op Eerste Kerstdag 2 jaar samen. Ik sta op zeer goede voet met mijn ouders, ga daar minimaal 1x per week eten (vaak samen met mijn vriendin). Ik heb drie broers, alledrie in het bezit van een partner en twee in het bezit van een kind. Mijn vriendin voelt zich niet op d'r gemak bij mijn familie, voornamelijk bij één specifieke broer en zijn vrouw, en gaat alleen mee eten wanneer zij niet komen. Dit vind ik prima.
Nu wil mijn vriendin zowel met Kerst als met Oud & Nieuw niet thuis zijn, omdat ze een hekel heeft aan de verplichtingen. Eten bij mijn ouders, eten bij haar pleegouders, enz. Zij wil dus voor Kerst op vakantie en na Oud & Nieuw terugkomen.
Mijn ouders zijn gelovig, ikzelf ook. Er wordt veel waarde gehecht aan Kerst, we gaan altijd op Eerste Kerstdag naar de kerk en hebben 's avonds altijd een uitgebreid kerstdiner met het gehele gezin. Mijn ouders hebben aangegeven dat zij het niet leuk zouden vinden als wij/ik met Kerst niet thuis ben, maar hebben ook aangegeven dat ze begrijpen dat wij er even tussenuit willen, dus hoe dan ook begrip hebben voor mijn keuze. Mijn vriendin heeft aangegeven absoluut niet bij mijn ouders te willen eten met Kerst, dus dat ze de vakantie een dag later wil plannen (26 dec), maar dat ze dan niet meegaat naar mijn ouders.
Omdat wij de 25e 2 jaar samen zijn weet ik dat zij zeer gekwetst zal zijn als ik ervoor kies om die dag met mijn familie door te brengen in plaats van met haar. Haar ouders zijn overleden, pleegouders zijn niet de meest fantastische mensen op aarde, dus dan zou zij alleen thuis blijven. Jullie zullen begrijpen dat ik dit ook niet zal laten gebeuren.
Maar nu heb ik dus geen idee meer wat ik moet doen. Ik heb deze keuzes:
1. Voor de 25e op vakantie gaan en na de 1e terugkomen. Vriendin blij, ouders niet.
2. Na de 25e op vakantie gaan, maar Kerst met mijn vriendin vieren en niet bij mijn ouders. Vriendin redelijk blij, ouders niet.
3. Na de 25e op vakantie gaan, maar Kerst bij mijn ouders vieren. Vriendin absoluut niet blij, ouders wel.
En andere opties zie ik nu eigenlijk niet.
Misschien kunnen jullie wat inzicht verschaffen?
                                    Dat het anders had kunnen zijn, betekent niet dat het ook beter was geweest.
                                
                                                                                
            
                                
              woensdag 14 november 2012 om 13:22
            
                            
                                                             
                    
                                
            
                                
              woensdag 14 november 2012 om 13:30
            
                            
                                
                                [quote]Truffelmaffia schreef op 14 november 2012 @ 13:22:
Jouw vriendin moet duidelijk nog leren dat ze niet altijd haar zin kan hebben en ze ook weleens iets voor jou kan doen (samen met kerst eten bij je ouders), zonder daarover te zeuren.
In het leven heb je nou eenmaal mensen met wie je niet zo heel goed op kan schieten...[/quote]
Helemaal waar en die kun je helaas niet altijd ontlopen maar goed vriendin is 19 jaar dus het is denk ik ook een stukje onvolwassenheid.
                    Jouw vriendin moet duidelijk nog leren dat ze niet altijd haar zin kan hebben en ze ook weleens iets voor jou kan doen (samen met kerst eten bij je ouders), zonder daarover te zeuren.
In het leven heb je nou eenmaal mensen met wie je niet zo heel goed op kan schieten...[/quote]
Helemaal waar en die kun je helaas niet altijd ontlopen maar goed vriendin is 19 jaar dus het is denk ik ook een stukje onvolwassenheid.
            
                                
              woensdag 14 november 2012 om 13:33
            
                            
                                                             
                                Kerst bestaat tegenwoordig uit 3 dagen
24 dec. kerstavond
25/26 december
Kunnen jullie niet beiden een concessie doen? Bijvoorbeeld 24.12 diner bij je ouders & evt. een kerstonbijt de ochtend erna.... kunnen jullie in de loop van 1e kerstdag lekker vertrekken.... iedereen blij.
Als je ouders aangeven dit niet te accepteren zou dat voor mij reden zijn om een goed gesprek met mijn ouders aan te gaan. Familie-tradities zijn belangrijk, maar niet ten koste van alles.
                    24 dec. kerstavond
25/26 december
Kunnen jullie niet beiden een concessie doen? Bijvoorbeeld 24.12 diner bij je ouders & evt. een kerstonbijt de ochtend erna.... kunnen jullie in de loop van 1e kerstdag lekker vertrekken.... iedereen blij.
Als je ouders aangeven dit niet te accepteren zou dat voor mij reden zijn om een goed gesprek met mijn ouders aan te gaan. Familie-tradities zijn belangrijk, maar niet ten koste van alles.
            
                                
              woensdag 14 november 2012 om 14:40
            
                            
                                                             
                                Precies, Kerstavond bij je ouders en dan 1e Kerstdag vertrekken zodat je niet in de knoei komt met school van je vriendin lijkt me een goede optie. Of wat jij het liefste doet, en dan korter op vakantie? Zo vast ligt het blijkbaar toch nog niet.
Wat die wereldreis betreft lijkt het me heel goed voor je vriendin om alleen te gaan, zodat ze leert op eigen benen te staan, en te beseffen dat ze dat ook kán. Jij kunt dan 3 maanden meegaan om de plekken te bezoeken die je graag wil zien én je paard door iemand anders te laten verzorgen. Ik snap dat je graag denkt dat jij voor dat paard het enige bent wat hij heeft, maar daar zitten dan ook nogal risico's aan. Wat als jij er afkukelt en je been breekt? Wie gaat er dan voor Hortsik zorgen? Lijkt me ook goed voor dat beest om niet zo eenkennig te zijn (als dat mogelijk is om te veranderen).
Ik zou in ieder geval wel stevig met je vriendin gaan praten over het onderwerp Jouw Familie. Want dat het iedere keer gezeur is als/omdat jij naar je familie wilt, dat is geen doen. En hou je poot ook stijf, zeg dat het écht moet veranderen, en dat jullie anders misschien geen toekomst samen hebben. Zij vind haar ouders ook belangrijk dus juist zij zou dat moeten begrijpen. Laat je niet met een kluitje in het riet sturen. Als ze weer huilend zegt dat ze zal veranderen, maar ze doet het vervolgens niet en jij laat haar...Op een gegeven moment maken je woorden dan ook geen indruk meer eh.
                    Wat die wereldreis betreft lijkt het me heel goed voor je vriendin om alleen te gaan, zodat ze leert op eigen benen te staan, en te beseffen dat ze dat ook kán. Jij kunt dan 3 maanden meegaan om de plekken te bezoeken die je graag wil zien én je paard door iemand anders te laten verzorgen. Ik snap dat je graag denkt dat jij voor dat paard het enige bent wat hij heeft, maar daar zitten dan ook nogal risico's aan. Wat als jij er afkukelt en je been breekt? Wie gaat er dan voor Hortsik zorgen? Lijkt me ook goed voor dat beest om niet zo eenkennig te zijn (als dat mogelijk is om te veranderen).
Ik zou in ieder geval wel stevig met je vriendin gaan praten over het onderwerp Jouw Familie. Want dat het iedere keer gezeur is als/omdat jij naar je familie wilt, dat is geen doen. En hou je poot ook stijf, zeg dat het écht moet veranderen, en dat jullie anders misschien geen toekomst samen hebben. Zij vind haar ouders ook belangrijk dus juist zij zou dat moeten begrijpen. Laat je niet met een kluitje in het riet sturen. Als ze weer huilend zegt dat ze zal veranderen, maar ze doet het vervolgens niet en jij laat haar...Op een gegeven moment maken je woorden dan ook geen indruk meer eh.
                                    Im the root of all thats evil but you can call me cookie
                                
                                                                                
            
                                
              woensdag 14 november 2012 om 20:12
            
                            
                                                             
                                Mcsteamy, nadat ik nog eens nadacht over deze vraag kreeg ik een déja vu over een eerder topic wat je opende, of je vriendin wel of niet met het vermogen waarover ze beschikt een huis zal kopen om daarin samen te wonen. 
Misschien ben ik te wantrouwend ...... Maar toch wil ik even de vraag stellen: is het niet zo dat je vriendin met de erfenis van haar ouders - waardoor ze kennelijk behoorlijk vermogend is - jou in de tang heeft? Hebben jullie vast laten leggen dat jullie samenwonen? Is er bijvoorbeeld sprake van een geregistreerd partnerschap tussen jullie beiden? Wellicht in gemeenschap van goederen?
Als daarvan geen sprake is, zit jij weliswaar financieel gebeiteld bij deze vriendin, maar omdat e.e.a. niet formeel is vastgelegd kan zij bepalen hoe en wat en laat je wellicht daarom zo over je lopen ..... Je studeert nog (begreep ik uit je andere topic), je paard wordt betaald door je ouders, je vriendin is vermogend genoeg om een huis te kopen/huren waarvoor jij een schijnje huur betaalt, er is sprake van een wereldreis ....
Dat kost allemaal enorm veel geld; geld, wat normaal gesproken door een 22-jarige student zelf moet worden opgehoest d.m.v. stufi, lening en bijbaantjes. In jouw geval hoeft dat niet, immers: vriendin heeft een vermogen waaruit geput kan worden.
Geeft dat niet ook een bepaalde kleur/smaak aan jouw toegevendheid aan je vriendin? Want echt, de eisen die jouw vriendin stelt aan jouw verhouding met je ouders gaan alle perken te buiten.
Word zelfstandig, leef je eigen leven, leer je eigen broek op te houden, word volwassen ..... En laat je nooit, nooit, nooit door een ander de les lezen hoe jij met je familie moet omgaan. Ook niet als die ander kennelijk veel geld heeft. Familie is uiteindelijk belangrijker dan alle geld van de wereld ....
                    Misschien ben ik te wantrouwend ...... Maar toch wil ik even de vraag stellen: is het niet zo dat je vriendin met de erfenis van haar ouders - waardoor ze kennelijk behoorlijk vermogend is - jou in de tang heeft? Hebben jullie vast laten leggen dat jullie samenwonen? Is er bijvoorbeeld sprake van een geregistreerd partnerschap tussen jullie beiden? Wellicht in gemeenschap van goederen?
Als daarvan geen sprake is, zit jij weliswaar financieel gebeiteld bij deze vriendin, maar omdat e.e.a. niet formeel is vastgelegd kan zij bepalen hoe en wat en laat je wellicht daarom zo over je lopen ..... Je studeert nog (begreep ik uit je andere topic), je paard wordt betaald door je ouders, je vriendin is vermogend genoeg om een huis te kopen/huren waarvoor jij een schijnje huur betaalt, er is sprake van een wereldreis ....
Dat kost allemaal enorm veel geld; geld, wat normaal gesproken door een 22-jarige student zelf moet worden opgehoest d.m.v. stufi, lening en bijbaantjes. In jouw geval hoeft dat niet, immers: vriendin heeft een vermogen waaruit geput kan worden.
Geeft dat niet ook een bepaalde kleur/smaak aan jouw toegevendheid aan je vriendin? Want echt, de eisen die jouw vriendin stelt aan jouw verhouding met je ouders gaan alle perken te buiten.
Word zelfstandig, leef je eigen leven, leer je eigen broek op te houden, word volwassen ..... En laat je nooit, nooit, nooit door een ander de les lezen hoe jij met je familie moet omgaan. Ook niet als die ander kennelijk veel geld heeft. Familie is uiteindelijk belangrijker dan alle geld van de wereld ....
                                
            
                                
              donderdag 15 november 2012 om 11:51
            
                            
                                
                                Ooh McSteamy, het is of ik over mezelf lees, hoe jij je in bochten wringt om je ouders en je vriendin gelukkig te maken, en hoe je soms zelfs dingen verzwijgt voor ze omdat je het moeilijk vind de confrontatie aan te gaan, en er dan achteraf ruzie over krijgt (het gaan samenwonen).
Ik ben inmiddels 15 jaar verder, en ik worstel met van alles op het moment. Pas nu besef ik dat ik mezelf gelukkig moet maken, dat een relatie niet zo dwingend hoort te zijn, en dat iedereen gelukkiger zou moeten zijn als ik gelukkig ben. En nu is het zo moeilijk om een einde te maken aan de relatie.
Ik hoop echt dat jij bij jezelf kunt vinden wat jou gelukkig maakt, en ik gun je een partner die daar ook voor wil gaan en dus zo af en toe een compromis sluit en zich over haar dingen heen zet.
                    Ik ben inmiddels 15 jaar verder, en ik worstel met van alles op het moment. Pas nu besef ik dat ik mezelf gelukkig moet maken, dat een relatie niet zo dwingend hoort te zijn, en dat iedereen gelukkiger zou moeten zijn als ik gelukkig ben. En nu is het zo moeilijk om een einde te maken aan de relatie.
Ik hoop echt dat jij bij jezelf kunt vinden wat jou gelukkig maakt, en ik gun je een partner die daar ook voor wil gaan en dus zo af en toe een compromis sluit en zich over haar dingen heen zet.
            
                                
              donderdag 15 november 2012 om 12:01
            
                            
                                                             
                                Ga gewoon lekker met kerst naar je ouders. 
Dat zij daar niet heen wilt, betekend niet dat jij dan ook niet meer naar je eigen familie moet gaan.
Je kan daarna nog op vakantie met haar, en dan nog jullie 2 jarig gedoe vieren... Dan doe je iets voor beide partijen....
Zij mag ook wel aan jou denken, ipv aan haar zelf.. Omdat zij geen leuke (pleeg)ouders heeft en misschien weinig andere vrienden? Houd niet in dat jij niet gewoon naar jou familie wilt gaan.
                    Dat zij daar niet heen wilt, betekend niet dat jij dan ook niet meer naar je eigen familie moet gaan.
Je kan daarna nog op vakantie met haar, en dan nog jullie 2 jarig gedoe vieren... Dan doe je iets voor beide partijen....
Zij mag ook wel aan jou denken, ipv aan haar zelf.. Omdat zij geen leuke (pleeg)ouders heeft en misschien weinig andere vrienden? Houd niet in dat jij niet gewoon naar jou familie wilt gaan.